Яшчэ ў 2009 годзе Рускі антыфашысцкі камітэт (кіраўнік генерал-лейтэнант Г.Дуброў; гл. фота зьлева) напісаў заяву ў пракуратуру Верх-Ісецкага раёна г. Екацерынбурга на конт прызнаньня Старога Запавета Бібліі экстрэмісцкай літаратурай. У свой час гэтая падзея ня трапіла на старонкі нашага сайта. Час выправіць сітуацыю. Падаецца паводле сайта http://x-fayl.blogspot.com/2010/10/blog-post_4717.html (скарочана).
Рэдакцыя.
–
Заява
аб прызнаньні Старога Запавету Бібліі экстрэмісцкай літаратурай
– – –
У Вашым раёне свабодна распаўсюджваецца Біблія.
У Бібліі зададзены асноўныя каноны юдэйскай рэлігіі. Рэлігія юдаізму апісана ў некалькіх рэлігійных кнігах. Агульная назва ўсіх гэтых кніг – Тора.
Само слова «Тора» азначае «указаньні», «кіраўніцтва да дзеяньня» (2, з.8).
Тора складаецца зь Пісьмовай Торы (Танах на іўрыце), вусных Торы (Мішна, Талмуд) і шматлікіх каментарыяў да іх. Вусная Тора і ўсе каментары таксама запісаныя ў кнігах.
Асновай усёй Торы зьяўляецца Пяцікніжжа Майсея (Хумаш на іўрыце) (2, з.8).
Ня ўсе зь юдэйскіх кніг зьяўляюцца агульнадаступнымі. Для мэтаў нашага аналізу мы будзем выкарыстоўваць Біблію (1), бо Біблія – агульнадаступная і масавая пісьмовая кананічная першакрыніца.
Біблія зьяўляецца кананічным апісаньнем двух зьвязаных у адзінай задуме рэлігій: юдаізму (Стары Запавет) і хрысьціянства (Новы Запавет). Стары Запавет грунтуецца на запаветах Майсея. Новы Запавет грунтуецца на запаветах Ісуса Хрыста. У данай заяве Новы Запавет (хрысьціянства) не разглядаецца.
Біблейскі Стары Запавет ўключае ня ўсе кнігі Торы. Тым ня менш, склад кніг Старога Запавету Бібліі цалкам дастаткова апісвае сутнасьць і сэнс юдаізму.
Асновай Старога Запавету Бібліі зьяўляецца Пяцікніжжа Майсея. Гэтыя 5 кніг называюцца: Быцьцё, Зыход, Лявіт, Лічбы, Другазаконьне. Стары Запавет і пачынаецца зь Пяцікніжжа Майсея. У склад Старога Запавету ўваходзяць таксама дадатковыя кнігі (Ісуса Навіна, Суддзяў, Руфі, Царстваў, Ездры, Ісая, Ерамія і г. д.), якія складаюць канон юдаізму.
Тэксты Старога Запавету і ўся ідэалогія юдаізму працятыя габрэйскім расізмам, прыніжэньнем годнасьці іншых нацыянальнасьцяў ды іншых рэлігій. Стары запавет ўтрымлівае прамыя заклікі да забойстваў (у тым ліку жанчын, дзяцей, старых), гвалту, зьнішчэньня чужых культурных і рэлігійных каштоўнасьцяў.
У той жа час у Расеі ёсьць 282-ы артыкул Крымінальнага Кодэксу РФ і Федэральны закон «Аб супрацьдзеяньні экстрэмісцкай дзейнасьці», якія забараняюць прапаганду расавай і нацыянальнай перавагі, распальваньне нацыянальнай, расавай і рэлігійнай варожасьці, нянавісці й варажнечы.
Такім чынам, Стары Запавет ўяўляе сабой экстрэмісцкую літаратуру. Для абгрунтаваньня гэтага сцьвярджэньня дастаткова разгледзець канкрэтныя тэксты Старога Запавету:
1. ГАБРЭЙСКІ РАСІЗМ І ПРЫНІЖЭНЬНЕ НАЦЫЯНАЛЬНАЙ ГОДНАСЬЦІ НЕГАБРЭЯЎ
Стары Запавет Бібліі (юдаізм) задае жорсткую шавіністычную і расісцкую ідэалогію, якая прапаведуе расавую, нацыянальную ды рэлігійную выключнасьць і перавагу габрэяў над усімі іншымі народамі сьвету. Юдаізм прапагандуе, з аднаго боку, выключнасьць і перавагу габрэяў, з другога боку, – непаўнавартасьць негабрэяў па прынцыпе расавай, нацыянальнай і рэлігійнай прыналежнасьці. Юдэі (габрэі, якія вызнаюць юдаізм) – адзіныя з народаў сьвету, якія прыдумалі міф аб сваёй “богаабранасьці” і адкрыта прапагандуюць гэтую нібыта богаабранасьць і нецярпімасьць да іншых народаў і рэлігій.
Сваю краіну Ізраіль яны называюць сьвятой зямлёй. Усе іншыя краіны сьвету для іх – несьвятыя. Тым самым праводзіцца ідэя расавай і нацыянальнай перавагі габрэяў над усімі іншымі народамі сьвету і непаўнавартасьць іншых народаў.
Шавінізм і расізм юдэяў ўнікальныя. Юдаізм заснаваны на прапагандзе сталай ды безупыннай нянавісьці й варожасьці габрэяў у стаўленьні да ўсіх іншых народаў сьвету.
Ідэя так званай богаабранасьці габрэяў прасякае ўвесь Стары Запавет і зьяўляецца ключавым прынцыпам юдаізму.
Разгледзім канкрэтна некалькі прынцыповых дагматаў, дактрын і палажэньняў са Старога Запавету (спасылкі на тэксты Бібліі даюцца ў дужках у наступным выглядзе: назва кнігі Бібліі, нумар главы і праз двукроп’е – нумар верша).
Спачатку трэба адзначыць, што габрэйскі бог Егова (іншыя імёны гэтага бога: Існы, Яхве, Саваоф), калі ён падаў сябе Майсею і назваў сваё імя, адразу ж заявіў, што ён не агульналюдскі бог, а бог толькі габрэяў, бог Аўрама, бог Ісаака, бог Якава, бог Ізраіля (Зыход 3:18, 6).
Гэты Пан – бог габрэяў – з самай лютай нянавісьцю ставіўся да егіпцянаў, забіваў іх дзяцей і зьдзекаваўся над імі самым садысцкія чынам. Гэтая нянавісьць і пагарда тычыліся ня толькі егіпцян, а ўсіх негабрэяў наогул.
1.1. Габрэі зьвяртаюцца да бога: «Пра іншых жа народаў, якія адбыліся ад Адама, Ты сказаў, што яны нішто, падобныя да сліны … гэтыя народы, за нішто Табою прызнаныя… » (3 Ездры, 6:56-57).
Тут у наяўнасьці адкрытае прыніжэньне нацыянальнай годнасьці іншых народаў, а параўнаньне са сьлінай – брудная абраза, прапаганда расавай і рэлігійнай перавагі габрэяў ды непаўнавартасьці іншых народаў.
1.2. «… аддам іншых людзей за цябе, і народы за душу тваю» (Ісая 43:4).
1.3. Стары Запавет прымушае габрэяў знаходзіцца ў стане сталай вайны зь іншымі народамі: “… не аддавайце дачок вашых замуж за сыноў іх, й іх дачок не бярыце за сыноў вашых, і не шукайце міру зь імі ва ўсе часы…» (2 Ездры 8:81-82).
Гэтыя старазапаветныя ідэалагічныя ўстаноўкі распальваюць рэлігійную і расавую варожасьць і накіроўваюць юдэяў весьці няспынную вайну з усімі іншымі народамі сьвету. Чым юдэі й займаюцца ўсю сваю гісторыю – і тысячу гадоў таму, і цяпер.
1.4. «… увядзе цябе (габрэйскі народ) бог твой, у тую зямлю, якую Ён кляўся… даць табе зь вялікімі й добрымі гарадамі, якіх ты не будаваў, і з дамамі, напоўненымі ўсялякім дабром, якіх ты не напаўняў, і з калодзежамі, высечанымі з каменя, якіх ты не часаў, зь вінаграднікамі й масьлінамі, якіх ты не садзіў. І будзеш есьці ды наядацца» (Другазаконьне 6:10-11).
Даная старазапаветная ідэя праграмуе сьвядомасьць юдэяў на злачынны захоп чужой маёмасьці, паразітызм і, натуральна, распальвае і ўзбуджае нацыянальную, расавую і рэлігійную варожасьць паміж юдэямі ды іншымі народамі, у якіх юдэі хочуць захапіць іх маёмасьць.
Рэальная гістарычная практыка кажа пра тое, што ўсю сваю гісторыю юдэі займаліся менавіта захопам чужой маёмасьці. Самы яскравы прыклад з апошняга часу – гэта так званая прыватызацыя ў Расеі, калі агульнанародная ўласнасьць у Расеі была параскраданая ў астранамічных маштабах. Кіраваў гэтым працэсам Чубайс. І адразу раптам зьявіліся нейкія мільярдэры-алігархі (Беразоўскі, Гусінскі, Смаленскі, Абрамовіч, Вексельберг, Фрыдман, Дзерыпаска – усе прадстаўнікі «багаабранай» нацыянальнасьці).
1.5. Стары Запавет стала прапагандуе “габрэйскую перавагу”, “сусьветнае панаваньне” і габрэйскі паразітызм. «Вы (габрэі) авалодаеце народамі, якія большыя і мацнейшыя за вас; усякае месца, на якое ступіць нага ваша, будзе ваша; ніхто ня ўстоіць супроць вас» (Другазаконьне 11:23-25).
1.6. Ідэі дасягненьня расавай перавагі й сусьветнага панаваньня габрэяў над іншымі народамі праз грошы і фінансавы крэдыт у Старым Запавеце гучаць так:
«… і ты будзеш даваць пазыку многім народам, а сам ня будзеш браць пазыкі; і панаваць будзеш над многімі народамі, а яны над табой ня будуць панаваць» (Другазаконьне 15:6).
Натуральна, імкненьне юдэяў панаваць над іншымі народамі выклікае зваротную рэакцыю, якую звычайна называюць антысеміцкай (на самай справе семітамі зьяўляюцца ня толькі габрэі, але і, напрыклад, арабы, зь якімі габрэі ўвесь час вядуць войны).
Тым самым, дзеяньні юдэяў узбуджаюць нацыянальную, расавую і рэлігійную варожасьць паміж габрэямі ды іншымі народамі. Адсюль й ідуць карані так званага антысемітызму [не было б сіянізму, не было б і “антысемітызму”… – Рэд.]. Прычынай яго зьяўляецца ідэалогія Старога Запавету.
1.7. У главе 14 Другазаконьня габрэйскі “бог” вучыць габрэяў, як трэба харчавацца, і тут жа бачны яго шавінізм (верш 21):
«Ня ешце ніякай падліны: іншаземцу, які зьявіцца ў селішчах тваіх, аддай яе – ён хай есьць яе, альбо прадай яму, бо ты народ сьвяты ў Пана, Бога твайго».
Вось такі «сьвяты» і “богаабраны” народ, які прадае падліну негабрэям. А яшчэ лепшы гэты юдэйскі бог Яхвэ, які вучыць габрэяў такой мярзоце. Натуральна, даныя юдаісцкія запаветы ўзбуджаюць і распальваюць міжнацыянальную, расавую і рэлігійную варожасьць.
Дактрына скормліваньня атручанай ежы іншародцам – гэта вельмі важны метад для юдэяў, і ён тычыцца ня толькі фізічнай ежы, але і ежы духоўнай. Юдэі скормліваюць іншым народам атручаную ідэю інтэрнацыяналізму [тут аўтары няверна інтэрпрэтуюць і выкарыстоўваюць паняцьце “інтэр-нацыяналізм”; на справе маецца на ўвазе касмапалітызм. – Рэд.], каб разбурыць у іншых народаў расавую і нацыянальную самасьвядомасьць, нацыянальную і расавую рэлігію, гісторыю, культуру, традыцыі, навуку, этыку, эстэтыку. Разбурыць усё ў чалавеку па-сапраўднаму людскае і зрабіць зь яго бязмозгага інтэрнацыяналіста [касмапаліта].
Самі юдэі інтэрнацыяналізмам не карыстаюцца. Стары Запавет – гэта жорсткі габрэйскі нацыяналізм, расізм і шавінізм.
1.8. Юдэйскі расізм носіць шматузроўневы характар у адпаведнасьці з уроўнямі масонскай піраміды ўлады. Над простымі габрэямі стаяць лявіты, якія ўяўляюць асаблівую прывілеяваную касту. Зь іх фармуецца рабінат. Калі габрэйскі Пан бог задумаў зрабіць перапіс габрэйскага насельніцтва, то ён выразна паказаў Майсею: «Не лічы лявітаў разам з сынамі Ізраіля… даручы ім ськінію адкрыцьця,… а калі падступіцца хто староньні, аддадзены будзе сьмерці» (Лічбы 1:48-51 ). Гэта значыць простыя габрэі – гэта адно, лявіты – гэта нешта зусім іншае. Для лявітаў габрэі – гэта проста прылада ўлады, паслухмяная армія. Лявіты таксама не зьяўляюцца вышэйшымі прадстаўнікамі сіянісцкай мафіі. Масонская піраміда ўлады досыць вялікая і яна на сёньня добра вядомая (3,4,11).
Старажытныя габрэі не былі юдэямі – яны ўшаноўвалі залате цяля. Сёньня гэта падаецца як пакланеньне грошам і золату. На самай справе гэта ня так. Пакланеньне залатому цяляці – гэта пакланеньне не золату, а цяляці. Гэта – культ быка. Гэты культ існаваў у шматлікіх народаў сьвету, у тым ліку і ў старажытных габрэяў. Іспанская карыда – гэта таксама водгалас старажытнага культу быка. А золата – гэта ўсяго толькі выдатны матэрыял для вырабу куміраў. Юдаізм габрэям быў навязаны сілай, забойствамі й гвалтам з боку Майсея і лявітаў. Усіх непакорлівых габрэяў лявіты выразалі (Зыход 32:25-28).
Юдаізм – гэта не сусьветная рэлігія, як яго спрабуюць падаць у СМІ! Юдаістамі могуць быць толькі габрэі! За чытаньне Торы і Талмуда ня імі – прадпісана сьмяротнае пакараньне. Гэта першая кніга, якая прадпісвае расавую і нацыянальную нецярпімасьць! Гэта карані й аснова габрэйскага расізму і фашызму.
Юдаізм – рэлігія выключна для габрэяў. У гэтай рэлігіі забараняецца агітацыя і прапаганда, г.зн. любая місіянерская дзейнасьць, і пастаўлены непераадольныя заслоны для прыняцьця юдаізму прадстаўнікамі іншых нацыянальнасьцяў.
2. ЗАКЛІКІ ДА ЗАБОЙСТВАЎ І ГВАЛТУ
Асноўны прынцып юдаізму – гэта садызм. Садызмам працятыя тэксты Старога Запавету. Маштабы зьверстваў юдэяў ня ведаюць аналагаў у сусьветнай гісторыі. Гэта ня дзіўна, бо іх габрэйскі Пан бог Яхвэ – адзін з самых жорсткіх багоў у сьвеце.
Пра сутнасьць галоўнага юдэйскага бога ведалі яшчэ гностыкі. Яны сцьвярджалі, што галоўны юдэйскі бог Яхвэ – гэта і ёсьць д’ябал…
2.1. “А ў гарадах гэтых народаў, якіх Пан, Бог твой, дае табе ў валоданьне, не пакідай жывымі ніводнай душы, але пракляні іх: Хэтэяў і Амарэяў, і Хананэяў, і Фэрэзеяў, і Явеяў і Евусеяў, і Гергесеяў, як загадаў табе Пан Бог твой”. (Другазаноне 20:16-17).
2.2. «Такім чынам, забіце ўсіх дзяцей мужчынскага полу, і ўсіх жанчын, якія спазналі мужа на мужавым ложку, забіце; а ўсіх дзяцей жаночага полу, якія не спазналі мужавага ложка, пакіньце ў жывых для сябе» (Лічбы 31:17-18).
Відавочна, што падобныя заклікі са Старога Запавету падпадаюць пад прыкметы артыкула 354 КК РФ (Публічныя заклікі да разьвязваньня агрэсіўнай вайны), артыкула 357 КК РФ (Генацыд), артыкула 282 КК РФ (Узбуджэньне нянавісьці альбо варожасьці, а роўна зьневажэньне людскай годнасьці) і ФЗ «Аб супрацьдзеяньні экстрэмісцкай дзейнасьці».
2.3. “Калі пачуеш пра які-небудзь з гарадоў тваіх, якія Пан, Бог твой, дае табе на жыхарства, што зьявіліся ў ім бязбожныя людзі … кажучы: “пойдзем і будзем служыць багам іншым, якіх вы ня ведалі”, … то … пабі жыхароў таго горада вастрыём мяча, аддай праклёну яго і ўсё, што ў ім, і быдла ягонае пабі вастрыём мяча; а ўсю здабычу яго зьбяры на сярэдзіну плошчы яго і спалі агнём горад і ўсю здабычу яго на ўсёспаленьне Пану, Богу твайму … ” (Другазаконьне 13:12-16).
2.4. Заклікаюць юдэі забіваць і прарокаў: “… а прарока таго ці снабачца таго трэба аддаць сьмерці за тое, што ён ўгаворваў вас адступіцца ад Пана Бога вашага …” (Другазаконьне 13:5).
2.5. Не шкадуюць юдэі й сваіх родных, калі яны захапляюцца чужой верай: “Калі твае родныя заклікаюць цябе пакланяцца іншым багам … то забі іх … пабі іх камянямі да сьмерці” (Другазаконьне 13:6-10).
2.6 «І сказаў Майсей судзьдзям Ізраілевым: забіце кожны людзей сваіх, якія прыляпіліся да Ваал-Фегора» (Лічбы 25:5).
2.7. «Калі знойдзецца сярод цябе … мужчына ці жанчына, хто … пойдзе і пачне служыць іншым багам, альбо паклоніцца ім, альбо сонцу, альбо месяцу, альбо ўсяму войску нябеснаму … то пабі іх камянямі да сьмерці» (Другазаконьне 17:2-5).
Пераважная большасьць старажытных традыцыйных язычніцкіх рэлігій ўсіх народаў сьвету заснаваныя на глыбокай пашане Сонца – боскай крыніцы сьвятла, цяпла, энэргіі й жыцьця. Стары запавет іх усіх прыгаворвае да сьмерці…
Адначасна заўважым, што з так званых дзесяці запаветаў Майсея, 2-і запавет забараняе рабіць якія-небудзь «выявы таго, што на небе ўгары» (Зыход 20:4). Гэта невыпадкова. Гэта робіцца для таго, каб забараніць чалавеку веды аб космасе, пра тое месца, якое ў космасе займае Зямля. Зыходзячы з гэтай запаведзі, азьвярэлыя «рабы божыя» зьнішчалі ўсіх астролагаў, астраномаў, матэматыкаў, навукоўцаў. Больш за 13 мільёнаў лепшых прадстаўнікоў роду людскага «рабы божыя» спалілі на вогнішчах.
2.8. «Хто ўкрадзе чалавека з сыноў Ізраілевых…, дык трэба аддаць яго сьмерці» (Зыход 21:16). Зьвернем увагу, што даная норма прадугледжваецца толькі для сыноў Ізраілевых – іншых людзей можна красьці. Гэта відавочны габрэйскі расізм.
2.9. «Варажбіткаў не пакідай у жывых» ( Зыход 22:18) .
2.10. «Той, хто прыносіць ахвяру багам, акрамя аднаго пана, хай будзе зьнішчаны (Зыход 22:20).
2.11. «Кожны, хто робіць працу ў дзень суботні, хай будзе адданы сьмерці» (Сыход 31:15).
Відавочна, што падобныя запаветы, прапаганда і заклікі са Старога Запавету да забойстваў і гвалту ўзбуджаюць расавую, нацыянальную і рэлігійную варожасьць, заклікаюць да вядзеньня агрэсіўнай вайны і генацыду ў адносінах да карэннага насельніцтва і да іншаверцаў.
Такім чынам, даныя заклікі й прапаганда са Старога Запавету парушаюць артыкулы 282-і, 354-ы, 357-ы КК РФ і ФЗ «Аб супрацьдзеяньні экстрэмісцкай дзейнасьці».
3. ПРАПАГАНДА ПАТАЛАГІЧНАГА ЗЬВЕРСТВА І САДЫЗМУ
Зьверскія пагромы чынілі юдэйскія фашысты на захопленых імі землях. Стары Запавет не асуджае гэтыя дзеі – наадварот, смакуе і апраўдвае факты гэтых зьверстваў.
3.1. «І аддаў Пан, Бог наш, у рукі нашыя і Ога, цара Васанскага, і ўвесь народ ягоны; і мы пабілі яго, так што нікога не засталося ў яго ў жывых… і аддалі мы іх праклёну, як учынілі з Сігонам, царом Эсэвонскім, пракляўшы кожны горад з мужчынамі, жанчынамі й дзецьмі» (Другазаконьне 3:3-6).
3.2. “І пабілі яны яго і сыноў ягоных і ўвесь народ ягоны, так што ніводнага не засталося жывога, і авалодалі зямлёю яго …” (Лічбы 21:35).
3.3. “І праклялі ўсе гарады, мужчын, жанчын і дзяцей, не пакінулі нікога ў жывых” (Другазаконьне 2:34).
3.4. Паталагічнае зьверства юдэяў ня ведае аналагаў у сусьветнай гісторыі. Перад тым, як увайсьці ў Зямлю Абяцаную, Майсей паслаў на выведку Ісуса Навіна і Халева Ефоніна. Вярнуўшыся, тыя сталі заахвочваць габрэяў да заваёвы ў такіх выразах:
3.5. «… ня бойцеся народу зямлі гэтай; бо ён дастанецца нам на зьяданьне» (Лічбы 14:9).
Юдэі ўжо цалкам «зьелі» некалькі народаў сьвету (Амарэі, Хатэі, Фэрэзеі, Хананэі, Гергесэі, Эвеі, Евусеі), і ад гэтых народаў больш нічога не засталося акрамя згадкі ў Бібліі.
Што гэтыя габрэйскія гісторыі могуць выклікаць у іншых народаў? Толькі нянавісьць у адказ.
3.7. У часы цара Давіда юдэі па-зьверску і з паталагічным садызмам зьнішчылі ўсё насельніцтва Равы Аманіцкай, кінуўшы людзей жыўцом пад пілы, пад жалезныя малатарні, пад жалезныя сякеры і ў абпальныя печы (2 Царстваў 12:31).
Такім чынам, крэматорыі ствараліся юдэямі задоўга да Гітлера. Вось адкуль ідзе так званы Халакост.
3.9. Габрэйскі Пан бог пасьля сьмерці свайго раба Майсея зрабіў стаўку на Ісуса Навіна. Ісус Навін быў чалавекам бясконцай жорсткасьці й садызму. Вось, што зрабіў гэты азьвярэлы юдэйскі пагромшчык, калі ён захапіў горад Ерыхон: «І праклялі ўсё, што ў горадзе, і мужчын, і жанчын, і маладых, і старых, і валоў і авечак, і аслоў. Усё вынішчылі мечам… А горад і ўсё, што ў ім, спалілі агнём» (Навін 6:20,23).
Войны – гэта пастаянны працэс існаваньня чалавецтва [заяўлена генераламі. – Рэд.]. Забойства воінаў – падзея досыць штодзённая. Але масавыя і пагалоўныя забойствы жанчын, старых, дзяцей, поўнае спаленьне гарадоў – гэта нічым не апраўданае зьверства.
Вось ён, сапраўдны юдэйскі фашызм. Гэта поўны генацыд іншых народаў. Дзе ж гэтыя так званыя антыфашысты? Чаму маўчаць? Чаму не змагаюцца з габрэйскім фашызмам?
Тое ж самае зьверства Ісус Навін стварыў з горадам Гай. Усіх жыхароў і мужчын, і жанчын забіў. Пасьля чаго: «Спаліў Ісус Гай і абярнуў яго ў вечныя руіны, у пустыню, дасёньня; а цара Гайскага павесіў на дрэве» (Навін 8:24-29).
Тое ж самае зьверства юдэйскія фашысты стварылі з гарадамі: Мэкед, Ліўна, Лахіс, Газэр, Эглон, Хэўрон, Давір, Асор. Усіх людзей, у тым ліку жанчын і дзяцей, пагалоўна вынішчылі, гарады спалілі, усіх цароў павесілі на дрэве (Навін 10:28-38).
І пасьля гэтага нехта пытаецца: «За што ж усё-ткі ва ўсе часы ўсе народы сьвету так не любілі й ня любяць «бедных і няшчасных» габрэяў?»
Відавочна, што тэксты Старога Запавету ўтрымліваюць заклікі й прапаганду разьвязваньня і вядзеньня агрэсіўнай вайны (арт. 354-ы КК РФ) і прапаганду генацыду (арт. 357-ы КК РФ).
3.10. Егіпцяне прытулілі габрэяў у сваёй краіне і выратавалі іх ад голаду. І як жа габрэі й іх габрэйскі бог адплацілі егіпцянам? Самымі жорсткімі забойствамі, зьдзекамі, рабаваньнямі. Любімы занятак габрэйскага Пана бога – гэта забойства старых, жанчын і дзяцей, асабліва дзяцей-першанцаў.
«Апоўначы Гасподзь пабіў усіх першанцаў у зямлі Егіпецкай, ад першанца фараона, да першанца вязьня, які быў у вязьніцы» (Зыход 12:29). Гэтыя зьверскія забойствы немаўлятаў юдэйскія фашысты сьвяткуюць як вялікае сьвята – Вялікдзень. Вось што такое Вялікдзень [рус. Пасха].
А як юдэі сьвяткуюць Вялікдзень? Рытуальна паўтараюць дзеі свайго габрэйскага бога Яхвэ – забіваюць дзяцей і п’юць іх кроў. Стаўленьне юдэяў да арыйскай крыві носіць містычны характар. Арыйскую кроў ўжываюць ня толькі вышэйшыя юдэйскія масоны, але і шэраговыя сябры секты хасідаў – найбольш артадаксальных пасьлядоўнікаў Торы і Талмуда (8,9,10).
У Старым Запавеце захаваныя прамыя ўказаньні на гэты жахлівы звычай юдэяў: «Вось народ, як ільвіца ўстае, і як леў падымаецца; ня ляжа, пакуль ня зьесьць здабычы і пакуль не нап’ецца крыві забітых» (Лічбы 23:24). Колькі існуюць юдэі, столькі яны займаюцца гэтым сатанінскім зьверствам. Аб бясконцых фактах юдэйскіх злачынстваў, зьвязаных з катаваньнем, рытуальным забойствам арыйскіх дзяцей і выкарыстаньнем іх крыві, пішуць многія аўтары. У прыватнасьці, ёсьць брашура самаго Уладзіміра Даля (8,9) – вялікага навукоўца, чыя навуковая грунтоўнасьць і скрупулёзнасьць ня могуць выклікаць ні найменшых сумневаў.
Не трэба думаць, што факты рытуальных забойстваў дзяцей – гэта перажыткі мінулага. Юдэі гэта рабілі заўсёды, робяць цяпер і зьбіраюцца рабіць і далей у будучыні. Для людзей з нармальнай псіхікай рытуальныя зьверскія забойствы дзяцей настолькі ненатуральныя, што яны ня могуць паверыць, што такое ўвогуле можа адбывацца. Але такое адбывалася і адбываецца. Такія жорсткія факты.
У XIX стагоддзі ў Расеі было раскрыта рытуальнае забойства двух хлопчыкаў у г.Саратаве. Выканаўцаў гэтага лютай дзеі Юшкевічара і Шліфермана прысудзілі да катаржных прац у рудніках па 20 гадоў кожнага. З апошніх падзей неабходна адзначыць рытуальнае забойства ў г.Краснаярску пяці хлопчыкаў у 2005 г. і дзяўчынак у 2006 і 2007 гг. Раны на целах дзяцей былі аналагічныя ранам дзяцей у г.Саратаве. Рускі антыфашысцкі камітэт зьвяртаўся па гэтым пытаньні непасрэдна да Генеральнага пракурора Расеі Ю.Чайкі (14), але гэтая крымінальная справа да гэтага часу не раскрытая. Менавіта з-за гэтых злачынстваў ненавідзяць юдэяў так званыя “антысеміты”.
4. ДАКТРЫНЫ ФІЗІЧНАГА І КУЛЬТУРНАГА ГЕНАЦЫДУ (ЭТНАЦЫД)
Стары Запавет прапаведуе ды прапагандуе фізічны і культурны генацыд ў адносінах да негабрэйскіх народаў.
Вось як габрэйскі “бог” Яхвэ вучыць габрэяў рабіць зь іншаверцамі й сьвятынямі традыцыйных язычніцкіх рэлігій іншых народаў сьвету:
4.1. “Вось пастановы і законы, якія вы павінны выконваць у зямлі, якую Пан – Бог бацькоў тваіх, дае табе ў валоданьне, ва ўсе дні, якія вы будзеце жыць на той зямлі. Зьнішчыце ўсе месцы, дзе народы, якімі вы авалодаеце, служылі багам сваім, на высокіх гарах і на пагорках, і пад кожным галінастым дрэвам; і разбурыце ахвярнікі іхнія і паламайце слупы іхнія, і спаліце агнём гаі іхнія, і разьбіце балваны багоў іхніх, і вынішчыце імя іхняе ў месцы тым” (Другазаконьне 12:2-3).
4.2. “… аддай іх праклёну, ня ўступай зь імі ў саюз і не шкадуй іх; … ахвярнікі іхнія разбурыце, слупы іхнія паламайце, і гаі іхнія высечыце, і балванаў багоў іхніх спаліце агнём” (Другазаконьне 7:2-5).
4.3. “Куміры багоў іхніх спаліце агнём” (Другазаконьне 7:25).
4.4. «… праганіце ад сябе ўсіх жыхароў зямлі й зьнішчыце ўсе выявы іх, і ўсіх літых ідалаў іхніх зьнішчыце і ўсе капішчы іхнія спустошце; і вазьмеце ў валоданьне зямлю і пасяліцеся на ёй» (Лічбы 33:52-53).
4.5. «Калі пойдзе перад табою анёл Мой і павядзе цябе да Амарэяў, Хатэяў, Фэрэзеяў, Хананеяў, Гергесеяў, Эвеяў, Евусеяў, і зьнішчу іх (ад аблічча вашага), дык не пакланяйся багам іхнім, і не служы ім, і не пераймайся справамі іх, але паламай іх і разбуры помнікі іх» (Зыход 23:23-24).
Тут мы бачым абсалютную нецярпімасьць, агрэсіўную нянавісьць і варожасьць юдэяў да ўсіх традыцыйных нацыянальных рэлігій народаў сьвету.
Стары Запавет прапагандуе забойства іншаверцаў і поўнае зьнішчэньне нацыянальных сьвятынь і культурных каштоўнасьцяў. Гэта ня што іншае, як духоўны і фізічны генацыд.
Юдэі ў адпаведнасьці зь Біблейскай дактрынай культурнага генацыду мэтанакіравана зьнішчалі старажытныя рукапісы. Яны зьнішчылі найстаражытныя бібліятэкі – сховішчы каштоўных кніг: проташумерскую ў Вавілоне, Александрыйскую ў Егіпце, этрускую ў Рыме, папірусную ў Фівах і Мемфісе, велізарную бібліятэку ў Царградзе. Скралі бібліятэкі Яраслава Мудрага й Івана Грознага. Спалілі храм-капішча ў Афінах, разбурылі архіпелаг Сантарын і г.д. Усё гэта з адной мэтай – зьнішчыць ключавую гістарычную інфармацыю.
З падачы пратэстантаў Пётр I зрэзаў рускі каляндар на 5508 гадоў і пачаў летазьлічэньне ад нараджэньня Хрыста. Пасьля чаго зьнішчыў гістарычныя дакументы і пасадзіў траіх габрэяў зь Еўропы наноў перапісваць і фальсіфікаваць гісторыю Расеі.
Традыцыйнымі рэлігіямі ўсіх народаў сьвету зьяўляюцца язычніцкія рэлігіі. Юдэі мэтанакіравана зьнішчалі ўсе рукапісы і помнікі паганскіх рэлігій.
Сьвет выдатна ведае фактычныя злачынныя дзеі «чалавекалюбнай» царквы. Больш за 13 мільёнаў чалавек царква спаліла на вогнішчах. Прычым палілі лепшых з лепшых. Палілі астраномаў, матэматыкаў, алхімікаў, чараўнікоў, любых іншых навукоўцаў, проста вальнадумных людзей. Царква самым жорсткім чынам перасьледвала навуку, вальнадумства, культуру, мастацтва. Царква разьвязала некалькі кровапралітных войнаў і крыжовых паходаў. 15 стагоддзяў у Еўропе царква забараняла людзям мыцца, зьнішчыўшы ўсе лазні (агмені паганскага распусты).
Нядаўна Папа рымскі прыносіў афіцыйныя прабачэньні з нагоды злачынстваў, якія зьдзейсьніла царква супраць чалавецтва. Але хіба гэта мяняе тэксты і сэнс Старога Запавету? Ніколькі.
Хіба царква асудзіла ідэалогію Старога Запавету? Не!
Стары Запавет праграмуе рэлігію агрэсіўную, накіраваную на захоп улады, у тым ліку і да сусьветнай улады. Юдаізм – гэта рэлігія нацыяналістычная і нават расісцкая і шавіністычная. У юдаізме няма інтэрнацыяналізму. Інтэрнацыяналізм [касмапалітызм. – Рэд.] габрэі скормліваюць іншым для таго, каб схаваць факт безупыннай барацьбы юдэяў за сусьветнае панаваньне – барацьбы што вядзецца юдэямі заўсёды, паўсюль, пры любых абставінах, штодня і штохвілінна, з энергіяй, якая ніколі ня слабне.
…
6 . СУСЬВЕТНАЯ АЦЭНКА ЮДАІЗМУ І СІЯНІЗМУ
Сіянізм – гэта ўсяго толькі палітычная арганізацыйная форма юдаізму. Юдаізм – духоўны зьмест сіянізму (13).
Зьвярыную сутнасьць юдаізму і сіянізму разумее большасьць народаў сьвету.
10 лістапада 1975 года на ХХХ сесіі Генеральнай Асамблеі ААН была прынятая гістарычная рэзалюцыя № 3379, у якой сіянізм быў прызнаны адной з формаў расізму. Гэта ацэнка ўсёй сусьветнай супольнасьці.
Сіянісцкая мафія ўвесь час імкнулася гэтую рэзалюцыю адмяніць з дапамогай сваіх халуёў. Але трэба выдатна разумець, што рашэньні можна адмяняць, а факты адмяніць – немагчыма. Прыняцце гэтай рэзалюцыі ААН – гэта фундаментальны гістарычны і юрыдычны факт! Ён быў, ёсьць і будзе. Яго можна імкнуцца замаўчаць, схаваць, але яго немагчыма адмяніць або зьнішчыць!
7. НЕКАТОРЫЯ ВАЖНЫЯ ФАКТЫ ХРАНАЛОГІІ ГАБРЭЙСКІХ ВЫГНАНЬНЯЎ, СПРАВАКАВАНЫХ ЗЛАЧЫНСТВАМІ ЮДЭЙСКАЙ МАФІІ
Ідэалагічныя ўстаноўкі Старога Запавету фармуюць сьветагляд і сістэму каштоўнасьцяў юдэяў. Як мы бачым, гэтыя ўстаноўкі праграмуюць злачынную сьвядомасьць юдэяў і штурхаюць іх на разнастайныя злачынствы.
Негабрэйскія народы ня проста пасіўна назіралі за злачынствамі юдэяў, а змагаліся зь юдэйскай мафіяй, як маглі.
За разнастайныя злачынствы (забойствы, рабаваньні, падпалы, атручваньні, падманы, махінацыі, рытуальныя забойствы дзяцей і г.д.) габрэяў выганялі з розных краін сьвету (3,4,5,6).
А менавіта:
– у 772 г. да н.э. Ізраільскае царства было падпарадкаванае асірыйскім царом Саргонам II, які большую частку габрэяў выгнаў у аддаленыя правінцыі Асірыі.
– у 586 г. да н.э. Юдэю заваяваў вавілонскі цар Навухаданосар II. Менавіта тады храм Саламона быў упершыню разбураны, габрэйскае мужчынскае насельніцтва было амаль цалкам перабітае, а жанчыны і дзеці – адведзеныя ў Месапатамію.
– у 538 г. да н.э. фарсідскі цар Кір авалодаў Вавілонам, але, на жаль, іншы фарсідскі цар Артаксеркс узяў сабе ў жонкі габрэйскую дзяўчыну Эсьфір, навучаную ўсім тонкасьцям сексуальнага мастацтва. Эсьфір для Артаксеркса апынулася даражэй уласнага народу, і калі персы, змучаныя габрэйскім паводзінамі, падрыхтавалі на чале зь візірам Аманам шырокамаштабную антыгабрэйскую акцыю, Эсьфір арганізавала вынішчэньне ўсёй эліты персідскага народу – 75 000 чалавек. Гэтае злачынства генацыду юдэі сьвяткуюць як «вялікае» сьвята Пурым. Пурым сьвяткуецца 23 лютага па старым стылі й 8 сакавіка па новым стылі (у Савецкім Саюзе гэтыя сьвяты абываталю падаваліся як Дзень савецкай арміі й Міжнародны жаночы дзень).
– у 19 г. н.э. – габрэі былі выгнаныя з Рыма рымскім імператарам Тыберыем (42 г. да н.э. – 37 г. н.э.);
– у пачатку III стагоддзя – з рымскіх правінцый кесарам Канстанцінам I (285 – 337 гг.);
– у пачатку VII стагоддзя з Аравіі Магаметам (570 – 632);
– у 629 г. – з Франкскага каралеўства Дагабертам;
– у 875 г. – зь Сенса;
– у 1080 г. – першае выгнаньне з Францыі;
– у 1099 г. – зь Ерусаліма крыжакамі;
– у 1113 г. адбыўся габрэйскі пагром у Кіеве па чыста народнаму парыву тымі, хто быў да мяжы абураны паводзінамі габрэяў. Пасьля чаго агульным сходам князёў ўсе габрэі былі выгнаныя з Русі. Уладзімір Манамах (1053 – 1125) абвясьціў: «Цяпер выслаць жыдоў зь зямлі рускай з усёй іх маёмасьцю і надалей не прымаць іх, а калі яны таемна ўвойдуць, то вольна іх забіваць і рабаваць»;
– у 1171 г. зь Італіі;
– у 1287 г. зь Берна (Швайцарыя);
– у 1290 г. кароль Эдуард I Даўганогі (1239 – 1307) цалкам выганяе габрэяў з Англіі.
– у 1307 з Францыі Філіпам IV Прыгожым (1268 – 1314);
– у 1391 г. кароль Карл VI (1368 – 1422) выганяе габрэяў з Францыі.
– у 1407 г. з Кракава (Польшча);
– у 1492 г. габрэі былі цалкам выгнаныя зь Гішпаніі Ізабэлай I і Фердынандам V;
– у 1493 г. кароль Фердынанд V выганяе габрэяў з Сіцыліі;
– у 1495 г. з Фларэнцыі;
– у 1497 г. з Партугаліі каралём Мануэлам I (1469 -1521);
– у 1541 г. з Аўстрыі;
– у 1580 з Ноўгарада Янам Грозным (1530-1584);
– у 1591 г. чарговае выгнаньне з Францыі;
– у 1629 г. кароль Філіп IV выганяе габрэяў зь Гішпаніі й Партугаліі.
– у 1634 г. зь Цюрыха (Швайцарыя);
– у 1648 г. юдэйская мафія арганізавала беспарадкі, а затым «ангельскую» рэвалюцыю, якая завяршылася крывавым тэрорам з рытуальным забойствам караля.
– у 1727 г. з Расеі імператрыцай Кацярынай Вялікай (1684-1727);
– у 1743 г. імператрыца Лізавета Пятроўна выгнала габрэяў з Расеі, выдаўшы такі ўказ: “Усе габрэі, мужчыны і жанчыны, незалежна ад іх становішча і багацьця, павінны неадкладна прыбрацца за межы… Дарогамі тысячагоддзяў”.
– у 1789 г. у Францыі сіянісцкая мафія арганізавала беспарадкі, «узяцьце» Бастыліі, у якой у той час зьмяшчалася ўсяго 7 крымінальных злачынцаў. Далей арганізавалі «французскую» рэвалюцыю, якая завяршылася крывавым тэрорам і рытуальным забойствам караля Людовіка XVI.
– 12 сакавіка 1801 г. у выніку сіянісцкай змовы імператар Расеі Павел I быў задушаны ў сваіх пакоях габрэем Паленам.
– 19 лістапада 1825 г. у выніку сіянісцкай змовы імператар Расеі Аляксандр I быў атручаны трыма габрэямі – лекарам Віле, Валконскім і Стафрэгенам.
– 1 сакавіка 1881 г. у выніку сіянісцкай змовы пасьля чатырох няўдалых замахаў быў забіты выбухам бомбы імператар Расеі Аляксандр II. Імператар Расеі Аляксандр III горда заявіў, што Расія – для рускіх, і рускі народ павінен стаць гаспадаром сваёй зямлі. Ён сьмела ўмацоўвае ўнутраную і зьнешнюю палітыку Расеі, нягледзячы на значны таемны супраціў юдэйскай мафіі.
На жаль, гісторыя нікога нічаму ня вучыць. Народы хутка забывалі габрэйскае пытаньне і праз 100, 200, 300 гадоў сутыкаліся з гэтым праклятым пытаньнем зноў.
8. ЮРЫДЫЧНЫЯ ВЫСНОВЫ:
Стары Запавет нашпігаваны адкрытымі заклікамі й прапагандай забойстваў, гвалту, вядзеньня агрэсіўных войнаў, генацыду і зьнішчэньня ўсіх нацыянальных культур. Цытаты з Старога Запавету можна прыводзіць колькі заўгодна доўга. Але прыведзеных цалкам дастаткова, каб даць прынцыповую ацэнку гэтай кнігі.
Лёгка бачыць, што Стары запавет фармуе злачынную ідэалогію.
Можна без перабольшаньня сказаць, што юдэйскае права было на працягу тысячагоддзяў і працягвае заставацца па гэты дзень галоўнай сусьветнай кузьняй ўсёй гамы злачыннасьці, якая толькі існуе ў сьвеце.
Старазапаветная ідэалогія распальвае і ўзбуджае нацыянальную, расавую і рэлігійную варожасьць, абражае і прыніжае нацыянальную годнасьць.
Ідэалогія Старога Запавету – агрэсіўная і амаральная, якая фармуе ідэалы зла, накіроўвае габрэяў на шлях злачынстваў (ад імя нібыта бога), дае габрэям абгрунтаваньне і апраўданьне іх злачынных дзеяньняў.
Ідэалогія Старога Запавету зьяўляецца галоўнай прычынай нянавісьці да габрэяў з боку негабрэяў.
Усё, што напісана ў Старым Запавеце – гэта ня проста гісторыя габрэяў ды іх мінулае. Гэта таксама іх сучаснасьць і будучыня. Гэта іх Запаветы, іх правілы паводзінаў на ўсе часы. У Ізраілі няма канстытуцыі. Месца канстытуцыі ў іх займаюць Тора і Талмуд. Гэта і ёсьць іх заканадаўства.
Уся габрэйская сістэма выхаваньня і адукацыі, уся педагогіка заснаваныя на Торы і Талмудзе. Стары запавет – аснова габрэйскай нацыянальнай ідэалогіі й нацыянальнай псіхалогіі.
Вось што напісана ў Ерусалімскім выданьні Торы: «Тора зьяўляецца асновай існаваньня габрэйскага народу і выказвае сутнасьць габрэйскага ладу жыцьця…» (2, с.7).
Ідэалагічныя дактрыны, прынцыпы і ўстаноўкі юдаізму, узятыя са Старога Запавету, прапагандуюць з аднаго боку габрэйскую расавую выключнасьць і перавагу (так званую богаабранасьць), з другога боку – непаўнавартасьць ўсіх астатніх народаў і рэлігій сьвету.
Стары Запавет утрымлівае прапаганду нянавісьці да іншаверцаў й іншадумцаў, узбуджае і распальвае рэлігійную, расавую і міжнацыянальную нянавісьць, варожасьць і варажнечу. Утрымлівае прамыя заклікі да забойстваў іншаверцаў і чужынцаў, да зьнішчэньня нацыянальных культур і рэлігій. Стары Запавет прапагандуе злачынныя дзеі па незаконным захопе ўлады і прысваеньні чужой маёмасьці, смакуе гістарычныя факты найжорсткіх садысцкіх злачынстваў юдэяў супраць чалавечнасьці, прапагандуе ідэю сусьветнага панаваньня юдэяў над усім сьветам з мэтай пабудовы сусьветнага рабаўладальніцкага ладу, фармуе і праграмуе сьвядомасьць юдэяў і робіць зь іх міжнародных злачынцаў.
Лёгка бачыць, што прапаганда юдаізму цалкам падпадае пад прыкметы і артыкулы 282 КК РФ і ФЗ «Аб супрацьдзеяньні экстрэмісцкай дзейнасьці».
На падставе вышэйпададзенага патрабуем прызнаць Стары Запавет Бібліі экстрэмісцкай літаратурай.
–
Літаратурныя крыніцы:
1.Библия, книги священного писания Ветхого и Нового Завета. Издание Московской патриархии, Москва 1988.
2. Тора с русским переводом. Издательство «Шамир» Иерусалим 5753 г., издательство «Арт-Бизнес-Центр» Москва 1993 г.
3. Истархов В.А. «Удар Русских Богов», М., Институт экономики и связи с общественностью, 1999 г.
4. Емельянов В.Н. «Десионизация», Париж, «русское слово», 1979.
5. Барышенко В.С. «Библейское рабство». М. «Русская Правда», 2003.
6. Волков М.К. «Почему люди не любят еврейскую мафию?» М. «Русская правда» 2006 г.
7. Дмитрий Моклецов «Великие о евреях». Москва 2003 г. типография «Гинтас» г. Каунас
8. В. И. Даль «Записка о ритуальных убийствах». 1844, М., «Витязь», 1995.
9. Филипп де Вер «Ритуальные убийства». В.И. Даль «Записка о ритуальных убийствах». Харьков, «Див», 2006.
10. «Обонятельное и осязательное отношение евреев к крови», В. В. Розанов, Стокгольм, 1932 г.
11. Джон Колеман «Комитет 300», М. «Витязь», 2000.
12. Генри Форд «Международное еврейство», М.,«Москвитянин», 1993.
13. Ю. Иванов «Осторожно: сионизм». М., «Витязь», 1999.
14. Дубров Г.К. «Генералы о еврейской мафии». М. «Витязь» 2009.
– – –
З павагай:
Старшыня Прэзідыуму Рускага антыфашысцкага камітэту
генерал-лейтэнант Г.К.Дуброў,
Адказны сакратар, палкоўнік В.М.Вусаў,
Кіраўнік юрыдычнай службы,
кандыдат тэхнічных навук У.Я.Анішчук.
–
P.S.
Інфармацыя зь Вікіпедыі: http://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%94%D1%83%D0%B1%D1%80%D0%BE%D0%B2,_%D0%93%D1%80%D0%B8%D0%B3%D0%BE%D1%80%D0%B8%D0%B9_%D0%9A%D0%B0%D1%80%D0%BF%D0%BE%D0%B2%D0%B8%D1%87
“28 кастрычніка 2010 г., у 19 ч. у блізкім Падмаскоўі, на платформе «Заря» ў балашыхінскім раёне генерал-лейтэнант Дуброў загінуў пры нявысьветленых абставінах. Як звычайна, чакаючы сваёй электрычкі, нечакана ён упаў з платформы пад электрацягнік, які рухаўся, і памёр на месцы.
Незадоўга перад гібельлю выйшла ў друк кніга Дуброва «Генералы аб габрэйскай мафіі». Генерал Дуброў разам з палкоўнікамі В.Квачковым і С.Церахавым, генераламі М.Цітовым і В.Ачалавым павінен быў выступіць з прамовай на мітынгу «Войска супраць Сердзюкова», які адбыўся 7 лістапада. Акрамя нябожчыка Дуброва, на мітынг не змаглі патрапіць: бліжэйшы паплечнік Дуброва генерал-лейтэнант Б.Дебашвілі (знойдзены мёртвым у цэнтры Масквы), камандуючы ВДВ РФ генерал-лейтэнант В.Шаманаў (знаходзіўся ў цяжкім стане ў рэанімацыі пасьля ДТЗ), а таксама старшыня Саюзу дэсантнікаў Расеі, былы начальнік выведкі ПДВ палкоўнік П.Папоўскіх, які быў затрыманы ДПС па дарозе на мітынг “за парушэньне хуткаснага рэжыму”…”.
https://www.facebook.com/profile.php?id=100000643865278&hc_location=timeline
«О делах масонов» §1.Знамения нашего времени. Текст-1.
В последние 200 лет мы наблюдаем на нашей земле всё больший рост физического насилия, сопровождаемого нравственной распущенностью, сексуальной революций, распространением, имущественного неравенства, нарушением прав человека. И это сопровождается ростом идеологического, экономического, политического и военного могущества государства СОЕДИНЕННЫХ ШТАТОВ АМЕРИКИ.
Это побуждает нас внимательнее и глубже отнестись к исследованию сущности и идеологии этого государства, чтобы понять причину такого его поведения и защититься от его вредной деятельности.
Соединенные штаты Америки были созданы полусекретной международной организацией масонов в конце 18 века в Северной Америке.
США как государство были вскормлены на рабовладении и жестокой эксплуатации негров. Американская нация образовалась на крови, костях, землях и имуществе более 100 млн. убитых и замученных индейцев, настоящих хозяев этой страны. Первыми начавшими ”торговать” с индейцами, были Х. Леви и Н. Ло, которые построили в Ньюпорте спиртовой завод и начали спаивать местное индейское население. Уже через короткое время в районе Ньюпорта было построено еще 22 заводика по производству спирта. Все они принадлежали евреям. С помощью ”огненной воды” и прямых убийств коренные жители Америки─ индейцы были ликвидированы.
К середине ХХ века общее количество членов масонских лож и организаций составило только в США около 50 млн. человек. Масонские ложи и клубы типа ”Ротари”, ”Лайонс”, ”Кювенис”, ”Эльк” и многие другие имеются в каждом городе и поселке США. Даже в самых маленьких населенных пунктах существуют первичные ячейки масонской организации.
Масоны возглавили войну с христианской символикой в государственных учреждениях и школах США. Христианам в Америке запрещено устанавливать изображения креста и распятия Спасителя на государственных землях. Ранее установленные кресты повсеместно сняты. Не допускается изображение Христа в учебных аудиториях государственных школ и университетов. В 1994 году по требованию иудеев и масонов был снят крест с небольшой университетской церкви в городе Финиксе (Аризона). Подобная же история произошла в 1997 году в Сан-Франциско (Калифорния), результаты те же.
Американские масоны первыми подняли руку, чтобы ”переписать” Священное Писание. Святотатцы из масонских лож сократили Библию, изъяв из нее все места, ”неудобные” для иудеев и против сатаны. Новая ”библия” с изображением масонского циркуля и звезды Давида на переплете продается ныне в масонских книжных магазинах.
Небольшие общины истинных христиан в США живут подобно христианам языческого Рима, в условиях гонений и преследований. Они не могут протестовать против всеобщего разврата, сатанизма, гомосексуализма’, которые с головою захлестнули США. Масонские законы Америки охраняют их права. Любой человек, протестующий против них, по американскому закону нарушит их права и поэтому подлежит заключению в тюрьму.
После второй мировой войны масонство усилило свое наступление на христианство. Прежде всего это выразилось в создании открытых богоборческих, сатанинских и гомосексуальных организаций. Вождями этих движений, как правило, были масоны. Американские масонские организации стали инициаторами большинства содомитских движений, по их инициативе почти во всех штатах были приняты законы, легализовавшие гомосексуализм, извращенцы получили особый статус и защиту от ”предрассудков”. В 1995 году Всеамериканский съезд раввинов одобрил содомитство, отметив, что оно не противоречит иудаизму. В 1996 году ряд иудейских и масонских активистов создали общеамериканскую организацию ”Прогрессивный Союз за американскую семью”. Возглавил Союз и масон М. Лернер. На первое место в программе Союза была поставлена борьба за свободу абортов и права гомосексуалистов. Масонские организации, вроде ложи ”Бнай-Брит”, зорко следят за любыми попытками христиан противостоять антихристианству, богоборчеству, несправедивости и талмудизму определенных слоев еврейства. Любые попытки восстановить справедливость обычно объявляются ими как ”антисемитизм”, ”виной” которому ”является христианство”. Масоны и члены близких к ним организаций – обязательная и определяющая часть всех структур власти: от окружных и муниципальных до штатных и федеральных, а также непременный элемент властных вертикалей в бизнесе, финансах, армии, культуре, образовании, искусстве, литературе и, конечно, в журналистике. Все, кто хочет сделать карьеру в Америке, обязательно вступают в масонскую ложу или клуб. Масоны гордятся США, считают её своей страной – ”великой масонской сверхдержавой”. Пятьсот тысяч столичных масонов определяют всю политику Соединенных Штатов. Насколько абсолютна власть иудейско-масонской элиты, свидетельствует тот факт, что любой американец, решивший заняться политикой, прежде всего записывается в масонскую ложу, притом чаще всего он состоит одновременно в нескольких масонских ложах и организациях. Чем выше поднимается политик, тем больше масонских степеней в ложах различных масонских ритуалов он получает.
В 1912 году эти еврейские банкиры, действуя подкупом и шантажом, добиваются узаконенного права господствовать над финансами США. В обмен на денежную поддержку во время избирательной кампании президент-масон Вудро Вильсон подписывает закон о Федеральной резервной системе, согласно которому распоряжение финансовыми ресурсами страны и выпуск национальной валюты переходят в руки международных еврейских банкиров. В 1823 году двумя высокопоставленными американскими масонами – президентом США Д. Монро и госсекретарем Д. Адамсом – был подготовлен документ, впоследствии получивший название ”доктрина Монро”, или ”Америка для американцев”, где объявлялось о притязании США на господство во всем западном полушарии планеты. Документ был одобрен и всячески пропагандировался масонскими ложами, рассматривавшими его как первый шаг к присоединению всех стран Северной и Южной Америки к США.
Истребив и захватив территории индейцев, государство продолжило свою жестокую агрессию дальше, заливая мир потоками крови. У Испании была захвачена Флорида, у Мексики – огромная территория Техаса. Впоследствии США совершили новую агрессию на Мексику, отобрав у нее территории Новой Мексики и Северной Калифорнии. Вероломным нападением американцы добились от Англии передачи им права на Орегон. После 1848 года США вышли к Тихому океану по всему побережью от Канады до Мексики. Площадь США с 1776 года увеличилась в 8 раз.
Особым элементом американской, антихристианской маскультуры стала рок-музыка.
В 60-х годах на базе такого воспитания в США и Западной Европе возникло антихристианское молодежное движение ”хиппи”. Миллионы молодых людей в Западной Европе, США, а позднее и в России прониклись растленным духом масонских вожаков, отвергли ”устаревшие” нормы морали, государства, христианской Церкви. Повсюду возникли тысячи сборищ молодежи, враждебной христианской цивилизации, проводившие время в угаре наркотиков и скотского секса. Именно с движением ”хиппи” связано развитие ”сексуальной революции”, отвергнувшей нормы Нового Завета и приблизившей половую любовь к ”идеалу” ”стакана воды”.
(Из книги Олега Платонова «Почему погибнет Америка». См.интернет.
§2.В конце 18 и начале19в. Масоны совершили французеую революцию и поддерживали Наполеона.
Французское франк-масонство побочная дочь английского масонства. Масонства.”Достославная революция” 1688 года, приведшая к окончательному свержению династии Стюартов в Англии, вынудила короля Иакова II со своими приверженцами искать убежища у христианнейшего короля-солнца Франции Людовика XIV, т. е. сторонники Иакова II, и сочувствовавшие им поклонники английских общественных порядков были первыми основателями масонских лож во Франции. Рядом с якобитским дворянством организуют ложи во Франции и представители английской знати, сохранившей верность Ганноверскому дому. Масонская пропаганда имела большой успех. Уже в тридцатых годах XVIII века в Париже числилось 5 лож. Общественный и политический строй Англии этого времени как французской знати, так и буржуазии представлялся идеальным, а увлечение английскими порядками и желание пересадить их во Францию содействовали быстрому распространению масонства.
В декабре 1743 г. масонами Франции избран пожизненным Великим Мастером его принц королевской крови Людовик Бурбон,граф Клермон. С этой даты существует “Великая Английская Ложа Франции”. После смерти графа Клермон враждовавшие в Великой Ложе группы примирились, и был выбран новый гроссмейстер, герцог Шартрский, впоследствии Орлеанский, и его заместитель герцог Монморанси-Люксембург.С 1773 г. Великая национаальная ложа стала именоваться “Великим Востоком Франции”. Масонство, имея высоких покровителей из знати, могло вести беспрепятственно свою работу. Для внешнего приспособления масоны демонстрировали свою религиозность и верность королю. Масоны настолько искусно действовали во вне, что ни у кого не возникало никаких подозрений относительно их истинных намерений. Король и королева Мария Антуанетта, не зная внутренней сущности масонства, покровительствовали ему и брали под свою защиту от обвинений. Также нельзя масонство называть обществом убежденных безбожников, ибо там постоянно говорят о Боге, дают много милостыни, воспитывают детей бедных или умерших членов братства. Прикрываясь высоко гуманными и филантропическими принципами, масонство подготовило, организовало и осуществило “Великую революцию”.Идейную подготовку французской революции сделали ученые, философы и просветители. Масонские ложи собрали в своих недрах выдающихся представителей наук и искусств. В основанной в 1769 г. Ложе Наук, переименованной в Ложу Девяти Сестер, значились Вольтер, Франклин, Кондорсэ, Дюпати, Эли де Бомон, Курт де Гебелин, Дантон, Бриссо, Камиль Демулен, Сиейс, Бальи, Ромм, Гара, Пастерэ, Форстер, Кабанис, Грез, Берне, Гудон, братья Монголфьеры и другие. В этой же ложе находились крупные политические деятели, литераторы, художники и ученые. Государственные основы королевской Франции подтачивались пропагандой масонов Вольтера, Кондорсэ, Дидро, дєАламбера, Монтескье и Ж. Ж. Руссо. Все эти философы, особенно Вольтер, дєАламбер и Дидро были проникнуты глубокой ненавистью к христианству и монархическому образу правления. Вольтер воспользовался идеями Локка, Бэкона, Ньютона и других английских писателей и применил их к практическим требованиям момента.
Исповедуя деизм, Вольтер считал религию необязательной и даже вредной, доказывая, что история религий есть “ряд обманов и глупостей”. В своих политических проповедях он требовал реформ и коренного переустройства всех общественных отношений. Монтескье проповедовал теорию разделения властей и рекомендовал во Франции установить английскую форму правления, при которой народу принадлежит власть законодательная, королю – исполнительная и независимому сословию судей – власть судебная.
Повторяя мысли Локка, что человеческое общество возникло в силу договора между людьми, которые первоначально были свободны, Жан Жак Руссо приходит к крайнему выводу и проповедует безусловное верховенство народа, отвергая представительство, и принцип разделения властей. По его мнению распоряжение в государстве должно исходить непосредственно от народного собрания, в котором имеют право участвовать все граждане. Руссо учил, что сам народ непосредственно устанавливает для граждан законы, права и религиозные убеждения. Рекламу произведениям “просветителей” делали масонские ложи. Целая плеяда более мелких писателей создала литературу, доступную пониманию масс: памфлеты, эпиграммы, анекдоты и пр. Для распространения масонского учения в народе употреблялись литературные сборники, журналы, романы, брошюры, театр. Известный клуб масона Гольбаха был главной фабрикой литературы: “Большая часть книг того времени, направленных против религии, нравственности и против правительства, была нашего производства, – говорит один из членов этого клуба. – Масса памфлетов самого непристойного содержания, направленных главным образом против королевы и сочинявшихся в Англии, ходили по Парижу. Для распространения же противоправительственных и противорелигиозных сочинений в среде народа существовала целая система и делалось это через посредство школьных учителей и особых разносчиков, странствовавших по деревням”. (39)
Движение, приведшее к свержению монархии, было создано искусственно. Франция, по сравнению с царствованием Людовика XV, достигла расцвета.Экономическое положение страны стало улучшаться: промышленность развивалась. Французы были ревностными католиками и сохраняли верность, преданность и любовь к своему королю. Л. де-Понсен в своем замечательном труде: “Тайные силы революции” пишет: “Революция 1789 года не была ни самопроизвольным движением против “тирании” старого порядка, ни искренним порывом к новым идеям свободы,равенства и братства, как это хотят нас заставить верить. Масонство было тайным вдохновителем и в известной степени руководителем движения. Оно выработало принципы 1789 г., распространило их в массах и активно содействовало их осуществлению”. Посвященные в тайну великого заговора против французского королевства знали о революции и высказывались по этому поводу совершенно открыто за несколько лет до наступления “великого события”. В 1760 г. масон Руссо писал: “По моему мнению, невозможно, чтобы великие монархии просуществовали долго. Мы приближаемся к кризису, к веку революции”. В 1762 г. масон Вольтер писал к маркизу де Шевален: “Все, что я теперь вижу, разбрасывает семена будущей революции, которая неминуемо должна случиться, но которой я не буду уже иметь удовольствие быть свидетелем. Свет до такой степени распространился, что от малейшего случая может произойти взрыв. И вот будет славное крошево. Как счастливы молодые люди. Каких штук они не насмотрятся”. (40) Все события революции были задуманы, организованы, детально разработаны и приведены в исполнение масонами. Король Людовик XVI был окружен врагами. Деятельность министров короля была планомерным ослаблением монархии. Активную роль в заговоре против французской монархии играли иллюминаты. В 1776 г. в Германии образовался Орден иллюминатов. Основателем его был Адам Вейсгаупт, профессор канонического и естественного права в университете в. Ингольштадте в Баварии.Основными идеями этого ордена было уничтожить все стеснения человеческой личности, освободить народы от тирании принцев и духовенства и деспотизма семьи.Программа деятельности иллюминатов, составленная самим Вейсгауптом, заключалась в следующем: “Все члены этого общества, заветную цель которого составляет всемирная революция, должны незаметно и без видимой настойчивости распространять свое влияние на людей всех классов, всех национальностей и всех религий; должны воспитывать ум в одном известном направлении, но делать это надлежит в глубокой тишине и со всей возможной энергией”.
Адам Вейсгаупт рекомендует: сделать наши принципы модными, дабы молодые писатели распространяли их в обществе и, таким образом, помимо своей воли служили нашему делу”. “Необходимо также, чтобы приобрести приверженность пылких голов, горячо проповедовать всеобщие интересы человечества”. “Каждый из нас должен обязаться осведомлять наших старших о должностях, службах, выгодах и иных почестях, которыми мы можем располагать, или которые мы можем получать путем рекомендаций, чтобы наши старшины получали возможность замещать эти должности достойными членами нашего ордена, служа им опорою, дабы незаметно видоизменять окружающий мир”. “Сильных мира сего необходимо окружить легионом людей неутомимых, направляющих всюду дела по предначертаниям ордена”. (41) В достижении поставленной цели Вейсгаупт считал все средства дозволенными и допустимыми. Самым радикальным средством являлось приобретение господствующего влияния в обществе, получение членами ордена общественных должностей и захват власти в государстве в свои руки. После тщательной подготовки на смену невидимой власти явится открытая сила ордена, которая всех приведет к покорности. “Тогда, – поучает своих последователей Вейсгаупт, – вяжите руки всем сопротивляющимся, уничтожайте, душите зло в корне. Давите всех, кого вы не сумели убедить”. Вейсгаупт объединил все разрушительные силы революции.
It was a real excitement coming across your site yesterday. I came here now hoping to discover interesting things. And I was not didftaissies. Your ideas for new techniques on this area were enlightening and a great help to me and my spouse. Thank you for leaving out time to write out these things as well as sharing your thoughts.