Рэдакцыя.
Мы ад пачатку перад- і пасьлявыбарчых падзей у Беларусі заклікаем нашых людзей не разглядаць неабходнасьць замены Лу-кі на вышэйшай дзяржаўнай пасадзе на іншую асобу ў адрыве ад захаваньня і ўмацаваньня нашай незалежнасьці. А такое магчыма толькі, калі ў пазітыўным ключы можа быць вырашана пытаньне: на каго мяняць? Калі не на сапраўднага беларускага патрыёта (а такія людзі ёсьць!; адзінае, што іх не пускае пад сафіты грамадска-палітычнага жыцьця інтэрнацыянальная мафія – саюз імперастаў зь ліберастамі), а на чарговага агента Крамля – Луку 2.0, гэта будзе кепская замена. Яна прывядзе да далейшага пагаршэньня сітуацыі ў нашай краіне – магчыма, да вайны і канчатковай страты незалежнасьці. Думка настолькі простая, што нават відавочная. Частка беларусаў яе засвоіла і выходзіць на пратэсты супраць правіцеля-узурпатара ў т.л. і з адэкватнымі слоганамі пра Пуціна і яго “рукі” (гл. фоты вышэй справа). Аднак гэтая думка большасьцю пратэстоўцаў усё яшчэ не засвоена. Працягваюць супраціўляцца нават былыя БНФ-аўцы – анатолі, міколы, сяргеі, паўлы – у т.л. і ў форме блявузганьня на нас: “памагатыя Лу-кі…”. Таму працягваем падаваць на сайце ня толькі нашы аргументы, а і меркаваньні іншых аўтарытэтных асоб. На гэты раз хай гэта будуць больш дасьведчаныя ў абсалютна аналагічным пытаньні – адзінае, што ў сваёй краіне – украінцы. Пачнем з жыхара Украіны, публіцыста Віталя Портнікава (гл. фота вышэй зьлева), які нядаўна даў інтэрвю “Свабодзе”, дзе заявіў, што Беларусь – калонія Расеі, і што пакуль будзе так, ніякая барацьба грамадзян за свабодныя выбары ня дасьць плёну (на “беларускай” “Свабодзе” – нездарма мы ўвесь час пішам гэтыя словы ў дзьвюкосьсях – матэрыял быў выдалены; гл. тут – https://svabod1.azureedge.net/a/30882473.html).
1.
ЖАДАЕЦЕ, КАБ ПУЦІН ПРЫЗНАЧЫЎ ВАМ НОВАГА ЛУКАШЭНКУ?
(узята адсюль https://belaruspartisan.by/politic/514686/; нязначна скарочана)
– Ці актуальны вашы словы, напісаныя ў сярэдзіне жніўня, што ў Беларусі не адбываецца нічога анамальнага? «Няма ніякага адхіленьня ад нармальнага разьвіцьця беларускага палітычнага жыцьця» – гэта цытата.
– Ну, так. Відавочна. Пасьля кожных прэзідэнцкіх выбараў у Беларусі з той ці іншай сілай адбываюцца пратэсты супраць фальсіфікацыі вынікаў гэтых выбараў. Відавочна, што цяперашнія пратэсты нашмат больш магутныя, чым папярэднія. Я думаю, што гэта сьведчыць аб узроўні раздражненьня грамадзян тым, як кіруе краінай Аляксандр Лукашэнка. Але, зь іншага боку, за гэтыя гады адбыліся і падзеі супрацьлеглага характару. То бок, поўная зачыстка палітычнага поля. Калі падчас іншых пратэстаў не было такой масавасьці, то былі відавочныя палітычныя лідары, у якіх быў альтэрнатыўны парадак дня. Гэта былі палітычныя лідары, якія не хацелі сустракацца з Уладзімірам Пуціным, якія казалі аб еўрапейскай дэмакратычнай Беларусі.
І ў грамадзян, якія іх падтрымлівалі, быў таксама свой пазітыўны парадак дня. Цяпер мы бачым, што на першым плане не палітычныя лідары. Нават Сьвятлана Ціханоўская, якая ўспрымаецца пратэстоўцамі як абраны прэзідэнт Беларусі, яна проста хоча стаць кіраўніком дзяржавы, каб правесьці наступныя выбары. Мы разумеем, што ў выпадку зь Мілінкевічам ці Някляевым такога б не было. Яны б не хацелі праводзіць наступныя выбары, яны б хацелі кіраваць краінай.
– Такія людзі ёсьць. Праблема ў тым, што яны цяпер знаходзяцца ў турме. І Віктар Бабарыка, і Сяргей Ціханоўскі, й іншыя. У Беларусі цяпер звыш 90 палітвязьняў.
– Віктар Бабарыка і Сяргей Ціханоўскі зьявіліся падчас выбарчай кампаніі толькі ў выніку зачысткі палітычнага поля. Гэтыя людзі – якраз прыклад зачысткі палітычнага поля. Чым Бабарыка або Ціханоўскі адрозьніваюцца ад Сьвятланы Ціханоўскай? Нічым. Яны ніколі не займаліся актыўнай палітычнай дзейнасьцю, яны не стваралі палітычных партый, у іх няма палітычных праграм [як жа яны тады зьявіліся ў якасьці палітычных лідараў? чаму б не закрануць гэтае пытаньне? – многае адкрылася б. – рэд.]. Яны не гавораць пра Беларусь так, як казалі пра Украіну ўдзельнікі Майдану 2013-14 гадоў: як аб еўрапейскай дэмакратычнай краіне, галоўная мэта якой – выйсьці з залежнасьці ад Расейскай Федэрацыі і стаць часткай цывілізаванага сьвету. Скажу прасьцей: Беларусь – не незалежная дзяржава. Гэтым яна адрозьніваецца ад Украіны і ў значнай ступені нават ад Кыргызстана. Беларусь – гэта Дамініён Расеі!
– Тады якім чынам кіраўнік гэтага Дамініёна Аляксандр Лукашэнка – ужо шмат гадоў самы папулярны замежны палітык ва Украіне? І чаму украінцы, якія ідуць на Захад, любяць яго больш, чым Ангелу Меркель?
– Гэта іншая гісторыя. У Дамініёне могуць быць палітыкі, якія выступаюць за незалежнасьць, і могуць быць людзі, якія зьяўляюцца часткай палітычнай сістэмы дамініёна. Проста яны хочуць, каб там было больш дэмакратыі і каб можна было лепш жыць, не здагадваючыся, што ўся праблема іх дрэннага жыцьця і самой дыктатуры ў тым, што гэта не незалежная дзяржава, а Дамініён.
Я настойваю на тым, што ўсе тыя людзі, каго вы пералічылі: Бабарыка, Ціханоўскі і Ціханоўская – гэта прадстаўнікі дамініёна. А Беларусьсю павінны кіраваць палітыкі, якія б хацелі зрабіць яе незалежнай дзяржавай! Без гэтага існаваньне Беларусі і беларускага народу пад вялікім сумневам. Гэта вынік таго, што Лукашэнка шмат гадоў метадычна зачышчаў палітычнае поле краіны ад усіх людзей, якія хацелі, каб Беларусь была незалежнай дзяржавай. Ён у гэтым сэнсе контрагент хана або цара ў Маскве.
Калі я кажу нешта адмоўнае пра лідараў так званага беларускага пратэсту, то лічыцца, што я іх у чымсьці абвінавачваю. Не! Яны плоць ад плоці той не-незалежнай дзяржавы, у якой яны жылі. Яны проста гэтага не разумеюць. Гэтак жа, як людзі, якія не дыхалі сьвежым паветрам, ня ведаюць, што яно бывае. Але ж былі й іншыя людзі. Саньнікаў, Някляеў, [?! – рэд.] … Мілінкевіч.
Я магу называць людзей, якія цяпер сядзяць у турмах за свае перакананьні. Урэшце, Пазьняк, якога шмат хто лічыць вар’ятам ў беларускай палітычнай эліце, але які палітычна больш нармальны, чым усе цяперашнія ўдзельнікі палітычных пратэстаў разам узятыя. Я маю на ўвазе палітычных лідараў.
Што да Украіны. А чаму вы дзівіцеся? (Што Лукашэнка – самы папулярны замежны палітык. – РС). Калі 73% украінскіх выбаршчыкаў на выбарах 2019 года прагаласавалі за Уладзіміра Зяленскага, які выконваў ролю Лукашэнкі ў серыяле «Слуга народа». Сцэнар фільма «Слуга народа» – гэта паліттэхналогія, заснаваная на тым, што большая частка ўкраінцаў на працягу доўгіх гадоў лічылі сваім самым папулярным палітыкам Аляксандра Лукашэнку. Менавіта таму ў нас такія праблемы, менавіта таму ў нас такі трыумф папулізму. І вось ўкраінскія алігархі, якія хацелі ўзяць рэванш пасьля Майдану 2013-14 гадоў, зразумелі, што рэванш не атрымаецца, калі яны прапануюць насельніцтву новага Януковіча. Яны прапанавалі яму новага Лукашэнку. А паколькі Лукашэнкі не было, то яны зьляпілі яго з тэлевізійнага матэрыялу. Гэта сумная рэальнасьць ўкраінскага палітычнага быцьця.
Чаму Лукашэнка карыстаўся такой папулярнасьцю? Таму што эксплуатавалася настальгія па СССР. У нас была прыватызацыя, алігархі, а там усё засталося так, як было. Гэта палітычная праграма для чалавека, які ня хоча, каб у яго жыцьці нешта мянялася. Які старэе, але верыць, што ў яго быў добры заробак, нармальная пенсія і гарантаванае жыцьцё ў Савецкім Саюзе, забываючы, што на гэты заробак ён ня мог нічога купіць, што гэтая гарантаваная пенсія азначала галечу…
Я гэтых людзей не асуджаю. Мы ўсе жывем у грамадстве, у якім змаглі выжыць толькі пераможцы ў грамадзянскай вайне, іх дзеці і ўнукі. Тых, хто меў пазітыўную праграму жыцьця, бальшавікі зьнішчылі або запалохалі.
– Мэта Ціханоўскай – правесьці новыя выбары, а ўжо пазьней самі беларусы вырашаць, каго яны хочуць бачыць прэзідэнтам. І ў такіх выбарах могуць удзельнічаць і Пазьняк, і Саньнікаў, і Мілінкевіч, й іншыя. Гаворка пра рашэньне пытаньня па меры ўзрастаньня. Галоўная праблема цяпер – гэта Лукашэнка, які зьяўляецца дыктатарам, як многія сцьвярджаюць. А вы прапануеце адразу вырашаць пытаньне і ментальнай, і эканамічнай, і палітычнай залежнасьці ад Расеі. Ці магчыма ўсё гэта зрабіць адначасна?
– Вядома, не. Але немагчыма вырашаць адно, не вырашыўшы гэтага. Не бывае свабодных выбараў у залежнай дзяржаве.
– У вас адбываліся выбары і тады, калі на вашай тэрыторыі стаялі расейскія ваенныя базы, расейскі Чарнаморскі флот у Крыме.
– Украіна ніколі не была залежнай дзяржавай, яна заўсёды была незалежнай. Ня трэба блытаць Украіну з Беларусьсю. У нас з 1991 года будуюцца незалежныя дзяржаўныя інстытуцыі. Яны могуць быць дрэннымі, могуць быць дзіўнымі, але яны незалежныя ад Крамля. Нашы алігархі маюць інтарэсы, уключаючы эканамічныя, незалежныя ад Крамля. Бо ў нас інакш пабудавана эканоміка, чым у Беларусі. У нас, безумоўна, заўсёды была частка насельніцтва, якая сімпатызавала Маскве. Але мы ніколі не былі часткай нейкай “Саюзнай дзяржавы”. Мы нават статут СНД не ратыфікавалі. Урад Віктара Януковіча ў 2003-04 годзе адмовіўся ад разгляду дамовы аб адзінай эканамічнай прасторы Украіны, Беларусі, Расіі ды Казахстану, які падпісаў прэзідэнт Леанід Кучма ў канцы свайго кіраваньня. Я такіх прыкладаў магу вам падаць вялікую колькасьць.
Масква ніколі не магла ўплываць на нашы выбары. Калі такія спробы былі, то людзі выходзілі на Майдан. Украіна – гэта незалежная дзяржава. Беларусь, па сутнасьці – гэта паўкалонія Расеі. Гэта Дамініён, рэальны кіраўнік якога – галава іншай дзяржавы. Ваш прэзідэнт ніякі не Аляксандар Лукашэнка, пакіньце гэтую ілюзію. Ваш прэзідэнт – Уладзімір Пуцін, ён у Крамлі.
– Многія беларусы ўжо ня лічаць Лукашэнку сваім прэзідэнтам…
– Пані Ціханоўскі кажа, што яна хоча сустрэцца з Пуціным і даведацца, чаму ён падтрымлівае Лукашэнку. Ня варта сустракацца з Пуціным, пані Ціханоўская. Я вам дам адказ, чаму ён падтрымлівае Лукашэнку. Ён яго прызначыў… Захоча – здыме і прызначыць вас. І вы будзеце выконваць усе яго распараджэньні, калі зможаце. А калі ня зможаце, то ён вас выганіць і прызначыць новага Лукашэнка. Калі вы не адстаіце сваю незалежнасьць, вам заўсёды вашых прэзідэнтаў будзе прызначаць Пуцін.
Адносна свабодныя выбары ў вашай краіне былі адзін раз – у 1994 годзе. Гэта была барацьба паміж двума вежамі Крамля. Адна вежа – гэта былы расейскі партыйна-дзяржаўны апарат. Паколькі я размаўляў з людзьмі з маскоўскага штабу Кебіча, я выдатна памятаю, як гэта адбывалася – гэтыя людзі ставілі на Кебіча. А другая вежа, якая была тады незаўважнай, але з гадамі яе контуры былі напісаныя, – гэта ФСБ, якое ставіла на Лукашэнку.
Дзе апынуўся Лукашэнка, калі ён прыехаў у Маскву даваць прэс-канферэнцыю перад другім турам выбараў? У ЛДПР Жырыноўскага!
А Жырыноўскі – гэта ФСБ у чыстым выглядзе, гэта Лубянка. Мы яшчэ думалі: як гэта так? Чарнамырдзін прыехаў у Менск перад другім турам і нават не падаў Лукашэнку рукі. Таму што Чарнамырдзін – гэта быў «Газпром», гэта быў Кебіч. Гэта быў «Газпром» супраць Лубянкі. Абодва гэтыя кандыдаты ня мелі дачыненьня да Беларусі.
Магчыма, лепш было б, калі б прэзідэнтам стаў Кебіч, бо ён бы прытрымліваўся тых правілаў гульні, якіх трымаўся Кучма ва Украіне, у яго былі б інтарэсы. А ў Лукашэнкі была цікавасьць – дагадзіць тым, хто яму дапамог стаць тым, кім ён стаў. Ён бязь іх падтрымкі нават ня вельмі разумеў, як кіраваць Беларусьсю. Яму былі патрэбныя проста расейскія грошы. І вось маем: савецкую эканоміку, абсалютна недзеяздольныя інстытуты, сілавікоў, якія аглядаюцца не на Лукашэнку, а на Крэмль.
Што вы хочаце ў такой дзяржаве зьмяніць пры дапамозе сумленных выбараў? Як наогул у такой дзяржаве могуць адбыцца сумленныя выбары? Нават калі ўявіць, што вы кагосьці пераконваеце ў магчымасьці сумленных выбараў, вы ніколі ў гэтым не пераканаеце Маскву. А ведаеце, чаму? У той дзень, калі нехта абвесьціць, што ў Беларусі пройдуць сумленныя выбары, калі ў іх змогуць прыняць удзел Пазьняк, Саньнікаў і Мілінкевіч, а на дзяржаўным тэлебачаньні пачнуць казаць, як важна пазбавіцца ад залежнасьці ад Расеі, усё гэта можа абваліцца за некалькі месяцаў. Узьнікае пытаньне: а Масква гэта дапусьціць? Вы гатовыя змагацца з Масквой? Ваша галоўная праблема не Лукашэнка, а незалежнасьць. Ваш пратэстны рух павінен стаць нацыянальна-вызвольным.
У 2014 годзе мае суайчыньнікі прыходзілі за мяжой да амбасадаў Украіны і пратэставалі там супраць дзеяньняў Януковіча на Майдане. І я ім казаў: “Навошта вы туды ходзіце, пры чым тут амбасады Украіны? Там сядзяць дыпламаты, якія думаюць гэтак жа, як і вы. Вам трэба хадзіць да амбасадаў Расеі”. І мяне тады амаль ніхто не разумеў. А потым, калі адбыўся Данбас і Крым, мяне зразумелі. Я і вам кажу. Няма чаго хадзіць да прэзідэнцкай рэзідэнцыі – там нікога няма. Ваша месца ля амбасады РФ у Менску. Гэта сапраўдная ўлада.
– Беларусы цяпер ня хочуць мець збройнага канфлікту з Расеяй, таму што яны бачаць вайну, страту часткі тэрыторыі. Лукашэнкаўскі Телеграм-канал «Пул первого» троліць украінцаў. Людзі ў Беларусі баяцца радыкальных дзеяньняў, калі ўсё гэта бачаць. Вайну і дзясяткі тысяч ахвяр.
– Я магу пацьвердзіць. Калі скінуць Лукашэнку, то жыць у Беларусі спачатку стане горш. Бо ў вас няпаўнавартасная эканоміка, якая існуе за расейскія грошы. Большая частка ўдзельнікаў пратэстаў, якія цяпер выходзяць на вуліцу, страцяць працу. Давядзецца ўсім перавучвацца. Беларусы ў сваім разьвіцьці адсталі ня толькі ад Украіны, але і ад Расеі, гадоў на 30. Вам давядзецца прайсьці усё тое, што мы прайшлі за 30 гадоў, прайсьці хуткім тэмпам. Пазачыняюцца ўсе прадпрыемствы, якія нікому не патрэбныя і проста існуюць на расейскія грошы. Вялікая колькасьць людзей зьедзе на заробкі ў Еўропу. З кожным новым прэзідэнтам ваша жыцьцё будзе горш.
Я вам больш скажу: калі вы скінеце Лукашэнку, то на вашу тэрыторыю ўвойдуць расейскія войскі і нейкая частка вашай тэрыторыі будзе акупаваная. Калі вы да гэтага не гатовыя, калі вы не разумееце наступстваў нацыянальна-вызвольнага руху і таго, як рынкавая эканоміка пачынае працаваць у постсавецкіх умовах, то заставайцеся дома і не дурыце галавы. Аляксандр Лукашэнка для вас – лепшы варыянт. Але калі вы ўсяго гэтага палохаецеся, то чаму вы выступаеце супраць Лукашэнкі?! Ён вам даў усё тое, што вас не палохае. Так сядзіце дома і чакайце, пакуль Крэмль ня вырашыць прызначыць вам новага пераемніка. Памрэ Лукашэнка, то ён вам прызначыць новага, якога-небудзь Колю Лукашэнку. Пуцін вам кажа: сядзіце дома, у Маскве за вас усё вырашаць.
Украінцы, у адрозьненьне ад беларусаў, жывуць; а беларусы, у адрозьненьне ад украінцаў – існуюць. Украінцы жывуць у незалежнай дзяржаве, а беларусы жывуць у калоніі. Украінцы маюць шанец захаваць свой народ, сваю мову, культуру, гісторыю і дзяржаву, а беларусы маюць шанец страціць сваю дзяржаву, мову, культуру і гісторыю. Ужо марнуюць. Вялікая частка ўдзельнікаў гэтых пратэстаў размаўляюць на чужой мове. Найбуйнейшая беларуская пісьменьніца, нобелеўскі лаўрэат Сьвятлана Алексіевіч – частка рускай культуры і літаратуры. Не беларускай, ня трэба сябе падманваць. Яна выдатны чалавек, мой вялікі сябар і выдатная пісьменьніца, але яна частка рускай культуры, выдатная яе частка, сумленьне. Але ўсё гэта не пра Беларусь. Яна ў гэтым не вінаватая. Яна вырасла ў такім сьвеце, а вам трэба пабудаваць беларускі сьвет. Дзеля гэтага і трэба выходзіць на вуліцы, а не дзеля замены аднаго партрэта расейскага сатрапа на іншы.
– Як вы бачыце такі працэс? Ужо шмат дзён выходзяць сотні тысяч людзей. Іх не спалохалі ні зьбіцьці, ні забойствы, ні пагроза расейскага ўварваньня. Вы кажаце, што павінна быць вызвольнае паўстаньне супраць Расеі. Але што гэта павінна быць: захоп Крамля, або выкраданьне расейскага пасла, ці што?
– Не. Людзі проста павінны разумець наступствы таго, што наступіць, калі будзе зрынуты рэжым. Але пакуль нічога такога няма. Тут пытаньне, хто каго перастаіць: Лукашэнка, які нікога не заўважае; або яны будуць выходзіць на вуліцу роўна столькі часу, што будзе адчуваньне краху рэжыму. Пакуль такога адчуваньня ў мяне няма. Забастовак няма, эканоміка працуе, людзі выходзяць на вуліцы – і іх б’юць сілавікі. Урэшце любы такі рух калісьці спыняецца. Калі ён ня спыніцца і гісторыя пойдзе іншым курсам, калі Лукашэнка не справіцца з гэтым пратэстам…
Чаму так цяпер адбываецца? У Маскве лічаць, што ён спраўляецца. Калі ён не справіцца і будзе, як у Бішкеку, калі зоймуць будынкі, абвесьцяць альтэрнатыўную ўладу, то тады вы сутыкнецеся асабіста з Пуціным, як і мы ў 2014 годзе. Нам удалося адолець Януковіча – і мы адразу сутыкнуліся з Пуціным. Таму вы павінны разумець, чым вы займаецеся. Трэба, каб кожны ўдзельнік пратэсту адказаў сабе на пытаньне, ці гатовы ён да гэтага?
– Беларусы бачаць, што ўкраінцы выбіраюць чарговых прэзідэнтаў, але ім падабаецца Лукашэнка. І ўзьнікае пытаньне: навошта выходзіць змагацца, калі потым мільёны людзей паедуць шукаць працу за мяжу, бо дома яе няма і персьпектывы для многіх проста незразумелыя?
– Я крытыкую Уладзіміра Зяленскі, бо гэта нармальны палітычны працэс у нармальнай краіне – крытыкаваць галаву дзяржавы. Я крытыкаваў і ўсіх іншых прэзідэнтаў. Гэта абсалютна нармальна. Я тлумачу людзям, дзе памылкі выбаршчыкаў, а дзе натуральная хада палітычнага працэсу. Народ вельмі часта памыляецца ў сваім выбары.
Людзі выязджаюць на заробкі? Так яны так выязджаюць паўсюль. І з Польшчы таксама едуць. Нават зь Нямеччыны ў Швайцарыю едуць на заробкі. Так працуе эканоміка. Наша эканоміка горш, чым у Нямеччыне, таму больш украінцаў едуць на заробкі ў Польшчу, чым немцаў у Швайцарыю. А яшчэ нядаўна вялікая колькасьць палякаў езьдзіла на заробкі, цяпер менш. Гэта працэс, празь яго трэба прайсьці. Усё роўна тая непаўнавартасная эканоміка, якая існуе ў Беларусі з савецкіх часоў, абваліцца вам на галовы. Пытаньне ў тым, як моцна гэта ўдарыць вас па галаве. Чым далей вы адцягваеце час аздараўленьня, тым больш шанцы наогул аддаць канцы. Я не хачу змагацца з расейскай прапагандай, зь ёй будзе змагацца эканоміка. Яе немагчыма падмануць. Праўда ў тым, што беларуская эканоміка – гэта ўтрыманская эканоміка, якая існуе на расейскія грошы.
Нават Фінляндыя была грамадствам з рынкавай эканомікай. Яны не былі залежныя ад Расеі так, каб змяненьне эканамічнай мадэлі зьнішчыла б фінскую дзяржаву. Яны проста куплялі ў Расеі танную драўніну. Пры гэтым існавалі іншыя галіны эканомікі, якія не залежалі ад Масквы. І Фінляндыя лёгка перайшла на іншыя эканамічныя рэйкі, таму што яна была грамадствам з рынкавай эканомікай. А вы – беларусы – не.
– Вы раней крытыкавалі Ціханоўскую і пратэст за тое, што там мала беларускасьці, беларускай мовы. Але нават беларусы шмат хто быў зьдзіўлены, што пратэст абраў сваім сімвалам бел-чырвона-белы сьцяг і «Пагоню». І Сьвятлана Ціханоўская прыкметна зараз пачынае карыстацца і беларускай мовай [як мы ведаем, гэта ня так! – рэд.] і зьяўляецца паўсюль з бел-чырвона-белым сьцягам. Ці бачыце вы зьмены, ці ўсё ж гэты пратэст і далей застанецца дэнацыяналізаваным?
– Я і кажу, што як толькі пачынаецца нейкі нерэгуляваны Масквой рух, то ён адразу набывае беларускую нацыянальную форму. Людзі спачатку выходзілі на пратэсты з чырвона-зялёнымі сьцягамі, а ўжо праз некалькі дзён – пад бела-чырвона-белымі. Як толькі даць Беларусі магчымасьць вольнага разьвіцьця, то ўся гэта лукашэкаўшчына, якая зьяўляецца ўсяго толькі маскай расейскага шавінізму, яна спадзе. Менавіта таму Масква зробіць усё, каб гэтага не дапусьціць.
Сьвятлана Ціханоўская, па меры свайго разьвіцьця, павінна прапанаваць нейкія альтэрнатыўныя мэсэджы. Яна ж ня можа быць Лукашэнкам у спадніцы. І апынаецца, што і іншы сцяг, іншая мова, іншыя словы.
І так будзе з кожным, нават з Бабарыкам [?! – рэд.]. Яму давядзецца адмовіцца ад свайго “газпрамаўскага” мінулага, калі ён захоча заставацца ў беларускай палітыцы. Бо ён мог сябе паводзіць так, як паводзіў, толькі ў рамках Дамініёна. Вам, як незалежнай дзяржаве, няможна сябе так паводзіць. А крах Лукашэнкі азначае шанец для пачатку зьяўленьня незалежнай дзяржавы.
Таму я вам і кажу – ваш галоўны вораг не Лукашэнка, а Пуцін. Бо Лукашэнку проста падабаецца кіраваць калоніяй, а Пуціну трэба, каб гэта калонія ў кожным разе так і заставалася… калоніяй.
(канец інтэрвю сп. Портнікава)
=
Ад рэдакцыі:
Як могуць заўважыць сталыя карыстальнікі нашай інфармацыйнай крынічкі, пазіцыя, паданая сп. Портнікавым – жыхаром брацкай Украіны – у разгляданым пытаньні на 99% адпавядае нашай. Можа, таму, што мы ўлічваем у тым ліку і украінскі досьвед…
А што з вашай пазіцыяй, сп-ры наведвальнікі? Ці не зьмянілася?!
–
Усяго лепшага, сябры.
абсалютна адэкватная асэнсаванне ситуацыи и беларуси и украины. а галоуныя абзацы – апошния тры.
КРАХ ЛУКАШЭНКИ азначае ШАНЕЦ для пачатку З,ЯУЛЕННЯ НЕЗАЛЕЖНАЙ дзяржавы!
Ад сябе дадам – а рэализацыя гэтага шанцу залежыць ад НАШЫХ НАМАГАННЯУ у НАЦЫЯНАЛЬНА-ВЫЗВОЛЬНЫМ НАКИРУНКУ! трэба ужо закидываць лозунг у масы – КАЛИНОУСКИ з НАМИ ! альбо ДУХ КАЛИНОУСКАГА у НАШЫХ СЭРЦАХ, КАЛИНОУСКИ З НАМИ! трэба годна адзначыць ГАДАВИНУ ПЕРАЗАХАВАННЯ паустанцау у Вильни!
Лістапад 1, 2020 у 19:11
Сёння пайшоў на Дзяды. Каля гадзінікавага завода ў 14.00 зьбіраўся народ. Размаўляў з ”рэвалюцыянерамі”, слухаў іх, па сваёй наіўнасьці спрабаваў пераконваць. Усе мае аргументы катэгарычна адпрэчваліся, пра Пуцінскіе словы ”если в Белорусии возникнет хаос и майдан Расия введёт войска”, і пра Крым, пра словы Бабарыкі аб аб’яднанні з Расіяй, аб небясьпецы страты суверынітэта і незалежнасьці, аб эканамічным колапсе… Усё адвяргалася, ніякія аргументы не ўспрымаліся, апаненты часта раз’юшываліся і злосна пачыналі напінаць грудзьмі. Крычалі, што эканоміка разбурылася, МТЗ, як і іншыя непрыбытковыя прадпрыемства трэба зачыніць, што на Акрэсціна насілуюць і зьдзекуюцца з людзьмі, карацей ”далоў”. Ніякіх канструктыўных ідэй я не ўчуў! –Усюды забастоўкі! Дзе? — пытаўся кареспандэнт з мікрафонам. –Везде! –Дзе? — Везде! І гэта ”Везде!” — Дама апантана паўтарала дзесяць разоў.
Так, пайшлі па праспекту. Па дарозе дыскусія, ў якой я па высвятліў у адной мілай дамы, што яна з Расіі, жыве ў Менск з двух год… У мяне і раней была думка, што ядром пратэсту з’яўляюцца дыяспара нашых братоў, што атрымалі загад з метраполіі ”скідываць дыктатара к чортавай матры” і аб’ядновываць ”эканамічна несостоятельную терыіторію” з маці-Расіяй. Шмат моладзі і школьнага ўзросту, гэтыя часткова ішлі за адреналінам у крыві.
Каля Беларусьфільма шлях быў перагарожаны і дэманстранты павярнулі на Волгаградскую і праз хвілін пяць, (я ізноў ішоў і вёў гутарку з маладзёнам, тлумачыў яму, што такое нашыя прадпрыемства-гіганты і МТЗ), раптам рэвалюцыянеры ўстрапянуліся і пачалі хутка бегчы ўнутр жылёвага масіва. Ззаду ехалі машын з амонаўцамі і рэвалюцыянеры гэтак жвава і нават перапалохана рванулі ў жылёвы масіў, шмат хто палез праз металёвы плот і я раптам зразумеў, што ”рэвалюцыянер” з мяне зараз аніякі. Што першым схопяць мяне, і што ноч на Акрэсціне я не перажыву, бо ў халадэчы набітай бітком камеры і яшчэ атрымаўшы тумакоў і гумовых дэмакратызатараў, я да раніцы атрупянею.
Рухаючыся пасярэдзіне жылёвых масівах чалавечымі раўчакамі праз нейкі час мы выбраліся на Бялінскага, там я сеў на трамвай і рушыў бліжэй да дому. Усюды вёў размову, дапытываўся, хутка ўразумеў, што з беларусамі можна было знайсьці паразуменне і згоду. З наехаўшымі даўней і нядаўна прыхаднямі дамовіцца не ўдавалася. Яны былі катэгарчыные і цьвёрдыя ў сваім імкненні зрабіць рэвалюцыю.
У жніўні, калі народ ішоў да стэлы і па праспекту, людзі былі вясёлыя і дружалюбные. Зараз многія былі непахісна агрэсіўныя. Каб гэта было ўвечары, то я элементарна мог грунтоўна атрымаць па свайму фэйсу.
Праўда людзей хоць і шмат было, але прыкладна некалькі тысяч, тры ці пяць тысяч. Частка людзей паперлася на Курапаты, а я ўпершыню за 15 год вымушаны быў рухацца дадому.
Асэнсовываючы дома абставіны прыйшоў да думкі, што ідзе так называемая ”гібрыдная вайна”, у якой калі прайграем, то страцім сваю дзяржаўнасьць, незалежнасьць і суверынітэт.
А я яшчэ не ведаючы пра інтэрвью Портнікава прапанаваў змяніць діскурс Дыктатаура на д. Калонія. Чаму менавіта Калонія. а не Дамініён. ці Пратэктарат? Таму што гэты вобраз усім знаёмы па сав. фільмам .Некаторыя паджалі губкі ад злосці ад таго што не ведалі што такое дыскурс. Я тлумачыў што гэта тое што заменяе старое паняцце Реальнасці і сэнс яго ў тым што ён прызнае толькі тексты . а ўсё іншае ёсць толькі пажаданні… Казаў – Реальнае гэта Пажаданае. Чым відаць яшчэ больш напалохаў чытачоў – нашую белую рускую эліту, якая захапіла увесь незалежный друк. і якая верыць ў реальнасць узору 18 ст. Я паказваў перавагі дыскурса Калонія. Ён ўносіць ў палітыку нацыянальны фактар – тады Лука не дыктатар у шэрагу Наполеона. Сталіна.. а проста капрізный халоп Пуціна і цень яго халопства падае на сілавікоў якім гэта будзе непрыемна; і дыктатары любяць гвалт . а ён спецыфічная рыса спецыяльнасці сілавікоў; рабацягі таксама сімпатызуюць дыктатарам таму што тыя не любяць і ганяюць інтэлігенцыю. што рабацягам спадабаецца, ведаць што іх презідент чыйсці халоп ім будзе непрыемна.. Пасылаў сваю гэтую прапанову шмат каму асабіста і на Белсат. Реакцыі аніякай. А што далей? Далей нам толькі і застаецца глядзець як наш народ пагружаецца ў рабства. як яшчэ да пратэстаў сказаў Мікола Літ Літ. Цяпер Расея будзе пераселяць к нам сваіх людзей замест тых хто уцякуць за мяжу. Здіўляе тупасць белых русцаў. На центральнай плошчы стаіць абеліск. наверху яго Орден пабеды. а ў ім Спасская башня маскоўскага кремля. існуе вайсковая вучэльня імя Суворава – палкаводца які пазбавіў нас незалежнасці і пераутварыў ў калонію Расеі;.прыняты дзяржаўныя сімвалы.герб. сцяг і назва Беларусь чыста каланіяльнага зместу; ані ў якіх дыктатурах не душыцца свая культура. яна душыцца толькі ў Калоніях…. а ідыёты ўсё яшчэ крычаць што у нас дыктатура і што “Жыве Беларусь” а для усіх Русь=Расеі..
Я так і не ведаю, прыняла Украіна закон аб прадажы зямлі ці не?
Портнікаў толькі палітычны аглядальнік, а не палітычны лідэр. Ён мае свой палітычны позірк, а хутчэй за ўсё абсугоўвае пэўныя палітычные плыні ад якіх і корміцца. Сёння казаць пра Украіну нешта я не магу, бо нічога не ведаю пра становішча іхняга жыцця. Быў ва Украіне ў 1995-97 гадах і тады зьвярнуў увагу на багатства гэтай краіны. Лічу, што каб Украіна ў тыя гады ўзяла кітайскую мадэль развіцця, сёння яна б была ў шасёркі-сямёркі эканомік Еўропы.
Прапанова Портнікава ”Пазачыняюцца ўсе прадпрыемствы, якія нікому не патрэбныя і проста існуюць на расейскія грошы. Вялікая колькасьць людзей зьедзе на заробкі ў Еўропу. З кожным новым прэзідэнтам ваша жыцьцё будзе горш.”
Дзякуй за шчырасьць! Нафіг нам такое жыццё!
Сёння, так называемая капіталістычная мадэль эканомікі вядзе зямную цывілізацыю да краху. Прыбыль не можа быць асноўным крытэрыям жыцця людзей і краін. Ва Украіне жыло 55 млн. чалавек, сёння 32 міліёны, страчаны Крым і Данбас… І што з таго што некалькі соцен тысяч новаспечаных украінскіх міліянераў адчуваюць сябе вальготна, вольна і шчасліва рагочуць на розных тэлешоу. А астатнія простыя людзі, а калі чалавек захварэя інфарктам, колькі каштуе лекаванне ў украінскай лякарне?
Трэба вывучаць японскую мадэль эканомікі, дзе, краем я чуў, аб акцыяніраванні прадпрыемстваў і кожны працоўны прадпрыемства мае акцыі прадпрыемства і з’яўляецца такім чынам уладальнікам прадпрыемства…
Нам трэба жыць сваім розумам, і канечна стварэнне ”дзяржаўна арыентаванай апазіцыі” ёсьць адна з задач грамадства. Таксама развіццё і ўжытак роднай мовы і вывучэнне Гісторыі ВКЛБеларусь — найважнейшыя задачы сёнішняга і заўтрашняга дня.
Сустракаўся я з нашымі дробнымі буржуінамі і зьдзіўленнем адзначыў, што ў культурным і нацыянальным, патрыятычным сэнсе яны страшна цёмныя і адсталые. І ўспамінаў калі ў пачатку 2000 гадоў нашы нацыанал-патрыёты з крыўдай, чуць не з слязамі казалі: — Што ж вы не дапаможаце нам, тутэйшым патрыётам хоць якой-небудзь капейкай?
А тутэйшыя прадпрымальніка з гонарам адказвалі: — Мы палітыкай не займаемся!
Прышлося ў тыя часы суцяшаць хлопцаў: — Прыйдзе час і палітыка займецца прадпрымальнікамі!
Сёння прадпрымальнікі і буржуазія здасьць суверынітэт элементарна і нават не заікнецца. Не трэба строіць ілюзіі!
Згодны са многімі назіраньнямі ды думкамі сп.Мінака.
Але ж гэта якраз думаючы чалавек, а дзе вы бачылі думаючых сярод дураплётаў з барабанамі ды танчыкамі на акцыі памяці Дзяды?!.
На жаль узьнялі пласт тых, хто ні чорта не ведае, яны як дурныя дзеці…
Але гэта не значыць, што іх трэба дубасіць, іх трэба вучыць, а вучыцца яны не хочуць. Гэта такая стадыя, сфармаваная рэжымам, гультайства мозгу! Давай Сьветку, давай Пашку, давай новага ідала, які ашчасьлівіць аслоў…
Не згодны з Валянцінам, білеберда штабістаў Ціханоўскай, што за лухта? Крах Лукашэнкі не азначае аніякіх шанцаў для беларускага народу пры цяперашнім раскладзе! ГАЗПРОМІЯ – ВОСЬ ШТО ЧАКАЕ БЕЛАРУСАЎ, КАЛІ РАСЕЙСКАЯ БАНДА КР ПАД ЛІБЕРАЛЬНУЮ РЫТОРЫКУ ЗАХОПІЦЬ УЛАДУ!
А ВОСЬ ГАЗПРОМ -ЯК ФІЛІЯЛ ФСБ, УЖО ЛІБЕРАЛЬНЫ НЕ БУДЗЕ…
У Крыму ды Данбасе зьніклі бясьследна ўжо дзясяткі грамадскіх лідэраў…Забіваюць пратыўнікаў, мучаць у турмах. І аніякія журналісты, як у нас, не дзяжураць каля турмы!
Калі б яны, ня дай Божа, захапілі тут уладу – то беларусы б ужо не ўзьняліся!
За некалькі гадоў ФСБ перабіла б тут усё жывое, і нават рэжым Лукашэнкі падаўся б беларусам цудоўнай нацыянальнай уладай!
Гэта элементарна, і чалавеку з нацыянальнай годнасьцю гэта павііна быць відавочным!
Антось, што за лухта? – палохаеш тым, што МОЖА быць ци НЕ быць. Анализуй тое, што ЁСЬЦЬ – лукашысцкая банда калечыць и палюе на БЕЛАРУСАУ пад НАЦЫЯНАЛЬНАЙ СИМВОЛИКАЙ, абзываючы яе фашысцкай – и гэта называеш “цудоунай нацыянальнай уладай” ? Чытаць УМЕЕШ ? – ДАЙ ПРАПАНОВЫ ДЗЕЯННЯ у СЁННЯШНЯЙ СИТУАЦЫИ, каб ЛЕПШ БЫЛО БЕЛАРУСАМ назаутра! Або АЮСЬ !
Дзякуй Антось. Давай капанём яшчэ глыбей.
Ёсьць такая з’ява, як неўвага да малых з’яў і зьмен. Гэтым грашаць не толькі нашы ўлады, але яшчэ ў большай ступені расейскія, украінскія і еўрапейскія. Малыя з’явы і зьмены — гэта сігнал аб набліжэнні такіх самых, але большых перамен. Вучыцца заўсёды трэба на малым — гэта самы эфектыўны спосаб абучэння. Навучысь улада правільна працаваць з нацыянальнай апазіцыяй і яна б навучылася правільна будаваць нацыянальнае і кіруемае грамадства. Неўважлівасьць і нежаданне прыводзіць да таго, што ўлада пастаянна наступае на палітычные граблі да таго часу, покуль ад чарговага ўдара дзяржаўная ўлада не развальваецца.
Покуль з’явы малые, імі можна кіраваць. Затым зьмены вырастаюць і выходзяць з-пад кантроля. Тады ўлады трапляюць у абставіны, якія прымушаюць іх рабіць непапулярные і нават жорсткія крокі.
У свой час Лукашэнка прадаў газавую ”іржавую трубу” Газпрому. Але і прадаў ім усю сыстэму Белгаза, у выніку вялікая колькасьць працоўных трапіла пад уплыў чужой фінансавай палітыкі… Вось адкуль сотні і тысячы калабрацыяністаў, а расейскія банкі, а расейскі бізнес, а расейская дыяспара. У выніку зрабіўшы шмат у дзяржаўнай эканоміцы, захаваўшы прамысловасьць і сельскую гаспадарку, але адмовіўшыся ад Нацыянальнай ідэі, Лукашэнка паставіў сябе і нас пад удар.
Тое самае мы назіраем і ва Украіне, і ў Расеі, але зусім неразумна ў Еўропе, куды запусцілі міліёны мурынаў і мусульман і рана ці позна заходняя цывілізацыя адчуе магутные ўдары на сваёй галаве.
Прыйшоў да парадаксальных высноў, што калі ”Расея без Украіны ўжо не Расея”, то і Украіна без брацкіх адносін з Расеяй таксама ўжо не Украіна. Баюся, што страта Крыма і Данбаса — гэта толькі ”першыя невялікія перамены.” Вялікія перамены яшчэ наперадзі.
Портнікаў кажа, што Беларусь эканамічна адстала ад Украіны на 30 год, але верагодна гэта Украіна на 30 год абрынулася ў мінулае.
Што датычыць ФСБ і Газпрома, то яны толькі сродак у палітыкі, а не самастойныя палітычные суб’екты. Яны могуць зрабіць пераварот, нават узяць уладу, што далей рабіць яны не ведаюць і самае галоўнае не ўмеюць. Могуць зрабіць прыватызацыю, аддаць уладу сучасным бандытам-алігархам, якія таксама не ўмеюць кіраваць дзяржавамі.
”… дзе вы бачылі думаючых сярод дураплётаў з барабанамі ды танчыкамі на акцыі памяці Дзяды?!. На жаль узьнялі пласт тых, хто ні чорта не ведае, яны як дурныя дзеці…”
Гэтак! Учора дзве гадзіны спрабаваў тлумачыць ім што да чаго і пераканаўся, што сапраўды як ”дурные дзеці”. Такіх нажаль улада павіна паставіць на месца. Але ўлада таксама вінаватая, што аддала іх на выхаванне расейскаму і замежнаму тэлебачанню і інтэрнэту.
сп.Портникау абсалютна дакладна ацэньвае як эканамичную ситуацыю у роднай Украине, так и у Беларуси. Минак – Вы чалавек “асфальту и кабинету” – я не раю вам навт зьезьдзиць у беларускую вёску на адлегласьци 15 км ад райцэнтру и параунаць з такою ж украинскаю … раю вам тольки параунаць тэмп росту сельскай гаспадарки (асновы стабильнасьци эканомики – найлепшая у ЗША ) ва Украине, Расеи и Беларуси – и хвалёная вами Лукашысцкая мадэль эканомики лопне як бурбалка …
Валентыно. Я раю вам з’ездіць у Смаленскую ці Пскоўскую вобласьць і параўнаць з кім хочаце… ЗША знаходзіцца на вяршыне эканамічна-палітычнай піраміды і можа ўкладаць у сельскую гаспадарку фінансаў колькі трэба. Уся стабільнасьць ЗША будуецца на тым, што яна звышдзяржава. Як толькі яна перастане ёй быць і долар перастане быць сусветнай валютай — гэты пухір лопне і ўсе супярэчнасьці ЗША палезуць з усіх бакоў. Магчыма нават разбурэнне звышдзяржавы на штаты.
Я ўжо па ўзросту і стану здароўя нікуды не магу з’ездзіць, але перажыўшы дзьве ревалюцыі, не хачу развалу сваёй краіны, бо не веру ў ”дэмакратыю” і ”прыхватызацыю”. Вы напэўна не жылі пры Гарбачове ці былі дзіцём і таму не наслухаліся ягонага вербальнага паноса, пасля якога ўсялякі нармальны чалавек бярэцца за палена ці прэнт, каб перацягнуць ”агента дэермакратыіі” па плячах.
мінак, “кіруемае” — больш у рэчышчы мовы будзе “кіраванае” — грамадства — няўжо гэта не агаворка, няўЖО ПА сутнасьці, формула Вашага разумення функцыі ўлады? Я дык за самакіраванае грамадства, і зарукай таму выбарнасць у пакеце са зменнасцю ўладаў усіх узроўняў. Іначай — так, кіраваныя грамадзяне. Г.зн. людзі, якімі маніпулююць. Засталося толькі каб яны гэта не адчувалі і\або хаця б пра гэта не вякалі.
Яўгену.
”Я дык за самакіраванае грамадства, і зарукай таму выбарнасць у пакеце са зменнасцю ўладаў усіх узроўняў.”
Магчыма ў Галандыі, Швецыі ды Нарвегіі і Фінляндыі сапраўды існуе ”самакіруемае грамадства”. Але Галандыя больш як 300 назад зрабіла першую буржуазную рэвалюцыю і за гэтыя стагодзі і выбудавала дэмакратычнае грамадства. Але дэмакратычнае грамадства павінна гістарычна саспець, прайсьці этапы… Нашай дзяржаве 29 год. І калі вы напішыце самые правільные галандскіе ці швейцарскіе законы, то яны ў нас не будуць дзейнічаць, бо ў нас яшчэ няма сваёй ўласнай нацыянальнай буржуазіі. Сёнешняя спекулятыўная буржуазія гатовая прадацца каму заўгодна абы толькі яна магла зарабляць і мець прыбыткі. Яна прыме закон аб продажы зямлі, прыхватызацыі дзяржаўных прадпрыемстваў і разорыць краіну дзеля магчымасьці зарабіць пару-тройку міліёнаў.
Без патрыятычнага грамадства, нацыянальнай буржуазіі, ніякія законы на паперы не будуць працаваць.
С ёння патрэбна свая нацыянальная дзяржава з аўтарытарнай уладай на данным этапе!
Согласен. Не готовы мы еще к представительнйо буржуазной демократии. Нет своей буржуазии.
Портнікаў: “Я вам больш скажу: калі вы скінеце Лукашэнку, то на вашу тэрыторыю ўвойдуць расейскія войскі і нейкая частка вашай тэрыторыі будзе акупаваная.” …. “А крах Лукашэнкі азначае шанец для пачатку зьяўленьня незалежнай дзяржавы.”
У гэтых сказах ёсць супярэчнасць.