Беларусь – наша зямля

Рэдакцыя.

Мы ўжо, была, думалі, што на доўгі час зачынілі тэму аказаньня “Захадам” істотнай падтрымкі прарасейскаму антынароднаму рэжыму ў Беларусі (гл. папярэдні матэрыял). З-за падзей, якія разгарнуліся на нашай зямлі 19.12. 2010 г. і пазьней, ужо абсалютна ўсім прыстойным людзям стала відавочным, што ў Беларусі няма легітымнай улады, затое буйна квітнее этнацыдна-генацыдная, расейска-імперская, усё больш жорсткая і таталітарная дыктатура. Здавалася, гэта азначае, што “добразычлівы Захад”, які, па словах сваіх шматлікіх прадстаўнікоў, “імкнецца спрыяць усталяваньню дэмакратыі ў Беларусі”, цяпер ужо аўтаматычна спыніць фінансавую падтрымку гэтай дыктатуры. Аргументы ж пра тое, што, маўляў, фінансаваньне “Захадам” цяперцаў “спрыяе лібералізацыі беларусафобскага рэжыму”, што Лукашэнка “вось-вось павернецца тварам на Захад”, адрынутыя канчаткова. Як бы ня так. Эх, якія мы яшчэ недасьведчаныя ў веданьні сілаў, якія вызначаюць сёньня глабальны гістарычны працэс… Спыніць фінансаваньне нелігітымнай дыктатары ў Беларусі паабяцала толькі Нямеччына (гл. папярэдні матэрыял) і некаторыя еўрапейскія банкі (гл. http://www.svaboda.org/content/article/24373231.html). Дый тое зроблена гэта было аж праз 10 месяцаў пасьля гістарычных сьнежаньскіх падзей 2010 г. і пасьля шматлікіх ультыматыўных зваротаў і пікетаў прадстаўнікоў беларускай дыяспары ў краінах Еўразьвязу (гл. перадпапярэдні матэрыял). Іншыя фінансавыя структуры “Захаду” па-ранейшаму гатовыя падтрымліваць этнацыдна-генацыдны рэжым у Беларусі мільярднымі валютнымі ін’екцыямі. Факт гэты настолькі ж ганебны, наколькі варты фіксацыі й аналізу. З фактаў і пачнем.

Далей »

Кастусь  Калiновiч

Нечакана жорсткімі й драматычнымі падзеямі завяршылася чарговая выбарчая “рэвалюцыя” 19 сьнежня ў Менску. Вельмі  стратнымі  вынікі “рэвалюцыі” сталі для ўсіх яе арганізатараў і шматлікіх удзельнікаў. Стратнымі яны сталі й для рэжыму Л. Стратнымі для Беларусі, для Захаду, стратнымі для ўсіх нас. Хто ж выйграў? Чаму так адбылося?

Далей »

Сяргей Высоцкі

Перад тым, як прыступіць да канчаткована аналізу ваколвыбарчай сітуацыі, мы вырашылі выставіць на нашым сайце серыю матэрыялаў, якія паступілі ў рэдакцыю ад нашых чытачоў і няштатных аўтараў за апошнія тыдні. Практычна ўсе яны ў той ці іншай ступені таксама закранаюць тэму выбараў. Першым выстаўляем артыкул старшыні Арганізацыйнага камітэту Беларускай партыі Свабоды (АК БПС) Сяргея Высоцкага.

Рэдакцыя.

Далей »

YK (Яраслаў Крывы)

Пасьля таго, як “Захад” вырашыў “дапамагчы беларускай дэмакратыі” аж на 120 мільёнаў, на гэтыя – будучыя – мільёны, як мухі на ***, пачалі зьлятацца розныя “дэмакраты” як у Беларусі, так і ў замежжы. Натуральна, са сваімі прапановамі. На аднаго такога “дэмакрата” нас вывела радыё “Свабода” (інфармацыя вось тут: http://www.svaboda.org/content/article/2300118.html), якое падала частку яго артыкула, выстаўленага па-англійску. Мы выстаўляем гэты артыкул цалкам у перакладзе на нашу мову (узята адсюль: http://belarusdigest.com/2011/02/07/preventing-africanization-of-foreign-aid-to-belarus/; аўтар падае сябе пад нікам “YK”, у матэрыяле “Свабоды” ён падаецца як Яраслаў Крывы; верагодна, гэта таксама псеўданім). Азнаямленьне з гэтым артыкулам дапамагае даведацца пра шмат з таго, што большасьці з нас малавядомага. Матэрыял ілюструе фота канферэнцыі “доранаў Беларусі ў Варшаве” (на трыбуне бачны Сікорскі, у прэзідыюме – Мілінкевіч; на заднім плане – сьцягі заходніх краін і лозуг “Салідарнасьць зь Беларусьсю”).

Рэдакцыя.

Далей »

27 студзеня ПАРЭ прыняла рэзалюцыю па сітуацыі ў Беларусі пасьля прэзідэнцкіх выбараў “The situation in Belarus in the aftermath of the presidential election”. Арыгінал тэкста знаходзіцца тут: http://assembly.coe.int/Mainf.asp?link=/Documents/AdoptedText/ta11/ERES1790.htm,  – падаецца ніжэй у перакладзе, узятым адсюль: http://www.svaboda.org/content/article/2289493.html.

Рэдакцыя.

Далей »

На сэсіі Еўрапарламенту ў Страсбуры сёньня была адзінагалосна прынятая рэзалюцыя па Беларусі – самая жорсткая з усіх рэзалюцыяў, якія Еўразьвяз калі-небудзь прымаў у справе Беларусі. Падаем ніжэй яе тэкст (асноўная частка ўзята адсюль: http://www.svaboda.org/content/article/2281921.html; ключавы пункт №1 перакладзены з арыгіналу: http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?type=MOTION&reference=P7-RC-2011-0044&language=EN – адрозьніваецца ад перакладу “Свабоды”)

Рэдакцыя.

Далей »

Рэдакцыя

Чытаючы матэрыялы, прысьвечаныя ацэнцы падзей Крывавай нядзелі ў Беларусі з боку асоб, якія прадстаўляюць інтарэсы розных замежных сіл, мы са ўсё большым задавальненьнем знаёмімся і з каментарамі да гэтых матэрыялаў з боку звычайных беларусаў. Бачныя прыкметы выразнага паглыбленьня разуменьня сітуацыі нашымі людзьмі, якое істотна наблізілася да таго, пра што ўжо шмат гадоў пішам мы. Нам невядома, з-за чаго гэта адбываецца – ці з-за таго, што мае эфект наша праца (як і праца тых, хто зьвязаны з нашым сайтам), ці з-за таго, што самі падзеі вакол Крывавай нядзелі многім раскрылі вочы. Магчыма, і тое, і тое. Зрэшты, гэта ня так важна. Важкім ёсьць сам факт істотнага нарастаньня крытычнасьці  стаўленьня да “дэмакратычнага Захаду” і “брацкай Расеі”, як і нарастаючае разуменьне, што дэмакратыю ў Беларусі можа ўсталяваць толькі сам беларускі народ – калі нацэліцца на гэта. Давайце зафіксуем гэты факт.

Далей »

Рэдакцыя.

Сёньня, 12.01.11г., з Захаду прыйшлі дзьве даволі прыемныя навіны. Падаем ніжэй інфармацыю пра іх.

Далей »

Міхаіл Падаляк. 20 сьнежня 2010 г. (паводле http://dec19.org/?p=2852)

Аўтар папярэдняга артыкула, Сяргей Абламейка, спаслаўся на артыкул Міхаіла Падаляка, які, як высьветлілася, адразу пасьля падзей Крывавай нядзелі абнародаваў свае эмацыйныя перажываньні й разуменьні. Па некаторых зьвестках, спадар Падаляк – агент уплыву расейскай імперыякратыі (гл. http://news.21.by/society/2010/08/31/143620.html). Можа, гэта і так, а можа, і не (глядзіце іншыя матэрыялы гэтага аўтара, у т.л. на нашым сайце, і самі рабіце свае выстовы). Тым ня менш, яго ацэнкі тых падзей, якія ўжо сталі гісторыяй Вялікай Літвы-Беларусі, таксама ўяўляюць для нас цікавасьць. Таму і падаем іх ніжэй.

Рэдакцыя.

Далей »

Напярэдадні Новага году адбылася знакавая падзея. Ня тое, каб яна была занадта вялікай і пры гэтым незаўважанай. Не такая ўжо вялікая і заўважаная многімі. Але, на наш погляд, заўважаная і адзначаная недастаткова. Таму гэты матэрыял мы і прысьвячаем ёй. Гаворка пра, фактычна, заяву журналіста радыё “Свабода” (!) Сяргея Абламейкі, якая інсьпіраваная падзеямі Крывавай нядзелі 19 сьнежня (гл. тут: http://www.svaboda.org/content/article/2261138.html). Чаму заява гэтага чалавека настолькі важная? А таму, што ён – журналіст (ды яшчэ радыё “Свабода”, якое займаецца прапагандай ліберастызму) – і сказаў пра “Захад” такое, што вельмі набліжана да праўды. Гэта сустракаецца вельмі рэдка ў наш час і таму дорага каштуе. Па-другое, праўда гэтая аказалася той, пра якую мы ўжо шмат гадоў кажам на нашым сайце – нам, беларусам-літвінам, з багны прарасейскай беларусафобскай дыктатуры давядзецца выбірацца… толькі самім. Захад нам не дапамагаў і дапамагаць ня будзе! Эх, калі б усе беларускія журналісты, палітыкі, грамадскія дзеячы дайшлі да разуменьня гэтага ж, мы б ужо пачалі жыць у Новай, значна лепшай Беларусі. Але лёд, як бачна, трэснуў і зрушыўся! Ніжэй падаем аўтарскі тэкст і большасьць каментароў да яго.

Рэдакцыя.

Далей »

Карл Більт, Гіда Вэстэрвэле, Радак Сікорскі й Карал Шварцэнберг апублікавалі супольны артыкул у «Нью-Ёрк таймс» пад загалоўкам «Лукашэнка – лузер». Яго сэнс: Лукашэнка горш за Мілошавіча, ніякіх больш размоў зь ім і ні цэнта грошай яму. Выстаўляем гэты артыкул у перакладзе рэдакцыі «Нашай Нівы» (http://nn.by/?c=ar&i=48056).

Рэдакцыя.

Далей »