Віталь Хромаў, Барыс Керзач, Алесь Астроўскі
Прайшло больш за два гады з таго часу, калі мы выставілі свой першы зварот да нацыянальных меншасьцяў, якія пражываюць у Беларусі, каб яны праявілі інтэрнацыянальную салідарнасьць і заявілі свой пратэст хаця б супраць этнацыду беларуска-літвінскага народу – гаспадара зямлі беларускай. Зрабілі мы гэта з нагоды правядзеньня ў Гародні г.зв. “Фестывалю нацыянальных культур” (гл. https://nashaziamlia.org/2006/05/20/107). Прайшло больш за месяц часу, калі мы паўтарылі свой зварот з той жа нагоды (гл. https://nashaziamlia.org/2008/06/12/1388). Рэакцыя – нуль… Прычым, тое, што зварот дайшоў да адрасата, можна не сумнявацца. Першы зь іх нехта пераслаў на афіцыйны сайт “Фестывалю”, другі ў першыя ж дні пасьля выстаўленьня прагледзела ў некалькі разоў больш наведвальнікаў, чым гэта ў сярэднім бывае зь іншымі публікацыямі. Аднак ўсе нацыянальныя меншасьці сваімі танцамі, сьпевамі, дэманстрацыямі сваёй кухні, адзеньня й г.д. працягвалі актыўна падтрымліваць галоўныя прапагандэмы цяперскіх уладаў пра “росквіт культур усіх народаў, якія жывуць на Беларусі”, пра “шматнацыянальны беларускі народ!” і да т.п. вычварэнствы. Калі сёньня так выглядаюць справы, мы вымушаныя схаваць на час нашы прыроджаныя беларускія рысы – сьціпласьць, спагаду, такт у адносінах да іншых – і, не зьвяртаючы ўвагу ні на якія “талерантнасьці-паліткарэктнасьці”, пачаць аб’ектыўны аналіз узаемаадносін беларускага народу зь іншымі народамі-імігрантамі ў Беларусі. Падкрэсьлім, у Беларусі – на нашай зямлі! Усе мы і вы сьведкі: ніякага інтэрнацыяналізму цяпер няма, за яго яшчэ трэба змагацца, адбудоўваць. Усім іншым цяпер на наш беларускі лёс напляваць. А гэта значыць, што беларусы мусяць браць сітуацыю ва ўласныя рукі… Даны аналіз мы хацелі б пачаць з праблемы фіктыўных міжнацыянальных шлюбаў (яе пару месяцаў таму ўзьняла радыё “Свабода”; гл. тут: www.svaboda.org/content/Transcript/1110207.html). Праз фіктыўныя шлюбы ў нашу Беларусь пранікаюць прадстаўнікі чужародных этнасаў. Гэта істотная праблема, якая падрывае дэмаграфічныя асновы беларускай нацыі. Прыступім да яе аналізу, пачынаючы з падачы скарочанай версіі таго самага матэрыяла “Свабоды”.
Далей »
