nashaziamlia.org

Асьветна-адукацыйны, грамадазнаўчы сайт для беларусаў: аналіз, прагноз, сілы, інтарэсы, сьветагляды, ідэі, ідэалогіі, праграмы, мэты.

4.1.1. Нац.каштоўнасьці ў дэмакр.

Барысу Кіту – 99!

6 красавіка, 2009 | 2 каментарыя

Паводле матэрыялаў www.svaboda.org

d09ad196d182

Сёньня выдатны навуковец і асьветнік Барыс Кіт адзначае свой 99-ты дзень народзінаў. У біяграфіі Барыса Кіта – дырэктарства ў славутых беларускіх гімназіях ў Вільні і Наваградку, навуковая дзейнасьць ў ЗША, пэдагагічная праца ў Нямеччыне, удзел у касьмічнай праграме НАСА (ён адзін з тых, хто вынайшаў склад ракетнага паліва, што зрабіла магчымым высадку амэрыканскіх астранаўтаў на Месяц), сяброўства з выдатнымі асобамі ХХ стагодзьдзя, у тым ліку і з Васілём Быкавым, які зрабіў кнігу-інтэрвію з Барысам Кітам “Цярновы шлях”.

Далей »

Хто вынайшаў баявую сякеру

18 сакавіка, 2009 | 4 каментарыя

Галіна Арцёменка.

d090d180d186d191d0bcd0b5d0bdd0bad0b0-d181d18fd0bad0b5d180d0b0Хрысьціянства, якім прасякнута сучасная культура ў Беларусі, на жаль перашкаджае пашырэньню гістарычнага сьветагляда за межы 1000-гадовай даўніны. Цяперскія ўлады па вядомых прычынах гэтаму не спряюць тым больш, яны ўсё яшчэ накідаюць нам міфы нават пра блізкія 1917-22, 1937 і 1941-45 гг… Хрысьціянства ж, як толькі гаворка пачынае заходзіць пра падзеі, якія мелі месца 2000 і больш гадоў таму, адразу падсоўвае нам міфы пра нейкіх Каіна і Авеля, Маісея і Саламона, а таксама пра жыцьцё і пакуты Хрыста, якія да сапраўднай гісторыі беларусаў-літвінаў ня маюць аніякага дачыненьня (усе гэтыя постаці з культуры іншага народу навязьліва накідаюцца нам, каб замяніць нам нашае). Гэтую штучную перашкоду надзвычай варта пераадолець, бо сапраўдная гісторыя беларуска-літвінскага народу пачынае выглядаць больш-менш цьмяна толькі недзе за мяжой 4.500-5.000 гадоў. А таму наш гістарычны сьветагляд, калі ён ахоплівае меншы час, варта запоўніць больш-менш навуковымі ведамі, а ня міфамі. Так, у апошняй кнізе нашага знакамітага навукоўца-генетыка Аляксея Мікуліча “Беларусы ў генетычнай прасторы” (да скарочанага агляду гэтай кнігі мы, на жаль, аніяк не дабярэмся) сьцьвярджаецца: “Карыстаючыся “генетычным гадзіньнікам”, можна сьцьвярджаць, што папуляцыі карэнных жыхароў Беларусі вядуць свой радавод цягам ня меней як 130-140 пакаленьняў, гэта значыць, пачынаючы сама пазьней з сярэдзіны 2-га тысячагоддзя перад Нараджэньнем Хрыстовым”. Гэты й іншыя факты заклікаюць нас набываць веды аб перыядзе жыцьця нашых далёкіх продкаў у інтэравале часу 5.000-1.000 гг. таму. На асьвятленьне гэтага пытаньня накіравана энтузіястная праца шаноўнай пані Галіны. Таму мы выстаўляем трэцюю запар яе працу. Нагадваем таксама пра сайты, на якіх падобныя матэрыялы падаюцце спадарыняй Галінай больш шырока і свабодна: http://bel-diaspora-de.livejournal.com/; http://galinaartemenko.livejournal.com/.

Рэдакцыя.

Далей »

Ню-Ёрк убачыў унікальны музей Анатоля Белага

14 сакавіка, 2009 | Няма каментараў

Алесь Васількоў

d090d0bdd0b0d182d0bed0bbd18c-d091d0b5d0bbd18b

 

 

Нядаўна ў Ню-Ёрку быў паказаны 15-хвілінны фільм пра Музей беларускага мастацтва, створаны ў Старых Дарогах высілкамі знакамітага беларуса і яго блізкіх. Гэта, як на наш час, унікальная падзея, калі не сказаць, што пэўная этапная перамога. Віншуем і дзякуем найперш шаноўнага спарада Анатоля, а таксама ўсіх тых, хто спрычыніўся да падзеі як тут, у Беларусі, так і па той бок Атлантакі. Кароткі артыкул, які мы падаем ніжэй, узяты адсюль (http://nation-sos.info/index.php?option=com_content&task=view&id=196&Itemid=71; http://www.bulletinonline.org).

Рэдакцыя.

Далей »

Антон Глушко запрашае ў Кіеў

14 сакавіка, 2009 | Каментары (1)

Рэдакцыя.

d093d0bbd183d188d0bad0beПэўны час, як з нашым сайтам перапісваецца магістар Кіева-магілянскай акадэміі Антон Глушко. Вось што ён паведаміў пра сябе ў адным зь лістоў: “Я 1987 г. нараджэння, магістр Гуманітарнага факультэта Нацыянальнага універсітэта “Кіева – Магілянская Акадэмія”, галоўны трэнэр НаУКМА з шахмат. Палітычнай дзейнасцю не займаўся, але ўдзельнічаў у шэрагу грамадскіх асьветных праэктаў, працую над праблемамі славістыкі, праводзіў прэзэнтацыю беларускамоўнай літаратуры ў бібліятэке НаУКМА, аднойчы чытаў вершы Я. Коласа па Нацыянальным радыё Украіны. Мая запаветная мроя – авалодаць усімі славянскімі мовамі і ў будучыні ажыццявіць праэкт Інстытута славістікі пры НаУКМА. Добрую глебу дзеля гэтага закладае вывучэньне беларускай і сэрбскай моў, якія паміж усіх працягваюць знаходзіцца в кепскіх умовах, нават на мяжы знішчэння. Супрацьстаяць моцнаму інфармацыйнаму прэсынгу Расеі можна толькі праз яднання нашых славянскіх народаў, у першую чаргу, – беларусаў і ўкраінцаў, як найблізкароднаснейшых суседзяў. Такім чынам, для мяне і для нашай навучальнай установы працэс супраціву імперыям (найперш, в культурна-адукацыйнай галіне) ідзе сінхронна з атрыманнем ведаў па гісторыі і культуры розных народаў навакол. Выдатна бачна, што вывучыць розныя славянскія мовы ня дужа складана, калі ёсць унутранае мэтанакіраванае жаданне і крыху часу”.

Далей »

Самая вялікая хлусьня – гэта паўпраўда : Чаму беларускае адраджэнне атрымлівае паразу за паразай

9 сакавіка, 2009 | 3 каментарыя

Біч Павал Макаравіч (на фота 1), пенсіянер, кандыдат тэхнічных навук.

Гаеўскі Алег Міхайлавіч (на фота 2), пенсіянер, інжынер-электронік

d091d196d0b3-d093d0b0d0b5d19ed181d0bad196

Мяркуем, што беларускім сродкам масавай інфармацыі трэба больш увагі надаваць асвятленню таго перыяду нашай гісторыі, калі мы былі вольнымі і незалежнымі. А ў тым перыядзе ніхто нашу краіну не называў Беларуссю, а нас беларусамі. Маем на ўвазе час ад нараджэння ВКЛ (Вялікае Княства Літоўскае, Рускае і Жамойцкае) да часу падзелу Рэчы Паспалітай (якая была канфедэрацыяй ВКЛ і Польшчы). У выніку гэтага падзелу мы сталі часткай Расеі, што прывяло да поўнага разбурэння ўсяго – нашыя землі сталі глухім кутком Расеі, сяляне сталіся прыгоннымі рабамі, з вышэйшымі клясамі (з тымі, што не загінулі) зрабілася тое, што А.Міцкевіч трапна назваў ападленнем нацыі. Бальшавікі падоўжылі гэтае запрыгоньванне і ападленне ўжо цэлага народу. З распадам Саюзу амаль усе народы пачалі адбудоўваць свае нацыянальныя дзяржавы. У нас гэтага не адбылося. Больш за тое, з 1995 г. пачалася брутальная русіфікацыя. Чаму так сталася?

Далей »

Другая сусветная вайна

2 сакавіка, 2009 | 4 каментарыя

Валянцін Акудовіч (паводле baj.by/belkalehium/lekcyji/litaratura/akudovicz01_3-4.htm; частка артыкула “Нацыянальная парадыгма: Ракурс канцэптуальнай перамены”)

d090d0bad183d0b4d0bed0b2d196d187Мы хацелі, былі, завяршыць на дадзеным этапе (толькі на дадзеным) тэму “Беларускі народ у Другой сусьветнай вайне”, падаўшы артыкул паважанага філосафа з разьлікам на добрае абагульненьне. На жаль, гэтага не атрымалася. Пан Акудовіч, якога мы заўважылі на фоне акцыі з “картай апалячанага”, у дадзеным выпадку нас у многім расчараваў (не ва ўсім!). У чым канкрэтна, мы патлумачылі па ходу тэкста і пасьля яго. Наша задача ператвараць недахопы ў перавагі, як мінімум, у лепшую арыентацыю ў сучаснай рэчаіснасьці. Ідэалагічны фармат нашага сайта гэта зрабіць дазваляе. У цэлым жа высьвятляецца, што тэма лёсу беларусаў у Другой сусьветнай вайне павінна стаць адной з важнейшых на нашым сайце. Бо беларуская ідэалогія без фармуляваньня свайго стаўленьня да тых падзей, на жаль, паўнавартаснай ня будзе…

Рэдакцыя.

Далей »

Насеньне сіянакратыі : Аб’ект найпільнай увагі – моладзь

18 лютага, 2009 | 6 каментарыяў

Рэдакцыя.

d09cd196d185d0b0d0bbd0b5d0b2d196d187Акрамя дзейнасьці, скіраванай у Беларусі на тыя ці іншыя сектары ўлады і грамадства, сіянакратыя ўлічвае і чыньнік часу. Яе паразітныя планы грандыёзныя і нават больш за тое – глабальныя, таму посьпех ёй не абавязкова патрэбны менавіта сёньня ці заўтра. Яна дзейнічае з разьлікам на далёкую персьпектыву. Яе задаволяць вынікі, якія будуць і праз дзесяцігоддзі, абы ўсё ішло “ў патрэбным кірунку”. Праўда, каб гэтыя вынікі мець, сіянакратыя ўжо сёньня закладае грунт пад свае будучыя “дасягненьні” ў розных вузлавых кропках беларускага грамадскага арганізму. Таму яе асабліва цікавіць наша моладзь. Давайце і мы зьвернем увагу на гэта.

Далей »

Насеньне сіянакратыі : Куды несьці данос і каму пісаць гісторыю (Частка 3, наш каментар; Д пр-п 113)

16 лютага, 2009 | 3 каментарыя

Рэдакцыя.

d097d0b0d0bcd18fd182d0b0d0bbd196d0bdd18bУ папярэдняй частцы гэтага матэрыяла пададзены выдатныя па сваёй якасьці й выніковасьці артыкулы- адказы чарняваму нахабніку пад прозьвішчам “Алесь Белы” (гл. фота ў папярэднім артыкуле). Калі б нам было даручана ацаніць зробленае іх аўтарамі па 10-бальнай шкале, мы б паставілі адзнакі не ніжэй за 9-10. Кожны аўтар даў выдатны адлуп, разглядаючы сітуацыю са свайго ракурсу. Нам асабліва спадабаўся “Ланцуговы слон”. Яго мы напэўна з задавальненьнем пабачылі б сярод аўтараў і нашага сайта, асабліва, калі б ён адразу пісаў па-беларуску. Што да Аляксея Дзерманта, дык мы і так ужо падалі некалькі яго артыкулаў. Усё гэта вельмі прыемна – хаця б тут, у адрозьненьне, напрыклад, ад акцыі з “Картай апалячанага беларуса”, мы не адзіныя і нават ня першыя. Здаецца, тэма цалкам вычарпаная. Аднак на справе ёсьць яшчэ некалькі пытаньняў да асьвятленьня. Праблема ў тым, што і Дзермант, і “Слон”, і Рудкоўскі зрабілі акцэнт на асаблівасьцях беларусафобскага сьветагляду “Белага”, выкрылі падступнасьць яго падыходцаў, запазычаных не інакш як ад лукавага… Аднак засталася амаль цалкам не раскрытай грамадская складовая падзеі. А гэтую нішу запоўніць вельмі важна…

Далей »

Насеньне сіянакратыі : Куды несьці данос і каму пісаць гісторыю (Частка 2, каментары)

12 лютага, 2009 | Каментары (1)

d093d0b0d19ed0bdd18ed0bad196-d0b1d0b5d0bbd18bd18f-2

 

Для нас ідэалагічная атака сіянакратыі на беларускі народ, на яго гісторыю, дзяржаву, герояў і на далёка не апошніх беларусаў-сучасьнікаў (у выкананьні “Алеся Белага”) не была нечаканай. У нас ужо больш за пару гадоў як сфармуляваны Д пр-п 39, які аб’яўляе сіянакратыю другім па значэньні ворагам беларускага й іншых народаў сьвету. Але для многіх дзеячаў у Беларусі (пра просты люд мы нават не гаворым) гэта атака (першая, але напэўна не апошняя) падаецца нейкай выпадковай, недарэчнай падзеяй. Давайце паглядзім, хто і як выказаўся зь яе нагоды, каб на фоне чарговага “пралёту крука па-над беларускім лесам” паглядзець, хто чым дыхае ў нашых інтэлектуальных асяродках. Першаму, каму даем слова на нашым сайце, будзе каталіцкі філосаф Пётар Рудкоўскі. За ім будзе Аляксей Дзермант і асоба пад нікам Ланцуговы Слон. Меркаваньні Рудкоўскага пададзены тут: arche.by/by/9/40/262 і ў скароце тут: www.nn.by/index.php?c=ar&i=22613. Мы, як сайт ідэалагічны, абралі поўны варыянт.

Рэдакцыя.

Далей »

Насеньне сіянакратыі : Што мацней – страх ці спакуса?

8 лютага, 2009 | 3 каментарыя

Рэдакцыя.

d0a5d0b2d0b0d181d182d0b0d182d18bd18fМы – беларусы – не жадаем, каб на нашым карку замест расейскага імперыяліста-шавініста ўсеўся заходні ліберал-сіяніст. Гэтая замена нас не задаволіць. Мы маем права на здаровае, самастойнае, паўнавартаснае нацыянальнае жыцьцё. Мы маем на гэта права, зыходзячы з усіх агульнапрынятых прынцыпаў – міжнародна-прававых, маральна-этычных, гістарычных, культурных, іншых. Беларусь – зямля беларускага народу, гэта – наша зямля і наша дзяржава. І кіраваць сваёй будучыняй мы, як народ, павінны самі. Для апошняга ў нас ёсьць уласная нацыянальная эліта. Сэнс нацыянальнай ідэі, як і сэнс дэмакратыі, менавіта ў гэтым і заключаецца. Аднак, відавочна (і гэта патлумачана ў папярэднім артыкуле), што кантроль над беларускім грамадствам у выпадку адступленьня расейскай імперыі наважылася перахапіць глабалісцкая фіналігархія-сіянакратыя. У нашых ранейшых матэрыялах пададзена шмат фактаў, якія сьведчаць пра гэта. Сфармуляваны і адпаведныя прынцыпы Беларускай дактрыны. Аднак ёсьць людзі, якія не ўспрымаюць факты з агульнапалітычным кантэкстам, ім трэба больш канкрэтыкі – “яўкі, паролі, імёны”. Таму мы вырашылі ў некалькіх бліжэйшых артыкулах прывесьці прыклады таго, як штучна ня толькі агентамі “Расеі”, а і агентамі г.зв. “Захаду” кантралюецца і разбураецца беларускае апазіцыйнае асяроддзе (менавіта беларускае – тое, якое ў персьпектыве павінна было б замяніць праімперскі этнацыдны рэжым Лукашэнкі), а выпаленыя абшары засяваюцца зярнятамі сіянакратыі.

Далей »

Адзін навязьлівы “еўрапеец” ізноў вырашыў распавесьці нам, беларусам, пра рэжым у Беларусі й “цывілізаваную” Расею

23 студзеня, 2009 | 3 каментарыя

d0a0d0b0d180



Пасьля азнаямленьня нашых чытачоў у шэрагу папярдніх артыкулаў з некаторымі асьпектамі расейскай і еўрапейскай рэчаіснасьці, якія адкрыліся, мы ўжо зьбіраліся рабіць абагульненьне. Але адзін наш чытач пад нікам Актывіст у сваім каментары да папярэдняга матэрыяла фактычна падказаў нам ідэю выставіць атрыкул вядомага нямецкага палітолага А.Рара, які той склаў для праўрадавай “Народнай газеты”. Мы вырашылі гэта зрабіць.

Рэдакцыя.

Далей »

Cамавыкрыцьцё Еўразьвязу!

22 студзеня, 2009 | 5 каментарыяў

Рэдакцыя. На падставе паведамленьня радыё “Свабода” ад 15.01.2009 г. (гл. www.svaboda.org/content/Article/1370557.html)

d095d097-d0a0d091У нас ужо даўно ўзьніклі падазрэньні, што тое, што агалошвае “Захад” адносна Беларусі, і тое, чаго ён сапраўды жадае дасягнуць – гэта дзьве розныя рэчы. З аднаго боку, мы ўвесь час чуем, што галоўная задача “Захаду” – “дэмакратызацыя Беларусі”. Аднак, у выніку назіраньня за тым, якія сілы атрымліваюць матэрыяльную, палітычную і арганізацыйную падтрымку, якая ідэалогія прапануецца пад выглядам “дэмакратычнай”, а таксама за тым, хто адштурхоўваецца ды ігнаруецца, нам стала відавочна: ніякая сапраўдная дэмакратызацыя у Беларусі “Захад” не цікавіць. Уся прапаганда на гэты конт – адзін татальны падман. Паралельна з гэтым мы пачалі сачыць таксама і за тым, а што на самой справе цікавіць “Захад” у Беларусі. Выказваньні палітолагаў з розных бакоў беларуска-еўразьвязаўскай мяжы дазволілі высьветліць, што “Захад” цікавяць наша зямля, лясы, вадаёмы, нетры, нашы транзітныя шляхі, прадпрыемствы, а асабліва – праца нашага беларускага народу, вынікі якой яны маглі б прысабечваць. Нядаўна мы атрымалі канчатковыя (бо афіцыйныя) пацьверджаньні правільнасьці ўсіх нашых самых нядобрых падазрэньняў.

Далей »

Паміж Менскам і Кіевам

10 студзеня, 2009 | Няма каментараў

Сяргей Высоцкі

���о�к� 1.JPG

“Беларусь – краіна парадоксаў”, – такое выслоўе даводзілася чуць часта. Аднак, як бы гэта выказацца мягчэй, парадоксы гэтыя ўсе маюць адзін складнік – накінутае нам рабства. Гэта трагедыя старога еўрапейскага народу (не варта сабе хлусіць, што гістарычна беларускі этнас юны). Закатаваны, падняволены, прыгнечаны, падмануты да страты нават імя свайго – так. Але зусім не малады. Трагедыя светлага і цывілізаванага народу, заняпалага ў векавых супрацьстаяннях з драпежнай і цёмнай імперыяй. На жаль, сябры, гэтая драма не заўсёды мае “happy end”.

Далей »

Татары аб’явілі пра сваю незалежнасьць і стварылі ўрад у выгнаньні

22 снежня, 2008 | Няма каментараў

Узята з kavkazcenter.com/russ/content/2008/12/21/62937.shtml (у РФ і РБ усе сайты КаўказЦэнтру адкрываюцца толькі праз проксі-сервер)

ТаÑ�аÑ�Ñ�.JPG 

20 сьнежня г.г. на пашыранай сесіі Мілі Меджліса (Парламента) Татарскага народу была прынята Дэкларацыя аб незалежнасьці Татарстана, тэкст якой падаецца ніжэй. Якія-небудзь дадатковыя каментары беларусам-літвінам, думаем, не патрэбныя.

Рэдакцыя.

Далей »

Атрыманы адказы зь Міністэрстваў РБ на зварот кіраўніка клуба “Спадчына” Анатоля Белага, датычныя адзначэньня 600-годдзя Грунвальдскай бітвы ў 2010 годзе

18 снежня, 2008 | 6 каментарыяў

Рэдакцыя.

Ніжэй прыводзяцца гэтыя адказы (з самім зваротам можна пазнаёміцца, напрыклад, тут: https://nashaziamlia.org/2008/10/24/1571). Зьвярніце ўвагу, толькі Міністэрства фінансаў РБ дазволіла сабе парушыць закон і даць адказ сп-ру Беламу не на нармальнай мове. Што ж, час ідзе, а напісанае застаецца… Але ў цэлым прыемна, што ўсе адказы носяць пазітыўны кантэкст.

Далей »

Самая моцная ўлада

15 снежня, 2008 | Каментары (1)

Галіна Арцёменка

����менка.JPG

Калі праўду казаць, то мой узровень ведаў і блізка не дазваляе мне стаяць з такімі людзьмі як Белы, Лыч, Янка Купала, а не тое што дыскутаваць. І тым не менш, я рызыкну выказаць сваё меркаванне. На днях, выпадкова, напаткала геніальную думку: “Няма больш моцнай улады, чым маральная (духоўная)”. Сапраўды так. Ідэя адраджэння сваёй мовы, культуры, гісторыі, сімвалаў – гэта і ёсць адраджэнне маральнай (духоўнай) улады ў нашым беларускім грамадстве.

Далей »

Зварот да 600-годдзя Грунвальдскай бітвы

24 кастрычніка, 2008 | 2 каментарыя

Анатоль Белы – старшыня культурна-асветнага клуба “Спадчына” (паводле www.budzma.org/news/zvarots-da-600-hoddzya-hrunvaldskay-bitsvy.html; smaliavichy.org/index.php?mod=news&id=118)

���нвал�д.JPG

Зварот культурна-асветнага клуба “Спадчына” да Савета Міністраў, Міністэрства абароны Рэспублікі Беларусь, Міністэрства культуры, Акадэміі навук Рэспублікі Беларусь, творчых саюзаў, палітычных партый і грамадскасці краіны.

Далей »

Расея прызнала незалежнасьць правінцый Грузіі і… абнадзеіла ўласных сепаратыстаў

17 верасня, 2008 | Каментары (1)

Элен Бары (The New York Times; паволе  www.inopressa.ru/nytimes/2008/09/10/11:47:35/sep; увага: дадзены адрас адчыняў артыкул адзін дзень, затым і дасёньня пачало высьвечвацца, што “артыкул ня знойдзены!”…)

Ð�апа РаÑ�еÑ� 1.JPG 

Анэксія “Расеяй” некаторых правінцый Грузіі з прызнаньнем іх незалежнасьці ня толькі ў нас павялічыла цікавасьць да нацыянальна-сепаратысцкіх рухаў у межах самой імперыі. Артыкул, які мы падаем ніжэй, быў нядаўна надрукаваны ва ўплывовай газеце ЗША “The New York Times”  і зьяўляецца яскравым сьведчаньнем гэтаму.

Рэдакцыя.

Далей »

Алесю Белакозу — 80!

12 верасня, 2008 | Няма каментараў

Іна Студзінская (паводле www.svaboda.org/content/Article/1199305.html; гл. таксама www.gazetaby.com/index.php?sn_nid=5548&sn_cat=46)

Ð�леÑ�Ñ� Ð�елакоз.JPG 

Учора, 11 верасьня, вядомаму пэдагогу, краязнаўцу Алесю Белакозу споўнілася 80 гадоў. Усё жыцьцё ён працаваў настаўнікам у вёсцы Гудзевічы Мастоўскага раёну ў нас на Гарадзеншчыне. Спадар Алесь стварыў у сваёй школе ўнікальны літаратурна-этнаграфічны музэй. Цяпер ён на пенсіі, аднак час ад часу водзіць экскурсіі, бо ніхто ня здольны гэта рабіць так захапляльна.

Далей »

Беларусы і башкіры – браты ў бядзе?!

10 верасня, 2008 | Няма каментараў

Паводле kyk-byre.ru/?id=35

�а�к���.JPG

Друкуючы даны зварот да расейскіх уладаў і СМІ ад Башкірскага грамадскага руху «КYК БYРЕ», які прэзентуе нацыянальныя інтарэсы башкір на Расеі й у Башкартастане, мы хочам прадэманстраваць, наколькі канвергентна блізкімі зьяўляюцца праблемы й інтарэсы абсалютна розных народаў, якія апынуліся пад кантролем расейскай імперыякратыі. Зьвярніце ўвагу: тое, што Беларусь – незалежная дзяржава, а Башкартастан – аўтаномія ў складзе РФ, нічога ня значыць. Мы на адным узроўні этнацыднай праблемы! Гэта яшчэ раз даводзіць універсальнасьць механізмаў імперскай агрэсіі й падказвае, што перамога ў барацьбе за свабоду народаў магчымая толькі праз інтэрнацыяналізацыю і каардынацыю змаганьня. Па адным нам з-пад імперыі не вылезьці…

Рэдакцыя.

Далей »

Яшчэ раз пра тое, як бессэнсоўнае змаганьне за беларускую школу ператварыць у выніковае (частка 2; Д пр-п 3б; П пр-п 16) (+дадатак)

7 верасня, 2008 | 7 каментарыяў

Алесь Астроўскі

Я.JPG

“Дню ведаў” (1 верасьня) і

Перамозе войскаў ВКЛ над Масквой

у бітве пад Воршай (8 верасьня) прысьвячаецца.

4. Увесь матэрыял, пададзены вышэй, сьведчыць: здаецца, і клапоцяцца нашы людзі пра нашу беларускую мову і школу, перажываюць за іх (дый шмат нас такіх), але вынікаў няма! Замест вынікаў – поўная бездапаможнасьць, разгубленасьць, стомленасьць, безвыходнасьць! Здаецца, ужо ўсім павінна стаць зразумелым – такое “змаганьне” з тымі падыходамі, якія выкарыстоўваліся, вынікаў ня дасьць. Дзесяцігоддзі часу (калі лічыць з канца 1980-х), бессэнсоўна страчаныя на “змаганьне за беларускую мову і школу” – найяскравае сьведчаньне гэтаму. Не атрымаўшы вынікаў, большасьць “змагароў” кінулі праблему і не выказваюцца па ёй. Вырашылі, што задача ім не па зубах. А тыя, што засталіся, заняліся складаньнем летапісу этнацыднага злачынства – паступовага зьнішчэньня беларускай мовы ды беларускай адукацыі, ці выкалупваньнем хоць чаго-небудзь станоўчага, што яшчэ засталося, ва ў цэлым безнадзейна разбуральнай, дэградатыўнай плыні. Спадарове, гэта – ня вынік, і гэта – ня справа. Гэта іх імітацыя і падмена… Хай у каго заўгодна апускаюцца рукі, хто заўгодна хай займаецца самападманам, а мы – сябры рэдакцыі – так рабіць ня будзем. Так мы вырашылі. У адпаведнасьці з гэтым, ад імя рэдакцыі сайта бяруся яшчэ раз прааналізаваць сітуацыю і зрабіць прапановы.

Далей »

  • Старонкі

  • Катэгорыі

  • Апошнія запісы

  • Архівы