nashaziamlia.org

Асьветна-адукацыйны, грамадазнаўчы сайт для беларусаў: аналіз, прагноз, сілы, інтарэсы, сьветагляды, ідэі, ідэалогіі, праграмы, мэты.

3.2. Сіянізм і антысіянізм

Да каго беларусам прыслухоўвацца, а каго ігнараваць (П пр-п 18)

4 снежня, 2009 | 4 каментарыя

d091d0b5d0bbd09dd0b0d186d086d0b4d18dd18fДа нашага папярэдняга артыкула нейкі Ільля даў дастаткова зьневажальны рускамоўны каментар ды яшчэ даслаў спасылку на выступ у фармаце YouTube нейкага самаўлюбёнага тыпа сьпецыфічнага выгляду і з такім жа прозьвішчам (Васерман), які заяўляе, што “беларускай і ўкраінскай моваў… не існуе”; маўляў, “гэта – дыялекты рускай мовы”. Аргументацыя Васермана нікчомная, прыцягнутая за вушы (разумеем, такая была зададзена ўстаноўка яго гаспадарамі; з такім жа посьпехам, было б жаданьне, можна заявіць, што на Зямлі ўвогуле існуе толькі адна мова, паколькі мовы ўсіх народаў сьвету складаюцца са слоў), затое сама падзея мае прынцыповае значэньне. З гэтай нагоды мы часова перапыняем нашы планы і выстаўляем на сайце адзін зь нядаўніх артыкулаў рускіх шавіністаў-імперыялістаў – г.зв. “арыйцаў” (узята з www.ari.ru/doc/?id=3384). Мы добра ведаем, хто яны такія, як, спадзяемся, і нашы чытачы. Але, па-першае, у пададзеным ніжэй артыкуле Г.Шчарбатага ёсьць прынамсі адно вельмі важкае меркаваньне, якое варта цьвёрда засвоіць максімальнай колькасьці беларусаў; а, па-другое, пасьля нашага адказу (у такой форме) мы маем права спадзявацца, што “ільлі” й “васерманы” больш ня будуць сунуць свае насы ў нашы справы. Мы – беларусы, украінцы, летувісы, іншыя народы – як-небудзь самі разьбярэмся і ў сваіх мовах, і ў іншых сваіх каштоўнасьцях ды праблемах…

Рэдакцыя.

Далей »

І іжэ зь імі Шэрамет (частка 1: у імперскім кубле)

23 жніўня, 2009 | 3 каментарыя

Галіна Арцёменка

d0a8d18dd180d0b0d0bcd0b5d182

Ня толькі да Алексіевіч сёньня ў нас маюцца прэтэнзіі. Ёсьць той-сёй і іншы. Гэты артыкул шаноўнай спадарыні Галіны мы ўзялі з сайта http://bel-diaspora-de.livejournal.com (bel-diaspora-de.livejournal.com/86061.html; … /86350.html), трохі перапрацавалі й падаем вам. Ён пераклікаецца з шэрагам нашых папярэдніх матэрыялаў, прысьвечаных расейскай імперыякратыі й глабалісцкай сіянакратыі, удакладняючы разуменьне пэўных падзей, якія адбываюцца ў і вакол Беларусі. Але галоўнай персонай, на якую мы цяпер хацелі б зьвярнуць увагу, зьяўляецца П.Шэрамет.

Рэдакцыя.

Далей »

Стонавы-банцары і халуйствуючыя перад імі бенедзікты…

11 жніўня, 2009 | 9 каментарыяў

Aлесь Астроўскі

d0a1d182d0bed0bdd0b0d19e-d091d0b0d0bdd186d18bd180У першыя дні жніўня – самага адпаведнага месяца для “легалізацыі” па-ціхаму праз СМІ розных ідэек – на радыё “Свабода” ўсплыла праблематыка ўзаемаадносін беларускага народу на яго этнічнай тэрыторыі (і ў сёньняшніх трагічных этнацыдна-генацыдных варунках!) з рознымі ксенаэтнічнымі групамі, на шчасьце прысутнымі пакуль у меншасьці на нашай зямлі. Я вырашыў паўдзельнічаць ў дыскусіі па некаторых матэрыялах, якія прайшлі там. У выніку атрымалася вялікая і, што найважней, хрыстаматыйная ілюстрацыя, вартая таго, каб быць зафіксаванай на нашым сайце. Лічу, што матэрыял патрэбны і для нашых чытачоў, і для гісторыі, і для будучага падручніка па зьмястоўнай дэмакратыі й сістэмным гуманізьме (зьлева фота Ігара Банцара – 1, Леаніда Стонава – 2).

Далей »

Вялікі сябра беларускага народа Васіль Чэрваній

8 ліпеня, 2009 | 6 каментарыяў

Сяргей Высоцкі

d0a7d18bd180d0b2d0b0d0bdd196d0b9-2

4 ліпеня 2009 года загінуў Васіль Міхайлавіч Чэрваній – адзін з лідараў Украінскай Народнай Партыі (УНП). Прычынай смерці стаў удар маланкі. Васіль Чэрваній пражыў 50 гадоў, але паспеў стаць адной з найбольш яскравых фігур украінскай палітыкі. Ён быў аплотам многіх беларускіх пачынанняў ва Украіне. Толькі такі дзеяч у рэжыме жорсткага супрацьдзеяння расейскім і лукашэнкаўскім спецслужбам змог адстаяць ідэю Беларускага Нацыянальна-Дэмакратычнага Цэнтру ў Кіеве. Улетку 2005 года Цэнтар дзякуючы высілкам беларускіх і ўкраінскіх патрыётаў быў адчынены. На жаль, праз чатыры месяцы пасля бясконцых правакацый, розных “наездаў” амбасадаў Беларусі і Расеі ўкраінская ўлада здала Цэнтар. Пазьней Васіль Чэрваній пазбавіўся пасады кіраўніка Ровенскай вобласці.

Далей »

А ВЫ СПЫТАЛІ БЕЛАРУСА?

16 мая, 2009 | 5 каментарыяў

Сяргей Сурба (аўтар тэкста; разьлічваем, што фота нам яшчэ будзе перададзена), Алена (аўтар вершаў)

d09ad0bed0b41Да нас у рэдакцыю зьвярнуўся аўтар гэтага тэкста. Тэма, якую ён разам з групай асоб уздымае, нам падалася важнай. З апавяданьня сп-ра Сяргея вынікала, што многія, да каго ён зьвяртаўся, у т.л. і з каляўладных колаў, таксама падзялялі яго клопат, але канкрэтна дапамагчы – адмаўляліся. Ня бралі да друку ніжэй пададзены тэкст і розныя выданьні. У выніку, ён прыйшоў да нас…

Рэдакцыя.

Далей »

Што са светам робіцца, або Ці патрэбны беларусу праменныя ідэалы? (частка 1)

8 красавіка, 2009 | 2 каментарыя

Мікалай Крукоўскі (паводле http://www.nation-sos.info/index.php?option=com_content&task=view&id=53&Itemid=71)

«Нашы часы – часы агульнай заблытанасці, часы праменных быццам ідэалаў і іх канечнага знікання праз нядоўгі час… Тое, што раней здавалася чыстым і светлым, штодзённа аплятаецца жыццёвым брудам і пылам. Так знікаюць праменныя ідэалы, пакідаючы роспач і безнадзейнасць. У такія часы адзінокая чалавечая душа шукае, пераглядаючы ўсё тое, што здавалася каштоўным, святым і жаданым». Так яшчэ ў 1921 годзе пісаў старанна замоўчваны ў савецкія часы беларускі філосаф Ігнат Канчэўскі (Абдзіраловіч), які і не думаў, напэўна, што ягоныя словы і ў нашыя складаныя часы будуць гучаць па-прароцку дакладна і трапна.

Далей »

Што яднае Гебельса, ідэолагаў КПСС і… Галівуд

5 сакавіка, 2009 | Каментары (1)

Барыс Керзач, Алесь Астроўскі

d093d0b0d0bbd196d0b2d183d0b4-1Сапрыўды, што? – можа запытацца некаторы чытач. – Нічога. Бадай што толькі літара “г”, на якую пачынаюцца і Гебельс, і Галівуд.

Не, шаноўныя. Сувязь тут ёсьць і яна нашмат больш зьмястоўная. Усе трое – зацятыя стваральнікі міфаў, заснаваных на хлусьні й прызначаных абслугоўваць злачынныя мэты. Розьніца толькі ў тым, што два першыя ўжо гісторыя, а апошні – Галівуд – гэта наша з вамі рэчаіснасьць. Прычым, найактуальная. У папярэднім матэрыяле наша рэдакцыя трохі пакрытыкавала філосафа В.Акудовіча, але потым мы падумалі, што варта дапамагчы дзядзьку, усё ж, магчыма, беларус. І паколькі ён любіць разбураць міфы, варта знайсьці яму добрую работу – паказаць які-небудзь сапраўды вялікі і сапраўды значны МІФ. Хай выкарыстоўвае свае памкненьні па прызначэньні. Будзе карысьць і яму асабіста, і беларусам.

Далей »

Насеньне сіянакратыі : Перафарматаваць сьветаглядную дыхатамію (частка 2, Д пр-пы 115, 116, 117, П пр-п 17)

24 лютага, 2009 | 20 каментарыяў

Алесь Астроўскі, Барыс Керзач, Віталь Хромаў

d09dd0b0d186d18bd18fd0bdd0b0d0bbd196d0b7d0bcd18b3. Новая дыхатамія – пагроза Беларусі і ня толькі.

Чым небясьпечная тая сітуацыя, якая складаецца па-над Беларусьсю?

Відавочна, яна небясьпечная тым (і мы пра гэта неаднаразова казалі), што на карку беларуса замест скінутага імперца-маскаля можа тут жа зьявіцца сіяніст-шавініст. Адзін паразіт заменіць іншага. Вось і усё. Такім можа апынуцца вынік шматсотгадовага змаганьня беларускага народу за вызваленьне з-пад маскоўскай навалы, за тое, каб на ўласнай зямлі чалавекам звацца! Натуральна, такі вынік ня можа задаволіць ніводнага беларуса, дый увогуле ніводнага прыстойнага чалавека. Але, улічваючы інстынкты сіянакратыі, якія даволі лёгка праглядаюцца, сітуацыя можа пайсьці й па яшчэ горшым сцэнары.

Далей »

Насеньне сіянакратыі : Перафарматаваць сьветаглядную дыхатамію (частка 1; Д пр-п 114)

23 лютага, 2009 | 7 каментарыяў

Барыс Керзач, Алесь Астроўскі, Віталь Хромаў

d0a3d0b7d180d0bed19ed0bdd196-d0bbd18ed0b4d0b7d0b5d0b9-d196-d0b3d180d0b0d0bcd0b0d0b4d181d182d0b2d0b0Час падвесьці вынікі па тэме. Нагадаем, мы пачыналі серыю апошніх матэрыялаў і нашага іх аналізу, зыходзячы з жаданьня ажывіць рэальнымі прыкладамі канцэпцыю аб галоўных сацыяльных паразітах па-над Беларусьсю, якой быў прысьвечаны артыкул, выстаўлены па адрасе: nashaziamlia.org/2009/01/26/1747. У наступных артыкулах мы гэтыя прыклады падалі. Яны датычаць групы непатапляльных цынікаў пад назвай “Хартыя”; аднаго “Алеся”, які фармальна “белы”, а па зьместу чорны; газеты “Наша Ніва” (“НН”), якая, як высьвятляецца, ужо даўно “Ніва Ня Наша” (“ННН”); дзівоснай эвалюцыі сьветаглядаў некалі персьпектыўных беларускіх маладзёнаў, якія істотна ўплываюць на іншую беларускую моладзь і ствараюць “беларускую” “хрысьціянскую” “дэмакратыю”; амбіцыяў Міхалевіча стаць прэзідэнтам Беларусі (натуральна, пасьля “раскруткі”); поўнага захопу ідэалагічна-прапагандыскай галіны “на вертыкалі” Лукашэнкі пэўнымі сьпецыфічнымі “кадрамі”. Усе гэтыя, здавалася б, разрозьненыя факты (ёсьць яшчэ) здольны пераканаць любога бестароннага назіральніка ў тым, што акрамя працягу даўняга ціску на беларускі народ і яго дзяржаву з боку крывавай усходняй імперыі, на грамадска-палітычныя працэсы ў Беларусі дадаткова нарастае дэструктыўны ціск з захаду. Яго робяць сілы яўна варожыя інтарэсам беларускага народу – тыя, каго мы называем глабалісцкай фінансавай алігархіяй.

Далей »

Насеньне сіянакратыі : Аб’ект найпільнай увагі – моладзь

18 лютага, 2009 | 6 каментарыяў

Рэдакцыя.

d09cd196d185d0b0d0bbd0b5d0b2d196d187Акрамя дзейнасьці, скіраванай у Беларусі на тыя ці іншыя сектары ўлады і грамадства, сіянакратыя ўлічвае і чыньнік часу. Яе паразітныя планы грандыёзныя і нават больш за тое – глабальныя, таму посьпех ёй не абавязкова патрэбны менавіта сёньня ці заўтра. Яна дзейнічае з разьлікам на далёкую персьпектыву. Яе задаволяць вынікі, якія будуць і праз дзесяцігоддзі, абы ўсё ішло “ў патрэбным кірунку”. Праўда, каб гэтыя вынікі мець, сіянакратыя ўжо сёньня закладае грунт пад свае будучыя “дасягненьні” ў розных вузлавых кропках беларускага грамадскага арганізму. Таму яе асабліва цікавіць наша моладзь. Давайце і мы зьвернем увагу на гэта.

Далей »

Насеньне сіянакратыі : Куды несьці данос і каму пісаць гісторыю (Частка 3, наш каментар; Д пр-п 113)

16 лютага, 2009 | 3 каментарыя

Рэдакцыя.

d097d0b0d0bcd18fd182d0b0d0bbd196d0bdd18bУ папярэдняй частцы гэтага матэрыяла пададзены выдатныя па сваёй якасьці й выніковасьці артыкулы- адказы чарняваму нахабніку пад прозьвішчам “Алесь Белы” (гл. фота ў папярэднім артыкуле). Калі б нам было даручана ацаніць зробленае іх аўтарамі па 10-бальнай шкале, мы б паставілі адзнакі не ніжэй за 9-10. Кожны аўтар даў выдатны адлуп, разглядаючы сітуацыю са свайго ракурсу. Нам асабліва спадабаўся “Ланцуговы слон”. Яго мы напэўна з задавальненьнем пабачылі б сярод аўтараў і нашага сайта, асабліва, калі б ён адразу пісаў па-беларуску. Што да Аляксея Дзерманта, дык мы і так ужо падалі некалькі яго артыкулаў. Усё гэта вельмі прыемна – хаця б тут, у адрозьненьне, напрыклад, ад акцыі з “Картай апалячанага беларуса”, мы не адзіныя і нават ня першыя. Здаецца, тэма цалкам вычарпаная. Аднак на справе ёсьць яшчэ некалькі пытаньняў да асьвятленьня. Праблема ў тым, што і Дзермант, і “Слон”, і Рудкоўскі зрабілі акцэнт на асаблівасьцях беларусафобскага сьветагляду “Белага”, выкрылі падступнасьць яго падыходцаў, запазычаных не інакш як ад лукавага… Аднак засталася амаль цалкам не раскрытай грамадская складовая падзеі. А гэтую нішу запоўніць вельмі важна…

Далей »

Насеньне сіянакратыі : Куды несьці данос і каму пісаць гісторыю (Частка 2, каментары)

12 лютага, 2009 | Каментары (1)

d093d0b0d19ed0bdd18ed0bad196-d0b1d0b5d0bbd18bd18f-2

 

Для нас ідэалагічная атака сіянакратыі на беларускі народ, на яго гісторыю, дзяржаву, герояў і на далёка не апошніх беларусаў-сучасьнікаў (у выкананьні “Алеся Белага”) не была нечаканай. У нас ужо больш за пару гадоў як сфармуляваны Д пр-п 39, які аб’яўляе сіянакратыю другім па значэньні ворагам беларускага й іншых народаў сьвету. Але для многіх дзеячаў у Беларусі (пра просты люд мы нават не гаворым) гэта атака (першая, але напэўна не апошняя) падаецца нейкай выпадковай, недарэчнай падзеяй. Давайце паглядзім, хто і як выказаўся зь яе нагоды, каб на фоне чарговага “пралёту крука па-над беларускім лесам” паглядзець, хто чым дыхае ў нашых інтэлектуальных асяродках. Першаму, каму даем слова на нашым сайце, будзе каталіцкі філосаф Пётар Рудкоўскі. За ім будзе Аляксей Дзермант і асоба пад нікам Ланцуговы Слон. Меркаваньні Рудкоўскага пададзены тут: arche.by/by/9/40/262 і ў скароце тут: www.nn.by/index.php?c=ar&i=22613. Мы, як сайт ідэалагічны, абралі поўны варыянт.

Рэдакцыя.

Далей »

Насеньне сіянакратыі : Куды несьці данос і каму пісаць гісторыю (Частка 1, факт і тэкст)

10 лютага, 2009 | 4 каментарыя

Рэдакцыя.

d093d0b0d19ed0bdd18ed0bad196-d0b1d0b5d0bbd18bd18fСёньня і ў наступны раз мы пагаворым пра “Алеся Белага” (заклікаем ня блытаць са знакамітым беларусам Анатолем Белым; гэта абсалютна розныя людзі па ўсіх ключавых крытэрах). “Алесь Белы”, ён жа – “Горлівы літвін”, ён жа яшчэ няведама хто, у т.л. у сапраўднасьці, апошнія пару месяцаў на слыху ў многіх у Беларусі. Вылучыўся гэты “таварыш” тым, што абвінаваціў шэраг нацыянальных герояў беларускага народу, якія цяпер асобы гістарычныя, а таксама некалькі сучасных даволі заслужаных беларусаў у… нацызме. Натуральна, мы вырашылі не ігнараваць, а, наадварот, прааналізаваць гэтую на першы погляд нейкую недарэчную падзею. Тым больш, што яна цалкам укладаецца ў пэўны сцэнар, які зьдзяйсьняецца ў Беларусі, які мы ўжо даўно заўважылі й аналізуем. Першае, што нам кінулася ў вочы, калі мы пабачылі “нашага героя” (на фота справа), – гэта неадпаведнасьць экстэр’ера чалавека яго прозьвішчу. Цікавая зьява, некаторыя чорненькія хочуць быць беленькімі. Такіх толькі ў Расеі некалькі. Напрыклад, былы кіраўнік СПС Мікіта Бялых (паказаны на фота ўверсе разам з Яўлінскім і Гайдарам), кіраўнік рускіх ДПНІ-шных фашыстаў Бялоў (зьлева ўнізе), вядомы апазіцыйны антыпуцінскі ідэолаг Бялкоўскі (у цэнтры). “Наш” “Белы” ў гэтым жа шэрагу. Тэндэнцыя, аднак. Комплекс непаўнавартасьці ў пэўнай групы асоб ці што? Але пяройдзем да зьместу. Дык вось, гэты “Алесь Белы”, які прэзентуе сябе ў сваім ЖЧ як “літвін, каталік і манархіст” (гл. gorliwy-litwin.livejournal.com, зьвярніце ўвагу на лагатып: Пагоня, 2009 г., надпісы “Я – літвін! А ты?”) абвінаваціў Міхася Вітушку, Барыса Рагулю, Станіслава Станкевіча, Усевалада Родзьку, Яна Філістовіча, Францішка Кушаля, Сымона Кандыбовіча, а таксама Уладзіміра Арлова, Аляксандра Лукашука, Сяргея Ярша ў… нацызме. Свой галоўны данос ён накіраваў у, ніколі не здагадаецеся – куды,… у Ізраіль. Гэты данос ён суправадзіў наступным тэкстам: “Гэта мой артыкул з сённяшняга (24.12.2008 г.) нумару ізраільскага штотыднёвіка “Мост”. Прашу піярыць і распаўсюджваць. Асаблівы дзякуй – за арганізацыю публікацый у папяровых і он-лайн СМІ”. Што ж, на пачатак мы выканаем гэтую просьбу, падаўшы артыкулы на нармальнай мове…

Далей »

Насеньне сіянакратыі : Што мацней – страх ці спакуса?

8 лютага, 2009 | 3 каментарыя

Рэдакцыя.

d0a5d0b2d0b0d181d182d0b0d182d18bd18fМы – беларусы – не жадаем, каб на нашым карку замест расейскага імперыяліста-шавініста ўсеўся заходні ліберал-сіяніст. Гэтая замена нас не задаволіць. Мы маем права на здаровае, самастойнае, паўнавартаснае нацыянальнае жыцьцё. Мы маем на гэта права, зыходзячы з усіх агульнапрынятых прынцыпаў – міжнародна-прававых, маральна-этычных, гістарычных, культурных, іншых. Беларусь – зямля беларускага народу, гэта – наша зямля і наша дзяржава. І кіраваць сваёй будучыняй мы, як народ, павінны самі. Для апошняга ў нас ёсьць уласная нацыянальная эліта. Сэнс нацыянальнай ідэі, як і сэнс дэмакратыі, менавіта ў гэтым і заключаецца. Аднак, відавочна (і гэта патлумачана ў папярэднім артыкуле), што кантроль над беларускім грамадствам у выпадку адступленьня расейскай імперыі наважылася перахапіць глабалісцкая фіналігархія-сіянакратыя. У нашых ранейшых матэрыялах пададзена шмат фактаў, якія сьведчаць пра гэта. Сфармуляваны і адпаведныя прынцыпы Беларускай дактрыны. Аднак ёсьць людзі, якія не ўспрымаюць факты з агульнапалітычным кантэкстам, ім трэба больш канкрэтыкі – “яўкі, паролі, імёны”. Таму мы вырашылі ў некалькіх бліжэйшых артыкулах прывесьці прыклады таго, як штучна ня толькі агентамі “Расеі”, а і агентамі г.зв. “Захаду” кантралюецца і разбураецца беларускае апазіцыйнае асяроддзе (менавіта беларускае – тое, якое ў персьпектыве павінна было б замяніць праімперскі этнацыдны рэжым Лукашэнкі), а выпаленыя абшары засяваюцца зярнятамі сіянакратыі.

Далей »

Сістэма сацыяльных паразітаў па-над Беларусьсю і Украінай (Д пр-п 125)

26 студзеня, 2009 | 3 каментарыя

Алесь Астроўскі, Барыс Керзач

d096d18bd180d18bd0bad196




Аналітычны матэрыял, пададзены ніжэй, ёсьць вынік абагульненьня шэрагу фактаў сучаснай палітыкі, якія ня “любяць” аналізаваць практычна ўсе СМІ, хаця і падаюць. Мы, наадварот, важкія моманты імкнемся ня толькі заўважаць, а і аналізаваць. У некаторых выпадках з мэтай акцэнтаваньня ўвагі мы робім прагноз, каб пазьней праверыць, наколькі былі блізкія да разуменьня зьместу падзей (нагадаем, адным з крытэраў навуковасьці любой тэорыі зьяўляецца здольнасьць рабіць на яе грунце адэкватны прагноз).

Далей »

Зладзействы сіяністаў

9 студзеня, 2009 | Няма каментараў

�аза.JPG

Сёньня ў сьвеце дзьве праблемы “з газай” – прычым, магчыма, зьвязаныя паміж сабой. Адна зь іх – гэта вайна ў сектары Газа ў Палестыне. У міжнародных і беларускіх СМІ шырока паведамляецца пра пазіцыю аднаго з бакоў канфлікту, а бачаньне сітуацыі вачыма палестынцаў замоўчваецца. Але ж для складаньня аб’ектыўнага ўражаньня аб падзеях патрабуюцца веды аб пазіцыі ўсіх. Гэта вядомае патрабаваньне да любых СМІ, што прэтэндуюць на аб’ектыўнасьць. Ратуючы гонар “беларускіх” “незалежных” СМІ, мы падаем Прэс-Рэліз, падрыхтаваны Ісламскім Інтэрнэт-бюро перакладаў «Г1азотан байракх», які адлюстроўвае пазіцыю палестынскага боку канфлікту ў Газе (узята з kavkazcenter.com/russ/content/2009/01/08/63265.shtml).

Рэдакцыя.

Далей »

Калядныя “віншаваньні” ад глабальных сацыяльных паразітаў

29 снежня, 2008 | Няма каментараў

Рэдакцыя.

Ð�Ñ�нÑ�аванÑ�нÑ� з Ð�алÑ�дамÑ�.JPG 

У апошнія калядныя дні ў даволі блізкім да Беларусі сьвеце адбыліся дзьве трагічныя падзеі. Загінулі дзясяткі, а затым і сотні людзей. Гэта, як высьвятляецца, расейская імперыякратыя й глабалісцкая сіянакратыя, незадаволеныя звычайным рабаваньнем чалавека, захацелі папіць яшчэ і людскай крыві… 

Далей »

Цёмны чалавек для цёмных спраў?! Магчымыя прычыны “феномену Абамы”

20 снежня, 2008 | 5 каментарыяў

�бама.JPG

За тыя дні, якія засталіся да Новага году, мы вырашылі ўзьняць буйныя тэмы, якія мы “завінаваціліся”. Калі мы сапраўды сур’ёзны ідэалагічны сайт, мы ня маем права ўхіляцца ад спробаў патлумачыць значныя грамадска-палітычныя падзеі (іншыя палітыкі, палітолагі, журналісты-аглядальнікі РБ у аналагічных выпадках рэгулярна адмоўчваюцца; але гэта іх праблема). Азначаны падыход немагчыма праігнараваць у адносінах да нядаўняга неверагоднага феномену – абраньня Абамы прэзідэнтам ЗША. Адразу заявім, калі мы пішам “цёмны чалавек”, маем на ўвазе ня колер скуры (як добра вядома сталым чытачам нашага сайта, мы прыхільнікі ідэі ўніверсальнага нацыяналізму – таго, што на Зямлі павінна быць месца ўсім расам, што кожны народ, які здольны мець сваю дзяржаву, павінен яе мець; мы прыхільнікі разнастайнага і, адначасова, сістэмна арганізаванага Каляровага сьвету, а не касмапалітызавана-хаатызаванага сьвету-сьметніка, які накідаюць лібералы). Маецца на ўвазе зусім іншы асьпект – слова “цёмны” азначае палітычную і сьветаглядную недасьведчанасьць Абамы, а таксама відавочную цьмянасьць механізмаў яго палітычнага ўзьлёту. У спробах адказаць на пытаньні, узьніклыя ў сувязі з “феноменам Абамы”, мы прыйшлі да высноў, блізкіх тым, якія зрабілі чальцы рэдакцыі сайта “ары.ру”. Нягледзячы на тое, што мы на фоне нядаўніх грузінскіх падзей выкрылі іх як агентаў уплыву маскоўскага імперыялізму, гэта ў дадзеным выпадку ня мае вырашальнага значэньня. Праўда не становіцца няпраўдай, калі яна ідзе хаця б і ад ворагаў. З улікам усіх названых абставін ніжэй падаем артыкул, прысьвечаны Абаму, узяты з ariru.info/doc/?id=3178; ariru.info/doc/?id=3179. Чаму побач з фота апошняга (справа) разьмешчана фота Лукашэнкі (зьлева), кожны чытач зразумее з каментару да адпавенага фрагмента тэксту. А чаму там ёсьць і пані Хілары (пасярэдзіне) – з каментару пасьля асноўнага тэксту.

Рэдакцыя.

Далей »

Афёра са збожжам – яшчэ адзін кірунак кантролю над сьветам

4 снежня, 2008 | 3 каментарыя

П.Красноў (псеўданім)

аÐ�аÑ�Ñ�Ñ�а.JPG 

І, нарэшце, трэці матэрыял, справакаваны выказваньнем Ганса Віка пра эканамічны лібералізм (а, што? – хай “лібералы” думаюць перад тым, як нешта казаць). Ён узяты з сецевай версіі газеты “Заўтра” за 2005 год (гл. http://zavtra.ru/cgi/veil/data/zavtra/05/623/32.html). Мы не асаблівыя прыхільнікі гэтага выданьня. Але, па-першае, мы бярэм факты (а ня іх інтэрпрэтацыю), а, па-другое, кампанія “Мансанта” – галоўны “герой” ніжэй пададзенага матэрыяла – актыўна імкнецца пранікнуць на расейскую й беларускую тэрыторыі… Цікава таксама, што зьмест дадзенага арыкула нейкім дзіўным чынам пераклікаецца са зьместам некаторых ранейшых нашых матэрыялаў, якія закраналі, здавалася б, зусім іншыя тэмы (гл., напрыклад, https://nashaziamlia.org/2008/11/25/1606/#more-1606).

Рэдакцыя.

Далей »

Каго ўзвышае цяперская ўлада. Частка 8: Падвядзеньне вынікаў (Д пр-п 105, 106)

25 лістапада, 2008 | 10 каментарыяў

Барыс Керзач, Алесь Астроўскі

ТÑ�Ñ�оÑ� Ñ�Ñ�валÑ�Ñ�Ñ�Ñ� 2.JPG 

Усе, хто пражыў гадоў па 40 і больш, напэўна маюць у сваіх галовах моцна заселае ўяўленьне аб бальшавіцкай рэвалюцыі (“Вялікай кастрычніцкай сацыялістычнай рэвалюцыі, якая адбылася 7 лістапада 1917 года”), намоўленае бальшавіцкай прапагандай у адпаведнасьці з прыкладна наступнай сьхемай: жылі-былі добрыя дзядзечкі й цётачкі неістотна якой нацыянальнасьці, якія былі вельмі абураныя эксплуатацыяй рабочых і сялян з боку буржуеў-капіталістаў ды розных іншых эксплуататараў. Яны прачыталі “Капітал” К.Маркса, дзе патлумачана, як такая эксплуатацыя адбываецца, і вырашылі зрабіць у Расеі (а затым і ва ўсім сьвеце) рэвалюцыю, каб пабудаваць дзяржаву новага тыпу без эксплуатацыі. Лад, які наважваліся стварыць бальшавікі, зваўся б камунізмам – г.зн. такім, дзе кожны працаваў бы колькі хацеў, а атрымліваў розных дабротаў, колькі жадаў… Але вось недарэчнасьць, за час пабудовы камунізму толькі на тэрыторыі былой Расеі ад іх рук загінула – было расстраляна, закатавана, заморана голадам, закатавана іншым чынам – да 60 мільёнаў чалавек. Так бы мовіць, пабочныя наступствы добрых памкненьняў… Нічога сабе “пабочныя”. З наўмысным, мэтанакіраваным забойствам 60.000.000 людзей нічога ня можа параўнацца! Блякне нават Гітлер! Гэта сатанінскае Злачынства бальшавікоў, якое Лукашэнка адзначае 7 лістапада як дзяржаўнае сьвята (і з гэтай нагоды), мы вырашылі прааналізаваць з крыміналістычных пазіцый. Матэрыялы, пададзеныя вышэй, цалкам абвяргаюць бальшавіцкі міф – казачку для дурняў – і высьвечваюць зусім іншыя прычыны бальшавіцкага Злачынства, іншыя вобразы і мэты злачынцаў, і, што найважней, высьвечваюць сапраўдных заказчыкаў…

Далей »

Каго ўзвышае цяперская ўлада. Частка 7: Дзіўная “інтэвенцыя” Антанты

20 лістапада, 2008 | Каментары (1)

Т��о� �н�ан�а.JPG

Вялікае значэньне для разуменьня зьместу падзей у Расеі, якія мелі месца ў сувязі з бальшавіцкім пераваротам, мае таксама аналіз паводзін краін Антанты, якія, здавалася б, павіны былі быць галоўнымі ворагамі бальшавікоў. Тым больш, што пра першыя пасьлярэвалюцыйныя гады нават Ленін казаў наступнае: “На працягу трох гадоў на тэрыторыі Расеі былі арміі англійская, француская, японская. Няма сумневу, што самага малога напружаньня сілаў гэтых трох дзяржаў было б цалкам дастаткова, каб за некалькі месяцаў атрымаць перамогу над намі” (ПСС, т. 42, с.22). А, можа, правільна сказана ў адной з крыніц (www.volk59.narod.ru/inter14.htm): “Славутай “інтэрвенцыі 14 краін супраць савецкай рэспублікі” проста не было. Задача зьнішчыць бальшавіцкую ўладу шляхам прамых ваенных дзеяньняў ставілася толькі аднойчы – 27 кастрычніка 1918 года францускім прэм’ерам Клемансо. Але і тады высаджаныя на поўдні Украіны і ў Крыме дзьве французскія дывізіі нават не ўступілі ў баявое сутыкненьне з войскамі бальшавікоў”. Вось мы і маем чарговы цікавы факт, які патрабуе разьбіральніцтва. Матэрыял ілюструе бальшавіцкі прапагандысцкі плакат і фота некаторых заходніх паліыткаў (Парыж, 1919 год. Зьлева направа: Лойд-Джордж, В.Арланда, Ж.Клемансо, В.Уільсан).

Рэдакцыя.

Далей »

  • Старонкі

  • Катэгорыі

  • Апошнія запісы

  • Архівы