Дзякуючы падказцы аднаго з нашых наведвальнікаў, выстаўляем прозьвішчы і прафесійны статус 40 асоб, адносна якіх Еўразьвяз 2 кастрычніка г.г. вырашыў увесьці персанальныя санкцыі (узята адсюль: https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EN/TXT/PDF/?uri=OJ:L:2020:319I:FULL&from=EN). Усе яны дадаліся да 4 асоб, якія патрапілі пад санкцыі ЕЗ яшчэ ў 2004 годзе (гэта Віктар Шэйман, Юры Сівакоў, Уладзімір Навумаў і Дзьмітры Паўлічэнка – https://yandex.by/turbo/news.tut.by/s/politics/470765.html). Кожны жыхар Беларусі цяпер можа пашукаць свайго “знаёмца” сярод 44 прадстаўнікоў лукашэнкаўска-цяперскай “вертыкалі”.
У ДАДАТАК ДА РАШЭНЬНЯ 2012/642/CFSP ДАДАЮЦЦА НАСТУПНЫЯ АСОБЫ:
5. Юрый Хаджымуратавiч КАРАЕЎ – Міністр унутраных спраў, генерал-маёр міліцыі (21.6.1966; Арджанікідзэ, былы СССР, цяпер Уладзікаўказ, РФ). На сваёй кіраўнічай пасадзе міністра ўнутраных спраў (МУС) ён адказны за кампанію па рэпрэсіях і запалохваньні, якую праводзілі сілы МУС пасьля прэзідэнцкіх выбараў 2020 года, у прыватнасьці за адвольныя арышты і жорсткае абыходжаньне, у тым ліку з прымяненьнем катаваньняў, супраць мірных дэманстрантаў, а таксама запалохваньне і гвалт у дачыненьні да журналістаў.
6. Генадзь Аркадзьевiч КАЗАКЕВIЧ – Першы намесьнік міністра МУС – начальнік крымінальнай міліцыі, палкоўнік міліцыі (14.2.1975; Менск). На пасадзе першага намесьніка Міністра ўнутраных спраў (МУС) ён адказны за кампанію рэпрэсій і запалохваньня, якую праводзілі сілы МУС пасьля прэзідэнцкіх выбараў 2020 года, у прыватнасьці, за адвольныя арышты і жорсткае абыходжаньне, у тым ліку катаваньні мірных дэманстрантаў, а таксама запалохваньне і гвалт у дачыненьні да журналістаў.
7. Аляксандр Пятровiч БАРСУКОЎ – Намесьнік міністра МУС, генерал-маёр міліцыі (29.4.1965; пас. Веткаўскі, Беларусь). На пасадзе намесьніка міністра Міністэрства ўнутраных спраў (МУС) ён адказны за кампанію рэпрэсій і запалохваньня, якую праводзілі сілы МУС пасьля прэзідэнцкіх выбараў 2020 года, у прыватнасьці за адвольныя арышты і жорсткае абыходжаньне, у тым ліку катаваньні мірных дэманстрантаў, а таксама запалохваньне і гвалт у дачыненьні да журналістаў.
8. Сяргей Мiкалаевiч ХАМЕНКА – Намесьнік міністра ўнутраных спраў, генерал-маёр міліцыі (21.9.1966; Ясінаватая, былы СССР, цяпер Украіна). На пасадзе намесьніка міністра МУС адказны за кампанію рэпрэсій і запалохваньня, якую праводзілі сілы МУС пасьля прэзідэнцкіх выбараў 2020 года, у прыватнасьці за адвольныя арышты і жорсткае абыходжаньне, у тым ліку катаваньні мірных дэманстрантаў, а таксама запалохваньне і гвалт у дачыненьні да журналістаў.
9. Юрый Генадзевiч НАЗАРАНКА – Намесьнік міністра ўнутраных спраў, камандуючы ўнутранымі войскамі (17.4.1976; Слонім, Беларусь). На сваёй кіраўнічай пасадзе намесьніка міністра МУС і камандуючага ўнутранымі войскамі МУС ён адказны за кампанію па рэпрэсіях і запалохваньні, якую праводзяць сілы МУС, у прыватнасьці, Унутраныя войскі пад яго камандаваньнем у прэзідэнцкіх выбарах 2020 года, у прыватнасьці з адвольнымі арыштамі і жорсткім абыходжаньнем, у тым ліку з прымяненьнем катаваньняў, мірных дэманстрантаў, а таксама з запалохваньнем і гвалтам супраць журналістаў.
10. Хазалбек Бактiбекавiч АТАБЕКАЎ – Намесьнік камандуючага ўнутранымі войскамі (18.3.1967). На пасадзе намесьніка камандуючага ўнутранымі войскамі Міністэрства ўнутраных спраў ён адказны за кампанію рэпрэсій і запалохваньня, якую праводзяць сілы МУС, у прыватнасці, Унутраныя войскі пад яго камандаваьннем, пасьля прэзідэнцкіх выбараў 2020 года, у прыватнасьці, з адвольнымі арыштамі і жорсткім абыходжаньнем, у тым ліку з прымяненьнем катаваньняў, мірных дэманстрантаў, а таксама з запалохваньнем і гвалтам супраць журналістаў.
11. Аляксандр Валер’евiч БЫКАЎ – Камандзір сьпецыяльнага падраздзяленьня хуткага рэагаваньня (SOBR, СПХР), палкоўнік. На пасадзе камандуючага Сьпецыяльным падраздзяленьнем хуткага рэагаваньня Міністэрства ўнутраных спраў ён нясе адказнасьць за рэпрэсіі і кампанію запалохваньня, якую праводзілі сілы СПХР пасьля прэзідэнцкіх выбараў 2020 года, у прыватнасьці, з адвольнымі арыштамі і жорсткім абыходжаньнем з мірнымі дэманстрантамі, уключаючы катаваньні.
12. Аляксандр Святаслававiч ШЭПЕЛЕЎ – Начальнік аддзела бясьпекі і аховы Міністэрства ўнутраных спраў (14.10.1975; вёска Рублеўск Круглянскага раёна Магілёўскай вобласці, Беларусь). На сваёй адказнай пасадзе начальніка Дэпартамента па бясьпецы і ахове Міністэрства ўнутраных спраў (МУС) ён удзельнічаў у кампаніі рэпрэсій і запалохваньня, якую праводзілі сілы МУС пасьля прэзідэнцкіх выбараў 2020 года, у прыватнасьці, пры адвольных арыштах, жорсткім абыходжаньні зь мірнымі дэманстрантамі, уключаючы катаваньні, а таксама ў запалохваньні і гвалце ў дачыненьні да журналістаў.
13. Дзьмiтрый Уладзiмiравiч БАЛАБА – Кіраўнік АМАП (Атрад міліцыі асаблівага прызначэньня) пры Менгарвыканкаме (1.6.1972; в. Гарадзілава, Менская вобласць, Беларусь). На пасадзе камандзіра сіл АМАП у Менску адказны за кампанію рэпрэсій і запалохваньня, якую праводзілі сілы АМАП у Менску пасьля прэзідэнцкіх выбараў 2020 года, у прыватнасьці за адвольныя арышты і жорсткае абыходжаньне зь мірнымі дэманстрантамі, у тым ліку за катаваньні, а таксама за запалохваньне і гвалт супраць журналістаў.
14. Iван Уладзiмiравiч КУБРАКОЎ – Начальнік галоўнага ўпраўленьня ўнутраных спраў Менгарвыканкама (5.5.1975; в. Малінаўка Магілёўскай вобласьці, Беларусь). На пасадзе начальніка ГУУС Менгарвыканкама ён нясе адказнасьць за кампанію рэпрэсій і запалохваньня, якую праводзілі міліцэйскія сілы пасьля прэзідэнцкіх выбараў 2020 года, у прыватнасьці за адвольныя арышты і жорсткае абыходжаньне зь мірнымі дэманстрантамі, а таксама за запалохваньне і гвалт у дачыненьні да журналістаў.
15. Максiм Аляксандравiч ГАМОЛА – Начальнік УУС Маскоўскага раёна г. Менска. На пасадзе начальніка ўпраўленьня міліцыі ў Маскоўскім раёне Менска ён адказны за рэпрэсіі і кампанію запалохваньня ў гэтым раёне супраць мірных дэманстрантаў пасьля прэзідэнцкіх выбараў 2020 года, у прыватнасьці з адвольныя арышты, празьмернае ўжываньне сілы і жорсткае абыходжаньне, уключаючы катаваньні.
16. Аляксандр Мiхайлавiч АЛЯШКЕВIЧ – Першы намесьнік начальніка РУУС Маскоўскага раёна г. Менска, начальнік крымінальнай міліцыі. На пасадзе першага намесьніка начальніка раённага аддзела ўнутраных спраў Маскоўскага раёна г. Менска і начальніка крымінальнай міліцыі ён нясе адказнасьць за кампанію рэпрэсій і запалохваньня ў гэтым раёне супраць мірных дэманстрантаў пасьля прэзідэнцкіх выбараў 2020 года, у прыватнасьці, пры адвольных арыштах, празьмерным ужываньні сілы і жорсткім абыходжаньні, уключаючы катаваньні.
17. Андрэй Васiльевiч ГАЛЕНКА – Намесьнік начальніка РУУС Маскоўскага раёна г. Менска, начальнік міліцыі грамадскай бясьпекі. На пасадзе намесьніка начальніка раённага аддзела ўнутраных спраў Маскоўскага раёна г. Менска і начальніка міліцыі грамадскай бясьпекі ён нясе адказнасьць за рэпрэсіі і запалохваньне ў гэтым раёне мірных дэманстрантаў пасьля прэзідэнцкіх выбараў 2020 года, у прыватнасьці, пры адвольных арыштах, празьмерным ужываньні сілы і жорсткім абыходжаньні, уключаючы катаваньні.
18. Аляксандр Паўлавiч ВАСIЛЬЕЎ – Начальнік УУС Гомельскага абласнога выканаўчага камітэту (24.3.1975; Магілёў, Беларусь). На пасадзе начальніка ўпраўленьня ўнутраных спраў Гомельскага аблвыканкаму ён нясе адказнасьць за рэпрэсіі і кампанію запалохваньня ў гэтым рэгіёне супраць мірных дэманстрантаў пасьля прэзідэнцкіх выбараў 2020 года, у прыватнасьці за адвольныя арышты, празьмернае ўжываньне сілы і жорсткае абыходжаньне, уключаючы катаваньні.
19. Алег Мiкалаевiч ШУЛЯКОЎСКI – Першы намесьнік начальніка ўпраўленьня ўнутраных спраў Гомельскага аблвыканкаму, начальнік крымінальнай міліцыі (26.7.1977). На пасадзе першага намесьніка начальніка ўпраўленьня ўнутраных спраў Гомельскага аблвыканкаму і начальніка крымінальнай міліцыі ён адказны за рэпрэсіі і кампанію запалохваньня ў гэтым рэгіёне супраць мірных дэманстрантаў пасьля прэзідэнцкіх выбараў 2020 года, у прыватнасьці, пры адвольных арыштах, празьмерным ужываньні сілы і жорсткім абыходжаньні, уключаючы катаваньні.
20. Анатоль Анатольевiч ВАСIЛЬЕЎ – Намесьнік начальніка ўпраўленьня ўнутраных спраў Гомельскага аблвыканкаму, начальнік міліцыі грамадскай бясьпекі (26.1.1972; Гомель, Беларусь). Як намесьнік начальніка ўпраўленьня ўнутраных спраў Гомельскага аблвыканкаму і начальнік міліцыі грамадскай бясьпекі, ён нясе адказнасьць за рэпрэсіі і кампанію запалохваньня ў гэтым рэгіёне супраць мірных дэманстрантаў па выніках прэзідэнцкіх выбараў 2020 года, у прыватнасьці, з адвольныя арышты, празьмернае ўжываньне сілы і жорсткае абыходжаньне, уключаючы катаваньні.
21. Аляксандр Вячаслававiч АСТРЭЙКА – Начальнік упраўленьня ўнутраных спраў Брэсцкага абласнога выканаўчага камітэту, генерал-маёр міліцыі (22.12.1971; Капыль, Беларусь). На пасадзе начальніка ўпраўленьня ўнутраных спраў выканкаму Брэсцкай вобласьці і генерал-маёра міліцыі, ён нясе адказнасьць за рэпрэсіі і кампанію запалохваньня ў гэтым рэгіёне супраць мірных дэманстрантаў пасьля прэзідэнцкіх выбараў 2020 года, у прыватнасьці, за адвольныя арышты, празьмернае ўжываньне сілы і жорсткае абыходжаньне, у тым ліку за катаваньні.
22. Леанiд ЖУРАЎСКI – Кіраўнік АМАП (Атрад мііцыі асаблівага прызначэньня) у Віцебску (20.9.1975). На сваёй каманднай пасадзе над сіламі АМАП у Віцебску ён адказны за кампанію рэпрэсій і запалохваньня, якую праводзілі сілы АМАП у Віцебску пасьля прэзідэнцкіх выбараў 2020 года, у прыватнасьці, за адвольныя арышты і жорсткае абыходжаньне зь мірнымі дэманстрантамі.
23. Мiхаiл ДАМАРНАЦКI – Кіраўнік АМАП у Гомелі. На сваёй каманднай пасадзе над сіламі АМАП у Гомелі ён адказны за кампанію рэпрэсій і запалохваньня, якую праводзілі сілы АМАП у Гомелі пасьля прэзідэнцкіх выбараў 2020 года, у прыватнасьці, пры адвольных арыштах і жорсткім абыходжаньні зь мірнымі дэманстрантамі.
24. Максiм МIХОВIЧ – Начальнік АМАП (Атрад міліцыі асаблівага прызначэньня) у Брэсьце, падпалкоўнік. На сваёй каманднай пасадзе над сіламі АМАП у Брэсце ён адказны за кампанію рэпрэсій і запалохваньня, якую праводзілі сілы АМАП у Брэсце пасьля прэзідэнцкіх выбараў 2020 года, у прыватнасьці, за адвольныя арышты і жорсткае абыходжаньне зь мірнымі дэманстрантамі.
25. Алег Уладзiмiравiч МАТКIН – Начальнік Дэпартамента выкананьня пакараньняў у Міністэрстве ўнутраных спраў (МУС), генерал-маёр міліцыі (паліцэйскія сілы). На сваёй пасадзе начальніка Дэпартамента выкананьня пакараньняў з паўнамоцтвамі ў месцах пазбаўленьня волі МУС, ён нясе адказнасьць за бесчалавечнае і зьневажальнае для годнасьці абыходжаньне, у тым ліку з прымяненьнем катаваньняў, у дачыненьні да грамадзян, якія ўтрымліваоіся ў гэтых месцах пазбаўленьня волі пасьля прэзідэнцкіх выбараў 2020 года, і за жорсткія разгоны мірных дэманстрантаў.
26. Iван Юр’евiч САКАЛОЎСКI – Дырэктар ІЧУ Акрэсьціна, Менск. У якасьці дырэктара Цэнтра ізаляцыі правапарушальнікаў “Акрэсьціна” ў Менску ён нясе адказнасьць за бесчалавечнае і прыніжаючае годнасьць абыходжаньне, у тым ліку з прымяненьнем катаваньняў, у дачыненьні да грамадзян, утрымліваемых у гэтым ізалятары ў часе прэзідэнцкіх выбараў 2020 года.
27. Валéрый Пáўлавiч ВАКУЛЬЧЫК – былы старшыня Дзяржаўнага камітэту па бясьпецы (КДБ). У цяперашні час дзяржаўны сакратар Рады бясьпекі Беларусі (19.6.1964; Радастава, Беларусь). На сваёй былой кіраўнічай пасадзе старшыні Камітэту дзяржаўнай бясьпекі (КДБ) ён адказны за ўдзел КДБ у кампаніі рэпрэсій і запалохваньня пасьля прэзідэнцкіх выбараў 2020 года, у прыватнасьці, пры адвольных арыштах і жорсткім абыходжаньні, у тым ліку з катаваньнямі, мірных дэманстрантаў і членаў апазіцыі.
28. Сяргей Яўгенавiч ЦЕРАБАЎ – Першы намесьнік старшыні Камітэта дзяржаўнай бясьпекі (1972; Барысаў, Беларусь). На сваёй кіраўнічай пасадзе ў якасьці першага намесьніка старшыні Камітэту дзяржаўнай бясьпекі (КДБ) ён адказны за ўдзел КДБ у кампаніі рэпрэсій і запалохваньня пасьля прэзідэнцкіх выбараў 2020 года, у прыватнасьц,і з адвольнымі арыштамі і жорсткім абыходжаньнем, уключаючы катаваньні, мірных дэманстрантаў і членаў апазіцыі.
29. Дзьмiтрый Васiльевiч РАВУЦКI – намесьнік старшыні Дзяржаўнага камітэту па бясьпецы (КДБ). На сваёй кіраўнічай пасадзе намесьніка старшыні Камітэту дзяржаўнай бясьпекі ён адказны за ўдзел КДБ у кампаніі рэпрэсій і запалохваньня пасьля прэзідэнцкіх выбараў 2020 года, у прыватнасьці, пры адвольных арыштах і жорсткім абыходжаньні, у тым ліку за катаваньні мірных дэманстрантаў і членаў апазіцыі.
30. Уладзiмiр Вiктаравiч КАЛАЧ – намесьнік старшыні Дзяржаўнага камітэту па бясьпецы (КДБ). На сваёй кіраўнічай пасадзе намесьніка старшыні Камітэту дзяржаўнай бясьпекі (КДБ) ён адказны за ўдзел КДБ у кампаніі рэпрэсій і запалохваньня пасьля прэзідэнцкіх выбараў 2020 года, у прыватнасьці, пры адвольных арыштах і жорсткім абыходжаньні, у тым ліку за катаваньні мірных дэманстрантаў і членаў апазіцыі.
31. Алег Анатольевiч ЧАРНЫШОЎ – Намесьнік старшыні Дзяржаўнага камітэту бясьпекі (КДБ). На сваёй кіраўнічай пасадзе намесьніка старшыні КДБ ён адказны за ўдзел КДБ у кампаніі рэпрэсій і запалохваньня пасьля прэзідэнцкіх выбараў 2020 года, у прыватнасьці, за адвольныя арышты і жорсткае абыходжаньне, уключаючы катаваньні, мірных дэманстрантаў і членаў апазіцыі.
32. Аляксандр Уладзiмiравiч КАНЮК – былы генеральны пракурор Рэспублікі Беларусь (11.7.1960; Гродна, Беларусь). На сваёй былой пасадзе генеральнага пракурора ён адказны за шырокае выкарыстаньне крымінальных спраў з мэтай дыскваліфікацыі апазіцыйных кандыдатаў напярэдадні прэзідэнцкіх выбараў 2020 года і за недапушчэньне асоб да ўдзелу ў Каардынацыйнай радзе, створанай апазіцыяй, каб аспрэчыць вынікі гэтых выбараў.
33. Лiдзiя Мiхайлаўна ЯРМОШЫНА – Старшыня Цэнтральнай выбарчай камісіі (29.1.1953; Слуцак, Беларусь). Як старшыня ЦВК яна нясе адказнасьць за парушэньне правілаў выбарчага працэсу прэзідэнта 2020 года, невыкананьне асноўных міжнародных стандартаў справядлівасьці ды празрыстасьці і фальсіфікацыю вынікаў выбараў. ЦВК і яго кіраўніцтва, у прыватнасьці, арганізавалі выдаленьне некаторых апазіцыйных кандыдатаў па надуманых падставах і ўвялі непрапарцыйныя абмежаваньні для назіральнікаў на выбарчых участках. ЦВК таксама забясьпечыла тое, што тэрытарыяльныя выбарчыя камісіі, якія знаходзяцца пад яе наглядам, былі складзены небесстаронна.
34. Вадзiм Дзьмiтрыевiч IПАТАЎ – намесьнік старшыні Цэнтральнай выбарчай камісіі (30.10.1964; Каломія, Івана-Франкоўская вобласць, Украіна). Як намесьнік старшыні ЦВК ён нясе адказнасьць за парушэньне правілаў выбарчага працэсу прэзідэнта 2020 года, невыкананьне асноўных міжнародных стандартаў справядлівасьці ды празрыстасьці і фальсіфікацыю вынікаў выбараў. ЦВК і яго кіраўніцтва, у прыватнасьці, арганізавалі выдаленьне некаторых апазіцыйных кандыдатаў па надуманых падставах і ўвялі непрапарцыйныя абмежаваньні для назіральнікаў на выбарчых участках. ЦВК таксама забяспечыла, што выбарчыя камісіі, якія знаходзяцца пад яго наглядам, былі складзены прадузята.
35. Алена Мiкалаеўна ДМУХАЙЛА – сакратар Цэнтральнай выбарчай камісіі (1.7.1971). Як сакратар ЦВК яна нясе адказнасьць за парушэньне правілаў прэзідэнцкага выбарчага працэсу 2020 года, невыкананьне ім асноўных міжнародных стандартаў справядлівасьці ды празрыстасьці і фальсіфікацыю вынікаў выбараў. У прыватнасьці, ЦВК і яго кіраўніцтва арганізавалі выдаленьне некаторых апазіцыйных кандыдатаў па надуманых падставах і ўвялі непрапарцыйныя абмежаваньні для назіральнікаў на выбарчых участках. ЦВК таксама забясьпечыла, што выбарчыя камісіі, якія знаходзяцца пад яе наглядам, былі складзены прадузята.
36. Андрэй Анатольевiч ГУРЖЫ – член Цэнтральнай выбарчай камісіі (10.10.1975). Як член калегіі ЦВК, ён нясе адказнасьць за парушэньне правілаў выбарчага працэсу прэзідэнта 2020 года, невыкананьне асноўных міжнародных стандартаў справядлівасьці ды празрыстасьці і фальсіфікацыю вынікаў выбараў. ЦВК і яго калегія, у прыватнасьці, арганізавалі выдаленьне некаторых апазіцыйных кандыдатаў па надуманых падставах і ўвялі непрапарцыйныя абмежаваньні для назіральнікаў на выбарчых участках. ЦВК таксама забясьпечыла, што выбарчыя камісіі, якія знаходзяцца пад яе наглядам, былі складзены небесстаронна.
37. Вольга Леанiдаўна ДАРАШЭНКА – член Цэнтральнай выбарчай камісіі (1976). Як член калегіі ЦВК, яна нясе адказнасьць за парушэньне правілаў выбарчага працэсу прэзідэнта 2020 года, невыкананьне асноўных міжнародных стандартаў справядлівасьці ды празрыстасьці і фальсіфікацыю вынікаў выбараў. ЦВК і яго калегія, у прыватнасьці, арганізавалі выдаленьне некаторых апазіцыйных кандыдатаў па надуманых падставах і ўвялі непрапарцыйныя абмежаваньні для назіральнікаў на выбарчых участках. ЦВК таксама забясьпечыла, што выбарчыя камісіі, якія знаходзяцца пад яе наглядам, былі складзены прадузята.
38. Сяргей Аляксеевiч КАЛIНОЎСКI – член Цэнтральнай выбарчай камісіі (3.1.1969). Як член калегіі ЦВК, ён нясе адказнасьць за парушэньне правілаў прэзідэнцкіх выбараў 2020 года, невыкананьне асноўных міжнародных стандартаў справядлівасьці ды празрыстасьці і фальсіфікацыю вынікаў выбараў. ЦВК і яго калегія, у прыватнасьці, арганізавалі выдаленьне некаторых апазіцыйных кандыдатаў па надуманых падставах і ўвялі непрапарцыйныя абмежаваньні для назіральнікаў на выбарчых участках. ЦВК таксама забясьпечыла, што выбарчыя камісіі, якія знаходзяцца пад яе наглядам, былі складзены прадузята.
39. Святлана Пятроўна КАЦУБА – член Цэнтральнай выбарчай камісіі (6.8.1959; г. Подальск, Адэская вобласць, Украіна). Як член калегіі ЦВК яна нясе адказнасьць за парушэньне правілаў выбарчага працэсу прэзідэнта 2020 года, невыкананьне асноўных міжнародных стандартаў справядлівасьці ды празрыстасьці і фальсіфікацыю вынікаў выбараў. ЦВК і яго калегія, у прыватнасьці, арганізавалі выдаленьне некаторых апазіцыйных кандыдатаў па надуманых падставах і ўвялі непрапарцыйныя абмежаваньні для назіральнікаў на выбарчых участках. ЦВК таксама забясьпечыла, што выбарчыя камісіі, якія знаходзяцца пад яе наглядам, былі складзены прадузята.
40. Аляксандр Мiхайлавiч ЛАСЯКIН – член Цэнтральнай выбарчай камісіі (21.7.1957). Як член калегіі ЦВК, ён нясе адказнасьць за парушэньне правілаў выбарчага працэсу прэзідэнта 2020 года, невыкананьне асноўных міжнародных стандартаў справядлівасьці ды празрыстасьці і фальсіфікацыю вынікаў выбараў. ЦВК і яго калегія, у прыватнасьці, арганізавалі выдаленьне некаторых апазіцыйных кандыдатаў па надуманых падставах і ўвялі непрапарцыйныя абмежаваньні для назіральнікаў на выбарчых участках. ЦВК таксама забясьпечыла, што выбарчыя камісіі, якія знаходзяцца пад яе наглядам, былі складзены небесстаронна.
41. Iгар Анатольевiч ПЛЫШЭЎСКI – член Цэнтральнай выбарчай камісіі (19.2.1979; Любань, Беларусь). Як член калегіі ЦВК, ён нясе адказнасьць за парушэньне выбарчага працэсу прэзідэнта, невыкананьне асноўных міжнародных стандартаў справядлівасьці ды празрыстасьці і фальсіфікацыю вынікаў выбараў. ЦВК і яго калегія, у прыватнасьці, арганізавалі выдаленьне некаторых апазіцыйных кандыдатаў па надуманых падставах і ўвялі непрапарцыйныя абмежаваньні для назіральнікаў на выбарчых участках. ЦВК таксама забясьпечыла, што выбарчыя камісіі, якія знаходзяцца пад яе наглядам, былі складзены прадузята.
42. Марына Юр’еўна РАХМАНАВА – член Цэнтральнай выбарчай камісіі (26.9.1970). Як член калегіі ЦВК, яна нясе адказнасьць за парушэньне правілаў выбарчага працэсу прэзідэнта 2020 года, невыкананьне асноўных міжнародных стандартаў справядлівасьці ды празрыстасці і фальсіфікацыю вынікаў выбараў. ЦВК і яго калегія, у прыватнасьці, арганізавалі выдаленьне некаторых апазіцыйных кандыдатаў па надуманых падставах і ўвялі непрапарцыйныя абмежаваньні для назіральнікаў на выбарчых участках. ЦВК таксама забясьпечыла, што выбарчыя камісіі, якія знаходзяцца пад яе наглядам, былі складзены небесстаронна.
43. Алег Леанiдавiч СЛIЖЭЎСКI – член Цэнтральнай выбарчай камісіі (16.8.1972; Гродна, Беларусь). Як член калегіі ЦВК, ён нясе адказнасьць за парушэньне выбарчага працэсу прэзідэнта 2020 года, невыкананьне асноўных міжнародных стандартаў справядлівасьці ды празрыстасьці і фальсіфікацыю вынікаў выбараў. ЦВК і яго калегія, у прыватнасьці, арганізавалі выдаленьне некаторых апазіцыйных кандыдатаў па надуманых падставах і ўвялі непрапарцыйныя абмежаваньні для назіральнікаў на выбарчых участках. ЦВК таксама забясьпечыла, што выбарчыя камісіі, якія знаходзяцца пад яе наглядам, былі складзены прадузята.
44. Iрына Аляксандраўна ЦЭЛIКАВЕЦ – член Цэнтральнай выбарчай камісіі (2.11.1976; Жлобін, Беларусь). Як член калегіі ЦВК, яна нясе адказнасьць за парушэньне выбарчага працэсу прэзідэнта 2020 года, невыкананьне стандартаў справядлівасьці ды празрыстасьці і фальсіфікацыю вынікаў выбараў. ЦВК і яго калегія, у прыватнасьці, арганізавалі выдаленьне некаторых апазіцыйных кандыдатаў па надуманых падставах і ўвялі непрапарцыйныя абмежаваньні для назіральнікаў на выбарчых участках. ЦВК таксама забяьспечыла, што выбарчыя камісіі, якія знаходзяцца пад яе наглядам, былі складзены прадузята.
=
Ад рэдакцыі:
Такім чынам, колькасьць цяперцаў, якія пачалі падлягаць санкцыям ЕўраЗьвязу, павялічылася на парадак.
Наш “знаёмец” у сьпісе – Алег Сліжэўскі (№43), які ў 2005 годзе закрываў Таварыства Беларусай Вышэйшай Школы. На той час гэтай грамадскай арганізацыі было ўжо 9 гадоў. Яе Сліжэўскі закрыў шляхам прымусовай ліквідацыі праз суд, пра які мы даведаліся post factum.
Але ў сьпісе няма ні Лу-кі, ні нікога зь яго сям’і. Там таксама няма нікога з прадстаўнікоў мясцовых уладаў – кіраўнікоў абл- і гарвыканкамаў.
Нарэшце галоўнае: нам ня столькі санкцыі патрэбны, колькі дапамога беларускім патрыётам у самаарганізацыі й стварэньні каналаў выхаду на беларускае грамадства. Пакуль за апошнія 26 гадоў мы працягваем назіраць з боку Захаду пад выглядам дапамогі што заўгодна, але мала таго, што трэба…
–
P.S.
Цяпер, калі мы дакладна ведаем, каго санкцыянаваў ЕЗ, трэба ведаць, што азначаюць яго санкцыі. Мяркуецца, што гэта забарона на ўезд у ЕЗ, блакіроўка банкаўскіх рахункаў там, забарона на бізнэс у ЕЗ. Пажадана мець больш дакладную, дакументальную інфармацыю.
Ну, і таксама варта памятаць, як, напрыклад, санкцыйны Азаронак езьдзіў па ЕўраЗьвязе куды хацеў…
У Кіргізіі перамагла дэмакратыя, як і ў 2010 годзе! Зараз ідзе рэйдэрскі захоп ”дэманкратамі” радовішч золата, медзі і іншых дзяржаўных прадпрыемстваў. Таксама захоп улады на раёных ўзроўнях. Што далей?
Сталініст Мінак не мог не абасраць рэвалюцыю ў Кіргізіі.
Дарэчы Пашынян таксама прыйшоў да ўлады ў Арменіі дзякуючы каляровай рэвалюцыі. У выніку ўцягнуў сваю краіну ў вайну ў якой зразу было зразумела, што павярнуўшыся тварам да ЗША і дупай да Расеі, нямае ніякіх перспектыў.
Ён па-ранейшаму быў тварам да Расеі.
А Карабах давядзецца вызваліць
”…не мог не абасраць рэвалюцыю ў Кіргізіі.”
Колькі можна рабіць у Кіргізіі рэвалюцый? Як выбары, так абавязкова ”рэвалюцыя”! Барацьбу кланаў за дзяржаўную маёмасьць, Вы, Павел, чамусьці ідэнтыфікуеце, як рэвалюцыю.
Дарэчы здзіўляе, чаму нібыта неардынарна палітык АГ так упарта адмаўляецца ад нацыянальнай ідэі, ад мовы, ад ”Пагоні” і бел-чырвона-белага сцяга. Зразумела, што як толькі ён сыйдзе сымволіка зразу стане дзяржаўнай! То ці не лепш пайсьці на суступкі новаму пакаленню грамадзян чым безнадзейна змагацца з немінучым. Вырасла новае пакаленне, якое хоча быць самадастатковым, псіхалагічна годным і не ўспрымае такія славесные пасажы як ”этот клочок землі”.
Даўно заўважыў, што вайскоўцы ў палітыцы абсалютна бездапаможны, зараз прыхожу да высновы, што сучасная дзяржаўная бюракратыя гэтаксама бездапаможна ў ідыялогіі.
”…не гаварыце лішняга, бы язычнікі; бо яны думаюць, што ў многаслоўі сваім пачутыя будуць” Паводле Мацея Сьвятое Дабравесьце.
На гэты раз як ня дзіўна з Мінаком згодзен. Я чуў такой выраз што пераварот адрозніваецца ад рэвалюцыі тым што пры нем меняецца людская вярхушка. але ідэалогія застаецца старой.. Але прамовы саміх кіргізаў па ТВ сведчаць яны хочуць таго ж штоі усе народы – справедлівасці. Хаця я калісьці прыводзіў цітату Дерріды што яе немагчыма рацыянальна вызначыць. і яна бывае апраўдана толькі гістарычна і прагматычна.. Цікавае назіранне зрабіў Мацкевіч – ён сказаў што шэраговыя пратэстозцы чамусьць вераць ў перамогу пратэстаў. а вярхшка – Не. Вось і займіся сп. Мінак (раз ты пазіцыніруешь сябе пісьменнікам Чаму гэта так. на перыяд беларускасці (20 ст.) я тлумаччыў гэта тым што простыя людзі хочуць Нацыянальнае, але эліта падсоўвае яму беларусшчыну, якая вызначае нас як атростак іншай (рускай) нацыі і таму народ ненавідзець эліты І таму прагаласаваў ў 1994 гаду за Луку. Кастусёў не мог сабраць грошы на аплату сядзібы БНФ і яна апечатана. Пратэсты пачаліся з яўным адтаржэннем старой беларускай апазіцыі і без бчб сцягоў. Але можа тут прычына глыбей. Пішуць што непрыяцце вярхоў нізамі у нас больш сільнае чым нават у расейцаў, але тлумачаць гэты тым што Вярх у нас і даволі рана паланізаваліся. (але можа гэта рускі погляд на нас. яны ж вельмі сільна хацелі каб просты люд выступаў супраць нашай эліты; кажуць гэта тактыка манголаў).. Вось і займісь гэтым сп. Пісьменнік. пакуль яшчэ не набыў агіду да гісторыі якую прапаведуюць сучасныя філосафы. (там аргументы За і Протів заўжды ураўнаважваюцца. усе залежыць Хто піша. яна спрэс субьектыўная. Тое што нашая цяперашняя эліта капаецца ў гісторыі гэта кепска. такім чынам яны проста губляе час. Пытанне якое ты падняў – чаму б Луке не перахапіць Нацыяналізм – меня таксама цікавіць. Відаць прыніжальны сэнс беларускасці робіць і на іх уздеянне., і да таго ж літвінства яны ненавідзяць яшчэ сільней чым нашая беларуская эліта; таму я і прапанаваў назву Вэкаэлія. яна свабодная ад шмат якіх хібаў якія мае назва са словам Літва – літвінны-русіны. каталікі-праваслаўныя і г.д..
” …ў сьпісе няма ні Лу-кі, ні нікога зь яго сям’і. Там таксама няма нікога з прадстаўнікоў мясцовых уладаў – кіраўнікоў абл- і гарвыканкамаў.”
3% ёсць гэбіл і крамлёўская марыянека, а вертыкальцы гэта марыянеткі марыянеткі ці прамая крамлёўская агентура, таму “захад” не бачыць сэнсу давіць пешак. Трэба давіць крамлёўскіх гэбілаў.
“Захад” не абараняе свае каштоўнасці свабоды, дэмакратыі … у Свеце, у тым ліку і ў Беларусі так як трэба, не гледзячы на сваю вайсковую, тэхналагічную, эканамічную … моц. Заходні абывацель не вельмі “ваяўнічы” пакуль яго не “зачапіла”, а тамтэйшыя лідэры арыентуюцца на электарат.
Беларуса-ліцвінам трэба церпяліва “працаваць” з электаратам. На “бягучы момант” гэта прасцей, чым 3 месяцы таму назад. Шкада, што “заходнія” рэсурсы выкарыстоўваюцца на імпрэзы, … вельмі неэфектыўна.
Трошкі не па тэме, для адукацыі наведывальнікаў Сайта. Хто будзе кіраваць Светам.
Битва ключевых технологий
http://www.kasparov.ru/material.php?id=5F7DB1FFCC328
Дадам, што тэрмаядравы рэактар, мадэль якога запланавана на 2035 г. таксама ключавая тэхналогія.
”любіць — не любіць, ненавідзяць”, ”гэбілы”… Сапраўдны палітык робіць выгляд, што любіць тое, што яму на дадзены момант выгадна. Шмат хто з савецкіх бальшавікоў былі па паходжанню з дваран ці з буржуазіі, той самы Тухачэўскі быў дваранінам, але пачапіў чырвоны бант, пайшоў у чырвоную армію, стаў маршалам і нават замахнуўся скінуць самаго правадыра.
Сёння ўладу ў Расеі і нас таксама можна трымаць толькі абпіраючыся на спецслужбы, інакш уладу захопяць новаяўленые буржуіны і крымінал. А калі яны возьмуць уладу, то тады Сяргей мы атрымаем такую ”дэмакратыю”, што і жыць не захочацца.
Дарэчы зьвярнуў увагу,што ў сучасных войнах самалёты і танкі робяцца проста мішэнямі. На першае месца выходзяць беспілотнікі і штучны інтэлект. Карабах сёння — палігон для выпрабавання новых сыстэм вядзення вайны.
Павел, каб пісаць сёння кніжкі трэба ўдзельнічаць у жыцці: кахаць жанчын, зарабляць грошы, хадзіць на мітынгі ці лавіць мітынгуючых, быць дэпутатам, камбайнёрам, агентам спецслужб, контрабандыстам, вандраваць па Еўропам…
Калі ж робішся старычком і толькі можаш споўзаць у краму, потым пасядзець за кампутарам, каб даведацца аб падзеях у сьвеце, то пісаць не трэба, бо гэта будзе старэчым маразмам. Няма энэргіі! Няма аптымізму і пазітыву.
“… мы атрымаем такую ”дэмакратыю”, што і жыць не захочацца.”
Можа табе і не захочацца, а мне толькі давай! Ліберальна-дэмакратычны капіталізм гэта лепшае, што пакуль маем. Маюць грамадзяне Еўразвязу, Паўночнай Амерыкі, …, але, нажаль, не мы.
Калупаўся ў сваім архіве і знайшоў цытату, якая мае дачыненне да сённішніх падзей і якой мабыць гадоў 10.
”Як адбываецца гібрыдная акупацыя. Спачатку выводзяцца некалькі мітынгоўцаў мясцовых, якіх Масква доўгі час падкормлівала за іх беларусафобію, потым падвозяцца расійскія фашыствуючыя малойчыкі і «афіцэрскія дочкі». Потым праводзіцца бутафорскі рэферэндум, потым у сродках масавай дэзынфармацыі аб’яўляюцца вынікі. І не важна, што там думае тое насельніцтва. Тут дэмакратыяй нават і не пахне. І ўсё гэта адбываецца на тле рэпрэсій, тэрору і крыві. Таму казаць, што прысутнасць такіх «мітынгоўцаў» на плошчах у Мінску яму падабаюцца, можа толькі чалавек несумленны або дурань, які свядома ці не свядома лье ваду на расійскі імперскі млын.
Усім «рабіцелям беларусаў» хочацца ў чарговы раз нагадаць, што беларусамі сябе называюць 84 адсоткі насельніцтва. І што гэта не з пустога месца ўзялося, для гэтага трэба было працавць шматлікім пакаленням. Нацыянальная ідэнтычнасць, ідэя, якую раздзяляе вялікая супольнасць людзей, і якую людзі па сваёй волі вызначаюць, дарагога каштуе ў сучасным свеце. І калі вось так, некалькімі рухамі пальцаў па клавіятуры, нехта аддае нацыянальную вызначанасць беларусаў на водкуп рускамірцам, маўляў, гэта несвядомае насельніцтва, гэта выглядае некарэктна і мярзотна.
Нацыянальнае самасвядомасць у беларусаў ёсць, яна сфармавалася, прытым у надзвычай складаных умовах. І няма чаго кранаць гэта бруднымі рукамі. Хочаце палепшыць культурнасць, адукаванасць народа (а ўсе ж, хто «выступае» за беларусаў хоча) ну дык паляпшайце: друкуйце кнігі, выкладайце мову і гісторыю. І не трэба падзяляць беларусаў па нацыянальнай прыкмеце на больш вартых і менш вартых.”
Шаноўны Мінак. адзін з самых модных філосафаў сучаснасці Р. Рорті неяк сказаў:” Лучший способ причинить людям продолжительную боль – это унизить іх.представить вещи. которые казались им наиболее важными. как глупые. ничтожные и бесполезные”. Таму якшто ты хочашь змяниць людзей не паказваючы их глупыми, ты хочашь немагчымага. Ну прычым тут 84% населения якія вызначаюць сябе беларусами калі ў филасофии иснуе метафара Дрэва па якой якшто мы белые руския, то мы атростак рускай нацыи. А задоўга да ўзникнення семантыцы разумная Кацярына сказала што назвай “беларус” мы на века прывяжам гэты народ к Расеі. І мы бачым па новым і старым апазіцыянерам як гэта прывязка здейсняецца – усе гэтыя Бабарыкі. троіца девіц. КС. і іх праціўнікаў лукашыстаў….Так як пасля гэтага можна не выстаўляць іх глупымі. І нават нашую беларускую эліту.- усіх гэтых мацкевічаў. усавыў.трусавых.вячорак (абодвух)…. Што да пачатку твайго камента то ўсё што ты там напісаў гэта старыя погляды гдесьці пачатку 20 ст. . Ты не можашь глядзець на палітыку вачыма вайны як раіў гэта постмодерніст М. Фуко і таму ты і я ў розных пласкасцях. Заставайся белым русцам. памрёшь ў падазрэнні сваёй вялікасці..
Павал, нахрэн табе гэты Фуко ды іншыя модныя філосафы? У цябе ж свая галава ёсць!
Змена назвы з беларусаў на ліцвінаў можа быць толькі нейкім элементам, для Адраджэння патрэбна нашмат большае.
Павал. Хто пра што, а лысы пра расчоску. Па-першае, цытата не мая а нейкага каментатара, якога я і скачаў. Па-другое, крытыканства, налепка ярлыкоў — гэта фірмены стыль маскоўскіх асоб і шпегаў. Ліцвіны–беларусы добразычлівыя і не пакутуюць ад фанаберыі і амбітнасьці як маскавіты!
Урэшце, мне трапіла пісьмо знакамітага пісьменніка Васіля Якавенкі да расейскага вучонага-філосафа. Невялічкую вытрымку да расейскага імперца я размяшчаю тут.
”…З-за пастаянай пагрозы з Усходу, ВКЛ пайшло на вымушанае федаратыўнае аб’яднанне з Польскай Каронай, у выніку чаго атрымалася Рэч Паспалітая. Не салодка было ліцвінам у гэтай Кароне – яны трапілі нібы ў варожы палон, іх настойліва акаталічывалі і апалячываі. А ў 1792 – 95 гадах, як вядома, еўрапейская Антанта краін разам з Расіяй разарвала Рэч Паспалітую на часткі ; да Рассіі адыйшлі ўсе землі ВКЛ. Салодкая здабыча Рассіі павярнулася да нас ізноў жа каланіяльнай залежнасьцю, уціскам праў ліцвінаў. Пасля шэрагу паўстанняў на месцы, забаронена было наогул карыстанне словам ліцвін і, у 1840 годзе ліцвінскія землі перайменавалі ў Белую Русь, і гэтак мы зрабіліся беларусамі. Шмат тысяч і тысяч найбольш пасіянарных нашых землякоў былі растраляны і павешаны, высланы ў Сібір, эліта народ вынішчалася, яна вынішчалася і тады, і потым не аднойчы.
На слова беларус у хуткім часе таксама было наложана вета; з беларусаў стварылі Паўночна-Заходні край – без назвы зямлі і народа, — так у гэтым краі людзі пачалі самавызначацца па належнасьці да зямлі – тутэйшыя, сінонім тубыльцы. Выконвалася вытанчаная і каварная палітыка імператрыцы Кацярыны ІІ, якая ў коле сваіх чыноўнікаў прамаўляла: ‘’Зьмірыць Белую Русь сілай немагчыма. Гэтую місію мы ўскладзём на рускага чыноўніка, рускага вучыцеля, рускага папа. Менавіта яны адымуць у беларусаў не толькі іх мову, але і самую памяць пра саміх сябе’’
Я. Купала пьесай “Тутэйшыя” нанёс вялікую шкоду справе вызвалення нашага народу.. Ён замацаваў думку што наш народ быў такім цемным што нават не ведаў свайго імя і саманазываўся “мясцовым”. Гэта абсалютна не магчыма. Праз нас перакатваліся шматлікія войны і нас усе называлі літвінамі; вучням ў першай класе паведамлялі што іх край завецца Літва;. праз нашыя землі хадзілі гандляры і валацугі якія ведалі што ходзяць па Літве;. сярод нас жылі габрэі якія таксама ведалі што мы Літва; засталася шляхта, якая таксама ведала што мы Літва. А справа была такая.. жандары і казакі ў часы Паўстання сустрэў у полі ці лесе адіночнага путніка запытвалі: “хто такі”. І той адказваў: ” я не паўстанец. я мясцовы. можаце спраўдзіць у Войта”. Па народнай звычке масалёў даваць усім насмешлівыя мянушкі, яна неўзабаве пачалі усіх нашых селян называць “Тутэйшыя”. Потым гэта падхапілі і нашыя адукаваныя слоі (злая самаіронія існуе і дагэтуль сярод нашых вярхоў). Менавіта калі Купала пісаў пьесу жыла К. Скірмунт якая крыкнула:”літвінкай і толькі літвінкай я была. ёсць і да апошныга дыхання буду.”.. Купала Зносаку пакінуў на выбар – або быць палякам. або рускім манархістам. або бальшэвіком. або беларусам”. Гэта правакацыя і хлусня. Тое што пьесу забаранялі анічога не азначае. Якшто знішчаюць беларускасць яе забараняюць. якшто будуць знішчасць літвінсва ці польскасць яе будуць піхаць ў народ.. Ну ты гэта хоць разумеешь?. “Малюйце лінііі,.а не кропкі”- кажуць постмодерністы.. Мой артыкул пра гэту правакацыю Купалы надрукавалі ў “Нашым слове”, я увесь наклад раздаў мінакам..Я разумею чаму Бахарэвіч назваў Купалу Каянам Лупакам., магчыма і не чытаўшы мой артыкул. У Купалы шмат вершаў пра праслаўлення бальшэвікоў. але яны бесшкодныя – чалавек спасаў сваё жыццё. за гэта нельга яго бесціць. Якавенка тыповы белы русец (русін), ён адзін раз надрукаваў мой артыкул. а калі зразумеў што я За літвінства адмовіўся ад маіх артыкулаў. Лепіць ярлыкі – гэта адным словам выначаць чалавека.. Не бойся гэтага. Самае страшнай ігнараваць чалавека. неўзабаве такое адбылося
Я некалькі тыднў прапанаваў змяніць дыскурс Дыктатура на д. Калонія.але ніхто (завыключэннем літвінаў) не реагаваў на прапанову. Цяпер што “мы калонія” сказаў укр. публіцыст Портнікаў. Паглядзім як будуць вярцецца нашыя мацкевічі. усавы і іншыя ідэолагі беларускасці. Здаецца што зноў схаваюцца ў бульбянік. Белыя рускія зайздросный народ……. . . ..
Купала ў “Тутэйшых” паказаў РЭАЛЬНЫ стан і за гэта яму пашана. Там ня толькі Зносак, ёсць станоўчыя асобы.
Реальнасці са статусам амаль што бога большь не існуе. Яе функцыі выконвае цяпер дыскурс.”Словесно лібо пісьменно артікулірованная форма об’ектівізацыі сознанія. обусловленная домініруюшчім в данной соціокультурной традіцыі тіпом раціональнасціі”. Паспрабуй.сяргей. з текстаў якія ты чытешь выкінуць слова реальнасць. Атрымаецца цалкам іншае разуменне. часцей за усё цалкам пазбаўленная сэнсу.
Павал, не дуры мне голаву моднымі слоўцамі якія нічога не праясняюць. “Не трэба выдумляць сутнасцей больш, чым неабходна”
Врсь што аничога не праясняе. Сяргей, так гэта навука и тэхналогии. Да Дабра и Зла яны абсалютна нейтральные.
”Ліберальна-дэмакратычны капіталізм гэта лепшае, што пакуль маем…”
Дзе гэны ліберальна-дэмакратычны капіталізм спраўдзіўся? У Балгарыі ці Румыніі? А можа ў Малдове ці Грузіі, Арменіі, Казахстане? Напэўна ў Паўднёвай Амерыцы?
Каб будаваць ліберальна-дэмакратычны капіталізм спачатку трэба выбудаваць патрыятычную нацыю, як ў Польшы, ды з моцным рэлігійным выхаваннем, каб у нядзель электарат валам валіў у касцёла ці царкву на імшу! Ды саюзніка мелі, такога, як ЗША.
Сяргей думае, што як толькі аб’явім ліберальна-дэмакратычные свабоды ды паставім Бабарык кіраваць, то зразу надыдзе рай у краіне?! Дзіўна назіраць інфантыльныя мроі ў дарослага чалавека. Покуль моладзь не загаворыць на роднай мове — дагэтуль нашае незалежнасьць будзе вісець на валаску. А Біч будзе нам тлумачыць пра ліцьвінізм, дыскурс, рацыянальнасьць, што Бога няма, ”об’ективизацыю сознания”…
Няма ў мяне ніякай “інфантыльнай мроі”. Хуччэй у цябе недахоп адукацыі ў тэхналогіях і эканоміке.
Ома усяго лішь адзін з атрыбутаў нацыі (ці яго прыметнікаў). Уся Амерыка размаўляе на запазычаных мовах. але там няма народаў з назвай накшталт нашай – няма ані жоўтых гіспанцаў. ані сіреневых партугалаў. ані белых ангельцаў. А якшто нехта хоча змяніць Веру. то першае што ад яго патрабуюць гэта узяць адпаведнае новае імя. У нас у Эўропе гэта не бачна таму што мы і так маем хрысцяянскія імёны і ўсё жыцце моцна секулізаванае Але паспрабуй перайсці ў іслам. буддызм ці індуізм… табе скажуць – пакуль не зменішь імя, не зменішь свядомасць..
Тэхналогі прывядуць да таго, што 80% насельніцтва стануць беспрацоўнымі! І што тады? Таксама сёння тэхналогіі накіраваны на эканоміку і атрыманне прыбытку, між тым біасфера планеты гіне. За апошнія дзясіцігодзі планета страціла 20 млн. квадратных кіламетраў лясоў!? Між тым лясы выпараючы вялікую колькасьць вільгаці зніжаюць тэмпературу асяродзя і ствараюць мясцовыя вільготные ландшафты.
”Сучасные тэхналогіі і эканоміка” не могуць патушыць лясные пажары ў Каліфорніі, Гішпаніі, СІбіры, не могуць арасіць Сахару, не могуць палепшыць экалогію біасферы і сусветнага акіяна… Сучасныя паветраныя лайнеры, што бесперапына перавозяць футбалістаў, турыстаў і прочых, спальваюць за адзін пралёт лайнера Еўропа –Амерыка дзесяткі тон кісларода.
Экалагічных праблем процьма. Коратка можна сказаць, што для камфортнага існавання 7,8 міл’ярдаў людзей на касмічным караблі Зямля, патрэбны 1,5 такіх зямель, а ёсць толькі адна. 2,5 міл’ярды – “лішнія людзі”, нажаль. Але толькі ў развіцці тэхналогій, уключна арганізацыйных тэхналогій, можна знайсці паратунак. Больш падрабязна прачытай, напрыклад трошкі састарэлае 2002 г,: “Пределы роста” (the Limits to Growth).
”2,5 міл’ярды – “лішнія людзі”.
Гэта вельмі важная канстатацыя! Адсюль і трэба весьці гаворку. Выпрацовываць падыходы да рэгулявання колькасьці чалавечай папуляцыі, накіроўваць сродкі на захаванне біасферы, на ашчаднае расходванне рэсурсаў, прыпынення траты сродкаў на ўзбраення, зьмяньшэння спажывання, марнатраўства на роскаш, будаўніцтва розных гмахаў і арэн… На першае месца трэба ставіць выжыванне чалавецтва!
Цяперашнія багатыя людзі іншы раз выклікаюць зьдзіўленне сваёй бязглуздасьцю і марнатраўствам маючыхся ў іх фінансавых сродкаў.
Ну пан/спадар Астроўскі,давай ужо падкідвай нам новый матэрыял. Стаміліся чакаць .І марксіст-сталініст Мінак. і фізікаліст і ліберал-дэмакрат Сяргей і я ліпавы постмодерніст..
“фізікаліст” – гэта што? Не абзывайся!
Фізікаліст гэта той хто лічыць што усе праблемы грамадства можна тлумачыць тымі заканамернасцямі якія адбываюцца ў фізіцы, лічыць што з дапамогай навуцы і тэхналогіі можна вырашыць усе праблемы чалавецтва. Гледзячы па камента Сяргея. менавіта так ён думае. Такое было вельмі распаўсюджана ў пачатку 20 ст..
Праблемы ў грамадстве лепш тлумачыць Агульная Тэорыя Сістэм, пра якую я неаднаразова ўзгадываў. АТС вывучае складаныя сістэмы, карыстаецца недакладна вызначанымі паняццямі і прапануе спосабы іх вымярэння, раскладае сістэмы на падсістэмы і ўзроўні, прапануе субаптымізацыю рашэній, будуе мадэлі і абстакцыі, шырока карыстаецца зваротнымі сувязямі, улічывае пабочныя наступствы, … Пры гэтым шырока ўжываецца матэматыка і праграмаванне. АТС гэта генератар пытанняў, а правільна пастаўленае пытанне ўтрымлівае палову адказа. Чытай wikipedia.