Артыкул, пададзены ніжэй, мае назву “Карта паляка: прагматычны патрыятызм”. Ён узяты з http://pbnf.org/2008/02/19/old_2528.html і, вельмі верагодна, належыць таму ж аўтару, што і ў папярэднім артыкуле – Пятру Садоўскаму (аднак напісаны быў на год раней – 19 лютага 2008 г.). У кожнага беларуса ёсьць магчымасьць пераканацца, наколькі невыразнай і неабгрунтаванай была тады пазіцыя аўтара (якую ён, дарэчы, паўтараў – гл. nashaziamlia.org/2009/01/01/1709). Здавалася б, аўтар інтэлектуал, беларус, сябра БНФ з 20-гадовым стажам (ды яшчэ блізкі да кіраўніцтва арганізацыі), былы сябра апазіцыі БНФ у ВС РБ 12-га скліканьня, але ня можа асэнсаваць і сфармуляваць найпростую ісьціну, што ў ацэнцы падзей, датычных Беларусі, трэба найперш сыходзіць з беларускіх нацыянальных інтарэсаў. І тады, дзе і што б ты ні казаў, прынамсі, ня будзеш выглядаць бездапаможна, жалосна… Артыкул Садоўскага ёсьць ілюстрацыяй таго, што наша будучая нацыянальная перамога – гэта найперш навядзеньне парадку ў галовах беларускай інтэлігенцыі. Мы ілюструем паданы матэрыял вядомай карыкатурай пра Рыжскі падзел 1921 г. (гл. http://be.wikipedia.org/wiki/%D0%92%D1%8B%D1%8F%D0%B2%D0%B0:Caricature_for_Riga_Peace_1921.png); чырвонымі кропкамі пазначаны Бельск і Смаленск; іншыя заўвагі па ходу тэкста.
Рэдакцыя.
Водгукі ў сеціве ды інтэрвію зь беларусамі на вуліцах з нагоды ўвядзеньня ўрадам Польшчы польскай карты для этнічных палякаў за мяжой [у Беларусі, якія ж гэта “этнічныя палякі”?! – Рэд.], заява нашага МЗС, якое спадзяецца на “сатысфакцыю” аж праз Вэнэцыянскі суд, сьведчаць, што гэта падзея разглядаецца выключна ў палітычнай плоскасьці. Дапускаю, што я нешта не пачуў і нешта не прачытаў. Аднак, калі мне пазваніў журналіст зь Беларускай рэдакцыі Польскага радыё і запытаўся пра маю ацэнку гэтай падзеі як колішняга дыплямата, я адчуў, што для некаторых празаічных простых рэчаў у гэтай гісторыі людзі “ня маюць вушэй”, а шукаюць вялікую геапалітыку. Выступ Лукашэнкі перад студэнтамі журфаку БДУ, а таксама ягоны камэнтар падчас наведаньня віцебскага “Віцязя” сьведчаць пра тое самае.
Нават калі шукаць вялікую палітыку ў тым, што гэтая “польская карта” скіраваная перш за ўсё на польскую дыяспару на Ўсходзе [калі гэта і зь якой такой нагоды апалячаныя беларусы-літвіны сталі “польскай дыяспарай”? – Рэд.], усё роўна, як кажуць, у “сухой рэшце” застанецца жыцьцёвая проза, у якой няма нічога новага [у тым сэнсе, што польская імперская палітыка мае даўнюю гісторыю? – Рэд.].
Незалежна ад таго, дзе і якія разумныя галовы ў Польшчы плянавалі гэты праект, нічога надзвычайнага з пункту гледжаньня фэномэну нацыянальных дзяржаваў і міжнароднага права ў ім няма [памылачка, сп-р Садоўскі; гэта не нацыянальная, а імперская палітыка. – Рэд.]. Кожны народ, дафармоўваючы сваю нацыю – асабліва ў найноўшай гісторыі – абапіраецца на свае гістарычныя (гераічныя і пакутніцкія) міты, актуалізуе нацыянальныя інтарэсы (якія могуць трактавацца суседзямі або хаўрусьнікамі як эгаізмы), час ад часу апэлюе да этнічнага і рэлігійнага патрыятызму, вырашаючы бягучыя жыцьцёвыя праблемы [так бы яно было, калі б датычыла сапраўды этнічных палякаў; але “карта”, выкарыстоўваючы застарэлыя хвасты ранейшай польскай імперскай палітыкі, нахабна выкрадае ў беларуска-літвінскага народу яго крэўную частку. – Рэд.].
У маім уяўленьні Польшча і сёньня – больш чым нацыя ў традыцыйным эўрапейскім разуменьні. Яна чымсьці нагадвае габрэйскую супольнасьць [усё гэта ня страшна, нават добра; але, калі ласка, толькі ў сваіх этнічных межах! – Рэд.]. Хто знаёмы з патрыятычна-рэлігійнымі захапленьнямі Адама Міцкевіча ў апошнія гады ягонага жыцьця і спробы стварыць габрэйскі легіён на грошы Ротшыльда на расейска-турэцкім фронце, зразумее, пра што я гавару. Польшча, краіна з глыбокімі каталіцкімі традыцыямі, хаця і зьяўляецца чальцом ЭЗ, але не падзяляе пакуль афіцыйных мультыкультуральных “постнацыянальных” настрояў тыпу галяндзкіх ці нямецкіх, не сьпісала ў архіў гістарычны патрыятызм [і гэта ня страшна, і нават добра; але, зноў жа, толькі ў сваіх этнічных межах! – Рэд.].
Яшчэ адзін імпульс да мацаваньня патрыятызму і абароны нацыянальных інтарэсаў [ды не нацыянальныя гэта інтарэсы, а імперскія! у адносінах да беларусаў палякі ўжо даўно перайшлі мяжу, якая аддзяляе нацыянальны інтарэс ад імперскага, проста з нагоды ўвядзеньня “карты” (адбыўся эфект пяройдзенага рубікону) пра гэта стала магчымым адкрыта казаць! – Рэд], хаця і не зьяўляецца цалкам паліткарэктным з гледзішча эўраінтэграцыі [выкінуць нацыянальныя інтарэсы дзеля еўраінтэграцыі – тыповы ліберастычны хвыт, паддаўшыся на які еўрапейскія народы яшчэ моцна паплацяцца! – Рэд.], аднак для Польшчы будзе карысны [а для беларусаў? Можа, сябру БНФ варта найперш пра гэта думаць? – Рэд.]. Тысячы палякаў зьехалі на заробкі ў Скандынавію, Вялікую Брытанію, Нямеччыну. Навошта палякам прымаць у вызваленыя нішы [зноў пра інтарэс палякаў! – Рэд.] імігрантаў з Бангладэш, калі можна атрымаць [нахабна скрасьці! – Рэд.] працавітых, дастаткова кваліфікаваных, блізкіх па мове і культуры грамадзян суседняй краіны, дзе іх, мякка кажучы, ня вельмі песьцяць? Ці не пра тое ж марыць і Расея, заклікаючы сваіх суродзічаў вяртацца на Радзіму з абшараў былога СССР [так і ёсьць, дзьве імперыі маюць аднолькавыя соцыя-паразітныя метады, адкідаючы любую мараль у адносінах паміж народамі; была ўжо такая змова паміж імі што да Беларусі – адлюстравана карыкатурай 1921 г. у пачатку матэрыяла… – Рэд.], аднак ня можа па-жыцьцёваму іх прывабіць?
Ня трэба забывацца і на дэмаграфію [мы памятаем: беларускі народ пад Лу-кой вымірае. – Рэд.]. Узгадайце спрэчкі Польшчы і Брусэлю пра квоты, працэнты і лічэбнасьць насельніцтва краінаў-чальцоў ЭЗ. Гожыя для Польшчы беларусы [зноў для Польшчы! няўжо Садоўскі БНФавец?! – Рэд.] хутка інтэгруюцца і з “картачных” палякаў стануць грамадзянамі [хто б сумняваўся: беларусы паўсюль добра “інтэгруюцца”. – Рэд.]. Нікога ў Беларусі указам прэзыдэнта не прывяжаш. Гэта ж трэба быць абсалютным ненавісьнікам свайго народу і ня вельмі разумным чалавекам каб выцясьняць нацыянальных патрыётаў за мяжу [аказваецца, аўтар ведае, каго на самой справе Лу-ка выцясьняе… – Рэд.] і публічна ганарыцца тым, што да нас прыяжджаюць на жыхарства людзі з далёкіх краёў, часта выпадковыя асобы, не заўсёды з самай лепшай біяграфіяй, адукацыяй і намерамі! [ну, вось давайце яшчэ і паапраўдваем злачынства палякаў і злачынствамі Лу-кі супраць нашага народу; няўжо гэта можна назваць логікай? тое, што такое не патрыятызм, відавочна. – Рэд.]
У свой час немцы, пасьля аб’яднаньня краіны, на выключна льготных умовах дазволілі перасяленьне “савецкіх немцаў” на этнічную радзіму, што, дарэчы, адпавядала спэцыяльнаму дадатку да артыкулу аб грамадзянстве ў Канстытуцыі ФРГ, дзе генэтычныя немцы мелі прыярытэтнае права на атрыманьне грамадзянства [гэта абсалютна неадэкватны прыклад, бо па польскай карце будуць перасяляцца ў Польшчу, ці, як мінімум, працаваць на яе інтарэсы і супраць Беларусі этнічныя беларусы!!! – Рэд.]. Праўда, скалечаная працоўная мэнтальнасьць “савецкіх” немцаў перашкаджала ім інтэгравацца і рабіць кар’еру. І ня ўсе немцы ўхвалялі палітыку дзяржавы ў падтрымцы “родных” этнічных рэпатрыянтаў. І ня ўсе палякі падтрымліваюць сёньня ідэю “карты паляка” [але гэта зноў праблема палякаў! пры чым тут беларусы, дзе тут нашы інтарэсы?! – Рэд.]: бясплатных месцаў ва ўнівэрсітэтах ды сацыяльных ільготаў у сёньняшняй Польшчы і “карэнным” грамадзянам не хапае [шкадаваньне этнічных палякаў – гэта і ёсьць усе аргументы аўтара супраць “карты паляка”. – Рэд.]. А Эўразьвяз на такую “нацыяналістычную” праграму грошай можа і ня даць. Прыйдзецца польскаму ўраду хітрыць ды закрытыя балянсы гарбузаваць [пашкадуем няшчасных палякаў яшчэ раз: “ах, бедныя, ах, няшчасныя!”. – Рэд.]. Аднак, думаю, што касьцельныя беларусы-палякі будуць удзячнымі і пасьпяховымі “картачнымі” студэнтамі і гастарбайтэрамі, а потым, можа, і грамадзянамі Польшчы [давайце, сп-р Садоўскі, разганяць беларусаў і далей; нас жа – беларусаў – незьлічоная колькасьць, не шкада. – Рэд.].
Ці ўзгадайце тых жа прыбалтаў, што заклікалі сваіх суайчыньнікаў вярнуцца на радзіму пасьля здабытай незалежнасьці. Падобныя крокі рабілі ў свой час і вугорцы. А што амэрыканская грын-карта – ня тое самае? Краіна імігрантаў адбірае лепшых. Тут яшчэ не-постнацыянальная Польшча “зьбірае” на свае тэрэны рухавых, па-добраму авантурных, па-нэафіцку патрыятычных асобаў, якія былі часта пасынкамі на сваёй беларускай Радзіме [не “зьбірае”, а забірае, крадзе; і пасынкамі яны былі ў Бацькаўшчыне не па віне беларускага народу… – Рэд.].
Лепш бы наш МЗС заахвочваў амбасадараў за мяжой зь беларускай дыяспарай хаця б у тэлеінтэрвію па-беларуску гаварыць [і гэта ўсё ў адказ? – Рэд.], чым ноты пратэсту на палякаў пасылаць. І горка, і сьмешна, і зайздросна. Палякі – разумная нацыя [разумная? мо, нахабная! – Рэд.]. Калі ж ужо ў нас [у нас?.. – Рэд.] хопіць розуму аб’явіць пра сваю “карту беларуса”? Пакуль што наш кіраўнік дзяржавы абяцае суседзям, што, прыехаўшы да нас, яны будуць “чувствовать себя лучше, чем дома” [яшчэ раз: як можа інтэлігентны чалавек апрадваць адно злачынства супраць уласнага народу іншым злачынствам супраць уласнага народу; дзе тут люгіка? а калі логікі тут няма, дык, што гэта такое, пане Пётра? – Рэд.].
Ад рэдакцыі:
Пра нашу пазіцыю што да “Карыта паляка” можна пачытаць тут: nashaziamlia.org/2009/01/08/1712. Калі вы пазнаёміцеся зь ёй, пераканаецеся – яна істотна адрозьніваецца ад пазіцыі Садоўскага – чалавека, блізкага да кіраўніцтва сёньняшняга БНФ.
А для таго, каб пазнаёміцца зь іншымі матэрыяламі па польскім пытаньні, сабранымі на нашым сайце, трэба адчыніць рубрыку (гл. зьлева) “5.1.3. Польскае пытаньне”.
Лічу, што гэты артыкул выдатна дапоўняе:
http://www.svoboda.org.ua/dokumenty/zayavy/011532/
Было б, пэўна, добра перадрукаваць яго цалкам. Як адказ тым, хто занадта моцна верыць заходнім лібэрастам…
Паколькі мае дадзеныя без майго дазволу і згоды знаходзяцца заўсёды ў рамцы (трошкі непрыемна -нібыта я хацеў, але не здолеў нешта сказаць) дадам некалькі слоў у якасьці каментару.
Карта паляка – гэта хутчэй за ўсё такі няўдалы бізнэс-праект, які мог бы даваць нейкія дэвідэнды для адмысловых груповак прыбліжаных да кансулятаў. Зложаныя дакументы на атрыманьне “Карты паляка” гадамі ляжаць на іх паліцах.
Да выданьня звычайных м ногаразавых ВІЗ стаўленьне кансулятаў, мякка кажучы, незразумелае, таму што вельмі часта ўвогуле ні прыймаюць дакументы без якога-кольвечы тлумачэньня, патрабуюць нічым ні абгрунтаваных дадатковых дакументаў. Для вырашэньня пытаньняў падобнага кшталту даводзіццца зьвяртацца ў МЗС Польшчы для тлумачэньня становішча.
Ні сказаў бы што ў цяперашней Польшчы засталіся больш-менш значныя імперскія сілы, хутчэй за ўсё тут больш знойдзеш маскальскіх агентаў, чым сапраўдных патрыётаў. І тут большая небяспека для самой Польшчы, чым праяўленьне патрыятычных рухаў. У сучасным разуменьні – імперскіх сіл. Агентура, правільней сказаць шпіянаж, Расеі ва ўсёй Эўропе, дый ня толькі, вельмі моцны, толькі на гэта адмыслова ні эўрапейцы, ні амерыканца ні звяртаюць увагі, альбо памылкова ставяцца лаяльна. Безумоўна, з цягам часу моцна пашкадуюць за гэта.
На мой погляд Карце паляка ні варта прыдаваць нейкае павялічанае значэньне. Афёра ні ўдалася.
Не знаю ни одного поляка, который бы желал вреда белорусам. “Карта поляка” – это не заговор поляков против белорусов. Государствам выгодно сталкивать народы лбами, потому что оно всегда служит только тем, кто ему за это платит. Может быть пора признать, что государство “хорошим”, “гуманным”, “правовым”, “народным” быть не может в принципе?
Сп-ні Беласьнежцы.
1) “Не знаю ни одного поляка, который бы желал вреда белорусам”.
Пытаньне: Тады патлумачце, куды і чаму за некалькі дзесяцігоддзяў “зьніклі” 90% беларусаў Беласточчыны.
2) “Государство “хорошим”, “гуманным”, “правовым”, “народным” быть не может в принципе”.
Тлумачэньне: “дзяржава” – гэта ўлады, гэта канкрэтныя людзі, якія знаходзяцца каля рычагоў кіраваньня дзяржавай. Апошняя будзе настолькі добрай, гуманістычнай, прававой, народнай, на колькі гэтым якасьцям адпавядаюць яе кіраўнікі. Дзяржаўную ўладу ў сваіх руках павінны мець лепшыя прадстаўнікі адпаведнага народу – нацыянальная эліта. Калі гэтую ўладу будуць мець розныя быдлякі, параноікі, прастасаванцы ды іншы адстой, такія будуць і вынікі для народу…
Выйсьце: народ з дапамогай нацыянальнай эліты павінен самаарганізавацца і дамагчыся сабе “добрую” “дзяржаву”.
1) Я говорю о знакомых мне поляках, вы говорите о политике польского государства. Я вам про Фому, вы мне про Ерёму. Перефразируйте, если хотите. Между моим высказыванием и вашим вопросом нет логической связи.
2) Государство – это аппарат власти. Он функционирует как единый механизм. Отдельная личность всего лишь шестерёнка в нём, она действует по правилам этого механизма.
Если вы замените все детали в этом механизме, он не перестанет быть механизмом, не станет действовать против своих интересов жизнеобразующих интересов (власть) там, где нужно выбирать между народом и собой.
Чем объяснять очевидное, мне проще попросить вас дать исторические примеры. Где и когда существовала модель, похожая на предложенную вами?
Паважаная Белоснежка, інтарэсы дзяржавы і народа не павінны разыходзіцца, бо любая дзяржава, у якой не супадаюць інтарэсы кіраўнікоў з неабходнасцю народа, ёсць злачынаная паразітычная структура.
Пані Беласьнежцы.
1) “Я говорю о знакомых мне поляках“.
Калі пара-тройка вядомых вам апалячаных беларуса някепска ставяцца да іншых нармальных беларусаў-літвінаў, дык якое гэта мае значэньне да лёсу беларускага народу? А нас – рэдакцыю – менавіта апошняе і цікавіць. Гэтае пытаньне і гэтая логіка! Калі вам яны не падабаюцца і вы жадаеце іх замуціць нейкімі недарэчнымі (бо прыватнымі) аргументамі, якія НЕ АДЛЮСТРОЎВАЮЦЬ ЗАКАНАМЕРНАСЬЦЬ, гэта толькі вашая праблема.
2) “Я вам про Фому, вы мне про Ерёму“.
Тое, што вы кажаце пра “Фаму”, нікому не цікава. Цікава пра “Ярому” (беларусаў Беласточчыны), але вы пра яго казаць пазьбягаеце. У гэтым месцы ў вас прагал, закрыць які вы спрабуеце масай новых “пытаньняў”…
3) “Государство – это аппарат власти. Он функционирует как единый механизм. Отдельная личность всего лишь шестерёнка в нём, она действует по правилам этого механизма“.
У вас сталінска-ленінскае ўяўленьне пра дзяржаву. Гэты яны так лічылі – для сваіх злачынных мэт.
Наша ўяўленьне пра будучую беларускую дзяржаву кардынальна іншае. Улады ў будучай Беларусі прызначаюцца для зьдзяйсьненьня аб’ектыўных інтарэсаў беларускага народу, скіраваных на максімальнае раскрыцьцё стваральнага патэнцыялу нашага народу. У сьвеце шмат дзяржаў з дадзенай нацыянальна-дэмакратычнай накіраванасьцю (накіраванасьцю на гэтую мэту). Гэта, як правіла, найбольш пасьпяховыя дзяржавы – Швецыя, Нарвегія, Данія, Швайцарыя, Літва, Латвія, Эстонія, Фінляндыя, Венгрыя, Японія, Ізраіль… Дакладней сказаць, чым больш у дзяржаве зьдзейсьнены азначаны прынцып, тым больш яна пасьпяховая.
Калі гэтага вам недастаткова, паспрабуёце самі прывесьці прыклад пасьпяховай дзяржавы, кіраўніцтва якой лічыць сябе “апаратам уціску” ўласнага народу…
Галина Арцеменка, приведите пример современного государства, в котором интересы народа и государства не расходятся.
Редакция.
1) Повторяю еще раз: между моим высказыванием и вашим замечанием не было логической связи. Я говорила вам о своих знакомых поляках, а вы спрашиваете у меня о политике польского государства. О польском государстве с моей стороны не было речи [за исключением того, что любое, а значит и польское, государство “хорошим” быть в принципе не может].
2) Теперь вы пытаетесь мне рассказать, что оказывается мои знакомые поляки это не поляки вовсе, а ополяченные белорусы! И краковские?
3) Я говорю вам не по “ленински-сталински”, а так как наблюдаю ежедневно. Неформатных чиновников государство отторгает, как организм отторгает инородное тело, что в ФРГ, что в Латвии, что в Беларуси. Государство это рука, которая кормит чиновника. Чиновник относится к государству так же, как офицер относится к армии.
4) Ваши примеры смешно читать. В Швейцарии аптечно легализован героин. Это тоже “объективный интерес швейцарского народа”? Это мера тоже способствует “максимальному раскрытию творческого потенциала народа”? Не забудьте ответить на два этих вопроса.
5) “Калі гэтага вам недастаткова, паспрабуёце самі прывесьці прыклад пасьпяховай дзяржавы, кіраўніцтва якой лічыць сябе “апаратам уціску” ўласнага народу…”
Во-первых, я говорила об аппарате власти, а не подавления, читайте внимательно. Во-вторых, ни одно государство не считает себя “аппаратом подавления”, каждое считает себя минимум высшей формой организации народа, носителем истинных ценностей и объективных интересов. Я вам с самого начала об этом говорю.
Пані Беласьнежцы. Ну няхай не на ўсе 100%, а на 80%, я б аднесла Нямеччыну да такой краіны. На немцах ездзіць вярхом ў іх краіне ніхто не будзе. Нічога не скажаш – цудоўная краіна для немцаў.
Галiна Арцеменка, это значит, что, с ваших слов, нет ни одного такого государства.
Белоснежка: “Государствам выгодно сталкивать народы лбами, потому что оно всегда служит только тем, кто ему за это платит.”
Гэта сцверджанне – глупства, таму што а) улада існуе на грошы падаткаплатнікаў, б) дзяржава гэта народ і тэрыторыя якая яму належыць.
Белоснежка: “Отдельная личность всего лишь шестерёнка в нём…”
Гэта сцверджанне праява тыповага расейскага менталітэту.
Прачытаў артыкул. Адно з двух: ці сп. Садоўскі-чалавек не дальнабачны (што не адпавядае яго папярэдняму артыкулу), ці гэты артыкул заказны і сп. Садоўскі свядома дапамагае польскім імперыялістам – а гэта ўжо здрада. У існуючых абставінах Беларусь павінна пазіцыянаваць сябе, як монаэтнічная дзяржава (што дарэчы і робя Польшча). І, зыходзячы з гэтага, павінна быць дамінаванне ў штодзённым жыцці мовы і культуры дзяржаваўтваральнага этнаса.
Што да самой “карты паляка” (ці як я яе заву “карты апалячанага”), некалькі простых пытанняў:
1. Чаму Польшча сваю карту прапануе толькі “палякам”, якія жывуць на усходзе?
2. Чаму яна не прапануе перасяленне гэтым “палякам” у Польшчу (як гэта рабіла Нямечына у адносінах да немцаў з усходу)?
3. Чаму яна не прапануе грамадзянства гэтым “палякам”?
4. Навошта ўвогуле гэта перанаселенай з вялікім безпрацоўем Польшчы?
Адказ адзін: Мэта ўвядзення гэтай карты – апалячванне беларусаў-літвінаў, з далейшай экспансіяй на усход. Гэта разумее нават і сённяшняя ўлада, толькі супрацьпаставіць нічога не можа.
“Не знаю ни одного поляка, который бы желал вреда белорусам. “Карта поляка” – это не заговор поляков против белорусов. Государствам выгодно сталкивать народы лбами, потому что оно всегда служит только тем, кто ему за это платит”
1. Не “государствам выгодно сталківать народы лбами”, а “государству” (Польшчы) гэта карысна. Гэта не Беларусь уводзіла “карту беларуса” (а трэба б, улічваючы этнацыд беларусаў на тэрыторыі заходняй Беларусі, якая застаецца і сёння пад Польшчай; я маю на ўвазе Беласточыну).
2. Згодны з вамі, што існуючыя мадэлі дзяржаўнага ўладкавання не ідэальныя, але ёсць да чаго імкнуцца. Не будзем жа мы адкатвацца да манархіі ці таталітарызму. Анархія – увогуле ўтапічна.
Пані Белоснежка, вам усе адказваюць, тлумачаць, а вы – не адказваеце. Між тым, без зваротнай сувязі ні да чаго дамовіцца не магчыма, а таму па-ранейшаму чакаем ад вас адказу на пытаньні:
1) Куды і чаму зьніклі 90% беларусаў Беласточчыны за апошнія дзесяцігоддзі?
2) Няўжо вы лічыце, што два вядомыя вам “кракаўскія палякі” адлюстроўваюць стаўленьне ўсіх палякаў да беларусаў? А калі не адлюстроўваюць, чаму вы вулучалі іх погляды, як аргумент?
3) Чакаем ад вас прыкладаў пасьпяховай дзяржавы, кіраўнікі якой ўяўляюць сабой толькі “аппарат власти”, у якім асобы – “всего лишь шестерёнкі”, які заўсёды дзенічае ў “своих интересах”. Нагадваем, гэтыя дзяржавы павінна быць больш пасьпяховай, чым названыя намі дзяржавы, а ўжо тым больш за Нямеччыну…
4) Няўжо вы самі задаволены сітуацыяй, калі “государство – это рука, которая кормит чиновника”. Няўжо вы ня лічыце, што ў гэтай заганнай сітуацыі трэба і можна нешта мяняць, імкнучыся да нейкага ідэалу?
5) Дарэчы, калі не складана: да якога народу вы сябе прылічаеце?
6) Чаму вы ня любіце беларускую мову?
І, калі ласка, не зьнікайце…
Жнівень 18, 2009 у 00:52 Белоснежка напісаў(ла): “Государство – это аппарат власти. Он функционирует как единый механизм. Отдельная личность всего лишь шестерёнка в нём, она действует по правилам этого механизма. Если вы замените все детали в этом механизме, он не перестанет быть механизмом, не станет действовать против своих интересов жизнеобразующих интересов (власть) там, где нужно выбирать между народом и собой.”
Жнівень 18, 2009 у 07:29 Белоснежка напісаў(ла): “Неформатных чиновников государство отторгает, как организм отторгает инородное тело, что в ФРГ, что в Латвии, что в Беларуси. Государство это рука, которая кормит чиновника. Чиновник относится к государству так же, как офицер относится к армии.”
Цалкам згодны. У гэтым сэнсе дзяржава пабудаваная на славутых прынцыпах дэмакратыі нічым не адрожніваецца ад тэократыі альбо якой колек тыраніі, аўтарытарыі і г. д. Адрожніваюцца дзяржавы толькі сваімі мэтамі, вызначанымі тым правам на падставе якога дяржава пабудавана і якім дзяржава кіруецца як ва ўнутраных справах, так і ў стасунках зь іншымі дзяржавамі й суб’ектамі міжнароднага права. У шмат якіх дзяржавах такое права завецца канстытуцыяй. Трэба мець на ўвазе, што запраўдная мэта дзяржавы можа быць і не задэкляравана публічна, але быць вядомай толькі вузкаму колу ўплывовых асобаў, якія зусім неабавязкова сваю ўплывовасьць афішуюць.
Мэты дзяржаваў на першы погляд могуць быць вельмі размаітымі, але запраўды іх можна падзяліць на 2 тыпа: 1. мэты, якія палягаюць на Волі БОЖАЙ; 2. мэты, якія палягаюць на людзкіх жаданьнях й на заўсёды абмежаваных людзкіх ведах.
У другім выпадку, незалежна ад таго які рэжым пануе ў дзяржаве і незалежна ад таго што дэкляруе канстытуцыя дзяржавы, усе правы, вольнасьці й абавязкі грамадзян дяржавы і ўсе правы й абавязкі дзяржавы перад сваімі грамадзянамі ёсьць таварам, кошт якога залежыць ад канкрэтнай сытуацыі. І кожная дзяржава таварам гэтым гандлюе, болей ці меней залежна ад сытуацыі. І вельмі лацьвавернымі ёсьць тыя грамадзяне якой колек дзяржавы якія мяркуюць што кошт гэтага тавару вызначаюць яны, простыя грамадзяне. Яшчэ больш лацьвавернымі ёсьць тыя грамадзяне, якія мяркуюць што ўсе гэтыя вольнасьці, правы й абавязкі ёсьць не тавар, але нейкія абсалютныя каштоўнасьці.
Усё гэта тычыцца ўсіх дзяржаў ва ўсім сьвеце. І нацыянальная беларуская дзяржава у якой форме яна б ні існавала ня будзе якім колек выняткам.
Жнівень 18, 2009 у 11:34 Siarhiej напісаў(ла): “Белоснежка: “Государствам выгодно сталкивать народы лбами, потому что оно всегда служит только тем, кто ему за это платит.”
Гэта сцверджанне – глупства, таму што а) улада існуе на грошы падаткаплатнікаў, б) дзяржава гэта народ і тэрыторыя якая яму належыць.”
Улада ня толькі існуе на грошы падаткаплацельнікаў, але й вымушае іх тыя падаткі плаціць ды вызначае колькі плаціць. Вызначэньне дзяржавы, данае панам Сяргеем, на мой погляд няўдалае, бо народ на сваёй тэрыторыі можа існаваць і без дзяржавы.
Жнівень 18, 2009 у 11:34 Siarhiej напісаў(ла): “Белоснежка: “Отдельная личность всего лишь шестерёнка в нём…”
Гэта сцверджанне праява тыповага расейскага менталітэту.”
Гэтае сьцьверджаньне, на маю думку, ёсьць лягічная выснова для кожнага, хто хоць троху знаёмы з агульнай тэорыяй сыстэмаў. Расейскі менталітэт тут зусім ні пры чым. Раю пану Сяргею пачытаць што колек па агульнай тэорыі сыстэмаў.
Жнівень 18, 2009 у 02:03 Рэдакцыя 2 напісаў(ла):
““Государство – это аппарат власти. Он функционирует как единый механизм. Отдельная личность всего лишь шестерёнка в нём, она действует по правилам этого механизма“.
У вас сталінска-ленінскае ўяўленьне пра дзяржаву. Гэты яны так лічылі – для сваіх злачынных мэт.
Наша ўяўленьне пра будучую беларускую дзяржаву кардынальна іншае. Улады ў будучай Беларусі прызначаюцца для зьдзяйсьненьня аб’ектыўных інтарэсаў беларускага народу, скіраваных на максімальнае раскрыцьцё стваральнага патэнцыялу нашага народу. У сьвеце шмат дзяржаў з дадзенай нацыянальна-дэмакратычнай накіраванасьцю (накіраванасьцю на гэтую мэту). Гэта, як правіла, найбольш пасьпяховыя дзяржавы – Швецыя, Нарвегія, Данія, Швайцарыя, Літва, Латвія, Эстонія, Фінляндыя, Венгрыя, Японія, Ізраіль… Дакладней сказаць, чым больш у дзяржаве зьдзейсьнены азначаны прынцып, тым больш яна пасьпяховая.”
Злачынныя мэты мелі ня толькі сталіны ды леніны. Злачынныя мэты маюць таксама ракфелеры з морганамі.
Што да пасьпяховасьці пералічанных дзяржаваў, то хацеў бы каб Рэдакцыя ўдакладніла ў чым тая пасьпяховасьць.
Абдулу. Спадзяемся, што вы не “Белоснежка”, зьніклая пасьля нашых апошніх пытаньняў да яе.
1) Мы ўдзячныя вам за адказы на пытаньні Рама ў адным з папярэдніх артыкулаў. Да таго ж, хочам папрасіць вас, калі вы валодаеце інфармацыяй і калі вам ня цяжка, падаць сьпіс дастаткова аўтарытэтных крыніц для такіх людзей, як Рам, дзе былі б доказы такіх злачынстваў расейскіх вайскоўцаў супраць чачэнскага народу, як адразаньні галоваў, згвалтаваньні, спаленьні, захоп сваякоў маджахедаў у закладнікі з наступным іх забойствам. А яшчэ лепш было б, калі б вы даслалі свой артыкул на гэтую тэму.
Што да вашых каментароў да гэтага артыкула:
2) Калі б мы былі здольныя прыняць вашае: “І нацыянальная беларуская дзяржава, у якой форме яна б ні існавала, ня будзе якім кольвек выняткам”, – мы б ня браліся за гэты сайт.
3) “Злачынныя мэты мелі ня толькі сталіны ды леніны. Злачынныя мэты маюць таксама ракфелеры з морганамі”. – Згодныя.
4) “Што да пасьпяховасьці пералічанных дзяржаваў, то хацеў бы, каб Рэдакцыя ўдакладніла, у чым тая пасьпяховасьць”. – На фоне лукашыцкай РБ для нас гэта відавочна. Няўжо гэта не відавочна і для вас?..
5) Калі мы ў рэдакцыйных тэкстах пішам “дзяржава”, маем на ўвазе наступную сістэму: народ + яго этнічная тэрыторыя + улады, якія ад імя народа кіруюць на гэтай тэрыторыі й якія ў норме (у норме!) павінны ствараць умовы для зьдзясьненьня аб’ектыўных інтарэсаў свайго народа. Мы не прымаем такія фармулёўкі дзяржавы, дзе “дзяржавай” называюцца ўлады. Такая падмена ў нас лічыцца наўмысным махлярствам.
6) Пачакайце некалькі дзён. Астроўскі выкладзе сваё бачаньне формы і зьместу дзяржавы. Будзе прасьветлена пазіцыя рэдакцыі па шэрагу іншых пытаньняў.
Nia treba spadziavacca. 🙂 Redakcyja moža być peŭnaj što ja nia Белоснежка, ani ŭ jakim sensie. 🙂
Što da pytańnia Redakcyi da mianie to, dobra, pastarajusia znajści bolej aŭtarytetnych krynicaŭ i dasłać na ich spasyłki. Choć, na maju dumku, adno ŭ tych krynicach na jakija ja ŭžo spasyłaŭsia dokazaŭ bolej niž dastatkova. Artykuła napisać nie abiacaju. Zrešty usiu patrebnuju infarmacyju možna znajści u “kavkazcenter” i ŭ spasyłkach jakija jon daje.
Što da adkazu Redakcyi na maje kamientary to:
2. Ja tak razumieju, što Redakcyja adkidaje mahčymaść budavać biełaruskuju dziaržavu pavodle Voli BOŽAJ i što Redakcyja uvažaje mahčymym dasiahnieńnie spraviadlivaści ŭ dziaržavie pabudavanaj na padstavie ludzkich žadańniaŭ i zaŭsiody abmiežavanych ludzkich viedaŭ. Ci tak?
3. Pytańnie. Staliny a leniny – savieckaja palityčnaja systema. Rakfielery a morhany – jakaja palityčnaja systema?
4. Voś ja j chaču daviedacca što vidavočna dla Redakcyi.
5. “…улады, якія ад імя народа кіруюць на гэтай тэрыторыі й якія ў норме (у норме!) павінны ствараць умовы для зьдзясьненьня аб’ектыўных інтарэсаў свайго народа.” U vypadku, kali dziaržava pabudavana na padstavie ludzkich žadańniaŭ i zaŭsiody abmiežavanych ludzkich viedaŭ, jak zabiaśpiečyć kab ułady zaŭsiody stvarali ŭmovy dla ździajśnieńnia abjektyŭnych intaresaŭ svajho narodu? Ci ŭ lik abjektyŭnych intaresaŭ narodu zaličana patreba padparadkoŭvacca Voli BOŽAJ?
6. Pačakaju. Budzie cikava pračytać.
abdul: “…Злачынныя мэты маюць таксама ракфелеры з морганамі….”
Усе ТАА, ААТ, ЗАТ, іншыя камерцыйныя аб’яднанні, прадпрымальнікі маюць мэту атрымання прыбытку і гэта запісана ў іх статутах. У ЗША 0,01% грамадзян валодаюць 6% нац. багацця, але яны не злачынцы. Нянавісць да багатых выкарыстаў Ленін, Сталін, Мао, ПолПот,… Іякі вынік?
“Государство – это аппарат власти. Он функционирует как единый механизм. Отдельная личность всего лишь шестерёнка в нём, она действует по правилам этого механизма” – Гэтае сьцьверджаньне, на маю думку (abdul), ёсьць лягічная выснова для кожнага, хто хоць троху знаёмы з агульнай тэорыяй сыстэмаў.
Агульная тэорыя сістэм ня робіць такіх высноваў, як і тэорыя даследавання апэрацый.
Siarhiej,
1. Государство – это не “территория и народ”. Государство, это организация власти на определенной территории.
2. Говорить, что государство существует на деньги налогоплательщиков тоже самое, что сказать, что партии существуют на членские взносы. Налогоплательщик бывают разные и платят они по разному: кто-то платит от дохода с завода, кто-то платит от дохода с зарплаты. Как сказал abdul, есть еще Рокфеллеры с Морганами. А кто платит, тот и музыку заказывает.
Редакция, я надеюсь, что у вас тоже есть другие дела, кроме как зависать на нашейземле.орг.
Вопросы про аптечный героин вам пришлись не по нраву. Если вы не ответите на них, я защитаю их в свою пользу.
1) Ополячились усилиями государства Польша.
2) Вы заигрались в предсказателя. Их не двое, и не трое. Мне посчастливилось жить в Польше некоторое время. Дискриминации и ненависти по этническому признаку я не ощутила.
3) Я попросила вас привести примеры государств, модель работы которых схожа с вашим идеалом. Вы перечислили свои примеры. А потом вбросили в обсуждение что-то несуразное “паспрабуёце самі(!) прывесьці прыклад пасьпяховай дзяржавы, кіраўніцтва якой лічыць сябе “апаратам уціску(-власти)”(!!) “.
В каком именно месте я утверждала, что успешны те государства, в которых власть считает себя “аппаратом власти”, а людей “всего лишь шестерёнками”? Вы предлагаете мне привести примеры того, что сами выдумали. Не приписывайте мне то, что вам показалось, читайте внимательнее. Я написала вам, что любое государство есть аппарат власти, что любой человек, работающий в этой организации подобен шестерёнке в механизме.
4) Странный вопрос. Я говорю вам, что любое государство преступно, даже самое “цивилизованное”, а вы в ответ(!) спрашиваете, как я к нему отношусь, и нужно ли его изменять. Нужно.
5) К белорусскому.
6) Я ровно отношусь к белорусскому языку: язык это средство общения. Где вы увидели, что я плохо отношусь к белорусскому языку?
И, пожалуйста, ответьте на все мои вопросы… А то у вас несколько странное понимание обратной связи, примерно как у следователей: “вопросы задаю здесь я!”. Если вам есть что ответить на пример с аптечным героином, то отвечайте. Я много таких примеров привести могу, начиная от легализации проституции в ФРГ.
Цікава, чаму Рэдакцыя скасавала мой допіс які я напісаў у адказ на пост Nr. 18?
да Siarhieja.
Зразумела, што багацьце само сабой ня ёсьць злачынствам. Але злачынствам можа быць чын якім багацьце здабываецца а таксама мэты на якія тое багацьце траціца. Менавіта гэта я й меў на ўвазе згадваючы Ракфелераў ды Морганаў. Вось тутака адзін прыклад: http://www.warandpeace.ru/ru/exclusive/view/33395/
Тэорыя сыстэмаў не разглядае ролю асобы ў дзяржаве, яна дасьледуе сыстэмы, але ці ж дзяржава ня ёсьць сыстэмай? І ці ж асоба якая выконвае пэўную ролю у працы дзяржаўнага механізму ня ёсьць часткаю гэтае сыстэмы?
Бачу, што мой допіс Nr. 22 недарэчы. Нейкае непаразуменьне. Прашу прабачэньня.
Белоснежка: “Я написала вам, что любое государство есть аппарат власти, что любой человек, работающий в этой организации подобен шестерёнке в механизме.”
Гэта вызначэнне падыходзіць для мурашніка (дзяржава) і мурашоў у мурашніке (шасцяронкі). Але людзі больш складаныя істоты і могуць утвараць супольнасці на іншых прынцыпах чым мурашы, на прынцыпах свабоды і культуры. Людзі могуць быць творцамі.
abdul: “Але злачынствам можа быць чын якім багацьце здабываецца а таксама мэты на якія тое багацьце траціца.”
99% багацця здабыта не праз злачынства і 99% багацця не выкарыстоўваюцца ў злачынных мэтах, нават з улікам Сусветных і іншых войнаў і вырабу зброі.
Пан Сяргей тут даводзе пра нешта канкрэтнага, ці пра багацьце наогул?
Где вы, редактор? Ау!
Жнівень 22, 2009 у 14:55 Siarhiej напісаў(ла):
“99% багацця здабыта не праз злачынства і 99% багацця не выкарыстоўваюцца ў злачынных мэтах…”
Цікава скуль у пана Сяргея такая статыстыка? Як для мяне, то гучыць як нешта накшталт “В выборах приняли участие 99% выборщиков, которые единогласно отдали свои голоса кандидату от ….”.
99% багацця здабыта не праз злачынства і 99% багацця не выкарыстоўваюцца ў злачынных мэтах.
Параўнайце сусветны аб’ём продаж аўто, кампутараў, дамоў, харчу, адзення ды іншых патрэбных рэчаў з аб’ёмам продажу наркотыкаў, сэкс-паслуг (часткова),
крадзеных рэчаў і г.д. і, напэўна, атрымаеце суадносіны 99:1.
Гэта будзе параўнаньнем легальнага бізьнесу зь нелегальным. Легальны і нелегальны ня тое самае што дабрачынны і злачынны, бо легальны зусім не абявязкова ёсьць дабрачынны, а нелегальны зусім неабавязкова ёсьць злачынны.
Слив защитан, до новых встреч.
Пані “Беласьнежка”.
Вельмі добра, што вы здагадаліся самі: вашая прысутнасьць на нашым сайце была несуразнай і недарэчнай. У выніку, вы нам перасталі быць цікавымі.
Людзі, якія прыходзяць да нас на сайт, павінны мець канструктыўныя мэты – імкнуцца нешта даведацца ці нешта ўдакладніць адносна таго, што лепш ведаюць яны. Такіх рысаў вы, на жаль, не паказалі. Нашыя спробы павярнуць вас у канструктыўнае рэчышча аказаліся марнымі… А чалавека з дэструктыўнымі мэтамі, паводзінамі мы і самі раней ці пазьней проста папрасілі б да нас больш не наведвацца…