nashaziamlia.org

Асьветна-адукацыйны, грамадазнаўчы сайт для беларусаў: аналіз, прагноз, сілы, інтарэсы, сьветагляды, ідэі, ідэалогіі, праграмы, мэты.

Запісы

Каго ўзвышае цяперская ўлада. Частка 8: Падвядзеньне вынікаў (Д пр-п 105, 106)

25 лістапада, 2008 | 10 каментарыяў

Барыс Керзач, Алесь Астроўскі

ТÑ�Ñ�оÑ� Ñ�Ñ�валÑ�Ñ�Ñ�Ñ� 2.JPG 

Усе, хто пражыў гадоў па 40 і больш, напэўна маюць у сваіх галовах моцна заселае ўяўленьне аб бальшавіцкай рэвалюцыі (“Вялікай кастрычніцкай сацыялістычнай рэвалюцыі, якая адбылася 7 лістапада 1917 года”), намоўленае бальшавіцкай прапагандай у адпаведнасьці з прыкладна наступнай сьхемай: жылі-былі добрыя дзядзечкі й цётачкі неістотна якой нацыянальнасьці, якія былі вельмі абураныя эксплуатацыяй рабочых і сялян з боку буржуеў-капіталістаў ды розных іншых эксплуататараў. Яны прачыталі “Капітал” К.Маркса, дзе патлумачана, як такая эксплуатацыя адбываецца, і вырашылі зрабіць у Расеі (а затым і ва ўсім сьвеце) рэвалюцыю, каб пабудаваць дзяржаву новага тыпу без эксплуатацыі. Лад, які наважваліся стварыць бальшавікі, зваўся б камунізмам – г.зн. такім, дзе кожны працаваў бы колькі хацеў, а атрымліваў розных дабротаў, колькі жадаў… Але вось недарэчнасьць, за час пабудовы камунізму толькі на тэрыторыі былой Расеі ад іх рук загінула – было расстраляна, закатавана, заморана голадам, закатавана іншым чынам – да 60 мільёнаў чалавек. Так бы мовіць, пабочныя наступствы добрых памкненьняў… Нічога сабе “пабочныя”. З наўмысным, мэтанакіраваным забойствам 60.000.000 людзей нічога ня можа параўнацца! Блякне нават Гітлер! Гэта сатанінскае Злачынства бальшавікоў, якое Лукашэнка адзначае 7 лістапада як дзяржаўнае сьвята (і з гэтай нагоды), мы вырашылі прааналізаваць з крыміналістычных пазіцый. Матэрыялы, пададзеныя вышэй, цалкам абвяргаюць бальшавіцкі міф – казачку для дурняў – і высьвечваюць зусім іншыя прычыны бальшавіцкага Злачынства, іншыя вобразы і мэты злачынцаў, і, што найважней, высьвечваюць сапраўдных заказчыкаў…

 

1.  

Такім чынам, грандыёзнае па сваіх маштабах і сатанінскае па сваім зьмесьце злачынства супраць чалавецтва і чалавечнасьці ў наяўнасьці. Думаем, ніхто гэты факт аспрэчваць ня будзе.

Пераходзім да наступнага этапа аналізу: хто злычынцы?! Г.зн., хто выканаўцы і хто заказчыкі.

Для іх выяўленьня павінна быць зроблена наступнае:

– аналіз бальшавіцкіх кадраў, якія зьдзяйсьнялі ўсё пералічанае;

– аналіз накіраванасьці тэрору (на каго ён быў скіраваны);

– аналіз крыніц фінансаваньня бальшавікоў (хто канкрэтна, якія сілы);

– аналіз сілаў, якія палітычна падтрымлівалі, пакрывалі бальшавікоў у перыяд умацаваньня ва ўладзе;

– аналіз ідэалогіі, у межах якой былі сфармуляваны “мэты”, якія ў сваю чаргу выкарыстоўваліся для абгрунтаваньня тэрору.

 

Кадры.

Галоўнае, што з усёй выразнасьцю, дакументальна прадэманстравана ў частцы 5 дадзенага матэрыяла – гэта тое, што на 80-100% галоўныя бальшавіцкія кадры, якія якраз і вызначалі ўсю палітыку, складаліся з асобаў габрэйскай нацыянальнасьці. Непасрэднымі выканаўцамі тэрору на нізавым узроўні маглі быць таксама і розныя іншыя – крымінальнікі, кітайцы, садысты, розныя псіхапаты-параноікі. Аднак кіравалі імі, як ня прыкра, але гэта факт – бальшавікі-габрэі.

Мы ўжо ня раз на нашым сайце тлумачылі, што ня ўсе габрэі зьяўляюцца сіяністамі, і што далёка ня ўсе сіяністы зьяўляюцца габрэямі (гэта адлюстравана ў адпаведным прынцыпе нашай дактрыны). Але, калі ў адным месцы (вакол улады ці, напрыклад, у складзе нейкіх эканамічных, фінансавых структур) зьбіраюцца ў вялікай канцэнтрацыі габрэі (а таксама напаўгабрэі й іхныя прыхільнікі з негабрэяў – шабес-гоі) – гэта ёсьць надзейнай прыкметай таго, што абываецца нейкая сіянісцкая акцыя

Нагадаем, сіянізм – гэта габрэйскі шавінізм, нацызм. Ён ідзе яшчэ зь Бібліі, Торы ды іншых юдэйскіх кніг, у якіх габрэі аб’вяшчаюцца “богаабраным народам”, “народам-царом над усімі іншымі народамі сьвету, якія павінны служыць габрэям” і да т.п. Зразумела, што ўсё гэта брыдкая, агідлівая лухта, але і адначасна відавочная прэтэнзія на нацыянальную выключнасьць – г.зн. шавінізм. Паколькі гэтую лухту вось ужо шмат стагоддзяў чытаюць і засвойваюць ня толькі габрэі, але негабрэі-гоі, яна натхняе многіх габрэяў на ўспрыняцьце сьвету з сіянісцкіх пазіцый, стымулюе адпаведныя соцыя-паразітныя, злачынныя думкі, памкненьні й паводзіны. Відаць, з бальшавіцкай рэвалюцыяй і пострэвалюцыйным тэрорам сітуацыя, гледзячы па кадрах, была аналагічнай.

Накіраванасьць тэрору.

Бальшавіцкі тэрор меў усе прыкметы генацыду. Гэтаму адпавядаў і яго маштаб, і яго накіраванасьць. Справа ў тым, што масавае ўкатрупліваньне людзей наносіла ўдар ня проста па дэмаграфічных характарыстыках народаў. Удар наносіўся па генафондах, бо бальшавіцкі тэрор быў скіраваны на лепшых, на эліту – на найбольш працавітых і гаспадарлівых сялян, на інтэлігенцыю, на сьвятароў, настаўнікаў, вайсковых камандзіраў і г.д. У папярэдне пададзеных матэрыялах ёсьць дастаткова сьведчаньняў гэтаму. На жаль, і ў гэтым факце мы маем поўнае супадзеньне з адным з галоўных прынцыпаў сіянісцкай дактрыны – “лепшага з гояў забі!”

Крыніцы фінансаваньня.

Бальшавіцкі пераварот ня мог бы адбыцца, калі б бальшавікі не атрымлівалі багатага фінансаваньня. Аналіз гэтага пытаньня, якое найбольш набліжае нас да заказчыка, дазваляе сьцьвярджаць, што галоўнай крыніцай фінансаваньня і Леніна, і Троцкага – галоўных бальшавіцкіх завадатараў – былі габрэйскія банкі ЗША [дарэчы, мы лічым, што кіраўнікі гэтых банкаў складаюць калі не ядро, дык прынамсі частку таго, што мы завем сіянакратыяй – адной зь вядучых глабальных соцыяпаразітных сілаў, якая выкарыстоўвае сіянізм і сіяністаў, як прыладу для дасягненьня сваіх глабальных злачынных мэт. – Рэд.]. Гэтыя банкі ўжо тады стварылі г.зв. Федэральную рэзервовую сістэму ЗША (ФРС) – г.зн. падпарадкавалі сабе ўсю фінансавую сістэму ЗША, а праз яе ў значай ступені фінансавую сістэму ўсяго сьвету (надрукаваць 100-даляровую банкноту каштуе 5 цэнтаў, а купіць на яе тавараў можна… на 100 даляраў).

Палітычная падтрымка бальшавікоў.

Асноўнай палітычнай фігурай, якая ўсяляк перашкаджала як памкненьню “белых”, так і Антанты зрынуць бальшавікоў у 1918-20 гг., быў прэзідэнт ЗША В.Ўілсан. І тут зноў высьвятляецца, што гэта той самы Ўілсан, які падпісаў неверагодны закон аб ФРС і які павінен быць да скону ўдзячны ўладальнікам найвялікшых габрэйскіх банкаў (сіянакратыі) за тое, што яны дапамаглі яму стаць прэзідэнтам. Такім чынам, палітычная падтрымка бальшавікоў ішла ад той самай групы асоб, што і фінансавая – г.зн. ад групы фінансавых габрэйскіх алігархаў – г.зн. сіянакратыі.

Ідэалогія бальшавікоў.

Яе аналіз паказвае, што мэта бальшавікоў – пабудова камунізму ва ўсім сьвеце – ёсьць цалкам утапічнай. Немагчыма пабудаваць грамадства, дзе кожны браў бы ад грамадства столькі, колькі яму захочацца. Пры спробах накінуць утопію грамадству, натуральна, будзе супраціў усіх здаровых на галаву людзей – лепшых людзей. Тых, хто ведае, што нормай жыцьця павінен быць прынцып, калі ўзровень жыцьця чалавека мусіць быць прапарцыйны той карысьці, якую ён прынес грамадству (гэтая прапарцыйнасьць і ёсьць справядлівасьцю).

Ідэалогія бальшавікоў магла б успрымацца як недарэчны выбрык хворых на галаву людзей, калі б не… 60 мільёнаў ахвяр! І гэтыя ахвяры з-пад зямлі ціха шэпчуць нам, што бальшавіцка-камуністычная ўтопія, магчыма, для таго і накідалася грамадству (якое перасьпела для рэвалюцыі, седзячы пад архаічна-царскай, імперскай формай улады), каб правакаваць эліту, а затым пад прэтэкстам “барацьбы з контррэвалюцыяй” гэтую эліту зьнішчаць…  

 

Пералічаныя 5 стратэгічных аналітычных вынікаў складаюцца ў адзіную сістэму. Яны дазваляюць вылучыць наступную гіпотэзу: найверагодней бальшавіцкая рэвалюцыя і наступны бальшавіцкі тэрор на абшарах былой Расейскай імперыі зь незьлічонымі ахвярамі ні ў чым не вінаватых і часта лепшых людзей – гэта нішто іншае, як працэс і вынік зьдзяйсьненьня ня проста бальшавіцкага праекту (нейкіх “добрых дзядзечак і цётачак”), а вынік бальшавіцка-сіянісцкага праекта, задуманага ў колах заходняй фінансавай алігархіі. Такім чынам, гіпотэза гучыць так: на тэрыторыі былой расейскай імперыі перад, у час 1917 года і пасьля мелі месца бальшавіцка-сіянісцкая змова, бальшавіцка-сіянісцкі пераварот і бальшавіцка-сіянісцкі тэрор, якія прыкрываліся прапагандай ідэі “пабудовы камунізму ва ўсім сьвеце”. 

Усе даныя на гэты конт, натуральна, ёсьць ускосныя (прамыя дакументальныя сьведчаньні, калі й захаваліся, дык напэўна схаваныя так, што дабрацца да іх практычна немагчыма). Але, як кажуць, калі перад вамі жывёла, якая выглядае як асёл (мае капыты, вушы, хвост, як у асла), крычыць як асёл, есьць сена як асёл, заглядаецца на асьліц і ўсё іншае робіць як асёл, значыць, гэта хутчэй за ўсё асёл, а не, напрыклад, парсюк… Калі ж перад вамі нехта, хто выглядае як парсюк (мае капытцы, хвост, лыч, як у парсюка), рохкае як парсюк, есьць усё запар як парсюк, заглядаецца на сьвінак і г.д., дык хутчэй за ўсё гэта парсюк, а не асёл…

Цяпер такі час, што вельмі шмат сустракаецца людзей, якія гэтай логікі не прытрымліваюцца – бачаць сьвіньню, а кажуць: “які гарэзлівы скакун”. Мы да такіх людзей не належым…

 

2.

Зьбіраючы матэрыял для заключнага раздзела, мы палічылі, што нашай гіпотэзы, якая тлумачыць сэнс выкарыстаньня бальшавікамі ўтапічнай камуністычнай ідэалогіі, дастаткова. Аднак ёсьць матэрыялы, якія нашмат глыбей выкрываюць ідэйную блізкасьць бальшавікоў і фінансавай алігархіі Захаду. Лічым неабходным іх таксама падаць (падаецца ў некалькі скарочаным выглядзе паводле www.7kanal.com/article.php3?id=1614).  

 

ДАБРАДЗЕІ

А.Федасееў (брашура была напісана, верагодна, у часы прэзідэнцтва Рэйгана)

“Сусьветная змова

Аўтар – былы савецкі эканаміст, акадэмік, лаўрэат многіх дзяржаўных прэмій, які стаў “невяртанцам” пасьля чарговай замежнай камандыроўкі – застаўся ў Лондане ў мэтай пошуку адказу на загадку, якая яго мучыла. Брашура напісана па матэрыялах амерыканскіх і англійскіх апублікаваных досьледаў і абвяргае міф, што камунізм Захадам не зразуметы. У сапраўднасьці, сацыялізм-камунізм зьяўляецца ўсяго толькі часткай агульнага плана такіх арганізацый фінансавых манапалістаў сьвету, як Council on Foreign Relations, Bilderberg Society, Trilateral Commission (Рада па Замежных зносінах, Більдэрберцкі клуб, Трохбаковая камісія) – плана стварэньня сусьветнай таталітарнай дзяржавы па краўніцтвам картэля фінансістаў-манапалістаў. Гэта павінна быць дзяржава, якую яны называюць Новым Сусьветным Парадкам.

“Камунізм ва ўсіх перад вачыма і… не зразуметы”

“Камунізм ва ўсіх перад вачыма і не зразуметы”, “Сьмяротная небясьпека камунізма”… Хто з нас не падзяляе трывогі, якую выказвае А.Салжэніцын у гэтых яго папярэджаньнях што да разьвіцьця ракавай пухліны камунізму?

Як і многія эмігранты, я 10 гадоў знаходжуся пад уражаньнем бесперапыннага адступленьня Захада перад агрэсіяй камунізму і заахвочваньню ім самім камунізму-сацыялізму ў сябе. Тое ж зьдзіўленьне “глупствам” Захаду характэрнае практычна для ўсяго насельніцтва краін “разьвітога сацыялізму”. Гэтае “глупства” пранізвае ўвесь зьмест радыёперадачаў Захаду на сацыялітычны блок. Перадач, нібыта пакліканых змагацца з камунізмам, а фактычна – дапамагаючых яму.

Аднак, “шукай і зойдзеш”. У сваіх пошуках тлумачэньня “глупства” я, нарэшце, натрапіў на серыю публікацый (якія падпалі з боку прэсы і кнігагандляроў пад поўнае замоўчваньне), у якіх утрымлівалася цалкам зразумелае і дакументаванае тлумачэньне гэтага дзіўнага феномена. Цікава, што гэтае тлумачэньне цалкам выключала міф, што “капіталізм гатовы сам даць вяроўку, на якой яго павесяць”. Усё аказалася значна прасьцей, больш натуральна і лагічна, чым гэты міф.

Вось сьпіс гэтых публікацый:

Прафесар Quigley, “Tragedy and Hope” – фундаментальная праца на 1300 старонках прафесара ўніверсітэтаў Прынстана, Гарварда і Джорджтаўна. Вынік 20 гадоў дасьледваньняў, вывучэньня дакументаў і нават сакрэтных запісаў.

Gary Allen, “None dare call it conspiracy”. Выдадзена ў 1971 годзе ў колькасьці 5 млн. экз. выдавецтвам “Concord Press”, P.O. Box 2686, Seal Beach, California, 90740.

Gary Allen, “The Rockefeller’s File”. Выдадзена ў 1976 г. Выдавецтвам “1976 Press”, P.O. Box 2686, Seal Beach, California, 90740.

Gary Allen, “Kissinger”. Выдадзена тым жа выдавецтвам, што і папярэдняя.

Robert Eringer, “The Global Manipulators”. Выдадзена “Pentacle Books”, 6 Perry Road, Bristol 1, England.

Тое, што пададзена ніжэй, ёсьць агляд зьместу гэтых кніг і думак, якія ўзьніклі ў мяне пры іх прачытаньні.

Дабрадзеі роду людскага – сацыялісты [аўтар далей часта выкарыстоўвае тэрмін “сацыялісты”, хаця мае на ўвазе камуністаў-сацыялістаў. – Рэд.].

Велізарныя посьпехі натуразнаўчых навук у XVII, XVIII, XIX стагоддзях спарадзілі культ людскага розуму і веру ў яго неабмежаваную моц. Гэты культ розуму, у сваю чаргу, спарадзіў ідэю сацыялізму, ідэю пабудовы з дапамогай усемагутнага розуму дасканалага людскага грамадства – раю на зямлі. Натуральна, што ідэя Бога, ідэя раю на нябёсах, сама рэлігія – апынуліся непатрэбнымі, адрынутымі.

Цікава, што сацыялісты – вешчуны раю на зямлі – зусім не належалі да той часткі чалавецтва, якая знаходзілася ў бядоце і больш за ўсё, як кажуць, пакутавала ад недасканаласьці чалавечага грамадства. Такім чынам, вешчуны-дабрачынцы дзейнічалі без запрашэньня і без просьбы з боку цярпельцаў. Усе вешчуны, якія вырашылі адорыць дабротамі чалавецтва, належалі калі і не да багацеяў, дык і далёка не да жабракоў. (Легка заўважыць, што гэты цікавы факт мае месца і для іншых “дабрачынцаў” чалавецтва ў наш час).

Ужо каля двух мільярдаў людзей на зямлі аказаліся “адоранымі дабротамі” названай вышэй ідэяй сацыялізму і церпяць неверагодныя пакуты і жахі, да якіх вядзе рэалізацыя настолькі шматабяцальнай ідэі.

Я нагадваю пра дабрачынцаў-сацыялістаў, бо зараз буду распавядаць пра іншых дабрадзеяў роду чалавечага, якія былі выкрытыя ў знойдзеных мною публікацыях.

Дабрачынцы чалавечага роду ў мінулым і цяпер

Найбуйны англійскі фінансіст, залаты і алмазны магнат сэр Сэсіл Родс дзейнічаў у афрыканскай краіне, якая потым была названая яго імем – Радэзія. Сваім нашчадкам ён пакінуў сем духовых тэстамэнтаў, а ўсю сваю велізарную маёмасьць перадаў у спадак банкіру лорду Ротшыльду, які яго фінансаваў.

У сваіх тэстамэнтах Родс заявіў, што яго мэтай і марай было “пашырыць брытанскае панаваньне на ўвесь сьвет”, гэтым “зрабіць войны немагчымымі” і такім чынам “ажыцьцявіць інтарэсы чалавечага роду”.

Як бачыце, і ў гэтым выпадку ролю няпрошанага дабрадзея роду чалавечага выконвае адзін з найбагатшых людзей сьвету і выказвае ідэю, цалкам роднасную сацыялістычнай. Родс адчуваў, што рэакцыя людзей на няпрошаную “дабрадзейнасьць” можа быць адмоўнай, і раіў стварыць для гэтай мэты таемную супольнасьць і ў якасьці мадэлі рэкамендуе Ордэны езуітаў і масонаў (“Вольных муляроў”). Першасную групоўку такой таемнай супольнасьці пад назвай “Супольнасьць Круглага Стала” ён і стварыў 05.02.1881 г. У сакавіку 1891 г., пасьля сьмерці Родса, гэта Супольнасьць пад старшынствам лорда Альфрэда Мільнэра (прадстаўніка Ротшыльда) была вельмі ўмацаваная і пашыраная. (Заўважым пры гэтым, што лорд Мільнэр быў потым адным з галоўных фінансістаў бальшавіцкай рэвалюцыі ў Расеі). Галоўная мэта Супольнасьці засталася ранейшай: прапаганда неабходнасьці адзінай сусьветнай дзяржавы і стварэньне сусьветнага ўраду.

“Супольнасьць Круглага Стала” аказала наймоцны ўплыў на высшыя колы ўраду Вялікабрытаніі і на вядзеньне Першай сусьветнай вайны, хаця нікому з публікі гэтая супольнасьць вядомая не была.

У траўні 1919 г. у гатэлі “Мажэсьцік” у Парыжы адбылося далейшае пашырэньне дзейнасьці “дабрачынцаў” з “Супольнасьці Круглага Стала” ў выглядзе ператварэньня гэтай супольнаьці ў “Інстытут Міжнародных Зносінаў” з аддзеламі ў Францыі, Англіі і ЗША. Аддзел у ЗША стаў называцца “Council on Foreign Relations” (CFR, или иногда CFA – “ Council on Foreign Affairs”).

Усе тры аддзелы павінны былі ваступаць як незалежныя арганізацыі і дзейнічаць “за сцэнай”, не навідавоку ў публікі. CFA пачаў прадстаўляць самыя буйныя фінансавыя дынастыі ЗША – Морганаў, Ракфелераў, Кэнэдзі і іншых, яшчэ больш заможных, чым сэр Сэсіл Родс.

CFA к цяперашняму часу ўлучыў у сябе эліту ў 1800 чалавек і пастаўляе галоўных кіроўных людзей ЗША, Еўропы і сьвету. У гэтую эліту ўваходзяць шырока вядомыя дзеячы з абедзьвюх партыяў ЗША, напрыклад, прэзідэнт ЗША Картэр быў чальцом CFR. У яго адміністрацыі амаль усе былі чальчамі гэтай арганізацыі, а прэзідэнт Ніксан меў ў сваёй адміністрацыі 110 чальцоў CFR. Так жа дзейнічаў і прэзідэнт ЗША Ліндан Джонсан.

У Англіі таксама цэлы шэраг кансерватараў, лейбарыстаў і лібералаў зьяўляюцца чальцамі CFR.

У дакуменце CFR Study N7” ад 25.11.1959 г. зноў пацьвярджаецца мэта: стварэньне сусьветнага ўраду і ўлучэньне ў сусьветную дзяржаву краінаў, якія называюць сябе сацыялістычнымі (камуністычнымі). Гэтым дакументам, які зноў падмацоўвае галоўны кірунак дзейнасьці CFR, прызнаецца, такім чынам, што камуністычныя краіны (якія зьявіліся ўжо пасьля сьмерці Родса), зьяўляюцца паўнапраўнымі партнэрамі краінаў Захаду ў стварэньні Сусьветнага Парадку і сусьветнага ўраду. Іншымі словамі, прызнаецца, што таталітарная структура камуністычных краінаў цалкам адпавядае будучаму Сусьветнаму Парадку. Трэба падкрэсьліць, што ў тым жа дакуменце адзначаецца неабходнасьць ліквідацыі дзяржаўнай структуры ЗША зь яе гарантаванымі Канстытуцыяй свабодамі і правамі грамадзянаў. Атрымліваецца, дзеячы CFR лічаць менавіта таталітарызм камуністычных краінаў больш адпаведным для будучага Сусьветнага Парадку, чым дзяржаўныя структуры Захаду. Гэтаму, вяжома ж, ня варта зьдзіўляцца, бо, скажам, СССР зьяўляецца найбольш плануемай і найбольш цэнтралізаванай дзяржавай, а сусьветная дзяржава, натуральна, павінна быць разумова плануемай ў найвысокай ступені і, значыць, максімальна цэнтралізаванай.

У траўні 1954 г. у гатэлі “Більдэрберг” у Галандыі прынц Бернард арганізаваў новую “Більдэрбергскі клуб” з той жа канчатковай мэтай – стварэньне сусьветнага ўраду. Супольнасьць гэтая зьбіраецца два разы на год і ўлучае ў сябе вядучых фінансістаў і палітыкаў ЗША, Еўропы і сьвету. У прыватнасьці, за апошнія амаль 30 гадоў усе прэм’ер-міністры Вялікабрытаніі ўдзельнічалі ў паседжаньнях  “Супольнасьці Більдэрберг”, а Дэвід Ракфелер зьяўляецца адначасна дырэктарам і CFR, і гэтай Супольнасьці.

Нарэшце, у ліпені 1972 г. Збігневам Бжэзінскім (даўні чалец CFR) і Давідам Ракфелерам была створана “Trilateral Commission” – “Трохбаковая Камісія”, якая распаўсюдзіла ідэю сусьветнага ўраду і на Японію (тры бакі – ЗША, Еўропа, Японія). Гэтая Камісія складаецца амаль з тых жа самых сусьветных фінансістаў і палітыкаў колькасьцю каля 300 чалавек, як і астатнія вышэйадзначаныя арганізацыі.

CFR (Інстытут Міжнародных Зносінаў), “Більдэрбергскі клуб” і “Трохбаковая Камісія” зьяўляюцца “кітамі” “дабрачынцаў” роду чалавечага. Існуе, аднак, і шмат іншых, быццам бы незалежных, адкрытых і таемных груп і арганізацый, зьвязаных з “кітамі” агульнай мэтай і, верагодна, агульным кіраўніцтвам. Уся гэтая сетка не паддаецца цалкавітаму выяўленьню.

Прыкладамі такіх “малых” арганізацый могуць служыць Амерыканскі Камітэт па Пагадненьні паміж Захадам і Ўсходам, які ўзначальваецца прафесарам Прынстанскага ўніверсітэта Стывенам Коэнам; відаць, усе Таварыствы Сяброўства з сацыялістычнымі краінамі ды інш.

Ня будзе перабольшаньнем сказаць, што варта тыкнуць пальцам у шырока вядомага палітычнага, фінансавага, прамысловага, прафсаюзнага, журналісцкага, тэлевізійнага альбо радыё-дзеяча, як ён апынецца сябрам гэтай напаўпадпольнай разгалінаванай сеткі таварыстваў “дабрадзеяў” чалавецтва, якія прапагандуюць і дзейнічаюць у імя сацыялістычных ідэй Сусьветнага Парадка і сусьветнага Палітбюро

На самым версе ўсёй гэтай сеткі знаходзіцца картэль фінансістаў-манапалістаў сьвету, які сёньня ўзначальваецца Дэвідам Ракфелерам.

Такім чынам, канчатковая мэта, якая падкрэсьлена ў статутах гэтай схаванай ад публікі сеткі таварыстваў “дабрадзеяў”, ёсьць ліквідацыя існых незалежных, сувярэнных дзяржаў Захаду і аб’яднаньне іх з сацыялістычнымі дзяржавамі Ўсходу ў адну дасканалую (сацыялістычную) сусьветную дзяржаву – Сусьветны Парадак.

Як бачыце, фінансісты-манапалісты сьвету маюць тую ж мэту, што і сацыялісты-камуністы – адорыць чалавецтва шляхам стварэньня “ўсеагульнага дасканалага сусьветнага таварыства”. Тое, што ўсе без выключэньня дзяржавы, у якіх ідэя “дасканалага грамадства” перамагла, ператварыліся для людзей у сапраўднае пекла, гэтых дый іншых “дабрадзеяў” не бянтэжыць. Са свайго найвысокага ўзроўню “сусьветнай эліты” [дзьвюкосьсі паставілі мы, таму што гэта не эліта. – Рэд.] яны тлумачаць няўдачы недастатковай кваліфікацыяй альбо злачыннасьцю адпаведных уладароў, асаблівасьцямі адпаведнага насельніцтва і да т.п. Яны перакананыя, што здолеюць зрабіць усё “як трэба”, і прытым – у яшчэ большым, сусьветным маштабе.

Раней за такія ідэі садзілі ў вар’яцкі дом. Цяпер гэтая “сусьветная эліта” можа засадзіць у дом вар’ятаў любога чалавека з абсалютна здаровым розумам.

Матывы дабрадзеяў.

Будзе вялікай памылкай меркаваць, што фінансавай макаўкай “дабрадзеяў” кіруе толькі жаданьне ўзбагачэньня. Як й іх папярэднік, сэр Сэсіл Родс, яны кіруюцца галоўным чынам жаданьнем ператварыць сьвет зь нібыта хааса ў высокаарганізаваную сістэму – таксама ў пэўнай ступені рай, але ўжо на іх фінансава-банкаўскі манер. Як і Ленін, яны лічаць, што менавіта ў іх ёсьць усе даныя для зьдзяйсьненьня гэтага “раю”. Істотна будзе адзначыць, што яны, як і Ленін, добра разумеюць, што для дасягненьня пастаўленай мэты неабходна нябачная раней канцэнтрацыя ўлады ў іх руках над усім насельніцтвам сьвету. Іх цяперашняй мэтай і зьяўляецца захоп і канцэнтрацыя ў сваіх руках улады над фінансамі, а праз фінансы – улады над усім чалавецтвам. Прапаганда ўяўных пераваг будучага Сусьветнага парадку ёсьць для іх таксама задачай дня.

Ва ўсіх краінах Захаду ёсьць два ўрады: адзін, абраны, – ва ўсіх навідавоку; іншы, нікім не абіраны, схаваны ад вачэй – Цэнтральны банк і апарат міністэрства фінансаў. Няцяжка зразумець, што рэальным, сапраўдным, зьяўляецца другі, мала каму вядомы ўрад. Сапраўды, уся дзейнасьць адкрытага ўраду можа зьдзяйсьняцца толькі з дапамогай фінансаў. Тыя, хто кіруе фінансамі краіны, і ёсьць сапраўднымі ўладарамі. Няма нічога дзіўнага ў тым, што ўрады розных партый, якія мяняюць адзін аднаго, дзейнічаюць уражвальна ў адзін бок, нягледзячы на адрозьненьні ў праграмах. Усе ўрады, якія мяняюцца, знаходзяцца пад уладай аднаго нязьменнага сапраўднага ўраду. Ні адзін “абраньнік народу” ня можа праігнараваць фінансы і ня слухаць фінансістаў. 

Гэтае пашырэньне прафесійнай дзейнасьці фінансістаў-манапалістаў на ўвесь сьвет зусім ня дзіўнае. Дакладна так мясцовы прафсаюзны дзеяч імкнецца ўзьняцца да ўзроўню абласнога, а затым нацыянальнага. Цалкам натуральна, дасягнуўшы нацыянальнага маштабу, ён захоча кіраваць прафсаюзамі ўсяго сьвету, а затым – і ўсяго чалавецтва. Вядома, калі яго не затрымаць

Сэр Сэсіл Родс, які марыў аб брытанскім уладарстве над усім сьветам, выказваў ня толькі свой асабісты пункт гледжаньня, але таксама інтарэсы брытанскай каланіяльнай імперыі [на справе, брытанскіх імперастаў. – Рэд.].

Такім чынам, “дабрадзеі”-сацыялісты, якія імкнуліся адорыць увесь сьвет, зусім не адныя ў сваіх імкненьнях. Такое ж імкненьне характэрнае для любых міжнародных манапалістаў, тым больш – фінансавых. Аказваецца, што “дабрадзеяў” роду людскога шмат. Розьніца толькі ў сродках. Гітлер, Сталін, Маа разьлічвалі на моц ідэі (што таксама не выключала выкарыстаньня зброі й тэрору). Цяперашнія фінансісты-манапалісты ўзьдзейнічаюць зброяй фінансаў (што таксама не выключае выкарыстаньня і ваенных сродкаў, і тэрору; усё ў свой час). Лёгка, аднак, убачыць, наколькі зброя фінансаў больш моцная, надзейная, няшумная ў параўнаньні з войскам, судом, паліцыяй, КГБ.

Важна адзначыць, што чалавецтва магло, але, на жаль, не паставіла заслонаў для надзвычайнай канцэнтрацыі ўлады над людзьмі й для імкненьня да распаўсюду гэтай улады на ўвесь сьвет [чалавецтва вінаваціць бессэнсоўна; калі ёсьць нейкія вінаватыя ў тым, што было зроблена, і ў тым, што не было стрыманьня, яны больш канкрэтныя. – Рэд.].

Найгалоўнай прапагандысцкай зброяй фінансістаў-манапалістаў ёсьць ідэя, што сусьветны ўрад нібыта прадухіліць войны, а таксама зьдзейсьніць агульнае для большасьці людзей жаданьне парадку і законнасьці [так гавораць, заяўляюць, прапагандуюць усе імперыялісты!!! – Рэд]

Можна сьмела сьцьвярджаць, што калі фінансісты-манапалісты дабяруцца да поўнай улады, як у свой час Сталін, колькасьць людскіх ахвяр і ступень тэрору ды гвалту наўрад ці будзе менш, чым у сацыялістаў-бальшавікоў альбо мааістаў… 

На цяперашнім этапе дзейнасьці “дабрадзеяў” гвалт зьдзяйсьняецца толькі з дапамогай фінансавага ўзьдзеяньня на непаслухмяных. Як Сталін, Гітлер і Хамейні на шляху да адзінаўладдзя павінны былі зьнішчыць ня толькі сваіх ворагаў, але і сваіх калег-канкурэнтаў, часта зусім не наўмысных, так і фінансісты-манапалісты цяпер такама “прарэжваюць” шэрагі сваіх калег банкроцтвамі й ліквідацыямі на шляху да адзінаўладдзя. (Сусьветны Парадак, як і Сацыялізм у адной краіне, немагчымы без адзінаўладдзя) [таму і трэба ставіць пытаньне не пра “парадак”, а пра грамадскі прагрэс. – Рэд.].

Адзінаўладдзе сацыялізму нават у некалькіх асобных краінах прывяло да каласальных ахвяр і неверагодных пакутаў людзей. Якія ж нябачыя ахвяры і пакуты прынясе зьдзяйсьненьне Сусьветнага Парадку?! Акрамя таго, рэалізацыя адзінаўладдзя сацыялізму ў асобных краінах паказала поўную няздольнасьць цэнтралізаванага, адзінаўладнага кіраваньня даць што-небудзь добрае людзям. Пытаньне: чаму такія ж адзінаўладдзе і цэнтралізацыя, якія распаўсюджваюцца на ўвесь сьвет, могуць быць лепш? А галоўнае, – чаму людзі з такой упартасьцю вераць ва ўтопіі?

Капіталізм і манапалізм.

Неабходна падкрэсьліць прынцыповую розьніцу паміж канкурэнтным капіталістам і капіталістам-манапалістам [першы заканамерна дэградуе ў другі, калі не паставіць перашкодаў на гэтым шляху. – Рэд.], паміж грамадствам Свабоднага Рынку і грамадствам манаполій і цэнтралізму.

Канкурэнтны капіталіст цалкам залежаў ад нас, звычайных людзей. Задавальняць свой асабісты інтарэс ды эгаізм гэты капіталіст мог толькі праз задавальненьне нашых патрэбаў ды жаданьняў. Грамадства канкурэнтнага капіталізму – грамадства Свабоднага Рынку – ёсьць таму найбольш дасканалая дэмакратыя [эканоміка і палітыка – розныя рэчы (гэта першае); акрамя таго, дэмакратыя – гэта зусім іншае, чым свабодны рынак (гэта другое); але ў нармальнай дэмакратычнай дзяржавы свабодны рынак абавязкова павінен быць (гэта трэцяе). – Рэд.]. У такім грамадстве звычайныя шэраговыя людзі кіруюць гаспадаркай і справамі, маюць поўную творчую свабоду і ўсе правы асобы.

Манапалістам на нас, наадварот, абсалютна напляваць. Яны нам не падпарадкоўваюцца і не залежаць ад нашай волі [адчужанасьць ад асяроддзя, на які ідзе ўплыў – характэрная рыса сацыяльнага паразіта. – Рэд.]. Манапалізм азначае ўзурпацыю нашых правоў, нашай свабоды і, нарэшце, дэмакратыі.  Гэтаму ня могуць перашкодзіць ні “плюразім”, ні парламентарызм, ні “свабодныя выбары”. Для фінансавага манапалізму ўсё гэта зьяўляецца ня столькі перашкодай, колькі добрым прыкрыцьцём. Фінансавая ўлада, якая спарадзілася ў глыбінях эканомікі, ператвараецца ў такую палітычную ўладу, якая падмінае пад сябе і выкарыстоўвае ў сваіх інтарэсах любыя палітычныя партыі: анархістаў, сацыялістаў, нацыянал-сацыялістаў, трацкістаў, мааістаў, камуністаў, манархістаў і г.д.

І тэрарысты, і любыя партыі схіляюцца перад уладай фінансавых манаполій ды іхнымі грошамі.  

Пытаньне: чаму б фінансістам-манапалістам не паказаць сваё “мастацтва” хаця б у адной краіне, стварыўшы ў ёй зямны рай? Не, гэта ім не падыходзіць [сапраўды выдатны факт, які варта выкарыстоўваць, як тэст на прагрэсіўную паўнавартасьць ідэі!!! – Рэд.]. Як сацыалісты-камуністы, для якіх поўны сацыялізм магчымы “толькі ў сусьветным маштабе”, так і фінансісты-манапалісты сьцьвярджаюць, што іхнае мастацтва кіраваць можа праявіцца ў поўнай меры толькі ў сусьветным маштабе. Інакш кепска кіруемыя краіны сапсуюць справу ў любой добра кіруемай краіне. Усё, маўляў, узаемазьвязана на нашай планеце. Нават калі “дабрадзеі” фінансісты-манапалісты значна больш разумныя і кваліфікаваныя, чым Сталін, Гітлер альбо Маа (што ня ёсьць відавочным), ці варта нам, людзям, зноў на ўласнай скуры правяраць прафесійныя якасьці гэтых “дабрахотаў”? Няўжо купка фінансістаў-манапалістаў можа апынуцца больш мудрай і здольнай за сотні мільёнаў нашых уласных мазгоў і рук? Альбо нам заўсёды патрэбны гаспадар-уладар? Ці наша натура ёсьць натурай рабоў?

Безумоўна, не. Прэзідэнт Рэйган выдатна сказаў: “Час ад часу ў нас узьнікае спакуса думаць, што людскае грамадства стала занадта складаным для кіраваньня, што кіраваньне эліты ёсьць лепш, чым самакіраваньне народу. Аднак, калі ніхто з нас ня здольны кіраваць сабой, дык запытаемся, хто ж сярод нас ёсьць здольным кіраваць іншымі?”

Камунізм выдатна зразуметы.

Цалкам сфамуляваная ідэя дасканалага грамадства існавала задоўга да сэра Сэсіла Родса і, прынамсі, за два стагоддзі да першай пасьпяховай сацыялістычнай рэвалюцыі ў сьвеце, якая адбылася ў Расеі й паклала пачатак рабству амаль паловы чалавецтва. Ці не таму гэтая рэвалюцыя адбылася так шмат часу пасьля [фармуляваньня гэтых ідэй], што раней не было тых, хто быў гатовы яе фінансаваць – фінансавых манапалістаў, такіх як Ракфеллеры, Морганы, Кенэдзі, Ротшыльды, а таксама ўнікальны па сваім багацьці сэр Сэсіл Родс?

1 траўня 1776 г. нейкі Адам Вейсгаўпт у Баварыі стварыў таемнае таварыства “Ордэн адукаваных” са статутам й ідэямі, якія пазьней былі выкладзены ў “Камуністычным маніфесьце” Карла Маркса, які першапачаткова быў напісаны па заказу “Лігі Справядлівых мужчын”, даччынай арганізацыі “Ордэна адукаваных”. Фактычна, ідэі гэтага маніфеста цыркулявалі за шмат гадоў да таго, як Карл Маркс і яго ідэі сталі шырока вядомымі.

Ці можна патлумачыць фенаменальны посьпех бальшавікоў толькі простым распаўсюдам прывабнай сацыялістычнай ідэі ў масах? Вядома, не. Масы нават і шмат пазьней рэвалюцыі 1917 г. нічога не разумелі ў ідэі й практычна ня ведалі ды не жадалі яе. Паспрабуйце арганізааць нават простую дэманстрацыю альбо вулічнае шэсьце, простую прапагандысцкую газету альбо друкаваны лісток, і вы даведаецеся, што з дапамогай адной толькі ідэі гэта немагчыма: патрэбны грошы, а значыць, і спонсары. Бальшавікам у колькасьці некалькі чалавек гэта было таксама недаступна. Легендарныя налёты і экспрапрыяцыі посьпеху бальшавікоў не тлумачаць. Налёты на банкі толькі адуважваюць публіку ад сапраўдных крыніцаў посьпеху – г.зн. ад багатай фінансавай і палітычнай дапамогі з боку.

Калі сэр Сэсіл Родс арганізаваў сваю таемную сацыялістычную супольнасьць, Ленін быў яшчэ хлапчуком, а ў распараджэньні Родса былі неабмежаваныя фінансы. Калі б Родс не памёр да зьяўленьня бальшавікоў, ён, несумніўна, фінансаваў бы іх: Расея была канкурэнтам Брытанскай імперыі, а бальшавікі прапаведавалі тое ж сусьветнае панаваньне, якое хацеў стварыць Родс. Можна з поўнай упэўненасьцю меркаваць, што ідэя сусьветнай дзяржавы ўзьнікла ў Родса не раней, чым ён стаў багацейшым манапалістам – уласьнікам практычна ўсёй Радэзіі.

Працягвальнік справы Родса лорд Альфрэд Мільнэр, у якасьці прадстаўніка банкіра лорда Ротшыльда, з самага пачатку стаў адным з арганізатараў фінансаваньня бальшавікоў і аказаньня ім палітычнай дапамогі праз урады Еўропы і ЗША. У Нямеччыне гэтае фінансаваньне ў суме 5-6 мільёнаў даляраў было арганізаванае чальцом клікі “дабрадзеяў”, банкірам Максам Варбургам, праз германскі Генеральны штаб і падстаўных асоб. У ЗША дапамогу бальшавікам арганізоўвалі брат Макса, Поль Варбург, і банкір Якаў Шыф. Апошні ў красавіку 1917 г. публічна выхваляўся, што рэвалюцыя атрымала перамогу дзякуючы яго фінансаваньню.          

01.02.1949 г. журнал “New JournalAmerican” паведаміў, што па ацэнках унука, яго дзед Якаў Шыф уклаў у справу бальшавікоў у Расеі каля 20 мільёнаў даляраў.

Пазьней высьветлілася, што фінансаваньне бальшавізму ў Расеі вялося арганізавана і мэтанакіравана сіндыкатам міжнародных банкаў, якія ўлучалі Шыфа, Варбурга, Ракфелера і Моргана

Варта памятаць, што ўжо ў 1919 годзе быў араганізаваны CFR, і справа не абмежавалася толькі фінансавай дапамогай, але ўключала таксама і дапамогу палітыка-эканамічную, якая зьдзяйсьнялася шляхам ціску на адпаведныя ўрады. Так, у 1933 г. CFR прымусіў прэзідэнта Рузвельта афіцыйна прызнаць СССР і адкрыць велізарны паток эканамічнай і тэхнічнай дапамогі.

Усе гэтыя дакументальныя даныя, якія былі раскрыты названымі вышэй аўтарамі, абсалютна выразна паказваюць, што бальшавікі ёсьць усяго толькі часткай нечага значна большага, што знаходзіцца ў руках алігархіі сусьветных фінансістаў-манапалістаў

Камунізм ня толькі выдатна зразуметы на Захадзе, але створаны і выкарыстоўваецца фінансістамі-манапалістамі для ўсталяваньня цалкам сацыялістычнага Сусьветнага Парадку, натуральна, пад іх асабістым камандаваньнем.

Даводзіцца зноў выгукнуць: ня бойся воргаў, бойся сяброў-дабрадзеяў!”

(канец брашуры)

 

Такім чынам, аўтар ня толькі пацьвярджае фінансавую і палітычную падтрымку бальшавікоў з боку вядучых банкіраў Уол-Стрыта, выдаючы пры гэтым дадатковую інфармацыю (што ўжо надзвычай важка), але і сьцьвярджае нешта, што практычна не ўкладаецца ў галовы тых, хто выхаваны на прапагандзе думкі аб непрымірымым ідэалагічным антаганізме паміж капіталістамі й камуністамі.

Аказваецца, усё наадварот. Гэты “антаганізм” ёсьць рэччу малаістотнай, фармальнай, паказушнай. А на справе: “сацыялізм-камунізм зьяўляецца усяго толькі часткай агульнага плана такіх арганізацый фінансавых манапалістаў сьвету, як Council on Foreign Relations, Bilderberg Society, Trilateral Commission”, “таталітарная структура камуністычных краінаў цалкам адпавядае будучаму Сусьветнаму Парадку”, “фінансісты-манапалісты сьвету маюць тую ж мэту, што і сацыялісты-камуністы”, “калі фінансісты-манапалісты дабяруцца да поўнай улады, як у свой час Сталін, колькасьць людскіх ахвяр і ступень тэрору наўрад ці будуць меншыя, чым у сацыялістаў-бальшавікоў альбо мааістаў”, “сацыялістычная рэвалюцыя таму адбылася шмат часу пасьля [фармуляваньня сацыялістычных ідэй], што раней не было тых, хто быў гатовы яе фінансаваць – фінансавых манапалістаў, такіх як Ракфелеры, Морганы, Кенэдзі, Ротшыльды”, “бальшавікі прапаведавалі тое ж сусьветнае панаваньне, якое хацеў стварыць Родс”, “бальшавікі ёсьць усяго толькі часткай нечага значна большага, што знаходзіцца ў руках алігархіі сусьветных фінансістаў-манапалістаў”, “камунізм ня толькі выдатна зразуметы на Захадзе, але створаны і выкарыстоўваецца фінансістамі-манапалістамі для ўсталяваньня цалкам сацыялістычнага Сусьветнага Парадку, натуральна, пад іх асабістым камандаваньнем”.

Вось, як кажуць, такія пірагі…

 

3.

На грунце ўсяго пададзенага час рабіць высновы, датычныя мінулага, сёньняшняга дню, будучыні. 

Такім чынам, атрымліваеца, што 7 лістарада 1917 г. у Расеі адбыўся бальшавіцка-сіянісцкі пераварот, а затым на працягу дзесяцігоддзяў адбываўся бальшавіцка-сіянісцкі тэрор, які на тэрыторыі былой расейскай імперыі зьнішчыў дзесяткі мільёнаў чалавек (зь іх каля 2.000.000 беларусаў). Тэрор прыкрываўся ўтапічнай ідэяй “пабудовы камунізму ва ўсім сьвеце”. Усё гэта ёсьць вялікім Злачынствам – літаральна, сатанізмам. Таму адзначаць дату 7 лістапа як дзяржаўнае сьвята ёсьць блюзьнерствам і таксама злачынствам самім па сабе. У будучай беларускай дзяржаве гэтае “сьвята”, натуральна, адзначацца ня будзе. Замест яго з 1 па 7 лістапада (ад Дзядоў да дню кастрычніцкага перавароту) будуць праводзіцца Дні (Тыдзень) нацыянальнай памяці, пад час якіх будуць узгадвацца нашыя славутыя продкі, розныя падзеі вялікай беларуска-літвінскай гісторыі, як тое, чым варта ганарыцца; адначасна будзе адбывацца глыбокі, разважлівы расповед (аналагічны таму, які падалі мы) пра тыя чорныя падзеі, пра якія варта ўсё ведаць і памятаць, каб ніколі не дапусціць паўтарэньня (фіксуем дадзенае палажэньне, як прынцып нашай дактрыны; Д пр-п 105).

На жаль, мінуўшчына, у тым ліку тая сьпецыфічная, пра якую йшла гаворка апошнія дні на нашым сайце, не адпускае наш народ. Больш за тое, бальшавіцка-сіянісцкая мінуўшчына становіцца грунтам, на фоне якога пачынаюць быць лепш зразумелымі факты нядаўняга мінулага, а таксама сёньняшнага дню.

Так, становіцца зразумелым, чаму ў савецкія часы на прасторах было СССР, у тым ліку і ў Беларусі, у ВНУ, навуцы, гандлі, іншых цёплых месцах было непрапарцыйна шмат габрэяў (цяпер сіяністы паўсюль крычаць пра супрацьлеглае; натуральна, хлусяць). Чаму ў цяперашняй “Расеі” абсалютную большасьць алігархаў, якія ў 1990-я злачынна нарабавалі свае капіталы, таксама скаладюць габрэі-сіяністы. 

Гледзячы на сёньняшнюю Беларусь, перастае выглядаць выпадковасьцю блізкасьць паміж лібераламі й камуністамі. Нам намаўляюць лічыць іх ідэйнымі й палітычнымі антыподамі, але на справе яны вельмі часта аказваюцца побач. Напрыклад, разам яны ў АДС, ці ў час сустрэчы з Дж. Бушам (ды яшчэ ў кабінэце апошняга… гл. фота ў пачатку артыкула). Тлумачэньні гэтага дадзены вышэй Федасеевым.

Калі добра прааналізаваць склад і функцыянаванье арганізму цяперашняй “беларускай аб’яднанай апазіцыі”, мы тут можам знайсьці і сваіх парвусаў, і ганецкіх, і троцкіх зь ленінымі. А пры гэтым сапраўдныя беларускія дэмакраты аказваюцца выштурхнуты за апазіцыйнае палітычнае поле. Нават некаторыя прадстаўнікі беларускай нацыянальнай эліты пакутуюць ледзь не ў жабрацтве і забыцьці.

Мы ўжо шмат казалі, што мэты, абвешчаныя АДС, і аб’ектыўныя інтарэсы беларускага  народу паступова аказаліся рэчамі калі не альтэрнатыўнымі, дык абсалютна рознымі, несупадаючымі. Мы таксама казалі, што ў АДС з гледзішча зьместу таго, што ёсьць дэмакратыя, няма ніводнай беларускай дэмакратычнай партыі (?!).  

Зразумелым становіцца і зьява, калі па ўсёй Беларусі на месцах былых габрэйскіх гета часоў Другой сусьветнай вайны ставяцца помнікі загіблым габрэям, а месцы масавага забойства беларусаў, якія загінулі ад бальшавіцкага тэрору і якіх было ў дзесяткі разоў больш, аніяк не ўшаноўваюцца цяперашняй дзяржаўнай уладай. Больш за тое, цяперашні галоўны шанавальнік бальшавікоў і зьневажальнік Курапат, Лукашэнка, выступае на “яме” ў час адкрыцьця чарговага помніку, асьвячаючы падзею сваёй прысутнасьцю… Увесь гэты жах заклікаем добра запомніць… 

На фоне разгледжанага ўжо не зьдзіўляе і тое, што на падтрымку “беларускага” дыктатара Захад наважыўся выдзяліць мільярды даляраў (!). Сотай долі гэтай сумы, перададзенай ў адпаведныя рукі, хапіла б, каб зрабіць Беларусь дэмакратычнай краінай. Не, цяпер Захад будзе цынічна падтрымліваць дыктатара-Лукашэнку, бо расейская імперыя часова вытхалася…

Дзівосы палітыкі цяперцаў (сёньняшніх афіцыйных улад), “апазіцыйнай” палітыкі, паводзінаў “Захаду” можна было б пералічваць і далей. Няўжо карані ўсіх гэтых “недарэчнасьцяў” трэба шукаць яшчэ ў 1917 годзе? Атрымліваецца, што так. Бо толькі ўлічваючы тое, што адбывалася тады, мы можам патлумачыць усе гэтыя “недарэчнасьці”… 

 

Мы б не варушылі мінуўшчыну, не краналі сёньняшні дзень, калі б усё гэта ня мела значэньня для беларускай будучыні. Але, на жаль, мае – тая мінуўшчына з усёй відавочнасьцю зноў пагражае будучай беларускай дэмакратыі.

Трэба зрабіць усё, каб не наступаць на тыя ж граблі другі раз.

У дактрынальных прынцыпах, якія даўно сфармуляваныя, ужо ёсьць пра і межы будучай беларускай дзяржавы, і пра вяртаньне адзнакі “нацыянальнасьць” у пашпарты, і пра прыём жыхароў Беларусі ў грамадзянства, і пра долю агульнанацыянальнай уласнасьці, якая павінна апынуцца ў руках беларусаў, і пра долю беларусаў, якія павінны быць ва ўладзе. Але, улічваючы трагічную мінуўшчыну, дадзеныя ды іншыя дэмакратычныя прынцыпы будуць недасягальнымі, калі ў цяперашняй Беларусі ня будзе сапраўды беларускай дэмакратычнай апазіцыйнай партыі, дзе доля беларусаў будзе абсалютна перавагаць (бо будзе ўвесь час кантралявацца), а ў кіраўніцтве дадзенай партыі – тым больш. Неабходнасьць стварэньня такой партыі абвяшчаем чарговым прынцыпам нашай дактрыны (Д пр-п 106).

 

10 каментарыяў

  1. Я зусім нядаўна прачытала, што на 87 годзе памёр вядомы савецкі дзеяч, заслужаны пенсіянер, кавалер ардэноў і медаляў, былы супрацоўнік ЧК, начальнік Херсонскай ЧК, Саенка. Той самы Саенка, які здзіраў скуру з жывых людзей, толькі за тое, што яны мелі ва ўласнасці нейкі завод ці фабрыку, ці яшчэ нешта. На старонках інтарнэту чытаю навіну, што нарэшце знайшлі месца расстрэлу 7000 паўсталых ў 1918 годзе іжэўскіх рабочых. Каго гэта хвалюе? Нікога. Людзі ходзяць па камуністычных, бальшавіцкіх, савецкіх, леніных і т.д. вуліцах і ніколькі не задумваюцца ні аб сваёй будучыні, ні аб сваім жыцці. Людзям напляваць хто імі кіруе, у чыіх руках фінансы і эканоміка, хто купляе заводы і фабрыкі, што ім прапагандуюць з экранаў. Самае дзіўнае, што людзі змірыліся нават з тым, што тэрмін іх жыцця увесь час памяншаецца. Чаму? А таму, што вось такім “дабрадзеям” гэтага хочацца, таму што няма той шляхетнай эліты, якая б вяла свой народ. Каб зрабіць сусветны парадак і кіраваць светам трэба знішчыць нацыянальнае адрозненне ці нацкаваць народ на народ.

    “1. Вось пастановы і законы, якія вы павінны імкнуцца выконваць у зямлі, якую Госпад, Бог бацькоў тваіх, дае табе ў валоданне, ва ўсе дні, якія вы будзеце жыць на той зямлі.

    2. Знішчыце ўсе мясціны, дзе народы, якімі вы авалодаеце, служылі багам сваім, на высокіх горах, і на пагорках, і пад усякім галінастым дрэвам.

    3. І разбурыце ахвярнікі іхнія, і паламайце слупы іхнія, і спаліце агнём гаі іхнія, і пабейце балваноў – багоў іхніх, і вынішчыце імя іхняе ў месцы тым”

    28. Слухай і выконвай усе словы гэтыя, якія наказваю табе, каб добра было табе і дзецям тваім пасля цябе ў стагоддзях, калі будзеш рабіць добрае і заўгоднае прад вачамі Госпада, Бога твайго.

    29. Калі Госпад, Бог твой, вынішчыць ад асобы тваёй народы, да каторых ты ідзеш, каб узяць іх у валоданне, і ты, узяўшы іх, паселішся ў зямлі іх;

    32 Усё, што я наказваю вам, імкніцеся выканаць; не дадавай да таму і не змяншай ад таго. ” (Біблія, 5 закон Майсея, Другі закон, 12, 2-3, 28, 29, 32).

    Вось гэта і ёсць сапраўдная ідэалогія, сапраўдная мэта гэтых “дабрадзеяў”. Было напісана яшчэ да хрысціянства, як запавет для дзеянняў усім габрэям (даўно пара забароніць як антычалавечую прапаганду). У той жа час, створаная габрэямі (Ісус Хрыстос і яго апосталы былі габрэямі) хрысціянская рэлігія (рэлігія для рабоў) прапаведуе іншае: любая улада ад Бога (нават такая крывавая як бальшавіцкая і такая зладзейская як лукашэнкаўская, які ходзіць на ашэйніку у тых жа глабалістаў-сіяністаў). Слухайце, у які ж тупік завялі нас усе гэтыя цудадзейныя рэцэпты? Вось я цяпер добра разумею, чаму простыя сяляне не ўспрымалі не толькі камуністычную уладу, але і рускіх папоў і нават самога Ісуса Хрыста (яны ніколі не святкавалі Ражство Хрыстова, а толькі Каляды).

    Што ў першую чаргу разбураюць гэтыя “дабрадзеі”?:
    1. Нацыянальную фінансавую сістэму любой краіны. Не дапускаюць, каб нараджаўся нацыянальны бізнес любога народа.
    2. Нацыянальную культуру – бо няма больш моцнай улады як духоўная.
    3. Агульналюдскую мараль – бо мараль ёсць больш моцная улада, чым любая іншая.
    4. Нацыянальную рэлігію, якая заўсёды аб’ядноўвае народ.
    5. Гісторыю, бо чалавек не ведаючый сваю гісторыю становіцца абыякавым да сваёй радзімы.
    6. Памяць аб сваіх продках, бо людзі потым лёгка становяцца здраднікамі і больш жорстка абыходзяцца са сваімі, не толькі землякамі, а нават самымі блізкімі родзічамі.
    7. Вынішчаюць не толькі фізічна эліту народа, а нават і памяць аб ёй.

    Вось яна сапраўдная праграма закулісных “дабрадзеяў” , гэта і ёсць запаветы Майсея габрэйскаму народу, мемерандум сіяніскіх старцаў.

    А цяпер паглядзіце ці не гэта робіць Лу-ка і яго паплечнікі? Ці не гэта рабілі і робяць бальшавікі-камуністы? Ці не гэта робяць габрэйскія алігархі на прасторах ужо савецкай імперыі? Ці не да гэтага імкнецца і гэбісцкі Усход, і глабалісцкі Захад? Трэба быць проста сляпым, каб гэтага не бачыць. Але гэта будзе вялікай памылкай, калі так думаць, бо тыя хто імкнецца да высокай палітыкі, хто прапагандуе нейкія ідэі, добра ўсё разумеюць. А чаму ж тады маўчаць? Ды ўсё проста – купленыя, пры тым за грашы. Хто перашкаджае вышэй выказаную праграму рабіць наадварот? Залежнасць ад фінансістаў (грантадаўцаў). Яшчэ больш смешным выглядае Лу-ка, якога водзяць як барана на вяроўцы. Нешта пыжыцца, тужыцца, корчыць з сябе на экранах тэлевізіі супермэна, а на самай справе залыганы і спавіты, труслівы і прадажны янычар. Каму выгадна каб улада ў любой краіне належала злачынцам, маральным уродам? Так, так, вось гэтай закуліснай уладзе. Ім не патрэбна ні нацыянальная, ні маральная, ні шляхетная улада ў такіх краінах, як Беларусь. І гэта відавочна. Захацелі справакавалі вайну ў Грузіі, захацелі зрабілі сусветны фінансавы крызіс, з лёгкасцю ў 1990-х гадах абабралі да ніткі наша насельніцтва.

    Якое наша месца ў сучасным свеце, у свеце дзе пануе сіяніская закулісная мафія? Паглядзіце, якія назовы да нас прыклеіваюць – “недачалавекі”, “сфера уплыву”, “развіваючыя”, “адмарозкі”, “прымітыўная беларуская мова”, “быдла”, “на беларускай мове немагчыма выказаць добрую думку”, “ненавіжу беларускую мову”, “кастрыраваць алкаголікаў”, “стварыць лагеры для дрэнных бацькоў”, “забараніць вясковых людзей прымаць на працу ў горадзе” і г.д. А паглядзіце на дзеянні: вырубаецца Белавежская пушча, зніштажаюцца помнікі культуры, беларускія бібліятэкі, закрываюцца беларускія школы, распрадаецца беларуская маёмасць (Сідорскі вельмі быў рады, што так шмат пабачыў у Лёндане ахвотнікаў – рабаўнікоў беларусаў. Ці то ён такі дурань, ці такі вялікі здраднік? Не магу зразумець?). Слухайце, куды мы коцімся? Мама мая родная – адурэлі. Ах, як потым будзе цяжка.

    Асэнсоўваючы гэтыя працэсы ў свеце асабіста мною была і распрацавана, на першы погляд вельмі шакуючая, праграма – адраджэння шляхецкага стану ў грамадстве. Любой з вас, чытаючы гэты каментар можа ўключыцца ў гэты працэс, што называецца з “ходу”, з “лёту”. Што трэба рабіць? У першую чаргу, зрабіць сябе і сваю сям’ю шляхетнымі, заможнымі, здаровымі (фізічна і духоўна), свабоднымі, высокаадукаванымі і высокакультурнымі:
    – не працуйце на рабаўнікоў, працуйце на сябе і сваю сям’ю;
    – не працуйце шмат, умейце стварыць гармонію паміж працай і адпачынкам;
    – надавайце увагі больш сваім дзецям і сваёй палове; навядзіце гармонію ў сваёй сям’і;
    – з самага першага дня развівайце сваё дзіця фізічна, духоўна і інтэлектуальна; усе свае грошы укладывайце ў развіццё свайго дзіця, а не ў матэрыяльныя каштоўнасці, бо яны ёсць прах, нішто;
    – не ступайце на шляхі, якія вядуць да маральнай разбэшчаннасці, бо назад шляху няма; калі вам вельмі сумна, нарадзіце шмат дзяцей і вам некалі будзе думаць аб сатанінскім;
    – не жывіце сярод разбэшчаных людзей, бо рана ці позна самі станеце такімі, а тым больш каб знаходзіліся там вашы дзеці; вашых дзяцей выхоўваеце не толькі вы, а асяроддзе; будзьце асцярожны; стварайце лепш свае асяродкі;
    – не выходзьце замуж і не жаніцеся на людзях іншай свядомасці, шукайце сабе падобных; арганізоўвайце святочныя балы сярод аднадумцаў;
    – навучыцеся кіраваць сваёй псіхікай і вы станеце чалавекам з моцнай сілай волі; не дапускайце дэпрэсіі;
    – аб’ядноўвайцеся з тымі, хто блізкі вам па духу;
    – навучыцеся клапаціцца аб сваім здароў’і;
    – адраджайце сваю культуру.

    Гэтыя элементарныя крокі дазволяць вельмі шмат зрабіць і змяніць ў нашым грамадстве.

  2. Уладзімер Русаковіч кажа:

    Барыс Керзач, Алесь Астроўскі “Як сацыалісты-камуністы, для якіх поўны сацыялізм магчымы “толькі ў сусьветным маштабе”, так і фінансісты-манапалісты сьцьвярджаюць, што іхнае мастацтва кіраваць можа праявіцца ў поўнай меры толькі ў сусьветным маштабе. Інакш кепска кіруемыя краіны сапсуюць справу ў любой добра кіруемай краіне. Усё, маўляў, узаемазьвязана”
    У выніку “сацыялізму”, зладжанага якраз “міністэрствам фінансаў”, на амерыканскім рынку жытла ў асобе буйных прыватных прадпрыемстваў Фані Мэй ды Фрэдзі Мак, што існуюць за кошт урада, і ўзьнікла нястача даляраў “ў сусьветным маштабе”.
    ___
    Барыс Керзач, Алесь Астроўскі “мінуўшчына з усёй відавочнасьцю зноў пагражае” “Бо толькі ўлічваючы тое, што адбывалася тады, мы можам патлумачыць” “Дзівосы палітыкі цяперцаў (сёньняшніх афіцыйных улад), “апазіцыйнай” палітыкі, паводзінаў “Захаду””
    Разумных гісторыя вучыць, а дурных – мучыць.
    ___
    Галіна Арцёменка “апосталы былі габрэямі”
    Ня ўсе.
    ___
    Галіна Арцёменка “хрысціянская рэлігія (рэлігія для рабоў) прапаведуе… у які ж тупік завялі нас усе гэтыя цудадзейныя рэцэпты? ”
    Сапраўдны хрысьціянскі сьветапогляд без аніякіх “рускіх папоў”, што большасьцю, як “кніжнікі і фарысэі”,
    “8. «Набліжаюцца да Мяне людзі гэтыя вуснамі сваімі і шануюць Мяне языком; а сэрца іхняе далёка адлягае ад Мяне;
    9. але марна шануюць Мяне, навучаючы вучэньням, запаведзям чалавечым».
    10. І паклікаўшы люд, сказаў яму: слухайце і разумейце:
    11. ня тое, што ўваходзіць у вусны, апаганьвае чалавека; а што выходзіць з вуснаў, тое апаганьвае чалавека.
    12. Тады вучні Ягоныя, прыступіўшы, сказалі Яму: ці ведаеш, што фарысэі, пачуўшы слова гэтае, запаняверыліся?
    13. А Ён сказаў у адказ: усякая расьліна, якую не Айцец Мой Нябесны пасадзіў, выкараніцца,
    14. пакіньце іх: яны – сьляпыя павадыры сьляпых; а калі сьляпы сьляпога вядзе, дык абодва ў яму ўпадуць.” (Біблія, Дабравесьце паводле Мацьвея, Разьдзел 15, вершы 8-14, http://www.knihi.com/biblija/40-macviej.html)
    Вось насамрэч тое, што “прапаведваў” Ісус пра “любую ўладу” (Біблія, Дабравесьце паводле Лукаша, Разьдзел 22, вершы 35-40, http://www.knihi.com/biblija/42-lukas.html):
    35. І сказаў ім: калі я пасылаў вас безь мяшка і бяз торбы і без абутку, ці мелі вы ў чым нястачу? Яны адказвалі: ні ў чым.
    36. Тады Ён сказаў ім: але цяпер, хто мае мяшок, той вазьмі яго, таксама і торбу; а ў каго няма, прадай вопратку сваю і купі меч;
    37. бо маўляю вам, што мусіць збыцца на Мне і гэтае напісанае: «і да зладзеяў залічаны». Бо тое, што пра Мяне, канчаецца.
    38. Яны сказалі: Госпадзе! вось, тут два мечы. Ён сказаў ім: досыць.
    39. І выйшаўшы пайшоў як звычайна на гару Аліўную; за Ім сьледам пайшлі і вучні Ягоныя.
    40. А прыйшоўшы на месца, сказаў ім: малецеся, каб ня ўпасьці ў спакусу.”
    ___
    Галіна Арцёменка “простыя сяляне … ніколі не святкавалі Ражство Хрыстова, а толькі Каляды”
    Не вярзіце, калі ласка, лухты.

  3. Сп. Русакевічу У.: магчыма я сказала не зусім дакладна, але я добра помню, як казаў мой дзед, ды і іншыя “мікалаеўскія дзяды і бабулі” – “А, Ісус Хрыстос” і махалі рукой. Вось коляды гэта свята”. Я ведаю дакладна, што яны верылі ў Коляды, Тройцу, Вялікдзень, Пакрову, Макавей і т.д., але ў язычніцкія святы і святкавалі іх, як язычнікі. Верылі ў Госпада Бога, Святога Духа, ў маці Божую, але ўсё гэта было язычаскае, а хрысціянскага было вельмі мала (магчыма ў гарадах больш чым у вёсках). Каб вясці дыскусію на гэту тэму, патрэбна яшчэ вызначыць ролю паганства і хрысціянства ў жыцці сёняшняга беларуса. Спадзяюся. што на гэтым сайце мы яшчэ разбярэм ўсё гэта па костачкам. У маім каментары прыведзены запавет Маісея, які друкуецца ў Бібліі. Калі вам падабаецца, каб нас знішчалі, як раіць Майсей, то, калі ласка, але мне гэта не падабаецца. І не шукайце нейкага апраўдання, бо прызыў знішчаць іншых – вельмі дрэнны прызыў, нават калі ён напісаны ў Бібліі. Гэта павінна быць забаронена, як фашызм, як камунізм, як каланізацыя, як рабства. Хрысціянства раскалола наш народ на дзве паловы і прывяло да вялікіх стратаў чалавечых жыццяў, і на нашай зямлі проста выраждаецца ўсё людскае. У Бібліі ёсць шмат і добрых запаветаў, але іх ніхто не ведае і не выконвае, бо гэта не наша культура. Наша культура – гэта наша язычніцтва і волей няволей, але мы робім то, што рабілі нашы далёкія продкі (хаця канешне, далёка не ўсё).

  4. Уладзімер Русаковіч кажа:

    Галіна Арцёменка “нас знішчалі, як раіць Майсей”
    “Калі вам” уяўляецца, што Вы ёсьць “мясцінаю”, “ахвярнікам”, “слупом” або “балваном”, “шукаць нейкага апраўдання” не выпадае.
    ___
    Галіна Арцёменка “Хрысціянства раскалола наш народ на дзве паловы і прывяло да вялікіх стратаў чалавечых жыццяў”
    Дазволю зноў сабе заклікаць Вас, спадарыня Арцёменка, не вярзьці лухты.
    Раскалоць магчыма тых, між кім дагэтуль існавала адзінства.
    Між язычнікамі ў Беларусі такога не назіралася, бо не існавала падобна язычніцкаму Рыму шанаваньня азначанага сьпісу “балваноў”.
    Праўда, кіеўскі князь Уладзімер спрабаваў цаною “вялікіх стратаў чалавечых жыццяў” насадзіць сярод усіх скораных ім плямёнаў адзіны сьпіс “балваноў”.
    Гэты самы князь пазьней ваенным паходам дамогся ад грэкаў хрышчэньня, бо вырашыў, што безупынныя “страты чалавечых жыццяў” вядуць да “выраджэньня” яго дзяржавы.
    ___
    Галіна Арцёменка “У Бібліі ёсць шмат і добрых запаветаў, але іх ніхто не ведае і не выконвае, бо гэта не наша культура. Наша культура – гэта наша язычніцтва”
    З Вашых словаў якраз і вынікае, што “язычніцтва” ёсьць “няведаньнем” ды “невыкананьнем” “добрых запаветаў”.
    Сёньняшні стан “нашай культуры” сапраўды магчыма акрэсьліць менавіта так, бо марксісцкі фетышызм ёсьць “нашым язычніцтвам”.

  5. Ну, сп.У. Русаковіч. тут ужо з вамі нельга пагадзіцца: 29. Калі Госпад, Бог твой, вынішчыць ад асобы тваёй народы, да каторых ты ідзеш, каб узяць іх у валоданне, і ты, узяўшы іх, паселішся ў зямлі іх; Па-першае. тут прама сказана аб вынішчэнні народаў. Па-другое, вынішчэнне “мясцін”, “ахвярнікаў”, “слупоў” або “балваноў” не што іншае, як знішчэнне культуры народа, а гэта гібель для любога народа. Што мы сёння і наглядаем – жудасную дэградацыю народа. Марксісцкі фетышызм – гэта і ёсць выкананне запавета Майсея. і не толькі марксізм-камунізм, але і сёняшняя глабалізацыя (ў сэнсе сіянакратыі). Шкада, што вы яшчэ не ўбачылі сувязі паміж гэтымі з’явамі, і мабыць не ведаеце той структуры, якая на самай справе кіруе усім светам.
    Як гэта не жахліва (бо я і сама была шакавана тым, што ўбачыла), але на самай справе хрысціянства прынесла вельмі шмат бедаў. Да і што там казаць, калі Папа Рымскі прынёс пакаянне перад усім светам за гэта. Пашукайце аб гэтым ў інтарнэце. Наш народ быў раздзелены на каталікоў і праваслаўных, а потым наогул. з’явілася вельмі шмат розных сектаў, пры тым хрысціянскіх. Гэта што не падзел народа? Людзей хрысцілі агнём і мячом. Нас па гісторыі вучылі, што былі войны паміж феадаламі, а на самай справе гэта былі войны супраць хрысціянства. Каб знішчыць язычніцкую веру, якая была адзінай на вялікай прасторы Еўропы, была, практычна адначасова, створана тры краіны: Польша, Кіеўская Русь і Масковія, адкуль і шла экспансія. Мы вывучаем гісторыю толькі з 2-га тысячагоддзя н.э., Лукашэнка аб’явіў, што наша гісторыя пачынаецца з 1917 года, а я лічу, што наша гісторыя пачынаецца, самае малае 40 тыс. год назад, а можа і раней, бо 27 тыс. год на тэрыторыі Беларусі былі ужо не толькі прылічныя паселішчы людзей, а і майстэрні па вытворчасці камянёвых прылад працы і на гэта указваюць сляды матэрыяльнай культуры таго часу. Ну, а як яшчэ можна назваць тыя мясціны, дзе знаходзяць па 3-7 тыс. прылад працы, апрацованыя і заготоўкі да гэтых прылад. Патрабуецца вельмі сур’ёзнае вывучэнне нашай гісторыі, а не лухты.
    Наконт язычніцтва і хрысціянства: кажу сваёй сястры – “ты б у нядзелю ды на вялікія святы хадзіла б у царкву”. Чую адказ:”А ты што ўсур’ёз ва ўсё гэта верыш? Гэта ўсё непраўда”. Я ёй адказваю:”Ну ты ж верыш варожкам. Чаму ж не верыш царкве?” Чую зноў адказ:”Дык то ж варожкі”. У нас практычна ўсе вераць варожкам, прымхам і тд. А гэта не хрысцінства, гэта і ёсць паганства. А крашаныя яйца, а пасха, а куцьця, а канун, а бліны, а каша, а каравай? Гэта усё паганства, а не хрысціянства. А “не з той нагі ўстаў”, а пустыя і поўныя вёдра, а прыкалывацца 1-га красавіка, а “сонца на вялікдзень гуляе”? і г.д. Наша жыццё ад першага дня нараджэння і да смерці. і нават пасля смерці пранізана паганствам па сёняшні дзень. Аказваецца, што вельмі шмат чаго, што ёсць ў Бібліі. было напісана раней Бібліі, на некалькі тысячагоддзяў раней. Штучна забараняючы сабе цікавіцца усім тым, што было да хрысціянства, мы пазбаўляем сябе шмат карысных ведаў, збядняем сябе духоўна. Я не хачу рабіць скараспешных высноў, але прыведзеныя словы з Бібліі мяне шакавалі на самай справе (бо як тады адносіцца і да Кірыла Тураўскага, і да Е. Полацкай, і да І. Хрыста?) і я лічу, што ўсё гэта падлежыць глубокаму і сур’ёзнаму аналізу.

  6. Уладзімер Русаковіч кажа:

    Галіна Арцёменка “Бог твой, вынішчыць”
    “Сказана аб вынішчэнні народаў”, але не пра тое, што гэта ёсьць “запаветам для дзеянняў усім габрэям”.
    ___
    Галіна Арцёменка “хрысціянства прынесла вельмі шмат бедаў. … Наш народ быў раздзелены на каталікоў і праваслаўных. Гэта што не падзел народа?”
    Заўважце, што з Вашых жа словаў “беды… прынесла” не хрысьціянства, але яго “падзел”.
    Варта дадаць, што “Хрысціянства раскалола”-ся не як вера, але як веравызнаньне, то бок абраднасьць.
    Дазволю сабе паўтарыцца іншымі словамі, што ў адрозьненьне ад “язычніцкіх вераў, якія” не “былі адзінымі” хрысьціянства насамрэч было ды ёсьць адзінай верай.
    “Нашага язычніцтва” ні як адзінае веры, ні як адзінае абраднасьці ніколі не існавала нават у межах хоць бы аднаго пляменнага саюза на землях Беларусі.
    Гэта выдумка “далёкіх” ад “продкаў” дый ад “нашай гісторыі”.
    ___
    Галіна Арцёменка “вынішчэнне … “балваноў” не што іншае, як знішчэнне культуры”
    Сьціслае апісаньне “культуры”, “знішчэнне” якой насамрэч не прывяло да “гібелі народа”:
    (Біблія, Пасланьне апостала Паўла да рымлянаў, Разьдзел 1, вершы 23-25, http://www.knihi.com/biblija/52-rym.html)
    “23. і славу нятленнага Бога зьмянілі на падабенства вобраза прахлага чалавека, і птушак, і чатырногаў, і гадаў, –
    24. дык і аддаў іх Бог у пахацінствах сэрцаў іхніх нячыстасьці, так што яны апаганьвалі самі свае целы;
    25. яны падмянілі ісьціну Божую на ману і пакланяліся і служылі стварэньню замест Творцы, які дабраславёны навекі, амін.”
    ___
    Галіна Арцёменка “хрысцілі агнём і мячом. Нас па гісторыі вучылі, што былі войны паміж феадаламі, а на самай справе гэта былі войны супраць хрысціянства.”
    Прашу выбачэньня, але гэта хлусьня.
    У Беларусі яшчэ да хрышчэньня кіеўскага князя існавалі драўляныя хрысьціянскія цэрквы, што займелі мясцовых сьвятых якраз у выніку “агня і мяча” язычнікаў.
    Ці не марксісты Вас “вучылі” “гісторыі” Беларусі?
    Нагадвае расповеды з савецкіх падручнікаў “па гісторыі”, дзе “мяне шакавалі … словы” – цемрашалка “Е. Полацкая”, як адзіная згадка пра яе.

  7. Паважаны сп. У.Русаковіч, тэму якую вы узнімаеце трэба вельмі дбайна даследваць і я толькі за такі падыход. Я добрасумленна прызналася, што шакавана шматлікімі адкрыццямі ў гэтай тэме, але я “фама не веруючы” (такой і павінен быць аналітычны цэнтр беларускай нацыі – ўсё сотню раз пераправер). Хрысціянства на нашай зямлі з’явілася сапраўды яшчэ ў 1-м тысячагоддзі. І ў 1-м тысячагоддзі шло вынішчэнне язычніцкай культуры ва Францыі, Нямеччыне, Скандынавіі. У 2-м тысячагоддзі вынішчалася гэтая ж культура, але ужо на тэрыторыіі ВКЛ. Дакладна, гэта культура дала нам такія прыгожыя святы, як Вялікдзень, Каляды, Тройца, Багач, Пакрова і г.д. Дакладна, з гэтай культуры выйшлі ўсе рыцарскія роды, развітая еўрапейская цывілізацыя, тэхнічны прагрэс і г.д. А ўспомніце, колькі было спалена вялікіх навукоўцаў на агні, “за вядзьмарства”. А гэта былі людзі з гэтай паганскай культуры. І што за ерунда, што Е. Полацкая цемрашалка? То аб чым мы з вамі вядзем размову не скажаш двума радкамі, нават, калі яны з Бібліі, бо гэта цэлая невядомая для нас краіна. Вось мы і патрабуем ад нашых вучоных і уладаў дбайнага даследавання нашай гісторыі, культуры, мовы. Няхай пакажуць народу чым яны там займаюцца.

  8. WetGirl кажа:

    Я хотела бы выразить искреннюю признательность авторам ресурса nashaziamlia.org за отлично проделанную работу.

    C уважением, Августа

  9. abdula кажа:

    Uvažaju vaš sajt za adziny biełaruskamoŭny sajt jaki piša praŭdu pra šmat jakija vielmi važnyja spravy datyčnyja Biełarusi j śvietu. Vialiki vam dziakuj.
    Maju adno lingvistyčnaje pytańnie da radakcyi. Čamu vaš sajt zaŭsiody ŭžyvaje słova “habrej” i razmajityja słovy utvoranyja na jaho asnovie zamiest spradviečnaha biełaruskaha słova “žyd”? U čym sprava?

  10. Рэдакцыя кажа:

    Паважаны спадар Абдула!
    Мы добра ведаем, што азначае старажытнабеларускае слова “жыд”. Але, у якасьці істотнага асьпекту нашай дзейнасьці мы вылучаем імкненьне да дакланага называньня сацыяльных зьяў. Так мы вырашылі, што ў дадзеным пытаньні нам надзвычай важна падзяляць такія сацыяльныя групы, як сіяністы (гэта адно), і як жыдоўскі народ (гэта другое). Як гэтыя дзьве групы зьвязаны патрэбна асобная гаворка, але тое , што сіяністы і жыды – гэта розныя групы, бачна хаця б з таго, што многія жыды зьяўляюцца антысіяністамі. Сіянакратыю і сіяністаў мы лічым небясьпечнымі сацыяльнымі паразітамі, пра што мы адкрыта заявілі ў нашай дактрыне, а жыдоўскі народ… нам проста не цікавы (апошняе, думаем, асабліва зразумела на фоне таго трагічнага стану, у якім знаходзіцца наш беларускі народ). Таму ў аналізе феномену сіянізму нам трэба было вывесьці жыдоў за дужкі. Калі ж мы называлі б іх “жыдамі” – гэта давала б сіяністам магчымасьць значна лягчэй накінуць нам ярлык “антысемітаў”, што шкодзіла б справе (праўда, гэта сіяніста робяць усё-роўна). Дый аблягчаць жыцьцё сацыяльным паразітам мы не намераны. Называць жыдоў “яўрэямі” – не паважаць сябе. Таму мы і абралі, як нам падаецца, залатую сярэдзіну – “габрэі”.

Пакінуць каментар

  • Старонкі

  • Катэгорыі

  • Апошнія запісы

  • Архівы