nashaziamlia.org

Асьветна-адукацыйны, грамадазнаўчы сайт для беларусаў: аналіз, прагноз, сілы, інтарэсы, сьветагляды, ідэі, ідэалогіі, праграмы, мэты.

Запісы

Актуальны стан расейскай імперыякратыі (частка 4; “Свабода слова і СМІ” пры разьвітым лібералізьме)

5 сакавіка, 2010 | Каментары (1)

Рэдакцыя (узята з www.russobor.org/index.php?stat=1_570; матэрыял ад 26.09.2008 г.).

d091d183d0b4d0bdd196d0baАдной са “сьвятых кароў” усіх “лібералаў” (расейскіх у тым ліку), зь якіх напалову складаецца сёньняшняя расейская імперыякратыя, зьяўляецца “свабода слова”. Аднак мы ведаем, што гэта толькі словы (прабачце за каламбур). Удакладніць гэта дапаможа матэрыял-факт, які падаецца ніжэй. Мы яго абралі з-за добрай ілюстратыўнасьці…


Гаворка ж пойдзе пра наступнае. Былы міліцыянт, жыхар Навасібірску Аляксандр Буднік на сваім сайце ў сеціве аналізаваў расейскія грамадскія падзеі, шукаў прычыны негатыўных зьяў. У выніку ён быў абвінавачаны па вядомым артыкуле КК РФ 282 у “распальваньні міжнацыянальнай і міжрэлігійнай варожасьці”. Многія расейскія СМІ нібы па камандзе дадаткова накінуліся на гэтага даволі маладога чалавека з абвінавачваньнямі ў “ксенафобіі й экстрэмізме”. І толькі карэспандэнты газеты “Труд” ды  выданьня “Любімы Навасібірск” пацікавіліся аргументамі абвінавачваемага спадара Будніка.  Усё, што і чаму адбылося, можна зразумець зь яго інтэрвю карэспандэнту апошняга выданьня.


– Аляксандр Віктаравіч, Вас абвінавачваюць у распальваньні міжнацыянальнай, міжрэлігійнай варожасьці й закліках у зьвяржэньні існуючай, па Вашых выказваньнях, акупацыйнай улады. Ці лічыце Вы сябе вінаватым у прад’яўляемых Вам абвінавачваньнях?

– Адкрываем Канстытуцыю РФ і чытаем:

«Артыкул 28: Кожнаму гарантуецца свабода сумленьня, свабода веравызнаньня, у тым ліку права спавядаць індывідуальна або сумесна зь іншымі любую рэлігію або не вызнаваць ніякай, свабодна выбіраць, мець і распаўсюджваць рэлігійныя ды іншыя перакананьні й дзейнічаць у адпаведнасьці зь імі.

Артыкул 29: [1] Кожнаму гарантуецца свабода думкі й слова; [3] Ніхто ня можа быць прымушаны да выказваньня сваіх меркаваньняў або адмовы ад іх; [4] Кожны мае права свабодна шукаць, атрымліваць, перадаваць, вырабляць і распаўсюджваць інфармацыю любым законным спосабам. Пералік зьвестак, якія складаюць дзяржаўную таямніцу, вызначаецца федэральным законам».

Цяпер адкрыем Усеагульную Дэкларацыю Правоў Чалавека, якой, як сьцьвярджае Крэмль, прытрымліваецца ўся міжнародная супольнасьць, у тым ліку і Расея:

«Артыкул 18. Кожны чалавек мае права на свабоду думкі, сумленьня і рэлігіі; гэта ўключае свабоду мяняць сваю рэлігію або перакананьні й свабоду спавядаць сваю рэлігію або перакананьні як аднаасобна, так і разам зь іншымі, публічным або прыватным парадкам у вучэньні, богаслужэньні й выкананьні рэлігійных ды рытуальных парадкаў». І артыкул 19 абвяшчае: «Кожны чалавек мае права на свабоду перакананьняў і на свабоднае выражэньне іх; гэта права ўключае свабоду бесперашкодна прытрымлівацца сваіх перакананьняў і свабоду шукаць, атрымліваць і распаўсюджваць інфармацыю ды ідэі любымі сродкамі й незалежна ад дзяржаўных межаў».

Такім чынам, прыведзеныя тут вытрымкі з асноўнага Закону РФ Канстытуцыі й Усеагульнай Дэкларацыі правоў чалавека адказваюць на Вашае пытаньне і сьцьвярджаюць маю невінаватасьць.


– Але ж існуюць арт. 280 і 282, якія Вам накідаюць?!

– Уся праблема ў тым, што гэтыя артыкулы самі па сабе супярэчаць Асноўнаму Закону – Канстытуцыі. Гэтыя артыкулы называюць «рускімі». Тут я падам інфармацыю, узятую зь інтэрнэт-крыніцы для пацьверджаньня сваіх слоў.

«Мы прапануем прыбраць артыкул 282 аб распальваньні міжнацыянальнай варожасьці”, – прапанаваў лідэр ЛДПР Уладзімір Жырыноўскі. “Па ёй сядзяць толькі рускія, ні аднаго прадстаўніка меншасьцяў, гэты артыкул нават называюць рускім”, – сказаў ён.

“Мы не супадаем з вамі па поглядах на гэтае пытаньне”, – адказаў У. Пуцін.

Мала таго. Зьвярніце ўвагу на той факт, што паняцьце рускі народ і руская рэспубліка ў Канстытуцыі РФ проста адсутнічае. У ёй пералічаны ўсе карэнныя народы Расеі, а вось дзяржаваўтваральнаму рускаму народу ў Асноўным Законе РФ і на самой тэрыторыі Федэрацыі месца не знайшлося. Рускія сёньня – народ-бомж. Гэта юрыдычны факт. Мы – тыя, хто лічыць сябе рускімі – маем толькі грамадзянскія правы [Расея – імперыя; прыведзены факт – яскравая ілюстрацыя таго, што імперыяўтваральны народ у рэшце застаецца каля разьбітага карыта; халуёў-выканаўцаў заўсёды выкідаюць пасьля выкарыстаньня, нібы непатрэбную шмату…; а яшчэ на рускім народзе кроў іншых народаў – шмат крыві… – Рэд.]. У сваю чаргу, як вядома, толькі ў Навасібірску існуе 40 нярускіх дыяспар, якія датуюцца з абласнога бюджэту, то бок, за наш з вамі кошт.

Такім чынам, я як аб’ект міжнацыянальных і міжрэлігійных адносін проста дэ-юрэ не існую. І калі я і падобныя мне пачынаюць казаць пра такі нонсенс, тут жа пачынаюцца нападкі з боку ўладаў і «общечеловеков» [зьвярніце ўвагу на тандэм… – Рэд.]. Аргумент у іх адзін: «Мы – шматнацыянальная краіна». «Ды бог з вамі, – кажам мы, – толькі ня трэба забываць, што Расея не Савецкі Саюз. Заснавальнікі Расеі-Русі – русічы – рускія людзі [Расея – гэта двойчы ня Русь!!! – Рэд.]. А сёньня атрымалася так, што рускія – адзіны народ, якога дэ-юрэ ў Расейскай Федэрацыі няма».

Заўважце, што Федэрацыя – гэта складзенае ўтварэньне. І па гістарычнай, людскай ды юрыдычнай сьправядлівасьці ў гэты склад абавязана ўваходзіць Руская Рэспубліка, дзе руская ўлада, а не расейская [ну, дык аддзяляйцеся! – Рэд.]. Мы ня супраць іншых народаў, як звычайна спрабуюць падаць улады. У іншых народаў ёсьць свае нацыянальныя, паўтару, менавіта нацыянальныя рэспублікі-дзяржавы ў складзе РФ [якія ж яны “дзяржавы”? – Рэд.]. І гэта іх прыроднае і агульналюдскае права, якое маем і мы. Аднак нас за адстойваньне свайго права судзяць.


– Аднак Вас абвінавачваюць у тым, што Вы зьневажаеце габрэяў, праваслаўную царкву і яе служкаў, іншыя народы, чыноўнікаў і ўладу!

– Абражацца можна ў тым выпадку, калі гаворыцца няпраўда, чаго не было ці не існуе [гэта так. – Рэд.]. Я ж імкнуся абапірацца на гістарычныя факты.

На пастаўленае Вамі пытаньне каротка не адказаць. Аднак я пастараюся.

Тыя вытрымкі з інфармацыйнага рэсурсу russobor.ru (сёння russoborrg, бо першы рэсурс закрылі, што само па сабе парушэньне ўладай пададзеных вышэй асноўных нарматыўных актаў), якія падаюцца ў абвінаваўчым заключэньні, тлумачацца уладай, як абра́зы. Аднак, давайце сьцісла паглядзім на гэтыя выказваньні.

Менавіта: «… ублюдачная сістэма каштоўнасьцяў …». Як Вы ведаеце, слова «ублюдак» зьяўляецца навуковым тэрмінам і пазначае кровазьмяшэнца. Што тут злачыннага? Навука сьцьвярджае, што кровазьмяшэньне вядзе да выраджэньня [з-за зьявы, якая завецца генетычны дысгенэз, і якая ўсімі ліберастызатарамі старанна замоўчваецца. – Рэд.]. Тое ж самае адбываецца і зь іншымі сістэмамі каштоўнасьцяў. А тое, што сёньня ў РФ вядзецца рэальная прапаганда кровазьмяшэньня і зьмяшэньня культур ды каштоўнасьцяў – гэта відавочна любому ўдумліваму чалавеку.

Наступнае: «… акупацыйная ўлада». У ваеннай справе ёсьць прыкметы акупацыі. Гэта: татальны кантроль СМІ, цэнзура, зьмена інфармацыйнай прасторы краіны, зьмена каштоўнасьцяў народу, зьніжэньне ўзроўню жыцьця насельніцтва і выміраньне карэннага насельніцтва. Засяленьне краіны іншародцамі й іншаземцамі. Знаходжаньне асноўных жыцьцёва важных галін вытворчасьці здабычы і г.д. у руках не асноватворнага ў дзяржаве народу. Спойваньне, наркатызацыя і дэградацыя карэннага насельніцтва. Рэпрэсіі ў дачыненьні да іншадумцаў і тых, хто змагаецца за інтарэсы свайго народу. І г.д. і г.д. [аказваецца, тое, да чаго мы паступова даходзім самі, ужо даўно вядома і сістэматызавана!!! – Рэд.]

Асабіста для мяне ўсе гэтыя прыкметы падыходзяць да сучаснай Расеі. Успомніце, якім шляхам прыйшла сучасная ўлада да свайго кіраваньня? Правільна. Шляхам перавароту. Па міжнародным правілах, улада, дасягнутая шляхам ваеннага перавароту, павінна быць нелегітымнай. Аднак гэта не пра нас. А колькі сёньня таміцца ў турмах палітвязьняў?! Па палітычных матывах асуджаныя ці знаходзяцца пад сьледствам, па розных ацэнках, ад 200 да 300 рускіх палітычных актывістаў і публіцыстаў. І ўсе яны рускія людзі, якія асьмеліліся адкрыта заявіць аб генацыдзе рускага народу, а нехта адкрыта ўступіць у рэальнае змаганьне з рэжымам! Я ж толькі правёў аналіз сітуацыі, якая склалася. Вызначыў прычыны і прапанаваў выхад з тупіковай для рускага народу сітуацыі. І зразумелая справа, без праславутага габрэйскага і рэлігійнага пытаньня не абышлося.

Далей: «засільле дэструктыўнай габрэйскай меншасьці ва ўладзе, бізнэсе і СМІ зрабіла магчымым бесперашкоднае разрабаваньне сыравінных і прамысловых рэсурсаў дзяржавы… Не для таго «богаабраныя» са сваімі памагатымі-халуямі столькі гадоў імкнуліся заваяваць Расею, каб пры амаль канчатковай перамозе юдэйства аддаць рычагі кіраваньня сапраўдным гаспадарам сваёй зямлі – рускім» [для таго, каб у рускіх была свая зямля, ім трэба аддаць чужую зямлю іншым народам імперыі! гэта першая і непазьбежная ўмова! – Рэд.].

І тут я сьцісла падам некаторыя выказваньні:

“Усякі за сябе і толькі за сябе і ўсякія зносіны паміж людзьмі адзіна для сябе” – вось маральны прынцып большасьці цяперашніх людзей, і нават не дурных людзей … Стала быць, нездарма пануюць на біржах габрэі, нездарма яны кіруюць капіталам … Не выпадкова яны ж і уладары ўсёй міжнароднай палітыкі … Набліжаецца іх царства, поўнае іх царства … Габрэй прапаноўвае пасярэдніцтва, гандлюе чужой працай. Капітал ёсьць назапашаная праца: габрэй любіць гандляваць чужой працай … Мы гаворым аб жыдоўстве і аб ідэе жыдоўскай, якая ахоплівае ўвесь сьвет, замест “няўдалага” хрысьціянства “(Ф. М. Дастаеўскі,” Габрэйскае пытаньне “).

“… Усе мы, лепшыя людзі Расіі (сябе я далучаю да іх у самым хвасьце), даўно ўжо бяжым пад пу́гай габрэйскага вэрхалу, гістэрычнасьці, габрэйскай шматвяковай спайкі, якая робіць гэты абраны народ гэтак жа страшным і моцным, як зграя аваднёў, здольных забіць каня. Жахліва тое, што ўсе мы ўсьведамляем гэта, але ў сто разоў больш жудасна, што мы пра гэта толькі шэпчамся ў інтымнай кампаніі, а ўголас сказаць не наважваемся. Можна друкавальна іншасказальна аблаяць цара і нават Бога, а паспрабуй-ка габрэя! Го-го! Які енк і віск падымецца, асабліва сярод гэтых фармацэўтаў, зубных урачоў, асабліва сярод рускіх пісьменьнікаў – бо, як сказаў адзін вельмі неблагі белетрыст Купрын, кожны габрэй нарадзіўся на сьвет божы з перадвызначанай місіяй быць рускім пісьменьнікам »(Куприн А. І., вялікі рускі пісьменьнік. Ліст да Ф. Д. Бацюшкава ад 18 сакавіка 1909 г).

«На вялікі жаль, ні адна дзяржава, больш старая, чым гэтая, не скарыла іх (габрэяў), як чуму грамадства і найвялікшых ворагаў яго, прысутнасьцю якіх ашчасьліўлена Амерыка» (Жорж Вашынгтон (Першы прэзідэнт ЗША. 1732-99 гг.).

«Гэта неспасьцігальна для мяне, што да гэтага часу ніхто ня выгнаў гэтае быдла, дыханьне якога падобна да смерці. Ці ня зьнішчыць кожны дзікіх зьвяроў, якія зжыраюць людзей, нават калі тыя самі маюць чалавечае аблічча? Ці з’яўляюцца габрэі кім-небудзь іншым, акрамя зжыральнікаў людзей? “(Узята з Карана. Магамет. Заснавальнік магаметанства. 570-632 г. пасьля Н. Х.).

Выказваньняў можна падаваць даволі шмат. Па логіцы уладаў трэба забараніць Дастаеўскага, Купрына, Талстога, Гогаля, слоўнік Даля, Каран і т.д, і да т.п. Забараніць ўсе рускія прымаўкі. Такія, да прыкладу, як:

“Чэрці і жыды – дзеці сатаны”.
“Жыду верыць, што ваду сітам мераць”.
“Жыд падманам сыты”.
“Жыд праўды баіцца, як заяц бубна”.
“Няма рыбы бяз косткі, а жыда бяз злосьці”.
“Каб ня ўзлаваўся Бог, не пускай жыда на парог”.
“Жыд у справе, як п’яўка ў целе”.
“Хто жыду волю дае, той сам сябе прадае”.
“Хто служыць жыду, не абміне бяду” …

Я паўтару, што ўсё гэта сьцісла.

А вось, да прыкладу, што вывучаюць у габрэйскіх Навасібірскіх і ня толькі, абшчынах. Возьмем некалькі цытат з “Талмуда”:

“Падобна да таго, як чалавек пераўзыходзіць жывёлу, габрэі пераўзыходзяць усе народы на зямлі”.

“Адны габрэі вартыя назвы людзей, а гоі (негабрэі), што паходзяць ад злых духаў, маюць толькі права называцца свіньнямі”.

“Маёмасьць негабрэя падобная да пакінутай рэчы, яе сапраўдны ўладальнік габрэй, які першы яе захопіць. І гэта справядліва, бо Бог даў габрэям ўладу над жыцьцём і маёмасьцю іншых народаў “.

“Іх жыцьцё (гояў, ёгаў-арыйцаў), о, габрэй, у тваіх руках, тым больш іх грошы”.

“Бог загадаў габрэям даваць гоям грошы ў пазыку, але даваць іх не інакш як пад працэнты, такім чынам, замест аказаньня гэтым дапамогі, мы павінны рабіць ім шкоду, нават калі гэты чалавек можа быць нам карысны, тады як адносна габрэя мы не павінны рабіць такім чынам “.

“Габрэй зьдзяйсьняе добрую справу, калі забівае вольнадумца, няверуючага, які адмаўляе вучэньне Ізраіля, роўна і таго, хто зрабіўся гоем”. І т.д, і да т.п.

Нешта не чуваць, каб юдэяў судзілі за распальваньне міжрэлігійнай і міжнацыянальнай варажнечы. За прапаганду перавагі адной нацыі над другой. За прапаганду, па сутнасьці сваёй, фашызму [нацызму. – Рэд.]. А вось рускіх людзей, якія кажуць пра гэта і публікуюць падобнае, судзіць, аказваецца, проста абавязаны!

Вось што сказаў 9 сьнежня 2007 ў Дзяржаўным Крамлёўскім палацы галоўны рабін Расеі Берл Лазар: “…. Калі 15 гадоў таму мы адзначалі Хануку ў Крамлёўскім палацы з’ездаў, ніхто ня ведаў, што будзе з габрэйскай абшчынай Расеі, ці будуць наогул габрэі жыць у нашай краіне … Сёньня габрэі ў Расіі адчуваюць сябе ўпэўнена. Мы адкрыта сьвяткуем нашы сьвяты, запальваючы ханукальныя сьвечкі на цэнтральных плошчах гарадоў, у прысутнасьці мэраў і губернатараў. Мы і зараз павінны рабіць усё магчымае, і тады мы можам быць упэўненыя, што ўбачым цуды ў нашы дні, аж да вялікага цуду – прыходу Машыаха, і дажывем да сьвяткаваньня Ханукі ў Трэцім Храме пасьля яго прыходу”.

Як вядома, хрысьціянам Машыах – гэта д’ябал!!!


– Аднак у Ваш адрас ідуць абвінавачваньні ў абразе служкаў і хрысьціянскай царквы.

– Я зноў паўтару, што на нашым інфармацыйным рэсурсе робіцца аналіз мінулых і цяперашніх гістарычных падзей. На старонках рэсурсу сьцьвярджаецца, што вучэньне і дзеі Ісуса і Царквы далёка не адно і тое ж. І зноў паўтару, што абражацца можна толькі на тое, чаго не было, і на няпраўду.

Да прыкладу. Емяльянавым быў зроблены добры аналіз усіх хрысціянскіх службаў: паўночніца, ранішняя, чытаньне гадзін, літургія (абедня), вячэрня, павячэр’е, хрэсьбіны, малебны, вянчаньні, паніхіды, адпяваньні нябожчыкаў. Паўтараць гэты аналіз няма сэнсу. Выснова гэтага аналізу. Большую частку часу ўсіх гэтых набажэнстваў усхваляюцца юдэйскія персанажы: Ізраіль, Бог Ізраіля, Бог габрэяў, Бог Аўраама, Бог Ісаака, Бог Якава, Ерусалім, рака Ярдан, Ісая, Майсей, Адам, Ной, Ісус Навін, Саламон, Давід, Сара, Ревека , Рахіль і т. д. і ўсё, што звязана з гэтым.

Важна адзначыць, што само слова “Ізраіль” на самой справе азначае “які змагаецца з Богам” (Быцьцё 32:28). А хто змагаецца з Богам? Сатана.

Дык каго ўслаўляюць у хрысьціянскіх храмах?

А што сказаў Алексій II 13 лістапада 1991 года ў г. Ню-Ёрку на сустрэчы з рабінамі? “Дарагія браты, шолом вам у імя Бога любові і міру! … Вашыя прарокі – нашыя прарокі … Галоўная думка гэтага казаньня – найшчыльная роднасьць паміж старазапаветнай і новазапаветнай рэлігіямі. Яднаньне юдэйства і хрысьціянства мае рэальную глебу духоўнай і натуральнай роднасьці і станоўчых рэлігійных інтарэсаў. Мы адзіныя з юдэямі, не адмаўляючыся ад хрысьціянства, не насуперак хрысьціянству, а ў імя і праз хрысціянства, а юдэі адзіныя з намі не насуперак юдэйству, а ў імя і праз сапраўднае юдэйства. Мы таму аддзеленыя ад юдэяў, што мы яшчэ «ня цалкам хрысьціяне», а юдэі таму аддзяляюцца ад нас, што яны «ня цалкам юдэі» …
Я думаю, дастаткова для таго, каб зразумець, наколькі «руская» царква.

А калі тут пералічваць злачынствы, зьдзейсьненыя Хрысьціянскай Царквой супраць чалавецтва і рускага народу за час яе існаваньня, дык тут месца ня хопіць. Дастаткова прыгадаць, колькі было змарнавана народу ва ўсім сьвеце ў імя Хрыста!

Менавіта за асьвятленьне мінулых і цяперашніх дзеяў служкаў Хрыстовых мяне і падобных да мяне судзяць. Узгадайце хаця б пачатак перабудовы. Хто ў першых шэрагах атрымаў льготы на ўвоз у Расею сьпіртнога і тытуню? Правільна, Царква. Так што ў большасьці сваёй сучасныя хрысьціянскія храмы сёньня пабудаваныя на сьлёзах гора карэннага насельніцтва Расеі!

Натуральна, асьвятленьне такіх дэталяў служкі Хрыстовыя імкнуцца не дапускаць.

Так што судзіць не мяне трэба, а вышэй азначаных.



– Яшчэ Вас абвінавачваюць у закліку да звяржэньня сучаснай улады ў Расеі.

– Гэта чарговая падтасоўка фактаў. Чытаем, што напісана на сайце:

“І ўжо калі выявіцца відавочнасьць няздольнасьці большай масы славян да імкненьня вызваленьня ад жыдоўскага прыгнёту, застаецца адзіны спосаб барацьбы супраць сістэмы тэрору – Антытэрор!”

Адзначу зноў, што гэтыя словы ўзятыя з праведзенага аналізу існай сітуацыі і пазначана магчымае ў адказ дзеяньне супраць тэрору. Трэба прызнаць, што слова “тэрор” тут нявернае. Трэба сказаць генацыд. Да прызнаных т.зв. сусьветнай супольнасьцю актаў генацыду належаць наступныя: генацыд армян туркамі ў 1915-18 гг. – 1.500.000 загінулых, у Руандзе ў 1994 г. – 800.000 загінулых, генацыд, ажыццёўлены Пол Потам і “чырвонымі кхмерамі” у Камбоджы 1975-79 гг. – 2.000.000 загінулых. Страты рускіх за апошнія 15 гадоў у некалькі разоў большыя. Толькі па афіцыйнай статыстыцы за перыяд з 1989 года рускіх стала менш на 10 мільёнаў! Ўсю статыстыку я тут падаваць не буду. Няма магчымасьці. Але запэўніваю Вас, яна страшная для будучага рускага народу!

Вы бачыце, што толькі за агучваньне думкі да супраціву тэрору-генацыду, які праводзіцца супраць рускага народу, улада і яе служкі адразу ўзводзяць у разрад да заклікаў. А эксьперты, што выконвалі ўладны заказ, вынесьлі рашэньне ў эксьпертызе аб тым, што я заклікаю, абражаю, накіроўваю, пагражаю і да т.п, выкарыстоўваючы слоўныя абароты, зьневажальныя характарыстыкі, адмоўныя эмацыйныя ацэнкі, негатыўныя ўстаноўкі і да т.п, і т.д. Усе гэтыя вызначэньні «сьпецыялістаў-эксьпертаў» падышлі б у большасьці сваёй да цяперашніх СМІ, а таксама Бібліі, Корана, Талмуда і Торы. Вось дзе ўсё вышэйпералічанае проста дамінуе!



– І апошняе пытаньне: Што, на Вашу думку, Вам пагражае?

– У самым пачатку нашай гутаркі я адзначыў, што не парушыў Асноўны Закон РФ – Канстытуцыю, і Міжнароднае Права. Калі суд будзе сам выконваць закон, то ён абавязаны мяне апраўдаць. Калі будзе выконваць замову ўладаў, якая ідзе па ўсёй Расеі ў адносінах да падобных да мяне, то, натуральна, асудзяць – ад умоўнага тэрміну да рэальнага.

Аднак я не зьбіраюся на дагоду ўладам мяняць свае перакананьні і погляды. Кімсьці са старажытных было сказана, што чалавек, які адмаўляецца ад Ісьціны дзеля грамадскай думкі, гэтай Ісьціны ня варты. Я хачу быць годным Ісьціны, годным сынам Русі і рускага народу!

На заканчэньне дазволю сабе канстатаваць той сумны факт, што, як ні дзіўна, падчас працы нашага Руху «Русь Родославная» складваецца ўражаньне, што рускі народ – той Народ-Пераможца, народ стваральнік, народ-навуковец – вымер! Засталіся «хомы-савецікусы», якім усё роўна, што іх карані засыхаюць, высякаюцца, выкараняюцца. Такое адчуваньне, што такія паняцьці, як Гонар і Годнасьць нашых русаў, ужо цалкам заменены півам, цыгарэтамі, мыльнымі операмі і шоў, прадажнасьцю, амаральнасьцю, абыякавасьцю да жыцьця саміх сябе і рускага роду. Як быццам рускаму народу ўсё роўна, што імі кіруюць алекперавы, хаджыбіекавы, ахметавы, кульмухаметавы, талаконскія, бяспалікавы, швыдкія, сванідзэ, шустрыкі … Дастаткова паглядзець на колькасьць людзей у нашым Руху і колькасьць бяздумна жуючых з пустымі стомленымі вачыма людзей.


– Дзякуй, Аляксандр, за дадзенае інтэрвю.

– Дзякуй і Вам за прадстаўленую магчымасьць выказацца. Жадаю ўдачы і моцы духу, бо ведаю, што і на Вашу газету пачаўся перасьлед і паступаюць пагрозы ў Ваш адрас за надрукаваную інфармацыю. Гэта яшчэ адно пацьверджаньне «свабоды слова, друку, думкі …» ў сучаснай Расіі.


Ад рэдакцыі:

Тое галоўнае, што мы хочам перадаць гэтым матэрыялам нашым чытачам, гэта ўсьведамленьне таго, што расейская імперыя ў новым ліберастычным вобразе будзе ані трохі ня больш свабоднай ці ў нечым лепшай, чым яе класічны тэрытарыяльна-імперскі варыянт. “Змаганьне” за ліберальныя “правы і свабоды чалавека” да сапраўднай свабоды (а тым больш Справядлівасьці, Праўды і г.д) не вядзе. Будзе ўсяго толькі іншая форма рабства…

І яшчэ. Для больш-менш пасьпяховага змаганьня зь імперцамі-ліберастызаратамі трэба правільна выкарыстоўваць паняцьці. Габрэйскі народ, габрэі ў такой жа ступені прылада ў руках сіяністаў ды сіянакратыі (а г.зн., што ў будучыні разам зь іншымі народамі й ахвяра), у якой рускі народ ёсьць прыладай расейскай імперыякратыі і яе ж ахвярай. Апошняе добра паказана ў пададзеным матэрыяле.

Тое, што нашы ворагі ня рускія людзі й не габрэі, а менавіта расейскія імперцы ды сіяністы, пажадана ня проста ўсьведамляць, а адчуваць. Усім сэрцам…


Каментары (1)

Пакінуць каментар

  • Старонкі

  • Катэгорыі

  • Апошнія запісы

  • Архівы