nashaziamlia.org

Асьветна-адукацыйны, грамадазнаўчы сайт для беларусаў: аналіз, прагноз, сілы, інтарэсы, сьветагляды, ідэі, ідэалогіі, праграмы, мэты.

5.6. Ідэалогіі, іх бараціба

Гены і нацыянальны характар

25 лютага, 2012 | 8 каментарыяў

Юлія Латыніна

Пра будучыя перамены ў Расеі сярод іншага сьведчаць і перамены ў паводзінах, меркаваньнях людзей. Напрыклад, некаторыя рэакцыянеры могуць пачаць казаць ня толькі прапагандысцкія, але і сэнсоўныя рэчы. Наперадзе невядома што, а жыць хочацца ўсім. Матэрыял, які падаецца ніжэй, належыць вядомай расейскай каментатаршы, якая з выглядам усязнайкі не вылазіць з расейска-габрэйскага тэлеканала RTVi  (яе фота й імя вы бачыце зьлева). Тэкст яе выступу мы падаем ніжэй ня толькі для таго, каб пацьвердзіць толькі што агучаную тэзу. Асноўная прычына ў тым, што многія актывісты беларускай апазіцыі (асабліва тыя, хто сябруе з расейскімі, польскімі ці сіянісцкімі імперыялістамі) сьвядома ці па інэрцыі па-ранейшаму працягваюць абвінавачваць уласны народ у пасіўнасьці, у тым, што “ён гатовы цярпець дыктатару”, што “здае мову” і г.д. Мы ўжо шмат гадоў імкнемся апаніраваць усім такім разумнікам, нядаўна пра тое ж пісаў у сваім артыкуле Сяргей Высоцкі, але па-ранейшаму хор тых, каму беларускі народ нечым не дагадзіў, ня слабне. “А можа, калі людзям тое ж скажуць агенты ліберастыі, да іх хутчэй дойдзе”, – падумалі мы і вырашылі выставіць матэрыял (узята адсюль http://blog.ariru.info/story/1238/?1238).

Рэдакцыя.

Далей »

Карысьці Крамлю ад замаху

21 лютага, 2012 | 7 каментарыяў

Польскі інфармацыйны партал Niezalezna.pl апублікаваў рэдакцыйны артыкул (“Kremlowskie korzyści z zamachu”; гл. тут: http://niezalezna.pl/23728-kremlowskie-korzysci-z-zamachu). Яго значэньне ня толькі ў тым, што наўпрост выкарыстоўваецца тэрмін “замах” (тэракт) у сувязі з падзеямі 10/04 – такія словы ў Польшчы і за яе межамі цяпер кажуць многія. Артыкул больш цікавы новымі фактамі вакол падзеі, а яшчэ больш тым, чым рэдакцыя занята ў апошні час – доказамі паскоранага загніваньня “Захаду”, якія выяўляюць сябе ў тым ліку і ва ўсё большай колькасьці сьведчаньняў, бачных ўжо ня толькі нам, пэўнай датычнасьці да Катыні-2 “ліберальных колаў сёньняшняга Захаду”. Падаем артыкул ва ўласным перакладзе.  

Рэдакцыя.

Далей »

Што могуць даць дэмакратыі тыя, хто выносіць паскудства на cвае сьцягі? (частка 6, заключная; Д пр-п 131)

8 студзеня, 2012 | 9 каментарыяў

Барыс Керзач, Алесь Астроўскі, Віталь Хромаў


Паскудная, вядома, тэма, за аналіз якой мы ўзяліся. Але, што зробіш, калі-небудзь зь ёй трэба было разьбірацца і вызначацца. Тым больш, што падзеі ў сьвеце прысьпешваюць. Дзякуй богу, наша справа набліжаецца да фінішу (у дадзеным ідэалагічным пытаньні, вядома). Абставіны такія, што многія, хто думае, як мы, баяцца і памоўкваюць у анучку (у т.л. прыкідваючыся “крутымі палітыкамі”), і гэтым пасіўна cаўдзельнічаюць у распаўзаньні зла… Хай сабе. Мы – іншыя, для нас такое непрымальна. Больш за тое – аплаціцца. Мы ў Беларусі зноў будзем аднымі зь першых, і так назаўсёды цяпер застанецца…

Далей »

Сацыяльныя паразіты

15 жніўня, 2010 | 12 каментарыяў

Юры Зушчык (украінская газета «Новая», 17.06.2010 г.)

Пададзены ніжэй артыкул украінскага аўтара (узяты адсюль: http://novaya.com.ua/?/articles/2010/06/16/173901-18) зьяўляецца вельмі цікавым і надзвычай важным (але, на наш погляд, і трохі недаробленым, сыраватым). У ім уздымаецца пытаньне аб сацыяльным паразітызме. Прычым, складаецца ўражаньне, што аўтар знаёмы з распрацоўкамі гэтай праблемы, прадстаўленымі раней на нашым сайце. Таму спачатку артыкул, а затым – абмеркаваньне некаторых дадатковых пытаньняў, якія паўстаюць з-за яго.

Рэдакцыя.

Далей »

Саланевіч, Грыцанаў, заходне-русізм, “дэмакраты”, іх памылковыя прагнозы і дзеянні

10 красавіка, 2010 | 7 каментарыяў

Павал Біч

d091d196d187-2Іван Саланевіч – публіцыст, журналіст і грамадскі дзеяч. Нарадзіўся ў 1891 г. у беларускай сям’і на Гарадзеншчыне. Абодва яго дзяды былі сельскія сьвятары РПЦ, бацька – школьны настаўнік. Вучыўся ў Гарадзенскай ды Віленскай гімназіях і на юрыдычным факультэце Пецярбургскага ўніверсітэта. Спартсмен – барэц і гіравік. Выступаў у цырках, сумяшчаючы гэтыя заняткі з прафесіяй журналіста. Абедзве рускія рэвалюцыі катэгарычна не прыняў. Вызнаваў праваслаўна-манархічны перакананні, любіў называць сябе беларускім мужыком, ідэалізаваць самадзяржаўную манархію, называючы яе “дыктатурай праваслаўнага сумлення”.

Далей »

Актуальны стан расейскай імперыякратыі (частка 12; Наш аналіз і высновы; Д пр-пы 15а, 15б)

24 сакавіка, 2010 | Няма каментараў

Віталь Хромаў, Алесь Астроўскі, Барыс Керзач

d097d18fd0b7d18ed0bbd18cd187d18bd0baЯшчэ ў 2006 годзе мы сфармулявалі Д пр-п 15 Беларускай дактрыны, праз які абвясьцілі расейскую імперыякратыю галоўным ворагам (ворагам №1) нашай беларускай і многіх іншых дэмакратый. Пры гэтым мы патлумачылі, што расейская імперская бюракратыя складаецца з “крамлёўскіх начальнікаў і прызначаемых адтуль намесьнікаў каланіяльных тэрыторый – г.зв. губернатараў; з большасьці прадстаўнікоў вышэйшага каманднага складу ў войску, міліцыі, сьпецслужбах; са значнай часткі прадстаўнікоў ураду; з дэпутатаў кіроўнай і калякіроўных партый у Думе; з вышэйшага кліру РПЦ; і з некаторых іншых структур [напрыклад, кіраўнікоў СМІ]”. Гэтае ўяўленьне пра нашага галоўнага ворага за прайшоўныя 4 гады прынцыпова не зьмянілася. Але новыя факты, якія выйшлі на паверхню (многія зь іх пададзены ў папярэдніх артыкулах серыі), дазваляюць удакладніць нашыя веды пра данага соцыяпаразітнага монстра.  Давайце гэтае ўдакладненьне і зробім.

Далей »

УКРАЇНА: момант ісьціны набліжаецца… (частка 2: на разьвітаньне зь Юшчанкам)

23 студзеня, 2010 | 2 каментарыя

Рэдакцыя

d0a3d0bad180d0b0d196d0bdd0b0-d0b2d18bd0b1d0b0d180d18b-32.

У свой час мы ўжо інфармавалі вас – нашых чытачоў – пра слабасьці Віктара Юшчанкі як палітыка і пра некаторыя яго плюсы на фоне іншых вядомых нам кіраўнікоў (гл., напрыклад, тут: nashaziamlia.org/2006/11/23/406; nashaziamlia.org/2009/12/18/2843). Сёньня свае ацэнкі 5-гадовага прэзідэнцтва пана Юшчанкі (паколькі яно заканчваецца) прапануюць многія. Мы выбралі найбольш цікавыя на наш погляд матэрыялы і падаем вам.

Далей »

Кірунак – гуманістычны прагрэс (частка 1: што там у аналах?)

27 жніўня, 2009 | Каментары (1)

Алесь Астроўскі

d0afНекалькі ўступных заўваг.

Мы, у рэдакцыі нашага сайта, ад пачатку дамовіліся, што адным з галоўных сэнсаў нашага існаваньня ў і-сеціве павінна быць спрыяньне гуманістычнаму прагрэсу чалавецтва, які мы разумеем як ўзрастаньне ўзроўню ўнутранай уладкаванасьці ва ўзаемаадносінах паміж асобнымі людзьмі, іх сацыяльнымі групамі, усімі народамі, а таксама паміж чалавецтвам і асяроддзем яго існаваньня. Па сутнасьці, гэтая задача зьяўляецца для нас такой жа важнай, як і спрыяньне зьмястоўнай дэмакратыі ў Беларусі (дарэчы, абедзьве гэтыя задачы зьяўляюцца сістэмна зьвязанымі: nashaziamlia.org/2009/04/25/2096/#more-2096).

Далей »

Сьвет і Бог – 2 (С пр-п 10, 11, 12, 13, 14)

30 красавіка, 2009 | 5 каментарыяў

Алесь Астроўскі

d0a1d18cd0b2d0b5d182-d196-d091d0bed0b3

Выстаўленыя раней матэрыялы (як сп-ра Хаменкова, так і зьвесткі пра вядомага ў сьвеце “пантэіста” Тэяра дэ Шардэна) стварылі грунт для таго, каб далей удакладніць наша ўяўленьне пра сапраўднага Бога, якое, напэўна, будзе складаць ядро нашай Сьветагляднай дактрыны.

Каб падрабязна асьвятліць некаторыя прынцыповыя пытаньні суадносінаў сапраўднага Бога ды Сьвету і вызначыцца зь імі, возьмем за аснову класіфікацыю сьветаглядаў, пададзеную ў артыкуле Хаменкова са спасылкай на Ціхамірава (гэтая класіфікацыя аформлена таксама ў сьхемачным выглядзе, знаходзіцца ў пачатку таго ж артыкула). Справа ў тым, што, як на мой погляд, яе варта крытычна прааналізаваць і перайначыць. Тая сьхема, якая пры гэтым будзе абгрунтоўвацца, пададзена ў пачатку гэтага артыкула. На ёй усё паказана нібы зьверху.

Далей »

П’ер Тэяр дэ Шардэн і яго філасофія

29 красавіка, 2009 | Няма каментараў

Рэдакцыя.

d0a2d18dd18fd180


Калі гаворка ідзе пра манізм і пантэізм – філасофію адзінства Бога і Сьвета – адным з найбольш часта ўзгадваных аўтараў (у сусьветным маштабе) зьяўляецца Тэяр дэ Шардэн. Мы вырашылі пазнаёміцца самі й пазнаёміць вас і з гэтым чалавекам, і зь яго сьветаглядам. Галоўная задача ранейшая – супаставіць наша разуменьне суадносін Сьвета і Бога з тым, якое прапануюць іншыя філосафы. Матэрыял, які падаецца ніжэй, сабраны з наступных крыніц: ru.wikipedia.org; www.gumer.info/bogoslov_Buks/Philos/Spirk/35.php; http://filosof.historic.ru/enc/item/f00/s11/a001116.shtml; http://save-kolbich.livejournal.com/53093.html; http://www.alexandermen.ru/books/tom1/1_pril10.html

Далей »

Гармонія жывой прыроды і праблема паходжаньня сьвету

28 красавіка, 2009 | Каментары (1)

Хаменкоў А.С. (паводле www.studzona.com/referats/view/37686)

d09fd0b0d0bdd182d18dd196d0b7d0bc-21З жаданьнем далей удасканаліць сваё разуменьне Сьвета, Бога, рэлігіі ды іншых істотных сьветаглядных рэчаў, мы працягнем супастаўляць наша іх разуменьне з тымі, што прапануюць іншыя. Падаем цікавы, як на наш погляд, артыкул яшчэ аднаго крэацыяніста (на гэты раз дастаткова памяркоўнага). Каштоўнасьць гэтага артыкула палягае ў дзьвюх рэчах: новых крэацыянісцкіх аргументах (іх моц мы праверым) і ў пададзенай арыгінальнай сістэматызацыі сьветаглядаў. У канцы выкарыстаем сваё права абмеркаваць матэрыял.

Рэдакцыя.

Далей »

Што са светам робіцца, або Ці патрэбны беларусу праменныя ідэалы? (частка 2)

9 красавіка, 2009 | Каментары (1)

Мікалай Крукоўскі

Тое, што культура сапраўды ўяўляе сабою як бы адбітак самога чалавека, бачна ўжо з самага першага позірку на яе агульную структуру. Як і сам чалавек, яна ўяўляе сабою сваеасаблівае адзінства духоўнай і матэрыяльнай субкультур, якія часта таксама называюцца культурамі, чым падкрэсліваецца іх пэўны самастойны характар. Гэтыя больш прыватныя культуры таксама супрацьстаяць адна адной, як душа і цела ў самім чалавеку [паўторымся, такога “супрацьстаяньня” ў здаровых умовах няма; яно ўзьнікае, калі яго наўмысна правакуюць з мэтай абыдліць грамадства і кожнага чалавека. – Рэд.]. Але гэтак жа, як і ў чалавеку, яны непарыўныя і звязаны адна з адной, утвараючы сабою цэласную сістэму культуры ўвогуле. Звязвае іх у адно цэлае трэці від больш прыватнай культуры, у ролі якой выступае культура мастацкая.

Далей »

Што са светам робіцца, або Ці патрэбны беларусу праменныя ідэалы? (частка 1)

8 красавіка, 2009 | 2 каментарыя

Мікалай Крукоўскі (паводле http://www.nation-sos.info/index.php?option=com_content&task=view&id=53&Itemid=71)

«Нашы часы – часы агульнай заблытанасці, часы праменных быццам ідэалаў і іх канечнага знікання праз нядоўгі час… Тое, што раней здавалася чыстым і светлым, штодзённа аплятаецца жыццёвым брудам і пылам. Так знікаюць праменныя ідэалы, пакідаючы роспач і безнадзейнасць. У такія часы адзінокая чалавечая душа шукае, пераглядаючы ўсё тое, што здавалася каштоўным, святым і жаданым». Так яшчэ ў 1921 годзе пісаў старанна замоўчваны ў савецкія часы беларускі філосаф Ігнат Канчэўскі (Абдзіраловіч), які і не думаў, напэўна, што ягоныя словы і ў нашыя складаныя часы будуць гучаць па-прароцку дакладна і трапна.

Далей »

Сьвет і Бог (С пр-п 4)

6 красавіка, 2009 | 26 каментарыяў

Алесь Астроўскі (у якасьці ілюстрацыі да артыкула пададзены фотаздымкі Галактык, якія сутыкаюцца, зробленыя тэлескопам Габла).

d093d0b0d0bbd0b0d0bad182d18bd0bad196

 

Думаю, што гэты артыкул будзе адным з ключавых у фармаваньні Сьветагляднай дактрыны на нашым сайце. У ім вызначаецца наша ўспрыняцьце Сьвету, у якім мы маем гонар жыць, сфармулявана наша разуменьне Бога і зроблена прапанова аб’яднацца рацыяналістам-навукоўцам, якія высока цэняць маральныя каштоўнасьці (апошнія маюць ня толькі рэлігійнае паходжаньне), і веруючым людзям, якія шукаюць апірышча для ўласных маральных каштоўнасьцяў у рамках той ці іншай рэлігіі. Усім нам – змагарам за Дабро прагрэсу – не перамагчы зло дэградацыі, калі не аб’яднацца. Нягледзячы на істотныя сьветаглядныя супярэчнасьці, якія існуюць паміж людзьмі Ведаў й людзьмі Веры, нас на фоне нарастаючага панаваньня ў сёньняшнім сьвеце сілаў зла аб’ядноўвае нашмат больш, чым падзяляе. І хаця навука грунтуецца на аб’ектыўных фактах, а рэлігія на тых ці іншых аўтарытэрах, кампраміс можа быць заснаваны на тым, што навукоўцы пагодзяцца ўвесьці ў свой ужытак паняцьце “Бог”, а веруючыя пагодзяцца прыняць той зьмест гэтага паняцьця, які запрапануе навука. (Праўда, акрамя таго, навукоўцы напэўна будуць настойваць на секулярнасьці грамадства і будуць заклікаць успрымаць рэлігію часткай такой сьферы грамадскага жыцьця, як культура, а веруючыя людзі на гэта таксама мусяць пагадзіцца).

Далей »

Насеньне сіянакратыі : Куды несьці данос і каму пісаць гісторыю (Частка 2, каментары)

12 лютага, 2009 | Каментары (1)

d093d0b0d19ed0bdd18ed0bad196-d0b1d0b5d0bbd18bd18f-2

 

Для нас ідэалагічная атака сіянакратыі на беларускі народ, на яго гісторыю, дзяржаву, герояў і на далёка не апошніх беларусаў-сучасьнікаў (у выкананьні “Алеся Белага”) не была нечаканай. У нас ужо больш за пару гадоў як сфармуляваны Д пр-п 39, які аб’яўляе сіянакратыю другім па значэньні ворагам беларускага й іншых народаў сьвету. Але для многіх дзеячаў у Беларусі (пра просты люд мы нават не гаворым) гэта атака (першая, але напэўна не апошняя) падаецца нейкай выпадковай, недарэчнай падзеяй. Давайце паглядзім, хто і як выказаўся зь яе нагоды, каб на фоне чарговага “пралёту крука па-над беларускім лесам” паглядзець, хто чым дыхае ў нашых інтэлектуальных асяродках. Першаму, каму даем слова на нашым сайце, будзе каталіцкі філосаф Пётар Рудкоўскі. За ім будзе Аляксей Дзермант і асоба пад нікам Ланцуговы Слон. Меркаваньні Рудкоўскага пададзены тут: arche.by/by/9/40/262 і ў скароце тут: www.nn.by/index.php?c=ar&i=22613. Мы, як сайт ідэалагічны, абралі поўны варыянт.

Рэдакцыя.

Далей »

Расея не для рускіх…

23 верасня, 2008 | Няма каментараў

Р��к�.JPG

Сталым чытачам нашага сайта вядома, што мы даўно вядзем пошук у “Расеі” сапраўдных рускіх дэмакратаў, для якіх найвышэйшай каштоўнасьцю ёсьць не PR-пастка пад назвай “Вялікая Расссея!”, а непасрэдна сам рускі народ, і якія разумеюць, што працяг існаваньня расейскай імперыі ў яе цяперашнім выглядзе – гэта паступовае выміраньне ўсіх рускіх. Да Шырапаева і Хамякова, якіх мы прэзентавалі нашым чытачам раней і якія прапануюць вылучыць з “Расеі” дастаткова абмежаваную тэрыторыю для пабудовы нацыянальнай дзяржавы рускага народу, далучаюцца ўсё новыя людзі. Доказ – думкі сп-ра Рэма Латыпава, пададзеныя ніжэй. Зьвярніце ўвагу, наколькі блізкімі зьяўляюцца думкі аўтара да таго, што ўвесь час прапагандуе наш сайт. Застаецца толькі аб’явіць галоўнага ворага рускіх – расейскую імперыякратыю – і падабенства будзе 100%-м (узята з http://rem-latypov.livejournal.com/8813.html).

Рэдакцыя.

Далей »

“Чорны крук” з Грузіі праляцеў… Зьбіраем яйкі (Частка 7)

25 жніўня, 2008 | 4 каментарыя

���� 8.JPG

Ня так даўно мы спрагназавалі, што вайна ў Грузіі пачне праяўляць сябе сярод іншага і ў тым, што ў многіх заходніх выданьнях пачнуць “засьвечвацца” агенты ўплыву Крамля. Цяпер так і ёсьць. У прыватнасьці, у брытанскіх “The Guardian” і “Daily Mail” зьявіліся тэндэнцыйныя артыкулы, якія спрабуюць апраўдаць чарговую імперастычную авантуру на Каўказе. У якасьці ілюстрацыі мы абралі адзін з такіх атрыкулаў, паколькі ён, сярод іншага, стварыў цудоўную нагоду паразважаць на тэму ўзаемаадносін сучасных версій лібералізму і кансерватызму. Мы – сайт ідэалагічны, а таму не скарыстацца з нагоды было б грахом (паводле www.inosmi.ru/stories/06/06/13/3482/243208).

Рэдакцыя.

Далей »

“Чорны крук” з Грузіі праляцеў. Зьбіраем яйкі (Частка 3)

22 жніўня, 2008 | Каментары (1)

��г�н.JPG

Для ілюстрацыі рэакцыі на грузінскія падзеі з боку тых, хто заўсёды адкрыта дэманстраваў свой імперскі сьветагляд, мы абралі Аляксандра Дугіна – вядучага ідэолага Крамля – і прадстаўнікоў г.зв. “Рускага клуба”. Шчырым беларусам, але са слабымі нервамі, гэты матэрыял раім не чытаць… (паводле kavkazcenter.com/russ/content/2008/08/12/60142; www.1news.az/news/20080821102851745.html; ).

Рэдакцыя.

Далей »

Ці вырашыць МУС Беларусі праблему фіктыўных шлюбаў (частка 2: пагромы ў Заходняй Еўропе і іх прычыны)

25 ліпеня, 2008 | 6 каментарыяў

Віталь Хромаў, Барыс Керзач, Алесь Астроўскі

У калга� 2.JPG

3.

Пачнем з Францыі. Час: канец кастрычніка – пачатак лістапада 2005 году.

У гэтай краіне і ў гэты час мы можам убачыць першыя наступствы (толькі першыя!) “французскай мадэлі” будаваньня дзяржавы і нацыі – фактычна, паўстаньне нашчадкаў афра-арабскіх імігрантаў, якія ў прыгарадах буйных французскіх гарадоў літаральна па ўсёй Францыі пачалі падпальваць аўтамабілі, аўтобусы, школы, граміць клубы, бібліятэкі, крамы і г.д., аказваючы пры гэтым актыўны супраціў паліцыі. Нагадаем, тады за пару тыдняў начных забурэньняў згарэла больш за 10.000 адзінак розных транспартных сродкаў, якія належалі звычайным французам, адбылася вялікая колькасьць іншых дэструктыўных падзей, былі паранены сотні паліцэйскіх. Стаяла пытаньне пра ўвядзеньне арміі… (ілюстрацыя ўверсе з тых падзей)

Далей »

Халакост вачыма Шэрлака Холмса

16 ліпеня, 2008 | 5 каментарыяў

Домерг Палако дэ Мэнас (паводле chitaemknigi.narod.ru/iydei/holokost.htmwww.rv.ru/content.php3?id=7362)

Халако�� - м��.JPG

Гэты матэрыял належыць да сьферы інтэлектуальных спрэчак у Францыі, скіраваных на аналіз сіянісцкіх міфаў. Нязначна скарочаны. Рэдакцыя.

Далей »

Падвойная пераемнасьць, як доказ слушнасьці змаганьня

4 ліпеня, 2008 | 2 каментарыя

Віталь Хромаў

С�ко�а1.JPG
Як паведаміла радыё “Свабода” (www.svaboda.org/content/Article/1181005.html), 1 ліпеня пайшоў з жыцьця Віктар Сікора (1925-2008 гг., гл. фота) – адзін з кіраўнікоў колішняга Саюзу беларускай моладзі ў Паставах, лідэр Пастаўскае філіі Беларускай Незалежніцкай партыі, камандзір партызанскага антысавецкага аддзелу на Пастаўшчыне, вязень сталінскага ГУЛАГу, сапраўдны патрыёт Беларусі, адраджэнец.

Далей »

  • Старонкі

  • Катэгорыі

  • Апошнія запісы

  • Архівы