Далей »

Падаем інтэрвю Барыса Міронава – былога Міністра друку й інфармацыі РФ. Пры ўсёй неадназначнасьці стаўленьня да яго самога (напрыклад, у многіх выпадкаў, калі ён гаворыць “габрэі”, мы б напісалі “сіяністы”), лічым вартым прыслухацца да многіх яго цьверджаньняў і фактаў. Акрамя таго, варта паважаць людзей, якія ахвяруюцца за свой народ і якіх прэсуюць… (паводле www.rusprav.org/2007/74.htm). 

Рэдакцыя.   

Далей »

Пасьля азнаямленьня з рэальным станам расейскага грамадства і крамлёўскай улады, а таксама з залежнасьцю апошняй ад сусьветнай закулісы, лагічна азнаёміцца з рэакцыяй на ўсё гэта разумных і сьмелых расейцаў, якія прэзентуюць адрозныя кірункі рускай нацыянальна-дэмакратычнай плыні. Як яны самі ацэньваюць сітуацыю, што робяць ці прапануюць рабіць? У сувязі з жаданьнем атрымаць хаця б сьхематычны адказ на гэтае пытаньне, мы выстаўляем тры артыкулы, якія несумніўна могуць быць павучальнымі й для нас – дэмакратаў беларускіх (хаця, вядома ж, далёка не з усім мы можам пагадзіцца). Першы з артыкулаў належыць Уладзіміру Фралову, больш вядомаму як Яраўрат. Калі ФСБ закрыла яго ЖЖ, артыкул Яраўрата – той, які пададзены ніжэй – быў выстаўлены ў блогу Ўладзіміра Букоўскага (усё ж не дарма мы рэкламавалі гэтага чалавека!). Выстаўляецца паводле community.livejournal.com/bukovsky_2008/110650.html

Рэдакцыя.

Далей »

Віталь Хромаў, Алесь Астроўскі, Барыс Керзач

Нагадаем. Апошніх восем артыкулаў з фактамі й думкамі, пададзенымі ў іх, былі выстаўленыя для таго, каб найглыбей прааналізаваць падзею “вымушанай праўды”, якой стала абраньне Пуціным Мядзьведзева ў якасьці свайго пераемніка. Давайце падагулім сабранае і паспрабуем удакладніць, у якім стане знаходзіцца расейская імперыя і яе імперыякратыя, а таксама паспрабуем сфармаваць прагноз што да лёсу Беларусі ў бліжэйныя 2-4 гады.

  Далей »

А вось меркаваньне яшчэ аднаго расейскага дэмакрата на конт чарговай крамлёўскай “ракіровачкі”. Ня будзем хаваць, яно вельмі блізкае да нашага. Артыкул належыць аглядальніку інтэрнэт-праекта “Саюз Народных Рухаў РФ” А. Ермалаеву (паводле http://www.snd-su.ru; kavkazcenter.com/russ/content/2007/12/18/55092.shtml)

Рэдакцыя.  

Далей »

Апошнім кірункам збору матэрыялу вакол разглядаемай “падзеі вымушанай праўды” зьяўляюцца водгукі людзей – прадстаўнікоў розных ідэалагічных плыняў. Як мы ўжо паказалі, рускія імпер-шавіністы вылучэньне Мядзьведзева Пуціным ацанілі скрайне негатыўна, сіяністы і псеўда-лібералы Захаду наадварот – пазітыўна. Застаецца адно – паслухаць людзей, якія захоўваюць дэмакратычныя ідэалы. Таму мы прапануем пазнаёміцца з меркаваньнем Андрэя Іларыёнава – былога дарадцы Пуціна (падаецца паводле www.cato.ru/pages/151?idpage=69&idcat=421&parent_id=4; а таксама The Washington Post, www.gazetaby.com/index.php?sn_nid=10382&sn_cat=37)

Рэдакцыя.

Далей »

Яшчэ адзін кірунак збору матэрыялаў вакол “падзеі вымушанай праўды”, якой стала прызначэньне Мядзьведзева пераемнікам Пуціна, зьвязаны з аналізам рэакцыі ліберальнага Захаду на яе. Падаем гэтыя матэрыялы.

Рэдакцыя.

Далей »

Аналітычны аддзел арі.ру (паводле ariru.info/doc/?id=3015)

2 сакавіка 2008 года ў краіне прызначаныя выбары іх прэзідэнта. Імя першага кандыдата рэжыма ўжо заяўлена. Гэта пан Мядзьведзеў, запісаны ў пасьведчаньні аб нараджэньні як Дзьмітры. Пакуль ён выконвае абавязкі віцэ-прэмьера Расеяніі. Гэтага чалавека нейкія сілы плануюць зрабіць прэзідэнтам для 120 мільёнаў рускіх. Патрэбна гэта рускім ці не, чым гэта ў канчатковым выніку абярнецца для рускіх – думаем, і так зразумела. Узьнікае пытаньне: як мы можам паўплываць на сітуацыю, дзеючы ва ўмовах рэпрэсіяў, ціску, забаронаў у надзвычай несяброўскім асяроддзі?

Далей »

Міхаіл Салтан, Глеб Шчарбатаў (паводле ariru.info/doc/?id=3014)

Першага віцэ-прэм’ера і юрыста зь нягромкім голасам і мяккімі манерамі ў якасьці кандыдата ў прэзідэнты абралі “Единая Россия”, Аграрная партия, “Справедливая Россия” і “Гражданская сила”. Тры канфесіі дабраславілі Мядзьведзева: ён веруючы, інтэлігент (З паведамляньняў прэсы Расеяніі).

Далей »

Пётар Хамякоў

З  папярэдніх артыкулаў мы пазнаёміліся з адной групай фактаў, неабходных для аналізу “вымушанай падзеі голай праўды”. Гаворка ішла пра сацыяльна-эканамічнае становішча Расеі. Пераходзім да аналізу пераемніка – г.зн. самога сп-ра Мядзьведзева. Паспрабуем высьветліць, да якога народу ён належыць, якую мае сістэму поглядаў, кола сяброў і г.д. Нас будзе цікавіць усё тое, што адказвае на пытаньне: хто ён такі? Натуральна, зьмястоўных адказаў на гэтае пытаньне ў яго афіцыйнай біяграфіі ня знойдзеш. Трэба зноў ісьці да ворагаў пуцінскага рэжыму і “пытацца” ў іх. Таму мы і падаем артыкулы з сайта рускіх шавіністаў  ari.ru (дадзены артыкул выстаўляецца паводле ariru.info/doc/?id=3018).

Рэдакцыя.

Далей »

У палітыцы бываюць рэдкія і таму надзвычай каштоўныя сітуацыі (назавем іх “вымушаная падзея голай праўды”), якія ва ўмовах сталай хлусьні палітыкаў пераўтвараюцца ў апорныя кропкі, ня менш важкія па сваіх магчымасьцях для навуковага аналізу, чым тыя, што стварае эфект “крука ў лесе” (апошні мы ўжо выкарыстоўвалі ня раз). Такой “падзеяй праўды” стала нядаўняе прызначэньне Пуціным свайго пераемніка на пасадзе прэзідэнта РФ. У гэтым рашэньні ні згуляць, ні схлусіць немагчама; а, між тым, яно дазваляе зразумець многія “падвязкі”, якія кіруюць сёньня расейскай імперыякратыяй і звонку, і знутры. Таму наперадзе ў нас вялікая аналітычная праца. Лічым вартым пачаць яе з высьвятленьня аб’ектыўнага  эканамічнага і грамадска-палітычнага стану расейскай імперыі. Выслухаем прыхільнікаў альтэрнатыўных ідэалагічных кірункаў – спосаб наблізіцца да аб’ектыўнасьці. На пачатак падаем цікавае інтэрвю прадстаўніка ліберальнай плыні, стваральніка расейскага Інстытута нацыянальнай стратэгіі Станістала Бялкоўскага (паводле  kavkazcenter.com/russ/content/2007/11/14/54365.shtml). Інтэрвю было дадзена замежнаму журналісту і да таго, як Пуцін абвясьціў сваім перамнікам Мядзьведзева.

Рэдакцыя.

Далей »

Далей »

Мы лічым гэты матэрыял надзвычай каштоўным з пазіцый дастаткова дакладнага тлумачэньня мінулага, сёньняшняга стану і магчымай будучыні расейскай імперыі – нашай галоўнай небясьпекі на ўсходзе. Шмат думак паважанага Ўладзіміра Букоўскага могуць быць выкарыстаны і для фармаваньня Праграмнага вобразу будучай беларускай дзяржавы (паволе http://blogsnews.ru/doc_17193/).

Рэдакцыя.

Далей »

У гэтым годзе 4 лістапада, калі ў Менску адбываўся г.зв. “Сацыяльны марш”, у Маскве адбываўся ўжо традыцыйны г.зв. “Рускі марш”. Маштаб яго на гэты раз быў значна меншы, чым летась (тым часам, як летась адзін з арганізатараў абяцаў “мільён чалавек на вуліцах” у 2007 годзе; больш цьвярозыя разлічвалі сабраць 10 тысяч; па зьвестках саміх арганізатараў прыйшло каля 2 тысячаў чалавек). У гэтай тэндэнцыі, у іншых падзеях мы ўбачылі шмат павучальнага для нас. Аналіз зьместу валтузьні, якая мае месца ў шэрагах апазіцыі й вакол яе ў Беларусі, на Расеі, ва Украіне, а таксама ў польскай, прыбалтыйскай ды іншых палітычных прасторах, дазваляе ўсё сьмялей казаць пра агульныя заканамернасьці, універсальныя механізмы.

Далей »

Гульнара Хасанава, радыё “Азатлык” (паводле www.kavkazcenter.com/russ/content/2005/08/31/37248.shtml)

Сімбалічным стаў сам пачатак урачыстасьцяў, прысьвечаных 1000-годдзю галоўнага горада Татарстана: мясцовыя ўлады пад ціскам татарскай грамадскасьці адмовіліся ад усталяваньня помніка Пятру І – любімаму імператару Ўладзіміра Пуціна.

Далей »

Дзьмітры Арлоў (узята з www.kavkazcenter.com/russ/content/2005/08/17/36746.shtml)

З больш чым 25 мільёнаў фіна-вуграў, якія пражываюць у сьвеце, каля 3 мільёнаў жывуць у Расеі, на тэрыторыі сямі “Суб’ектаў РФ” – у рэспубліках Карэлія, Комі, Марый Эл, Мардовія, ва Ўдмурцкай Рэспубліцы, а таксама Комі-Пермяцкай і Ханты-Мансійскай аўтаномных акругах. Яшчэ ў 19 рэспублікаў і абласьцях РФ, ад Пскова да Томска, ёсьць значныя фіна-вугорскія дыяспары. Усе 7 тытульных рэгіёнаў пераважнага пражываньня фіна-вуграў аформлены як нацыянальна-дзяржаўныя альбо нацыянальна-тэрытарыяльныя ўтварэньні. Фіна-вугорскія “суб’екты федэрацыі” разьмешчаныя на гіганцкай тэрыторыі ў 1,256 млн. кв.км, што амаль у 10 разоў больш, чым плошча ўсіх рэспублік Паўночнага Каўказу.

Далей »