nashaziamlia.org

Асьветна-адукацыйны, грамадазнаўчы сайт для беларусаў: аналіз, прагноз, сілы, інтарэсы, сьветагляды, ідэі, ідэалогіі, праграмы, мэты.

Запісы

Ці патрэбнае беларусам адраджэнне шляхецкага стану

27 сакавіка, 2008 | 47 каментарыяў

Галіна Арцёменка (з Нямеччыны)

����менка.JPG

Такое пытанне у некаторых беларусаў выклікае насмешку над тым, хто пытае, у іншых – надзею. Сапраўды, гэтая тэма незвычайная для вуха беларусаў. Але спачатку невялікі аналіз.

1. Месца беларусаў у свеце.

Я б сказала, што на сённяшні дзень – гэта нулёвае: беларусаў наогул для усяго свету не існуе, і гэта пры тым, што Беларусь ёсць не тое што сябра ААН, а адна з краінаў-заснавальнікаў гэтай арганізацыі. На самым высокім узроўні ў міжнароднай палітыцы Беларусь адкрыта прыніжаюць, адносяць да краін, якія развіваюцца, называюць сферай уплыву, напрыклад, Расеі.

Яшчэ большае абурэнне выклікае факт змовы супраць Беларусі. Калі нехта думае, што час змоваў прайшоў, той вельмі памыляецца. Асабіста для мяне быў шок, калі на паседжанні Камісіі па правох чалавека ў Еўрапарламенце было сказана, што лёс Беларусі будзе вырашаць Еўрапарламент і Расея без удзелу прадстаўнікоў Беларусі – і без апазыцыі, і без ураду [!!! – Рэд.].

Як такое магчыма? Гэта ж ёсць змова! Аднак пасля гэтага паседжання з боку дэлегацый з Беларусі – як апазыцыі так і ураду – не прагучала ніводнай заявы пратэсту, аб недапушчальнасці такога стаўлення да заснавальніцы ААН, хаця на гэтым паседжанні прысутнічалі ў тым ліку вядомыя беларускія апазыцыянеры: Мілінкевіч, Вячорка, Пеціна, Стужынская. Усе надзеі, што пра лёс беларусаў паклапоціцца дзядзька з Еўропы, Амерыкі ці Расеі – міфічныя. А той, хто працуе пад дыктоўку іншаземных дзядзькаў (пад любымі лозунгамі), свядома уводзіць людзей у зман.

Запомніце, сябры. Калі вы працуеце разам з такімі дзеячамі, вы працуеце на іх і іх дабрабыт, але не на сябе, сваіх дзяцей, сваю Бацькаўшчыну. Жыццё ж і лёс кожнага сапраўднага беларуса звязан з лёсам беларускай нацыі, з лёсам сваёй дзяржавы.

2. Ліквідацыя беларускай краіны.

Ёсьць агульныя прычыны для ліквідацыі беларускай краіны:

– пэўныя сілы ўяўляюць Беларусь лішкавым звяном на шляху усход-захад.

– сапраўды існуе падзел народаў свету па прыкмеце пануючых і рабоў.

Разгарнем гэтыя тэзы.

Беларусь для многіх “моцных гэтага сьвету”, як на Усходзе, так і на Захадзе, ёсьць лішкавай краінай. У каго ёсць жаданне аддаваць свае грошы краіне “проста так”, толькі за тое, што яна знаходзіцца паміж монстрамі? Прасцей яе ліквідаваць. Гэта ёсць гістарычнае жаданне як Усходу, так і Захаду. Гэта робіцца на працягу усіх вякоў, пры усіх рэжымах. Пра гэта беларусы павінныя помніць заўсёды, калі не жадаюць лёсу рабоў. Дзейнасць па знішчэнні беларускай дзяржавы ідзе поўным ходам і набірае абароты. У першую чаргу ліквідуюцца усе падставы, па якіх вызначаецца народ: мова, культура, традыцыі, звычаі, нацыянальная рэлігія. Як толькі знікаюць гэтыя падставы, тады ліквідуецца і дзяржава, у якой пражывае той ці іншы народ. Яшчэ раз паўтаруся: у знікненні беларускай краіны зацікаўлены як Захад, так і Усход. У нас ёсць векавая прычына не давяраць ніводнаму з бакоў. І з Усходам, і з Захадам мы можам размаўляць толькі з пазыцыі існавання беларускай дзяржавы. Ні пра што іншае ня можа быць і размовы. Калі нехта з беларусаў гаворыць пра іншыя формы існавання беларускай краіны – гэта ёсць здрада, якая павінна карацца вельмі жорстка (па законе).

Другая прычына, па якой ёсьць тэндэнцыя да ліквідацыі беларускай краіны – гэта глабалізацыя. Увесь свет падзелены на вышэйшую і ніжэйшую расу. Вышэйшая раса – гэта пануючая раса, у руках якой знаходзяцца сусветныя фінансавыя і эканамічныя рычагі кіраваньня светам. Ніжэйшая раса – гэта раса рабоў, пакліканых абслугоўваць вышэйшую расу. Беларусы аднесеныя (ужо аднесеныя) да расы ніжэйшай. Іншага і не магло быць. Насельніцтва калоній было заўсёды рабамі, а мы ёсць калонія Расеі (іншародцы). Сёння калоніі называюць сферай уплыву. Гэтыя словы выклікаюць у мяне такую асацыяцыю: апякун над недзеяздольным. Прабачце, але з недзяздольнымі ніхто не вядзе ніякіх справаў. Усё гэта выклікае ў мяне пякучае жаданне супраціўляцца.

[варта адрозьніваць прапагандысцкую, намаўляемую форму глабалізацыі – у існасьці, касмапалітызацыю (першая “глабалізацыя”), палітычную глабалізацыю, пра наступствы якой кажа сп-ня Арцёменка (другая “глабалізацыя”), і сапраўдную, аб’ектыўную глабалізацыю, абумоўленую скарачэньнем адлегласьцяў паміж людзьмі з-за тэхналагічнага прагрэсу; супраць першых дзьвюх “формаў” “глабалізацыі” варта змагацца, бо гэта зло разбурэньня жывога, натуральнага прагрэсу, прычынай чаго ёсьць сацыяльны паразітызм, другую аб’ектыўную форму глабалізацыі варта вітаць; больш за тое, першыя дзьве формы “глабалізацыі” – гэта, нават, не глабалізацыя, гэта далучаныя да яе, як вагоны да цягніка, соцыя-паразітныя механізмы! – Рэд.]

3. Чаму беларусы аднесеныя да “ніжэйшай расы”?

У першую чаргу трэба разабрацца, хто аднесены да вышэйшай расы. Вышэйшая раса – гэта тыя, хто мае грошы, а хто мае грошы, той кіруе светам [дадзенае правіла ня ёсьць універсальнае, яно дзейнічае тады, калі цывілізацыя нізкаўзроўневая; раней была яшчэ больш прымітыўная цывілізацыя, заснаваная на сіле; будучая людская цывілізацыя, калі мы да яе дажывем, будзе кіравацца веданьнем праўды, справядлівасьцю, маральлю; цяпер якраз і адбываецца змаганьне за такую будучыню, у гэтым зьмест нашага часу. – Рэд.]. Гэта ёсць рэальнасць і ад гэтага нікуды не схавацца.

Светам кіруюць габрэі [па-першае, сіянакратыя, па-другое, і ня ўсім сьветам. – Рэд.], бо у іх руках знаходзяцца фінансавыя рэсурсы і, як наступства – шматлікія сферы бізнесу. Жыццё і дзейнасць гэтага народу патрабуе дэталёвага вывучэння і увагі, бо яны не толькі спрыялі прагрэсу, але і былі ініцыятарамі вялікіх катастрофаў. Габрэі жывуць па ўсім свеце, пры любых рэжымах, але паміж імі існуюць шчыльныя кантакты, якія дазваляюць ім з поспехам існаваць у любой сферы. У габрэяў існуюць жорсткія правілы адносінаў паміж сабою і якія бы спекталі яны не разыгрывалі перад іншымі, яны будуць прытрымлівацца свайго правіла: габрэй павінен дапамагчы габрэю.

[апошняе цьверджаньне вернае, але гэта правіла не выходзіць за рамкі нармальных правілаў выжываньня народу, асабліва ў цяжкіх умовах (калі народ, напрыклад, ня мае дзяржавы); нашаму народу ў гэтым сэнсе шмат чаму варта ад габрэяў павучыцца; іншая справа, што ў сьвеце існуе сіянакратыя і яе агенты – сіяністы, якія ставяць глабальныя паразітычныя мэты адносна людскай цывілізацыі й інструментальна выкарыстоўваюць габрэйскі народ, разам зь яго “асаблівасьцямі”; такой пазіцыі ў дадзеным пытаньні прытрымліваецца рэдакцыя. – Рэд.]

Канкурэнцыю габрэям, на ролю самай вышэйшай расы у свеце, складаюць немцы, англічане, амерыканцы.

А цяпер параўнайце з гэтымі народамі беларусаў. Што знаходзіцца у руках беларусаў? Нічога.

У старажытнасці у беларусаў-літвінаў была самая вялікая дзяржава Еўропы – Вялікае Княства Літоўскае. Яна на тыя часы была самай дэмакратычнай у свеце (вывучайце статуты ВКЛ ) і заможнай. Яе называлі краінай замкаў, шляхецкай і г.д. Але змова паміж Усходам і Захадам згубіла нашу краіну. Наш народ на працягу некалькі стагодзьдзяў быў пастаўлены на калені, ператвораны у рабоў.

З’яўленне славянаў на тэрыторыях былой Залатой Арды – не што іншае, як захоп людзей у часы войнаў і набегаў (у першую чаргу на землях ВКЛ), якія потым станавіліся рабамі. Прыгоннае права ў Расеі юрыдычна існавала аж да 1861 года – не што іншае, як рабства. Гэта рабства нічым не адрознівалася ад рабства на плантацыях ў Амерыцы ці ў старажытным Рыме. І большасць рабоў у Расеі былі выхадцамі з ВКЛ – гістарычнай краіны беларусаў. Гэта не магло не паўплываць адмоўна на лёс беларусаў. На сённяшні дзень беларусы – гэта ёсць маральна адсталы народ, які катастрафічнымі тэмпамі дэградуе і фізічна вымірае. Рэжым Лукашэнкі і пальцам не паварушыць, каб спыніць катастрофу фізічнага знішчэння нацыі, якая набліжаецца [цяперцы, як адна з формаў соцыя-паразітаў, накіраваныя на зьнішчэньне беларускага народу; як надзвычай блізарукія, нават ня здольныя зразумець, што праз гэта яны ідуць да самазьнішчэньня… – Рэд.]. Іншым народам да нашай трагедыі няма ніякай справы.

4. Набліжаецца катастрофа беларусаў.

Беларусы знікаюць ня толькі як нацыя, але яны знікаюць фізічна (выміраюць). Пра гэта сведчаць афіцыйныя статыстычныя даныя – кожны год насельніцтва Беларусі змяншаецца на 30 000 чалавек [ёсьць гады, калі па 50-60 тысяч! – Рэд.]. Усяго толькі за 100-200 гадоў на тэрыторыі Беларусі не будзе ужо беларусаў. Проста жудасная сітуацыя.

Але ўлады не бачаць у гэтым катастрофы: па-першае, для улады няма ніякага значэння, кім кіраваць на тэрыторыі Беларусі – беларусамі ці прышлымі з усяго свету [дакладна так! – Рэд.]. Па-другое, а колькі карэнных беларусаў ёсць ва уладных структурах? Можна сказаць, што улада ў Беларусі беларусам не належыць.

Прычыны вымірання беларусаў:

– вельмі дрэннае харчаванне і цяжкая фізічная праца;

– наступствы катастрофы на Чарнобыльскай АЭС;

– забруджанае навакольнае асяроддзе атрутнымі рэчывамі;

– татальная маральная разбэшчанасць насельніцтва: у першую чаргу парушаныя сямейныя адносіны; мараль у грамадстве зведзеная да нуля;

– жыцьцё чалавека запоўненае сталымі стрэсамі.

Такім чынам, кошт людскага жыцця зведзены да нуля, хаця самае каштоўнае у чалавека – гэта ёсць само жыцьцё. З заканчэннем жыцця у чалавека заканчваецца ўсё: бізнес, хобі, праца, дачы, агароды, кар’ера – абсалютна ўсё, і улада таксама. Чалавек не жыве два ці тры разы. Ён жыве адзін раз. Якасць жыцьця – гэта мэта чалавека, да якой ён павінен імкнуцца [у рэдакцыі мы лічым, што вышэйшым сэнсам жыцьця чалавека зьяўляецца яго максімальная самарэалізацыя ў сувязі з удзелам у прагрэсіўным разьвіцьці сьвета, найперш, у гуманістычным кірунку дадзенага разьвіцьця. – Рэд.].

5. Якасць жыцця.

Якасць жыцця залежыць ад двух фактараў: матэрыяльнага становішча і маральных адносінаў. Матэрыяльнае становішча чалавека, які лічыць капейкі ад зарплаты да зарплаты і нічога не можа каштоўнага перадаць сваім дзецям – гэта ёсць становішча жабрака. Жабрак нічога не можа дазволіць – ні сабе, ні сваёй сям’і. Ён не можа паправіць сваё здароўе на курортах, даць добрую адукацыю сваім дзецям, вырашыць жыльлёвую праблему, сбалансавана харчавацца. Жабрак не паважаецца ў грамадстве. Да яго ніхто не прыслухоўваецца. Краіна, у якой 80-90 адсодкаў жабракоў, таксама лічыцца жабрацкай і не паважаецца ў свеце. Жабрацтва ёсць прычына войнаў. Жабрацтва – гэта тая глеба, на якой узнікае маральны бруд. І камуністычная ідэя аб верхавенстве пралетарыяту (жабракоў) у грамадстве – абсурдная. Бойцеся жабрацтва.

Маральны бруд – гэта ёсць глеба, на якой узнікае большасць стрэсавых сітуацый, а стрэсы ёсць прычына шматлікіх захвораванняў. Ліквідуйце ў грамадстве маральны бруд і жыцьцё людзей падоўжыцца на шмат гадоў.

Чалавек становіцца нікчэмным і нешчаслівым, калі ён адчувае да сябе непавагу. У першую чаргу людзі адчуваюць гэтую непавагу з боку хамаў (людзей амаральных). У краіне хамаў не можа быць цывілізаванай улады, там будзе толькі хамская улада. У такой краіне хамскую уладу можа змяніць толькі хамская улада – хамы абяруць толькі хама.

6. А дзе ж выйсце?

З такой сітуацыі ёсць два выйсця:

1. Змірыцца са становішчам і быць рабамі – паміраць маладымі, зазіраць у чужыя вітрыны і глытаць ад зайдрасці сліну, не прачынацца ад алкагольнага угару, нараджаць дэбілаў, увесь час жыць у страху, схіляцца перад іншаземцамі, станавіцца бандытамі, прастытуткамі і радавацца, што недзе людзі яшчэ горш жывуць, чым мы.

2. Змагацца за сваё жыццё, за сваіх дзяцей, за сваю зямлю, за сваю дзяржаву, за будучыню свайго народу.

Якімі шляхамі трэба змагацца?

Усімі магчымымі, але пачынаць трэба з сябе і сваёй сям’і. Пастаўце сабе мэту: стаць чалавекам шляхетным. Задача не з лёгкіх. Хамам быць нашмат лягчэй. А быць шляхетным, ды яшчэ ў хамскім грамадстве – цяжка. Каб быць шляхетным чалавекам, недастаткова валодаць этыкетам. Шляхетны чалавек яшчэ адукаваны, працавіты, маральны чысты, патрыятычны да свайго народу і яго каштоўнасцяў (мовы, культуры, гісторыі, традыцыяў), высокаадукаваны, самаахвярны, фізічна падрыхтаваны, ведае і шануе свой род, з’яўляецца прыкладам у тым асяродку, дзе ён жыве, не прымае жабрацтва. І толькі тады, калі ў грамадстве узнікне дастатковы стан шляхетнага люду (шляхетная эліта), калі шляхецтва стане “модным”, наступяць кардынальныя змяненні ў краіне. Шляхетная эліта – гэта падмурак для нацыянальна-патрыятычных сілаў.

7. Нацыянальна-патрыятычныя сілы.

На сённяшні дзень у Беларусі не існуе добра арганізаваных нацыянальна-патрыятычных сілаў. Існуюць толькі асобы ці невялічкія групы. Нацыянальна-патрыятычныя сілы, якія б стаялі на абароне беларусаў – гэта вельмі непажаданыя сілы для тых, хто імкнецца захаваць беларускі народ ў рабскіх ланцугах. Да такіх сілам будзе заўсёды пільная увага з усіх бакоў, і найпеш з боку нашых ворагаў (а хіба ж не ворагі тыя, хто імкнецца захаваць нас як рабоў?), якія будуць імкнуцца знішчыць сапраўдных беларускіх патрыётаў, дэмакратаў. Гэта ёсьць барацьба, а сілы няроўныя. Для такой барацьбы патрэбныя ваяры, пры тым – інтэлектуалы. Для такой барацьбы патрэбная арганізацыя з дакладнымі прынцыпамі і жорсткай дысцыплінай. Інакш нічога не атрымаецца. Для такой барацьбы у першую чаргу патрэбна адраджаць шляхту і шляхецкія інстытуты.

Чаму шляхту?

Шляхта заўсёды займала патрыятычную пазыцыю і кіраўнічае становішча ва ўсіх галінах дзейнасьці. Яна змагалася заўсёды за адраджэнне беларускай дзяржавы, ўзгадайце шляхецкія паўстанні – 1794, 1831, 1863 гг. Абарона краіны – гэта быў абавязак беларуска-літвінскай шляхты, яна мела значны уплыў на развіцьцё культуры і сацыяльна-эканамічнае жыцьцё. Шляхта займалася усталяваннем хрысціянскіх і агульналюдскіх каштоўнасцяў. Яна не мела комплексу непаўнавартасці і выступала з годнасцю, з гонарам і з незалежніцкіх патрыятычных пазыцыяў, мела свае правы, прывілеі і абавязкі (найперш, бараніць радзіму).

Якія прычыны для адраджэння шляхецкага стану?:

1. Маральны бруд ў грамадстве.

2. Фізічнае выміранне народу.

3. Каланізацыя краіны.

4. Пагроза рабавання маёмасці беларускага народу.

5. Непаўнавартасць насельніцтва. Яго правінцыйнасць, закамплексаванасць.

6. Здзеклівыя адносіны з боку сусветнага грамадства (клеймы – “развіваючаяся краіна”, “сфера уплыву”).

З усім гэтым негатывам, які пагражае фізічнаму існаванню беларускага народу, можа справіцца шляхта.

Я вельмі добра разумею тых, хто прачытаў гэтыя радкі і заўхмыляўся, але я вельмі шкадую іх, што яны такія недаразвітыя. Для даведкі тых, хто смяецца: шляхта існавала да 1917 года. Да 1917 года існавалі вайсковыя шляхецкія навучальныя установы, дзе выхоўвалася эліта. На этнічнай тэрыторыі беларусаў-літвінаў існавала ВКЛ, дзе рухавіком усяго прагрэсу была шляхта – гэта ёсць гістарычны падмурак для яе адраджэння. Сярод нашага насельніцтва жывуць тысячы грамадзянаў, якія з’яўляюцца нашчадкамі шляхецкіх радоў. І ў кожным родзе ёсць такія асобы, якімі проста нельга не ганарыцца [па законах генетыкі: абсалютная большасьць беларусаў-літвінаў – прамыя нашчадкі шляхты! Проста людзі гэтага не ўсведамляюць, яны ня ведаюць, што могуць ганарыцца сваімі продкамі, і што яны адзіныя сапраўдныя гаспадары сваёй беларуска-літвінскай зямлі! – Рэд.].

Не ведаць такіх продкаў, не ганарыцца імі – гэта сябе не паважаць. Напраўду, беларусы – генетычныя ўласнікі рысаў шляхецкага грамадства, спадчыннікі шляхецкага “генетычнага коду”. Шматлікія маральныя традыцыі былі закладзеныя шляхтай яшчэ ў старажытныя часы і яны дзейнічаюць аж па сёння. Высокія маральныя якасці шляхецкага грамадства вабяць людзей. Шляхта – гэта ёсць эліта, а грамадства, якое не мае эліты – нежыццяздольнае. Ужо ўчора патрэбна было правесці аб’яднаўчы сход нацыянальна-патрыятычных сілаў, а пазаўчора – арганізаваць венчурную групу.

8. План дзейнасці нацыянальна-патрыятычных сілаў.

Стратэгічныя кірункі:

1. Праца ў інфармацыйным полі.

2. Стварэнне нацыянальна-патрыятычнай, незалежніцкай эліты, якая бярэ адказнасць за лёс беларускага народу: бізнес–эліты, палітычнай, культурніцкай, духоўнай, вайсковай.

3. Структурызацыя усяго беларускага грамадства.

4. Падрыхтоўка адмыслоўцаў.

5. Пранікненне ў міжнародныя структуры, бізнес, банкі і г.д.

6. Распрацоўка дэталёвай праграмы для будучага прэзыдэнта.

7. Распрацоўка тэхналёгій:

– пранікнення беларускіх тавараў на сусветны рынак;

– удзел ў інвестыцыйных праектах свету;

– авалодвання радовішчамі сыр’евых рэсурсаў;

– інвестыцый ў эканоміку іншых краінаў;

– працы банкаў ў сусветнай сістэме;

– размяшчэння сваіх кампаній ў іншых краінах.

8. Распрацоўка методык развіцця насельніцтва Беларусі.

Стварэнне бізнес–эліты і яе структурызацыя.

а) Шляхі стварэння бізнес- эліты:

1. Станавіцца самім бізнесоўцамі:

– рабіць бізнес па-за межамі Беларусі;

– рабіць бізнес праз інтэрнэт;

– рабіць сумесны бізнес (далявы удзел) з сябрамі шляхецкага стану, якія пражываюць за мяжой.

2. Укладанне асабістых грашовых сродкаў ў інвестыцыйныя праекты.

3. Стварэнне сумесных з нашымі сябрамі праектаў (асабліва за мяжой) з беларускім кіраўніцтвам прадпрыемстваў, накіраваных на здабыццё сродкаў для выкупу прадпрыемстваў і абарону нацыянальных інтарэсаў.

4. Стварэнне сваіх фірм у прывабных краінах свету.

5. Стварэнне сеткі гандлёвых прадпрыемстваў ў заможных краінах свету.

6. Стварэнне свайго інвестыцыйнага фонду.

7. Стварэнне бізнес-школы для сяброў і бізнес-клубу.

8. Накіраванне моладзі на вучобу для пранікнення ў буйныя кампаніі свету і як канчатковая мэта – станавіцца гаспадаром гэтых кампаніяў.

б) Структурызацыя бізнес-эліты:

1. Наладжванне кантактаў цераз прадпрыемствы, перацягненне кіраўніцтва прадпрыемстваў на бок нацыянальна-патрыятычнага руху.

2. Навучанне сяброў з свайго асяродку.

– стварыць школу бізнеса ў сваім асяродку практычнага навучання;

– стварыць бізнес–клуб для сяброў шляхецкага стану;

– стварыць інвестыцыйную кампанію з сяброў свайго асяродку;

– стварыць банк для сяброў шляхецкага стану.

Стварэнне палітычнай эліты:

– падбор сяброў, якія адпавядаюць якасцям шляхецкага стану;

– стварэнне шэрагу грамадскіх арганізацыяў з сяброў шляхецкага стану;

– стварэнне шматлікіх клубаў па інтарэсах;

– стварэнне партыі з сяброў шляхецкага стану;

– падрыхтоўка кандыдата ў прэзыдэнты.

Сетку разгалінаваць па ўсёй Беларусі, амаль што да вёсак.

Стварэнне культурніцкай эліты:

– падбор сяброў, якія адпавядаюць якасцям шляхецкага стану з культурніцкага асяродку;

– працаваць з ужо дзеючымі арганізацыямі, фінансуючы сумесныя праекты;

– стаць грантадаўцамі для культурніцкага асяродку;

Стварэнне духоўнай эліты:

– пошук святароў, якія згодныя адраджаць духоўнасць, асабліва на вёсцы;

– падрыхтоўка маладых святароў з шляхецкага стану;

– стварэнне цэркваў па ўсіх населеных пунктах.

Стварэнне ваеннай эліты:

– з вялікай засцярогай весці пошук патрыятычна-настроеных людзей з вайсковага асяродку;

– весці пошук сярод звольненых з войску, асабліва звяртаючы увагу на іх маральнае аблічча;

– праводзіць навучанне вайсковым навыкам сярод моладзі, уключаючы і дзяўчат;

– наведваць клубы, секцыі, якія навучаюць баявым мастацтвам;

– пры магчымасці, накіроўваць моладзь на навучанне ў замежжа ці стварыць школу для моладзі шляхецкага стану.

Структурызацыя беларускага грамадства:

– праз бізнес, што дазваляе ахопліваць прадпрыемствы і асобных людзей;

– праз грамадскія і палітычныя арганізацыі;

– праз культурніцкія асяродкі, кіно, тэатр, эстраду, літаратуру, вандроўкі і г.д.;

– праз царкву;

– праз вайсковую сферу.

Падрыхтоўка адмыслоўцаў:

– праз навучанне ў лепшых ВНУ свету;

– практычнае навучанне пры школах, створаных ў шляхецкім стане;

– у навучальных установах за мяжой, створаных ў шляхецкім стане;

– праз інтэрнэт;

– у летніх лагерах адпачынку;

Ажыццяўленне гэтага плану дазволіць беларускім нацыянальна-патрыятычным сілам стварыць ў грамадстве моцную высокаадукаваную, высокакультурную элітную групу, якая будзе вабіць сваімі поспехамі астатняе насельніцтва. Гэтая група павінна стаць прыкладам для грамадства, рухаючай сілай для прагрэсу. Без такой групы беларускую нацыю немагчыма вывесці з таго тупіку, у які яна заціснутая.

9. Ці ужо існуе група, якая узялася за выкананне гэтага плану.

Так, на сённяшні дзень ужо існуе невялікая група, якая адпрацоўвае тэхналогіі, дапапожнікі, як дасягнуць поспехаў ў гэтай справе.

Мы заклікаем усе нацыянальна-патрыятычныя сілы – як арганізацыі, так і асоб – аб’яднацца вакол гэтай ідэі, не чакаць нейкіх асобых рашэнняў, не чакаць дапамогі ні з Захаду, ні з Усходу, а дзейнічаць самастойна, пашыраць свае групы і злівацца ў адзіную сілу.

22.03.2008 года

Ад рэдакцыі:

1. Мы шмат у чым моцна падтрымліваем пазіцыю аўтара. Кіраваць беларускім народам павінна беларуская нацыянальная эліта, у якой маральныя крытэры – адныя з базавых.

2. Дадзены артыкул моцна пераклікаецца з артыкулам Алеся Астроўскага “Эліта і маса”, надрукаваным яшчэ ў мінулым стагоддзі (гл., пачынаючы адсюль: https://nashaziamlia.org/2007/06/17/721).

3. Сёньня ўжо відавочна, што наўмыснае маральнае разбэшчваньне грамадства – гэта адна са стрыжнявых тэхналогій заходняй фінансавай алігархіі, накіраваных на кантроль грамадства. Яе галоўная задача – стварыць умовы, каб у грамадстве немагчыма было ўзьняць пытаньні пра сацыяльную і нацыянальную справядлівасьць. Нават расейская імперыякратыя да такой падступнасьці не дадумвалася. Яна дзейнічала прасьцей – праз гвалт і страх…

47 каментарыяў

  1. звыклы беларус кажа:

    Шляхецтва сучасных беларусаў – такое ж, як і “дворянство” і “козачество” – леташні сьнег, а яго адраджэнне – чарговая спроба “зьбеглых” падсунуць нерэалізуемую ідэйку пад правільным лозунгам стварэння нацыянальнай эліты. Нашто “шукаць люльку. якая ў зубах” !? Нацыянальная эліта працуе ў універсітэтах і школах, навучаючы моладзь па-беларуску, яна выходзіць на вуліцы гарадоў і яна працуе і на сайтах беларускіх і на дзялках беларускай зямлі дзеля нашчадкаў. Спроба ” стварыць ў грамадстве моцную высокаадукаваную, высокакультурную элітную групу, якая будзе вабіць сваімі посьпехамі астатняе насельніцтва”- куды вабіць і хто аплоціць гэтую “шляхетную элітку” – звыклыя беларусы ?!То можа лепей дапамагчы дзесяткам, сотням і тысячам беларусаў, якія ёсьць эліта многія гады, але каланіяльная ўлада яе гнобіць, а цяпер пад “песеньку аб зьнікненні народу” яе не хоча ва ўпор бачыць сп-ня Галя з Нямеччыны. Мілая Галю, разумею, Вам нудна ў Нямеччыне без шляхетных беларускіх мужыкоў, але прывыкайце, бо яны – шляхетныя не па паходжанню, а па справах – засталіся ў Беларусі – у калгасах, на заводах , у навучальнях, у турмах нарэшце…

  2. Владимир кажа:

    Добавить воистину нечего. Звыклы беларус, браво!

  3. Я так бачу, што са мною размаўляе нейкі хам, які хоча мяне абразіць перад людзьмі. Я не Галя з Нямеччыны, я – сп. Галіна. Я і мае сябры не збіраемся ні ў кога грошаў ні прасіць, ні браць. Наадварот, мы ставім задачу гэтыя грошы зарабляць і стварыць нацыянальна-патрыятычную бізнес-эліту. Я ведаю, што у нас будзе вельмі шмат ворагаў і іх вой будзе далёка слыхаць. Але я радуюсь, бо гэта ёсць правільны шлях, які прывядзе да перамогі. Вы сказалі, што ў Беларусі ужо ёсць эліта, але гэта не нацыянальна-патрыятычная эліта. Што ж гэта за эліта, якая размаўляе на мове сваіх рабаўнікоў? Што ж гэта за эліта, якая абслугоўвае брудальны рэжым? Шляхта – гэта не леташні снег, бо лепшыя сыны беларускага народу: Ф. Скарына. К. Тураўскі, Т. Касцюшка, К. Каліноўскі. Л. Сапега і тысячы іншых, належаць да шляхты, а яны і сёння жывуць сярод нас і з’яўляюцца для нас маральным прыкладам і іх нашчадкі ( да хоць разбейся ) належаць да шляхецкага роду. Ну, не змаглі бальшавікі вынішчыць усіх беларусаў. Як бачыш, тут нечага і адраджаць, бо нашчадкаў шляхетных радоў тысячы. Я вяду размову аб адраджэнні традыцыяў шляхты, яе месцы ў жыцці народа, аб адраджэнні абавязкаў, і ў першую чаргу, бараніць сваю радзіму і свой народ. Я ведаю, што ў Беларусі ёсць асобы, якія змагаюцца за сваю краіну, але я ведаю і то, што вынікаў няма, калі б было інакш, то не было б гэтага рэжыму. Я і прызываю з’яднацца усіх гэтых асоб ў адзіную сілу, стварыць моцны кулак, але нешта ніхто не спешаецца. Я упэўнена, як толькі з’явяцца грошы, усе прыбягуць імгненна. То дзе ж тады сумленны патрыятызм?

  4. Сп.сп. “звыкламу” і Уладзімеру.
    Па-першае – прыніжаць годнасьць жанчыны, пры тым завочна, гэта не мужчынскі ўчынак
    Калі б гэта было тварам ў твар, даю сто адсоткаў за тое, што атрымаў бы, груба кажучы,
    па морде. Такі ўчынак, як раз сведчыць аб маральным стане сёньнешняга беларускага грамадства.
    Гэта, тая з’ява аб якой піша Сп.Арцёменка.
    Па-другое – Сп. Арцёменка ня “збегла” а яе вымусілі пакінуць сваю Бацькаўшчыну, пасьля шматгадовай барацьбы супраць рэжыму
    Цяпер па сутнасьці артыкула Сп.Арцёменкі.
    Гісторыя ведае шмат прыкладаў калі да ўлады прыходзілі людзі, якія здольны былі толькі махаць шабляй.
    Прыклад бальшавікоў, кубінская рэвалюцыя, дзе дыктатуру Батысты памянялі на дыктатуру Кастра, ёсьць яшчэ прыклады.
    Не жадаю нікога абражаць, аднак ёсьць пытаньне да тых якія сёньня заяўляюць пра сваю здольнасьць кіраваць краінай.
    Наколькі яны падрыхтаваны да гэтага? Яны заяўляюць аб стварэньні “ценявага” кабінэту, малай канстытуцыі і шмат чаго яшчэ.
    Аднак гэта падрыхтоўка “хлебных” месц пад сваі седалішча. Наколькі паказаў час (14-ь гадоў- Я.М.), ім вядомы толькі два дзейства арыфметыкі –
    адымаць і дзяліць. Прыйшоўшы да ўлады гэтыя калякіны-лябедзькі “со товарищи” менавіта з гэтага і пачнуць.
    Як кажуць – “хрен редьки не слаще” А што грамадства? На сеньнешні дзень яму ўсё роўна, хто прыдзе да ўлады –
    ці расеец ці які сіяніст. Бо у яго нічога няма і ён нічога не атрымоўвае.
    Таму прапанову Сп. Арцёменкі аб шляхетым грамадстве слушным, аднак гэта трэба было рабіць пазаўчора, аднак не яе ў гэтым віна..
    Эліта захавалася і па сёньнешні дзень і іншых краінах напрыклад “per” і “lord” ў Вялікай Брытаніі, “fon” ў Нямеччыне.
    Чаму ж беларусам не адрадзіць сваё шляхецтва, нашчадкамі якога з’яуляюцца сотні тысяч сёньнешніх сумленных беларусаў.
    Чысьціню грамадства трэба вітаць, а не ганьбіць. Тое хто гэта робіць натуральныя нядобразычліўцы наша народу.
    Жыве Беларусь!
    ЯЎген Мурашка

  5. Сяргей кажа:

    Вельмі цікавы і слушны артыкул! Цэлая праграма!
    Шмат людзей (хаця не так шмат, як хочацца) паступова робяць тое, пра што піша Сп. Арцёменка.

  6. Владимир кажа:

    Не вижу смысла отделять от простонародья “правильных” поводырей. Если для вас имеет какую-нибудь ценность титулы “lord” и “fon” – то для народа они и гроша ломаного не стоят. Шляхта – это феодальная категория, копая глубже – это те кто закрепощали белорусский народ веками, те кто менял религию, язык и национальность в зависимости от политической конъюнктуры. Это великолитовское военное сословие, те, кто несли военную обязанность, а не просто в патриотическом порыве защищали родные края. Сотни тысяч шляхтичей в Беларуси – паранойя. На тридцать человек моей учебной группы только у одного есть бабушка шляхетского происхождения. Шляхты в Беларуси никак не больше, чем потомственных графьев в Великобритании. В современных белорусах течет кровь натерпевшегося крестьянства, а не великолитовской шляхты.

    Аргументы а ля “Ф. Скарына. К. Тураўскі, Т. Касцюшка, К. Каліноўскі. Л. Сапега – шляхта” не стоят внимания, потому как именно из-за сидящей на шее шляхты крестьяне-белорусы не могли разогнуться веками. Возрождать шляхту – тоже самое что возрождать институт дворянства в России или юнкерства в Германии. А народу белорусскому нужны дела – в университетах, колхозах, заводах, а не примеры славных дел из прошлого. Звыклы беларус прав.

  7. Прозвішчы: Пушкін, Салтыкоў, Дастаеўскі, Савіцкі, Пацёмкін, Нахімаў, Сікорскі, Астроўскі, Маліноўскі, Васілеўскі, Кавалеўскі, Каржанеўскі, Садоўскі, Пржавальскі, Высоцкі і многія іншыя вам вельмі добра знаёмыя, бо яны належаць вельмі знакамітым людзям. А гэтыя гістарычныя асобы прадстаўнікі нашых беларускіх (ліцьвінскіх) шляхецкіх радоў. Гэта ж не магчыма некуда схаваць, калі гэта ёсць гістарычны факт.
    Адамовичи, несколько дворянских родов А., шляхетского происхождения, записанных в VI часть родословных книг губерний: Виленской, Волынской, Гродненской, Ковенской, Минской, Могилевской и Смоленской.
    Белинские – дворяне и графы – ряд старинных дворянских родов шляхетского происхождения, записанных в VI и I части родословных книг губерний Царства Польского, Подольской, Киевской, Волынской, Витебской и Виленской. Потомок одного из древнейших родов Белинских, восходящих к концу XVI столетия, сенатор и воевода Царства Польского, Петр Шелиха Белинский, указом от 10 августа 1825 г. был возведен в графское Царства Польского достоинство. В. Р-в.
    Бернацкие – старинный дворянский род, шляхетского происхождения, внесенный в VI часть родословной книги Смоленской губернии. В. Р-в.

    Василевские. – Существует целый ряд древних дворянских родов Василевских, большей частью шляхетского происхождения, записанных в VI и I частях родословных книг губерний: Виленской, Витебской, Волынской, Гродненской, Киевской, Ковенской, Минской, Могилевской, Подольской и Смоленской.

    Вишневские. – Существует целый ряд дворянских родов Вишневских, шляхетского происхождения, записанных в VI и I части родословных книг губерний: Виленской, Волынской, Гродненской, Ковенской, Минской, Могилевской и Подольской. Записанные по великорусским губерниям, Вишневские – более позднего происхождения. Потомки черниговцев Кондратия и Василия Кондратьевича Вишневских, живших в XVII веке, внесены в III часть родословной книги Курской губернии. В. Р-в.

    Глинки – русский дворянский род, ведущий начало от вотчинника смоленского воеводства, шляхтича Виктора-Владислава Глинки, принявшего, с переходом Смоленска к Москве, православие с именем Якова Яковлевича и скончавшегося в 1655 г. Сыновья его Петр, Андрей и Степан были стольниками; потомство последнего записано в VI часть родословной книги Смоленской губернии (см. “Родословную Книгу” князя Лобанова-Ростовского). Есть еще два старинных рода Глинки, оставшихся в католичестве и записанных в VI часть родословной книги Могилевской губернии (от Ивана Варфоломеевича Глинки) и Киевской (от подчашего львовского Адама и его сына Владислава, верстанного поместьем в 1684 г.). В. Р-в.

    Громыка – литовский дворянский род, герба Абданк. Григорий Исаевич Громыка был писарем великого князя Литовского в 1503 г. Потомство его разделилось на две ветви, внесенные в VI часть родословных книг Могилевской, Виленской и Гродненской губерний. В. Р.

    Дашкевичи (Дашковичи) – русские дворянские роды литовского происхождения. Один из них, герба Корибут, упоминается в 1476 г. К нему принадлежал Евстафий Дашкевич . С начала XVII в. Дашкевичи стали присоединять к своей фамилии приставку Корибут. Род Дашкевичей разделился на шесть ветвей, внесенных в VI и I части родословных книг Виленской, Волынской и Минской губерний. Другой род Дашкевичей, герба Лелива, происходит от полковника польских войск Зенона Дашкевича (1713) и внесен в I часть родословной книги Витебской губернии.

    Жуковские – польские дворянские роды. Род Жуковских, герба Гриф происходит от Павла Жуковского, отличившегося в бою Витовта с Эдигеем . Другие Жуковские переселились из Пруссии в Польшу в XVII в. Эти роды внесены в I и VI части родословных книг губерний Виленской, Волынской, Калужской, Киевской, Ковенской, Минской и Могилевской. Род Жуковских герба Прус восходит к XIV в. Предок рода Жуковских герба Юноша, Рожеслав Станиславович Жуковский, отличился в Венгрии против турок в 1368 г. Род герба Ястржембец восходит к XVI веку. В. Л.

    Калиновские – польский дворянский род герба Калинова; известный с конца XV в. Валент-Александр Калиновский, генерал подольский и староста брацлавский винницкий, убит в бою с турками в 1620 г. Сын его Мартын – великий коронный гетман Польши. Род Калиновских разделился на несколько ветвей, внесенных в I и VI части родословных книг Виленской, Витебской, Волынской, Гродненской, Ковенской, Минской, Могилевской и Подольской губерний и в книгу дворян Царства Польского. Кроме того, есть еще один малороссийский и несколько русских родов Калиновских позднейшего происхождения. (звярніце увагу: род польскі, а практычна усе выхадцы з губерній ВКЛ. Як так можа быць?)

    Вось так пісалася ў расейскіх энцыклапедзіях да 1917 года.
    Калі прынцеса Дзіяна з’яўлялася прынцесай, то яна і пасля смерці прынцеса. У Нямеччыне і да сёняшняга дня у прозвішчах пішацца фон, калі гэта ёсць фон. І так ва ўсім свеце. Я хачу сказаць, што і сёння ва ўсім свеце прызнаецца радавое паходжанне і яго ніхто не адымае, бо немагчыма адняць. А вось правы ва ўсіх адзінакавы, што ў прынцэсы, што ў лавачніка. Разніцы ніякай. І толькі ў савецкай імперыі, гэта было повадам, каб цябе растралялі. Таму сёння ніхто і не ведае сваіх каранёў і сваіх радоў, бо дзядулі і бабулі не казалі сваім унукам, каб не наклікаць бяду.
    То што шляхцічы сядзелі на шыі сялян, ёсць лухта савецкай прапаганды. Шляхцічы практычна і не маглі садзіць хлеб, бо яны увесь час былі ў баях, дзе і гінулі зусім маладымі. Яны ж і абаранялі сялян, якія працавалі ў полі (нехта праліваў сваю кроў ў баях, аддаваў сваю жыццё, а нехта ў гэты час працаваў ў полі. Дык што ж тут несправядлівага? Хутчэй усё наадварот: сяляне і рамесленнікі у тыя часы больш прывелігаванымі, бо жыццё іх падвяргаліся меншай небяспецы. І прывелегія іх – само жыццё. А што больш даражэйшае за жыццё?). А калі шляхцічы не ў баях былі, то занімаліся навукай, мастацтвам, вынаходніцтвам і г.д. (а што тут несправядлівага?). Проста так шляхецтва не давалі.
    З 1917 года шляхецтва, як і самі прадстаўнікі гэтага стану настолькі заліты крывёю, што да сёняшняга дня мы баімся паглядзець праўдзе ў вочы і разабрацца хто ёсць хто.

  8. Владимир кажа:

    “То што шляхцічы сядзелі на шыі сялян, ёсць лухта савецкай прапаганды. Шляхцічы практычна і не маглі садзіць хлеб, бо яны увесь час былі ў баях, дзе і гінулі зусім маладымі. Яны ж і абаранялі сялян, якія працавалі ў полі (нехта праліваў сваю кроў ў баях, аддаваў сваю жыццё, а нехта ў гэты час працаваў ў полі. Дык што ж тут несправядлівага? Хутчэй усё наадварот: сяляне і рамесленнікі у тыя часы больш прывелігаванымі, бо жыццё іх падвяргаліся меншай небяспецы. І прывелегія іх – само жыццё. А што больш даражэйшае за жыццё?). А калі шляхцічы не ў баях былі, то занімаліся навукай, мастацтвам, вынаходніцтвам і г.д. (а што тут несправядлівага?). Проста так шляхецтва не давалі.”

    Не могу сдержаться: что за бред? Шляхта – это великолитовское феодально-военное сословие. Обязанность военно-феодального сословия – воевать за землю находящуюся в ИХ собственности или собственности сюзерена. Это относится к самураям, князьям, лордам и раджам. Остальные – чернь недостойная, ОБЯЗАННАЯ кормить феодала за проживание на его территории. И чем крупнее владение феодала, тем “выше” он этой черни, тем больше на ней обязанностей и меньше прав.

    Если вам неясно кто кому должен – вспомните эволюцию армий Германии. Сначало воевали шляхтичи, но с укрупнением землевладений и армий и эта повинность перекладывалась на плечи крестьян. Рекрутские наборы – это что?

  9. Сп. Уладзімер!
    Не зразумела аб чым ідзе спрэчка?
    Ў артыкуле сп. Арцёменкі размова ідзе аб адраджэньні нацыі, грамадства.
    І вельмі істотна тое, што трэба зразумець – адраджэньне ёсьць справа не аднаго дня
    ці года. Вынішчалі яе стагодзьдзямі.
    Таму пытаньне да Вас.
    Што лепей – адраджэньне нацыі ці працяг яе знішчэньня?
    Трэба стварыць роўныя ўмовы і магчымасьці для кожнага грамадзяніна і няхай кожны вырашае для сябе
    быць заможным і вольным ці жабраком і рабом. У сучасным свеце іншага не дано.
    Таму нятрэба чапляцца за слова “шляхціч”, мне падаецца што яно гучыць лепей чым “быдло”
    З павагай.
    Яуген.

  10. Рэдакцыя кажа:

    Сп-ру Владимиру!
    Робім Вам заўвагу за абразьлівы выраз у адрас апанента, тым больш паважанай жанчыны – “что за бред?”
    Прабачце, але надалей мы не дазволім Вам публічна апусьціцца да вобразу тыповага маскальскага хама і спрабаваць цягнуць нас у гэты ж кірунак.
    Вашыя каментары з падобнымі выразамі проста будуць выдаляцца.
    Тым часам, у Вас ёсьць усе магчымасьці для навуковай дыскусіі, з фактамі, у культурнай атмасьферы.

  11. Як сяляне маглі быць ў рабстве, калі кожны з іх, па гэтай рэформе, атрымліваў зямлю ў асабістае карыстанне столькі, колькі мог абпрацаваць? Правільна, ён плаціў падатак (чынш), а сёння што падаткаў не плацяць?
    Упяршыню ў вялікім маштабе зямлю на валокі памералі ў Пінскім і Клецкім княствах, якія тады (1552 — 1555 гг.) належалі каралеве Боне, жонцы вялікага князя літоўскага Жыгімонта I; валочная памера ў дзяржаўных маёмасцях Беларусі, Літвы і часткова Украіны пачала праводзіцца з 1557 г. пасля выхаду “Уставы на валокі” — палажэння, згодна з якім пачала праводзіцца памера.

    Валочнаю памераю завецца цэлы комплекс аграрных мерапрыемстваў, асноваю якіх з’яўляецца стварэнне стандартных зямельных участкаў — валок памерам у 21,36 га (да рэвалюцыі – 20 дзесяцін).
    У сярэдзіне XVI ст. на валокі зямлю наразалі як у дзяржаўных “добрых”, так і ва ўладаннях магнатаў і шляхты.
    Памера праводзілася ў час значнага ўзросту вытворчых сіл у краіне, калі шпарка пашыраліся як унутраны, так і знешні рынкі і цэны на збожжа і іншыя ссльскагаспадарчыя прадукты ўзрасталі.
    Пачынаючы такое вялізнае мерапрыемства, урад Вялікага княства Літоўскага выпрацаваў дакумэнт, якім павінны былі кіравацца асобы, праводзіўшыя памеру на практыцы. Дакумэнт гэты завецца “Устава на волоки”; датаваны ён 1557 годам. Пазней, у дадатках да Уставы былі выпрацаваны яшчэ некалькі інструкцый рэвізорам і мернікам, а таксама некалькі Уставаў — як праводзіць памеру ва ўсходніх валасцях Беларусі. Устава 1557 г. складаецца з 49 артыкулаў.
    Варта адзначыць, што Устава з’яўляецца, пэўна, першым у нас законам аб ахове прыроды: артыкул 33 забараняў у красавіку — чэрвені лавіць рыбу у вазёрах “для множнья их”, а так сама забіваць езы (платы ўпоперак ракі).
    Памеру праводзілі рэвізоры і мернікі. Дзейнасць мернікаў была простая: яны вымервалі зямлю на валокі і, пэўна, давалі першапачатковую ацэнку якасці грунта; прызначаў іх на гэту пасаду рэвізор. Дзейнасць рэвізораў была непараўнана больш шырокаю і адказнаю, і на гэтыя пасады прызначаліся асобы ня толькі высокай агульнай кваліфікацыі, але звычайна з вядомых шляхоцкіх родау (памеру ў некалькіх дзяржаўных эканоміях праводзіў, напрыклад, Сапега).

    З другога боку, пры памеры павінна была прысутнічаць мясцовая адміністрацыя, якая, заўважыўшы што-небудзь неправамоцнае ў дзейнасці рэвізораў была абавязана паведамляць аб гэтым урад.

    Ваколічныя сяляне, зямлю якіх вымервалі на валокі, ссяляліся ў вёску і свае будынкі на новым месцы яны павінны былі ставіць па пэўнаму плану: на адным баку вуліцы ставіць хаты, на другім гумна, хлявы і г.д. У некаторых выпадках, калі вёскі стаялі там, дзе і павінны былі знайходзіцца згодна з правіламі Уставы, яны заставаліся на старых месцах.

    Наразаючы няроўныя (па колькасці маргоў) валокі, урад часта дадаваў да іх яшчэ бясплатныя наддаўкі.
    Зводзячы вясковае насельніцтва ў сёла, урад уводзіў новы адміністрацыйны падзел: некалькі сёл стваралі войтаўства, некалькі войтаўстваў — воласць. Цэнтрамі войтаўстваў рабілі самыя большыя сёла, а цэнтрамі валасцей — гаспадарскія двары (фальваркі), калі ж двара ў воласці ня было, то цэнтрам прызначалі найбольшае сяло. Усяго ў войтаўстве павінна было знайходзіцца 300 — 400 валок ці прыблізна столькі ж гаспадарак.
    Праводзячы памеру, урад стараўся, каб на кожную валоку садзілася адна сям’я. Паколькі акладною адзінкаю лічылася валока, незалежна ад таго колькі чалавек ёю карысталася, ураду было выгадна, каб як мага больш валок бралі асобныя сем’і.
    Фальварковую зямлю павінны былі ўрабляць сяляне ваколічных вёсак, але паколькі ў час памеры фальваркаў было мала і паншчына невялікая, то асноўнаю павіннасцю большасці сялян была ня паншчына, але грашовы чынш.

    Памера ў значнай частцы разбурыла грамадзкае землекарыстанне і ўводзіла падворнае. Памера замацавала трохпалёвую сыстэму земляробства. Планаванне сялянскіх сядзібаў і вёсак на цэлыя стагоддзі засталося такім, як гэта вызначала Устава 1557 г. Да самай рэвалюцыі колькасць зямлі на Беларусі вылічвалася ў валоках і маргах
    Такую рэформу праз 350 гадоў хацеў зрабіць у Расеі Сталыпін. Такой рэформы ў Беларусі няма і па сёняшні дзень. І калі параўнаць становішча сяляніна ВКЛ і сёняшняга калгасніка, то калгаснік больш эксплуатуецца, больш батрачыць на дзяржаўных чыноўнікаў і абсалютны жабрак.
    Што касаецца ваеннай павіннасці шляхцічаў, то яны не толькі былі абавязаны ваеваць самі, але яны былі павінны утрымліваць за свой кошт яшчэ і дружыны. І адкажыце на такое пытанне: а сёння ваенныя сеюць хлеб і працуюць на палях? Яны ж таксама, па вашай філасофіі, сядзяць на шыі калгаснікаў і не толькі ў Беларусі, а ва ўсім свеце. Падзел працы ў грамадстве гэта было заўсёды і існуе па сёняшні дзень. Дык ці не абсурд вашы выказванні?

  12. Владимир кажа:

    Яўгену Мурашка:
    Риторический вопрос – и еще смешнее оттого что я задаю его же :). Я совсем не против возрождения нации, я просто задаю себе и вам вопрос: а возрождение ли это? Возрождение ли, считать вчерашнюю “пинскую шляхту” образцом гражданственности и патриотизма, ту самую, носившую “сарматский стиль” и променявшую родной язык на золотые вольности? Шляхтич действительно звучит лучше чем быдло, но это звучание ничего не меняет: более того белорусы испокон веков были быдлом [увага! Апошні выраз ёсьць формулай намаўленьня расейскай імперскай прапаганды, да таго ж – абразьлівай у дачыненьні да нашага народа! Па Фрэйду праскоквае сапраўднае стаўленьне аўтара да нас – беларусаў. – Рэд.]. Но именно это быдло сохранило язык, а не стократ более просвещенная шляхта. Крестьянская кровь и “крестьянский” менталитет лежит в основе белорусского этноса. Его нужно развивать, а не приводить в пример мифических “правильных” шляхтичей. Равнозначно предлагать ввести в Беларуси монархию выборного князя, вместо того, чтобы выстроить грамотное правовое государство западного образца.

    Галіне Арцёменка:
    Да, разделение труда есть разделение труда, но речь совсем не об нём. Не сранивайте шляхтичей и современных военных – одни были собственниками земли и соответственно совладельцами государственной власти, другие же ныне по факту прав лишь наёмные работники государства. В условиях неправового государства шляхтич для своих крестьян – это “царь, бог и воинский начальник”. Аналогично с самураями, помещиками и лордами. Крестьянин для шляхтича – дойная корова, которую он защищает от других себе подобных волков, законом или саблей. И если шляхтич мог отказаться от своей роли в разделении труда, перестать быть шляхтичем, выгнать крестьян с земли как в Великобритании, бросить все и удалиться от дел мирских в монастыре, путешествии или науке – то крестьянину это было запрещено. Сословная система. Запорожская сечь возникла не без участия предков современных белорусов. Ведь было их бегство из великолитовского шляхетского “рая” чем-то обусловлено?

    Колхозники – это вообще отдельная больная тема. По факту они даже крестьянами не являются… Поголовно бедствующие батраки, госсельхоз-наемные работники…

  13. Па –першае, мы не збіраемся капіраваць тое, што было некалькі стагодздзяў назад. Наш дэвіз: “Адраджэнне плюс новыя ідэі”. Сёння шляхціч – гэта інтэлектуал, які служыць свайму народу і сваёй радзіме. Наша задача стварыць сверхразум беларусаў, які б вырашаў праблемы нацыі. Вы сп. Уладзімір, вельмі гэта не жадаеце. А наконт нашых продкаў, то мы павінны іх шанаваць па ўсім канонам, а не паліваць брудам. І натуральна, што мы узнім сваіх продкаў на ту вышыню, якую яны заслужылі. Гэта наш абавязак.
    З вашага каментару вынікае, што шляхта была заможнай і бараніла сваё багацце. Усё правільна, што калі любы чалавек нешта мае, то ён і бароніць, а калі не мае, то і не бароніць. Вось вам і адказ чаго наш народ не бароніць краіну, дзяржаўную уласнаць, бо гэта не яго. Вось вам і адказ чаму АМАП так жорстка абыходзіцца з пратэстуючым народам, бо корміцца ад пасрэдніка, гэта значыць ад Лукі. І пры такім раскладзе нам ніколі не пазбавіцца ад гэтага рэжыму. Мы вечныя рабы. Каб людзі супраціўляліся любому насіллю, яны павінны быць уласнікамі. А калі гэтыя уласнікі яшчэ і нацыянальна-патрыятычныя, то я на 100 адсоткаў упэўнена, што Беларусь будзе заўсёды вольнай і квітнеючай. Гэта ёсць глеба для росквіту краіны, для уздыму грамадства і ачышчэння ад маральнага бруду.

  14. Владимир кажа:

    Запіс выдаленны з-за выразу сп-ра Ўладзіміра “Шляхта – угнетатели наших предков“.

    Рэдакцыя.

  15. Дуглас кажа:

    Поддерживаю Владимира и хочу сказать, что я в полном недоумении от редакции! Вы делаете замечание ему за фразу “что за бред”. Однако Вы не замечаете сути предложений самой Галины.
    Между тем ее суть сводится к следующему. Есть белорусы. Они такие, какие они есть на сегодняшний день. Тем не менее, ей и Мурашко они не нравятся. Они считают этих белорусов не совсем правильными белорусами, собираются их «возрождать», себя же видят ни много ни мало в роли возрождающих. Хочу сразу отметить, что лично я никому не делегировал право делать из меня более правильного белоруса. Я расцениваю это как чистой воды национализм. Тем не менее, редакция ничего этого просто не замечает. Далее еще больше. Оказывается есть они- неправильные, «обмоскалившиеся» белорусы, а есть правильные (надо полагать сама Галина и Евгений). И вот эти «сапраудныя» белорусы хотят переделать «несапраудных» через возрождение некоего средневекового сословия, белорусской шляхты. А как будете определять кто шляхта, а кто нет? По документам? По мове? А может быть по черепам? Господа! Это есть уже не просто национализм. Я считаю это чистой воды расизмом. И мне непонятно почему молчит редакция при пропаганде чисто расистких теорий? Такое в просвещенной Европе просто недопустимо. Господа! Вы вообще-то национал-демократы или кто?

  16. Дуглас кажа:

    2 /Владимиру

    На мой взгляд колхозники – это современные феодально-зависимые белорусские крестьяне. Их положение хуже и ниже чем в прежние времена. Нынешняя система в Беларуси- это военно-феодальное государство. Лукашенко- типичный советский феодал-сюзерен. Большевистский переворот 1917-го года – это была феодальная контрреволюция. Белорусские западники путают одну вещь, и очень крупно путают. Беларусь беременна не национальной революцией, как они считают, а беременна буржуазными отношениями, которые пробиваются сквозь толщу белорусского современного советского феодализма. Задачи, которые стоят перед страной не только и не столько национально-возрожденческие, сколько буржуазно-демократические.

  17. Владимир кажа:

    Прошу редакцию опубликовать удаленный пост без цензурной фразы. Надеюсь, что всё остальное соответствует рамкам научной дискуссии.

  18. bambuk кажа:

    УЛАДЗІМІРУ.ПА ПЕРШАЕ,КАБ УСТУПАЦЬ У СПРЭЧЬКІ НА ТАКУЮ ТЭМУ, ТРЭБА МЕЦЬ АДПАВЕДНЫ NIVEAU. НА ЖАЛЬ КРЫНІЦАЙ ВАШЫХ ВЕДАЎ ЗЬЯЎЛЯЕЦЦА ПАДРУЧНІК ПА ГІСТОРЫІ КПСС ДЗЕЛЯ ВАЙСКОВАЙ ПАЛІТАСВЕТЫ. ВАМ ТРЭБА ПАСПРАБАВАЦЬ ЗРАЗУМЕЦЬ,ШТО ДЗЯРЖАВА ГЭТА СІСТЭМА Ў ЯКОЙ КОЖНЫ ВЫКОНВАЕ СВАЮ РОЛЮ. НІХТО РАДЗІВІ
    ЛА НЕ ПРЗЫЗНАЧАЎ НА ПАСАДУ РАДЗІВІЛА,ХРАПТОВІЧА НА ПАСАДУ ХРАПТОВІЧА, А ДЗЕДА ТАЛАША НА ПАСАДУ ДЗЕДА ТАЛАША. ТАК СКЛАЛАСЯ НА ПРАЦЯГУ СТАГОДЗЯЎ І ГЭТА АБ!ЕКТЫЎНАЯ ХАДА ГІСТОРЫІ.КАБ ВАМ ЛЯГЧЭЙ БЫЛО ЗРАЗУМЕЦЬ ГЭТЫ ПРАЦЭСС- ВАЗЬМІЦЕ ПАДРУЧЬНІК ГІСТОРЫІ КПСС БОЛЬШ ВЫСОКАГА ЎЗРОЎНЯ,НАПРЫКЛАД ,ДЛЯ ВЫШЭЙШАЙ ПАРТЫЙНАЙ ШКОЛЫ(ВПШ), ТАМ ВЫ ЗНОЙДЗТЦЕ ЗАКОНЫ ДЫЯЛЕКТЫКІ. АДЗІН З ІХ – АДЗІНСТВА І БАРАЦЬБА ПРЦІЛЕГЛАСЦЕЎ ДАПАМОЖА ВАМ ЗРАЗУМЕЦЬ НЕКАТОРЫЯ РЭЧЫ. ПОСЬПЕХАЎ.BON CHANCE.

  19. Владимир кажа:

    Дугласу:

    вы путаете-смешиваете понятия феодализма и капитализма, но суть положения колхозников вами понята очень правильно. Для положения крепостных им (образно) не хватает только барщины и трудовой повинности:(.

    У вас интересный взгляд на большевитский переворот, но главным “показателем” буржуазности или феодальности строя являются производственные отношения (раз уж мы заговорили языком терминологии). Производственные отношения в СССР были такими же как и в остальных капиталистических странах – наёмный труд, с поправкой на трудовую повинность. СССР по моему глубокому убеждению не является социализмом так же, как не является святейший престол папы Римского царством божьим на земле.

    А буржуазная демократическая революция и национальное самоосознание всегда ходят парой, другого в истории не было. Тут вы смотрите на Беларусь только с одной стороны, попробуйте поставить себя на иное место.

  20. Владимир кажа:

    спадару bambuk:

    Не думаю что вы знаете диалектику настолько, чтобы пугать ею других. Тем более не думаю что вы её сторонник, если позволяете себе пачкать науку-диалектику идеологией ВПШ КПСС. Я не отрицаю того, что в обществе каждый выполняет свою собственную роль, но я хочу внести ясность в то, какой эта роль является. Мне искренне непонятно, чем по факту своего положения великолитовский шляхтич отличается от японского самурая. Феодализм везде одинаков в сути и различен в деталях. Для меня признание благой роли великолитовской шляхты и есть глумление над своими предками. Тем более подъем оной на щит.

  21. Сп. Дуглас!
    Па-першае:
    Вы нешта блытаеце.. Шляхеці стан гэта не SS, куды залічвалі менавіта па нейкіх
    параметрах. Быць шляхцічам, гэта, ў першую чаргу, быць адданным сваёй Бацькаўшчыне
    (незалежна ад нацыянальнасьці) мець высокую культуру, адукацыю і здольнасьць паўстаць на абарону
    незалежнасьці сваёй краіны, супраць пагрозы, адкуль бы яна не сыходіла.
    Па-другое:
    Можа Вы мне растлумачыце, як мы будзем лічыць вынішчэньне ўсяго беларускага,заўважце,не ў Зімбабве
    ці ў Бразіліі а, менавіта, ў Беларусі? Якую Вы, паважаны, выберыце фармулёўку гэтаму гістарычнаму факту
    на Ваш густ: “генацыд”, этнацыд”, “расізм” ці можа “інтернацыяналізм”?
    З павагай
    Яўген

  22. bambuk кажа:

    ДУГЛАСУ І УЛАДЗІМІРУ. ЗВЯРТАЮСЬ ДА ВАС РАЗАМ, ТАМУ, ШТО ВЫ ЗЯЗЮЛІ З АДНАЕ КАНТОРЫ. ВАШЫЯ ПЕСНІ ПРА ЦЯПЕРАШНІ СТАН БЕЛАРУСАЎ ,ПРА ІХ РУСКАМОЎЕ, ПРА ТОЕ ,ШТО ІМ НІ БЫ ТА ПРЫМУСОВА НАВЯЗВАЮЦЬ НЕЙКАЕ АДРАДДЖЭНЬНЕ – ГЭТА СГАРАЯ,ЗАДРЫПАНАЯ,РАСЕЙСКАЯ ПАПСА.Я НЕ ЗБІРАЮСЬ З ВАМІ СПРЭЧАЦЦА, АЛЕШ НАГАДАЮ АДЗІН ФАКТ З ГІСТОРЫІ,- У 1920 ГОДЗЕ Ў ПРАСКІМ УНІВЕРСІЦЕЦЕ ЎСЕ НАУКІ ВЫКЛАДАЛІСЬ НА ГЕРМАНСКАЙ МОВЕ ІТАМ БЫЛІ ТАКІЯ САМЫЯ СПЕВАКІ,НЕШТА КАЗАЛІ ПРА МОВУ ГЁТЭ, ЧЭХІ НЕ ПАГАДЗІЛІСЬ І МЕЛІ РАЦЫЮ. ГЭТА ПА ПЕРШАЕ, ПА ДРУГОЕ- ВЫ ХЛОПЦЫ НЕ БЕЛАРУСЫ І НАОГУЛ НЯ ВЕДАЕЦЕ БЕЛАРУСКАЙ МОВЫ.З ТАГО ВЫ ДАКЛАДНА НЕ РАЗУМЕЕЦЕ ВАШЫХ АПАНЭНТАЎ І НЕ ЗРАЗУМЕЛІ СЭНС АРТЫКУЛА СП. АРЦЁМЕНКА, У ІМ, НА МАЮ ДУМКУ, ГАВОРКА ІДЗЕ НЕ ПРА АДРАДДЖЭННЕ БЕЛАРУСКАЙ ШЛЯХТЫ, А ПРА АДРАДДЖЭННЕ ШЛЯХЕТНАГА СТАНУ,ШТО ДАЛЁКА НЕ АДО Й ТОЖ.НА ВАШУ МОВУ ГЭТА ПЕРАКЛАДАЕЦЦА ЯК “ВОЗРОЖДЕНИЕ БЛАГОРОДНОГО СОСТОЯНИЯ”. ТАК ШТО НЕШАНОЎНАЕ СПАДАРСТВА АЛЬБО ВУЧЫЦЕ МОВУ,АЛЬБО ХАЙ КАНТОРА ВЫСЫЛАЕ АДУКАВАНЫХ!

  23. Сп. Бамбук, вы дакладна мяне зразумелі: я вяду размову аб адраджэнні высокай культуры і сапраўднага патрыятызму. Я вяду размову аб тым, як пазбегнуць рабства беларусам, ў целым усяму грамадству і кожнаму па-асобку. Я вяду размову, як вярнуць годнае месца беларусам, як вярнуць славу нашых продкаў, як пазбавіцца ад маральнага бруду ў грамадстве.
    З чаго Уладзімір і дуглас ўзялі, што нацыянальна патрыятычная бізнес-эліта будзе эксплуатаваць свой народ? Што там ёсць эксплуатаваць? Выміраючых калгаснікаў? Там адны пенсіянеры. У калгасах ужо няма каму працаваць. А што можна ўзяць з рабочага? Ці з дабітых заводаў? Нават смешна аб бізнесу ў Беларусі гаварыць. Мы будзем бізнес разварачываць ва ўсім свеце. Глабалізацыя гэта дазваляе.
    Прабачце, але вам ніхто нічога не навязвае. Калі жадаеце, то можаце заставацца на тым узроўні, на якім знаходзіцеся. Мы не жадаем знаходзіцца на жабрацкім узроўні, не жадаем жыць ў рабстве і ў няволі.
    А цяпер наконт экплуатацыі: наш народ сёння эксплуатуецца проста па-звярынаму. А заўтра будзе накінута двайное ярмо экплуатацыі. Вы аб гэтым нешта маўчыце. Наша насельніцтва сёння сапраўды на 95 адсоткаў жабракі, а жабрацкі стан – гэта ёсць глеба маральнага бруду, крымінала, цынізму, войнаў. Вы, нешта упарта абараняеце ідэю жабрацтва (ці не разуеме, ці спецыяльна – не ведаю).
    Наконт шляхты і самураеў: самураі заўсёды складалі ў Японіі арыстакратычны стан ў грамадстве, які адыгрываў вядучую роль. Я упэўнена, што гэты стан і сёння існуе, толькі ў новым выглядзе. У Беларусі гэты стан знішчаўся вякамі і практычна фізічна вынішчаны. А цяпер параўнаце Японію, дзе шампунямі вуліцы мыюць і Беларусь, дзе людзі капаюцца ў бачках для смецця.
    Цяпер наконт нацыяналізму: Нацыяналізм ёсць ва ўсіх краінах і ва ўсіх народах. І ніхто не лічыць гэта крыміналам, бо гэта ёсць элементарнае права кожнага народа быць гаспадаром на сваёй зямлі. Не прыпісывайце нам нацызм, які сёння ужо афіцыйна існуе ў Расеі і навязваецца ў Беларусі (РНЕ). Інтэрнацыяналізм, які быў афіцыйнай ідэалогіяй бальшавікоў і камуністаў, не прывечаецца ў свеце, бо ёсць вельмі агрэсіўны (успомніце сусветную пралетарскую рэвалюцыю). Гэта ідэалогія парадзіла ненавісць усяго свету к рускім (савецкім людзям) і з’явілася глебай для апусташальных войнаў ў 20-ым стагодздзі. А яна была прыдумана бальшавікамі-габрэямі, якія буквальна абрабавалі Расейскую імперыю і такім жа чынам хацелі абрабаваць увесь свет. Мы гэтага не жадаем.

  24. Владимир кажа:

    Bambuk:
    интересный у вас подход – вы как бы никому ничего не навязываете, вы просто ставите человека перед выбором: или возрождение, или рабство. Или “адраджэньне шляхецкага стану”, или “захаваньне жабрацкага стану”. Или вы с нами, белорусами, или вы недо-белорусы… Фактически, вы пытаетесь сделать предложение, от которого невозможно отказаться – согласно вашей логике – так чем же это отличается от принуждения? Я смеюсь и горько плачу – ведь я отнюдь не против белорусского языка.

    Галіна Арцёменка,
    все мы здесь говорим не о закрепощении под властью шляхты, не о возрождении шляхты. Для меня шляхта – это те, кто сидел на шее моих крестьянских предков. Точно так это было во всех остальных странах света – 2% российских дворян неясной национальности сидели на шеях народов современной РФ, самураи и лорды соответственно сидели на шеях современных японцев, айнов, англичан и кельтов. Вот почему поднимать шляхту на щит, как символ возрождения, – кощунственно для меня.

    Самураи – это скорее причина послевоенной разрухи, а не современного благосостояния Японии. Япония ныне живёт в изобилии скорее вопреки своему феодальному прошлому, чем благодаря ему.

    Теперь об экономической стороне: как будущий экономист я могу вам смело сказать, что в краткосрочном периоде разукрупнение никак не усилит белорусские субъекты хозяйствования. Разруха после СССР – тому практический пример. Я не защищаю существующий государственный строй, но частная собственность меня тоже далеко не устраивает.

    Возможно Дуглас выбрал неправильную форму, представив критерии “белорускости” в “расистском” ключе. Но согласитесь, формулровка – “Быць шляхцічам, гэта, ў першую чаргу, быць адданным сваёй Бацькаўшчыне (незалежна ад нацыянальнасьці) мець высокую культуру, адукацыю і здольнасьць паўстаць на абарону незалежнасьці сваёй краіны, супраць пагрозы, адкуль бы яна не сыходіла” – весьма и весьма пространная, если отбросить оборону страны. Это крайне широкое поле для спекуляций.

  25. Сп. Уладзіміру: вы зразумейце адну рэч, што рабства існуе ў Беларусі фактычна. Мы павінны выйсці з гэтага стану, ды яшчэ так, каб не папасці ў двайное рабства. Я жанчына, але я не жадаю быць рабом, а больш за ўсё не жадаю, каб мае дзеці і ўнукі былі ў гэтым рабстве. Вы, як будучы эканаміст, павінны бачыць гэтую сітуацыю і павінны разпрацаваць стратэгію, як пазбавіцца ад рабства і як не пападаць ў гэтае рабства.
    Я вас разумею, што вам не падабаецца тое раздзяржаўленне маёмасці, якое адбылося ў Расеі пасля развалу Савецкага Саюзу. Дык яно і мне не падабаецца, бо там не было нічога нармалёвага. Гэта была звычайная афёра, у выніку якой 95 адсоткаў людзей засталіся без сродкаў і без перспектываваў на будучыню. Вось гэтага і нельга дапусціць. У нас ёсць тактыка дасягнення нашай мэты зусім іншым шляхам, бо ў любым выпадку, пры сёняшняй уладзе, калі уся дзяржаўная маёмасць перайшла ў рукі Лукашэнкі і яго атачэння, пастаўленныя задачы вырашыць не рэальна. Гэта будзе абсурд. Нашу тактыку, як падняцца з жабрацтва і рабства да шляхецкага стану, я не разкрываю поўнасццю, бо гэта ёсць закрытая тэма, інакш нам не дадуць гэтага дасягнуць.
    Вы не паважаеце шляхту як клас экплуататараў, але пакажыце гэта на прыкладах. Дайце ацэнку эканамічна за тую працу, якую выконвала шляхта. Напрыклад, колькі для Дзяніса Мурашкі каштуе яго галава, пасля таго як яе адсеклі туркі. А ён злажыў яе не на дывану лежачы, а абараняючы горад Ладыжын, дзе ёсць запіс ў Маларасійскім летапісу. А колькі каштуюць адкрыцці Пржавальскага ці памятнікі архітэктуры Мазуркевіча? Для мяне шляхта – гэта ёсць гонар нашага народу, хаця асабіста я не шляхецкага роду, але вельмі добра разумею роль гэтага стану ў грамадстве і ў адраджэнні гэтага стану бачу выйсці з нашага бруднага балота.

  26. Владимир кажа:

    Я согласен с вами – экономическое рабство было в Беларуси и есть. Раньше под шляхтой, теперь под государством. Для меня парадокс заключается в том, что вы НЕ предлагаете выхода из рабства. Для простого человека частная собственность НИЧЕМ по факту не отличается от государственной. Он в этой системе как был наёмным рабом, так им и остался. Более того, вы не по злобе приукрашиваете это рабство в национальном ключе: “адраджэньне шляхецкага стану”. Рабство не меняется по сути, оно меняет название и формулировку.

    Мы поднимаем на щит своих вчерашних панов. Вам нужны примеры скотского отношения к крестьянам – посмотрите хронику восстаний и бунтов. Вам нужны аргументы в пользу того, что крестьяне тоже рождались гениями, которым никто не давал открепиться от земли – Ломоносов и иже с ним во всех странах света. Борьбу Гун-фу придумал неграмотный китайский крестьянин, а не мудрец Конфуций. Вам нужен аргумент в пользу того, что крестьяне могут жить сами, без панства над собой – посмотрите уклад вольного казачества. Я понимаю, что борьба, антогонизм классов есть результат условий, в которых они живут. Единство и борьба противоположностей, противоречие. Но любое противоречие рано или поздно разрешается – это называется развитием. Так ответьте же мне на вопрос: на чьей стороне стали бы вы? Шляхта ли, крестьянство ли? Народная чернь или антинародная Элита? Лучшие представители своего времени и общества или памяркоўные недалекие предки белорусов? Мой выбор вам ясен я думаю.

    Разукрупнение будет таким же как в странах СНГ, исключая вариант, когда мы все скопом продаем “заботливым” инвесторам с запада ли, с востока. В ином случае в обеднелой стране передел осуществят всем известные дельцы из криминала. В обоих вариантах в краткосрочном периоде это означает спад и кризис – а в долгосрочном смену форм собственности субъектов хозяйствования без иных перемен. Рабство остается и останется.

    Кощунство над крестьянскими предками (нашими крестьянскими предками!), смена ярма на хомут и обеднение – вот итоги которы вижу я. Плюс мы не учитываем геополитические факторы: этим нашим положением незамедлят воспользоваться “доброжелательные” государи наших соседей: и РФ, и ЕС, и США, и все остальные.

  27. Паважаны сп. Уладзімір, я не хачу вас пакрыўдзіць, але вы думаеце зусім не так як было на самай справе і вы жадаеце перанесці усё што было ў свеце на беларускую зямлю.
    Па-першае, то што было ў Расеі, зусім не адносіцца да ВКЛ. У Расеі панамі былі перахрышчаныя татары з Залатой Арды ды іншаземцы. І там было натуральнае рабства (прыгоннае права). У ВКЛ гэтага не было. У ВКЛ сяляне надзеляліся зямлёй. Я ж ужо напісала пра зямельную рэформу. Акрамя таго, сялянін мог стаць шляхцічам, калі ён гэтага заслужыў перад Бацькаўшчынай. Прыклад, Дзяніс Мурашка. Ён быў прасталюдзінам, затым гвалтоўна стаў казакам, калі Налівайка захапіў г. Гомель і Магілёўскую воласць, а затым стаў кіраўніком партызанаў на Беларусі. Яго баяўся нават сам маскоўскі цар Ляксей Міхайлавіч, бацька Пятра Першага. За заслугі перад радзімай і народам ён атрымаў землі ў Віцебскай воласці. Там і сёння ёсць вёска Мурашка. Але сярод шляхты былі і графы і княз’я. Вось вам прыклад, чым яны займаліся:

    Яўстафій Тышкевіч
    18.4.1814 – 8.9.1873
    Беларускі археолаг, гісторык, этнограф, краязнавец, музеязнавец; адзін з заснавальнікаў беларускай навуковай археалогіі. Ганаровы член Пецярбургскай акадэміі навук, член Дацкага таварыства аматараў паўночных старажытнасцяў, Стакгольмскай Каралеўскай акадэміі выяўленчага мастацтва і старажытнасцяў, Лонданскага археалагічнага інстытута. Малодшы брат К.П.Тышкевіча. Нарадзіўся ў Лагойску. Амаль палавіна гісторыі гэтага старажытнага горада непарыўна звязана з графскім родам Тышкевічаў (з 1528), які даў беларускай зямлі шмат таленавітых людзей: дзяржаўных і ваенных дзеячаў, суддзяў, святароў, літаратараў, архітэктараў, эканамістаў, інжынераў і інш. Яго бацька П.Ф.Тышкевіч (1756-1858) поруч з эканамічнымі клопатамі пра графства шмат рабіў дзеля памнажэння культурнай спадчыны радавога Лагойска: пісаў сямейную хроніку, папоўніў мастацкую галерэю і бібліятэку, іграў на скрыпцы і флейце, арганізоўваў камерныя і сольныя канцэрты, быў выдатным рэзчыкам па дрэве і адмысловым інкрустатарам, дапамагаў сваім сынам Яўстафію і Канстанціну ў іх навуковых пошуках.

    Шляхетства атрымлівалі і габрэі, і татары, калі яны гэтага заслугоўвалі. А вось бацька Пржавальскага наогул быў казацкага роду, але ж стаў шляхцічам. Усе паўстанні на Беларусі рабіліся шляхтай, а не сялянамі. І як расейцы пішуць, што беларуская шляхта зрабіла усё магчымае для народа і забыта народам. Вы проста наогул нічога не ведаеце пра шляхту.
    Наконт эканамічнай праграмы: вы мяне не разумееце. Па-першае, каб правесці раздзяржаўленне маёмасці ў Беларусі, па крайней меры, патрэбна, каб улада належала не Лукашэнку, што немагчыма сёння зрабіць. У Беларусі немагчыма сёння правесці нейкае раздзяржаўленне маёмасці. Народная маёмасць сёння прадаецца без дазволу на гэта народа. (І народ маўчыць, думае што так і будуць працаваць на сваіх рабочых месцах. Людзі вельмі памыляюцца, бо я бачу іншую карціну. Прадпрыемствы скупляюцца і рабочых прывозяць з Турцыі, Нямеччыны і г.д., а мясцовае насельніцтва застаецца без працоўных месц. Падумайце людзі.) 95% беларусаў не удзельнічае ў гэтым працесу і не будзе удзельнічаць. Пакуль зменіцца улада ад дзяржаўнай маёмасці не застанецца нічога. Я ж прапаную не сядзець склаўшы рукі і нечага чакаць. Я прапаную сёння, ў гэтай сітуацыі, стварыць шляхецкі стан ў грамадстве, стварыць нацыянальна-патрыятычную бізнес-эліту, а не прыватызаваць маёмасць ў Беларусі (на гэтую афёру я нікога не заву). Пры чым тут эксплуатацыя народа, калі гэта наогул не адносіцца да Беларусі (я маю на увазе сваю праграму па бізнесу). Як я магу ашчаслівіць народ для якога я нікто, які нават і блізка нікога не слухае, акрамя Лукашэнкі.
    Сёння наша група – гэта невялікая група, якая працуе ў прапануемым накірунку, але заўтра ў Беларусі будзе вельмі уплывовы стан ў грамадстве. Гэты стан абавязкова будзе.

  28. Владимир кажа:

    Да не собираюсь я переносить на шляхту грехи всех и вся. Моя цель – доказать очевидное, доказать существование в ВКЛ феодализма! Что в России, что в Японии, что в Англии был феодализм, было крепостное право – я понимаю, что в разных формах, и что в Беларуси не отрубали головы тем, кто не кланялся проезжавшему мимо хозяину, как в Японии.

    Крепостное право в ВКЛ окончательно оформлено статутом 1588 года. Установление барщины – это что? Почему вы отказываетесь видеть такое же натуральное рабство и здесь? Суть-то не меняется! Если вопрос лишь в форме собственности, то не надо ставить вопрос так, будто общинная собственность в ВК Московском для крестьян была хуже хуторской в ВК Литовском. Это обусловлено экономической причиной, а не “более рабским” положением крестьян под властью. Позволю себе заметить что в Могилёвской и Витебской областях общинная форма собственности сохранялась и до революции – по причине меньшей, чем на западе Беларуси, плодородности земли. По этой же причине и барщина была на два дня меньше. Земля в собственности у самих крестьян, о которой вы говорили рассказывая о земельной реформе, была у всех крестьян: и китайских, и русских, и белорусских. Вопрос лишь в форме собственности на эту землю – общинной или частной. А параллельно крестьянской земельной собственности существовала земля в собственности феодала – и так во всех странах. Мы уже говорим с вами о формах рабства, фактически, а не том, было ли такое положение рабским. Когда Адам пахал, а Ева пряла – где была шляхта тогда?

    Простолюдин, сменивший крестьянское сословие на дворянство – это всегда исключение. А ВКЛ тут никак не исключительно – гораздо более, чем Денис Мурашка, народу известен шереметьевский крестьянин-миллионер Н.А. Сеземов. И так во всех странах.
    Многонациональным правящий класс феодалов был всегда, шляхта тут опять не исключение: Бурбоны не были французами, российские императоры не были русскими, императрица Цыси не принадлежала к роду ханьцев.

    Я не против проектов создания бизнес-элиты загодя, я против того, чтобы элиту вновь называть шляхтой. Если ваши экономические предложения сводятся к подобной работе с единомышленниками, подготовке кадров, а не (как это вновь модно) истерии по частной собственности – это ваше полное право. Мой скептицизм тут ничего не меняет.

  29. Уладзіміру: мэта артыкулу не устанавіць дэтальна увесь лад жыцця ў ВКЛ. Мне проста увесь час прыходзіцца адбівацца ад вашых нападаў. Жадаеце вы таго ці не жадаеце, добрыя ці дрэнныя былі шляхцічы, але яны былі нашымі продкамі, а не нехта іншы. Калі разглядаць краіны таго часу і параўноўваць з ВКЛ, то прабачце, але ВКЛ было больш прывабным. І сёння ў Сарбоне (вядомы французскі універсітэт) вывучаюць статуты ВКЛ, статуты Ф. Скарыны. Ва ўсіх краінах свету людзі не забываюць сваіх продкаў. А чаму ж мы не можам пра сваіх помніць? Мы, па вашай логікі, павінны забыць пра усіх вядомых свету беларусаў-ліцвінаў толькі таму, што яны належалі да шляхецкіх радоў, былі шляхцічамі. Нейкі абсурд атрымоўваецца.
    У сваім артыкулу я паднімаю тэму аб шляхетным стану ў грамадстве пры тым аб такім, які стаў бы ў авангардзе свайго народа, які б узяў на сябе адказнасць вырашаць і мог бы вырашаць праблемы нацыі. Мне ужо вельмі надакучыла люмпенаўская культура ў грамадстве, мне непрыемна бачыць цынічных і сквапных беларусаў. Я хачу бачыць Беларусь іншай і народ іншым.
    Называць сябе шляхцічам і не абавязкова, а вось стаць шляхетным грамадствам гэта будзе лепш, чым быць тымі кім мы ёсць сёння. Асабіста я ў гэтыя словы ўкладаю усё найлепшае, што можа быць ў грамадскіх адносінах.

  30. Дуглас кажа:

    2 Владимиру
    Рекомендую вам почитать работу академика И.Шафаревича «Социализм как явление мировой истории». Тогда вам станет многое ясно. На самом деле это феодализм.

  31. Дуглас кажа:

    2 Яугену Мурашку

    Нет проблем, назовите себя как угодно, возрождайте шляхетство. А по мне это все фантазии.

    Па-другое:
    Можа Вы мне растлумачыце, як мы будзем лічыць вынішчэньне ўсяго беларускага,заўважце,не ў Зімбабве
    ці ў Бразіліі а, менавіта, ў Беларусі? Якую Вы, паважаны, выберыце фармулёўку гэтаму гістарычнаму факту
    на Ваш густ: “генацыд”, этнацыд”, “расізм” ці можа “інтернацыяналізм”?
    З павагай
    Яўген

    Адресуйте ваши упреки нашим далеким предком в Речи Посполитой, которые в нач.17-го века взяли Москву, но не сохранили ее за собою, а следовательно не создали свою совместную с поляками империю Речи Посполитой. А затем настал черед московитов. Они не церемонились. Вы хотите возрождать белорусов? Возрождайте. Но как вы это себе представляете, сидя в Германии? /Без обид, конкретно? :)))

  32. Дуглас кажа:

    2 /Бамбуку

    Европеец, а вы себя считаете истинным белорусом, т.е. европейцем, не так ли, начинается с уважения чужой точки зрения, с признания этого неотъемлемого права за другими иметь отличную точку зрения. Так вот,Бамбук, вы не европеец. Вы просто хамите. К сожалению, среди белорусских националистов хамство широко распространено.

  33. Дуглас кажа:

    2 Галина

    Простите, Галина, но вы просто фантазерка и утопистка.
    По пунктам.
    1. Вы по вашим словам ведете речь о том, как избежать рабства белорусам. Но вы не говорите конкретно как это избежать. Вернее говорите: путь – возрождение шляхетнага стану белорусов. Каким образом? Конкретно?

    2. “З чаго Уладзімір і дуглас ўзялі, што нацыянальна патрыятычная бізнес-эліта будзе эксплуатаваць свой народ?”

    Из знания уроков мировой истории. Период дикого капитализма знала вся Западная и Центральная Европа. То же самое ждет и белорусов. Русские уже сейчас проходят свой ”дикий капитализм”. Этапы истории еще никто не смог отменить. Вы хоть знаете, что нынешние мелкие белорусские буржуа по-черному эксплуатируют своих братков-белорусов, недоплачивая им,нарушая все мыслимые общепринятые нормы по законодательству, по социальной защите и прочее? У меня такое впечатление, что Вы в принципе не изучали мировую историю. Несете Бог знает что, идеализируете, фантазируете и прочее.

    Галина: “Мы не жадаем знаходзіцца на жабрацкім узроўні, не жадаем жыць ў рабстве і ў няволі”.

    Простите, но это все дешевая демагогия. Как конкретно вы предлагаете выходить белорусам из “рабства и няволи/”?

    Галина: « А цяпер наконт экплуатацыі: наш народ сёння эксплуатуецца проста па-звярынаму. А заўтра будзе накінута двайное ярмо экплуатацыі. Вы аб гэтым нешта маўчыце.”

    Кем накинуто? Россией? А в ЕС этого не будет? Почему? Там другие капиталисты? Ну-ну.:)))

    Галина: “Цяпер наконт нацыяналізму: Нацыяналізм ёсць ва ўсіх краінах і ва ўсіх народах. І ніхто не лічыць гэта крыміналам, бо гэта ёсць элементарнае права кожнага народа быць гаспадаром на сваёй зямлі. Не прыпісывайце нам нацызм, які сёння ужо афіцыйна існуе ў Расеі і навязваецца ў Беларусі (РНЕ).”

    Вы говорите неправду. Европа переболела своим национализмом в 19-ом и в нач. 20-го века. Сейчас в ЕС принято говорить о мультикультуризме, но ни в коем случае не о национализме. Потому что Европа уже обожглась на немецком ультра-национализме – фашизм. Хотя я с вами все же отчасти соглашусь. Нелегальная иммиграция, открытые границы внутри ЕС, рост мусульманского населения, потеря религиозного мировоззрения, христианской культуры большинством европейцев – это замедленная бочка национализма. В Вашей Германии, где вы сейчас живете, попробуйте стать посреди немецкой улицы и кричать во все горло: “Германия превыше всего”. Уверяю, в полицию вас доставят очень скоро. Потому что это признают за ультра-национализм. Вы предлагаете в Беларуси тоже самое: стать посреди Беларуси, посреди современных белорусов и кричать: возродим белорусов. Но вы забываете одну существенную вещь: при демократии Ваше право менять белорусов ограничивается моим правом, чтобы никто меня насильно “не возрождал”, если я этого не хочу. А вы всю дорогу пытаетесь сделать свое право универсальным за счет моего права, за счет других белорусов. Так не получится, Галина! Не навязывайте свое видение проблем Беларуси за общеуниверсальные ценности белорусов. Во всяком случае я-Дуглас-, потомственный белорус, представьте себе со шляхетскими корнями, не уполномачивал некую Галину говорить от имени себя. И я не позволю делать из меня насильно большего белоруса, чем я это хочу. Потому что в таком случае вы посягаете на мои права. Будете навязываться свои идеи силой, получите противодействие.

  34. Владимир кажа:

    Паважаная Галіна Арцёменка!

    В том и соль моей позиции, что шляхта белорусам – никто, ни по крови, ни по духу. Кровного родства со шляхтой нет, как нет кровного родства русских и Романовых, Бурбонов и французов. Культура шляхетская противоположна культуре белорусов. Одна – культура панства, вторая – культура крестьянства. Одна силой лишала возможностей развития другую. К началу 19 века, если не ошибаюсь, в русских деревнях уже не было балалаек, как и деревенских оркестров – для музыки не было времени, крестьяне были закрепощены, и скоморошество преследовалось. Вы приводите в пример Пушкиных, Данте и Байронов Беларуси, но забываете, что Пушкин, Данте и Байрон были основоположниками выбирающейся из дремоты народной культуры, а не культуры тогдашних верхов! Шляхта – это не предки белорусов, шляхта есть понятие противоположное предкам белорусов, как противоположны крепостной и помещик! Только поэтому я так возмущаюсь. Пусть этот народный авангард называется как-нибудь по-другому, но не шляхтой. Положительное отношение к шляхте – это самообман. Я не сомневаюсь, что вы не желаете зла своему народу – но благими намерениями дорога в ад выстлана.

  35. Рэдакцыя кажа:

    “Беларусам” Дугласу і Влидимиру.
    Наш сайт беларускі і для беларусаў.
    Таму надалей, калі ласка, пішыце свае каментары на нармальнай беларускай мове.

  36. Дугласу: прабачце сп. Дуглас, але у маіх словах няма ніякай фантазіі. Нацыянальна-патрыятычная бізнес-эліта – гэта не фантазія, гэта падмурак любой краіны, гэта надзейны шчыт незалежнасці і росквіту краіны. Нездарма ж ў бібліі сказана, што мудрасць і грошы абараняюць чалавека. А нацыянальна-патрыятычная бізнес-эліта якраз і павінна валодаць гэтымі якасцямі, інакш яна ужо не нацыянальна-патрыятычная. Якімі шляхамі узняццца да гэтай вышыні – гэта ужо аддзельная размова, гэта цэлая праграма навучання. Адно магу сказаць, каб не быць фантазёрамі, наша група гэта адпрацоўвае на практыцы і ўсё атрымоўваецца.
    Наконт рабства: ужо даўно усё вырашана, што беларусы лепшай долі не заслугоўваюць, як быць рабамі. А чаму ж Беларусь называюць сферай уплыву і развіваючай краінай (як бы беларусы прымітыўныя і недзеяздольныя)? Усё гэта ужо даўно падпісана за спіной беларусаў. Такое пытанне (праблема рабства) немагчыма вырашыць унутры краіны, як бы гэтую маёмасць там не дзяліць. Таму у нас і няма мэты рабіць перадзел маёмасці ў Беларусі. Я ужо пісала і не адзін раз, што рабства наступае з усіх бакоў і любая краіна, нават самая адсталая будзе імкнуцца эксплуатаваць тых, хто гэтаму не супраціўляецца. І толькі па гэтай прычыне я такая нацыяналістка. Я пытаюся абараніць і папярэдзіць свой народ. Вы ж беларус, ды яшчэ шляхетнага роду, так абыякава адносіцеся да сваёй краіны. Гэта не нармалёва.
    Дзікі капіталізм існуе ці ужо прайшоў ў Расеі, але ж ў свеце ніякага дзікага капітазму няма, па-гэтаму абсурд праходзіць непатрэбную стадыю. Каб не было дзікага капіталізму патрэбна усяго толькі гарманічна ўліцца ў сусветную сістэму, тым больш што цяпер ідзе глабалізацыя. Сёння можна без праблемаў зарабляць грошы за межамі Беларусі і потым, калі будзе магчымасць, інвесціраваць эканоміку сваёй краіны. Вы сказалі, што браткі-бізнесмены эксплуатуюць сваіх жа землякоў. Дык на то яны і браткі. Іх нельга аднесці да нацыянальна-патрыятычнай эліты. Гэта ж крымінал. І культура іх блатная, з турмаў выйшла. І калі затоптана ў бруд шляхетная, дык на яе месца прыйшла ў грамадства культура блатных. Я вас мужчыны не разумею, няўжо вам так прыемна жыць ў такім бруду? Гэта што такі кайф?
    Вы вельмі памыляецеся, калі думаеце, што ў краінах ЕЗ няма нацыяналізму. Ёсць, ды яшчэ які. Нашы палітычныя уцекачы ёсць практычна ва ўсіх краінах ЕЗ і мы тут сустракаемся, практычна, з прадстаўнікамі усіх краінаў свету, то гэта адчулі на асабістай скуры. У заканадаўстве, напрыклад Нямеччыны, запісана так – спачатку на працоўнае ці вучэбнае месца прынімаецца немец, потым грамадзянін краіны ЕЗ і толькі потым замежнік. Напрыклад, нашаму аднаму сыну двойчы адказалі ў прыёме на вучобу толькі таму, што ён замежнік (афіцыйны адказ – нямецкая мова не мутэршпрахе). І ўсё . На любыя прэтэнзіі з боку замежніка адказ адзін: не падабаецца – езжай дамоў, Нямеччына – гэта наша краіна і вы не можаце нам указываць. І так усюды. Так што лепш падумайце аб сваёй краіне, а не глядзіце ў чужы рот. Я дзякую Богу, што я апынулася тут. Для мяне адкрыўся свет зусім з іншага боку. І я добра усведамляю, што адбываецца, без усякай славеснай мішуры. Адсюль і выкрысталізавалася гэтая ідэя. Гэта не ад мяне залежыць так ці інакш рабіць, гэта залежыць ад той сітуацыі, якая складываецца вакол Беларусі і ўнутры Беларусі. Была б іншая сітуацыя, было б і іншае яе рашэнне. Не я раблю гэтыя абставіны, але ж я туды пападаю, мая радзіма пападае.
    Наконт навязывання ідэі: вам ніхто нічога не навязывае. Гэта ваша права кім быць: рабом, прыслугай пры рэжыму ці заможным свабодным чалавекам. Кім вам падабаецца, тым і заставайцеся. Асабіста я і мае сябры выбралі свабоду.
    Што касаецца вас сп. Дуглас, то вы з такой жорсткасцю адстаіваеце чужыя інтарэсы і яўна працуеце на гаспадара. Вельмі шкада, што вы не захавалі шляхецкую годнасць сваіх продкаў.

  37. Дуглас кажа:

    Редакции и Галине.

    Для меня мой родной язык в Беларуси – русский, поэтому прошу не преследовать меня за использование мною русского как средства общения. Считаю это антидемократичным.

    1. На мой взгляд, в Беларуси нет никакого национально-патриотического бизнеса. Сколько не встречал белорусских бизнесменов, ни у кого на первом месте не стоит Беларусь. Стоят их приватные интересы.
    2. Вероятно, это происходит потому, что идеология белорусского национализма большинству белорусов «по барабану». В этом также вижу одну из основных причин провал белорусского возрождения национальными организациями, партиями типа БНФ.
    3. Согласен с вами, это государство не является национальным, но ведь и нации белорусской нет. Есть белорусский народ. Но лично я называю белорусов просто населением. Я жил в Европе и имею право сравнивать и говорить прямо. Так вот, убежден, белорусы не только не нация. Нынешние белорусы по культуре, по менталитету, по традициям, по отношению к цивилизованным европейским отношениям даже не являются европейцами, хотя географически живут в Европе.
    4. Я нормально отношусь к своей стране, к своим друзьям, знакомым, чужим на улице, но врать не буду, очень плохо отношусь к этому рабовладельческому государству, плохо отношусь к этому рабскому в целом по своему менталитету населению, которое называется белорусами. Сорри, но не собираюсь скрывать, что в большинстве своем белорусы по образу мыслей и неуважению к своим основополагающим правам просто рабы.
    5. Я не знаю, как Вы собираетесь защищать белорусов, предупреждать их в чем-либо. Дай БОГ, как говорится, помощь, но я лично вижу, проживая в этой стране, что большинству белорусов это просто не нужно. А раз им это в массе своей не нужно, то я не собираюсь своей личной головой долбить эту бетонную стену. Все равно это бессмысленно. Вон Позняк сильно долбил, а как настала реальная опасность для его драгоценной жизни, так быстренько сбежал, не раздумывая. Для меня моя жизнь, жизнь моих родных тоже драгоценны, как для Позняка его жизнь. Так что сори, Галина. Но как говорят белорусы, «трындеть – не мешки таскать». Хорошо любить Родину из теплого далеко.:))) Приезжайте сюда с Позняком, с Мурашко, организовывайте свой первый партизанский отряд против рабства и только потом я еще подумаю, стоит ли к вам перебираться на баррикады. В противном же случае позвольте мне считать, что все ваши пламенные призывы к другим жертвовать на алтарь свободы и белорусской нации не только не корректны, но и с моральной точки не совсем порядочны. Потому что Вы призываете нас рисковать нашими жизнями ради неких своих будущих благородных целей. На мой взгляд, Вы просто не имеете на это право, а уж тем более поучать нас как нам тут жить. Вы не пророк, не Господь, а просто человек. Хотите в чем-то убедить, показывайте личным примером ЗДЕСЬ, а не ТАМ. Ваш же пример говорит об обратном. Вон Мурашко столько лет пробыл в БНФ. И чего он добился? Ничего. Я его ни в коем случае не осуждаю. Каждый имеет право жить и говорить все, что он хочет. Но призывать меня к самопожертвованию, когда он, мягко говоря, дал отсюда деру на старости лет, согласитесь, но это как-то не очень…))
    6. Тоже самое с Островским. Я знал Островского много лет по БНФ, хорошо к нему отношусь, мы с Барановым специально к нему однажды приезжали в Гродно по общим интересам. Я ему несколько лет неоднократно говорил, что БНФ надо либо срочно реформировать в союзе с другими, кто еще выступает за демократию и обновление БНФ, либо уходить оттуда. Островский же оставался, а когда начал нечто предпринимать и к тому же один, то было уже элементарно поздно. Я знаю, что несколько лет назад он сам покинул БНФ.
    7. Давайте говорить прямо, без вранья: белорусский национализм как идеология для большинства местных белорусов просто не существует, он потерпел свое историческое поражение. С 1988-года местные патриоты тщаться переделать белорусов, возродить их, отделяя белорусов на «сьвядомых» и «несьвядомых». Я давно пришел к выводу: это УТОПИЯ. Да и некрасиво это делить белорусов на правильных и неправильных. Местный народ понимает свои проблемы только на уровне «чарки и шкварки». Все остальное для них несущественно.
    8. “Сёння можна без праблемаў зарабляць грошы за межамі Беларусі і потым, калі будзе магчымасць, інвесціраваць эканоміку сваёй краіны”.

    Галина, зачем Вы говорите неправду? Белорусы могут въехать в ЕС только по Шенгенской визе. Официально и легально работать, жить там они права не имеют, а те кто это делают живут нелегально. Для легального статуса в ЕС им надо иметь вид на жительство, а получить его практически нереально в нынешних условиях. Вон сам Мурашко уехал как политический беженец.

    9. “Што касаецца вас сп. Дуглас, то вы з такой жорсткасцю адстаіваеце чужыя інтарэсы і яўна працуеце на гаспадара”.
    С таким же успехом я могу сказать это и о вас, Галина. Вы на самом, выбрали не только свободу. Вы выбрали нелегкий хлеб эмиграции. Это ваше право и ваш выбор. А вот учить меня тому, как любить мне Беларусь вы права не имеете, потому что я здесь, у себя дома, хоть этот дом скорее похож на дурдом, а вы там. К тому же это вне рамок европейских демократических традиций учить кого-то уму-разуму. Я за вами такого права, равно как и за другими, просто не признаю, сорри.:)))

  38. Сяргей кажа:

    Для некаторых спадароў Азіяцкая дэспатыя – норма, а Эўрапейская дэмакратыя – нешта чужое і незразумелае.
    Сёння мы маем на Беларусі ўладу гэбілаў, якія праводзіць палітыку культурнага генацыду ў адносінах да карэннага народу.
    Культурны генацыд ніколі не спыняўся з часоў акупацыі Беларусі Імпэрыяй і рэгулярна пераходзіў у проста генацыд.
    З каментарамі тут выступаюць не-беларусы і беларусы. Не-беларусы лічаць што “дурдом” і “чарка-шкварка” навечна. Яны
    шалеюць калі беларусы ствараюць сваю эліту з мэтай пабудаваць нармальную эўрапейскую краіну.

  39. Рэдакцыя кажа:

    Дугласу.
    Мы робім сайт за ўласныя грошы і з уласнымі мэтамі, якія мы адкрыта абвясьцілі.
    Мы вас папярэджвалі й культурна тлумачылі, у чым справа. Але вы нахабна, з выклікам, працягваеце рабіць сваё – засьмячаеце наш сайт сваімі недарэчнымі каментарамі.
    Мэта вашая зразумелая – адцягнуць прыхільнікаў сайта ад канструктыўнай працы. Але гэтая мэта цалкам пярэчыць нашай.
    Таму, Дуглас, у гэтых абставінах мы вам абвяшчаем (і маем на гэта поўнае дэмакратычнае права): у вас поўная свабода выказвацца на тых сайтах, дзе жадаюць чытаць вашыя опусы. Ідзіце туды і пішыце там.
    З дадзенага моманту вы ў нас персона нон грата – усе вашыя каментары будуць у далейшым выдаляцца, як тое, што перашкаджае працы сайта. Так што не губляйце больш часу на наш беларускі дэмакратычны сайт.
    Беларусь – наша зямля!

  40. Владимир кажа:

    Дуглас, кто не слушает, тот не услышит! а вы во многом правы.

  41. Сп. Дуглас, я добра ведаю, што ў Беларусі няма нацыянальна-патрыятычнай бізнес-эліты, такой, як былі шляхцічы, што паўсталі з Каліноўскім. Пасля падаўлення паўстання, яны былі пазбаўлены шляхецтва, уласнасці і адпраўлены на Поўнач і Сібір. Па-гэтаму мы і ставім такую мэту, добра усведамляючы, якую роль адыгрывае нацыянальна-патрыятычная эліта. Беларусы – ёсць такая нацыя, але можна пагадзіцца з тым, што беларусы вельмі абыякава ставяцца да свайго жыцця і будучыні і жывуць адным днём. Вось вам і другая прычына, чаму патрэбна нацыянальна-патрыятычная эліта беларусам. Усё што адбываецца ў Беларусі (аб чым вы пішаце) – гэта вынік знішчэння беларускай культурніцкай і патрыятычнай эліты. Ворагі ведалі, што рабілі.
    Беларусы ніякія не азіяты, яны звычайныя еўрапейцы, але не смелыя, не рысковыя, не авантурысты, проста памяркоўныя. Я нікога не падштурхоўваю класці галаву на плаху, таму што ў гэтым няма ніякай неабходнасці. Я прапанавала шлях, які на ўсе 100% безпройгрышны для асобы і ўсяго грамадства ў цэлым. Воля кожнага выбраць свой шлях. Мы нікога не збіраемся застаўляць, перавыхоўваць, але хто пажадае стаць ў нашы шэрагі, прыйдзецца адпавядаць стандартам шляхетнага чалавека.
    Што бы вы не казалі і што б вы не рабілі, але забароніць фармаванне такога стану ў Беларусі, немагчыма, проста немагчыма. І яшчэ, калі чалавек пойдзе па-нашаму шляху, ён з кожным днём будзе набываць, а не губляць.

  42. Паважанныя, наведвальнікі сайту!
    Ня вельмі карэктна весці дыялог ананімна, ў гэтым ёсьць элемэнт непавагі да суразмоўцы.
    І ўсе ж да “дугласа” ці “боінга”.
    Не магу прыняць папрок у тым, што я збег за мяжу. Мне 66-ь, і свой шлях я прайшоў і калі б маі “паплечнікі” па БНФ
    не прадалі мяне і маю сям’ю то мы і дасуль былі бы ў Беларусі. Ці ведаеце Вы, што такое быць без працы пяць
    гадоў, не ад таго, што не жадаў працаваць, а ад таго што меў “воўчы квіток” і сям’ю з васьмі чалавек?. Тут таксама ня неба ў дыямантах.
    Прязджайце паспрабуйце, слова за вамі.
    Для даведкі. Любы беларус, пры наяўнсьці рабочай ці навучальнай візы, мае магчымасьць жыць, вучыцца і працаваць лэгальна
    не толькі ў Нямеччыне але і іншых краінах ЭЗ.
    І усёж:
    Сп. “дуглас” калі ў нас з Вамі агульныя знаёмыя (сп. Астроўскі, Баранаў, Баўсюк і інш.)можа час назваць
    сваё прозьвішча?

  43. Рэдакцыя кажа:

    На гэтым месцы зноў аб’явіўся “Дуглас”. Ён у прыватнасьці заявіў, што “в БНФ я всегда говорил только по-русски и не признавал требований БНФ переходить на мову“. Але падаць сваё імя і прозьвішча, як яго прасіў Яўген Мурашка, “Дуглас” адмовіўся…

  44. Ня дзіва, калі сп. “дуглас” не ў згодзе з сваім сумленьнем, іншага і не магло быць.

  45. Рэдакцыя кажа:

    На гэтым месцы зноў быў аб’явіўся “Дуглас”. Мы вырашылі захаваць яго “перл” цалкам (гл. ніжэй у дзьвюкосьсях), бо ён поўнасьцю раскрывае сутнасьць чалавека, які ўпарта хаваецца пад гэтым нікам.

    А наша дерьмократическая редакция постеснялась предоставить слово самому Дугласу. Ну, одним словом, великие демократы//! :))) Слава Богу, что я такое дерьмо еще в /БНФ раскусил.:))“.

    Нам асабліва спадабалася, калі Дуглас піша: “наша рэдакцыя“, – гэта прысябечваньне; “прадаставіць слова самому Дугласу“, – яшчэ і манія вялікасьці ў гэтага “недзярма“, які сам прызнаецца, што “кусаў дзярмо яшчэ ў БНФ“…

  46. Цікава, а колькі такіх “дугласаў”, ў АДС.
    і пры тым каля партыйных бонзаў?

  47. яўген кажа:

    Даўно хацеў спн. Арцёменцы прапанаваць адну ідэю. Прашу рэдакцыю перадаць ёй маю адрэсу зьверху, каб скінула туды свой нейкі кантакт. А потым, можа, і разам падпішам які тэкст.

    Яўген з Берасьця

Пакінуць каментар

  • Старонкі

  • Катэгорыі

  • Апошнія запісы

  • Архівы