nashaziamlia.org

Асьветна-адукацыйны, грамадазнаўчы сайт для беларусаў: аналіз, прагноз, сілы, інтарэсы, сьветагляды, ідэі, ідэалогіі, праграмы, мэты.

Запісы

Пераемнікам прызначаны чалавек, які ім ніколі ня будзе

27 снежня, 2007 | Няма каментараў

Міхаіл Салтан, Глеб Шчарбатаў (паводле ariru.info/doc/?id=3014)

����, ��дз�в.JPG

Першага віцэ-прэм’ера і юрыста зь нягромкім голасам і мяккімі манерамі ў якасьці кандыдата ў прэзідэнты абралі “Единая Россия”, Аграрная партия, “Справедливая Россия” і “Гражданская сила”. Тры канфесіі дабраславілі Мядзьведзева: ён веруючы, інтэлігент (З паведамляньняў прэсы Расеяніі).

Каго вылучае ў прэзідэнты “Адзіная Расея”, можа, і ня надта важна, калі ў тайных планах Крамля фігуруе ідэя заглаўнага прэм’ер-мініста – г.зн. зноў жа Пуціна. Аднак пакуль гэтая ідэя не агалошаная і кандыдатура пана Мядзьведзева на поўным сур’ёзе абмяркоўваецца прэсай і палітолагамі, а некаторыя асабліва недальнабачныя грамадзяне ўжо нават кінуліся лізаць боты “новаму цару” (пры гэтым асьцярожна косяцца на старога, які пакуль яшчэ пры справах). Мы ня будзем прымаць удзел у гэтай пустой дыскусіі, аднак сам факат вылучэньня пана Мядзьведзева ў Прэзідэнты – факт надзвычай цікавы і сьведчыць пра татальнае бязладдзе, якое пачынаецца ў Крамлі. На гэтым бязладдзі мы і затрымаемся.

Для пачатку варта сказаць некалькі словаў пра персаналіі кандыдата. Аднак на Русі казаць пра такіх людзей нешта кепскае ёсьць грэх. Батанік, у цэлым. Ня можам сказаць нічога кепскага і пра габрэйскую маці пана Мядзьведзева – Юлію Веніямінаўну. Добрая, відаць, жанчына. Вось толькі нацыянальнасьць яе вядомая. Скажам, пра маці пана Бланка (мянушка Ленін), пра тату пана Джугашвілі (мянушка – Сталін), пра маці пана Лібермана (вядомага, як Ю.У.Андропаў) ніхто, акрамя самых блізкіх людзей, ня ведаў, таму 99,99% насельніцтва і 90% элітаў нават не падазравалі пра сапраўдную нацыянальнасьць правадыра сусьветнай рэвалюцыі “Ульянава”, генералісімуса “Сталіна” і генсека “Андропава”. Відаць, былі нейкія прычыны ў гэтых людзей хаваць сваё паходжаньне. Расея: зразумеюць, не зразумеюць [у аўтараў – рускіх шавінюг – так і ёсьць: Расея замест СССР. – Рэд.]. І гэта пры таталітарызме.

І вось, сабраліся пасьля незразумелых “выбараў” незразумелыя “партыі” й вылучаюць у прэзідэнты добрага, відаць, чалавека, але які нічым сябе не зарэкамендаваў, таго, хто ўсё жыцьцё насіў паперкі, тыповага хлопчыка-батаніка, у дадатак сына Юліі Веніямінаўны – гэта значыць, самага што ні на ёсьць галахічнага габрэя. Удакладнім, не звычайнага репатрыянта Ізраіля, а рэпатрыянта, паходжаньне якога не падпадае пад сумнеў і гарантуе яму вельмі добры прыём на гістарычнай радзіме. Нават нехта з коэнаў ці левітаў мог бы пана Мядзьведзева прыняць у сям’ю (хаця, магчыма, ужо і прыняў – прозьвішча супругі пана Мядзьведзева, мякка кажучы, трохі нязвыклае для рускага вуха).

Нічога кепскага ня маем супраць габрэяў. Аднак габрэйскія кандыдаты ў прэзідэнты Расеі неяк традыцыйна непапулярныя ў рускіх: Яўлінскі, Нямцоў, іншыя “правыя”. Больш 5% ніхто ніколі і не зьбіраў. Нават у Думу рускія ня хочуць вылучаць габрэяў. Ёсіфу Кабзону давялося нават балатавацца недзе ва Ўдмуртыі ці Буратыі. Ці могуць гэтага ня ведаць альбо неяк не разумець у Крамлі? У дадатак “пераемнік” не набярэ і гэтыя 5%, бо з пункту гледжаньня габрэяў далучаны да праваслаўя. Ва ўсялякім разе, так афіцыйна падаецца.

Наступны цікавы момант: персаналіі тых, хто вылучаў. Гэта: Уладзімір Уладзіміравіч Пуцін, “Адзіная Расея” і Ко, галоўны па РПЦ, галоўны муфтый, галоўны рабін. Усе разам. Дык з такім букетам рэкамендацыяў чалавека і ў Пекла ня прымуць!

Скажам, Уладзімір Уладзіміравіч і яго партыя 2 сьнежня набралі па 25 і 29% у Маскве і Піцеры – і гэта з беспрэцэдэнтным дасыпаннем бюлетэняў! А колькі прыхільнікаў ва Ўладзіміра Ўладзіміравіча ў рэчаіснасьці? А што значыць рада нейкіх муфціяў? Іслам – гэта трохі не РПЦ, там вертыкалі няма. Крэмль можа хоць самому пану Мядзьведзеву надзець на галаву дзіўны галаўны ўбор гэтых муфтыяў – а мусульмане пашлюць яго падалей. З іншага боку, паглядзяць на гэтую справу рускія: галоўны муфтый агітуе за Мядзьведзева. Дык вось яно што, – скажа народ! Вось такі будзе расклад. Пра рэкамендацыі ад Бер Лазара мы ўвогуле маўчым, бо і так усё вышэй сказалі.

Гэта – толькі пачатак, толькі павярхоўны погляд на кандыдата, у якога, калі ён пабудзе трохі пад пюпірамі, можа праявіцца маса цікавых радзімых пятнаў..

І вось такога цікавага і загадзя непрахаднога кандыдата нехта навошта вылучае ў прэзідэнты. Навошта?

Адназначна судзіць не бярэмся, а даем перабор варыянтаў, зь якіх называем найбольш верагодны. Мы яго ўжо абмалявалі раней: сістэма, дзе пану прэзідэнту будзе адведзеная роля вясельнага генерала, а ўся ўлада будзе сканцэнтраваная ў руках прэм’ер-міністра, якім стане, хутчэй за ўсё, Уладзімір Уладзіміравіч. Але ў гэтага варыянта могуць быць і падварыянты, якія ўмоўна можна назваць “Украіна” і “Паходня”.

Падварыянт “Украіна” зьяўляецца далейшым капіяваньнем апрабаванай у Кіеве пераходнай сьхемы. Там мясцовая наменклатура здолела трымаць свае пазіцыі, афіцыйна вылучыўшы малапрахаднога пана Януковіча з некалькі крымінальным мінулым, але неафіцыйна (г.зн. рэальна) паставіла на пана Юшчанку. Афіцыйна ён быў нібыта “аранжавым”, але калі прыйшоў да ўлады, пакінуў усё па-старому – і ня даў умацаваць пазіцыі небясьпечнай для наменклатуры пані Юлі. У прымяненьні да Расеяніі гэта можа выглядаць як афіцыйнае вылучэньне на выбары 2 сакавіка загадзя непрахаднога пана Мядзьведзева (аналаг пана Януковіча), і неафіцынае вылучэньне пана Касьянава. Ён будзе ісьці нібы ад апазіцыі, але ў цэлым згуляе ролю пана Юшчанкі: пераключыць на сябе апазіцыйны электарат, ня дасьць прайсьці расеянскаму аналагу пані Юлі, але ніякіх асаблівых рэформаў праводзіць ня будзе: усе панове ў Куршавелі так і застануцца на цёплых наседжаных месцах. Перамога ж пана Касьянава над панам Мядзьведзевым будзе татальнай [варта запомніць гэты прагноз. – Рэд.]. Калі ж пану Мядзьведзеву насыплюць галасоў ня ў меру, дык можа здарыцца яшчэ і невялікая “памаранчавая рэвалюцыя” – натуральна, “рэвалюцыя” цалкам кантралюемая…

Падварыянт “Паходня” мае некалькі іншы прагноз разьвіцьця падзеяў. Як усе мы выдатна ведаем і як вышэй было ўжо заўважана, кандыдаты ў прэзідэнты Расеі з асобаў габрэйскай нацыянальнасьці не карыстаюцца ў рускіх асаблівым попытам. Як адрэагуюць на такога кандыдата простыя выбарцы – здагадваемся. Аднак як адрэагуюць на габрэя на чале Расеі рознага роду паны з сілавых ведамстваў, якія ня маюць з габрэйскім народам нічога агульнага?

Возьмем, напрыклад, пана Макашова, погляды якога ня менш вядомыя, чым ён сам. Пан Макашоў, наколькі мы ведаем, узначальваў ня Лунную вайсковую акругу – ён служыў у Расеяніі, меў зносіны зь іншымі ваеннаслужачымі розных званьняў, пасадаў і ўзростаў. Ня факт, што ён не знаходзіў у іх разуменьня, зусім ня факт. Гэта значыць, сярэднестатыстычныя погляды армейскага асяроддзя на габрэя ў якасьці Вярхоўнага Галоўнакамандуючага можна сабе ўявіць. І тут генералам пададуць “пераемніка” – пана Мядзьведзева. Людзі доўга цярпелі, але гэтага могуць і не зразумець. Пагадзіцеся, гэта можна праўнаць з паходняй, якая кінутая на склад ГЗМ. Наступствы такога кроку могуць быць самыя нечаканыя.

Вось, бадай што, і ўсё што да нашых прагнозаў на разьвіцьцё падзеяў – разгортвацца яны будуць вельмі хутка, асабліва пры выкарыстаньні Крамлём падварыянта “Паходня”.

Патаньне: навошта рускім разьбірацца ва ўсім гэтым? Пытаньне ня простае, а цалкам лагічнае і такое, што дастаткова часта задаецца нашымі чытачамі на форуме арі.

Таму адказваем: наш інтарэс у тым, што прызначэньне “пераемнікам” пана Мядзьведзева ёсьць сігналам рускім нацыяналістам – сігналам, што час рыхтавацца да працы. Гледзячы па вельмі арыгінальных планах Крамля што да выйсьця зь сітуацыі, якая склалася з “трэцім тэрмінам”, адзінства па гэтых планах наверсе “вертыкалі” няма. Там левая рука ня ведае, што робіць павая нага. Адна групоўка плануе адно, другая – другое, трэцяя – трэцяе. Колькі груповак – столькі і планаў на 2 сакавіка 2008-га. І кожны зь іх у працы, у кожнага прасоўваецца ў бок выкананьня той ці іншы элемет алгарытма. А што бывае, калі адзін пасажыр аўтамабіля круціць руль, другі цісьне на педалі, трэці гуляецца са скрынкай перадач, а чацьверты бібікае і штурхае ручнік? Вось, тое самае будзе і з Расеяніяй.

Таму мы і кажам: паплечнікі, рыхтуйцеся да працы [вам няма куды “рыхтавацца” – у вас няма свайго кандыдата, пакуль адна балбатня. – Рэд.].

Пакінуць каментар

  • Старонкі

  • Катэгорыі

  • Апошнія запісы

  • Архівы