nashaziamlia.org

Асьветна-адукацыйны, грамадазнаўчы сайт для беларусаў: аналіз, прагноз, сілы, інтарэсы, сьветагляды, ідэі, ідэалогіі, праграмы, мэты.

3a. Беларуская дактрына (Д-прынцыпы: 1-50)

ПРЫНЦЫПЫ БЕЛАРУСКАЙ ДАКТРЫНЫ і ПРАЦЫ РЭДАКЦЫІ (Д пр-пы)

Гэта прынцыпы канкрэтнага стаўленьня да практычных грамадска-палітычных праблем, непасрэдна ці апасяродкавана закранаючых Беларусь, беларускае грамадства, наш народ і асобных беларусаў, якія пакліканы сфармуляваць сістэму стаўленьня да ўсіх асьпектаў нашай грамадска-палітычнай рэчаіснасьці – такую сістэму, якая здолее забясьпечыць росквіт беларускага народу на неабмежавана далёкую будучыню (тут прынцыпы пададзены ў пасьлядоўнасьці іх фармуляваньня)


1. Мы выступаем за нямецкую этнічна-культурную мадэль будучай беларускай нацыі-дзяржавы (а не за французскую мадэль палітычнай нацыі), бо толькі ў ёй мы бачым шанец на выжываньне, дабрабыт і шчасьце для нашага шматпакутнага народу (Д пр-п 1). Разгледжаны ў артыкуле “Наша стаўленьне да некаторых палажэньняў артыкула Ю.Ліхтаровіча і У.Іванова” за 19 красавіка 2006 г. (адрас: https://nashaziamlia.org/2006/04/19/55).


2. Мы будзем лічыць нармальным такі падыход да беларускага грамадскага жыцьця, які зьвязаны зь імкненьнем да максімуму канструктыўнай суб’ектнасьці з боку прадстаўнікоў нашага грамадства, а тым больш эліты. Ніколі ня быць аб’ектамі чужой гульні, не чакаць пасіўна прыходу лепшых часоў (Д пр-п 2). Разгледжаны ў артыкуле “ Нашыя адносіны да працаў С.Яновіча і У.Конана” за 24 красавіка 2006 г. (адрас: https://nashaziamlia.org/2006/04/24/62).


3. Дасягненьне суверэнітэта і дэмакратыі ў Беларусі зьяўляецца немагчымым без першачарговага спыненьня этнацыду беларусаў і яго зваротнага разьвіцьця. Спачатку сьмерць этнацыда, забесьпячэньне ўсіх асьпектаў нацыянальнага адраджэньня, а толькі затым чарговыя крокі па дэмакратызацыі (Д пр-п 3). Разгледжаны ў артыкуле “Захад ва ўпор ня бачыць галоўную беларускую праблему – этнацыд” за 28 красавіка 2006 г. (адрас: https://nashaziamlia.org/2006/04/28/68).

3а. У Беларусі рух за беларускую мову аб’ектыўна ёсьць рухам за дэмакратызацыю беларускага грамадства (Д пр-п 3а). Узгадваецца ў артыкуле “Сучасныя беларусы: пошукі сацыяльна-псіхалагічных адметнасцяў. Частка ІV”, адрас: https://nashaziamlia.org/2006/08/24/268.

3б. Паміж беларускай мовай ды іншымі нацыянальнымі каштоўнасьцямі беларускага народу (з аднаго боку) і ўніверсальнымі гуманістычнымі каштоўнасьцямі, такімі напрыклад, як дзяржава, нацыя, дэмакратыя, іншымі (з другога боку) існуюць шчыльныя сувязі. Расшыфруем іх.
Народ (этнас) – гэта дастаткова вялікая супольнасьць людзей, якія маюць агульнае генетычнае паходжаньне ад групы сваіх продкаў, аб’яднаныя ў адзіны арганізм з дапамогай сістэмы агульных нацыянальных каштоўнасьцяў – нацыянальнай культурай, мовай, гісторыяй, сьветаглядам, нацыянальнымі сімваламі, агульным разуменьнем спосабаў ды мэтаў свайго жыцьця і г.д., і якая знаходзіцца пад кіраўіцтвам сваёй нацыянальнай эліты. Нацыянальная эліта – гэта лепшыя прадстаўнікі адпаведнага народу, якія маюць найвышэйшы інтэлект, большыя ў параўнаньні зь іншымі веды і жыцьцёвы досьвед, найбольш непадкупныя і альтруістычныя. Апошняе азначае, што абавязковай рысай прадстаўнікоў нацыянальнай эліты зьяўляецца такое іх сьветаўспрыняцьце, у якім значную частку іх асабістых каштоўнасьцяў займаюць каштоўнасьці агульнанацыянальныя. Дзяржава – гэта сістэму, складзеная з трох асноўных кампанентаў – тэрыторыі, грамадства і ўладаў. У норме галоўнай часткай дадзенай сістэмы павінна быць грамадства. Калі народ мае сваю дзяржаву – ён ёсьць нацыяй. Здаровай, дэмакратычнай нацыяй і дзяржавай ёсьць такая, дзе ўлады служаць аб’ектыўным інтарэсам свайго народу і свайго грамадства (усё па Кастусю Каліноўскаму: “Не народ для ўрада, а ўрад для народа!”). Для таго, каб такое было, грамадства павінна цэльнасным, зьяднаным, а ўлады дыферэнцаванымі па сваіх функцыях.
Альтэрнатыўнай ёсьць сітуацыя, якая сёньня ў скрайняй сваёй форме сустракаецца даволі рэдка, але, на жаль, гэта тое, што датычыць Беларусі й нашага народу. Маецца на ўвазе сітуацыя, калі ўлада ў дзяржаве апынаецца ў руках абсалютна абмежаваных выраджэнцаў, якія аніяк не зьвязаныя зь кіруемым імі народам, імкнуцца выкарыстаць свой прывілеяваны стан у сваіх асабістых, эгаістычных, прымітыўных мэтах. Такая сітуацыя – гэта сітуацыя вядзе да адной з самых цяжкіх формаў хворага стану народу і грамадтва. Прыўладныя выраджэнцы імкнуцца разбурыць у дзяржаўна-нацыянальнай сістэме тое, што можа перашкодзіць іх эгаістычнаму жаданьню паразітаваць на народзе. Каб народ ім служыў, яны максімальна цэнтралізуюць уладу ў сваіх руках і адначасна максімальна аслабляюць грамадства. Для гэтага яны імкнуцца максімальна разарваць усе сувязі, якія яднаюць народ у адзіны цэласны самастойны арганізм – разбураюць яго інтэгратыўныя механізмы (функцыю якіх, нагадаю, якраз і выконваюць агульнанацыянальныя каштоўнасьці – мова, культура, гісторыя, сімвалы і г.д.). Без кіраўніцтва з боку сваёй нацыянальнай элітай, без усёй сістэмы агульнанацыянальных каштоўнасьцяў (якія, дарэчы, мы прапануем называць сьвятымі), страціўшы ўсьведамленьне крэўнага адзінства, народ перастае быць народам, а грамадства, якое ён кансалідуе, ператвараецца ў абстрактна-касмапалітызаванае месіва. Адсюль відавочна, што беларусафобская этнацыдная праграма, якая зьдзяйсьняецца сёньня цяперска-каланіяльная адміністрацыяй – гэта ні што іншае, як спосаб ператварэньня нашага беларускага народу ў нежывы, несамастойны аб’ект. Зьнішчэньне беларускай мовы – гэта спосаб забойства нашага народу! Адсюль, стаўленьне да беларускай мовы – гэта ня толькі тэст на нацыянальную сьвядомасьць чалавека, яго любоў і адданасьць свайму народу, гэта яшчэ і тэст на САПРАЎДНЫ ДЭМАКРАТЫЗМ любых палітыкаў – прыўладных, апазіцыйных ці заходніх “добразычліўцаў” (Д пр-п 3б). Сфармулявана ў артыкуле “Яшчэ раз пра тое, як бессэнсоўнае змаганьне за беларускую школу ператварыць у выніковае (частка 2)”, адрас: https://nashaziamlia.org/2008/09/07/1525.


4. Сацыяльная справядлівасьць – адна з найвялікшых каштоўнасьцяў. Гэта такое ўладкаваньне ўнутрыграмадскага жыцьця, пры якім кожнаму грамадзяніну прадастаўляюцца магчымасьці максімальна выразіць сябе ў стваральнай дзейнасьці й забясьпечваецца атрыманьне дабротаў у максімальнай прамапрапарцыйнасьці з асабістым укладам у разьвіцьцё грамадства (Д пр-п 4). Разгледжаны ў артыкуле “1 Траўня ў будучай Беларусі” за 4 траўня 2006 г. (адрас: https://nashaziamlia.org/2006/05/04/75).


5. Цяперашні «Захад», калі браць у цэлым, у адносінах да нашага народу калі і не вораг, дык ні ў якім разе ня сябра! Спадзявацца на яго сёньня нельга (Д пр-п 5). Разгледжаны ў артыкуле “Эўрапейскі гуманітарны універсітэт: яшчэ адна прыкмета варожасьці Захаду да беларускай справы? (Прыглядаемся да Захаду – 3)” за 12 траўня 2006 г. (адрас: https://nashaziamlia.org/2006/05/12/90).


6. Народ любой краіны ніколі не бывае вінаваты ў тых падзеях, якія зь ім адбываюцца. Таму казаць, што звычайныя людзі ў нечым вінаватыя ў той ці іншай хадзе грамадска-палітычных падзей, што яны нешта не зрабілі ці не робяць тое, што быццам бы павінны, няверна (Д пр-п 6). Разгледжаны ў артыкуле “Прыкінуцца няведаючым – дзіўныя паводзіны “свабодных” людзей” за 13 траўня 2006 г. (адрас: https://nashaziamlia.org/2006/05/13/91).


7. Беларуская мова ў будучай Беларусі будзе ўводзіцца праз эфектыўнае авалоданьне ёю ўсім дзяржаўным чыноўніцтвам, праз запаўненьне ёю нашай інфармацыйнай прасторы, праз беларусізацыю сістэмы адукацыі, пачынаючы з вышэйшых навучальных устаноў (Д пр-п 7). Разгледжаны там жа – у артыкуле “Прыкінуцца няведаючым – дзіўныя паводзіны “свабодных” людзей” за 13 траўня 2006 г. (адрас: https://nashaziamlia.org/2006/05/13/91).


8. Прызнаючы беларускасьць беларусаў іх галоўнай якасьцю, прызнаючы іх права быць вернікамі любой традыцыйнай у Беларусі хрысьціянскай царквы альбо быць няверуючымі ці язычнікамі, мы, тым ня менш, заклікаем у межах хрысьціянства лічыць, што нашай галоўнай традыцыйнай канфесіяй зьяўляецца праваслаўе, а наша сьветлая персьпектыва ў рэлігійнай сьферы зьвязана найперш з Нацыянальнай Царквой, якой на сёньня зьяўляецца Беларуская Аўтакефальная Праваслаўная Царква (Д пр-п 8). Сфармуляваны ў артыкуле “Наша стаўленьне да рэлігійна-канфесійнага пытаньня ў Беларусі” за 20 чэрвеня 2006 г. (адрас: https://nashaziamlia.org/2006/06/20/152/).


9. Аддзеламі культуры, адукацыі, а таксама эканомікай, палітыкай, ідэалогіяй, інфармацыяй, аховай здароўя, дэмаграфіяй, спортам, турызмам, экалогіяй і г.д. у Беларусі на 82% павінны кіраваць (займаць кіраўнічыя пасады) тыя, хто шчыра лічаць сябе беларусамі. У будучай беларускай дзяржаве ўладзе трэба будзе адмыслова і пастаянна сачыць за гэтым (Д пр-п 9).
Разгледжаны ў артыкуле “Хочацца ўдакладніць Лявона. Частка І». Адрас: https://nashaziamlia.org/2006/07/03/173/


10. Вызначэньне таго, ці лічЫць чалавека беларусам ці не, залежыць ад таго, кім ён сябе адчувае, ад таго, ці далучае ён сам сябе да беларускага народу ці не. Пры гэтым, хаця б адзін зь яго бацькоў (ці, як мінімум, дзядоў) павінен быць беларусам – г.зн. ён таксама сам сябе вызначаў беларусам (Д пр-п 10). Разгледжаны ў артыкуле “Хочацца ўдакладніць Лявона. Частка І». Адрас: https://nashaziamlia.org/2006/07/03/173/


11. У будучай беларускай дзяржаве наша беларуская мова будзе адзінай дзяржаўна-афіцыйнай мовай. На беларускай мове будуць працаваць усе школы, ВНУ, Акадэмія Навук, усе тэатры й кінатэатры, уся рэклама, усе вулічныя абвесткі, усе СМІ (дзяржаўныя і прыватныя), якія будуць знаходзіцца на тэрыторыі Беларусі й узначальвацца яе грамадзянамі. Беларуская мова будзе мовай працы прамысловых і сельскагаспадарчых прадпрыемстваў усіх формаў уласнасьці, мовай гандлёвых і фінанасавых аперацый і г.д. Калі чалавек – грамадзянін Беларусі – будзе выступаць публічна, перад групай грамадзян (на сходзе, мітынгу, даваць інтэрвю па радыё ці тэлебачаньні й г.д.), ці ён, выконваючы свае прафесійныя абавязкі (асабліва дзяржаўнага служачага), будзе вымушаны карыстацца нейкай мовай, ён на тэрыторыі Беларусі абавязаны будзе рабіць гэта па-беларуску. Руская мова ў будучай Беларусі зойме месца адной са славянскіх моваў (такой жа, як цяпер займаюць, напрыклад, польская ці ўкраінская мовы) – г.зн. мовы хоць і братніх, але іншых народаў (Д пр-п 11). Разгледжаны ў артыкуле “Хочацца ўдакладніць Лявона. Частка ІІ». Адрас: https://nashaziamlia.org/2006/07/04/176/


12. Чалавек можа лічыцца (быць) сапраўдным гуманістам толькі тады, калі ён ужо праявіўся як ўніверсальны нацыяналіст (Д пр-п 12). Разгледжаны ў артыкуле “Хочацца ўдакладніць Лявона. Частка ІІ». Адрас: https://nashaziamlia.org/2006/07/04/176/


13. У Будучай Беларускай Дзяржаве галоўным нацыянальным сьвятам, прызначаным аб’ядноўваць усіх беларусаў, будзе 25 САКАВІКА – Дзень першага аднаўленьня незалежнасьці нашай дзяржавы беларусаў-ліцьвінаў (цяпер гэта сьвята часта завуць Днём Волі). Форма адзначэньня гэтага сьвята будзе такая. У гэты дзень з перыядычнасьцю раз у пяць гадоў будуць адбывацца выбары: 1 – у мясцовыя Рады – органы мясцовага самакіраваньня; 2 – у Беларускі Сойм ці Найвышэйшую Раду (так будзе звацца цяперашні «Вярхоўны Савет»); 3 – выбары Прэзідэнта Беларусі; 4 – агульнанацыянальныя выбары Дзяржаўнага Судзьдзі з задачамі наладзіць працу ўсёй судовай сістэмы і кантраляваць бюракартыю. Адзін з 5 дзён 25 Сакавіка (у 5-гадовым цыкле) застаецца сьвяточным выходным (запасным) днём (Д пр-п 13). Разгледжаны ў артыкуле «Пра галоўнае беларускае сьвята», адрас: https://nashaziamlia.org/2006/07/09/187.


14. Да таго часу, пакуль: а) расейская імпербюракратыя не спыніць генацыдную вайну ў Чачні й ня вывядзе адтуль усе свае войскі й іншыя сілавыя структуры; б) пакуль ня будуць асуджаны ўсе актыўныя ўдзельнікі гэтай вайны, у тым ліку і Пуцін; в) пакуль поўнасьцю ня будуць кампенсаваны ўсе страты, нанесеныя вайной чачэнскаму народу – да таго часу ўсе развагі, заявы пра «тэрарыстычную дзейнасьць чачэнскіх сепаратыстаў й ісламскіх радыкалаў», на справе зьяўляюцца крывадушшам, блюзьнэрствам, а, прасьцей, САТАНІЗМАМ. Кожны, хто не пажадае падпарадкавацца гэтаму прынцыпу, аб’ектыўна становіцца сатаністам (Д пр-п 14). Разгледжаны ў артыкуле «Пра загіблага Басаева, жывога Пуціна і апанаваны сатаністамі сьвет», адрас: https://nashaziamlia.org/2006/07/11/190.


15. Той рэжым, які зноўку склаўся ў Расеі – гэта рэжым РАСЕЙСКАЙ ІМПЕРСКАЙ БЮРАКРАТЫІ (вось сапраўднае імя галоўнага расейскага паразітычнага монстра). Яна складаецца: з крамлёўскіх начальнікаў і прызначаемых адтуль намесьнікаў каланіяльных тэрыторыяў; з большасьці прадстаўнікоў вышэйшага каманднага складу ў войску, міліцыі, сьпецслужбах; са значнай часткі прадстаўнікоў ураду; з дэпутатаў кіроўнай і калякіроўных партый у Думе; з вышэйшага кліру РПЦ; і з некаторых іншых структур. Расейская імпербюракратыя зьяўляецца абсалютным ворагам (ворагам №1) для расейскай, беларускай і іншых дэмакратыяў. Без яе ліквідацыі, ці хаця б істотнага абмежаваньня, бессэнсоўна спадзявацца на якую-небудзь сьветлую персьпектыву для народаў, якія насяляюць Расейскую імперыю, а таксама для народаў, якія знаходзяцца за межамі Расеі, але застаюцца пад яе ўплывам. (Д пр-п 15). Разгледжаны ў артыкуле «Расейская стабільнасьць невылечна хворага», адрас: https://nashaziamlia.org/2006/07/17/198.

15-а. У склад расейскай імперыякратыі сёньня абавязкова трэба ўключаць расейскіх алігархаў (Д пр-пам 15а). Сфармулявана ў артыкуле “Актуальны стан расейскай імперыякратыі (частка 12; Наш аналіз і высновы)”, адрас: https://nashaziamlia.org/2010/03/24/3177/#more-3177.

15-б. Сёньня паміж рознымі часткамі расейскай алігархіі – вайсковай, ФСБшнай і алігархічнай – фактычна пачалася неаб’яўленая вайна (Д пр-пам 15б). Сфармулявана ў артыкуле “Актуальны стан расейскай імперыякратыі (частка 12; Наш аналіз і высновы)”, адрас: https://nashaziamlia.org/2010/03/24/3177/#more-3177.


16. Імперская пагроза беларускаму народу (й іншым народам Сьвету) з боку расейскай імперыі й яе “кіроўнай эліты” – расейскай імпербюракратыі – можа быць надзейна спынена толькі ў выніку кардынальнай дзяржаўнай рэструктурызацыі таго, што зараз завецца “Расейскай федэрацыяй” ці “Расеяй”. Зьместам гэтай рэструктурызацыя павінна стаць НОВАЯ ФОРМА ІНТЭГРАЦЫІ калоній расейскай імперыі, якія ўсё яшчэ застаюцца ў яе складзе. Такой інтэграцыі АБАВЯЗКОВА павінна папярэднічаць ТЭРЫТАРЫЯЛЬНАЯ ДЫФЕРЭНЦЫЯЦЫЯ цяперашняй Расеі-РФ на аснове прынцыпу нацыянальна-тэрытарыяльнага дзяленьня – г.зн., што спачатку кожны народ, які жыве на сваёй этнічнай тэрыторыі, павінен стаць сапраўдным гаспадаром сваёй зямлі. Іншага рашэньня “расейскай праблемы”, якое б вяло ў прагрэсіўным кірунку, не існуе (Д пр-п 16). Разгледжаны ў артыкуле «Расейская стабільнасьць невылечна хворага», адрас: https://nashaziamlia.org/2006/07/17/198.

16а. У сувязі з рабаваньнем шматлікіх народаў, якія знаходзяца пад прыгнётам расейскай імперыякратыі, бесперапынным разьвязваньнем войнаў супраць народаў-суседзяў, сталай пагрозай усяму сьвету расейская імперыя павінна быць тэрмінова дэзінтэгравана на нацыянальныя дзяржавы, адпавядаючыя этнічнай тэрыторыі адпаведных народаў. Толькі так, праз дэзінтэграцыю “Расеі”, можна пазбавіць чалавецтва ад гістарычнай і страшнай расейскай праблемы (Д пр-п 16а). Сфармулявана ў артыкуле “Расейская імперыя супраць Грузіі: на чый бок стаць беларусам (частка 2)”, адрас: nashaziamlia.org/2008/08/14/1476.


17. У будучай беларускай дзяржаве сьферы навукі й рэлігіі будуць суіснаваць і разьвівацца як дзьве дыферэнцаваныя, цалкам самастойныя сьферы. Іх касмапалітычнае сутыкненьне і ўзаемапранікненьне вітацца ня будуць (Д пр-п 17). Разгледжаны ў артыкуле «Калі вы чулі «Код да Вінчы» – вы чулі кананаду глабальнай вайны. Частка І». Адрас: https://nashaziamlia.org/2006/07/23/205.


18. З мэтай падтрыманьня агульнаславянскага адзінства ў будучай Беларусі раз у два гады ў гарадах Віцебск, Гомель, Бярэсьце (па чарзе) будзе праводзіцца фестываль культур славянскіх народаў «Славянскі кірмаш». У рамках імпрэзы прадстаўнікам кожнага народу будзе прадстаўлена па аднаму дню, у які галоўным мерапрыемствам будзе вечаровы канцэрт. Мовай міжславянскіх зносінаў у час правядзеньня фестывалю будзе беларуская (Д пр-п 18). Разгледжаны ў артыкуле ««Славянскі базар»: базару – цэнтнеры, славянства – з гулькін нос». Адрас: https://nashaziamlia.org/2006/07/27/214.


19. Будучыня чалавецтва ў справядлівым (г.зн. прагрэсіўным, правільна ськіраваным) ВЫРАШЭНЬНІ ўзьнікаючых супярэчнасьцяў, а неабходнасьць заклікаць да “талерантнасьці” (у т.л. беларусаў) лічым формай праявы таго ці іншага КРЫЗІСУ, у якім апынулася грамадства, і які нехта вырашаць не жадае (а то і адмыслова стварыў) таму, што ён яму патрэбны… У гэтым сэнсе мы за лозунг: “Ніякай талерантнасьці да грамадскіх хваробаў і крызісаў! Давайце грамадскія праблемы падымаць (а не заганяць у “талерантнасьць”) і канкрэтна вырашаць!” (Д пр-п 19). Закрануты ў артыкуле “Самаарганізацыя – галоўная ідэя разьвіцьця нацыяў”; адрас: https://nashaziamlia.org/2006/08/06/224.


20. Усялякае недарэчнае выпячваньне і непрапарцыйнае перабольшваньне значэньня халакосту (г.зн. генацыду габрэяў ў час ІІ Сусьветнай вайны, які – і мы, як нармальныя людзі, гэта прызнаем – сапраўды меў месца), ськіраванае цынічна, па-блюзьнерску на выкарыстаньне гэтага факту ў імя эканамічных, палітычных й іншых інтарэсаў тых сілаў, якія да яго ня маюць ніякага дачыненьня, ЁСЬЦЬ СПРАВАЙ АГІДЛІВАЙ. Паколькі гэтыя ганебныя падзеі адбываюцца яшчэ і НА ФОНЕ ЗАМОЎЧВАНЬНЯ фактаў мільённых сьмерцяў і пакутаў беларускага й іншых народаў, перажытых імі ў ХХ стагоддзі (многія зь якіх падвергліся генацыдам ня меньшым!), пастаяннае педаліраваньне тэмы халакосту пераўтвараецца ў ЗЬНЯВАГУ ПАМЯЦІ гэтых ахвяр, а г.зн. у адну з формаў ЗЛАЧЫНСТВА супраць чалавецтва (злачынства, як мінімум у інфармацыйна-псіхалагічнай сьферы). У будучай беларускай дзяржаве такі перакос дапускацца ня будзе. Мы будзем дамагацца альбо істотнага памяньшэньня актыўнасьці «халакоставай тэмы» ў нашай інфармацыйнай прасторы, альбо ўзьняцьця тэмы генацыду беларусаў (бела-хола-руса-косту) да прапарцыйнай актуальнасьці й маштабу. Праўда рэчаіснасьці й уяўленьні пра яе ў галовах беларусаў павінны супадаць і якасна, і колькасна (Д пр-п 20). Разгледжаны ў артыкуле “Халакост: крэдытная гісторыя”; адрас: https://nashaziamlia.org/2006/08/14/252.


21. Аляксандр Лукашэнка – гэта па сваім зьмесьце (форма ў кожнага палітыка ці палітыкана можа быць самай рознай – яна малаістотная, галоўнае – гэта грамадска-палітычная накіраванасьць чалавека) бескультурны і малаадукаваны (нягледзячы на “дзьве вышэйшыя адукацыі”), паранаяльны псіхапат-прайдзісьвет – г.зн. выключна дэструтыўная асоба; які маніякальна скіраваны на атрыманьне, утрыманьне і карыстаньне асабістай уладай; які наняты і падтрымліваецца расейскай імпербюракратыяй, як яе агент, і які люта ненавідзіць усё беларускае – нашы мову, культуру, гісторыю, сімвалы, сьветагляд, дзяржаву, магчымую сьветлую будучыню нашага народа, іншае – і таму з маніякальнай упартасьцю імкнецца ўсё гэта растаптаць, апляваць і зьнішчыць (г.зн. вынішчыць якраз тое, што зьяўляецца нашымі сьвятымі каштоўнасьцямі). Яго галоўнай марай, ідэяй-фікс зьяўляецца імкненьне выгадна, як ён лічыць, прадаць Беларусь узамен за прэзідэнцкае крэсла ў Крамлі. І дэструктыўная сутнасьць Лукашэнкі зь яго асаблівай нянавісьцю да ўсяго беларускага, і яго гатоўнасьць здаць Беларусь у Расею (беларускую дзяржаўнасьць ён разглядае толькі як прадмет гандлю) абсалютна задавальняюць яго крамлёўскіх гаспадароў – усю гэтую зграю пажыцьцёва кантужаных імперскай ідэалогіяй й імперскімі інстынктамі цынічных ублюдкаў. Іх (і жыхароў Крамля, і Лукашэнкі) узаемная кампліментарнасьць у сваіх па сатаніцку чорных планах і справах зьяўляецца практычна абсалютнай. Таму хутчэй за ўсё імперская Масква будзе падтрымліваць дыктатарскі рэжым Лукашэнкі, які яна навязала Беларусі, сколькі зможа – г.зн. у аптымістычным для імперцаў варыянце да самага старэчага ўзросту Лукашэнкі, калі ўжо ён проста “за ненадабнасьцю” і ратуючыся ад магчымага пакараньня за ўсё зло, якое ён зрабіў беларускаму народу, здасьць яе пад анэксію расейскай імпербюракратыі. Пакуль жа Лукашэнка захоўвае дзяржаўнасьць Беларусі, як адзіную каштоўнасьць-прыладу, якая можа зрэалізаваць яго трызьнёвую “крамлёўскую мару”. Усё гэта ўяўляе велізарную патэнцыйную небясьпеку для лёсу найперш беларускага народа. Але “палітыка” Лукашэнкі можа прынесьці бяду нашаму народу ня толькі ў аддаленай будучыні, яна прыносіць беларусам і штодзённыя страты. Гэта – самы сапраўдны ЭТНАЦЫД, які працягваецца з 1995 году. Гэта – ГЕНАЦЫД (кожны год пад «уладай» Лукашэнкі колькасьць беларусаў, нават па афіцыйных даных, памяншаецца прыкладна на 0,5%). Гэта такія зьмены ў палітычнай сістэме краіны (найперш кадрава-адукацыйныя, якія ў дадатак яшчэ і паступова накопліваюцца), якія з кожным годам усё больш абцяжарваюць будучую задачу вяртаньня нашай дзяржавы ў нармальны цывілізавана-дэмакратычны стан, якая (задача), натуральна, можа пачаць вырашацца пасьля адыходу ў нябыт дэгенератыўна-пачварнага рэжыму Лукашэнкі. Тады, нават у самых спрыяльных гістарычных варунках спатрэбіцца шмат часу, каб аднавіць нармальнае, здаровае жыцьцё беларускага народу, а працэс ачуньваючага адраджэньня зноў будзе вымушаны адбывацца пакутліва і праз вялікія выпрабаваньні. (Д пр-п 21). Сфармуляваны ў артыкуле “Сучасныя беларусы: пошукі сацыяльна-псіхалагічных адметнасцяў. Частка ІІ”, адрас: https://nashaziamlia.org/2006/08/22/266. Дадаткова гл. артыкул «Вусны Лукашэнкі на ўвесь сьвет здрадзілі галоўную таямніцу яго “душы”», адрас: https://nashaziamlia.org/2006/10/01/308.


22. У будучай Беларусі ўвядзеньне ўсіх нормаў, прынцыпаў, умоў, заканамернасьцяў, фактараў, рысаў і г.д., нармалізуючых стан беларускага грамадства (уключаючы беларусізацыю), будзе адбывацца не “марудна” і ня “хутка”. Такія крытэры ў апісаньні нармалізуючых падзей будуць адсутнічаць. Беларусізацыя, дэмакрызацыя, прыватызацыя, культурызацыя, экалагізацыі і г.д. грамадства будзе адбывацца, зыходзячы з адзінага крытэру ЭФЕКТЫЎНАСЬЦІ (сін., выніковасьці); г.зн., што дадзеныя падзеі будуць адбывацца ў адпаведнасьці з навукова пралічынымі, аптымальнымі тэмпамі, механізмамі й кірункамі (Д пр-п 22). Узгадваецца ў артыкуле “Сучасныя беларусы: пошукі сацыяльна-псіхалагічных адметнасцяў. Частка ІV”, адрас: https://nashaziamlia.org/2006/08/24/268.


23. БЕЛАРУСКАЕ ГРАМАДСТВА ёсьць РЭАЛЬНАЙ, а не абстрактнай катэгорыяй. Беларускае грамадства – гэта СІСТЭМА грамадзян Беларусі, аб’яднаных вакол свайго ядра, якім зьяўляецца беларускі народ, аб’яднаная ўнутранымі сувязямі, як клеткі ў целе чалавека, а ня вонкавымі межамі, як ікра рыбы ў дубовай бочцы. (Дарэчы, такі аб’ект нашай рэчаіснасьці, як “сістэма”, адрозьніваецца ад такаго аб’екту, як “сукупнасць, сума” тым, што кампаненты-элементы сістэмы заўсёды зьвязаны паміж сабой узаемапрыцягальнымі, станоўчымі сувязямі, якія і ўтвараюць цэласнасьць больш высокага ўзроўню (г.зн. сістэму), чым асобна ўзятыя яе кампаненты-элементы; пры аб’яднаньні асобных аб’ектаў у сістэму ў апошняй узьнікаюць новыя ўласьцівасьці, істотна больш высокага парадку – г.зн. функцыі, магчымасьці, якія да таго ў асобных аб’ектаў былі толькі ў патэнцыяле; адсюль узьнікае істотная карысьць да таго асобным элементам аб’яднацца ў цэласную сістэму). Такім чынам, беларускае грамадства – гэта рэчаіснасьць, якая можа існаваць толькі дзякуючы гэтаму свайму ядру – народу. Адсюль пытаньне існаваньня альбо неіснаваньня беларускага грамадства ёсьць пытаньнем існаваньня альбо неіснаваньня БЕЛАРУСКАГА НАРОДУ. Кожны, хто імкнецца гаварыць пра беларускае грамадства, абыходзячы праблему беларускага народу, на справе ці падсьвядомасна, ці хлусьліва “клапоціцца” не пра наша грамадства, а пра тое, каб зьнішчыць ці яго самога, ці забіць у ім уласьцівасьць яго рэальнасьці. У сваю чаргу беларускі народ – гэта таксама сістэма грамадзян і неградзян Беларусі, якія ЛІЧАЦЬ СЯБЕ БЕЛАРУСАМІ і Ў ЯКІХ, ХАЦЯ Б АДЗІН З БАЦЬКОЎ – БЕЛАРУС. Аб’яднаньне беларусаў у сістэму больш высокага ўзроўню – беларускі народ (і, такім чынам, выкананьне ім функцыі ядра беларускага грамадства) адбываецца за кошт усёй сукупнасьці АГУЛЬНАНАЦЫЯНАЛЬНЫХ КАШТОЎНАСЬЦЯЎ, да якіх належаць БЕЛАРУСКАЯ МОВА, КУЛЬТУРА, ГІСТОРЫЯ, НАЦЫЯНАЛЬНЫЯ СІМВАЛЫ; СЬВЕТАГЛЯД й ІНШЫЯ КАШТОЎНЫЯ АСАБЛІВАСЬЦІ БЕЛАРУСКАЙ НАЦЫЯНАЛЬНАЙ ПСІХАЛОГІІ; ЭТНІЧНАЯ ТЭРЫТОРЫЯ І НЕЗАЛЕЖНАЯ, САМАСТОЙНАЯ БЕЛАРУСКАЯ ДЗЯРЖАВА, ПАБУДАВАНАЯ Ў ЯЕ МЕЖАХ; АБ’ЕКТЫЎНЫЯ НАЦЫЯНАЛЬНЫЯ ІНТАРЭСЫ, СКІРАВАНЫЯ Ў НЕАБМЕЖАВАНУЮ БУДУЧЫНЮ; іншае. Зыходзячы з усяго прадстаўленага, літаральна з матэматычнай дакладнасьцю відавочна, што захаваньне беларускага народу, выкананьне ім функцыі ядра беларускага грамадства і, такім чынам, захаваньне персьпектывы прагрэсіўнага разьвіцьця самога беларускага грамадства магчыма толькі тады, калі ў беларускай дзяржаве будзе культывавацца атмасьфера стаўленьня да ўсёй сістэмы агульнанацыянальных каштоўнасьцяў, як да СЬВЯТЫХ КАШТОЎНАСЬЦЯЎ усяго беларускага грамадства і кожнага асобнага грамадзяніна Беларусі (Д пр-п 23). Узгадваецца ў артыкуле “Сучасныя беларусы: пошукі сацыяльна-псіхалагічных адметнасцяў. Частка ІV”, адрас: https://nashaziamlia.org/2006/08/24/268.


24. Адносна сучаснага генацыду нашага народу, які дзейнічае непасрэдна супраць галоўнай беларускай каштоўнасьці – самаго беларускага народу, будзем прытрымлівацца наступнага: 1) абсалютная і адносная колькасьць беларусаў сярод насельніцтва Беларусі памяншацца не павінна. Іншае ёсьць надзвычай цяжкім злачынствам, якое перасьледуецца па законе без спыненьня з-за тэрміну даўніны; 2) адзіна прыймальнае вырашэньне дэмаграфічнай праблемы ў сучаснай Беларусі заключаецца ў стварэньні такіх умоваў жыцьця беларусаў (найперш, эканамічных й інфармацыйна-псіхалагічных), пры якіх спачатку адбыўся б НАТУРАЛЬНЫ КОЛЬКАСНЫ ПРЫРОСТ БЕЛАРУСКАГА НАРОДУ да далукашэнкаўскага ўзроўню за кошт істотнага павелічэньня ўласнай нараджальнасьці. Затым дасягнутая абсалютная і адносная колькасьць беларусаў, як мінімум, павінна стабільна падтрымлівацца. Падвышэньне колькасьці жыхароў Беларусі за кошт стварэньня ўмоў для іміграцыі іншапляменнага насельніцтва ёсьць вельмі цяжкім злачынствам (таксама генацыдам – паколькі такі падыход не зьвязана з падвышэньнем абсалютнай колькасьці беларускага народу, а ў адносных паказчыках нават вядзе да яго памяньшэньня), якое таксама абавязкова павінна перасьледавацца па законе. Усё пералічанае давайце лічыць прынцыпова важным як мінімум да таго часу, пакуль не пачне планава, сістэмна і ў глабальным маштабе вырашацца пытаньне аб скарачэньні насельніцтва Зямлі (Д пр-п 24). Разгледжаны ў артыкуле «Дэмаграфічная будучыня беларусаў і вырашэньне некаторых тэрытарыяльных пытаньняў на Ўсходзе», адрас: https://nashaziamlia.org/2006/09/03/276.


25. Усходнія беларускія тэрыторыі, якія цяпер знаходзяцца пад уладай расейскай імперскай бюракратыі павінны быць поўнасьцю вернутыя нашаму народу. Пры гэтым мы павінны ўлічваць наступныя моманты: мы ні ў якім разе не павінны адмаўляцца вярнуць сабе нашы Усходнія тэрыторыі, калі нейкі расейскі урад з-за нейкіх меркаваньняў вырашыць іх нам вярнуць (першае); мы павінны выключыць наш вайсковы, збройна-гвалтоўны напад на нашага усходняга суседа з мэтай самастойна вярнуць Усходнія тэрыторыі, якія па праву павінны належыць нам (другое); асноўны механізм, на якім павінны быць заснаваны працэс вяртаньня, павінен заключацца ў наступным: вы нам ВЯРТАЕЦЕ НАША і мы зноў маем шанец стаць братамі, сябрамі, добрымі суседзямі пры вырашэньні як узаемных, так і міжнародных праблем; вы нам не вяртаеце нашы Усходнія тэрыторыі – мы да вас ва ўсіх тых жа патаньнях узаемнага і міжнароднага жыцьця будзем ставіцца ня больш, чым да вымушаных партнэраў, канкурэнтаў, а то і злодзеяў. Гэта трэцяе (Д пр-п 25). Разгледжаны ў артыкуле «Дэмаграфічная будучыня беларусаў і вырашэньне некаторых тэрытарыяльных пытаньняў на Ўсходзе», адрас: https://nashaziamlia.org/2006/09/03/276.


26. Мы лічым стан агульнай грамадскай культуры надзвычай важнай праблемай. У Беларусі агульную культуру трэба паступова ўзьняць на максімальна высокі ўзровень і цьвёрда трымаць на ім. Уся палітыка будучай беларускай дзяржавы абавязкова будзе скіравана і на гэта. Такі падыход абумоўлены тым, што мы жадаем не аслабляць і дэзарганізоўваць наша грамадства, як гэта робяць цяпершнія ўлады, а, наадварот, максімальна зьяднаць і ўмацаваць яго… У будучай беларускай дзяржаве ЦІШЫНЯ, ЧЫСЬЦІНЯ, КУЛЬТУРА МІЖЛЮДСКІХ УЗАЕМААДНОСІН будуць аб’яўлены агульнанацыянальнымі каштоўнасьцямі (другімі па значнасьці пасьля СЬВЯТЫХ агульнанацыянальных каштоўнасьцяў – мовы, гістарычнай памяці, нацыянальных сімвалаў, этнічнай тэрыторыі й г.д.), якія будуць ахоўвацца і бараніцца на ўсіх узроўнях дзяржаўнай улады ўсімі дзяржаўнымі служачымі. Так, у інфармацыйнай прасторы будзе пастаянна нагадвацца, што кожны чалавек абавязаны ўвесь час памятаць пра тое, як яго дзеяньні ўплываюць на іншага чалавека (напрыклад, заведзеная на працягу паўгадзіны каля шматпавярховіка ў 6-7 гадзінаў раніцы яго машына праз шум і выхлап; яго кошка, якая ходзіць гадзіць у дзіцячую пясочніцу; яго сабака, які зь яго падваротні зьнянацку выскоквае на дарогу – у горадзе, на хутары, на вёсцы – і аббрэхвае ці кідаецца на людзей, якія спакойна ідуць па дарозе – агульным грамадскім месцы; яго громкая гаворка, а тым больш мацюкі пад вокнамі дамоў у спальным мікрараёне ў гадзіну ночы; фекаліі яго сабакі на траве двароў і на ходніках у горадзе; сьмецьце, выкінутаем ім куды-небудзь акрамя сьметніка ці з мышыны ў лесе замест таго, каб быць завезеным на звалку, ці сьмецьце, пакінутае ім на беразе рэчкі ці возера пасьля яго адпачынку і г.д. і да т.п.). У інфармацыйнай прасторы (у выглядзе рэкламы ці адмысловых перадачаў) будзе пастаянна намаўляцца думка, што кожны чалавек можа па-людску жыць толькі ў людскім грамадстве. А там ён можа адчуваць сябе свабодным толькі тады, калі будзе пастаянна думаць пра іншых людзей і АБАВЯЗКОВА будзе выконваць правілы людскага сужыцьця. Акрамя таго, будуць створаны адмысловыя службы, якія будуць прафесійна займацца ўсімі праблемамі, зьвязанымі з агульнаграмадскай культурай. Так, у прыватнасьці, у будучай беларускай дзяржаве ў шэрагах беларускай міліцыі-паліцыі будзе створана адмысловая служба з асобнымі штатамі прафесіяналаў, якія будуць непасрэдна адказваць за падтрыманьне грамадскага парадку ня ў сэнсе барацьбы са злачынцамі-крымінальнікамі (гэтым будзе працягваць займацца ЗВЫЧАЙНАЯ МІЛІЦЫЯ, праўда, цяпер толькі больш прафесійна, бо зь яе будуць зьняты іншыя абавязкі), а ў сэнсе барацьбы з тымі, хто парушае агульнаграмадскія этыку, мараль – у цэлым, агульную культуру. Няхай дадзены від міліцыі так і завецца ПАЛІЦЫЯЙ ПА КУЛЬТУРЫ. Менавіта ў яе кампетэнцыю будуць уваходзіць пытаньні барацьбы з расьпіцьцем сьпітных напояў у грамадскіх месцах (цяпер справа дайшла да таго, што п’янчугі выпіваюць прама на дзіцячых пляцоўках), з прысутнасьцю ў п’яным выглядзе там жа, з матам-пераматам, з паленьнем цыгарэтаў у любых памяшканьнях, з засьмечваньнем тэрыторыі гарадоў і ваколіц (берагоў рэк, азёр, лясоў, узбоччаў дарог), з няправільным утрыманьнем ды выгулам сабак і кошак у гарадах, іншых населеных пунктах і ў іх ваколіцах, з шумам пад вокнамі дамоў у спальных мікрараёнах, з выхлапнымі газамі там жа і г.д. і да т.п. (Д пр-п 26). Разгледжаны ў артыкуле “Чысці сваю душу сам (Частка ІІ)”. Адрас: https://nashaziamlia.org/2006/09/07/283.


27. У будучай Беларусі ўсе СМІ будуць знаходзіцца пад кантролем Нацыянальнага ўраду – прынамсі да той пары, пакуль лёсу беларускага народу не перастануць пагражаць расейская імперская бюракратыя, заходняя фінанасавая алігархія, узброеная псеўда-ліберальнай, сіянісцкай ідэалогіяй і тэхналогіяй, ды некаторыя іншыя небясьпечныя сацыяльныя паразіты. Цэнтральнае значэньне ў інфармацыйнай прасторы будучай беларускай дзяржавы павінны заняць некалькі цалкам беларускамоўных высокарэйтынгавых каналаў (некаторыя зь іх могуць быць прыватнымі, некаторыя – дзяржаўнымі), сярод якіх абавязкова павінен быць канал, прысьвечаны аналізу грамадскіх падзей (умоўная назва “Грамадскі”), канал, прысьвечаны папулярызацыі рацыянальна-навуковых ведаў пра заканамернасьці існаваньня нашага рэальнага Сьвету ва ўсіх яго праявах (“Веды”), і “Забаўляльны канал”. На ўсёй тэрыторыі будучай Беларусі могуць таксама рэтлянслявацца: адзін з каналаў расейскай імперыі (але абавязкова пры ўмове, што на тэрыторыі Смаленшчыны, Пскоўшчыны, Браншчыны, Калінінградкай вобласьці і ў Сібыры, дзе шмат беларусаў, будзе рэтлянслявацца беларускі “Грамадскі канал”); на аналагічных умовах можа рэтлянслявацца адзін з польскіх каналаў; вельмі пажадана, каб рэтлянсляваўся адзін з украінскіх каналаў; а таксама на асобным “славянскім канале 2” павінны паказвацца праграмы з Чэхіі, Славакіі, Баўгарыі, Сербіі, Харватыі, Славеніі, Чарнагорыі (без перакладу). Трэба імкнуцца да таго, каб усім жыхарам Беларусі былі даступны (у выніку рэтрансляцыі) каналы з Вялікабрытаніі, ЗША, Францыі, Гішпаніі, магчыма, Нямеччыны (таксама ў арыгінале, без перакладу). У цэлым электронную інфармацыйную прастору трэба будзе рэфармаваць так, каб кожны жыхар Беларусі з маленства адчуваў сябе ў цэнтры людскай цывілізацыі, прывыкаў атрымліваць рознабаковую інфармацыю, ведаў шмат моваў, у тым ліку вельмі добра – ўсе славянскія, а журналісты беларускіх электронных СМІ вымушаны былі навучыцца рабіць канкурэнцыйнае тэлебачаньне, увесь час падвышаючы сваё майстэрства (Д пр-п 27). Разгледжаны ў артыкуле “Менталітэт сучаснага насельніцтва Беларусі: структура і трансфармацыя (частка ІV)”. Адрас: https://nashaziamlia.org/2006/09/14/290/#more-290.


28. Цяпер у Беларусі пэўныя сілы рэгулярна падымаюць у СМІ пытаньне пра “антысемітызм”. Гаворыцца пра яго на парадкі больш (!), чым пра рэальную і галоўную беларускую праблему – ЭТНАЦЫД беларусаў на іх уласнай зямлі. У сувязі з гэтым мы вымушаны даць сваё тлумачэньне дадзенага паняцьця і дадзенай сітуацыі, якое фіксуем, як чарговы дактрынальны прынцып. АНТЫСЕМІТЫЗМ – нянавісьць да прадстаўнікоў семіцкіх народаў – семітаў. Семіцкімі зьяўляюцца АРАБСКІЯ, габрэйскі і некаторыя іншыя народы, месцам гістарычнага пражываньня якіх зьяўляецца Блізкі Усход і Паўночная Афрыка. Такім чынам, антысемітызм – гэта нянавісьць да ўсіх пералічаных народаў. Натуральная ж і справядлівая (!) абарончая рэакцыя народаў на зусім іншую зьяву – ІЎДЗЕЙСКІ ШАВІНІЗМ, які зьяўляецца ідэалагічнай апорай антылюдскай паразітычнай практыкі пэўных грамадскіх колаў, маючых як габрэйскае, так і негабрэйскае паходжаньне – па сваім зьмесце зьяўляецца і завецца АНТЫСІЯНІЗМАМ. Такі тэрмін бярэ свой пачатак ад іншай сінанімічнай назвы іўдзейскага шавінізму – СІЯНІЗМ. Аднак іўдзейскія шавіністы – сіяністы – наўмысна і ўпарта навязваюць чалавецтву і беларускаму грамадству скажоную тэрміналогію, каб потым на ёй жа “падлоўліваць” людзей і пераўтвараць зьмястоўнае абмеркаваньне пытаньня СОЦЫЯПАРАЗІТЫЧНАЙ СУТНАСЬЦІ СІЯНІСТАЎ, іх антылюдскай ідэалогіі – сіянізму, і справядлівага абарончага (!) антысіянізму (на апошні, дарэчы, здольны як негабрэяі, так і габрэі!) у бязглуздыя, але эмацыйна насычаныя спрэчкі пра “антысемітызм”. Для гэтага і робіцца штучна-маніпулятыўная падмена паняцьця “антысіянізм” паняцьцем “антысемітызм” (дарэчы, гэта не адзіная “тэрміналагічная міна”, падкладзеная сіяністамі; прыклад другой падобнай міны: вы выступаеце супраць сіяністаў, а вам кажуць, што вы выступаеце супраць усіх габрэяў…). Каб не пападацца ў пасткі “замінаванай” тэрміналогіі й ня даць сябе “вывесьці ў поле” бязглуздых спрэчак, раім строга прытрымлівацца правільнай тэрміналогіі – калі гаворка ідзе пра “антысіянізм”, не давайце называць гэта “антысемітызмам”, а калі маеце на ўвазе “сіяністаў”, не называце іх “жыды-габрэі”. Ніколі не выкарыстоўвайце ў абмеркаваньні адмыслова накінутыя, неадэкватныя тэрміны. Кажыце: “я неіснуючы антысемітызм і габрэйскі народ не абмяркоўваю, мне яны нецікавыя, я хачу абмеркаваць істотныя пытаньні СІЯНІЗМУ і АНТЫСІЯНІЗМУ” (Д пр-п 28). Разгледжана ў артыкуле “ Чытай, беларус, і… прачынайся! (частка І) ”, адрас: https://nashaziamlia.org/2006/09/17/291.


29. У сваёй антыдэмакратычнай дзейнасьці цяперашнія беларусобскія ўлады дэманструюць выразную сістэмнасьць. У ёй можна назваць некалькі галоўных кірункаў антынароднай, дэструктыўнай дзейнасьці.

Адзін з іх – ЭТНАЦЫДНЫ. Так, мы пастаянна бачым: далейшае вынішчэньне беларускага школьніцтва, як у сувязі з памяньшэньнем беларускамоўнага навучаньня, так і з пераводам вывучэньня беларускай гісторыі на рускую мову; чарговы этап зьнішчэньня Саюзу беларускіх пісьменьнікаў; татальная забарона на выкарыстаньне беларускай нацыянальнай сімволікі, нават апазіцыяй; забарона на словы «беларускі» і «нацыянальны»; татальная адсутнасьць беларуска-моўнага навучаньня ў ВНУ і прымусовая ліквідацыя Таварыства беларускай вышэйшай школы – ТБВШ; пастаянны беларусафобскі шабаш у СМІ і г.д. і да т.п.

Другі кірунак – КАДРАВЫ. Мы бачым выцісканьне найбольш таленавітай моладзі ў замежжа, недапушчэньні сьвядомых беларусаў да кіраўнічых пасадаў у якіх бы ні было грамадскіх сьферах (ня толькі ў палітыцы). Сумленных беларусаў цяперашнія ўлады прынцыпова НЕ дапускаюць да кіраўнічых пасадаў ні ў эканоміцы, ні ў навуцы, ні ў адукацыі, ні ў культуры і СМІ, не гаворачы ўжо пра сілавыя структуры.

Трэці кірунак – СТВАРЭНЬНЕ г.зв. МУЛЬЦІКУЛЬТУРНАГА ГРАМАДСТВА. Зьвярніце ўвагу, такое стаўленьне да нацыянальнага адраджэньня і нацыянальных кадраў – таптаць, душыць, зьнішчаць, не дапускаць – датычыць ТОЛЬКІ БЕЛАРУСАЎ. На гэтым фоне назіраецца цалкам адваротнае стаўленьне да прадстаўнікоў ЧУЖЫХ ЭТНАСАЎ. Цяперашнія ўлады імкнуцца ўсяляк падтрымліваць іншапляменнае насельніцтва іміграваць у Беларусь, стымулююць вывучэньне і ўкараненьне чужынскіх моў і культур, спрыяць заняцьцю імігрантамі разнастайных кіроўных пасадаў (аказваецца, «цяперцам» у кадравых пытаньнях габрэі ў 100 разоў «радней, бліжэй і даражэй», чым свае беларусы…), ўсяляк «садзейнічаюць іх нацыянальнаму адраджэньню».
Прычына такіх, здавалася б, дзіўных паводзін заключаецца ў тым, што сілы бязроднай бюракратыі, якія захапілі ўладу на нашай зямлі, такім чынам разьлічваюць МАКСІМАЛЬНА РАСЬЦЯГНУЦЬ ЧАС СВАЙГО ПАРАЗІТЫЧНАГА ІСНАВАНЬНЯ… Але дадзеная дзейнасьць ёсьць відавочным злачынствам, якое адпаведным чынам будзе «ацэнена» ў будучыні (Д пр-п 29). Разгледжана ў артыкуле “ Чытай, беларус, і… прачынайся! (частка ІІ) ”, адрас: https://nashaziamlia.org/2006/09/18/293.


30. У будучай беларускай дзяржаве вырашэньне праблемаў розных сексуальных, нацыянальных ды іншых меншасьцяў – підарасаў, феміністак, педафілаў, герантакратаў і г.д. – будзе адбывацца ТОЛЬКІ ПАСЬЛЯ ТАГО, як будуць вырашаны ЎСЁ праблемы большасьці – г.зн. беларускага народу! Толькі пасьля таго, як яму будуць вернуты яго мова, культура, гісторыя, сімвалы, сьветагляд, уласнасьць, улада, бясьпека, пачуцьцё годнасьці, персьпектыва ў рэалізацыі яго аб’ектыўных інтарэсаў і г.д., толькі пасьля таго, як беларускі народ стане ПАЎНАПРАЎНЫМ ГАСПАДАРОМ НА ЎЛАСНАЙ ЗЯМЛІ, толькі пасьля гэтага можна будзе, зыходзячы з гуманістычных пазіцый, прыступіць да справядлівага вырашэньня некаторых праблем, якія турбуюць меншасьці! ІНШАЕ ЁСЬЦЬ САТАНІЗМ. Асабліва падкрэсьліваем, прадстаўлены падыход ёсьць рацыянальным, дэмакратычным, узорна цывілізаваным! (Д пр-п 30). Разгледжана ў артыкуле “ Чытай, беларус, і… прачынайся! (частка ІІ) ”, адрас: https://nashaziamlia.org/2006/09/18/293.


31. Адрозьненьне нашага сьветагляду ад ліберальнага заключаецца ў асноўным у тым, што нават ідэйныя лібералы (пра псеўда-лібералаў мы нават не гаворым) аніяк ня могуць зразумець, што НЕ БЫВАЕ абстрактных правоў і свабод чалавека, як і абстрактных людзей ці грамадстваў. Так, у Беларусі жыве рэальны і канкрэтны беларускі народ. Проста ён усё яшчэ з-за імперскага ціску пазбаўлены ўсяго, што павінен мець народ – гаспадар сваёй краіны – улады, уласнасьці, сваёй мовы, культуры, гісторыі, свабоды, годнасьці, бясьпекі, нацыянальнага адзінства, сэнсу жыцьця, будучыні й г.д. І вяртаньне ДЭМАКРАТЫІ ў Беларусь магчыма толькі пасьля таго, як беларускі народ стане сапраўдным гаспадаром на сваёй зямлі. У сувязі з гэтым усялякія размовы пра правы і свабоды абстрактнага грамадзяніна ў Беларусі ёсьць і будуць заставацца да той пары абсалютна пустымі й бессэнсоўнымі, пакуль увесь беларускі народ у цэлым і кожны беларус па-асобку ня будуць мець тое, што ім належыць у адпаведнасьці зь іх натуральным правам. СПАЧАТКУ трэба даць уладу, уласнасьць, мову, культуру, гісторыю, нармальныя дзяржаўныя сімвалы, правы і свабоды, годнасьць, бясьпеку, сэнс жыцьця, будучыню і г.д. НАШАМУ КАНКРЭТНАМУ і РЭАЛЬНАМУ БЕЛАРУСКАМУ НАРОДУ, а ўжо потым усе ліберальныя каштоўнасьці можна паспрабаваць прадаставіць абстрактнаму грамадзяніну і грамадству. Толькі так! Інакш не бывае, ня можа быць і ня будзе! (Д пр-п 31). Разгледжана з нагоды артыкулы С.Багданкевіча «Беларуская нацыянальная ідэя», адрас: https://nashaziamlia.org/2006/09/26/300/#more-300.


32. Для вяртаньня сапраўдных СЯБРОЎСКІХ АДНОСІН паміж беларускім і “расейскім” народамі павінна быць зроблена, як мінімум, наступнае: а) вернуты ў склад Беларусі беларускія этнічныя Усходнія тэрыторыі – Смаленшчына, часткі Браншчыны і Пскоўшчыны, б) у склад Беларусі па шэрагу прычын (кампенсацыя страт, прусы сталі часткай беларускага этнасу, шмат беларусаў загінула пры вызваленьні Прусіі ў 1944 г. ад немцаў, Беларусі патрэбна выйсьце да Балтыйскага мора і г.д.) павінна ўвайсьці тэрыторыя цяперашняй Калінінградскай вобласьці, в) беларускай дзяржаве павінны быць вернуты ўсе культурныя каштоўнасьці, скрадзеныя расейцамі “пад шумок” самых розных гістарычных падзей, пачынаючы ад крыжа Еўфрасіньні Полацкай, г) прабачэньні прэзідэнта РФ ад імя рускага народу (!) перад народам беларускім за шматсотгадовую імперскую палітыку (Д пр-п 32). Разгледжана ў артыкуле «Агульнанацыянальная ідэя: асноўныя палажэнні канцэпцыі»; адрас: https://nashaziamlia.org/2006/09/28/302.


33. Каб выправіць адносіны паміж братнімі славянскімі – беларускім і польскім – народамі, зрабіць іх сапраўды сяброўскімі, трэба: а) каб Беларусі былі вернуты Заходнія Крэсы (Беласточчына), б) у знак кампенсацыі нанесеных беларускаму народу страт перададзены Сувалкі зь невялікімі прылеглымі тэрыторыямі, в) вернуты ўсе матэрыяльна-культурныя каштоўнасьці беларускага народа, якія да гэтай пары знаходзяцца ў музеях Польшчы, г) і, нарэшце, прынесены прабачэньні прэзідэнтам Польшчы ад імя польскага народу беларускаму народу (Д пр-п 33). Разгледжана ў артыкуле «Агульнанацыянальная ідэя: асноўныя палажэнні канцэпцыі»; адрас: https://nashaziamlia.org/2006/09/28/302.


34. Бярэм «Зьмест мерапрыемстваў у дзяржаўным будаўніцтве», запрапанаваны сп-ром Міхасём Агінскім за аснову для стварэньня «Праграмнага вобразу беларускай дзяржавы» (Д пр-п 34). Разгледжана ў артыкуле «Агульнанацыянальная ідэя: асноўныя палажэнні канцэпцыі»; адрас: https://nashaziamlia.org/2006/09/28/302.


35. Бярэм «Ідэалогію сацыяльнай гармоніі», сфармуляваную сп-ром Валерам Арцішэўскім за аснову для стварэньня «Праграмнага вобразу беларускай дзяржавы» (Д пр-п 35). Разгледжана ў артыкуле «Нацыяналізм – базавае вязьмо ідэалогіі сацыяльнай гармоніі, ідэалогіі людскай цывілізацыі ХХІ стагоддзя (частка ІІІ)»; адрас: https://nashaziamlia.org/2006/10/06/319.


36. Падтрымліваем прапанову Анатоля Астапенкі аб міжнародным судзе, накшталт “Нюрнберг – 2”, у пэўнай мадыфікацыі. Прапануем, каб у будучай беларускай дзяржаве адбыўся аўтарытэтны Міжнародны Грамадскі Суд над расейскім імперыялізмам, расейскай імпербюракратыяй, усімі носьбітамі расейскай шавіністычна-імперскай ідэалогіі (Д пр-п 36). Разгледжана ў артыкуле «Ці магчыма рэалізаваць нацыянальную ідэю ў сучаснай Беларусі?»; адрас: https://nashaziamlia.org/2006/10/07/325.


37. У атмасьферы спрэчак, якія ўсчаліся вакол праблемы генацыду народаў, мы лічым, што павінен быць прызнаны генацыд усіх народаў, ЯКІ САПРАЎДЫ МЕЎ МЕСЦА! І тое, што быў прызнаны генацыд армян у 1915 г. – гэта добра. Што быў прызнаны генацыд чачэнцаў у 1944 г. – таксама. І тое, што будзе прызнаны генацыд алжырцаў французамі й курдаў туркамі – гэта таксама варта ацаніць станоўча. Будучае прызнаньне генацыду адыгаў Расеяй трэба таксама чакаць з надзеяй. Неабходна прызнаць і генацыд індзейцаў у абедзьвюх Амерыках, зьдзейсьнены еўрапейцамі, а таксама ўсе, усе, усе іншыя генацыды, якія толькі мелі месца на зямлі й якія атрымаецца даказаць. Для нас важна таксама не забыць пра генацыд беларусаў… Мы лічым, што абсалютна непрыймальнай была зусім нядаўняя сітуацыя, калі быў прызнаны генацыд толькі аднаго народу… Яна была непрыймальнай і па той прычыне, што гэтым фактам ганебна карысталіся сіяністы, і таму, што такое становішча зьневажала памяць іншых народаў, генацыд якіх заслугоўваў ня меньшага прызнаньня і ўшанаваньня (Д пр-п 37). Разгледжаны ў артыкуле «Адыгі заклікаюць еўрапарламент прызнаць іх генацыд», адрас https://nashaziamlia.org/2006/10/19/355.


38. Прынцып ПАВАГІ й дэманстрацыі павагі да мовы, культуры, традыцый, рэлігіі й іншых каштоўнасьцяў усіх народаў Сьвету будзе адным з ключавых прынцыпаў паводзін прадстаўнікоў дзяржаўнаў улады ў будучай Беларусі ў сьферы міжнародных дычыненьняў (Д пр-п 38). Разгледжаны ў артыкуле «Тры стаўленьні да іншых народаў. Трэцяе: ПАВАГА і дэманстрацыя павагі», адрас https://nashaziamlia.org/2006/11/09/387.


39. З-за праяў соцыяпаразітычнага сіянізму, якія ў той ці іншай форме з усё большай частатой сустракаюцца ў нашым жыцьці, перашкаджаючы станаўленьню беларускай і іншых дэмакратый, мы аб’яўляем СІЯНАКРАТЫЮ (вышэйшае кіраўніцтва сіянісцкіх колаў – асноўны праваднік сіянісцкай палітыкі ў сьвеце) другім па небясьпецы ворагам беларускага народу (ворагам №2). (Д пр-п 39). Пр-п разгледжаны ў артыкуле «Беларусы і габрэі! Змагайцеся зь сіянізмам, пакуль ня позна!», адрас: https://nashaziamlia.org/2006/11/11/390/#more-390. Нагадваем, першым нашым ворагам, ворагам № 1, зьяўляецца РАСЕЙСКАЯ ІМПЕРБЮРАКРАТЫЯ (Д пр-п 15).


40. Найбольш пажаданай геапалітычнай будучыняй Беларускай дзяржавы, як мінімум, на бліжэйшыя дзесяцігоддзі, мы лічым нэўтралітэт, які каротка можна сфармуляваць у выглядзе прынцыпу «Беларусь – другая Швайцарыя!». Гэта значыць, што на тэрыторыі Беларусі ня будзе як войскаў НАТА, так і войскаў расейскай імперыі, Беларусь ня будзе ўступаць ні ў «Еўразьвяз», ні ў «Расейскую Федэрацыю». Пры гэтым у сьферы эканамічных зносін Беларусь павінна захоўваць максімальна магчымыя сувязі з усімі краінамі сьвету, а ў інфармацыйна-культурнай сьферы – дзяржаўную беларускасьць (Д пр-п 40). Артыкул «Беларусь паміж РФ і ЕС: магчымасьць трэцяга шляху», адрас: https://nashaziamlia.org/2006/11/20/401.


41. Бярэм за аснову для далейшага фармуляваньня Беларускай дактрыны 5 пастулатаў, выкладзеных Сяргеям Сарокам у яго артыкуле «Нацыянальная ідэя і шчасьце людзей» (Д пр-п 41). Адрас: https://nashaziamlia.org/2006/11/22/405.


42. Калісьці ў будучай Беларусі вуліцы нашых гарадоў будуць насіць імёны ня толькі Еўфрасіньні Полацкай, Кірылы Тураўскага, Давыда Гарадзенскага, Францішка Скарыны, Вітаўта Вялікага, Льва Сапегі, Канстанціна Астрожскага, Андрэя-Тадэвуша Касьцюшкі, Кастуся Каліноўскага, Браніслава Тарашкевіча, Вацлава Іваноўскага, Максіма Багдановіча, Янкі Купалы, Якуба Коласа, Уладзіміра Караткевіча, Ларысы Геніюш, братоў Луцкевічаў, Ластоўскага, іншых славутых беларусаў больш ці менш далёкага мінулага; ня толькі тых, каго мы ведалі й хто загінуў ці памёр адносна нядаўна – Юры Астроўскі, Віктар Ганчар, Захаранка, Завадскі, Майсеня, Кармільчык, Карпенка, Васіль Быкаў, іншыя; але і тых, хто жыве сёньня сярод нас – Надзея ДЗЕМІДОВІЧ, Генадзь ПЯТКЕВІЧ, Іван РАМАНЧУК, Вера КАСМОВІЧ, Андрэй ВАЙТОВІЧ, Леанід МАРАКОЎ, Міхась КУКАБАКА, Станіслаў СУДНІК, Сьвятлана НОВІКАВА, іншыя… (Д пр-п 42). Разгледжаны ў артыкуле «Сустрэча двух пакаленьняў беларускіх патрыётаў», адрас: https://nashaziamlia.org/2006/12/10/437.


43. У будучай беларускай дзяржаве пасьля прыходу да ўлады беларускіх дэмакратычных сілаў таксама прыйдзецца адмыслова прымаць жыхароў цяперашняй РБ у грамадзяне новай Беларусі. Спачатку будзе адменена двайное грамадзянства для небеларусаў. Затым у пашпартах будзе ставіцца штампік з пазначэньнем нацыянальнай прыналежнасьці чалавека (як будзе вызначацца нацыянальная прыналежнасьць, мы ўжо пісалі). Пасьля гэтага ўсе беларусы будуць аўтаматычна лічыцца грамадзянамі Беларусі (бо Беларусь – гэта краіна беларусаў), а прадстаўнікі іншых народаў будуць падпісваць (альбо не падпісваць) адмысловую заяву, што яны прыймаюць дзяржаўны статус Сьвятых беларускіх каштоўнасьцяў (беларускай мовы, культуры, гісторыі, традыцый, сьветагляду, сімвалаў, агульнанацыянальных аб’ектыўных інтарэсаў, мэтаў і г.д.). Пасьля гэтага і небеларусы аўтаматычна (без іспытаў) будуць станавіцца грамадзянамі Беларусі. Ім у пашпарт будзе ставіцца адмысловая адзнака. Калі чалавек не падпіша гэтую заяву, ён будзе заставацца ў статусе жыхара Беларусі. Апошняе азначае, што ён ня можа абіраць і быць абраным у дзяржаўныя органы кіраваньня, ня можа стаць дзяржаўным служачым, ня можа стаць тым, хто наймае іншых да сябе на працу, ня можа служыць у сілавых структурах. Яго капітал павінны быць абмежаваны. Але такі чалавек будзе мець наступныя магчымасці: ён у любы момант зможа стаць грамадзянінам праз падпісаньне памянёнай вышэй заявы, захоўваць статус жыхара Беларусі неабмежаваны час, выехаць туды, дзе яму будзе лепш (Д пр-п 43). Разгледжаны ў артыкуле «Ня толькі мы заўважылі дзіўны ляп «Міжнароднай амністыі»», адрас: https://nashaziamlia.org/2006/12/19/454/#more-454.


44. Беларусы ня толькі маюць права, а ім настойліва рэкамендуецца (прадстаўнікі нацыянальнай эліты дык і ўвогуле абавязаны), дакладна і сістэматычна, базуючыся на навуковых прынцыпах, дасьледваць усе соцыяпаразітычныя ЗЬЯВЫ (імперыялізм, фашызм, шавінізм, камунізм, псеўда-лібералізм, сіянізм, бюракратызм, таталітарызм, сатанізм, арганізаваны крымінал і г.д.), тыя канкрэтныя СІЛЫ, якія за імі стаяць, а таксама ўсе ІНСТРУМАНТЫ (у тым ліку прапагандысцкія, тыпу «падубуем камунізм ва ўсім сьвеце», «правы і свабоды чалавека», «6-мільённы халакост», «нацыяналізм – гэта зло» і г.д.), з дапамогай якіх гэтыя паразітныя сілы зьдзяйсьняюць свае злачынныя праграмы (Д пр-п 44). Разгледжана ў артыкуле “Ці быў бы задаволены сатана, калі б нехта дасьледваў сатанізм. Да канферэнцыі па сіянізме ў Іране. Частка І”, адрас: https://nashaziamlia.org/2006/12/29/470.


45. Сіяністы і сіянакраты – гэта злачынцы. І гэты факт ня можа зьменіць аніякая іх падтрымка з боку ўрадаў ЗША, Нямеччыны, іншых краін ЕЗ, а таксама Бразіліі й Сінгапура (Д пр-п 45). Разгледжана ў артыкуле “Ці быў бы задаволены сатана, калі б нехта дасьледваў сатанізм. Да канферэнцыі па сіянізме ў Іране. Частка ІІ”, адрас: https://nashaziamlia.org/2006/12/30/474.


46. Пасьля прыходу да ўлады сапраўдных беларускіх дэмакратычных сіл усе вінаватыя ў сёньняшнім ЭТНАЦЫДЗЕ беларускага народу будуць прыцягнутыя да крымінальнай адказнасьці (Д пр-п 46). Разгледжана ў артыкуле “«Дазвольце, дзядзечка, ва ўласнай хаце пад лаўкай пераначаваць» альбо Што зрабіў бы наш продак – ліцьвін, на месцы свайго нашчадка – беларуса цяперашняга”, адрас: https://nashaziamlia.org/2007/01/04/479.


47. З нагоды 12-гадовага ЭТНАЦЫДУ і будучых рэвалюцыйных зьмен у Беларусі мы вымушаны ўжо цяпер патлумачыць адрозьненьні паміж помстай (рус., «месть») і адплатай (рус., «возмездие»). Выкарыстаем вобраз прасьцейшай сістэмы: начальнік – падначалены (ці камандзір – салдат, улады – народ, уладары вялікай краіны – улады меньшай краіны, дамінант – падпарадкаваны яму субдамінанат і г.д.). У яе межах ПОМСТА – гэта калі «начальнік» карае, крыўдзіць, усяляк уціскае «падначаленага» за тое, што той яго скрытыкаваў, зрабіў заўвагу, паказаў на памылкі і г.д. (пры гэтым СПРАВЯДЛІВА і ДЗЕЛЯ АГУЛЬНАЙ СПРАВЫ). Помста сапраўды зьяўляецца, як мінімум, маральна-этычным злачынствам. У здаровых грамадствах яна дапускацца не павінна і ў будучай Беларусі з помсьлівымі людзьмі будзе весьціся змаганьне. АДПЛАТА ж – гэта пакараньне за ўсе несправядлівасьці, злачынствы, якія былі зроблены «начальствам» (дамінанатам, уладаром) у адносінах да «падначаленага» (залежнага, слабога) за кошт выкарыстаньня сваёй прывілеяванай пазіцыі. Такім чынам, адплата – гэта зьява альтэрнатыўная помсьце, што падкрэсьліваецца магчымасьцю (а то і неабходнасьцю) адплаты за помсту. У адпаведнасьці зь любой грамадскай нормай (і ў такой ступені, у якой мы хацелі б жыць у здаровых, паўнавартасных грамадствах) кожны нармальны чалавек у такой жа ступені АБАВЯЗАНЫ не забываць і не ленавацца ЗЬДЗЕСЬНІЦЬ АДПЛАТУ (як толькі ў яго ўзьнікнуць такія магчымасьці), у якой ён НЯ МАЕ ПРАВА на ПОМСТУ! Таму, спадарове цяперцы, усіх вас чакае адплата за 12 гадоў этнацыду беларускага народа! І абавязкова… (Д пр-п 47). Узгадваецца ў артыкуле «Два падыходы да “беларусізацыі” ва ўмовах улады цяперцаў-этнацыдчыкаў», адрас: https://nashaziamlia.org/2007/01/18/511.


48. У будучай Беларускай дзяржаве беларускія сем’і будуць бараніцца ад самых розных новамодных дэструктыўных уплываў (Д пр-п 48). Разгледжаны ў артыкуле Людмілы Курловіч “Сям’я як аснова нацыянальнай самасвядомасці”, адрас: https://nashaziamlia.org/2007/03/11/571.


49. На сёньня мясцовая кампрадорская бюракратыя – цяперцы – канчаткова пераўтварылася ў злачыннага дэструктыўна-паразітнага монстра, абсалютна ізаляванага ад аб’ектыўных інтарэсаў беларускага народу, прызначанага для выкарыстаньня, эксплуатацыі беларусаў ды Беларусі, і падпарадкаванага ўладзе Лукашэнкі ды яго гаспадароў з колаў расейскай імперыякратыі. У сувязі з гэтым аб’яўляем цяперцаў ворагам беларускага народу №3 (Д пр-п 49). Абвешчана ў артыкуле “Каста цяперцаў”, адрас: https://nashaziamlia.org/2007/03/18/582.


50. З нагоды накіданьня віны беларускаму народу за халакост мы, як прадстаўнікі аб’ектыўных інтарэсаў беларускага народу, вымушаны прыняць, што з гэтага часу адкрываем магчымасьць зьбіраньня матэрыялаў на тэму віны габрэяў перад беларусамі, а таксама заяўляем, што ў будучай Беларусі будзем усяляк спрыяць такой унутрыбеларускай нацыянальнай палітыцы, каб тэма “якой бы ні было віны беларусаў за сваю гасьціннасьць перад габрэямі ці кім бы ні было яшчэ” была вырашана і ўвогуле больш ніколі не ўзьнікала. А для гэтага заранёў прапануем ім і ім падобным выбар: альбо вы павінны зьехаць з этнічнай тэрыторыі беларуска-літвінскага народу, альбо мусіце поўнасьцю прыняць нашу сістэму каштоўнасьцяў, уключаючы нашу мову, культуры, усю сістэму беларускіх каштоўнасьцяў, у т.л. наш беларуска-літвінскі сьветагляд (Д пр-п 50). Заяўлены ў артыкуле “5 гадоў беларускай “адказнасьці за халакост” (Частка 1 і 2)”. Адрасы: https://nashaziamlia.org/2007/03/26/595; https://nashaziamlia.org/2007/03/26/596.


 

 

3 каментарыя

Пакінуць каментар

  • Старонкі

  • Катэгорыі

  • Апошнія запісы

  • Архівы