Беларусь – наша зямля

Міхаіл Аляксандраў

Сёньня зьявіліся навукоўцы і эканамісты, якія сцьвярджаюць, што прычынамі [найгалоўнымі! – Рэд.] перажываемых сьветам глабальных фінансавага і экалагічнага крызісаў на нашай планеце зьяўляюцца наступствы паступовага назапашваньня на працягу стагоддзяў немаральных і чалавеканенавісьніцкіх дактрын, выкладзеных у шэрагу духоўных ідэалогій.

Гістарычна тэма захаваньня Прыроды ігнаравалася амаль усімі монатэістычнымі рэлігіямі з самага іх стварэньня, калі не пагадзіцца, што глабальны экалагічны крызіс – гэта апакаліпсіс. Пры гэтым ва ўсіх рэлігіях Прырода з’яўляецца Божым тварэньнем, але нічога не гаворыцца аб разбурэньнях чалавекам Прыроды, фінансавым і экалагічны крызісах. Здавалася б, Бог даў Майсею 10 дзівосных, усёабдымны запаветаў. Народы, якія прынялі й панеслі гэтыя запаветы, павінны былі з часам жыць у міры і згодзе, як паміж сабой, так паміж сабой і Прыродай. Прайшло столькі стагоддзяў, а нічога падобнага ня здарылася. Сьвет паступова падышоў да экалагічнай і, як наступства, да кліматычнай катастрофы.

Апошні Саміт па клімаце ў Капенгагене – яскравы гэтаму прыклад. Ніякіх кардынальных рашэньняў, размова глухіх і сьляпых. Усе магчымыя рашэньні – на шкоду эканомікам краін, якія развіваюцца, дзе жыве большая частка чалавецтва. Пытаньні разбурэньня экалогіі планеты не асьвятляліся. Кардынальных палітычных або тэхналагічных рашэньняў па пераадоленьні кліматычнага крызісу няма.

Зразумела, што разбураць Прыроду дрэнна, але які ж сам механізм гэтага разбурэньня?

Механізм гэтага разбурэньня крыецца ў поўнай або частковай страце духоўных каштоўнасьцяў, што прывяло да страты маральнасьці й маралі. У чалавека [сапраўднага! – Рэд.] на першым месцы заўсёды стаіць ўзровень духоўнага разьвіцьця – менавіта ён фармуе яго паводзіны ў соцыюме.

Павярнуць гэты механізм ў зваротным напрамку немагчыма. Колькі сябе ні паказвай асьветленым, духоўнасьці ад гэтага не дадасца, а хутчэй нават паменшыцца. Можна з упэўненасьцю сказаць, што склалыя класічныя духоўныя інстытуты ў той ці іншай ступені патрапілі пад культ матэрыяльнага і сталі паводзіць сябе ў дачыненьні да каштоўнасьцяў Прыроды па-спажывецку. Духоўнае нельга замяніць матэрыяльным і наадварот. Але некаторыя духоўныя вучэньні пачалі ўзьвялічваць культ матэрыяльнай нажывы, што стала паступова прыводзіць да замены духоўных і маральных пачаткаў жывёльнымі інстынктамі.

Найперш падзеньне маральнасьці адбылося ў юдаізме, які заклаў аснову сучаснай сусьветнай фінансавай Сістэмы праз уладу сьпекулятыўнага ліхвярскага капіталу, заснаванага на ссудным працэнце. Гэтая Сістэма, выкладзеная ў Старым Запавеце (Другі закон Ісаі), зьяўляецца інструкцыяй, напісанай сацыяльнымі паразітамі сьпецыяльна для юдэяў па арганізацыі ліхвярскага рабаўладаньня – лютай формы разбурэньня нацыянальных эканомік і заваяваньня народаў.

Стары Запавет рэкамендуе некалькі акольных шляхоў, каб дасягнуць канчатковай мэты, пастаўленай сынам Ізраіля: «пазбаўленьне ўсіх гояў (негабрэяў) ва ўсім сьвеце ўсёй іх маёмасьці». Найлепшым для гэтага сродкам зьяўляецца ліхвярства. Майсей дапускаў (Другі закон XXIII, 30) даваць грошы ў пазыкі за працэнты. Талмуд выкарыстоўвае гэты дазвол, і, перакручваючы яго, робіць зь яго зброю супраць негабрэяў: «Бог загадаў даваць гоям грошы ў пазыку, але даваць іх не інакш, як за працэнты; такім чынам, замест аказаньня гэтым дапамогі, мы павінны рабіць ім шкоду, нават калі гэты чалавек можа нам быць карысны, тады як адносна яўрэя мы не павінны рабіць такім чынам». Менавіта гэтая Сістэма дала штуршок паступальнага развіцьця сацыяльнага паразітызму ва ўсіх сферах людскай дзейнасьці. Гэтая ж Сістэма, зыходзячы з паняцьцяў «прыбытак» і «інтарэс», паступова крок за крокам пачала бязьлітасна вынішчаць прыродныя рэсурсы планеты дзеля сваёй выгады і выклікала спачатку фінансавы, потым эканамічны, а затым і экалагічны планетарныя крызісы.

У замкнёнай сістэме, якой зьяўляецца Зямля, усё залежыць ад роўнасьці або правільнага абмену рэчывамі, энергіяй і энтрапіяй паміж унутранай сістэмай і асяроддзем, г.зн. паміж грамадствам, якім ёсьць чалавек, і Прыродай. Атрыманыя чалавекам «прыбытак» або «інтарэс» павінны чымсьці кампенсавацца ў прыродзе. У нашым выпадку гэтага не адбылося. На працягу стагоддзяў ішло пастаяннае нічым не кампенсуемае аднабаковае назапашваньне матэрыяльнага «інтарэсу» чалавека [якога чалавека? яго прозьвішча, яўка, пароль? Паўтараем, пераносіць віну зь вінаватага на нявіннага – вялікі грэх! – Рэд.]. Вынік у наяўнасьці – глабальны экалагічны крызіс, і бліжэйшая персьпектыва – пагібель чалавецтва.

Сёньня менавіта Сістэма, заснаваная на юдэйскім ссудный працэнце, які спарадзіў такія паняцьці, як «інтарэс» або прыбытак, разрастаючыся па планеце, дала расколіну і прасела, выклікаўшы глабальныя спачатку фінансавы, а затым і эканамічны крызісы. Пры гэтым сусьветныя сродкі масавай інфармацыі замоўчваюць факт таго, што банкаўская сістэма мусульман, якая не прызнае ссудны адсотак, асабліва ў краінах з нацыянальнымі эканомікамі, дзе яна жорстка не прывязана да амерыканскіх банкаў, выстаяла.

Сёньня вяршыняй сусьветнай фінансавай Сістэмы можна назваць ФРС ЗША [Федэральная рэзервовая сістэма Злучаных Штатаў Амерыкі], якая цалкам кантралюецца прыватнымі юдэйскімі банкамі й асобамі. У гэтай сувязі пададзім прыклады са Старога Запавету, якія характарызуюць агульнапрынятую юдэйскую мараль і маральнасьць, калі гэта тычыцца фінансаў, ды і ўсяго матэрыяльнага.

«Падобна да таго, як можна са спакойным сумленьнем забіць дзікага зьвера і завалодаць яго лесам, таксама можна забіць або выгнаць гоя і завалодаць яго маёмасьцю. Маёмасьць негабрэя падобная да пакітунай рэчы – яго сапраўдны ўладальнік габрэй, які першы яе захопіць»; «Габрэй можа мець усё, што ён знойдзе, калі гэта належыць Акіму (гою). Той, хто вяртае ўласнасьць (гоям), грашыць супраць Закона, павялічваючы сілу правапарушальнікаў… » або «… бо Бог даў габрэям ўладу над жыцьцём і маёмасьцю іншых народаў; так што, калі гой скрадзе нават менш гроша, то і за гэта падлягае сьмерці; габрэю ж дазваляецца захопліваць, па жаданьні, маёмасьць гоя, бо там, дзе напісана: «не рабі шкоды бліжняму», не гаворыцца: «не рабі шкоды гою»», і яшчэ «… габрэй ня можа быць абвінавачаны ў крадзяжы, калі ён не абакраў іншага габрэя; калі ж ён абакраў гоя, то ён толькі ўзяў сваё ўласнае майно».

Усё гэта мае прамое дачыненьне да функцыянаваньня ФРС, якая выпускае незабясьпечаныя сусьветныя грошы і фінансава непразрыстая ня толькі для міжнароднага кантролю, але і для самога амерыканскага ўраду. З кожнай 100-даляровай купюры, аддрукаванай ФРС, уласьнікі гэтай сістэмы маюць 99.97 даляраў чыстага прыбытку, які не абкладаецца падаткам.

Пакаленьням юдэйскіх ліхвяроў сапраўды ўдалося падпарадкаваць сабе сусьветную фінансавую сістэму, але з пункту гледжаньня жыцьця і развіцьця соцыюму гэтую сістэму можна класіфікаваць як найбольш разьвітую форму сусьветнага сацыяльнага паразітызму.

Банкірам патрэбная сусьветная ўлада і ўся сучасная фінансавая сістэма была пабудавана менавіта з гэтай канчатковай мэтай.

Сама фінансавая Сістэма арганізавана так, каб стала адбываўся працэс назапашваньня запазычанасьці насельніцтва перад банкірам, яго вяртаньне ёсьць прынцыпова немагчымым. Сёньня, выпускаючы любую колькасьць сусьветных грошай і запускаючы іх у сусьветны гаспадарчы абарот, Сістэма мае магчымасьць набываць любыя нацыянальныя багацьці іншых дзяржаў па кошце паперы, на якой надрукаваны даляр. Геніяльнае вынаходніцтва!!! Дзіўна, чаму стваральніку ФРС, прадстаўніку Ракфелераў Алдрыху не была ўручана Нобелеўская прэмія ў галіне фінансаў?

І яшчэ: «Баючыся Бога, чалавек павінен быць заўсёды хітрым» або «Закон парушаць нельга, але калі ніхто ня бачыць – можна», такі падыход прывёў да згубных наступстваў у экалогіі, ды й ня толькі. І такія прыклады з Старога Запавету, асобна з Торы ды іншых юдэйскіх духоўных крыніц можна падаваць і падаваць (больш падрабязны сьпіс цытат з Торы і Старога Запавету пададзены ў Дадатку 1).

З маральным вучэньнем і грамадскімі асновамі габрэйскага народу па яго сьвяшчэннай кнізе – Талмуду, з аглядам гістарычных абставінаў, пры якіх габрэйскі народ адступіў ад закона Майсея, можна пазнаёміцца на старонках вядомай працы Флавія Брэнье «Габрэі й Талмуд» – http://libereya.ru/ biblus / talmud /.

У самым юдаізме ёсьць вялікая колькасьць напрамкаў. Сярод асноўных плыняў можна назваць літоўскую, хасідут, розныя сефардскія абшчыны, рух паслядоўнікаў Рава Кука, і г.д. Але сярод усіх плыняў і кірункаў найбольш агрэсіўным і, з традыцыйнага пункту гледжаньня амаральным, лічыцца сіянізм. Прывядзем вызначэньне сіянізму з энцыклапедыі «Традыцыя» (http://traditio.ru/wiki/): «сіянізм – нацыяналістычны габрэйскі рух, які абвяшчае ідэю выключнасьці габрэйскага народу. Сіянізм узнік у канцы XIX стагоддзя з мэтай стварэньня габрэйскай нацыянальнай дзяржавы ў Палестыне [тады было створана фармальнае апраўданьне для легалізацыі сіянізму; на справе, сіянізмам прасякнуты ўвесь юдаізм, які, вядома ж, узьнік значна раней за ХІХ стагоддзе. – Рэд.]. Сіянізм – гэта палітычна–арганізацыйная форма юдаізму, сьвецкі выраз расісцкай юдэйскай дактрыны. Юдаізм – духоўны зьмест сіянізму [так, толькі наадварот: сіянізм – зьмест юдаізму, які для сіянізму ёсьць рэлігійна-легітымуючай абалонкай. – Рэд.]. Валодаючы неверагоднымі рычагамі ўплыву ва ўсім сьвеце, апалагеты сіянізму дзейнічаюць па прынцыпах двайных стандартаў, калі габрэйскі народ жыве па ідэалогіі нацыяналізму, усе астатнія народы – асабліва белыя – абавязаны ісьці па шляху інтэрнацыяналізму і дэмакратыі».

Сама духоўная сутнасьць сіянізму, найбольш агрэсіўнага напрамку юдаізму, прапагандуе, з аднаго боку, габрэйскую расавую выключнасьць і перавагу (так званую богаабранасьць), з другога боку – непаўнавартаснасьць усіх астатніх народаў сьвету і ўсіх іншых рэлігій сьвету [гэта і значыць, што сіянізм – тыповая нацысцкая ідэалогія. – Рэд.].

Апошнія 300 гадоў сіянізм зьяўляецца адным з асноўных інструментаў, які выкарыстоўваецца сацыяльнымі паразітамі для захопу сусьветнай ўлады.

10 лістапада 1975 года на ХХХ сесіі Генеральнай Асамблеі ААН была прынятая гістарычная рэзалюцыя № 3379, у якой сіянізм усім светам быў прызнаны адной з формаў расізму і асуджаны. У 1991 г., з развалам Савецкага Саюзу і пад ціскам ЗША, у ААН гэтую рэзалюцыю адмянілі, паколькі яна закранала наўпрост палітычныя інтарэсы дзяржавы Ізраіль. Традыцыйнае апраўданьне ў такой сітуацыі, што сьвет, маўляў, разумее выключна мову сілы.

[Аднак] кожны дзень мы [працягваем] сутыкацца з навукова і палітычна абгрунтаванымі ініцыятывамі, якія пацьвярджаюць правільнасьць ацэнак сіянісцкай ідэалогіі, якія ўтрымліваліся ў рэзалюцыі № 3379. Пытаньні агульнапрынятай маралі тут таксама разглядаюцца і маюць сур’ёзнае значэньне.

7 лістапада г.г. дэмакратычнай грамадскасьцю Расіі была «сьціпла» адзначана 130-я гадавіна нараджэньня найвялікшага сіяніста Л. Троцкага – правадыра і стваральніка Чырвонай гвардыі, народнага камісара па ваенных і марскіх справах, старшыні Рэвалюцыйнага Ваеннага Савету. Шалёная харызма надоўга замацавала за ім ролю, бадай, самай адыёзнай і супярэчлівай фігуры рэвалюцыі ў Расіі. Дык вось, што сказаў Л. Троцкі ў адным са сваіх выступаў напярэдадні кастрычніцкіх падзей: «Мы павінны ператварыць Расею ў пустыню, населеную белымі неграмі, якім мы дамо такую тыранію, якая ня сьнілася ніколі самым страшным дэспатам Усходу. Розьніца толькі ў тым, што тыранія гэтая будзе ня справа, а зьлева, і ня белая, а чырвоная, бо мы пральем такія плыні крыві, перад якімі здрыгануцца і зьбялеюць ўсе людскія страты капіталістычных войнаў. Найбуйныя банкіры з-за акіяна будуць працаваць у шчыльным кантакце з намі [сказ коштам у самы дарагі брыльянт… – Рэд.]. Калі мы выйграем рэвалюцыю, раздушым Расею, то на пахавальных абломках яе ўмацуем уладу сіянізму і станем такой сілай, перад якой увесь сьвет апусціцца на калені. Мы пакажам, што такое сапраўдная ўлада! Шляхам тэрору, крывавых лазняў мы давядзем Рускую інтэлігенцыю да поўнага ідыятызму, да жывёльнага стану … А пакуль нашы юнакі ў скураных куртках – сыны часовых спраў майстроў з Адэсы і Оршы, Гомеля і Віньніцы, о, як цудоўна, як захапляльна ўмеюць яны ненавідзець усё Русскае! Зь якой асалодай яны зьнішчаюць Рускую інтэлігенцыю: афіцэраў, інжынераў, настаўнікаў, акадэмікаў, пісьменьнікаў…» (А. Смірноў «Казацкі атаман». СПб, Выдавецкі Дом «Нява», 2002 г.).

Каб людзі ня думалі, што рэвалюцыю ў Расіі зрабілі габрэі, адным з першых дэкрэтаў, адразу пасьля Рэвалюцыі, быў прыняты Ўсесаюзны дэкрэт Саўнаркама пра перасьлед за антысемітызм (1918 г.), па якім за адно ўзгадваньне пра ролю габрэяў [сіяністаў. – Рэд.] у Рэвалюцыі можна было апынуцца на Салавецкіх астравах [дык гэты дэкрэт і сёньня выконваецца! У Расеі ёсьць знакаміты артыкул КК РФ №282 за г.зв. “распальваньне”; дзясяткі людзей сядзяць… – Рэд.].

У прамове ў палаце Лордаў ангельскага парламенту Лорд Сідэнхэм у 1923 годзе канкрэтна сказаў пра рэвалюцыю ў Расеі наступнае: «… знішчэньне ў Расеі больш за 30 мільёнаў хрысьціян – гэта найбольш жахлівае злачынства ў гісторыі» [і гэта было яшчэ толькі пра бальшавіцка-сіянісцкі тэрор пачатку 1920-х. – Рэд.].

Паказальна ў гэтым сэнсе, што А. Гітлер даў ў 1934 годзе званьне “ганаровага арыйца» не каму-небудзь, а менавіта Л. Троцкаму, які знаходзіўся у эміграцыі, з тым, каб у персьпектыве выкарыстоўваць яго досьвед тэрору і генацыду супраць рускага насельніцтва пасля захопу СССР.

Знаходзячыся ў эміграцыі і разумеючы сваю палітычную паразу, Л. Троцкі ў адной са сваіх кніг, напісанай ім у 1929 г., неўзабаве пасьля выгнаньня з СССР сказаў: «Прыйдзе час і нас папросяць сысьці з Зямлі, але, сыходзячы, мы так хлопнем дзьвярыма, што неба абрынецца». Падобна на тое, што чалавецтва, уступіўшы ў глабальны экалагічны крызіс, выкліканы сусьветным сацыяльным паразітызмам, ужо падышло да гэтага «часу». Таму ў бліжэйшы час чалавецтву давядзецца выбіраць альбо, працягваючы падтрымліваць старазапаветныя дактрыны, загінуць, альбо адмовіцца ад іх і атрымаць шанец на выратаваньне.

Для зацьвярджэньня сусьветнага панаваньня і выключэньня ўсякай крытыкі з боку дэмакратычнай амерыканскай і сусьветнай грамадскасьці, амерыканскімі сіяністамі 14 кастрычніка 2004 г. быў ініцыяваны “Закон аб ўліку актаў глабальнага антысемітызму“. Гэты закон абавязвае амерыканскі Дзярждэпартамент перасьледаваць па ўсім сьвеце тых, хто будзе абвінавачаны па пунктах гэтага закона, а менавіта за:

1. Любое сьцьвярджэньне, што “габрэі кантралююць ўрад, СМІ, міжнародны бізнэс і сусьветныя фінансы”.

2. “Цьвёрдыя антыізраільскія перакананьні”.

3. Рэзкая крытыка кіраўніцтва Ізраіля, цяперашняга або мінулага, выява свастыкі ў карыкатурах на сіянісцкіх кіраўнікоў.

4. Крытыка габрэйскай рэлігіі юдаізму, рэлігійных кіраўнікоў і юдэйскай літаратуры, у першую чаргу кніг Талмуда і Каббалы.

5. Крытыка амерыканскага ўраду і Кангрэсу ЗША, сьцьвярджэньне, што яны знаходзяцца пад празмерным уплывам габрэйства.

6. Абвінавачваньне габрэйска-сіянісцкіх сіл у прапагандзе і насаджэньні глабалізму – Новага сусьветнага парадку.

7. Абвінавачваньне габрэйскіх правадыроў ды іх паслядоўнікаў ў падбухторваньні да распяцьця Ісуса Хрыста.

8. Адмаўленьне габрэйскага халакосту і сьцьвярджэньне, што ахьвяраў Галакосту было менш за 6 мільёнаў.

9. Абвінавачванне Ізраіля ў расізме (называньне Ізраіля расісцкай дзяржавай).

10. Сьцьвярджэньне аб існаваньні сіянісцкай змовы.

11. Сьцьвярджэньне, што габрэі ды іхныя правадыры наладзілі бальшавіцкую рэвалюцыю ў Расіі.

12. Любыя абразьлівыя выказваньні ў адрас габрэяў.

13. Непрызнаньне габрэйскага права на захоп Палестыны.

14. Сьцьвярджэньне, што ў падрыхтоўцы атакі 11 Верасень 2001 на Сусьветны Гандлёвы цэнтр у Нью-Ёрку ўдзельнічала ізраільская выведка.

Дзіўна, што закон быў прыняты не ў інтарэсах сапраўды пацярпелых, прыніжаных і абражаных жыхароў ЗША, напрыклад, індзейцаў, а найбольш прывілеяванага насельніцтва, якімі зьяўляюцца юдэі Амерыкі ды Ізраіля. Сёньня многія праваабарончыя амерыканскія арганізацыі лічаць дадзены закон амаральным. Правядзеньне такога закона, з пункту гледжаньня здаровага сэнсу, не вытрымлівае ніякай крытыкі, бо ставіць палітыку дзяржавы Ізраіль і дзеяньні юдэяў-сіяністаў па-за любой дэмакратычнай крытыкай. Атрымліваецца, калі ты крытыкуеш палітыку дзяржавы Ізраіль або асобных палітыкаў юдэяў, ты аўтаматычна трапляеш у шэрагі антысэмітаў. Крытыкаваў жа Ісус Хрыстос грахоўны народ Ізраіля і яго ілжывых правадыроў, і ніхто не лічыў яго антысэмітам. Такім чынам, прыняты закон ператвараецца ў інструмент таталітарызму і барацьбы з іншадумствам, што супярэчыць прынцыпам свабоднай дэмакратыі й свабоды слова, аб якой так “клапоціцца” ўрад Злучаных Штатаў.

Ідэалагічныя ўстаноўкі Старога запавету фарміруюць сьветагляд і сістэму каштоўнасцяў юдэяў. Гэтыя ўстаноўкі праграмуюць злачынную сьвядомасьць многіх юдэяў і штурхаюць іх на разнастайныя злачынствы, найбольш небясьпечныя зь якіх звязаны з праявай сіянізму. Каб зразумець, што ўяўляе зь сябе сучасны сіянізм і яго маральнасьць, вельмі дарэчы падаць паведамленьне, якое зьявілася ў ізраільскай прэсе (NEWSru.co.il /У Ізраілі/). Панядзелак 9 лістапада, 2009 г.: «Кіраўнік ізраільскай ешывы “Од Ёсіф Хай” Іцхак Шапіра выдаў скандальную кнігу “Законы Цара”. У ёй, у прыватнасьці, ён задае пытаньне: “Калі яўрэю дазваляецца забіваць гояў (негабрэяў)?”. Пры гэтым аўтар адказвае, што рабіць гэта можна практычна заўсёды, нават калі гаворка ідзе пра зусім маленькіх дзяцей. … Нарэшце, Іцхак Шапіра разглядае сітуацыю, у якой дазваляецца забіваць “дзяцей зладзеяў”. Ён кажа, што гэта можна рабіць у тым выпадку, калі зразумела: калі яны вырастуць, яны не змогуць умацаваць габрэйскі народ. Дазваляецца забіваць дзяцей негабрэйскіх лідараў для таго, каб узмацніць ціск на бацькоў, – гаворыцца ў яго кнізе. Кніга “Законы Цара” ўжо удастоілася станоўчых рэцэнзій ад лідараў правага лагеру. На першай старонцы кнігі апублікаваныя водгукі рабінаў Іцхака Гінзбурга, Дова Ліёра, Якова Ёсефа ды іншых. Гэты твор распаўсюджваецца праз інтэрнэт, яго можна купіць таксама ў ешыве, якую ўзначальвае Іцхак Шапіра».

Чым адрозніваюцца выказваньні сіяніста–рэвалюцыянера Троцкага ад сіяніста кіраўніка ешывы Шапіра, хоць розніца ў часе сто гадоў? Ці можна заставацца абыякавым і маўчаць з нагоды такіх адкрыта амаральных і чалавеканенавісьніцкіх выказваньняў? І, заўважым, што ў апошнім выпадку гэта робяць людзі, адказныя за юдэйскую духоўную адукацыю. Міжволі прыгадваеш, што ў Бібліі Сам Гасподзь – Бог габрэяў, піша пра такіх вось сіяністаў–юдэяў, як Л.Троцкі й Іцхак Шапіра: «Народ грэшны, народ пад цяжкімі беззаконьнямі, ліхадзейскае племя, сыны пагібельныя! .. Вашыя рукі ў крыві» (Ісая 1:4,15).

Што ж тычыцца большасьці юдэяў, раскіданых па ўсім сьвеце, то ім пара прачнуцца і зразумець, што сацыяльныя паразіты ў асобе сіяністаў выкарыстоўваюць іх у сваёй гульні па захопу сусьветнага панаваньня. Большасьць юдэяў зьяўляюцца падманутымі ахьвярамі, інструментам, які сацыяльныя паразіты выкарыстоўваюць для абслугоўваньня сваёй дзейнасьці. Для гэтага ім і абяцаюць быць абранымі, вырашаць лёсы чалавецтва.

Застаецца толькі шкадаваць, як маглі тыя, чые бацькі атрымалі на Сінаі дзесяць запаветаў любові й справядлівасьці, замяніць іх законам нянавісьці, забойства і рабаваньня, якія кіруюць імі ў цяперашні час і завуцца Талмудам? Ёсьць навукоўцы гісторыкі, якія сьцьвярджаюць, што ў пэўны гістарычны перыяд фарысеі падмянілі сапраўдныя духоўныя каштоўнасьці юдэяў, і такім чынам адбылося разбэшчваньне Ізраіля.

Сіянізм або габрэйскі фашызм [правільней – нацызм! – Рэд.] стала спрабуе трымаць у страху ўсіх габрэяў. Калі габрэі пачынаюць адыходзіць ад сьляпой юдэйскай веры, пачынаюць задумвацца, сіяністы арганізуюць пагромы, а часам і войны, для зьнішчэньня сваіх жа суайчыньнікаў. Класічны прыклад. Юдэі на працягу многіх стагоддзяў жылі ў чаканьні Выратавальніка, і калі Ён прыйшоў, Яго ўкрыжавалі па волі першасьвятароў фарысеяў. На наступны дзень пасьля пакараньня просты Юдэйскі народ плакаў і шкадаваў аб тым, што здарылася.

Гісторыі сусветных філасофскіх вучэньняў і рэлігій гавораць аб тым, што ні адна амаральная цывілізацыя або дзяржава на Зямлі доўга не праіснавала, і што прыродныя катаклізмы і маральны стан грамадства дакладна прывязаныя адзін да аднаго. Як вынік гэтага – грамадства павінна быць пабудавана на высокім узроўні адказнасьці: з аднаго боку – гэта прадуманыя законы, з другога – гэта высокі ўзровень маральнага развіцьця кожнага чалавека і перш за ўсё вышэйшых кіраўнікоў гэтага грамадства.

Паняцьці маральнасьць і экалогія непадзельныя. Таму застаецца паўтарыць: «Якая маральнасьць, такая і экалогія».

Зьяўленьне кніг, падобных кнізе «Законы Цара» Іцхака Шапіра, дзейнасьць і выступленьні сіяністаў Л.Троцкага і да яго падобных, бойня ў Газе, зладжаная ізраільскімі войскамі пры правядзеньні аперацыі «Літы свінец» супраць мірнага палестынскага насельніцтва (снежань 2008 г. Загінула 1314 палестынцаў супраць 13 ізраільцянаў), разбэшчваньне дзяцей гомасэксуальнымі практыкамі й многае іншае зь юдэйскай духоўнай практыкі мае ярка выяўленую амаральную і чалавеканенавісьніцкую накіраванасьць. Падобныя дзеяньні будуць наносіць шкоду агульнапрынятай духоўнасьці чалавека ды яго маральнасьці і далей па ланцугу прычына-наступствы будуць вяртацца да чалавека ў выглядзе стану яго здароўя, умоў жыцьця, эканомікі і фінансаў.

Сёньня жывёльныя інстынкты перанесены сацыяльнымі паразітамі ў палітычную, маральную і духоўную сьферы дзейнасьці чалавека. На планеце зьявіліся дзяржавы-паразіты, якія неабмежавана спажываюць прыродныя рэсурсы і атручваюць навакольнае асяроддзе, не кампенсуючы сваёй разбуральнай дзейнасьці. У наяўнасьці паталогія маральнасьці, прамысловых сістэм, фінансаў, эканомікі, палітыкі. Усё гэта, як у люстэрку, адлюстроўваецца на стане экалогіі планеты і кажа аб тым, што існуючая цывілізацыя яшчэ вельмі маладая і знаходзіцца на пачатковай стадыі свайго развіцьця, і трэба яшчэ вельмі шмат зрабіць, каб яна выжыла.

Таму ўжо цяпер чалавецтва павінна выбраць, што зрабіць, каб захавацца. Прыродныя катаклізмы зьмятуць гэтую цывілізацыю за яе амаральнасьць. Сёньня барацьба за здаровую планету і жыцьцяздольную глабальную эканоміку ператвараецца ў барацьбу з сусьветным сацыяльным паразітызмам, у тым ліку зь сіянізмам і яго духоўнай сутнасьцю – радыкальным юдаізмам.

Вельмі ня хочацца, каб на Планете Зямля склалася такая сітуацыя, пры якой чалавецтва, усьвядоміўшы ўсе свае памылкі, перастане існаваць толькі з-за таго, што часу для ўвядзеньня эфектыўных захадаў супраць зямных сацыяльных паразітаў і прыняцьця канструктыўных рашэньняў ўжо ня будзе”.

 

Гэты запіс апублікаваны: Панядзелак, 8 лютага, 2010 у 12:18
Катэгорыі: 1.6. Сьвет сёньня, 2.5. Прыглядаемся да Захаду, 2.5.3. Сусьветная закуліса, 2.5.4. Фіксуем варварства "Захаду", 2.8. Кірункі глабалізацыі, 3.2. Сіянізм і антысіянізм, 3.2.1. Міжнар.фінанс. алігархія, 4.1.4. Змаганьне за дэмакратыю, 5.6.2. Ідэал.рэлігійная, 5.6.3. Ідэал.фін.алігархіі. Вы можаце сачыць за каментарамі пры дапамозе RSS 2.0 стужкі.
Вы можаце пакінуць каментар. Але пінгі забаронены.