nashaziamlia.org
Асьветна-адукацыйны, грамадазнаўчы сайт для беларусаў: аналіз, прагноз, сілы, інтарэсы, сьветагляды, ідэі, ідэалогіі, праграмы, мэты.
Былы савецкі дысідэнт перакананы, што Расея ня здолее перамагчы Ўкраіну, але пры гэтым ён ськептычна глядзіць на персьпектыву яе еўрапейскай інтэграцыі. Пра гэта спадар Букоўскі заявіў у сваім інтэрвю са Зьмітром Гурневічам (гл. http://radyjo.net/4/91/Artykul/165092). Ніжэй падаем тэкст гэтага інтэрвю.
Алесь Астроўскі, Віталь Хромаў, Барыс Керзач.
Каб спрагназаваць магчымыя падзеі ў сьвеце, найперш трэба мець максімальна поўныя і дакладныя веды пра суб’ектныя сілы, якія ў ім дзеюць, а таксама пра мэты, якія гэтыя сілы імкнуцца дасягнуць. У свой час, усьвядоміўшы гэта, мы ў рэдакцыі спынілі выкарыстоўваць такія выразы, як “Расея супрацьстаіць Захаду”, “Захад змагаецца за дэмакратыю”, “Беларусь адказала на выпады ЗША” ды аналагічныя з-за іх поўнай бессэнсоўнасьці (гэтыя паняцьці ў нас цяпер, як правіла, азначаюць тэрыторыі адпаведных дзяржаў, якія ня могуць “змагацца, супрацоўнічаць, прамаўляць, супрацьстаяць”). Разам з тым, мы ўжо шмат гадоў са старонак сайта прапаноўваем выкарыстоўваць адэкватныя назвы канкрэтных грамадска-палітычных сіл, якія дзеюць у Беларусі, Еўропе, Сьвеце (і нам становіцца сумна кожны раз, калі нашы чытачы працягваюць казаць і пісаць слоўцы, якія нічога не даюць для разуменьня сітуацыі, акрамя адуважвальнага туману ў галаве). Каб зрабіць прагноз на будучыню, без адэкватных паняцьцяў тым больш не абысьціся… Сёньня вырашаецца лёс Украіны, будучыня Беларусі й усёй Цэнтральнай Еўропы. Што будзе ва Ўкраіне далей? Чым усё закончыцца? Хто пераможа? – такія пытаньні хвалююць сёньня вельмі многіх. Давайце на грунце адзначанага і тых зьвестак, якія мы падалі ў першых дзьвюх чатках данага матэрыяла, сфармулюем наш прагноз будучай хады падзей у і вакол Украіны.
У бліжэйшы час мы плануем працягнуць аналіз палітыкі “Захаду” ў дачыненьні да беларускага ды іншых народаў Цэнтральнай і Ўсходняй Еўропы. Аднак вымушаны перапыніцца і ўдакладніць сваю пазіцыю што да Расеі. Па-першае, каб нашы чытачы не падумалі, што мы забылі пра расейскую імперыякратыю, а, па-другое, там цяпер набліжаюцца лёсавызначальныя падзеі, пра якія мы павінны папярэдзіць нашых чытачоў. Падаем адно з самых нашумелых інтэрвю на тэму магчымых падзей у Расеі ў бліжэйшай будучыні. Яно было дадзена расейскаму часопісу “Весьнік геапалітыкі” доктарам псіхалогіі, аналітыкам ФСБ, адмыслоўцам у галіне “эзатэрыкі й геапалітыкі” Валерыем Розанавым (Разарэнаў; гл. фота). Гэтае інтэрвю зьявілася пасьля Новага году на шматлікіх расейскіх сайтах (гл., напрыклад, http://dymovskiy.name/archives/9493; http://www.newsland.ru/news/detail/id/857211/).
Алесь Астроўскі, Віталь Хромаў, Барыс Керзач
Заўтра апошні й галоўны дзень галасаваньня па выбарах на пасаду прэзідэнта Рэспублікі Беларусь. Цяпер ужо ўсе ведаюць, што вынікі будуць сфальшаваныя, што пераможцам будзе аб’яўлены Лукашэнка. Гэты вынік у беларускамоўнай інфармацыйнай прасторы мы спрагназавалі першымі, яшчэ летам (гл. кароткую серыю матэрыялаў, якая пачынаецца адсюль: https://nashaziamlia.org/2010/08/30/3580/ – і заканчваецца тут: https://nashaziamlia.org/2010/08/31/3590/#more-3590). Больш за тое, мы ня толькі даўно спрагназавалі гэты вынік, але і патлумачылі, чаму так будзе: таму што і “Расея”, і “Захад” вырашылі пакінуць нам Лукашэнку разам зь яго соцыяпаразітнай зграяй цяперцаў. Але і гэта яшчэ ня ўсё. Мы паставілі апошняе цьверджаньне ў форме пытаньня і патлумачылі, чаму “Расея” і “Захад” так вырашылі. Адказ: таму што Лукашэнка ім выгадны! Бо ён разам зь цяперцамі, каб захаваць уладу, будзе перадаваць нашы каштоўнасьці (найперш уласнасьць, але ня толькі) расейскім і заходнім алігархічным кланам. А толькі гэта і цікавіць расейскую імперастыю ды заходнюю ліберастыю! Аказваецца, Лукашэнка – іх паплечнік! Такая вось іх “дэмакратыя”…, сапраўдны сэнс і сімвал якой ужо даўно пададзены ў адным з нашых артыкулаў (гл. https://nashaziamlia.org/2009/01/26/1747/).
Рэдакцыя
Нечакана адкрыты матэрыял па тэме, якую мы разглядаем, зьявіўся яшчэ тыдзень таму на сайце радыё “Свабода” (http://www.svaboda.org/content/transcript/2134577.html). Адзін з журналістаў гэтага радыё вырашыў апытаць трох палітолагаў на тэму, ці зьбіраецца Еўразьвяз неяк выкарыстоўваць канфліктную сітуацыю паміж “Беларусьсю” і “Расеяй” у сувязі з будучымі “выбарамі” ў Беларусі. Адказы атрымаліся на дзіва вочараскрывальныя і мозгапрасьвятляльныя літаральна для ўсіх, хто цікавіцца зьместам падзей у Беларусі, а таму асабліва важныя для нас – актывістаў Беларускага дэмакратычнага руху.
Пол Уотсан
У пачатку чэрвеня 2010 г. у г.Сітха, Гішпанія, адбылося чарговае паседжаньне тайнай Більдэрбергскай групы (гэта, нагадаем, адна з галоўных масонскіх ложаў). Парадак дня Білдэрберг-2010 быў хутка выкрыты і агалошаны ветэранам сачэньня за гэтай закрытай арганізацыяй сусьветнай закулісы Джымам Такерам (яго сілуэт вы бачыце зьлева ўверсе). З парадку дня “глабалістаў” вынікае, што яны знаходзяцца ў пэўным крызісе: устрывожаныя, што іх зборышчы ў апошнія гады ўсё больш выходзяць на паверхню, расчараваныя, што ня здольны выратаваць еўра і што ў сьвеце адсутнічае падатак на выкіды вугляроду. Але найбольшую трывогу ў Такера выклікае тое, што большасьць членаў Більдэрберга ў цяперашні час гатовыя падтрымаць ваенныя ўдары з паветра па Іране (далейшая інфармацыя пададзена паводле http://www.prisonplanet.com/bilderberg-agenda-revealed-globalists-in-crisis-supportive-of-attack-on-iran.html).
Рэдакцыя
25. Розныя нестыкоўкі вакол Катыні-2 працягваюць накоплівацца. Давайце зафіксуем чарговую іх порцыю і ў нашых матэрыялах. Так, ганарлівых палякаў закранула тое, што кіраваць рассьледаваньнем смаленскай авіякатастрофы была прызначана мала каму вядомая Тацьцяна Анодзіна (у свой час хлусьню за Катынь-1 Сталін прымусіў узяць на сябе аж цэлага сусьветна вядомага акадэміка М.Бурдэнка). “Ну, і хто яна такая, гэтая Анодзіна?!” – пачалі гучна пытацца яны (http://aleszum.salon24.pl/185768,tatiana-anodina-z-prymitywnym-klamstwem-w-tle). Адмысловае журналісцкае рассьледаваньне на гэтую тэму зрабіла Gazeta polska (http://smolensk-2010.pl/2010-06-01-caryca-rosyjskiej-awiacji.html). Падаем тэкст адпаведнага артыкула, прысьвечанага асобе Анодзінай (гл. фота ніжэй), які прасьвятляе тое-сёе дадатковае істотнае.
Барыс Керзач, Алесь Астроўскі, Віталь Хромаў
Гэтая частка матэрыяла ілюструецца спадарожнікавым фота месца аварыі самалёта прэзідэнта Польшчы (гл. зьлева). На ёй дзьве стрэлкі паказваюць на пачатак пасадачнай паласы Смаленскага аэрадрома, адна – тое месца, дзе знаходзяцца часткі разьбітага самалёта (абведзена жоўтым). На фота паказаны таксама Пуцін і Туск.
Барыс Керзач, Алесь Астроўскі, Віталь Хромаў
6. Тлумачэньні прафесіяналаў.
Першымі пра магчымыя прычыны авіякатастрофы выказаліся прадстаўнікі прафесіяналаў авіяцыі (што, на жаль, можна патлумачыць дваяка). Недахопам іх версій было тое, што яны сыходзілі як з фактычнай 4-разовай спробы пасадзіць самалёт, што, як мы цяпер ведаем, было хлусьнёй. У якасьці ўзора падаем думкі, важныя для разуменьня сітуацыі, пададзеныя Сяргеем Вяроўкіным (http://sergey-verevkin.livejournal.com/42167.html). Ён – работнік грамадзянскай і вайсковай авіяцыі з 1975 па 1988 гады. У 1981-83 гадах – намесьнік начальніка аэрапорта Ўнукава па аэрадромным забесьпячэньні. Не па чутках знаёмы з пытаньнямі бясьпекі палётаў, у тым ліку і так званых «ліцэрных рэйсаў». Вось яго заўвагі, выбраныя намі:
Віталь Хромаў, Алесь Астроўскі
Ва ўсіх артыкулах, выстаўленых за апошнія два тыдні на нашым сайце і прысьвечаных аналізу расейскай грамадска-палітычнай рэчаіснасьці, гэтая рэчаіснасьць апісваецца з розных пазіцый. Замежныя аўтары (Райтшустэр, Кэмерон) выказваюць свае расчараваньні з нагоды адсутнасьці ліберальных зьмен у Расеі, правалу сваіх спадзяваньняў на Мядзьведзева (аказвацца, усё ж спадзяваліся…). Расейскія праваабаронцы і лібералы (Бонэр, Букоўскі, Арлоў, Іларыёнаў, Каспараў, Навадворская, Кавалёў ды іншыя) паказваюць, наколькі здэградаваў імперскі рэжым у сваёй злачыннай сутнасьці й мягка намякаюць, што гэта адбылося не без патуральніцтва з боку краін “цывілізаванага дэмакратычнага” Захаду… Малады кіна-дакументаліст Сідзельнікаў, ведаючы, што галоўны вораг нармальнага жыцьця людзей у Расеі – расейская бюракратыя, яшчэ спадзяецца знайсьці рэцэпт, каб сітуацыю выправіць. Затое больш дасьведчаны і глыбокі Стругацкі тлумачыць, што вяртаньне ў застойна-агрэсіўны “савок” – гэта ўсур’ёз і надоўга.
Рэдакцыя
Натуральна, мы ведаем, што 27 студзеня рашэньнем ААН аб’яўлена “Днём памяці ахвяр халакосту”. Мы, як нармальныя людзі, спачуваем габрэйскаму народу, які за час Другой сусьветнай вайны перажыў вялікія пакуты, панес істотныя страты. З гэтай нагоды мы, натуральна, далучаемся да ўсіх тых, хто лічыць, што чалавецтва павінна памятаць пра гэты факт. Аднак справа ў тым, што адзначэньне гэтай даты кожны раз (і на гэты раз таксама – па сутнасьці ўжо сістэматычна) азмрочваецца парай-тройкай “але”.
Віталь Хромаў, Алесь Астроўскі
Калі мы сёньня кажам пра момант ісьціны для Ўкраіны (дарэчы, ня толькі для Ўкраіны), мы, як сайт ідэалагічны, маем на ўвазе ня толькі праблему, хто пасьля 7 лютага г.г. стане чарговым прэзідэнтам гэтай самай вялікай еўрапейскай дзяржавы (і, адначасна, нашага непасрэднага добрага суседа на поўдні). Мы маем на ўвазе яшчэ шэраг пытаньняў. Сярод іх: наколькі выніковым ва ўмовах імперскага ціску зьяўляецца такая форма дзяржаўнай улады, калі істотную ролю ў палітыцы адыгрывае парламент (памятаеце, на зьмены ў кірунку парламентарызму вымушана пагадзіліся самі “памаранчоўцы”, і многія “дэмакраты” ў Беларусі гэта віталі, а некаторыя працягваюць вітаць і сёньня); наколькі выніковым для абароны сапраўднай дэмакратыі й дасягненьня яе мэт ва ўсё тых жа ўмовах зьяўляецца такі стыль і зьмест прэзідэнцкага кіраваньня, які быў прадэманстраваны Юшчанкам; які лёс можа чакаць Украіну, калі сіянакратыя заблякавала прыняцьце Ўкраіны ў ЕЗ і НАТА; і да т.п. пытаньні. Але ўсё ж пачаць варта з абмеркаваньня вынікаў першага туру ўкраінскіх выбараў і прагнозу туру другога.
Віталь Хромаў, Барыс Керзач
На грунце ўсіх фактаў, узгаданых у папярэдніх частках дадзенага матэрыяла, лічым неабходным зьвярнуць увагу на тры грамадска-палітычныя зьявы нашай беларускай рэчаіснасьці, якія праявіліся і падаюцца нам найбольш істотнымі. Гэта: працяг тэндэнцыі дэградацыі БНФ (першая зьява); узаемныя разьлікі на падтрымку ў пары Пазьняк-Баршчэўскі (другая); палітычная персьпектыва і сапраўдны механізм аб’яднаньня вакол Мілінкевіча ў новым блоку “нацыянальна-патрыятычных сіл” (трэцяя). Паспрабуем ня толькі прааналізаваць іх, а і зрабіць свае прагнозы, на грунце якіх даць парады сапраўдным беларускім патрыётам.
Віталь Хромаў, Барыс Керзач
У сувязі з чарговым (ХІІ-м) зьездам Партыі БНФ ва ўсёй г.зв. “беларускай апазіцыі” адбыліся, і несумніўна будуць мець працяг, тыктанічныя зрухі. Думаем, чытачам нашага сайта вядомыя асноўныя факты зьездаўскіх падзей. Аднак мы лічым неабходным дадаткова зафіксаваць іх на нашым сайце і пракаментаваць. Зьвяртаем увагу, з усіх беларускіх СМІ тое, што адбылося, было спрагназавана толькі намі (гл. https://nashaziamlia.org/2009/07/09/2417). Мы гэта нагадваем для таго, каб нашы чытачы і далей параўноўвалі нашу аналітыку з аналітыкай іншых прафінансаваных (“Захадам”), у адрозьненьне ад нас, беларускіх рэсурсаў, і прыходзілі да высновы: грошы ня ёсьць адпаведнік аб’ектыўнасьці. Хутчэй наадварот. Мы гэта шмат разоў даводзілі, паказалі й на гэты раз. На пачатак працытуем, пра што мы папярэджвалі “старых БНФаўцаў” за два месяцы да зьезда, калі яны яшчэ на многае маглі паўплываць:
Aлесь Астроўскі
У першыя дні жніўня – самага адпаведнага месяца для “легалізацыі” па-ціхаму праз СМІ розных ідэек – на радыё “Свабода” ўсплыла праблематыка ўзаемаадносін беларускага народу на яго этнічнай тэрыторыі (і ў сёньняшніх трагічных этнацыдна-генацыдных варунках!) з рознымі ксенаэтнічнымі групамі, на шчасьце прысутнымі пакуль у меншасьці на нашай зямлі. Я вырашыў паўдзельнічаць ў дыскусіі па некаторых матэрыялах, якія прайшлі там. У выніку атрымалася вялікая і, што найважней, хрыстаматыйная ілюстрацыя, вартая таго, каб быць зафіксаванай на нашым сайце. Лічу, што матэрыял патрэбны і для нашых чытачоў, і для гісторыі, і для будучага падручніка па зьмястоўнай дэмакратыі й сістэмным гуманізьме (зьлева фота Ігара Банцара – 1, Леаніда Стонава – 2).
Віталь Хромаў
Як паведамілі некаторыя СМІ, патрыярх РПЦ МП Кірыл у верасьні г.г. зьбіраецца наведаць Беларусь. З чым гэты чалавек прыедзе да нас, спрагназаваць нескладана – з тым жа, з чым ён езьдзіў нядаўна па Ўкраіне. Адсюль варта прыгледзецца да ўкраінскага ваяжу Кірыла. Матэрыялы, пададзеныя ніжэй, сабраны са шматлікіх сайтаў сеціва, у т.л. і дзякуючы падказцы некаторых нашых чытачоў.
Рэдакцыя.
20 чэрвеня г.г. старшыня Партыі БНФ Лявон Баршчэўскі быў рэкамэндаваны ў якасьці партыйнага прэтэндэнта на кандыдаты ў прэзыдэнты Беларусі. Гэтае рашэньне было прынятае на прайшоўшым у Палацы культуры Менскага трактарнага заводу сходзе-нарадзе. Супраць Л.Баршчэўскага галасаваў толькі адзін удзельнік сходу, яшчэ 7 чалавек устрымаліся. Усе астатнія (а паводле арганізатараў, зарэгістраваліся больш за 220 чалавек) падтрымалі свайго партыйнага лідэра. Рашэньне носіць рэкамэндацыйны характар, а афіцыйнае абраньне плануецца зрабіць на партыйным з’езде восеньню (гл. два фота з таго сходу; дарэчы, абсалютная большасьць інфармацыі для артыкула ўзята з матэрыялаў www.svaboda.org). Здавалася б, на гэтым можна паставіць кропку. Аднак з пададзенага факту наш аповед пра актуальную сітуацыю ў БНФ толькі пачынаецца...
Барыс Керзач, Алесь Астроўскі
Усе гады́, якія мы працуем у сеціве, тлумачым, што шлях прагрэсіўнага разьвіцьця Беларусі скіраваны ўверх (а ня так, як лічаць некаторыя: калі кепска зьлева, трэба рухацца ўправа), што трэба разьлічваць на стварэньне ўласнай самастойнай, аднім словам – суб’ектнай, прабеларускай сілы і ў меншай ступені разьлічваць на дабрадзеяў ці на ўсходзе, ці на захадзе. Ня раз з нагоды гэтай паставы ў нас была “радасьць са сьлязьмі на вачах” – падзеі паказвалі на вернасьць нашай пазіцыі, але мелі негатыўнае значэньне для нашага народа. Аднак, як высьвятляецца, стратэгічныя сьветаглядныя прынцыпы так лёгка не мяняюцца. Патрэбна праца і праца. Сёньня мы падаем тры чарговыя матэрыялы, якія выкрываюць дэфектыўнасьць абсалютнага ўспрыняцьця лозунга “Беларусь – у Эўропу!”, як і яго носьбітаў… Пачнем з матэрыяла Валянціна Жданко “Спачатку — мараторый, потым — статус у ПАРЭ”, пададзенага тут: www.svaboda.org/content/article/1760756.html. Міхаіл Падаляк
Набліжаецца чарговая правальная (і гэта ўжо бачна цяпер) прэзідэнцкая выбарчая кампанія. У апазіцыі ажывілася традыцыйная валтузьня, зьмет якой ня мае ніякага дачыненьня да інтарэсаў беларусаў, а зьвязаны ў асноўным з перахопам рэсурсаў і выкананьнем агентурных заданьняў прарасейскіх імперскіх ці празаходніх псеўдаліберальных сіл. Відаць, пачаткам гэтай валтузьні варта лічыць артыкул вядомага правакацыйнага журналіста М.Падаляка, які “Народная воля” надрукавала 19 траўня г.г. у №75-76 (адрас у сеціве: http://www.nv-online.info/index.php?c=ar&i=14390). Мы вырашылі зафіксаваць падзею. З гэтай мэтай мы падаем артыкул і Падаляка, і рэакцыю на яго А.Мілінкевіча. Як звычайна, у канцы мы пададзім наш кароткі каментар на абодва матэрыялы.
Рэдакцыя.
5 траўня г.г. пяць прадстаўнікоў Беларусі – Івонка Сурвіла, Аляксандр Казулін, Аляксандр Мілінкевіч, Зянон Пазьняк і Станіслаў Шушкевіч – мелі сустрэчу з чэскім прэм’ер-міністрам Мірэкам Тапаланкам. Пасьля яе завяршэньня карэспандэнт радыё “Свабода” Ганна Соўсь узяла інтэрвю ў сп-ні Івонцы. Пададзім гэтае інтэрвю і сьцісла абмяркуем.
Рэдакцыя (паводле www.svaboda.org/content/transcript/1622739.html)
Барыс Керзач, Алесь Астроўскі
Сапрыўды, што? – можа запытацца некаторы чытач. – Нічога. Бадай што толькі літара “г”, на якую пачынаюцца і Гебельс, і Галівуд.
Не, шаноўныя. Сувязь тут ёсьць і яна нашмат больш зьмястоўная. Усе трое – зацятыя стваральнікі міфаў, заснаваных на хлусьні й прызначаных абслугоўваць злачынныя мэты. Розьніца толькі ў тым, што два першыя ўжо гісторыя, а апошні – Галівуд – гэта наша з вамі рэчаіснасьць. Прычым, найактуальная. У папярэднім матэрыяле наша рэдакцыя трохі пакрытыкавала філосафа В.Акудовіча, але потым мы падумалі, што варта дапамагчы дзядзьку, усё ж, магчыма, беларус. І паколькі ён любіць разбураць міфы, варта знайсьці яму добрую работу – паказаць які-небудзь сапраўды вялікі і сапраўды значны МІФ. Хай выкарыстоўвае свае памкненьні па прызначэньні. Будзе карысьць і яму асабіста, і беларусам.
