nashaziamlia.org

Асьветна-адукацыйны, грамадазнаўчы сайт для беларусаў: аналіз, прагноз, сілы, інтарэсы, сьветагляды, ідэі, ідэалогіі, праграмы, мэты.

Запісы

“Калі апазіцыя будзе знаходзіцца ў такім стане, яна ніколі не перахопіць уладу ў цяперцаў”

25 ліпеня, 2016 | 24 каментарыя

Алесь Астроўскі – рэдактар сайта.

Астроўскі 1Апошнія тыдні на наш сайт адбывалася атака прарасейскіх троляў. “Тоўстыкот” спрабаваў паўсюль па-жывёльнаму гадзіць. Самусевіч-“Мандарын”-“Дуглас” выкарыстоўваў іншую тактыку – займаўся прымітыўным рэзанёствам-“крытыканствам”, адначасна абзываючы ўсіх пагалоўна “дурнямі”, “мракабесаў”, “ідыётамі”, “неадукаванымі”, тымі, хто вярзець “трызьненьне”, увесь час нахабна тыкаў, выкарыстоўваў іншыя тролеўныя прыёмы, каб дасягнуць таго ж – сапрасаваць спакойную, этычную, калегіяльна-працоўную атмасьферу інтэлектуальнай працы сайта. Цікава, што канчаткова вывела “Мандарынку” зь сябе мая ветлівая просьба патлумачыць, чым яго грамадска-палітычная пазіцыя адрозьніваецца ад пазіцыі нашай рэдакцыі (гл. каментары тут: https://nashaziamlia.org/2016/07/13/8678/#more-8678). Пасьля чарговай порцыі слоўнагна сьмецьця вырашана было яго “каментары” далей выдаляць…

 

Па жыцьці я выпрацаваў прынцып: не бывае нічога такога кепскага, што б ня мела зародак добрага. Гэты зародак часта варта выявіць і разьвіць. Так і тут. Па-першае, атака прарасейскіх троляў дала магчымаць убачыць, што наш сайт па-ранейшаму нечага варты, што, натуральна, падтрымала рэдакцыю на духу (хаця працуем мы ў беларускамоўнай прасторы Сеціва ў адрозьненьні ад іншых на аматарскай аснове – то бок, у час, які застаецца пасьля іншай асноўнай працы, на якой мы зарабляем на жыцьцё – і грошы за працу на сайце не атрымліваем, а наадварот, калі трэба, аддаем свае, узятыя зь сямейных бюджэтаў). Па-другое, Самусевіч здуру ўзгадаў (натуральна, у негатыўным ключы) адзін з матэрыялаў больш, чым 8-гадовай даўніны, пра які я даўно забыў (а ён памятае!)… Гаворка ідзе пра інтэрвю, якое я ў свой час даваў радыё “Свабода” (журналіст Аляксандр Уліцёнак). Я перачытаў гэтае інтэрвю (гл. тут: http://www.svaboda.org/a/1106712.html) і прыйшоў да высновы аб магчымасьці яго выстаўленьня і на нашым сайце, каб параўнаць тое, што мы ведаем сёньня, з тым, пра што я папярэджваў і нават заклікаў 8,5 гадоў таму. Што і было зроблена (нязначна адрэдагавана; пра некаторыя дадаковыя падзеі вакол таго інтэрвю можна прачытаць тут: https://nashaziamlia.org/2008/05/03/1332/#more-1332)

 

ПРА БАЧАНЬНЕ АПАЗЫЦЫІ

Уліцёнак: “Вы нярэдка крытыкуеце беларускую апазыцыю. А як яна павінна выглядаць у ідэале?”

Астроўскі: “Ня проста фармальнай – маўляў, ёсьць і ладна. Не, у ёй мусіць выяўляцца альтэрнатыва рэжыму. Прычым, у вачох абсалютнай большасьці грамадзтва. І мне падаецца, што гэтага не дабіцца без складаньня Праграмнага вобразу будучай беларускай дзяржавы. Тое [мусіць быць] прадуктам аб’яднаных сілаў усёй апазыцыі”.

 

Уліцёнак: “Чым [можа] зацікавіць шэрагоўцаў вобраз будучай Беларусі?”

Астроўскі: “Іх насамрэч цікавіць, ці маюць яны персьпектыву мець уласнасьць пры новай уладзе, і якую менавіта, ці будзе ў іх магчымасьць уплываць на заўтрашнюю ўладу, ці будзе ў іх годнасьць людзкая, а ў іхніх дзяцей – будучыня. Але гэта толькі першы этап. Я называю яго “веды”. Мы павінны ведаць, якую Беларусь будуем”.

 

Уліцёнак: “Што ў такім разе вы ставіце на другое месца?”

Астроўскі: “Трэба падрыхтаваць сотні, а пажадана й тысячы кадраў”.

 

Уліцёнак: “Чаму яны мусяць навучыцца?”

Астроўскі: “Веданьню асноваў культуры Беларусі і валоданьню мовай. Яны павінны ведаць беларускую гісторыю. Дакладна ўяўляць, да якой мэты яны імкнуцца. Разьбірацца ў тактыцы змаганьня за ўладу. Зразумела, размова пра негвалтоўныя метады”.

 

Уліцёнак: “Добра. Уявім, кадры ёсьць. Што далей?”

Астроўскі:Прыхільнасьць масаў. То бок жыхары Беларусі павінны ўсьведамляць: палітычная альтэрнатыва ёсьць! І ёсьць дакладны Праграмны вобраз будучай Беларусі. І ёсьць людзі, здольныя яго рэалізаваць. У выніку ў масы павінна ўзьнікаць пачуцьцё, што яна перадае ўладу ў надзейныя рукі. Таму й гатовая падтрымаць”.

 

Уліцёнак: “Такім чынам, вы абмалявалі план ідэальнай апазыцыі. Аднак наколькі ён рэальны? Нагадаю, да прэзыдэнцкіх выбараў засталося ўсяго тры гады…”

Астроўскі: “Часу, сапраўды, мізэр. Яго можа не хапіць нават пры фантастычнай ўмове неабмежаваных рэсурсаў. Да таго ж я баюся, што нашая апазыцыя гэтую праграму ня прыме – шмат гадоў прапаноўваю, аднак…

 

Уліцёнак: “Песімістычна выглядае…”

Астроўскі: “Аптымістычнае ў тым, што мы ўсё роўна пераможам! Гэта для мяне відавочна…”

 

 

ПРА ЖЫЦЬЦЁВЫЯ І ГРАМАДЗЯНСКІЯ АРЫЕНТЫРЫ

Уліцёнак: “Спадар Алесь, хто для вас клясык у літаратуры?”

Астроўскі: “Для пашырэньня майго сьветапогляду гіганцкую справу зрабіў Эрых Фром – вядомы філосаф, соцыяпсіхолаг. Я яго стаўлю на парадак вышэй за Фрэйда”.

 

Уліцёнак: “Вы самі – аўтар некалькіх кніжак…”

Астроўскі: “Яны хутчэй паліталагічна-ідэалагічнага зьместу”.

 

Уліцёнак: “Што, на вашую думку, для беларусаў каштоўнасьць нумар адзін?”

Астроўскі:Існаваньне самога беларускага народу, магчымасьць рэалізаваць сябе ў гістарычнай персьпектыве. Таму каштоўнасьцю нумар два зьяўляецца нашая ўласная дзяржава, безь якой немагчыма зьдзейсьніць названае”.

 

Уліцёнак: “Што найперш вы цэніце ў асобе?”

Астроўскі: “Чалавек на ніжэйшым узроўні – істота, якая адрозьніваецца ад жывёлаў здольнасьцю да абстрактнага мысьленьня. Гэтую ўласьцівасьць мусяць мець усе людзі. А яшчэ ў іх павінны быць вышэйшыя маральныя якасьці й прынцыпы. Калі апошніх бракуе, то даруйце за рэзкасьць, гэта ўсё яшчэ жывёлы, якія імітуюць людзей”.

 

Уліцёнак: “Што хвалюе вас, як прафесара мэдыцыны?”

Астроўскі: “Нас, лекараў, вучаць абавязкам перад хворымі. А як мы павінны ставіцца да ўсяго грамадзтва, да свайго народу, які апынуўся ў хворым стане? Акрамя свайго прафесійнага абавязку, трэба думаць таксама, як вярнуць здароўе грамадзтву, грамадзкаму арганізму. Чым я і займаюся досыць шмат апошнія гады”.

 

Уліцёнак: “Спадар Астроўскі, у вас пяцёра дзяцей. Маеце нейкі свой рэцэпт выхаваньня?”

Астроўскі: “Рэальныя ўмовы. Рэальная праца [інтэлектуальная і фізічная]. Патрабаваньне праўдзівасьці: мець ты павінен толькі тое, што зарабіў. Будзь заўсёды сумленным, але – не дурным”.

 

Уліцёнак: “Скажыце калі ласка, лягчэй было займацца выхаваньнем дзяцей за саветамі ці цяпер?”

Астроўскі: “Бацькі заўсёды трапляюць у сітуацыю выбару: што дзіцёнку можна казаць пра сьвет, які ёсьць насамрэч, а што – нельга? Сёньня становішча ў гэтым сэнсе не памянялася. Бацькі як аўтарытэты ў рамках існуючай інфармацыйна-псіхалягічнай сістэмы цяперашняга грамадзтва хіба ці не на апошнім месцы. А яна, гэтая інфармацыйная прастора, па сутнасьці дэструктыўная. У часы БССР мы выхоўвалі ва ўмовах няпраўды. А цяпер, у РБ, ва ўмовах нейкага распаду маральнага. Вельмі цяжка казаць дзіцяці, што тое ці гэта ня ёсьць нормай, калі ён бачыць тое паўсюль”.

 

Уліцёнак: “Ваш любімы афарызм?”

Астроўскі: “Крэда ўсіх Астроўскіх – ніколі не здавацца! Вось і ўсё… Ніколі не паддавацца! Ні ворагам, якія знаходзяцца звонку, ні шэпту, які бывае знутры”.

 

 

ПРА РАСЕЮ

Уліцёнак: “Спадар Алесь, што, на ваш погляд, ёсьць цяперашняя Расея ў адносінах да Беларусі?”

Астроўскі: “Расеяй кіруе (нягледзячы на радыкальныя зьмены – ці то ў царскія часы, ці то за камуністамі або сёньня – пры нарастаньні фактычнай дыктатуры) заўсёды адна і тая ж структура. Гэта група людзей, якую я называю “расейская імперская бюракратыя”, або – расейская імпэрыякратыя. Гэта – галоўны ў Расеі суб’ект з выключна паразітычнымі [інстынктамі й] мэтамі. Як у стаўленьні да свайго грамадзтва, так і з агрэсіўнымі паразітнымі мэтамі ў адносінах да суседзяў. У тым ліку й да Беларусі. Нішто не мяняецца!”

 

Уліцёнак: “Ну а ў самой Расеі ёсьць уплывовыя людзі, якія думаюць прыблізна ў гэтым ключы?”

Астроўскі: “Былы дарадца прэзыдэнта Ельцына спадар Сатараў называе гэтую купку “сукупнасьцю прадстаўнікоў улады”. Былы дарадца прэзыдэнта Пуціна спадар Іларыёнаў назваў яе “карпарацыяй” – канкрэтнай сукупнасьцю канкрэтных людзей з канкрэтным агрэсіўным соцыяпаразітным разбуральным імперскім мысьленьнем. У яе ўваходзяць як мінімум паўмільёны чалавек. Нам трэба цьвяроза глядзець на сьвет і ведаць пра пагрозы для сябе”.

 

Уліцёнак: “Афіцыйная беларуская прапаганда ўсьлед за расейскай усчала лямант з нагоды жаданьня Ўкраіны й Грузіі далучыцца да НАТО. Што скажаце?”

Астроўскі: “Гэта ня вашая справа, расейцы! Народ мусіць быць у абстаноўцы бясьпекі. [А далей] з усьведамленьнем гэтага ён мусіць спакойна разьвівацца ў кірунку ўгару. Гэта ягонае права. І калі ўкраінскі народ, ужо, прабачце, дастаты шматсотгадовай імперскай агрэсіяй бачыць выйсьце з гэтай сітуацыі ў даволі чужароднай для нас структуры НАТО, то, прабачце, віна тут не ўкраінцаў, а саміх расейскіх імперцаў. Украінцам лепш бачна, як ім забясьпечыць уласнае жыцьцё”.

 

Уліцёнак: “Мяняецца вышэйшае палітычнае кіраўніцтва Расеі. Што чакаць ад гэтага Беларусі?”

Астроўскі:Зьмест і кірунак палітыкі не памяняюцца. Бо вызначаюцца яны ня тым, хто зьяўляецца прэзыдэнтам, а стратэгічнымі рысамі расейскай імпэрыякратыі. І хутчэй за ўсё яна можа яшчэ больш агрэсіўна заняцца беларускай праблематыкай, спрабуючы анэксіраваць нашу краіну пад вядомым лозунгам інтэграцыі”.

 

 

ПРА ЗАХАД

Астроўскі: “Тут праблема не такая простая. У нас ужо ёсьць вялікі досьвед кантактаваньня з Захадам. Ды й сам еўрапейскі досьвед апошніх гадоў трошачкі пацясьніў ранейшыя рамантычныя ўяўленьні, яны становяцца ўсё больш стрыманымі”.

 

Уліцёнак: “Што менавіта насьцярожвае вас у заходняй мадэлі?”

Астроўскі: “Лібералізм [дэградаваны]. Той лад, які пануе зараз у якасьці стрыжневай, стратэгічнай плыні на Захадзе, называюць дэмакратыяй, але па зьмесьце гэта фактычна менавіта [дэградаваны] лібералізм”.

 

Уліцёнак: “Чым не задавальняюць стандарты еўрапейцаў?”

Астроўскі: “Па сутнасьці паняцьцем “народ” заходнія палітолягі не карыстаюцца. Ёсьць абстрактнае паняцьце “грамадзтва”. А зьмест дэмакратыі там зьведзены па сутнасьці да такіх паняцьцяў, як палітычны плюралізм і дакладна выкананая выбарчая працэдура. У выніку дэмакратыя губляе свой зьмест, яна фармалізуецца”.

 

Уліцёнак: “А да чаго, на ваш погляд, мусяць імкнуцца беларусы?”

Астроўскі:Паўстаць, нарэшце, як гаспадары ўласнай краіны. Скінуць комплекс страшэзных [трагедый ды] пакутаў, якія мелі нашыя продкі, і пачаць жыць [па людску] паўнавартасна, шчасьліва, цывілізавана”.

 

Уліцёнак: “У чым выяўляецца неадэкватнасьць цяперашніх заходніх стандартаў і беларускіх рэаліяў?”

Астроўскі: “Рухавіком уяўленьня аб дэмакратыі на Захадзе зьяўляецца фінансавая алігархія – група людзей, якія хочуць павялічыць свае капіталы, выкарыстоўваючы аб’ектыўную зьяву глабалізацыі. Яны зацікаўленыя ў сьціраньні межаў, дыскрэдытацыі зьмястоўнай дэмакратыі й пераўтварэньні яе ў такую вось фармальную рэч. Карыстаючыся тэрміналёгіяй Эрыха Фрома, яны некрафілізуюць грамадзтва – грамадзтва губляе свае біяфільныя [жывыя] рысы, якія замяняюцца выключна [мёртвымі] лічбамі твайго рахунку. Гэта не нармальнае жыцьцё… Таму нам трэба станавіцца самастойнымі, рабіцца гаспадарамі на ўласнай зямлі. А ўрэшце трэба пачаць свабодна дыхаць – жыць шчасьліва й з сэнсам”.

 

 

ПРА ПАЛІТЫЧНУЮ СІТУАЦЫЮ Ў БЕЛАРУСІ

Уліцёнак: “Хто цяпер задае напрамак грамадзка-палітычным працэсам у краіне?”

Астроўскі: “На жаль, гэта прымітыўная, безнацыянальная, можна нават сказаць – жлобская бюракратыя. Якая жыве па прынцыпу “тут і цяпер”, ня думае пра будучыню, і таму я называю яе прадстаўнікоў “цяперцамі”. Палітыку яны праводзяць вельмі негатыўную, бо адасобленыя ад беларускага грамадзтва, прымаюць беларускі народ выключна як аб’ект свайго ўзьдзеяньня.За 14 год панаваньня бюракратычнай цяперскай улады мы звыкліся са станам шантажу ў магчымасьці зьнішчэньня дзяржаўнасьці. У нас фактычна назіраецца ўжо генацыд, калі падлічыць, што ў год народ вымірае на 50 тысячаў. У нас этнацыд – зьнішчаюцца мова, культура, гістарычная памяць, нацыянальныя сімвалы, назіраецца дыскрымінацыя беларусаў – дзе толькі можна, асабліва на працы. Разбураецца беларуская дэмакратыя як палітычная сістэма, што мусіла забясьпечыць народаўладзьдзе”.

 

Уліцёнак: “Ну, а якой вам бачыцца апазыцыя гэткаму рэжыму?”

Астроўскі:Аб’яднаная апазіцыя па сутнасьці сабраная механічна. Ідэалагічна яна абсалютна разнамасная. Да таго ж насычаная людзьмі хваравіта амбітнымі, многія зь якіх маюць дамінуючы грашовы інтарэс і таму толькі прысутнічаюць там. Натуральна, яна прасякнутая агентурай рэжыму”.

 

Уліцёнак: “А ці ёсьць у яе альтэрнатыўны план рэформаў, ці мае план пераўтварэньня дзяржавы?”

Астроўскі:Цэласнай аб’яднанай праграмы няма. Апазіцыя застаецца аб’ектнай – разьлічвае, што ёй хтосьці будзе кіраваць у патрэбных кірунках. Апазіцыя наша не нацыянальная. Гэта лёгка выявіць па яе рэакцыі на вельмі знакавыя, балючыя тэмы. Напрыклад, сьцярпела, што Еўрапейскі гуманітарны ўнівэрсытэт адчынілі ў Вільні з рускай мовай выкладаньня – ну, што ж гэта такое?! Ці, скажам, ніхто ня згадвае пра такую жахлівую сітуацыю, як этнацыд беларусаў на Беласточчыне… Не, такія працэсы не цікавяць апазіцыю, аб’ектыўныя працэсы праходзяць міма яе”.

 

Уліцёнак: “І што з гэтага вынікае?”

Астроўскі:Калі апазыцыя [будзе] знаходзіцца ў такім стане [і далей], яна ніколі ня стане альтэрнатывай рэжыму і ніколі ня зможа перахапіць уладу ў “цяперцаў””.

 

24 каментарыя

  1. Мандарын кажа:

    И с чего ты взял, что я пророссийский и что тролль? И что это атака?
    Вы там голову когда включите, наци?…

    Выдалена рэдакцыяй.

  2. Павел Біч кажа:

    А я бы не стаў выдаляць абсалютна ўсе каментары Мандарына. У іх хоць зрэдку, але здравые думкі праскальзваюць. Трэба даць магчымасць яму выправіцца. Але чымьсці наказаць трэба. Напрыклад, дадаткова, акрамя сэнсавага зместу яго каментароў, запатрабаваць абавязковае выкарыстанне крыўска-літоўскай (беларускай) мовы.

  3. Мандарын кажа:

    А с чего вы взяли, что у меня нейкая “грамадска-палітычная пазіцыя”?…

    Выдалена рэдакцыяй.

  4. Павел Біч кажа:

    Свой каментар я напісаў яшчэ не прачытаўшы апошні каментар Мандарына.

  5. Мандарын кажа:

    Па-першае, атака прарасейскіх троляў дала магчымаць убачыць, што наш сайт па-ранейшаму нечага варты, што, натуральна, падтрымала рэдакцыю на духу.

    Да ничога он не варты…

    Выдалена рэдакцыяй.

  6. Мандарын кажа:

    Астроўскі: “Трэба падрыхтаваць сотні, а пажадана й тысячы кадраў”.

    Подготовили?…

    Выдалена рэдакцыяй.

  7. Павел Біч кажа:

    Тое што людзі кшталту Мандарына маюць тэарэтычные адсталые погляды ўзроўня 18 ст. я у жо ведаў і пісаў аб гэтым Але аказалася яны вельмі амбіціозные і самахвальные. Вось яго сказ: “По той причине что имею законное право на свой язык общения, а кому не нравится – ваши проблемы”.Мандарын пераблытаў гандляра (Астроўскага) з пакупніком (сабою). Гандляр называе цану (умовы друкавання на сваім сайце), А Мандарын кажа што як я не куплю ваш тавар (не стану пісаць на ваш сайт), то гэта вашы – гадляра праблемы… Вось якіх да предела азлобленых, самахвальных і глупых тыпаў нараджае у нас шматгадовае панаванне чужых культур. Фр.Фанон, алжірец і ідэолаг нац. вызваленчай барацьбы Трэццяга Свету (на жаль, памёр рана), неяк зауважыў што злоба з якой алжырцы на рынках кідаюцца адзін на іншага па пусцяковай спрэчцы мае вытокі ў панаванні ў Алжыры французкай культуры. Мандарын, ў моладасці, відаць, шмат чытаў рускай літературы і так пранікся рускай культурой, (змяніў сваю балтскую скуру на ардынскую, маскальскую) што гатовы кінуцца з “нажом” на усялякага хто размаўляе на сваёй “алжырскай” мове. і не размаўляе на “великом і могучем”.

    • Siarhiej кажа:

      “Фр.Фанон, алжірец і ідэолаг нац. вызваленчай барацьбы Трэццяга Свету (на жаль, памёр рана), неяк зауважыў што злоба з якой алжырцы на рынках кідаюцца адзін на іншага па пусцяковай спрэчцы мае вытокі ў панаванні ў Алжыры французкай культуры. ”

      Павал, дарэмна ты так пра французаў. А нац. вызваленчая барацьба прывяла да дыктатур у Афрыке якія горш за каланіяльны рэжым.
      З Беларуссю іншая гісторыя – мы былі заваёваныя адсталай імпэрыяй. Нашу гісторыю можна прыблізна параўнаць з гісторыяй заваёвы Баўгарыі туркамі.

      Артыкул Астроўскага застаецца актуальным і сёньня. Стабілізец! Пакуль што …

  8. Мандарын кажа:

    Это кто оценивает мои взгляды? Пенсионер, инженер по образованию Бич? А сам то ты дедуля…

    Выдалена рэдакцыяй.

  9. Павел Біч кажа:

    Тав. Мандарын, ну як можна пісаць аб челавеке не аценьвае яго погляды? Калі гэтага не рабіць . то атрымаецца – або толькі нахвальваць челавека, або хаяць і абражаць. Ты, канешна, хацеў Першага. Зноў паказаў сваю дурасць, амбіціознасць і самахвальства.

  10. Толстокот кажа:

    Смотрю я на мандарина и удивляюсь-охота ему с этими старыми маразматиками…

    Выдалена рэдакцыяй.

  11. Мандарын кажа:

    Это вы меня будете учить вежливости? После того как ваш “вождь” Островский…

    Выдалена рэдакцыяй

  12. Павел Біч кажа:

    Сяргей, я не сказаў што французы былі кепскіе. Аб тым што гэта было не так сваедчыць хаця б тое, што народы былых французкіх калоній не перастаюць карыстацца францускай мова як вакном у цывілізаваный Свет. Проста, кожны народ павінен сам прайсці свой шлях. Ва усіх еўрапейскіх калоніях еўрапейцы неслі прагрэсс і палітычны і техналагічны. Але іх усё роўна каланіяльные народы выгналі. Ты як вялікі прагресіст, здаецца, дрэнна гэта разумеешь. Але ты тонка зауважыў. што наш выпадак цалкам іншы – мы былі заваеваны больш адсталай краінай і таму іх расейскае іга было для нас цяжалейшым.

  13. Павел Біч кажа:

    Теракты у Францыі і Нямеччыне пачаліся без перапынку. Так чым ёсць ІДЗл? Перадавым атрадам іслама ў яго вайне супраць хрысцыянства, ці перадавым атрадам усіх вернікаў ў Бога ў вайне супраць безбожнікаў, і лібералаў?

  14. Яўген Мурашка кажа:

    Да пытаньня – Быць гаспадаром на уласнай зямлі”
    Уявіце сабе такі малюнак, Вы жывеце у сваёй пяцікутнай хаце, у вялікім хляву коні, каровы, усялякія птушкі. Пад павецьцю, усялякая сельскагаспадарчая тэхніка. У падпольлі, назапашана вяндліна, гародніна, садавіна. На шыркім двары шчабечуць з дзесятак дзяцей. Вы з жонкай, сядзіце на ганку і радуецеся сонцу, жыцьцю і дзецям.
    Раптам пад напорам рушыцца брама і у двор урываюцца нейкія страшныя, узброенные прывіды. Пачынаюць усё трушчыць. Вас заганяюць у хлеў і прымушаюць ім прыслужваць, зжыраючы усё, што вы назапасілі за год цяжкай працы. Пры тым кажуць:
    – Цяпер так будзе заўжды. Вы будзеці працаваць, мы будзем жэрці. Ну, а што Вы?
    Можа за вілы, ці не?
    Дык пры чым тут Пан Астроўскі?…”
    Я.Мурашка

    • Яўген Мурашка кажа:

      Мушу даць тлумачэньні.
      Фраза
      “Дык пры чым тут Пан Астроўскі?…” апынулася тут выпадкова.
      Яна была звязана з абвінавачваньнем Пана Астроўскага у ахінеі, менавіта пад гэтым тэкстам. выстаўленным мной у Клубе на белпартызане. Там я даваў адказ на гэты выпад.
      Мяркую, мяне тут дакладна зразумелі.
      Я.Мурашка

  15. Мандарын кажа:

    Мурашко, вы живете в Германии, Вы никто и зовут вас никак. Тем более, что вы глубокий старик…

    Выдалена рэдакцыяй.

    • Яўген Мурашка кажа:

      Паслухай, Самусевіч. Дзе мне паміраць, гэта не твая свінячая справа (трохі далікатна)
      Пра астатняе пішуць не для такіх як ты, правакатараў і манкуртаў.
      Ты там трымайся, вясёлага настрою, усяго найлепшага
      Ну а калі табе будзе туга, грошы высылай

  16. Павел Біч кажа:

    Дык пры чым тут пан Астроўскі? Не зразумела супраць каго накірованы ваш каментар. сп. Мурашка? Сп. Астроўскі ужо шмат гадоў піша як павінна быць Правільна і адшуквае ворагаў якія перашкаджаюць нам жыць Правільна. І гэтых ворагаў занадта шмат і невядома як з імі змагацца не маючы улады. Лічу, што такая тактыка малаэфектыўная. Прапаноўваю ўзяцца за перавыхаванне свядомасці нашага народа. Як? Шмат разоў пісаў .Мне спадабалася як ў адной перадачы ТВ адзін габрэйскі гісторык, распавеўшы пра пакутлівую гісторыю свайго народа, раптам зауважыў:”я лічу, што мінулае не вызначае будучыні” Вось гэта ужо кажа постмодерніст! А нашы гісторыкі, пабаяўшыся сказаць ў голас што мы Літва усё яшчэ носяцца з Літвой-Руссю, не даваючы такім чынам нашым людзям ідэалогіі рыўка ў Еўропу. І Астроўскі ім дапамагае нагадваючы што і у Захаду рыльца ў пушку. Захад кепскі, але ён не расстрельваў нас сотнямі тысяцоў ў Курапатах толькі за тое што мы нерускіе.

  17. Мандарын кажа:

    Фантазировать не надоело?

    Выдалена рэдакцыяй.

  18. Мандарын кажа:

    Островский, вы проявили всю вашу недемократическую сущность, поудаляв критику в свой адрес…

    1) Далей выдалена рэдакцыяй.
    2) Як кожны можа пераканацца, узоры “крытыкі” Мандарынкі й Тоўстагаката ў адрас Астроўскага намі якраз пакінуты (на будучыню). Рэдакцыя палічыла немагчымым захаваньне на сайце абразаў ды іншых нахабстваў даных асоб, адрасаваных наведвальнікам сайта.

Пакінуць каментар

  • Старонкі

  • Катэгорыі

  • Апошнія запісы

  • Архівы