nashaziamlia.org
Асьветна-адукацыйны, грамадазнаўчы сайт для беларусаў: аналіз, прагноз, сілы, інтарэсы, сьветагляды, ідэі, ідэалогіі, праграмы, мэты.
26 кастрычніка ў Менску адбылася прэзентацыя чарговай кнігі Леаніда Маракова “Ахвяры і карнікі”. У ёй разам з тысячамі імёнаў бязьвінна закатаваных у гады сталінскага тэрору прыведзеныя і дзясяткі прозьвішчаў тых супрацоўнікаў НКВД, якія ўдзельнічалі ў допытах і катаваньнях арыштаваных. Пасьля прэзентацыі аўтар кнігі прыйшоў у “Вольную студыю”, дзе ў яго ўзяў інтэрвю Міхась Скобла (паводле svaboda.org/articlesfeatures/society/2007/10/6C1D11AB-C058-4B5C-AC53-30DF831F7706.html).
Сёньня 29 кастрычніка. А таму мы часова перапыняем выстаўленьне кнігі Алеся Астроўскага “Адэкватная сьхема нашай рэчаіснасьці”, каб адзначыць 70-ю гадавіну піка рэпрэсій у Беларусі і на ўсёй тэрыторыі былога СССРа, якія былі арганізаваныя ўсё яшчэ з невядома якімі мэтамі (гэта думка аўтара пададзенага ніжэй матэрыялу). 1937 г. лічыцца найбольш крывавым за ўсю гісторыю савецкіх рэпрэсій. Чаму камуністычная ўлада ўзяла на ўзбраеньне масавыя расстрэлы і высылкі? Якім быў агульны маштаб рэпрэсій? У якім ракурсе гісторыя сямідзесяцігадовай даўніны ўспрымаецца ў сённяшняй Беларусі? На гэтыя й іншыя пытаньні Алеся Кудрыцкага – прадстаўніка “Офісу за дэмакратычную Беларусь”, адказвае Ігар Кузняцоў, кандыдат гістарычных навук, дацэнт, каардынатар беларускага аддзяленьня Міжнароднага гісторыка-асветнага, дабрачыннага і праваабарончага таварыства “Мэмарыял”, сябра Беларускай асацыяцыі журналістаў. На фота ўверсе – Крыж пакутаў у Курапатах, адрэстаўраваны сябрамі й прыхільнікмі КХП БНФ.
Словы “сталінскія рэпрэсіі” ўжо даўно зрабіліся трывалым словазлучэньнем. Але ці слушна абмяжоўваць рэпрэсіі рамкамі перыяду кіраваньня Іосіфа Сталіна?
Актыўныя рэпрэсіі [у сучасным успрыняцьці трэба пісаць – самы сапраўдны крывавы масавы тэрор. – Рэд] пачаліся нашмат раней, а менавіта – адразу пасьля кастрычніцкага перавароту. У сьнежні 1917 г. была створана спецслужба ВЧК на чале з Дзяржынскім, якая ўпершыню выпрабавала на практыцы пазасудовыя расправы. Зь яе дапамогай без усялякай бачнасьці судоў ці трыбуналаў зьнішчаліся палітычныя ворагі.
Кніга Алеся Астроўскага, якая пачынае выстаўляцца на нашым сайце, была напісана ўлетку 2002 году і прызначалася ў якасьці дапаможніка для актывістаў беларускіх дэмакратычных арганізацый на выбарчую кампанію ў мясцовыя рады 2003 г. Нягледзячы на пяць гадоў, якія прайшлі з часу яе напісаньня і распаўсюджаньня, гэтая кніга ўяўляе ня толькі гістарычны інтарэс. Хутчэй наадварот. Таму мы вырашылі зрабіць яе другое выданьне ў інтэрнэт-версіі.
Рэдакцыя.
Быў час, калі мы прынялі на сябе абавязак сачыць за праявамі такой ганебнай соцыяпаразітнай зьявы, як сіянізм, якая пусьціла карані і ў нашай Беларусі (дарэчы, ва ўсёй адкрытай беларускамоўнай інфармацыйный прасторы ў найноўшай гісторыі мы першыя такія і мы гэта ведаем…). Сярод шматлікіх спосабаў яе выяўленьня ёсьць адзін просты і надзейны. Сіянізм заўсёды там, дзе людзей, якія шукаюць і распавядаюць гістарычную ці навуковаю праўду альбо ставяць пытаньне аб парушэньні сацыяльнай справядлівасьці, аб’яўляюць… антысемітчыкамі. Вось у такіх сітуацыях (дакладна як па сімптомах хваробы – хваробу) можна сьмела выяўляць прысутнасьць габрэйскага шавінізму – сіянізму, і… саміх сіяністаў. Тое, што пра адну такую сітуацыю распавядзе радыё “Свабода” (паўторым: радыё “Свабода”!), мы не чакалі. Аднак 4 кастрычніка г.г. Валер Каліноўскі падаў цікавае інтэрвю зь Віктарам Хурсікам (гл. http://svaboda.org/articlesfeatures/society/2007/10/04ED4370-D27F-49B2-9ED9-AF57CD770844.html). Спачатку пададзім гэтае інтэрвю цалкам, каб не было ніякіх непаразуменьняў, а потым абмяркуем.
Рэдакцыя.
Рэдакцыя.
Сусьветны досьвед паказвае, што ўзровень зарплаты палітыкаў і чыноўнікаў – дзейсная зброя ў палітычнай барацьбе, бо пытаньне, колькі зарабляюць палітыкі, увесь час цікавіць людзей. Хаця тыя і ня любяць выварочваць кішэні перад простымі грамадзянамі, аднак напярэдадні выбарчых кампаній сітуацыя мяняецца кардынальна. Абавязкова знаходзяцца людзі, якія пачынаюць падымаць гэтае пытаньне.
Заўтра 1 верасьня. Кожны год у гэты дзень мы – беларусы – назіраем жахлівую, сатанінскую карціну: нашыя дзеткі на іх роднай беларускай зямлі ідуць вучыцца ў нашыя ж школы і зь першых дзён пачынаюць навучаньне там на… імперска-акупацыйнай мове!!! Этнацыд працягваецца! Гэта робіцца для таго, каб кожнае чарговае пакаленьне беларусаў не было гаспадаром на сваёй уласнай зямлі, а стала рабамі й салдатамі расейскай імперыякратыі! У сьвеце мала што можа параўнацца зь недарэчнасьцю, дзікунствам, жахам гэтай падзеі… Але яна паўтараецца з году ў год, зь дзесяцігоддзя ў дзесяцігоддзе… Вось ужо нават ва Украіне справа пайшла на лад. У Кіеве ўжо больш за 99% школ працуюць толькі на ўкраінскай мове. Пра ўсіх іншых нашых суседзяў мы і ўвогуле ня кажам. А ў нас – не, у нас этнацыд і асіміляцыя! У гэтай абстаноўцы (у тым ліку на фоне поўнай бязьдзейнасьці г.зв. “аб’яднанай апазіцыі”) сябраў рэдакцыі вельмі ўсьцешыла акцыя Кансэрватыўна-Хрысьціянскай Партыі – БНФ, зьвязаная з рассылкай чыноўнікам РБ папераджальна-інфармацыйнага матэрыялу “Асіміляцыя – злачынства супраць чалавецтва”. Малойцы КХПоўцы! Так трымаць!!! (пададзены ніжэй матэрыял узяты з http://www.bielarus.net/archives/2007/05/06/1181#more-1181; www.bielarus.net/archives/2007/06/24/1243; www.bielarus.net/archives/2007/06/27/1254; www.bielarus.net/archives/2007/07/10/1264; http://www.bielarus.net/archives/2007/08/08/1285)
Рэдакцыя.
Зянон Пазьняк (паводле http://pazniak.com)
Матэрыял, пададзены ніжэй, выйшаў у Нью-Ёрку ў выглядзе брашуры амаль два гады тыму (у кастрычніку 2005 г.). На сёньня ня страціў актуальнасьці. Паколькі пытаньні, пастаўленыя ў ім, і абсалютная большасьць адказаў адпавядаюць кірунку дзейнасьці нашай рэдакцыі мы зь вялікім задавальненьнем падаем яго ў трох частках. Зьмест брашуры Пазьняка дзіўным чынам супаў са зьместам брашуры А.Астроўскага, напісанай у той жа час і пададзенай на нашым сайце адсюль https://nashaziamlia.org/2006/04/04/14 і дасюль https://nashaziamlia.org/2006/04/11/30.
Рэдакцыя.
Паводле www.milinkevich.org
Сёння за спіной беларускага народу адбываецца злачынны патаемны гандаль, які вядзе да распродажу нацыянальнага багацця і да страты суверэнітэту. У чарговы раз грамадзяне Беларусі сталі закладнікамі няздольнасці рэжыму асабістай улады весці адказную і эфектыўную знешнюю і ўнутраную палітыку.
Прынята на першай сесіі
Вярхоўнага Савета Беларускай ССР
12-га склікання 27 ліпеня 1990 г.
Далей »
12 гадоў таму, 14 траўня 1995 году, быў праведзены рэфэрэндум, на які выносіліся пытаньні аб скасаваньні бел-чырвона-белага сьцяга і герба “Пагоня” ў якасьці дзяржаўных сымбаляў, адмене статусу беларускай мовы як адзінай дзяржаўнай, а таксама аб эканамічнай інтэграцыі з Расеяй і праве прэзыдэнта распускаць парлямэнт.
Далей »
Віталь Хромаў, Барыс Керзач
Некалькі дзён таму на сайце радыё “Свабода” мы ўбачылі два матэрыялы, якія выпадкова ці не, гэта нам невядома, апынуліся побач. У адным матэрыяле распавядалася пра тое, як у фашыстоўскай Германіі ў 1930-я гады палілі кнігі (аўтар – Тацяна Поклад), а ў другім – як тады ж у нашай Беларусі, тагачаснай камуністычнай БССР, рабілі тое самае (аўтар – Аляксандар Лукашук). Дадзенае супадзеньне падштурхнула нас да ідэі адкрыць яшчэ адну рубрыку пад назвай “Паралелі”, каб зьбіраць доказы зьмястоўных падабенстваў паміж, здавалася б, рознымі сацыяльнымі (у т.л. соцыяпаразітнымі) зьявамі. Аказваецца, расейскі імперыялізм і германскі імперыялізм (як кірункі палітычнай дзейнасьці), нягледзячы на тое, што карысталіся, здавалася б, пынцыпова рознымі ідэалагічнымі дактрынамі (бальшавізм і нацызм), былі надзвычай падобныя ня толькі па жахлівых выніках свайго па-сатанісцку дэструктыўнага ўзьдзеяньня на чалавецтва (дзясяткі мільёнаў загінулых і закатаваных людзей – толькі адна з частак іх злачыннага ўзьдзеньня), а і па дадатковых рысах – па ўсёй сімволіцы, характары масавых мерапрыемстваў, стылі татальнай прапаганды, таталітарным рэжыме і па шмат чым іншым. Мяркуйце самі.
Паводле радыё “Свабода”.
Да кніг прафэсара Юр’я Туронка (гл. фота) ў Беларусі апошнім часам назіраецца павышаная ўвага. Паводле апытаньня газэты “Наша Ніва”, ягоная “Мадэрная гісторыя Беларусі” прызнаная лепшай кнігай 2006 году. А частка накладу другога дасьледаваньня – “Людзі СБМ” – была сёлета сканфіскаваная супрацоўнікамі КДБ на складзе МГА беларусаў сьвету “Бацькаўшчына”. Пра гэтую, сканфіскаваную, кнігу мы й гутарым зь Юр’ем Туронкам у ягонай варшаўскай кватэры на вуліцы Тамковай.
Учора ў “Начной Свабодзе” карэспандэнт Аляксей Знаткевіч узяў інтэрвю ў вядомага сьвятара Беларускай Аўтакефальнай Праваслаўнай Царквы айца Леаніда Акаловіча. Гэта унікальны чалавек, прысутны ў апошнія гады на шмат якіх акцыях апазіцыі, што надзвычай важна для многіх (гл. фота ўнізе: айцец Л.Акаловіч у цэнтры падзей 25 сакавіка 2006 году). Сьвятароў іншых канфесій там, як правіла, не бывае… Падаем гэтае інтэрвю са скарачэньнямі.
Рэдакцыя.
