Рэдакцыя
У адказ на рашэньне глабалісцкай сіянакратыі не дапусьціць уступленьня Украіны і Грузіі ў НАТА ды спрыяць захаваньню “цэласнасьці” расейскай імперыі мы выставілі шэраг артыкулаў, якія раскрываюць сутнасьць гэтай глабальнай соцыяпаразітнай сілы, а таксама яе повязі зь іншай такой жа сілай – расейскай імперыякратыяй. Ніжэй падаем апошні матэрыял з гэтай серыі, які непасрэдна датычыць ужо нас – беларусаў. У цэлым жа, і надалей мы маем намер прыкладна так рэагаваць на вычыны сусьветных злодзеяў. Што можам зрабіць – тое і робім.
1.
Спачату інфармацыя (узята адсюль www.svaboda.org/content/Article/1116474.html):
“19.05.2008 г. Аляксандар Лукашэнка правёў перамовы з самым багатым чалавекам Расеі, кіраўніком холдынгу “Базывы элемэнт” і кампаніі “Рускія машыны” Алегам Дзерыпаскам. Паводле зьвестак часопісу Forbs. спадар Дзерыпаска – самы багаты чалавек Расеі. Яго багацьце складае 68 мільярдаў даляраў, ён – на 9-м месцы ў сьвеце па гэтым паказьніку. Кіраўнік Беларусі пацьвердзіў гатовасьць рэалізоўваць супольныя праекты “Рускіх машын” і беларускага МАЗу. У 2002 годзе, пасьля другіх прэзыдэнцкіх выбараў у Беларусі, менавіта з Алегам Дзерыпаскам вяліся перамовы аб продажы кантрольнага пакету акцый менскага аўтазаводу. Той праект не атрымаўся.
Цяпер Лукашэнка падкрэсьліў, што пасьля мадэрнізацыі МАЗу Беларусь магла б працаваць і канкураваць самастойна, але магла б і аб’яднаць высілкі з расейскімі партнэрамі. Ён сказаў Дзерыпаску, што зацікавіўся прапановамі, якія расейскі магнат зрабіў яшчэ летась, аднак паводле Лукашэнкі падобныя прапановы Беларусь атрымала і ад расейскага КАМАЗу. “Калі мы пачнем таргавацца, хацелася б, каб гэта было сумленна і прыстойна”, – падкрэсьліў ён.
Паводле зьвестак “Інтэрфаксу”, зараз Дзерыпаска прапануе стварэньне на базе “Рускіх машын” і МАЗу машынабудаўнічага холдынгу. Расейскі бізнэсовец прапануе аб’яднаць у адзіную вытворчую структуру МАЗ і аўтамабільны завод “Урал”. Таксама плянуецца стварыць адзіны навуковы і канструктарскі цэнтар па распрацоўцы аўтамабіляў і аб’яднаць сетку збыту. Асноўнай мэтай аб’яднаньня зьяўляецца нарошчваньне супольнай вытворчасьці грузавых аўтамабіляў да 100 тысячаў у год. У размове з Лукашэнкам расейскі мільярдэр сказаў, што “тэхналягічна нашы прадпрыемствы супрацоўнічаюць прынамсі 20 гадоў”, што “важна стратэгічна вызначыцца з нашымі партнэрамі на бліжэйшыя 10-15 гадоў”, і падкрэсьліў, што “Беларусь і Расея будуць паступова адчыняць свае рынкі”. Таму, паводле Дзерыпаскі, трэба вызначыцца, як дзьве краіны змогуць канкураваць з эўрапейскімі вытворцамі” (канец цытаты).
Цікава, што БТ у час асьвятленьня гэтай падзеі пана Дзерыпаску ў фас не паказвала. Беларускім тэлегледачам увесь час паказвалі толькі яго левае вуха. Чаму так адбывалася, кожны можа здагадацца сам. Для таго, каб гэта было зрабіць лягчэй, падаем фэйс Дзерыпаскі ў фас – гэта той, што на фота справа…
2.
Найперш зьвяртаем увагу нашых чытачоў, што з часу падзеі, пра якую гаворка, прайшло ўжо два месяцы, а, як да гэтай пары, ніводная апазіцыйная партыя (якая, вядома ж, “за народ”) не выказала свайго стаўленьня да яе.
У самы раз крычаць “рабуюць!”. Аднак, на справе, у інфармацыйнай прасторы – поўная цішыня. Ах, так, разумеем: ідзе цяжкая штодзённая праца па падрыхтоўцы да будучых выбараў у “палатку” (цалкам правальных, і ў які ўжо раз?!) – былі ўзгадненьні, там, розныя (напрыклад, хто і дзе будзе балатавацца), было напісаньне грантаў і г.д. А цяпер ідзе ня менш цяжкая праца над тым, каб з гэтых выбараў… уцячы. Дзякуючы дзеяньням Лукашэнкі пасьля 4 ліпеня, гэта можна зрабіць зь мінімальнымі стратамі для “іміджу”. Хаця, што там ужо страчваць?
Карацей, апазіцыя занятая. Прыйдзецца разьбірацца і пратэставаць нам.
Такім чынам, што мы маем?
Мы маем у нашай Беларусі шэраг вялікіх прадпрыемстваў – заводы, фабрыкі, трубаправоды – якія належаць нашаму беларускаму народу, пакуль няблага працуюць (дзякуючы, найперш, самім беларусам – іх працавітасьці, дысцыплінаванасьці, кемлівасьці) і якія Лукашэнка, зыходзячы са сваіх асабістых, скурных інтарэсаў, наважыўся “прадаць” замежнаму магнату.
У гэтых падзеях з Лукашэнкам усё зразумела… Яшчэ 14 гадоў таму, калі ён ішоў на пасаду прэзідэнта Беларусі, ён ужо быў яўным агентам расейскіх імперскіх колаў. Цяпер, на 15-м годзе будаваньня “нябачанай у сьвеце дзяржавы” ён, каб пратрымацца пры ўладзе яшчэ хоць трохі (праз тое, што атрымае грошы, дагодзіць заходнім “дэмакратам”), вымушаны рыхтавацца да продажу нацыянальнага багацьця беларускага народу, якое стварыў наш народ, якое належыць нашаму народу і якое павінна належаць яму і толькі яму надалей. З пункту гледжаньня аб’ектыўных інтарэсаў беларускага народу, а таксама (і адначасова) закону і справядлівасьці, з боку Лукашэнкі рыхтуецца злачынства!
А хто такі Дзерыпаска? Таксама злодзей. Драбнейшы, вядома ж, у параўнаньні з Лукашэнкам, але тып яшчэ той. Накрасьці ў Расей столькі грошай – гэта трэба ўмець. Дый рэйтынг яго ў гэтым сэнсе ўражвае – першае месца!
Тое, што “прыватызацыя” ў Расеі была злачыннай “прыхватызацыяй”, напэўна, з нашых чытачоў ведае кожны. Усе капіталы г.зв. новых “рускіх” – злачынныя, і раней ці пазьней павінны быць экспрапрыяваныя. Гэта ведаюць усе, хто вывучаў працэс расейскай “прыхватызацыі” ў 1990-я. Ведаюць як у нас, так і ў замежжы (гл., напрыклад, тут: nashaziamlia.org/2006/11/25/413). Адсюль, выраз “расейскі алігарх №1” варта чытаць, як “эканамічны злодзей №1”. Дарэчы, дапамагаў у Расеі рабіць злачынную прыхватызацыю ў найбольшай ступені замежны габрэйскі капітал. Сувязь зь ім была адной са стратэгічных умоў ператварэньня былых камсамольцаў у “алігархі”. Таму абсалютная доля алігархаў – гэта габрэі, якія маюць шчыльныя сувязі з глабалісцкай сіянакратыяй. Настолькі шчыльныя, што, па сутнасьці, зьяўляюцца яе эканамічнымі агентамі.
Такім чынам, калі казаць па-простаму, сітуацыя выглядае так: два злодзеі сабраліся і вырашылі абрабаваць наш беларускі народ на мільярды даляраў!
Уявіце сабе, да чаго ідзе справа: уласьнікам МАЗа можа стаць Дзерыпаска – эканамічны агент сіянакратыі, а мы – беларусы, будзем працаваць на яго, жывучы на ўласнай зямлі й на сваіх жа, на справе, прадпрыемствах. Застанецца толькі павесіць над прахадной “прыватызаваных” заводаў лозунг на ідыш: “Прыца вызваляе!”…
Нешта такое ўжо было… Ці ня так?
Мы, рэдакцыя нашайзямлі.орг, з нагоды злачынства, да якога ідзе падрыхтоўка, аб’яўляем свой катэгарычны пратэст і ў чарговы раз заяўляем: калі захоп расейскімі алігархамі ўласнасьці беларускага народу з дапамогай Лукашэнкі, які выступае ў якасьці нелігітымнага пасярэдніка, усё ж адбудзецца, у свой час усё нарабаванае ўсё роўна будзе вернута нашаму народу праз нацыяналізацыю (гл. Д пр-п 51а).
Мы за прыватызацыю! Але на нашай зямлі яна павінна адбыцца найперш у інтарэсах беларускага народу – адзінага законнага гаспадара беларускай зямлі, і быць накіраванай на стварэньне магутнага, ня менш як 80%-га, сярэдняга класа!
Пра гэта мы пісалі ўжо даўно і зафіксавалі ў выглядзе шэрагу прынцыпаў Беларускай дактрыны (гл, напрыклад, Д пр-пы 51, 51а, 65, 68, 69, 80).
Адначасова мы заяўляем, што з усёй апазіцыі нас не зьдзіўляе стаўленьне да падзеі толькі з боку АГП. Кіраўнікі гэтай сілы (дарэчы, найбольш блізкай “дэмакратычнаму” Захаду) шмат разоў выступалі за пачатак “лепшай інтэграцыі з Расеяй”, чым тая, якую зьдзяйсьняе Лукашэнка. Некаторыя прадстаўнікі АГП (напрыклад, Яраслаў Раманчук) вядомыя, як актыўныя прапагандысты алігархічнай прыхватызацыі ў Беларусі, у тым ліку, калі не найперш, за кошт прыцягненьня расейскага крымінальнага капіталу (на справе, капіталу сіянакратыі). А лідэр АГП, Антоль Лябедзька (аб’яднаны на фота ў адной рамцы з Дзерыпаскам), нядаўна ўвогуле заявіў пра тое, што беларускі народ – гэта “абстракцыя” (хто ня верыць, чытайце: www.svaboda.org/content/Article/1107430.html). АГП, маўляў, на першае месца ставіць “грамадзяніна, асобу, чалавека”. Пытаньне: толькі такіх, як Лукашэнка і Дзерыпаска? А беларускіх рабочых, служачых, лекараў, настаўнікаў, сялян і да т.п. вы, што, за людзей ўжо ня лічыце?! А калі лічыце, на якое месца вы іх ставіце? І ці зьвязана гэтае месца з памерам накрадзенага капіталу? Паінфармуем: у нас – зьвязана. Але залежнасьць сацыяльнай значнасьці чалавека і крымінальнага капілату, які ён можа мець, у нас зваротнапрапарцыйная. У прамапрапарцыйнай залежнасьці з маштабам чалавека ў нас знаходзіцца яго ўнёсак у існаваньне і прагрэсіўнае разьвіцьцё грамадства – тое, што называецца сацыяльнай справядлівасьцю!
Паколькі мы ведаем, што такое АГП, нашае пытаньне мы зьвяртаем больш да тых, хто аб’яўляе сябе хрысьціянскімі дэмакратамі, нацыянал-дэмакратамі, сацыял-дэмакратамі, камуністамі. Зьвяртаемся мы таксама і да апазіцыйных кандыдатаў у прэзідэнты – Мілінкевіча ды Казуліна.
Нашы базавыя прынцыпы будучай справядлівай прыватызацыі мы сфармулявалі. А дзе вашыя прынцыпы, дзе ваша рэакцыя на плануемае рабаўніцтва беларусаў, заснаванае на змове Лукашэнкі, расейскай імперыякратыі й эканамічных агентаў глабалісцкай сіянакратыі?!
Дасылайце свае меркаваньні. Мы іх абавязкова выставім.
У артыкуле напісана ўсё правільна. Проста людзі думаюць, што аб іх нехта клапоціцца, думае і нічога не робяць для сябе. Пра людзей канешне думаюць, але як больш з іх ўзяць ды менш даць. Каб людзі працвярозелі ад маны прывяду некалькі прыкладаў. У Чэхіі кіраўнікі купіліся на прыгожыя словы і разпрадалі сваю маёмасць. Цяпер гаспадары ў Чэхіі габрэі, немцы і расейскія бандзюгі, нават “Карлавы Вары” не належаць чэхам. А самі чэхі з раніцы займаюць чаргу да сметнікавага бачка. Сама гэтую карціну бачыла, гэта вельмі жудасна. Знаёмыя грузіны расказвалі, што ў іх заводы прадалі туркам, а тыя пачалі на гэтыя заводы прывозіць сваіх працоўных (вахтавым метадам). Самі ж грузіны засталіся без заводаў, без працоўных месцаў і ёсць ужо дастаткова выпадкаў, калі людзі паміраюць ад голаду. З Нямеччыны таксама людзі ездзяць на працу вахтавым метадам, напрыклад. Ў Славакію.
У Беларусі няма ніякай неабходнасці прадаваць прадпрыемствы чужакам. Па-першае, шматлікія беларускія тавары вельмі добрай якасці і канкурэнтназдольны нават на рынках самых развітых краінаў. Па-другое, яны не прадаюцца ў іншых краінах толькі па адной прычыне: ні адна гандлёвая здзелка не можа прайсці без дазволу самога Лукі. А ён як правіла не дазваляе займацца гандлем тавараў. Сваім татальным кантролем Лука паралізаваў працу прадпрыемстваў. Прадпрыемствы не толькі не могуць гандляваць, але проста не могуць развівацца. Паралізавана усякая творчая праца. Лука даўно дружыць з уселякім збродам з усяго свету (які сам, такія і сябры). Думаю што Лука зробіць тое чаго ён хоча, а народ атрымае то, на што годзен быць. Адзінае чаго шкада, дык гэта добрых сяброў. Але мы ужо разпрацавалі праграму як можна выйсці з гэтага стану.
Чаму вы напісалі, што апазіцыйныя партыі на “прыхватызацыю” у Беларусі не звяртаюць увагі? Можна прывесці шмат артыклаў КХП-БНФ, дзе закранаецца гэтае пытанне. Адзін з апошніх матэрыялаў аб захое беларускай маёмасці ёсць у звароце “Да грамадзян Беларусі”: http://pbpf.org/art.php?art=1544&cat=7&lang=be
Актывісту.
Дзякуй за заўвагу, яна слушная. Просім прабачэньне ў сяброў КХП-БНФ, калі яны адчулі сябе пакрыўджанымі.
Але нашага задача была прамусіць адказваць, прыставіўшы да сьцяны (у пераносным, вядома ж, сэнсе), тых, хто называе сябе “аб’яднанымі дэмакратамі” – паказаць, што ніякімі Дэмакратамі яны не зьяўляюцца, бо важнейшыя аб’ектыўныя інтарэсы беларускага народу (ні культурныя, ні палітычныя, ні эканамічныя, ніякія ) яны НЕ БАРОНЯЦЬ! А чые бароняць, мы адкрыта, як ніхто, паказваем…
ЛЮДИ… О ЕВРЕЯХ
Думаю, што гэта датычыць толькі семітаў.
Шиллер:
“Вечная зараза, принесенная к нам с берегов Нила”.
Христос:
“Я говорю (иудеям), ваш отец дьявол и вы хотите исполнить похоти отца своего. Он был человекоубийца от начала и не устоял в истине… Он лжец и отец лжи”.
Марк Цицерон (106-43 гг. до н.э.) – римский политический деятель, оратор
“Евреи принадлежат к темной и отталкивающей силе. Кто знает, как многочисленна эта клика, как они держатся вместе и какую мощь они могут проявлять благодаря своей спаянности”.
Страбон (64-63 до н.э.-23-24 н.э.) – древнегреческий философ, географ, историк, путешественник
“Едва ли на всей земле найдется такое место, где бы ни правили евреи… Еврейское племя сумело уже проникнуть во все государства и не легко найти такое место во всей вселенной, которое это племя не заняло бы и не подчинило своей власти”.
Сикуд Диодор (30 до н.э.-20 н.э.) – греческий историк и писатель, «Всеобщая история»
“Друзья Антиоха Эпифана, сирийского царя государства Селевкидoв (правил в 175-163 гг. до н.э.), советовали ему целиком истребить иудеев, «так как среди всех народов они являются единственными, которые не хотят сближения ни с какими другими народами и смотрят на всех, как на своих врагов». «После изгнания из Египта», рассказывает Диодор, они обосновались в области Иерусалима и «образовав еврейский народ, передавали в своей среде по наследству ненависть к людям»”.
Сенека Луций Анней (6-3 до н.э.-65 н.э.) – римский философ-стоик, политический деятель и писатель Древнего Рима
“Этот народ (жиды) – чума. Обычаи этого преступного народа настолько укрепились, что широко распространяются во всех странах: он сумел приобрести такое влияние, что побежденные диктуют свои законы победителям”.
Книга Бытия /гл. 43,32/
“И подали ему особо и им особо, и Египтянам, обедающим с ним особо: потому что Египтяне не могут есть хлеб с евреями; потому что это мерзость для Египтян”.
/Пс. 79, 4/
В псалмах вечно возвращается один и тот же мотив, скорбящий о связи с жидами: «Мы сделались посмешищем у соседей наших – поруганием и посрамлением у окружающих нас».
Тацит (около 55-около 120) – римский историк, «История», 5 том
“Покуда ассирийцы, мидийцы и персы владели Востоком – иудеи были наиболее презираемой частью их подчиненных. После того, как власть перешла в руки македонцев, царь Антиох сделал попытку уничтожить их суеверия и ввести среди них греческие обычаи, чтобы перевоспитать этот отвратительный народ. Евреи считают осквернительным и презирают все то, что нам свято и делают то, что вызывает в нас отвращение”.
Марий Юстиниан (100-165) – римский философ
Евреи всегда были за спиной христианских преследователей. Они путешествовали по стране, всюду ненавидя и подкапывая устои христианской веры.
Гунтрам (525-593) – Король Бургундии в 561-593; Хроники Григория Турского, 540-594
“Горе этому народу иудейскому, ибо он скверный и вероломный и в сердце у него всякая злая хитрость. Да будет проклят этот дьявольский и вероломный еврейский народ, который живет только обманами. Сегодня они прославляют меня только для того, чтобы отстроить их синагогу, которая была разрушена христианами. Этого, разумеется, я не буду делать, ибо Господь запрещает мне”.
Мухаммед (около 570-632) – религиозный проповедник, величайший пророк, основатель ислама.
“Это непостижимо мне, что до сих пор никто не изгнал этих скотов, дыхание которых подобно смерти. Не уничтожит ли каждый диких зверей, пожирающих людей, даже если они сами имеют человеческий облик? Являются ли евреи кем-либо другим, кроме пожирателей людей?”
Коран, 4-ая гл. отдела Суре.
“Из-за несправедливости их, мы запретили евреям кое-что хорошее, что раньше было им дозволено, потому что они далеко отстранились от религии Божией и занимались ростовщичеством, что им запрещено, и незаконно поглотили имущество других людей. Ты никогда не должен уставать изобличать их (иудеев) обманы. Они обманщики почти все без исключения”.
ёсьць адна заўвага: не люблю лібэраста-Лябедзьку, але лічу, што рэдакцыя наўмысна (sic!) скажае сэнс яго выказваньня наконт “народу”.
У тым артыкуле на Свабодзе Лябедзька меў на ўвазе не “народ” у сэнсе “беларускі народ”, “этнас”, “грамада”, а “народ” як паняцьце папулісцкае. І мне падаецца, што гэта было напісана зусім недвухсэнсоўна.
Калі ласка, не ператварайцеся ў другую Хартыю-97. Трэба выстаўляць факты, калі яны ёсьць, а не гуляць у “пашкоджаны тэлефон”.
Jahor-у.
Мы ніколі ніякімі скажэньнямі не займаліся і займацца не зьбіраемся. У скажэньні рэчаіснасьці няма сэнсу. Прагрэсіўны сэнс ёсьць толькі ў праўдзівым яе адлюстраваньні.
Мы проста больш ВЕДАЕМ, а, ведаючы, ПАПЯРЭДЖВАЕМ… Дарэчы, шмат чым ахвяруючы пры гэтым.
Вось аргументы.
1) На пачатак урывак з таго тэксту. “[Лябедзька] адзначае два дакумэнты, якія абмяркуе і прыме форум [гаворка пра Справаздачна-выбарчы сход АГП. – Рэд]. Гэта – пасланьне да грамадзянаў, бізнэсу і дзяржавы, а таксама партыйная стратэгія на бліжэйшую і сярэднетэрміновую пэрспэктыву: “Штогод Лукашэнка ў красавіку робіць сваё пасланьне. Нават у назвах расстаўленыя розныя прыярытэты. Мы на першае месца ставім грамадзяніна, асобу, чалавека, а не Нацыянальны сход ці абстрактны народ””;
2) калі мы дадаем сюды факт, што ў дакументах ня толькі АГП, а і ўсёй “аб’яднанай апазіцыі”, у тым ліку ў самых апошніх (Малая канстытуцыя, Эканамічная праграма), няма нават словаў “беларускі народ”; што гаворка пра аб’ектыўныя інтарэсы беларускага народу, пра змаганьне, напрыклад, з ЭТНАЦЫДАМ, як мы ні заклікаем, тым больш не ідзе…;
3) калі мы бачым, да якіх вынікаў прыйшла прыхватызацыя ў Расеі, ва Украіне, у чым зьмест ідэалагічнага і палітычнага супрацьстаяньня ў Польшчы і г.д.
4) калі мы ведаем, дзеля якой ролі з “дэмакратычнага захаду” ў пакуль слабыя нацыянальныя дзяржавы засылаюцца эканамічныя і палітычныя кілеры (матэрыялы, прысьвечаныя эканамічнаму кілерству, рыхтуюцца для падачы на сайце);
5) Калі мы бачым, што з боку лібералаў, напрыклад, свабода прапагандуецца ў адрыве ад адказнасьці, правы ў адрыве ад абавязкаў (а так не павінна быць, бо так ня можа быць у нармальнай, здаровай сацыяльнай рэчаіснасьці – так трэба толькі тым, хто жадае такую рэчаіснасьць сказіць, разбурыць), калі імі ж прызнаюцца інтарэсы асобнага грамадзяніна, а інтарэсы ўсяго народу выносяцца за дужкі (а там забываюцца і… зьнікаюць);
калі мы бачым шмат іншага з аналагічным зьместам, нам становіцца ЗРАЗУМЕЛА: беларускі народ пад шумок рознай ліберастычнай гульні хочуць банальна ВЫКАРЫСТАЦЬ, “КІНУЦЬ”, АБРАБАВАЦЬ…
Мы ж лічым беларускі народ канкрэтнай дыскрэтнай і асаблівай адзінкай людскай рэчаіснасьці (сістэмным аб’ектам, зьвязаным унутранымі сувязямі). Больш за тое – самым галоўныім у тым, што называецца Беларускай дзяржавай, яе зьместам. І дзяржава, і ўлада ў ёй прызначаны для таго, каб спрыяць зьдзяйсьненьню гістарычнай місіі беларускага народу, служыць яго аб’ектыўным інтарэсам. Таму ідэалагічна мы і правы індывіда, і ролю ўладаў у дзяржаве прапануем вымяраць адносна гэтых беларускіх аб’ектыўных інтарэсаў. Правы беларускага народу, хай сабе не важней, але ўжо дакладна вышэй інтарэсаў любога індывідума на тэрыторыі Белаурсі. Яны вызначаюць кірунак, форму, у межах якіх могуць/нямогуць зьдзяйсьняцца інтарэсы асобных індывідумаў.
З большага, пададзенае – адзін зь сітотных элементаў зьмястоўнай (г.зн. сапраўднай) дэмакратыі.
Але гэта тэорыя. Якое значэньне яна мае для практыкі. Напрыклад, адзін з важнейшых практычных выхадаў зьвязаны з пытаньнем: на якія вынікі ў будучай прыватызацыі ў Беларусі нацэлены ліберасты. Так, мы, як цалкам нармальныя людзі, лічым, што беларусам у іх уласнай краіне павінна належыць ня менш за 82% уласнасьці (паколькі па дадзеных апошняга перапісу прыкладна столькі беларусаў у Беларусі). Jahor, можаце праверыць, падобная пастаноўка пытаньня ў АГПшнікаў выклікае проста гістэрыку… Яны нацэлены на цалкам іншыя вынікі. І ў гэтым ім якраз і перашкаджае РЭАЛЬНЫ БЕЛАРУСКІ НАРОД – ГАСПАДАР СВАЁЙ КРАІНЫ – БЕЛАРУСІ!
Як бы яго дэлегалізаваць? – думаюць яны.
Тое, што сказаў Лябедзька (маўляў, беларускі народ – гэта абстракцыя, а вось індывід – гэта клас) – адзін са спосабаў такой дэлегалізацыі, які накіраваны на хаця і аддаленыя, але вельмі практычныя мэты… Тут ён ня проста няўдала, двухсэнсоўна выказаўся, тут ён “засьвяціўся” па поўнай…
Усяго лепшага, Ягор, і пільней прыглядайцеся да жыцьця.