Рэдакцыя.
Як паведаміла радыё «Свібода», учора (9 лістапада) у Менску з нагоды Міжнароднага дню «барацьбы з фашызмам і АНТЫСЕМІТЫЗМАМ» адбылася «акцыя памяці ахвяраў фашызму».
Але чамусьці гэтая «акцыя» ўшаноўвала памяць толькі адных ахвяр фашызму, а іншых… поўнасьцю ігнаравала. Усё адбылося каля мэмарыяльнага помніку «Яма», на месцы забойства менскіх габрэяў. Там былі ўскладзены кветкі й запалены зьнічкі.
Як паведамляе ўсё тая ж «Свібода», «ідэя акцыі ўзьнікла стыхійна [так мы і паверылі… – Рэд.] ў сяброў незарэгістраванай арганізацыі “Малады фронт” й была анансаваная праз інтэрнэт. Было заяўлена, што арганізацыя не бярэ адказнасьці за правядзеньне імпрэзы, але ўдзельнічаць у ёй будзе. Пры гэтым удзельнікі акцыі заклікалі людзей [хаця заявілі, што “ня будуць арганізоўваць”! – Рэд.] сабрацца каля гатэлю “Юбілейны”, каб затым рушыць да мэмарыялу закатаваным габрэям. Яны спадзяюцца, што да антыфашысцкай акцыі далучацца самыя розныя людзі. З нагоды акцыі сябра “Маладога фронту” Наста Палажанка заявіла, што арганізацыя «падтрымае гэтую акцыю, не зважаючы на тое, ці яе праводзіць нейкая апазыцыйная, ці праўладная структура. Бо дзень барацьбы з фашызмам хвалюе ўсіх жыхароў Беларусі. Тое, што адбывалася некалі, відаць і цяпер». А Зьміцер Хведарчук пацьвердзіў: “Мы прыйдзем ушанаваць памяць ахвяраў фашызму, бо гэта такая ж жудасная старонка гісторыі, як быў камунізм, як цяпер лукашызм. І на гэта забывацца нельга, каб не адбылося паўтарэньня тых жудасных падзеяў. Спадзяюся, што нам дазволяць ушанаваць памяць ахвяраў фашызму”.
Убачыўшы гэтае паведамленьне (а ў ім як саму назву «Міжнароднага дню», так і рэакцыю на яго маладых беларусаў), мы былі зьбянтэжаны! З кантэксту назвы і з формы правядзеньня імпрэзы вынікае, што «фашызм» – гэта выключна толькі «антысемітызм». У сувязі з ТАКОЙ камбінацыяй у нас цэлым ворахам палезьлі пытаньні…
Пра тэрміны.
«Антысемітызм» – гэта нянавісьць да каго? Да габрэяў, юдэяў ці да семітаў? Калі да семітаў, дык гэта значыць і да, напрыклад, арабаў? (бо арабы – гэта семіты) Ці антысемітызм – гэта ўсё ж такі нянавісьць толькі да габрэяў й юдэяў? Калі верна апошняе, чаму тады не выкарыстоўваецца тэрмін «антыгабрэізм» ці «антыюдаізм»? І ў чым сэнс тэрміналагічнай падмены? Каму яна патрэбна, каб яе так упарта насаджаць?
Пра сёньняшні дзень.
А што, фашызм – гэта толькі калі зьневажаюць, рабуюць, заклікаюць зьнішчаць і забіваюць габрэяў? А калі зьневажаюць, заклікаюць забіваць і зьнішчаюць не габрэяў, а, напрыклад, беларусаў, чачэнцаў, палестынцаў, гэта – фашызм ці не фашызм? Калі апошняе не фашызм, дык што і чаму? А калі апошняе ёсьць таксама фашызм, ён што, неістотны? Што, істотны толькі той фашызм, які скіраваны супраць габрэяў? Калі так, чаму?
Пра мінулае і ўшанаваньне памяці ахвяр фашызму.
А што, у 1930-40-я гады нямецкі фашызм зьнішчаў толькі габрэяў? Ці ў тым ліку беларусаў, сербаў, цыганоў, іншых? А калі ў тым ліку і беларусаў, ці ня варта ўшаноўваць у гэты дзень і памяць нашых продкаў? А калі варта, дык чаму «Малады Фронт» не накіраваў дэлегатаў з нагоды «Міжнароднага дню барацьбы з фашызмам», напрыклад, у Хатынь?…
Пра нацыянальнае і сацыяльнае аблічча фашызму.
А што, фашызм быў і можа быць толькі нямецкі? А рускага, напрыклад, ня можа быць? А савецкі камуна-фашызм, ад якога загінула ня менш людзей, чым ад германскага фашызму, ён што – не фашызм? А калі фашызм, чаму пра гэта ні слова? Чаму не зрабілі акцыю ў Курапатах?
І ў гэтым жа кантэксьце.
Вельмі цікава, а ці можа быць фашызм… габрэйскі? Ці кожны, хто скажа, што такое магчыма, аўтаматычна абзываецца… «антысемітам»? Чаму? Ці ня ў тым сэнс крыклівых (і хлусьлівых) заяў, што «фашызм можа быць любы, але толькі не габрэйскі», каб схаваць існаваньне сіянізму – габрэйскага шавінізму і фашызму? І ці не для таго так намаўляецца, каб, што б ні рабілі сіяністы ў Палестыне, Іраку, ва ўсім Сьвеце, іх злачынствы нельга было выкрываць і асуджаць?..
Зьдзівіў і Павал.
У час нядаўняй онлайн-канферэнцыі лідару «Маладога Фронта» Паўлу Севярынцу нехта пад нікам «Белый Росс» (дакладна, гэта не з нашай рэдакцыі – мы рускай мовай не карыстаемся) задаў пытаньне: «Как вы относитесь к сионизму?». Павел адказаў: «Да сіянізму я стаўлюся без фанатызму й экстрэмізму. А КАЛІ СУР’ЁЗНА, уласна сіянізм – РУХ ГАБРЭЙСКАГА НАРОДУ ДА АДНАЎЛЕНЬНЯ СВАЕ ДЗЯРЖАЎНАСЬЦІ. Вядучыя ідэолягі сіянізму – Меір Бар-Ілан, Навум Гольдман, Ар’е Дульчын, Шмуэль Магілевер – паходзяць менавіта зь Беларусі. Біблейныя прароцтвы адводзяць важную ролю адраджэньню Ізраіля – паглядзіце Стары Запавет і Адкрыцьці.»
На ўзроўні нашых ведаў гэта выглядае нейкім каляміфічным намоўленым «мля-мля» і механічным паўтарэньнем сіянісцкіх маніпулятыўных падмен. Так і хочацца сказаць: Павел, па тваёй логіцы атрымліваецца, што чым большымі антыюдэямі будуць людзі (будуць ствараць невыносныя ўмовы для жыцьця габрэяў у той ці іншай краіне), тым большымі сіяністамі яны зьяўляюцца, бо будуць спрыяць эміграцыі габрэяў на іх «гістарычную радзіму» для стварэньня іх дзяржавы. Атрымліваецца, сіяністы – гэта «антысеміты», сіянізм – «антысемітызм». Як бачыш, поўны абсурд! І ён – вынік таго, што ты ўзяў за лепшае сьлепа паўтараць сіянісцкі міф.
Зыходзячы з дадзеных падзеяў, мы вырашылі дапамагчы падкарэктаваць сьветагляд тым нашым чытачам, якія заблыталіся ў рэчаіснасьці з-за сіянісцкай прапаганды.
Усім людзям (у тым ліку і моладзі з «Маладога Фронту») трэба ВЕДАЦЬ:
– што тэрмін «антысемітызм» літаральна азначае нянавісьць да семітаў, якімі акрамя габрэяў зьяўляюцца ўсе арабскія і некаторыя іншыя народы, і што сёньня дадзены тэрмін у абсалютнай большасьці выпадкаў выкарыстоўваецца неадэкватна, з мэтай заблытаць разуменьне сітуацыі;
– што фашызм – гэта ня толькі калі зьневажаюць і забіваюць габрэяў, а і прадстаўнікоў любых народаў (у там ліку, канешне ж, і беларусаў)!
– што кожны фашызм зьяўляецца ў такой жа ступені ганебным фашызмам, як і фашызм нямецкі (напрыклад, рускі фашызм ня менш ганебны за нямецкі, а савецкі камуна-фашызм ня менш жахлівы за нацызм);
– што, напрыклад, наш беларускі народ панес параўнальныя з габрэйскім народам страты ад гітлераўскага нацызму (а ад савецкага камуна-фашызму непараўнальна большыя!), і па ўсіх гуманістычных крытэрах яго страты і пакуты павінны ўшаноўвацца, як мінімум, у ТАКОЙ ЖА ступені, як страты і пакуты ахвяр халакосту! І калі так ня робіцца (а так, як бачым, ня робіцца!) – гэта ёсьць крывадушша і блюзьнерства, якія ёсьць рэчы АБСАЛЮТНА НЕДАПУШЧАЛЬНЫЯ для любога культурнага чалавека;
– што і сёньня ёсьць і ў прамінулыя часы было шмат выразных прыкмет існаваньня такой ганебнай зьявы, як габрэйскі фашызм, заснаваны на чалавеканенавісьніцкай ідэалогіі габрэйскага шавінізму – сіянізму.
Нават на нашым сайце мы ўжо прыводзілі некаторыя факты, якія пацьвярджаюць гэта апошняе і, верагодна, галоўнае (гл. https://nashaziamlia.org/2006/11/08/383; https://nashaziamlia.org/2006/10/04/316). Але каму гэтага мала, і ён ня верыць гістарычным фактам, няхай сам успомніць, як яшчэ месяц таму ізраільскія танкі прасавалі ліванскую зямлю нібыта для таго, каб вызваліць аднаго сержанта ізраільскай арміі (па-першае, ці ня бачна адсутнасьць элементарнай адэкватнасьці паміж заяўленай мэтай і фактычным маштабам метадаў; а, па-другое, што, вызвалілі?!). А калі памяць зусім кароткая, успомніце хаця б тыя падзеі, якія адбыліся сёлета ў сектары Газа літаральна за дзень (!) да г.зв. «Міжнароднага дню барацьбы з… антысемітызмам». Атрымліваецца, учора яны забілі дзясяткі палестынскіх жанчын і дзяцей, а сёньня патрабуюць (і ў каго? у недасьведчанай і неадукаванай беларускай моладзі!) змагацца з «антысемітызмам». Вось гэта цынізм! На такі яго ўзровень здольна толькі сапраўды сатанісцкія сілы… Павел, дзе ты?!
Мы ўжо зьвярталі ўвагу нашых чытачоў на такія зьявы, як сіянізм і антысіянізм. Мы выпрацавалі наша стаўленьне да іх і заявілі пра гэта (гл. https://nashaziamlia.org/2006/09/17/291). Мы выпрацавалі таксама наша стаўленьне і да педаліраваньня тэмы халакосту, уключаючы высьвятленьне пытаньня, каму гэта на карысьць, ды таксама заявілі пра гэта (гл. https://nashaziamlia.org/2006/08/14/252).
І сёньня, з нагоды спробы «адзначыць» г.зв. «Міжнародны дзень барацьбы з фашызмам і антысемітызмам», мы ў чарговы раз папярэджваем:
– адбываецца блюзьнерскае выкарыстаньне тэмы халакосту 60-гадовай даўніны ў глабальным маштабе ў інтарэсах тых, хто да яго ня мае ніякага дачыненьня;
– на гэтым фоне назіраецца крывадушнае ігнараваньне сучаснай праблемы генацыду і этнацыду чачэнцаў, беларусаў, іншых народаў;
– мы ведаем, што сілай, якая зьдзяйсьняе такую палітыку, зьяўляюцца сіяністы (сінонім – габрэйскія шавіністы), якія складаюцца як з габрэяў, так і не габрэяў;
– мы бачым, як увесь габрэйскі народ, які ў сваёй большасьці ня мае дачыненьня да сіяністаў, становіцца закладнікам іх сатанісцкай палітыкі (так і хочацца сказаць: «Габрэі, вас падстаўляюць!»);
– мы ведаем, што за такую «палітыку» калі-небудзь абавязкова наступіць расплата, у час якой можа пацярпець вялікая колькасьць невінаватых габрэяў.
Укараненьне ў глабальным маштабе «адзначэньня» «Міжнароднага дню барацьбы з фашызмам і антысемітызмам» можна разгледзець як ілюстрацыю да пэўнага ланцужку падзей. Гэты ланцуг запускаюць сіяністы, а заканчваецца ён «помстай» невінаватым габрэям за «іх сіянізм». Так, у ідэалогіі, назве і практыцы адзначэньня дадзенай падзеі бачны такія PR-аўскія штучкі, як падмены паняцьцяў, неадэкватныя зьліцьці й вылучэньні. Лепш усё гэта разгледзець пакрокава (бо так і зьдзяйсьняюць сваё абдурваньне РR-шчыкі сіяністаў). Першы крок: антысемітызмам аб’яўляецца не нянавісьць да семітаў, а нянавісьць толькі да габрэяў (што няверна). Другі крок: заяўляецца, што антысіянізм, які ёсьць барацьбой супраць сіяністаў (інакш, супраць габрэйскіх шавіністаў), зьяўляецца праявай нянавісьці да ўсіх габрэяў – ансемітызмам (што таксама няверна). Трэці крок: такі «антысемітызм» штучна зьліваюць у адзіную формулу разам з агульнаненавіснай і адрынутай абсалютнай большасьцю людзей зьявай – фашызмам. Формула гучыць «фашызм і антысемітызм» (што, як мінімум, некарэктна). Чацьверты крок: з паняцьця «фашызм» выціскаюцца ўсе іншыя «анты-» (напрыклад, антыбеларусізм, антыславянізм, антыісламізм, антыпалестынізм і г.д.) так, каб «фашызм» стаў сінонімам толькі «антысемітызму» (што зьяўляецца ня проста няверным, а і блюзнэрскім). Усё.
Пералічанае можа лёгка выявіць кожны, хто мае адпаведны ўзровень інтэлекту і хаця б элементарны досьвед вывучэньня тэхналогіі PRу. Думаю, ня варта доўга тлумачыць, што падобную тэхналогію распрацавалі не «антысеміты», а… сіяністы. Толькі ім трэба прыкрыць шэрым туманам тэрміналагічна-сьветагляднай блытаніны сваю ганебна-паразітычную дзейнасьць, бо толькі яны могуць мець кароткачасовую «карысьць» ад гэтага. Але ж яны падстаўляюць звычайных, нармальных габрэяў, плодзячы злосных і блізарукіх «антысемітчыкаў»! Тыя ў ньюансах не разьбіраюцца (паглядзіце на твары людзей, прадстаўленых на фота ўверсе; ці ж яны разьбіраюцца ў тых зьявах і паняцьцях, якія мы тут аналізавалі? Не. Але, раззлаваныя, яны будуць біць усіх габрэяў!). Гэта толькі інтэлігентныя людзі могуць адрозьніць сіяніста ад былога кіраўніка беларускага Пэн-цэнтру Карласа Шэрмана, ці ад змагара за ядзернае раззбраеньне Вануну, ці ад выбітнага сацыя-псіхолага, гуманіста Эрыха Фромма. Маса на гэта ня здатна! Яна проста пад дыктоўку якога-небудзь антысемітчыка ўсіх габрэяў абзаве «жыдамі пархатымі» і… будзе грамаіць і біць. І ня варта потым вінаваціць раз’юшаную масу. Яна ні ў чым не вінавата, таму што мала што здольна зразумець… А вінаватымі ў будучай трагедыі габрэйскага народу будуць найперш сіяністы, а ўжо потым тыя (чарговыя гітлеры), хто накіруе справакаваную імі масу на пагромы …
Таму мы, як дальнабачныя людзі, папярэджваем і заклікаем: Габрэі, змагайцеся з сіянізмам, пакуль ня позна, пакуль ЁН ня зьнішчыў вас! Як інтэрнацыяналісты-гуманісты, мы заклікаем таксама беларусаў дапамагчы габрэйскаму народу ў гэтым і, для пачатку, хаця б выпрацаваць правільнае стаўленьне да г.зв. «Міжнароднага дню барацьбы з фашызмам і антысемітызмам».
У якасьці аднаго з лекаў супраць сіянісцкай заразы мы таксама прапануем падумаць над неабходнасьцю ўвядзеньня «МІЖНАРОДНАГА ДНЮ БАРАЦЬБЫ ЗЬ ІМПЕРЫЯЛІЗМАМ, ШАВІНІЗМАМ І СІЯНІЗМАМ»! Датамі, да якіх можна прывязаць адзначэньне такога Дню могуць быць 1 верасьня 1939 г. – пачатак Другой сусьветнай вайны, ці 7 лістапада 1917 г. – Дзень бальшавіцкага перавароту ў Расеі. Калі мы ўсё абдумаем больш дасканала, магчыма, увядзем апошняе ў якасьці аднаго з нашых дактрынальных прынцыпаў.
Пакуль жа з-за праяў соцыяпаразітычнага сіянізму, якія ў той ці іншай форме з усё большай частатой сустракаюцца ў нашым жыцьці, перашкаджаючы станаўленьню беларускай і іншых дэмакратый, мы аб’яўляем СІЯНАКРАТЫЮ (вышэйшае кіраўніцтва сіянісцкіх колаў – асноўны праваднік сіянісцкай палітыцы ў сьвеце) другім па небясьпецы ворагам беларускага народу (ворагам №2). Будзем лічыць дадзенае палажэньне нашым чарговым дактрынальным прынцыпам (Д пр-п 39). Нагадаем, першым ворагам – ворагам № 1 – зьяўляецца РАСЕЙСКАЯ ІМПЕРБЮРАКРАТЫЯ (Д пр-п 15).
