На днях знакаміты савецка-расейскі дысідэнт Уладзімір Букоўскі, вядомы сваёй бескампраміснасьцю ў пошуках праўды, даў вялікае інтэрвю чэскаму выданьню Česká pozice (гл. тут: www.ceskapozice.cz/zahranici/svetove-udalosti/vladimir-bukovskij-budu-mit-radost-az-eu-pojde-putin-uz-ma-za-par). Мы вырашылі выставіць некаторыя выказваньні пана Букоўскага, датычныя сёньняшняга стану расейскай імперыі й яе магчымага будучага лёсу. Тэкст падаецца ў перакладзе з аднаго з расейскамоўных сецеўных выданьняў.
Рэдакцыя.
«… Пасьля Пуціна нічога горш проста быць ня можа [на жаль, можа – пра гэта сьведчыць уся гісторыя. – Рэд.]. Але я таксама ня думаю, што пераможа пратэстны рух. Апазіцыянеры ня будуць наступным кіраўнікамі.
Ужо выявіліся тэндэнцыі ў цяперашнім кіраўніцтве – цяперашняй кіруючай эліты. Пуцін стаў для іх небясьпечным. Ён занадта грубы, занадта агрэсіўны. Пуцін вельмі помсьлівы, недалёкі чалавек. І гэта становіцца клопатам для іншых. Я лічу, што адбудзецца палацавы пераварот.
Узяць хоць бы яго ваенны напад на Грузію. Ён настроіў супраць сябе ўвесь сьвет. Навошта? Для таго, каб атрымаць дзьве правінцыі, якія зьядаюць даволі шмат грошай і нікому не патрэбныя? Але ж гэта ідыятызм!
Або новы закон супраць усынаўленьня рускіх дзяцей амерыканцамі. Або яго «раман» з Пусі Райот, за што ён атрымаў варожае стаўленьне з боку ўсяго сьвету. Вось і ўсё, што можа Пуцін … Я думаю, што будзе палацавы пераварот. Аднойчы Пуціна выганяць і заменяць на кагосьці іншага.
Я ня ведаю, ці адбудуцца пасьля бягучага прэзідэнцкага тэрміну Пуціна іншыя яго тэрміны аж да 2024 года. Гэта вялікае пытаньне, якое абмяркоўваецца шмат кім у Расеі. Ці атрымаецца Пуціну завяршыць свой тэрмін, ці яго выпхнуць раней. Большасьць назіральнікаў прыходзіць да высновы, што ён не працягне да 2018 г. Пераварот супраць яго будзе раней. Але, калі дакладна, я ня ведаю, я не інсайдар.
Пра гэта кажуць назіральнікі, якія наўпрост там знаходзяцца. Яны лічаць, што час Пуціна скончыўся.
–
Абамаўская перазагрузка была вялікім ідыятызмам. Гэта як вера Чэмберлена ў «сьвет для нашага часу» падчас Мюнхенскага пагадненьня. Гэта ілжывыя надзеі. Рускія не адмаўляюцца ні ад чаго, што б вы ні зрабілі. Рускія не пакінуць Грузію. Вось так. Гэта проста ідыятызм, і ў гэтым увесь Абама.
Абама менш, чым нуль. Ён – адмоўная велічыня. Яго палітыка ў дачыненьні да Ўсходу зьяўляецца палітыкай адступленьня. Тым ня менш, ён адступае, прыносячы адну ахвяру за адной. Ён спрабаваў дамагчыся збліжэньня, але яму ніколі гэтага не дасягнуць.
–
Што да газу, то я яшчэ з 1970-х знаёмы зь Сільвіо Берлусконі, які на сёньняшні дзень зьяўляецца адным з найбольш прарускіх палітыкаў у ЕЗ [нядаўна гэты жулік – былы прэм’ер Італіі – атрымаў свой першы турэмны вырак. – Рэд.].
Я памятаю, што я сказаў яму: – «Што вы робіце, вы страцілі розум. Пуцін злыдзень, на яго шыі забойства». А Берлусконі адказаў, што для яго гэта проста зручныя кантракты на прыродны газ, і нічога іншага ён ня хоча…
На самай справе ён пайшоў значна далей. Яны сталі сябраваць сем’ямі. Пуцін запрасіў яго жонку да сябе ў Сардзінію. І гэта ўжо значна больш, чым проста практычныя патрэбы.
–
Так, у мінулым годзе я прагназаваў распад Расеі. Гэты распад Расеі на самай справе ідзе. Я, дарэчы, казаў пра гэта яшчэ ў 1993 годзе і па-ранейшаму ў гэтым упэўнены. Але ніколі не казаў, калі менавіта гэты распад адбудзецца, таму што нельга прадказаць канкрэтную дату. Але ў цэлым працэс ідзе. Рана ці позна Расея распадзецца і далей.
Так, Навальны казаў аб аддзяленьні Каўказу. Цалкам відавочна, што Паўночны Каўказ і Расея ніколі не прымірацца – было праліта занадта шмат крыві. Але я кажу зусім пра іншае, аб эканамічнай дэзінтэграцыі. Далейшая фрагментацыя Расеі адбудзецца на нацыянальнай глебе, але па эканамічных прычынах.
Далёкі Усход, Усходняя Сібір, Урал, Поўдзень, Поўнач – яны і Масква маюць зусім розныя эканамічныя інтарэсы. Рана ці позна Расея распадзецца. Цяжка сказаць, ці будзе гэта поўным крахам. Яны могуць дамовіцца аб шырокай аўтаноміі. Але немагчыма прагназаваць дакладную канфігурацыю.
–
Што тычыцца Лондана, дзе алігарх і былы афіцэр КДБ Аляксандр Лебедзеў купіў некалькі гадоў таму вядомую брытанскую газету The Independent, то я ніколі зь ім не сустракаўся. Але Пуцін неяк справядліва сказаў, што афіцэр КДБ заўсёды зьяўляецца афіцэрам КДБ.
Я думаю, што нічога не зьмянілася і што ён па-ранейшаму на іх працуе. Яго газета часам выкарыстоўваецца ў прапагандысцкіх мэтах. Я сапраўды ведаю, што The Independent – рупар Крамля. Людзі супраць яе некалькі разоў пратэставалі. Напрыклад, калі пайшлі ўхвальныя артыкулы пра губернатара Пецярбурга, які, як вядома, цалкам зкарумпаваны…»
(канец цытаваньня інтэрвю)
Вось яшчэ адзін маскалёк з убогім мышленнем – “фрагментацыя будзе адбывацца на нацыянальнай глебе, але па эканамічных прычынах”. Можа Рэдакцыя зрабіла неахайный пераклад? Хацелася б пачуць ад яе як гэта можа быць. Ці “глеба” не ёсць “прычынай”.
Відавочна, што Пуцін ідыёт. Але жыць пры ідыятызме можна доўга і часам някепска. Расейцы да гэтага прызвычаіліся. Расея ў такім стане вельмі слабая, патрэбны невялікі ВОНКАВЫ штуршок каб яна развалілася. Але хто зацікаўлены ў развале і пры гэтым мае магчымасьці штурхнуць? Здаецца толькі Кітай.