Узброены напад расейскай імперыі на незалежную ўкраінскую дзяржаву, якая імкнецца стаць на шлях сапраўды дэмакратычнага разьвіцьця, стаў момантам ісьціны для вельмі многіх. Чытачы нашага сайта маглі заўважыць, як мы выкарыстоўваем гэту сітуацыю ў т.л. і для таго, каб выяўляць прыстойных людзей сярод жыхароў Расеі (асабліва рускіх па нацыянальнасьці). Аднак, “момант ісьціны” працуе і ў супрацьлеглы бок. Учора інтэрнэт-супольнасьць моцна страсянула навіна, што 86 дзеячаў расейскай культуры выступілі з адкрытым лістом, у якім падтрымалі агрэсіўныя, злачынныя дзеяньні расейскай імперыі й асабіста Пуціна. Ліст быў выстаўлены на сайце Міністэрства культуры РФ (http://mkrf.ru/press-tsentr/novosti/ministerstvo/deyateli-kultury-rossii-v-podderzhku-pozitsii-prezidenta-po-ukraine-i-krymu) і быў азаглаўлены “Дзеячы культуры Расеі – у падтрымку пазіцыі Прэзідэнта (Пуціна) па Ўкраіне і Крыму”. Ніжэй мы выстаўляем тэкст гэтага ліста, сьпіс падпісантаў (на момант выстаўленьня нашага матэрыяла іх ужо больш за 100), фота тых зь іх, каго мы прымушаны найчасьцей бачыць на нашых беларускіх тэлеэкранах, а таксама наш каментар да ўсёй гэтай сітуацыі (прозьвішчы і рэгаліі-пасады падпісантаў мы наўмысна не перакладалі).
5.6.1. Ідэал.тэрытар. бюракратыі
А мы думалі, яны прыстойныя людзі… (+ дадатак)
12 сакавіка, 2014 | 5 каментарыяўРазгром чырвонага логава ў Крыме цалкам у рускіх інтарэсах
25 лютага, 2014 | Няма каментараў
У сувязі з рэвалюцыйнымі падзеямі ў Кіеве рэзка абвастрылася сітуацыя ва ўкраінска-татарскім Крыме. Аднак далёка ня ўсе рускія людзі з энтузіазмам глядзяць на гэта (хаця ёсьць і такія, й іх нямала, у якіх крымскія падзеі справакавалі рэваншысцкія спадзевы). Як лічыць рэдакцыя “Мідгард-Інфа” Фёдар Мамонаў – аўтар выстаўленага ніжэй артыкула – адрозьніваецца пасьлядоўным і выразна нецярпімым стаўленьнем да ўсялякай саветчыны [гэтым ён блізкі да аўтара папярэдняга выстаўленага ў нас матэрыяла. – Рэд.]. Сьцісла крэда Мамонава можна выказаць так: растрачваць сілы і сродкі на «абуджэньне» ідэалагічна і нават расава чужога рускім «вялікага» [“саўковага”] народу ня мае сэнсу. Замест гэтага рускім неабходна адмежавацца ад саветызаванай масы і на абраным плацдарме фармаваць паўнавартасны баявы «малы» рускі народ [а тут ён блізкі ўжо да Аляксея Шырапаева, які прапануе вылучыць унутры цяперашняй Расеі рускае Залесьсе. – Рэд.]. Відавочна, што, зыходзячы з пазіцыі Мамонава, контррэвалюцыйнае «паўстаньне» расейскамоўных жыхароў Крыма (якія выйшлі на вуліцы з чырвонымі сьцягамі, партрэтамі Сталіна і лозунгамі «Фашысты горад не атрымаюць!», «Хочам у Расею», «Пуцін – наш прэзідэнт» і т.п.) ня толькі ня можа лічыцца рускім, але і сваім цяперашнім характарам наўпрост варожае інтарэсам як украінскага, так і рускага народу (тэкст Ф.Мамонава ўзяты адсюль: http://ugunskrusts83.livejournal.com/359284.html)
Імперская шызафрэнізацыя сьвядомасьці рускай “эліты” робіць яе дэмакратычную місію невыканальнай
24 лютага, 2014 | Няма каментараў
Нядаўна мы пісалі пра “ўкраінскую” шызафрэнізацыю “рускай” “нацыянальнай” сьвядомасьці (https://nashaziamlia.org/2014/01/31/6326/). І вось на днях сустрэлі дастаткова глыбокі аналітычны артыкул Алега Носава, у якім ўзьнята блізкая праблема. Гаворка пра імперскую шызафрэнізацыю ўсё той жа сьвядомасьці, выкліканую на гэты раз стаўленьнем “рускіх нацыянал-патрыётаў” да розных версій расейскай імперыі – царскай (да 1917 г.), бальшавіцка-сіянісцкай (1917-99 гг.), цяперашняй пуцінска-алігархічнай, плануемай “Пятай”. Добра, калі думкі рэдакцыі й іншых людзей (асабліва ў даным выпадку – рускіх) супадаюць. Па-першае, гэта пацьвярджае правільнасьць нашых ранейшых уяўленьняў, а, па-другое, дазваляе проста выставіць ужо гатовы тэкст, а затым пракаментаваць яго. Што мы і зрабілі… (узята адсюль: http://via-midgard.info/news/analitika/missiya-nevypolnima.htm).
Кантужаныя Майданам (частка 1: іх думкі й словы)
17 лютага, 2014 | 2 каментарыяРэдакцыя.
Пасьля нядаўняга нашага матэрыяла з блізкай назвай (гл. https://nashaziamlia.org/2014/02/13/6409/) мы вырашылі паказаць яшчэ адну групу “ўзбуджаных”. Цяпер гэта будуць прадстаўнікі й прыслужнікі расейскай імперыякратыі. У прынцыпе, погляды людзей падобнага тыпу на незалежнасьць, дэмакратыю, самастойнае дзяржаўнае існаваньне суседніх з расейскай імперыяй народаў даўно вядомыя і мала каму цікавыя. Але апошнім часам у іх выказваньнях сталі праступаць акцэнты, якіх нядаўна яшчэ не было (ці яны былі схаванымі) і на якія мы палічылі вартым зьвярнуць увагу нашых чытачоў. Натуральна, усё гэта справакавана актуальнымі падзеямі ва Ўкраіне.
Узбуджаныя Майданам
13 лютага, 2014 | Няма каментараў
Падзеі ва Ўкраіне несумніўна стымулююць нацыянальна-дэмакратычную думку ў іншых славянсткіх краінах, у т.л. і ў расейскай імперыі. Ня так даўно мы выстаўлялі некаторыя матэрыялы, прысьвечаныя гэтай зьяве (гл, напрыклад, тут: https://nashaziamlia.org/2013/11/13/6052/; https://nashaziamlia.org/2013/11/26/6117/; https://nashaziamlia.org/2013/12/03/6141/; https://nashaziamlia.org/2014/01/31/6326/; https://nashaziamlia.org/2014/02/05/6366/). Артыкул, які падаецца ніжэй, дэманструе варыянт больш палітычнага, чым ідэалагічнага, думаньня (яго назва: “Палітычная барацьба – нацыянальная ўлада – дабрабыт краіны”; аўтар Вялес Алег – сябра НСР; артыкул узяты адсюль: http://via-midgard.info/news/politicheskaya-borba-nacionalnaya-vlast.htm). Яго, на наш погляд, таксама вырта зафіксаваць на нашым сайце.
Рэдакцыя.
Вадзім Штэпа: “Атаесамленьне «рускасьці» й «імперскасьці» – найлепшы спосаб разбурыць брацкія адносіны паміж рускімі ды ўкраінцамі”
5 лютага, 2014 | Каментары (1)(Узята адсюль: http://svpressa.ru/world/article/81693/; ніжэй – фота аўтара)
“Адказваючы на пытаньне аб буйных расейскіх інвестыцыях ва ўкраінскую эканоміку, прэзідэнт Пуцін матываваў іх тым, што ўкраінцы зьяўляюцца «брацкім народам». Зразумела, публіка паставілася да такога тлумачэньня ськептычна – усім ясна, што ў міждзяржаўных дачыненьнях галоўную ролю маюць палітычныя і эканамічныя інтарэсы. Аднак наколькі сёньня наогул дарэчная гэтая гістарычная рыторыка пра «братэрства»?
Час адкінуць штучныя стэрэатыпы, самастойна зьбіраць факты і самастойна думаць…
7 снежня, 2013 | 8 каментарыяўРэдакцыя.
Спадар Літварус, якога мы ўсе ў рэдакцыі дужа любім, даслаў на наш папярэдні матэрыял свой каментар. У ім ён закідае нам, што мы не выстаўляем яго артыкулы, хваліць Сталіна за тое, што той пайшоў на прыняцьце дапамогі ад “Захаду” і называе нашу ідэалагічную пазіцыю ““чыстай””, што на яго меркаваньне зьяўляецца “або здрадніцтвам, або глупствам”. Мы б ніколі ня ўцягваліся ў асабістыя разборкі з нашым чытачом, калі б яны не маглі стаць добрай зачэпкай для высьвятленьня некаторых прынцыповых пытаньняў. Таму, ніжэй пададзены матэрыял просім разглядаць менавіта з гэтых пазіцый.
Дачыненьні паміж Украінай і Расеяй вачыма трох расейскіх суб’ектаў (частка 1: расейская імперыякратыя і “рускія нацыяналісты”)
26 лістапада, 2013 | 5 каментарыяўРэдакцыя.
З нагоды рэзкай актывізацыі палітычнай барацьбы ўнутры і вакол Украіны з-за нечаканай адмовы Віктара Януковіча падпісаць пагадненьне аб асацыяцыі Ўкраіны зь Еўразьвязам, зноў стварылася сітуацыя “крука ў лесе”, калі многія суб’екты палітычнага жыцьця вымушаны адкрыта дэманстраваць свае сапраўдныя погляды. Значыць, у нас, як рэсурса ідэалагічнага, настаў час “збору ўраджаю”. Вядома, мы сочым і за палітычнымі падзеямі ва Ўкраіне, але канкураваць з тэлеканаламі й сайтамі, якія сьпецыялізуюцца на навінах, аб’ектыўна ня ў стане – у нас абсалютна розныя вагавыя катэгорыі. Затое сачыць за сьветаглядамі людзей, вылічваць грамадскі значныя мэты розных сацыяльных груп, іх ідэалагічныя прынцыпы – гэта тыя задачы, якія, будучы рэальнымі для нас, для большасьці іншых рэсурсаў зьяўляюцца непад’ёмнымі. Прычына простая – практычна ўсе моцныя рэсурсы, уключна з сеціўнымі, заангажаваныя тымі ці іншымі сіламі. Перад імі пастаўлена задача прапагандаваць праплачаныя іх гаспадарамі ідэалогіі, а не шукаць ісьціну. Для апошняга трэба быць свабоднымі людзьмі. І тут высьвятляецца, што свабода, сумленьне – занадта дарагія рэчы, каб яны былі даступны многім…
Ці можа Бог быць сіяністам? (частка 3а: у рымскай імперыі)
27 верасня, 2013 | Каментары (1)Рэдакцыя.
У сваім папярэднім выступе, а таксама і ў некаторых ранейшых, Вольга Чацьверыкова настойвала, што адзіным сродкам супрацьдзеяньня заходняму ліберастычнаму дэгенерацтву, галоўным злачынцам-заказчыкам якога зьяўляецца глабалісцкая фінансавая алігархія (яна ж “глабальныя бангстары”, “карпаратакратыя”, “сіянакратыя”), можа быць толькі праваслаўе. Маўляў, толькі яно здольнае аказаць супраціў “на духоўным узроўні” той новай навале, якая насоўваецца на чалавецтва з… “цывілізаванага Захаду”. Пасьля выяўленьня прынцыповай няздольнасьці каталіцызма супрацьстаяць “новай духоўнасьці” (гэта, спадзяемся, даказана ў шэрагу папярэдніх матэрыялаў), мы вырашылі праверыць, ці сапраўды праваслаўе можа абараніць чалавецтва ад жахаў магчымай ліберастычна-сіянісцкай дэградацыі. А для гэтага вырашылі прааналізаваць паходжаньне і разьвіцьцё гэтай хрысьціянскай канфесіі. Аднак распачаць давялося здалёк – зь гісторыі Візантыйскай і нават Рымскай імперый. Пачнем з апошняй, бо менавіта тут зарадзілася хрысьціянства як афіцыйная рэлігія (гл. мапу, дзе паказана рымская імперыя на піке сваіх памераў – у пачатку ІІ ст. н.э., пры імператары Траяне).
Ці можа Бог быць сіяністам? (частка 2в: сьвежыя таямніцы з Ватыканскага двара)
27 ліпеня, 2013 | 14 каментарыяўРэдакцыя.
Як абяцалі ў папярэднім матэрыяле, мы вырашылі больш глыбока прааналізаваць адрачэньне Папы рымскага Бенедыкта XVI ад сваёй улады. Увага да гэтага пытаньня абумоўлена тым, што выкрыцьцё сапраўдных прычын гэтай далёка не штодзённай падзеі магло б дапамагчы лепш зразумець зьмест сучасных палітычных працэсаў на еўрапейскім і нават глабальным узроўні. Адразу папярэдзім: заняўшыся названай праблемай, мы і не разьлічвалі на той “улоў” з фактаў, які ў выніку атрымаўся. Галоўнай крыніцай інфармацыі зноў аказалася Вольга Чацьверыкова – адмысловец ва ўзгаданых пытаньнях (гл. яе фота і вокладку яе кнігі “Здрада ў Ватыкане альбо Змова Папаў супраць хрысьціянства”). Менавіта ад яе былі атрыманы найбольш абгрунтаваныя і каштоўныя зьвесткі. Але ня толькі. Давайце пачнем наша сёньняшняе азнаямленьне з тэмай зь менш важкіх крыніц інфармацыі.
Расейскі “ядзерны парасон” і што за ім стаіць
1 мая, 2013 | Няма каментараўЯўген Мурашка
Колькі дзён таму на сустрэчы ў Менску міністар абароны Расеі Шайгу паведаміў Лукашэнку пра намер расейскай імперыякратыі разьмясьціць у Беларусі расейскую вайсковую авіябазу. Сёлета плануецца разьмясьціць першае дзяжурнае вязьмо баявых зьнішчальнікаў (гл. http://www.svaboda.org/content/article/24966427.html).
Два гатункі “рускіх нацыяналістаў” (гатунак другі – сапраўдныя; частка 2е)
28 верасня, 2012 | 37 каментарыяўВіталь Хромаў, Алесь Астроўскі
Наступным “рускім нацыяналістам” можна лічыць генерала Пятрова (гл. фота). Ён сябе так не называў, але па шэрагу аб’ектыўных прыкмет (сістэма каштоўнасьцяў і ўяўленьняў разам з актыўнай грамадзянскай пазіцыяй) гэтага рускага чалавека ўсё ж варта аднесьці да групы асоб, якіх мы цяпер разглядаем. Пачнем з фармальнай біяграфіі.
Два гатункі “рускіх нацыяналістаў” (гатунак другі – сапраўдныя; частка 2д)
24 жніўня, 2012 | 16 каментарыяўВіталь Хромаў, Алесь Астроўскі
Пра Уладзіміра Квачкова (гл. фота) – вайскоўца і адначасна праваслаўнага хрысьціяніна, “рускага нацыяналіста” – мы ўжо ўзгадвалі на сайце ня раз (гл., напрыклад, цікавыя матэрыялы тут: https://nashaziamlia.org/2010/03/11/3142/#more-3142 – і тут: nashaziamlia.org/2010/10/29/3633/). Найбольш жа ён “засьвяціўся” пад канец 2010 года ў сувязі з падрыхтоўкай і правядзеньнем у Маскве мітынгу дэсантнікаў (гл. серыю матэрыялаў пад агульнай назвай “Абвастрэньне вайны паміж вайсковым і алігархічным кланамі расейскай імперыякратыі”; пачынаць тут: https://nashaziamlia.org/2010/10/31/3640/ – заканчваць тут: https://nashaziamlia.org/2010/11/07/3686/). Cамы час прыгледзецца да гэтага неардынарнага чалавека паўважлівей. Пачнем зь біяграфіі.
Два гатункі “рускіх нацыяналістаў” (гатунак другі – сапраўдныя; частка 2г)
3 жніўня, 2012 | 32 каментарыяВіталь Хромаў, Алесь Астроўскі
Варта падаць зьвесткі таксама пра “рускіх нацыяналістаў”, якія існуюць у сілавым блоку сёньняшняй Расеі. Хай першым зь іх будзе генерал-палкоўнік Леанід Івашоў. Пачнем зь яго біяграфіі.
Пуцін: адсячэньне галавы?
29 лютага, 2012 | Каментары (1)Максім Калашнікаў
У расейскай імперыі напярэдадні пуцінскіх выбараў працягвае нарастаць напружаньне. Рознага роду расейскія імперасты ў паніцы-гістэрыцы. У гэты час яны многае кажуць пра сябе такога, што ў іншы час не сказалі б нізавошта. Ловячы момант, мы вырашылі падаць ніжэй артыкул вядомага расейскага імперца, шавініста й камунякі (зь якім мы салідарныя толькі ў стаўленьні да ліберастызму), каб зафіксаваць стан сьвядомасьці расейскіх шавіністаў-імперыялістаў і некаторыя іншыя моманты як гістарычныя факты. Важнае на наш погляд мы, як заўсёды, выдзелілі, а найважнае пракаментавалі пасьля артыкула. На фота аўтар – Калашнікаў. Яго сапраўднае прозьвішча Ўладзімір Кучарэнка (падаецца паводле http://m-kalashnikov.livejournal.com/1151060.html).
Рэдакцыя.
Абвастрэньне вайны паміж вайсковым і алігархічным кланамі расейскай імперыякратыі (частка 2; ідэалагічныя прычыны)
3 лістапада, 2010 | 17 каментарыяўРэдакцыя.
Натуральна, што такая колькасьць расейскіх генералаў, якія загінулі ў розных абставінах у даволі кароткі й мірны (!) час, ёсьць наўпроставым сьведчаньнем таго, што іх зьнішчаюць. “Адстрэльваюць”, нібы качак. Хто і за што іх забівае? – вось ключавыя пытаньні, на якія варта пашукаць адказ. І знайсьці яго не складана. Трэба ўявіць сабе тых, у каго быў матыў. А для гэтага варта пазнаёміцца са сьветаглядам генералаў-нябожчыкаў, з тым, за што яны змагаліся, каму пераходзілі дарогу, каго аб’яўлялі сваімі ворагамі. Апошнія хутчэй за ўсё і зьяўляюцца рэальнымі заказчыкамі шматлікіх забойстваў высокапастаўленых расейскіх імперскіх вайскоўцаў. З тых вайскоўцаў, якія ўзгадваюцца ў першай частцы данага матэрыялу, зробім невялікую выбарку – пададзім погляды двух чалавек – генералаў Пятрова (на фота зьлева) і Дубава (справа).
АБШАРЫ ЦЫВІЛІЗАЦЫЙ ЭЎРОПЫ (частка 3)
2 жніўня, 2010 | Няма каментараў18. ЦЫВІЛІЗАЦЫЙНЫЯ КАНФЛІКТЫ Ў ЭЎРОПЕ
Цывілізацыйныя канфлікты ў гісторыі Эўропы – найнебясьпечнейшыя. Злучэньне абшараў, рэлігій, этнічнасьці, розных узроўняў разьвіцьця гаспадаркі, тыпаў натуральнага прыросту і іншых чыньнікаў дае небясьпечны эфэкт выбуху.
Саланевіч, Грыцанаў, заходне-русізм, “дэмакраты”, іх памылковыя прагнозы і дзеянні
10 красавіка, 2010 | 7 каментарыяўПавал Біч
Іван Саланевіч – публіцыст, журналіст і грамадскі дзеяч. Нарадзіўся ў 1891 г. у беларускай сям’і на Гарадзеншчыне. Абодва яго дзяды былі сельскія сьвятары РПЦ, бацька – школьны настаўнік. Вучыўся ў Гарадзенскай ды Віленскай гімназіях і на юрыдычным факультэце Пецярбургскага ўніверсітэта. Спартсмен – барэц і гіравік. Выступаў у цырках, сумяшчаючы гэтыя заняткі з прафесіяй журналіста. Абедзве рускія рэвалюцыі катэгарычна не прыняў. Вызнаваў праваслаўна-манархічны перакананні, любіў называць сябе беларускім мужыком, ідэалізаваць самадзяржаўную манархію, называючы яе “дыктатурай праваслаўнага сумлення”.
Актуальны стан расейскай імперыякратыі (частка 8; Расейскія імперскія вайскоўцы тлумачаць сваю пазіцыю і раяць)
13 сакавіка, 2010 | Каментары (1)
Падаем яшчэ адзін вялікі дакумент, выданы тэрытарыяльна-імперскім крылом расейскай імперыякратыі й накіраваны супраць яе ж “ліберальнага” крыла. Тэкст і ілюстрацыя да яго (гл. зьлева) кажуць самі за сябе, узятыя адсюль: http://3rm.ru/mainnews/602-vozzvanie-k-russkomu-narodu-k-oficeram-armii-i.html (каб адкрыць, трэба падабраць ананімайзер). Не паддавайцеся пачуцьцю злосьці ці агіды на аўтараў дадзенай інструкцыі-звароту з-за іх імперскага сьветагляду, ігнаруйце іх пазітыўнае стаўленьне да “камуністаў”, расейскага праваслаўя, Сталіна, СССР і да т.п. дзеля таго, каб узяць рацыянальнае зерне. Яно ў тым, што тэрытарыяльныя імперыцы раскрываюць свой сьветагляд і падаюць шмат каштоўных фактаў пра сваіх ворагаў, якія ёсьць ня толькі іхнымі ворагамі.
Рэдакцыя.
Актуальны стан расейскай імперыякратыі (частка 7; Расейскія імперскія вайскоўцы аб’яўляюць вайну імперцам ліберастычным)
11 сакавіка, 2010 | 5 каментарыяўРэдакцыя
Час падаць інфармацыю пра другую частку расейскай імперыякратыі – старую тэрытарыяльную. Зрух балансу сілаў у Расеі (паміж новай сіянісцкай і старой класічна маскальскай часткамі расейскай імперскай бюракратыі) у бок першай часткі сёньня зьяўляецца відавочным. У руках алігархаў-сіяністаў знаходзіцца большая доля ўласнасьці, якая ў норме павінна належаць народам Расеі, у т.л. і рускаму, а таксама большая доля прапагандысцкіх рэсурсаў (СМІ) й палітычнай улады. У сваім інтэрвю Дзерыпаска адкрыта кажа (гл. ранейшыя матэрыялы сайта), што яго сёньня турбуе толькі расейская армія, у якой трэба “пачысьціць генералітэт”, і тады “сапраўдная расейская ўлада” (г.зн., ён і такія як ён) можа лічыць, што іх поўнае панаваньне ў Расеі будзе забясьпечана. Да расейскіх імперцаў-шавіністаў у шэрагах арміі нарэшце дайшло, што новыя ўладары Расеі пасьля здушэньня супраціву з боку звычайных грамадзян хутка пачнуць рэзаць, як баранаў, й іх саміх. Яны вырашылі пасупраціўляцца. Яскравым прыкладам пачатку арганізацыі такога супраціву ёсьць дакумент, які падаецца ніжэй. Натуральна, што вельмі многае ў ім мы не падзяляем, але друкуем яго, каб прасьвятліць сітуацыю ў тым пытаньні, якое разьбіраем. Матэрыял ілюструе фота палкоўніка Квачкова, вядомага тым, што ён нібыта спрабаваў забіць Чубайса.
“Вяртаньне ў савок – вынік пуцінскага 10-годдзя”
18 лютага, 2010 | Няма каментараўІнтэрвю Барыса Стругацкага “Новай газеце”. Ітэрвюэр – Барыс Вішнеўскі (узята з leicacit.livejournal.com/165809)
– Барыс Натанавіч, 2009 год скончыўся цэлай серыяй катастроф: аварыя на Саяна-Шушанскай ГЭС, «Неўскі экспрэс», пажар у Пермі … Выпадковасьць? Або пачаў развальвацца міф аб «пуцінскім дабрабыце» і «пуцінскім цудзе»?
– Ідзе даўно ўжо прадказаная серыя тэхнагенных катастроф – вынік безнадзейнай зношанасьці «матчасткі», чыніць якую нецікава і нявыгадна нікому. «Дзяржава заплаціць». Выродлівае спараджэньне пераходу ад сьпелага сацыялізму да «чырвонага» капіталізму: уласнасьць, пенкі зь якой здымае начальнік (ня ўласьнік, а менавіта начальнік – прызначаны бюракрат), а страты пакрывае дзяржава (іншы бюракрат) [падмена: старты пакрывае… народ! – Рэд.].
Іншыя сайты
