Беларусь – наша зямля

Для таго, каб выставіць матэрыял, зь якім вы можаце азнаёміцца ніжэй (ён ўзяты адсюль: http://nashaplaneta.su/blog/tekhnologija_okno_overtona/2014-04-17-24797), сёньня супала тры прычыны. Па-першае, вайна паміж расейскай імперыяй і Ўкраінай, якая спрабуе стаць на шлях дэмакратычнага разьвіцьця, па-ранейшаму працягваецца пераважна ў інфармацыйна-псіхалагічнай сьферы (нягледзячы на першыя баявыя ахвяры) – расейскі бок падае сваё злачынства як “вызваленьне Наваросіі ад жыда-бандэраўцаў”… Па-другое, у папярэднім матэрыяле мы выставілі заяву афіцыйных прадстаўнікоў ЗША, ЕЗ, Расеі ды Ўкраіны што да “крызіснай сітуацыі” на тэрыторыі апошняй. Аднак у гэтай заяве няма ні слова пра ўкраінскі народ, затое папярэджаньню пра “антысемітызм” там месца знайшлося. Па-трэцяе, заўтрашняе найвялікшае сьвята хрысьціян многія ўсё яшчэ працягваюць называць не Вялікаднём, а “Пейсахам” (што гэта значыць, гл. тут: https://nashaziamlia.org/2013/05/10/5629/). Таму ў адказ на названыя  факты мы вырашылі выставіць матэрыял, у якім апісваецца адна з сучасных тэхналогій дэструктыўнага маніпуляваньня масавай сьвядомасьцю.

Рэдакцыя.

Далей »

Сёньня апублікаваны афіцыйны тэкст чатырохбаковай заявы, датычнай сітуацыі ва Ўкраіне, па выніках сумеснай сустрэчы афіцыйных прадстаўнікоў ЗША, Еўразьвязу, Расеі ды Ўкраїны, якая адбылася 17 красавіка ў Жэневе (гл. тут: http://www.nytimes.com/2014/04/18/world/europe/text-of-joint-diplomatic-statement-on-ukraine.html?ref=world&_r=0). Мы выставілі ніжэй наш пераклад гэтай заявы, а таксама каментар да яе былога радніка Пуціна і цяперашняга яго апанента Адрэя Іларыёнава (каментар апошняга ўзяты адсюль: http://aillarionov.livejournal.com/675700.html).

Рэдакцыя.

Далей »

На мінулым тыдні многія маглі назіраць, як Парламенцкая Асаблея Рады Еўропы (ПАРЭ) на сваёй сесіі пазбавіла Расею права голасу і кіраўніцтва ў структурах Асамблеі. Былі й напал абмеркаваньня гэтага пытаньня, і адназначная фармулёўка: “Для таго, каб выказаць сваё асуджэньне-неўхваленьне дзеяньняў Расейскай Федэрацыі ў дачыненьні да Украіны, Асамблея прымае рашэньне … прыпыніць права расейскай дэлегацыі галасаваць да канца сесіі 2014 г.” . Пры гэтым за кадрам засталіся паводзіны прадстаўнікоў Расеі ў сесійнай зале і за яго межамі. Дэлегат Украіны ў ПАРЭ Ірына Герашчанка распавяла аб брудных прыёмах пуцінскай “дыпламатыі” й аб хамстве расейцаў на нядаўняй сесіі Асамблеі. Інтэрвю ў яе ўзяў Яўген Кузьменка (матэрыял узяты адсюль: http://sokrytoe.net/15067-irina-geraschenko-o-gryaznyh-priemah-putinskoy-diplomatii-i-o-hamstve-rossiyan.html).

Далей »

З нагоды 4-й гадавіны польскай трагедыі пад старабеларускім Смаленскам у Польшчы ўчора адбыліся розныя падзеі – ад маніфестацый перад расейскай амбасадай у Варшаве да падачы грамадству Мацэрэвічам чарговай нізкі фактаў, якія зноў даводзяць, што авіякатастрофа адбылася з-за тэракту (хто ведае польскую, можа пачытаць тут пра сьляды выбуху ўнутры салона прэзідэнцкага “Тупалева”: http://wpolityce.pl/smolensk/190898-macierewicz-salonka-prezydenta-zostala-rozerwana-w-powietrzu-nie-ma-innego-wytlumaczenia-nasz-wywiad; гл. таксама першыя два фота зьлева). Аднак мы на нашым сайце ўжо падавалі столькі фактаў, якія даводзяць арганізаваную невыпадковасьць сьмерці 96 прадстаўнікоў польскай патрыятычнай эліты на чале з прэзідэнтам Качыньскім, што большасьць нашых чытачоў, якія карыстаюцца рацыянальнай часткай псіхікі, напэўна ўжо больш цікавіць пытаньне, пастаўленае ў загалоўку. На гэтае “чаму?” сёньня адказвае рэдактар Газеты польскай штодзённай (Gazeta Polska Codziennie) Томаш Сакевіч (гл. трэцяе фота). Яго артыкул узяты адсюль: http://niezalezna.pl/53990-po-co-byl-smolensk.

Рэдакцыя.

Далей »

Сёньня споўнілася 4 гады пасьля авіякатастрофы пад старажытным беларускім Смаленскам, у якой загінулі 96 палякаў, у тым ліку прэзідэнт Польшчы Лех Качыньскі (гл. ніжэй фота ахвяр катастрофы). Па ўсёй Польшчы ў памяць смаленскай трагедыі адбыліся цырымоніі ў памяць аб яе ахвярах. Падзея 4-гадовай даўніны абмяркоўвалася на перадавіцах абсалютнай большасьці польскіх газет. Аднак яе рассьледаваньне і сёньня застаецца далёка не завершаным.

Далей »

Алесь Астроўскі, Барыс Керзач, Віталь Хромаў.

3. Час зьвярнуць увагу на галоўнага ў глабальным маштабе соцыя-паразітнага суб’екта-монстра – глабалісцкую сіянакратыю (гл. сьхему зьлева, якая ўзятая з часткі 3а гэтага ж матэрыялу). Гэтым тэрмінам мы пазначаем ядро глабалісцкай фінансавай алігархіі – то бок, ключавых асоб сярод банкаўскіх сямействаў (аб’яднаных дадаткова юда-габрэйскім паходжаньнем), якім, сярод іншага, належыць група прыватных банкаў пад назвай “Федэральная рэзервовая сістэма ЗША (ФРС)”, а ўнутры яе – станок разам з правам на друкаваньне даляраў. Сіянакратыя знаходзіцца на самым версе піраміды глабальнай масонска-таемнай (закуліснай) улады і адтуль кантралюе большасьць арыстакратычна-манархічных сем’яў т.зв.  “Захаду”, краўніцтва ўсіх важнейшых глабальных карпарацый, амаль усе глабальныя СМІ, а таксама практычна ўсе ключавыя палітычныя фігуры т.зв. “Захаду” (апошнія ў дачыненьні да сіянакратыі ўсяго толькі марыянеткі, прызначаныя забясьпечыць правядзеньне ў жыцьцё яе стратэгічных мэт й інтарэсаў). Асноўныя прозьвішчы сем’яў, галовы якіх складаюць сіянакратыю, наступныя: ракфелеры, ротшыльды, барухі, коэны, морганы, лейбы, куны і г.д. (гл. ілюстрацыю ўнізе).

Далей »

Рэдакцыя.

Адным зь першых, хто гэта зрабіў, стаў  былы міністар замежных спраў Грузіі Грыгол Вашадзэ (гл. фота; зьвесткі ўзятыя адсюль: http://apsny.ge/2014/pol/1395171808.php). Грузінскі дыпламат на сваёй старонцы ў «Фэйсбук» так пракаментаваў так званы рэферэндум у Крыме:

Далей »

Рэдакцыя.

Як усім вядома, частка тэрыторыі сувярэннай Украіны па факце ўжо злачынна анэксаваная расейскай імперыяй. Аб неабходнасьці прыняць гэта як данасьць на ўвесь сьвет заявілі ўсе ўладныя структуры Расеі.  А як у гэтых абставінах паводзіць сябе галоўны гарант, які 20 гадоў таму ўзяў на сябе абавязкі па абароне незалежнасьці й тэрытарыяльнай цэласнасьці Ўкраіны? Гаворка, натуральна, пра ЗША. Адказ на гэтае пытаньне мы знайшлі ў інфармацыйнай прасторы. Яго і наша стаўленьне да яго мы падае́м ніжэй.

Далей »

Зусім нядаўна Андрэй Іларыенаў даў інтэрвю двум журналістам “Украінскай праўды” – Мустафе Наему і Сяргею Лешчанку (http://www.pravda.com.ua/articles/2014/03/17/7019339/). У 2000-05 гады Іларыёнаў быў дарадцам прэзідэнта Расеі Ўладзіміра Пуціна. Свой пазьнейшы сыход з гэтай пасады патлумачыў так: “краіна спыніла быць палітычна свабоднай”. Сёньня спадар Андрэй зьяўляецца адным з самых цытуемых эксьпертаў па Расеі сярод украінскіх журналістаў – яшчэ летась у кастрычніку Іларыёнаў папярэдзіў аб планах свайго былога боса (гл. “Пуцін лічыць, што частка Украіны павінна належаць Расеі”; http://www.pravda.com.ua/articles/2013/10/10/6999733/). За заклікі супраціўляцца расейскай экспансіі Іларыёнава ў Расеі некаторыя называюць “правакатарам”. Сёньня спадар Андрэй жыве ў Вашынгтоне і працуе старшым навуковым супрацоўнікам прыватнага аналітычнага цэнтра – Інстытута Катона, які вызнае эканамічны лібералізм, а таксама ў Стэнфардскім унівэрсітэце. Што чакае далей Украіну – апавядае Іларыёнаў у новым інтэрв’ю “Украінскай праўдзе”.

Рэдакцыя.

Далей »

Рэдакцыя.

Пасьля правалу спробы разавага і татальнага захопу Ўкраіны з дапамогай Януковіча, расейская імперыякратыя перайшла да захопу Ўкраіны па частках. Але пра тых, хто ёй “сапсаваў танцы”, не забыла. Галоўны герой Майдана – Яраш – быў аб’яўлены “Расеяй” злачынцам, які падлягае затрыманьню (у т.л. з дапамогай сіл міжнароднага вышуку). Праз расейскія СМІ заяўлялася, што Яраш –  “нацыяналіст, бандэравец, экстрэміст, тэрарыст, вораг”, які нібыта папрасіў Доку Ўмарава “пачаць тэрарыстычныя акцыі па ўсёй Расеі”. Некаторыя асабліва барзыя ветэраны-сьпецназаўцы, натхнёныя ўсім гэтым, выступілі ў запале нават з публічнымі пагрозамі ліквідаваць Яраша (гл. http://www.youtube.com/watch?v=na1KymyIGpM). Але мы, нягледзячы на ўсю скандальнасьць сітуацыі, вырашылі пільней прыглядзецца да матывацыі расейскага боку. З доказаў віны Яраша, прыведзеных у расейскіх СМІ афіцыйнымі асобамі ды адстаўнымі сьпецназаўцамі, давайце і пачнем наш аналіз.

Далей »

Былы савецкі дысідэнт перакананы, што Расея ня здолее перамагчы Ўкраіну, але пры гэтым ён ськептычна глядзіць на персьпектыву яе еўрапейскай інтэграцыі. Пра гэта спадар Букоўскі заявіў у сваім інтэрвю са Зьмітром Гурневічам  (гл. http://radyjo.net/4/91/Artykul/165092).  Ніжэй падаем тэкст гэтага інтэрвю.

Далей »

Рэдакцыя.

На наступным тыдні Еўразьвяз мае намер накласьці на “Расею” больш жорсткія санкцыі. Плануецца забараніць уезд у ЕЗ і замарозіць банкаўскія рахункі шэрагу адказных за інвазію ў Крым. Магчыма адмова ад удзелу краін «вялікай васьмёркі» ў чэрвеньскім саміце, які павінен прайсьці ў Сочы. Аднак такіх санкцый у дачыненьні да галоўных злачынцаў – Пуціна і Лаўрова – ня будзе. З нагоды гэтых ды іншых паводзін “Еўропы” вядомы летувіскі палітык, член Еўрапарламенту Вітаўтас Ландсбергіс даў інтэрвю аднаму зь летувіскіх СМІ (http://www.lrt.lt/naujienos/lietuvoje/2/38416/v._landsbergis_es_planuojamos_sankcijos_rusijai_tai_visciuku_sankcijos_smaugliui). Паколькі мы не перакладаем зь летувіскай, адказы Ландсбергіса, мы ўзялі зь іншых сайтаў –   http://www.newsbalt.ru/detail/?ID=21101; http://www.kavkaz.org.uk/russ/content/2014/03/13/103532.shtml.

Далей »

У пытаньні створанага расейскай імперыяй вайскова-палітычнага крызісу вакол Украіны, які набыў ужо напаўглабальны маштаб, выступіў вядомы амерыканскі палітолаг Зьбігнеў Бжэзінскі. У канцы лютага г.г. ім ва ўплывовым выданьні “The Financial Times” быў апублікаваны артыкул «Расеі трэба, каб ёй што да Ўкраіны запрапанавалі «фінскі варыянт»» (гл. http://www.ft.com/intl/cms/s/0/e855408c-9bf6-11e3-afe3-00144feab7de.html#axzz2vYusTcGU). Пазіцыя аўтара мае істотныя нюансы ў параўнаньні з пазіцыяй Кісінджара (гл. папярэдні матэрыял). Гэта стала прычынай бурлівай рэакцыі некаторых расейскіх “патрыётаў” на мірныя прапановы пана Зьбігнева. Сітуацыю мы прызналі дастаткова цікавай, каб падаць артыкул Бжэзінскага, затым прыклад расейскай рэакцыі на яго, а затым і наш каментар.

Рэдакцыя.

Далей »

Паколькі мы ўжо аднойчы дастаткова трапна спрагназавалі будучыя грамадска-палітычныя падзеі ў і вакол Украіны на грунце меркаваньняў Генры Кісінджара (на справе, агучаных ім жаданьняў тых, хто за ім стаіць), мы вырашылі й на гэты раз зафіксаваць яго выказваньні па тых жа пытаньнях. Пару дзён таму былы дзяржсакратар ЗША выступіў ва ўплывовым амерыканскім выданьні The Washington Post (гл. тут: http://www.washingtonpost.com/opinions/henry-kissinger-to-settle-the-ukraine-crisis-start-at-the-end/2014/03/05/46dad868-a496-11e3-8466-d34c451760b9_story.html), дзе выклаў сваё бачаньне падзей вакол Украіны і стаўленьне да іх. Выстаўляем ніжэй яго выступ (карыкатура ў тэксьце ўзятая зь яго артыкула, а вось фота-тлумачэньне дадалі мы).

Рэдакцыя.

Далей »

Мы працягваем вышукваць у Расеі прыстойных рускіх людзей, зь якімі можна, з нагоды, спрабаваць размаўляць. Агрэсія расейскай імперыі на Ўкраіну несумніўна спрыяе выяўленьню такіх людзей (у сітуацыі маштабнага і відавочнага злачынства прыстойныя людзі павінны голасна абурацца…). Ніжэй падаем артыкул доктара гістарычных навук, прафесара Маскоўскага дзяржаўнага інстытута міжнародных адносін (МДІМА) – адной з самых прэстыжных ВНУ Расеі – Андрэя Зубава (гл. фота). Што адбылося пасьля яго абнародаваньня, мы паінфармуем пазьней (тэкст узяты адсюль: http://www.vedomosti.ru/opinion/news/23467291/andrej-zubov-eto-uzhe-bylo).

Далей »

Алесь Астроўскі, Віталь Хромаў, Барыс Керзач.

Каб спрагназаваць магчымыя падзеі ў сьвеце, найперш трэба мець максімальна поўныя і дакладныя веды пра суб’ектныя сілы, якія ў ім дзеюць, а таксама пра мэты, якія гэтыя сілы імкнуцца дасягнуць. У свой час, усьвядоміўшы гэта, мы ў рэдакцыі спынілі выкарыстоўваць такія выразы, як “Расея супрацьстаіць Захаду”, “Захад змагаецца за дэмакратыю”, “Беларусь адказала на выпады ЗША” ды аналагічныя з-за іх поўнай бессэнсоўнасьці (гэтыя паняцьці ў нас цяпер, як правіла, азначаюць тэрыторыі адпаведных дзяржаў, якія ня могуць “змагацца, супрацоўнічаць, прамаўляць, супрацьстаяць”). Разам з тым, мы ўжо шмат гадоў са старонак сайта прапаноўваем выкарыстоўваць адэкватныя назвы канкрэтных грамадска-палітычных сіл, якія дзеюць у Беларусі, Еўропе, Сьвеце (і нам становіцца сумна кожны раз, калі нашы чытачы працягваюць казаць і пісаць слоўцы, якія нічога не даюць для разуменьня сітуацыі, акрамя адуважвальнага туману ў галаве). Каб зрабіць прагноз на будучыню, без адэкватных паняцьцяў тым больш не абысьціся… Сёньня вырашаецца лёс Украіны, будучыня Беларусі й усёй Цэнтральнай Еўропы. Што будзе ва Ўкраіне далей? Чым усё закончыцца? Хто пераможа? – такія пытаньні хвалююць сёньня вельмі многіх. Давайце на грунце адзначанага і тых зьвестак, якія мы падалі ў першых дзьвюх чатках данага матэрыяла, сфармулюем наш прагноз будучай хады падзей у і вакол Украіны.   

Далей »

Рэдакцыя.

Сёньня, 1 сакавіка 2014 года, нягледзячы на выхадны дзень, Савет Федэрацыі Расеі прагаласаваў (адзінагалосна) за “ўвядзеньне войскаў на тэрыторыю Украіны”. Старшыня Савету Федэрацыі Валянціна Мацьвіенка заявіла, што пастанова аб выкарыстаньні расейскіх войскаў на тэрыторыі Ўкраіны ўступае ў сілу з моманту яе прыняцьця. Савет Федэрацыі сабраўся па просьбе Пуціна.

Далей »