Беларусь – наша зямля

Рэдакцыя

З-за шэрагу абставін, якія будуць названыя пазьней,  мы падаем артыкул, які быў выстаўлены на нямецкамоўным сайце Polska Web News (http://polskaweb.eu/tupolew-crash-smolensk-muss-unfall-sein-75637652.html). Паколькі мы зь нямецкай мовы не перакладаем, мы падаем яго ў паўторным перакладзе з расейскай (узята з kavkazcenter.com/russ/content/2010/05/30/72756).

ГЭТА НЕ РАССЬЛЕДАВАНЬНЕ. ГЭТА ХЛУСЬНЯ, ХЛУСЬНЯ І ЯШЧЭ РАЗ ХЛУСЬНЯ

“Высьвятленьне прычын крушэньня самалёта 10 красавіка паблізу горада Смаленска на захадзе Расеі, у якім загінула амаль 100 чалавек, улучна з прэзідэнтам Польшчы Лехам Качыньскім й іншымі высокапастаўленымі кіраўнікамі Польшчы, усё больш адыходзіць у бок, натыкаючыся на сапраўдную хвалю дэзінфармацыі, адсутнасьці палітычнага імкненьня высьветліць праўду, а таксама на намаганьні контрпрадуктыўных сьледчых і ўладаў.

Простая людская логіка кажа, што з кожным днём вынікаў рассьледаваньня павінна станавіцца ўсё больш, аднак у дадзеным выпадку гэтага не адбываецца. Зьвесткі аб трагедыі становяцца ўсё больш закрытымі.

У той час, як рускія ўлады ўвогуле нічога не гавораць, польскія сьледчыя спрабуюць выдаваць фантазіі расейскіх СМІ за афіцыйныя вынікі сьледства.

У выніку, польскі бок, як і раней, наогул нічога ня ведае і ня мае, а Масква мае і ведае ўсё, аднак нічога не выдае і ня кажа.

Існуе 3-4 польскія газеты і адна тэлевізійная станцыя, якія, як здаецца, сапраўды зацікаўленыя ў праўдзе пра катастрофу. Ва ўсіх іншых выпадках СМІ па ўсім сьвеце цалкам не хвалюе, што 64% палякаў лічаць верагоднай (на падставе абставінаў крушэньня і паводзін палітыкаў ды сьледчых) магчымасьць тэракту супраць прэзідэнта Польшчы і гучна патрабуюць дапамогі ад міжнароднай сьледчай камісіі.

Да іх належаць ня толькі сем’і ахвяр, але таксама эксьперты, палітыкі, пісьменьнікі. Усё гэта, аднак, не цікавіць ні польскага прэм’ера Дональда Туска, ні в.а. прэзідэнта КамароўскагаРадаслава Сікорскага, ні таксама «ахвяру Асьвенцыма» Уладзіслава Барташэўскага. (ён у цяперашні час знаходзіцца ў нямецкім горадзе Эсэне), ні міністра МЗС

Усе яны ўпэўненыя ў тым, што Масква праводзіць рассьледаваньне з максімальна магчымай празрыстасьцю, а польскія следчыя ва ўсім ўдзельнічаюць. Пра гэта зноў у канцы тыдня абвясьціў міністр МЗС Сікорскі.

Сікорскі хлусіць, не чырванеючы, дакладна гэтак жа, як Туск, Камароўскі й да т.п. Кіруючыся прынцыпам «шмат кухараў псуюць ежу”, яны даручылі выпечы праўдападобны варыянт падзей аднаму толькі Уладзіміру Пуціну, за час улады якога, як вядома, па таямнічых прычынах памерла ня менш за 67 журналістаў.

Цяпер, калі вечарам кажуць, што незадоўга да крушэньня Тупалева ў кабіне пілотаў была нейкая жанчына, то да раніцы жанчына ўжо ператвараецца ў мужчыну. Польскія сьледчыя чуюць душаразьдзіральныя крыкі пілотаў, аднак праз два тыдні яны адмаўляюцца ад сваіх словаў.

Пілот робіць чатыры спробы прызямліцца, потым тры зь іх выкрэсьліваюць. А сёньня ставіцца пытаньне, ці хацеў пілот наогул прызямліцца ці проста хацеў высьветліць бачнасьць ў раёне аэрапорта.

Затым сьледчыя сьцьвярджаюць, што кіраўнік ВПС Бласік, магчыма, сам сядзеў за штурвалам самалёта сьмерці, а вось ужо тры дні, як мы ведаем, што Бласік ніколі сам не кіраваў самалётам.

Потым сьцьвярджаецца, што большасьць ахвяр з цяжкасьцю ці ўвогуле нельга было апазнаць з-за апёкаў. Аднак кіраўнік МНС у Смаленску, які каардынаваў працу грамадзянскіх ратавальнікаў на месцы катастрофы, заявіў, што пажар быў толькі на плошчы ў 20 квадратных метраў, аднак ня там, дзе ляжалі трупы, і ня там, дзе пазьней у брудзе і ў вадзе былі знойдзены пісталеты і запасныя абоймы целаахоўнікаў прэзідэнта.

У адзінай афіцыйнай справаздачы па стане сьледства па авіякатастрофе, якая дагэтуль апублікаваная ў Маскве, намаўляецца, што ў пілота адбылося зацьменьне ў галаве або што ён хацеў забіць ўсіх пасажыраў, бо інакш немагчыма зразумець высновы «кампетэнтных» прадстаўнікоў уладаў.

Таму што пілот, у якога раней была бачнасьць нібыта 500-600 метраў (якая затым два разы была паніжана «сьледчымі» да 200-300 метраў), ня мог ні пры якіх абставінах ісьці на пасадку, таму што гэта было раўназначна самагубству.

Таму ён нібыта зьнізіў вышыню, бо хацеў праверыць правільнасьць таго, што паведаміў яму аб надвор’і авіядысьпетчар, які праз тры дні пасьля катастрофы зьнік і цяпер нібыта дзесьці пражывае як ананімны дачасны пенсіянер.

Пілот правяраў дысьпетчара нібыта таму, што Качыньскі быў непажаданай асобай у гэтай мясцовасьці і яму, безумоўна, хацелі перашкодзіць своечасова дабрацца да мэты.

Тое, што дзіўны авіядысьпетчар апынуўся хлусьніком, цяпер ужо даказана, як даказана, што ён сядзеў не ў кантрольнай вежы смаленскага аэрапорта, а ў дзіўнай будыніне, якую вы бачыце на фота ў пачатку артыкула.

Існуюць сотні сумніўных сьцьвярджэньняў і супярэчнасьцяў адносна прычыны катастрофы і правядзеньня рассьледаваньняў. Аднак на 100% ясна, што польскія, а таксама расейскія пракуроры і эксьперты спрабуюць знайсьці адзіную прычыну «нешчасьлівага выпадка», што натуральна дае адказ на пытаньне, чаму вынікаў становіцца ўсё менш, а ня больш.

Толькі поўны дурань ў рамках мэтанакіраванай дэзынфармацыі, а таксама скандальных рассьледаваньняў можа цяпер яшчэ казаць пра нешчасьлівы выпадак, з улікам наяўных сёньня зьвестак і ведаў.

Тут варта яшчэ заняцца магчымым «адключэньнем» аднаго маяка ў кіламетры ад аэрапорта, які, як дакладна вядома, выдатна працаваў яшчэ за 75 хвілін да крушэньня.

Акрамя таго, смаленскі аэрапорт, які выкарыстоўваецца ў грамадзянскіх і вайсковых мэтах, пры такой бачнасьці павінен быў быць зачынены, прынамсі, для прэзідэнцкага Тупалева, бо для абодвух бакоў, г.зн. Варшавы і Масквы, ён меў грамадзянскі статус.

Гэты статус даводзіцца тым, што сьледства, якое праводзіцца для праформы, кіруецца не пагадненьнем паміж Польшчай і Расеяй ад 1993 года, а, са згоды Дональда Туска, чыкагскай дамовай аб авіяцыі, з-за чаго Уладзімір Пуцін у стане афармляць вынікі, як яму ўздумаецца”.

Ад рэдакцыі:

Мы вырашылі падаць гэты артыкул таму, што ён сваім кантэкстам і эмацыйным фонам нагадвае наша стаўленьне да сітуацыі. У ім таксама пацьверджаныя многія факты, пра якія мы пісалі раней. А некаторыя пазіцыі выглядаюць так, нібы аўтары знаёмыя і з вынікамі нашага аналізу.

Раім зьвярнуць увагу на тое, што на 40-мільённую Польшчу ёсьць, як прызнаюць самі польскія аўтары, усяго 3-4 крыніцы праўдзівай інфармацыі. На 10-мільённую Беларусь – мы адны! Здаецца, той жа вынік. Толькі розьніца ў тым, што мы не ў НАТА; загінуў ня наш, а польскі прэзідэнт; і мы знаходзімся істотна бліжэй да Масквы…

Гэты запіс апублікаваны: Нядзеля, 30 мая, 2010 у 19:12
Катэгорыі: 1.6. Сьвет сёньня, 2.5.1. Дэградацыя ЕўраЗьвязу, 3.1. Імпербюракратыя Расеі, 3.4.1. Польшча, 4.1.4. Змаганьне за дэмакратыю, 5.5. Паралелі сацыяльныя. Вы можаце сачыць за каментарамі пры дапамозе RSS 2.0 стужкі.
Вы можаце пакінуць каментар. Але пінгі забаронены.