Яніс Домбрава, дэпутат Сейму Латвіі, член праўленьня VL-ТБ/ДННЛ

16 сакавіка г.г. у Рызе прайшло штогадовае шэсьце ў памяць аб латышскіх легіянерах, змагаўшыхся супраць расейска-савецкіх захопнікаў Латвіі ў канцы Другой сусьветнай вайны. Большасьць удзельнікаў шэсьця складалі моладзь і людзі сярэдняга пакаленьня. Калону ўзначалілі некалькі депутатаў Сейму Латвіі ад VL-ТБ/ДННЛ. Шэсьце прайшло пасьпяхова, нягледзячы на спробы перашкодаў, якія рабіліся з боку прадстаўнікоў праплачанага Масквой клуба «антыфашыстаў». Мы ведаем, што і расейскія, і “беларускія” ўлады асуджаюць падобныя ўшанаваньні “былах ССаўцаў”. А як усё выглядае з боку прыхільнікаў латышскага супраціву расейскім каланізатам? (узята адсюль: http://rus.delfi.lv/news/daily/versions/yanis-dombrava-s-tochki-zreniya-legionera.d?id=43148050).

Рэдакцыя.

Далей »

Рэдакцыя

Учора ў Латвіі адбыўся рэферэндум па пытаньні аб наданьні расейскай мове статусу “другой дзяржаўнай”. Вынікі, якія рэдакцыя мае на цяперашні час – вечар нядзелі 19 лютага – такія (http://news.mail.ru/politics/8137448/?frommail=1): у мерапрыемстве прынялі ўдзел 70, 73% грамадзян Латвіі (у абсалютных лічбах гэта 1.092.908 чалавек); зь іх за наданьне расейскай мове статусу дзяржаўнай прагаласавала 273.347 чалавек (24,9%), супраць – 821.722 чалавекі (74,8%). Несапраўднымі прызнаныя 3.524 бюлетэні (0,3%). Куды яшчэ падзелася 5,5 тысяч бюлетэняў, рэдакцыі невядома (лічбы ўзятыя адсюль: http://ria.ru/world/20120219/569665313.html; http://www.izvestia.ru/news/515942).

Далей »

Барыс Стамахін

Адна з чытачоў нашага сайта пракаментавала перадпапярэдні артыкул у наступным ключы: маўляў, цяперашнія падзеі вакол Польшчы – гэта ні што іншае, як адпрацоўка еўрапейскімі касмапалітызатарамі (рознымі мультыкультуралістамі-талерастамі) на прыкладзе гэтай краіны тэхналогіі зьнішчэньня еўрапейскіх нацый. Зь іншага боку, у Беларусі не зьнікаюць енкі, сэнс якіх цалкам супрацьлеглы: маўляў, Беларусь можа стаць дэмакратычнай і незалежнай толькі ўвайшоўшы ў “Эўропу”. Якая з гэтых пазіцый рэалістычная, а якая рамантычна-ілюзорная? Хто правы: Dora ці беларускія “эўрааптымісты”? Рэдакцыя вырашыла пашукаць адказ на гэтыя пытаньні як у меркаваньнях паважаных людзей, так і ў сёньняшніх грамадска-палітычных падзеях у еўрапейскіх краінах. Нядаўна мы ўжо паказалі словамі прэзідэнта Эстоніі Томаса Ільвеса й расейскай ліберал-дэмакраткі Валерыі Навадворскай, што сёньняшні “Еўразьвяз” зусім не дапамагае прыбалтыйскім народам супрацьстаяць новаму наступу расейскай імперыякратыі на іх культуры і мовы  (гл. https://nashaziamlia.org/2011/12/13/4574/; https://nashaziamlia.org/2011/12/03/4511/). У працяг шэргу меркаваньняў названых асоб падаем артыкул вядомага расейскага ліберала (сапраўданага ліберала, зь вялікай літары, а не дэгенерата-лібераста!) Барыса Стамахіна (гл. фота). Яго артыкул прысьвечаны актуальным падзеям у Латвіі (узяты адсюль: http://kavkazcenter.com/russ/content/2012/01/25/88389.shtml). У ім спадар Стамахін сярод іншага таксама дае ацэнку той “дапамогі”, якую аказвае латвійскаму народу ў цяжкую гадзіну такі “цывілізаваны”, такі “дэмакратычны” Еўразьвяз.  

Далей »

Рэдакцыя

Летась у чэрвені ўсчаўся чарговы еўрапейскі скандал, які працягваецца дасёньня – аўстрыйскі суд вызваліў праз суткі пасьля арышту ў Вене расейца, былога кіраўніка атрада КГБ “Альфа”, палкоўніка (па іншай інфармацыі, цяпер генерала ФСБ) Аляксея Галаватава (гл. яго фота на фоне жалобнага шэсьця летувісаў з паходнямі). Менавіта пад яго кіраўніцтвам 21 год таму (13 студзеня 1991 года) “Альфа” брала тэлевізійную вежу ў Вільні. Тады было забіта 14 мірных летувісаў і да 1000 чалавек паранены. Праз суткі пасьля свайго вызваленьня (і праз двое пасьля арышту) Галатаваў аб’явіўся ў Маскве. “У мяне ўсё нармальна, цяпер я адпачываю”, – сказаў ён РІА “Навіны”. А адзін зь яго паплечнікаў, віцэ-прэзідэнт асацыяцыі ветэранаў “Альфы” Аляксей Філатаў дадаў: “Хачу сказаць летувіскім ястрабам [сам ён, вядома, расейскі галубок. – Рэд.]: дзірку ад бубліка вы атрымаеце, а не Галатава!”. Сітуацыя не была б такой скандальнай, калі б не было вядома, што арышт Галаватава адбыўся па еўрапейскім ордэры, выданым генпракуратурай Летувы. Менш, чым праз суткі аб арышце паведамілі СМІ Летувы, Эстоніі, Расеі, Славаччыны.

Далей »

Рэдакцыя.

Лаўрэат першай летувіскай Прэміі свабоды Сяргей Кавалёў выступіў учора ў Сейме гэтай прыбалтыйскай краіны. Ён выказаў радасьць з нагоды таго, што Летува ідзе па шляху еўрапейскай інтэграцыі. Аднак выказаў і пэўныя сумненьні (падаецца паводле http://www.ves.lv/article/201340).

Далей »

Рэдакцыя.

Нядаўна прэзідэнт Эстоніі Томас Хендрык Ільвес даў інтэрвю швайцарскай газеце Der Bund. Гаворка ў інтэрвю ў асноўным ішла аб цяперашніх дачыненьнях Эстоніі й Расеі (гл. http://www.bbc.co.uk/russian/international/2011/12/111212_ilves_estonia_russian_language.shtml). Сярод іншых пытаньняў швайцарскі журналіст спытаў Ільвеса і пра тое, чаму руская мова ў Эстоніі не зьяўляецца афіцыйнай (вы бачыце, як ліберасты клапоцяцца пра інтарэсы расейскіх імперастаў). Адказ Прэзідэнта Эстоніі быў такі (мы яго неістотна адрэдагавалі):

“А чаму яна павінна быць афіцыйнай? Мы, да прыкладу, акупуем вашу краіну. Акупацыйная ўлада дэпартуе сотні тысяч [вашых] грамадзян у Сібір, а сваіх людзей зашле [ў вашу краіну]. Затым праз 50 гадоў мы заявім, што вы павінны зрабіць нашу мову афіцыйнай…

Цяпер, калі мы канчаткова здабылі незалежнасьць, атрымліваецца, што [мы] мову акупацыйнай ўлады павінны зрабіць другой дзяржаўнай мовай краіны?!

І не задавайце мне дурных пытаньняў!”

Рэдакцыя (паводле http://cripo.com.ua/?sect_id=10&aid=105539)

У амерыканскіх дыпламатычных дэпешах, перададзеных WikiLeaks брытанскай газеце The Guardian, гаворыцца, што НАТА ў пачатку гэтага года ўключыла ў план па вайсковай абароне Польшчы пры надзвычайных абставінах яшчэ і абарону трох прыбалтыйскіх дзяржаў – Эстоніі, Латвіі і Літвы. На думку газеты, дадзены крок сьведчыць аб існаваньні рэальнай пагрозы нападу на краіны рэгіёну з боку Расеі.

Далей »

Святкаванне 1000-годдзя першага ўзгадвання наймення Літва паказала, што ўрад сучаснай прыбалтыйскай Рэспублікі Летува і яе грамадскасць блытаюць два розначасавыя гістатычныя назовы – “Літва” ў значэнні Вялікае Княства Літоўскае 13-18 стст. і “Летува” ў значэнні дзяржава аднаго толькі летувіскага народу з 1918 г. – і гэтым самым свядома ўводзяць у зман як свой народ, так і народы свету. Такім чынам урад Летувы праводзіць палітыку двайных стандартаў: самі сябе называюць “летувісамі” новай Рэспублікі “Летува” ХХ-га ст., мову сваю “летувіскай”, але суседнім народам накідаюць называць іх “літоўцамі” як насельнікаў старажытнай Літвы, якія карыстаюцца “літоўскай” мовай. Але ж цяперашнія летувісы гістарычна – гэта жамойць, жамойты, і мова іхная жамойцкая.

Далей »

Яшчэ аднім пацьверджаньнем таго, што ў Расеі сапраўды адбываецца вострая барацьба паміж дзвюма галінамі расейскай імперыякратыі, могуць быць нядаўнія загадвакавыя сьмерці двух далёка ня простых людзей. Адзін зь іх – чалавек агульнавядомы. Гэта Ягор Гайдар (гл. першае фота зьлева) – галоўны публічны выканаўца пераходу Расеі ад “камунізму” да капіталізму, які рабіўся ў першай палове 1990-х. Але ня многія ведаюць, што за тры тыдні да сьмерці Гайдара, таксама ў таямнічых абставінах памёр іншы чалавек – нехта Антон Сурыкаў (гл. другое фота).  Мы лічым, што сьмерці названых асоб могуць быць зьвязаныя паміж сабой. І гэта – яшчэ адзін доказ таемнай вайны, якая ідзе ў нетрах расейскай імперыякратыі.

Рэдакцыя.

Далей »

Рэдакцыя

Матэрыял гэтай часткі ілюструе фота расьліны-паразіта – амелы (гл. зьлева). Калі яна засяляе пэўнае дрэва – таполю, бярозу, арабіну, яблыню – яна пачынае расьсяляцца па ім і праз пэўны час дрэва гіне.

4.

Аднак найбольш важнай падзеяй, абмеркаваць якую варта з нагоды дня 27 студзеня, на наш погляд, зьяўляецца чарговая сустрэча Бер Лазара з Уладзімірам Пуціным (фотадакументы з той сустрэчы гл. ніжэй).

Далей »

Віталь Хромаў

Нядаўна на нашым сайце быў выстаўлены артыкул Анатоля Сідарэвіча “Хто нам саюзнік і партнёр?”. Заранёў каментуючы яго, радакцыя заявіла: “Шмат якія думкі выказаныя ім, на жаль, ня ўсе, пераклікаюцца з тым, пра шматкроць пісалі мы”. Адна з несупадаючых думак, зь якой рэдакцыя не пагадзілася, ёсьць прапанова сп-ра Сідарэвіча лічыць пагрозу беларускай незалежнасьці мітам. Сваю пазіцыю ён тлумачыць асаблівасьцямі характару Лукашэнкі, для якога асабістая ўлада вышэй за ўсё. Аднак дзіўным чынам гэты аналітык не заўважае іншы бок справы – па-першае, рэальныя саступкі Лукашэнкі расейскім імперцам (ад этнацыду да пабудовы расейскай АЭС), а, па-другое, не заўважае паранаяльна-нясьцерпнага жаданьня расейскай імперыякратыі й яе геапалітычнай прылады – маскалёў-імперастаў – падпарадкаваць сабе і Беларусь, і Украіну, і Прыбалтыку, і Сярэднеазіяцкія ды Закаўзскія краіны, і ўсё астатняе, да чаго дацягнуцца іх хцівыя кіпцюры.  Рэдакцыя ўжо падавала прыклады лекцый, якія чытаюцца будучым кіраўнічым кадрам расейскіх сілавых структур (гл. nashaziamlia.org/2007/09/06/875;  nashaziamlia.org/2007/09/07/877;  nashaziamlia.org/2007/09/09/880), а таксама прыклад імперскай “маралі” (nashaziamlia.org/2008/03/20/1256), як й ідэалагічныя пастулаты крамлёскіх ідэолагаў (nashaziamlia.org/2008/08/22/1500/#more-1500). Каб замацаваць аб’ектыўнае бачаньне сітуацыі, да якога імкнецца рэдакцыя, прапаную нашым чытачам дадаткова пазнаёміцца з выказваньнямі вядомых прапагандыстаў дзікунскіх шавіністычна-імперскіх поглядаў, якіх нам, у Беларусі (!), рэгулярна паказваюць па тэле-скрыні.

Далей »

Акрамя Расеі, Украіны пара зьвярнуць увагу на нашу добрую суседку Летуву. Прапануем інтэрвю Вольгі Караткевіч з Вітаўтасам Ландсбергісам (паводле www.svaboda.org/content/Transcript/1109913.html). Найбольш важкае на наш погляд выдзелена. Рэдакцыя.

Далей »