nashaziamlia.org
Асьветна-адукацыйны, грамадазнаўчы сайт для беларусаў: аналіз, прагноз, сілы, інтарэсы, сьветагляды, ідэі, ідэалогіі, праграмы, мэты.
Рэдакцыя.
Сёньня гераічная Надзея Саўчанка вярнулася на Радзіму з маскоўскай вязьніцы, дзе яна знаходзілася маль два гады. Адбыўся яе абмен на двух расейскіх ГРУшнікаў. Саўчанка выйшла да журналістаў, якія чакалі яе ва ўкраінскім аэрапорце “Барыспаль”.
Алесь Астроўскі
Выстаўляю тэкст кароткай (гадзіннай) лекцыі, прачытанай у лістападзе 2015 г. перад студэнтамі аднаго зь кіеўскіх універсітэтаў.
Сяргей Шынкевіч
Спадар Сяргей (гл. фота) — наш сталы чытач і сябра некаторых з нас. Самастойна аналізуе грамадскую рэчаіснасьць, выяўляючы найбольш істотныя, на яго погляд, заканамернасьці, спрабуе скласьці цэласныя, сістэмныя ўяўленьні. Вынікі яго працы ўжо выстаўляліся на нашым сайце (гл. https://nashaziamlia.org/2013/11/22/6099/#more-6099). Сёньня мы прэзентуем чытачам сайта ўдасканаленую версію яго “сацыяльнага малюнка сьвету”. Некаторыя асаблівасьці арфаграфіі аўтара захаваныя.
Рэдакцыя.
Рэдакцыя.
Як паведаміла “Наша Ніва” (гл. http://nn.by/?c=ar&i=168711, аўтар – Арцём Гарбацэвіч), на адным з расейскіх чарнасоценскіх сайтаў зьявіўся матэрыял, прысьвечаны беларусу, заснавальніку сайта 1863х.com, які хаваўся пад нікам John Silver. Паводле аўтара, на справе гэта 25-гадовы ўраджэнец Ліды Эдуард Пальчыс (гл. фота). Яго затрымалі 23 студзеня пры перасячэньні ўкраінска-расейскай мяжы. Маўляў, цяпер Эдуард знаходзіцца ў СІЗА-1 па Бранскай вобласьці. Чарнасоценцы выклалі фота беларуса, зробленае, відаць, расейскімі сілавікамі. Далей карэспандэнт НН паведамляе наступнае.
Рэдакцыя.
Паколькі мы працягваем сачыць за тым, як заходнія краіны “дапамагаюць” беларускаму народу змагацца за ўсталяваньне зьмястоўнай дэмакратыі ў Беларусі, мы не маглі прапусьціць сенсацыйны матэрыял, які нядаўна быў выстаўлены на сайце “Польскага радыё” (гл. тут: http://radyjo.net/4/91/Artykul/247984). У беларускіх апазіцыйных СМІ гэты факт пастараліся зрабіць малаістотным (пра афіцыйныя СМІ і ўвогуле ня кажам). Мы ў такіх сітуацыях па меры сіл імкнемся рабіць наадварот – трэба ж ведаць, хто і што напраўду рабіў у цяжкі для нашага народу час… Таму ніжэй выстаўляем узгаданы матэрыял (мы яго нязначна адрэдагавалі), а затым паспрабуем пракаментаваць.
Ужо ў назве данага матэрыяла знаходзіцца галоўнае з таго, пра што мы хочам паінфармаваць нашых чытачоў. А менавіта, што ў самым канцы мінулага году выйшла брашура спадара В.Якавенкі, у якой разглядаюцца некаторыя пытаньні лёсу еўрапейскіх нацый, у т.л. нашай – беларускай. Далейшы тэкст, у якім паведамляецца пра зьмест гэтай кніжкі, узяты ў асноўным адсюль (http://naviny.by/rubrics/society/2015/12/13/ic_news_116_468172/).
Рэдакцыя.
Рэдакцыя.
Мы шматкроць паведамлялі наведвальнікаў нашага сайта, як адбываецца рассьледваньне авіякатастрофы 10.4.10 пад старабеларускім Смаленскам, у якой загінула значная частка тагачаснага вайскова-палітычнага кіраўніцтва Польшчы на чале зь яе прэзідэнтам Лехам Качыньскім – братам-блізьнюком сёньняшняга кіраўніка ПіСу Яраслава Качыньскага. У сувязі з тым, што з тае падзеі прайшло 6 гадоў, сёньня ў Польшчы прайшлі адпаведныя жалобныя ўрачыстасьці (гл. фота зьлева, а таксама фотадакументы, напрыклад, тут: http://ru.tsn.ua/svit/polsha-vyhodit-na-marsh-pamyati-v-strane-vspominayut-zhertv-smolenskoy-tragedii-611805.html?g=article&m=385384815). Але ўся праўда пра тую падзею і сёньня застаецца нявысьветленай (!). Таму з нагоды ў чарговы раз хочам паінфармаваць нашых чытачоў, што адбываецца вакол высьвятленьня прычын “смаленскай” трагедыі.
Калі я ў 2014 г. у Кіеве казаў пра небясьпеку ядзернага ўдару па Еўропе з боку Расеі (гл. https://nashaziamlia.org/2015/08/05/7801/#more-7801), некалькі ўкраінцаў казалі: “ну, ён і папужаў…”. Што перакладалася як “ну, і нафантазіраваў…” (удакладню, у той час адкрытага ядзернага шантажу з вуснаў афіцыйных прадстаўнікоў расейскай імперыякратыі яшчэ не гучала, а прапагандэма “рускі мір” толькі зараджалася). Я адказваў: “я вас не пужаў, а апісаў будучыню, якая нас усіх чакае, калі мы будзем заставацца такімі ж пасіўнымі ды неарганізаванымі, як цяпер, замест таго, каб дзейнічаць разам і эфектыўна”. Сёньня я выстаўляю артыкул паважанага расейскага палітычнага аналітыка Андрэя Піянткоўскага (гл. фота). Матэрыял суперважкі стратэгічнай важнасьцю ўзьнятых пытаньняў і выказаных прапаноў. Ён добра падмацоўвае адну з думак з папярэдняга матэрыяла пра гістарычна новую геапалітычную рэчаіснасьць вакол Беларусі. Акрамя таго, цяпер ужо ніхто ня скажа, што ядзерная пагроза Еўропе з боку “Расеі” – гэта “пустыя фантазіі”. Артыкул узяты адсюль (http://www.kasparov.ru/material.php?id=56F97F7068C43), нязначна адрэдагаваны і скарочаны; ілюстрыцыі, акрамя першай, рэдакцыйныя.
Алесь Астроўскі.
Віталь Хромаў, Алесь Астроўскі, Барыс Керзач
8. “Захад”.
Яго сапраўднае стаўленьне да грамадскіх праблем, як і сапраўдныя мэты лягчэй выявіць, аналіізуючы яго ўласную дзейнасьць, чым дзейнасьць/бязьдзейнасьць вытворнай ад яго “беларускай”, “аб’яднанай”, “дэмакратычнай”…
Віталь Хромаў, Алесь Астроўскі
5. Старое-новае ў наш час…
У 2014 годзе на піке агрэсіі супраць Украіны ўвесь сьвет пачуў новую для сябе ідэалагему расейскага імперыялізму “рускі мір” (хаця на самай справе гэтая ідэалагема захоўвалася ў заплесьнявелым склепе імперскіх ідэалагем зь ХІХ ст.). Яе раптам узяліся прапагандаваць многія. Але найбольшае значэньне мела тое, што сярод прапагандыстаў былі такія асобы як прэзідэнт РФ Пуцін, патрыярх РПЦ МП Кірыл (гл. фота), міністар замежных спраў Расеі Лаўроў (http://www.svoboda.org/content/article/26855650.html#page=1 ; https://www.youtube.com/watch?v=pZz1wN7BHOg ; http://rg.ru/2015/11/02/lavrov.html ; http://politrussia.com/society/russkiy-mir-918/).
Барыс Керзач, Алесь Астроўскі, Віталь Хромаў
Чацьвёртае. Гэта словы сп. Кантара пра ворагаў.
Ну, хай сабе гэтыя словы былі б накіраваныя толькі ў адрас тых, хто сапраўды гатовы да нейкіх агрэсіўна-гвалтоўных дзеяньняў у бок габрэяў-сіяністаў – “ультраправыя”, “ісламісты”, нейкія радыкальныя “антысемітчыкі” (хаця і тут трэба разьбірацца – хто канкрэтна і ў чым вінаваты, а таксама з-за чаго чалавек мае такія скрайнія погляды). Аднак ворагамі габрэяў адкрыта і афіцыйна (!) аб’яўлены ўсе тыя, хто толькі словамі выказвае клопат пра лёс карэнных еўрапейскіх народаў, якія тысячагоддзямі жывуць на сваёй зямлі ў Еўропе і да якіх самі належаць, хто кажа, што гэтыя народы не павінны вынішчацца, а маюць права і далей заставаліся гаспадарамі на ўласнай зямлі. Аднак не – і гэтыя людзі ад імя 2,5 мільёнаў габрэяў Еўропы аб’яўлены… “нацыяналістамі, ворагамі” (!). Пагадзіцеся, гэта істотны ідэалагічна-палітычны факт, варты і запамінаньня, і адмысловага аналізу.
Рэдакцыя.
У замежных СМІ (але не расейскіх) анансавана зараджэньне дзьвюх вельмі важных навін, якія могуць істотна паўплываць на хаду глабальных палітычных падзей, асабліва ўнутрырасейскіх. Па сутнасьці, гэта дадатковыя “чорныя меткі”, адрасаваныя Пуціну, хаця ня толькі яму (пра іншыя такія “меткі” мы ўжо пісалі тут: https://nashaziamlia.org/2016/01/27/8287/#more-8287). З-за важнасьці адзначанага было вырашана ўсё апавесьці і нашым чытачам.
Рэдакцыя.
Як ужо неаднаразова адзначалася, мы – сайт ідэалагічны. А гэта азначае, што, у адрозьненьне ад абсалютнай большасьці вялікіх інфармацыйных СМІ, мы павінны ў спакойнай абстаноўцы аналізаваць ды прагназаваць падзеі беларускай і ваколбеларускай грамадска-палітычнай рэчаіснасьці, рабіць прапановы па шляхах выйсьця са складаных сітуацый. І ўсё гэта – зыходзячы з аб’ектыўных інтарэсаў нашага народу. Такую ролю мы вызначылі для сябе самі, бо ёй прынцыпова не жадае адпавядаць ніводны “беларускі” СМІ (абсалютная большасьць афіцыйных і апазіцыйных СМІ ў Беларусі працуюць сёньня на таго ці іншага “дзядзю” ў рэжыме СМДІ – сродкаў масавай дэзінфармацыі). Але бываюць моманты, калі гістарычныя падзеі настолькі падпіраюць, што прымушаюць пераключыцца на іх акцэнтаваньне і тлумачэньне. Так і сёньня мы часова перапыняем працу над папярэдняй тэмай, каб зафіксаваць тое, што адзначана ў загалоўку.
Віталь Хромаў, Алесь Астроўскі, Барыс Керзач
Сустрэчы прэзідэнтаў Расеі (Мядзьведзева, Пуціна) з прадстаўнікамі расейскага і міжнароднага габрэйства сталі ў апошнія дзесяцігоддзі сістэматычнымі. Гэта адбываецца практычна рэгулярна напярэдадні гадавіны вызваленьня Асьвенцыма ў канцы Другой сусьветнай вайны, якое ў сьвеце шырока адзначаецца як “Дзень памяці ахвяр халакосту” [адразу нагадваем: у Асьвенцыме акрамя габрэяў загінула шмат палякаў, беларусаў, рускіх, украінцаў, пра што гаворыцца рэдка… – Рэд.]. 19 студзеня г.г. адбылася чарговая такая сустрэча з прэзідэнтам Расеі Ул. Пуціным (гл. фота). У ёй з габрэйскага боку сярод іншых удзельнічалі галоўны рабін Расеі, адначасна прэзідэнт Федэрацыі габрэйскіх арганізацый Расеі (ФГАР) Берл Лазар і прадстаўнікі Еўрапейскага габрэйскага кангрэсу (ЕГК) на чале з Вячаславам Кантарам. Прычым, Лазар сядзеў разам з Пуціным, а Кантар – насупраць.
Рэдакцыя.
З пачатку Новага года мы назіраем ў інфармацыйнай прасторы нарастаньне хвалі матэрыялаў, якія сьведчаць, што “Захад” вырашыў зрабіць Пуціна для сябе канчаткова нерукапаціскальным. Каб нашы чытачы не ўпусьцілі гэты момант, мы вырашылі зафіксаваць і на нашым сайце некаторыя прыклады такіх матэрыялаў – “чорных метак” для Пуціна.
Летась 4 лютага ў Чыкагскай Радзе па глабальных справах адбыўся выступ вядучага прадстаўніка STRATFOR (гл. папярэдні матэрыял) спадара Джорджа Фрымана (на фота ён справа; зьлева вядоўца – Нік Брэнд). На Ютубе была выстаўлена частка інтэрвю сп. Фрымана (гл. тут: https://www.youtube.com/watch?v=BxY6YEl2Uso). У ёй адкрыта агалошваецца палітыка ЗША ў нашым ваколбеларускім рэгіёне. Мы вырашылі падаць у тэкставым выглядзе гэтую, найбольш важную для нас, частку выступа сп. Фрымана і на нашым сайце, паколькі яна дапаўняе і вобразна ажыўляе наш папярэдні матэрыял.
Рэдакцыя.
Віталь Хромаў, Алесь Астроўскі, Барыс Керзач
Натуральна, што поўны “швах” у дачыненьнях расейскай імперыі з вонкавым сьветам, крызісны стан яе эканомікі, нарастаньне атмасьферы страху ды ўнутрыграмадскай напружанасьці, якія спалучаюцца з шавіністычна-імперскім шаленствам “эліты” і аблудствам масаў, выклікаюць у многіх жаданьне прадказаць бліжэйшую будучыню гэтай імперыі. Бо ўсім відавочна – той стан, у якім Расея знаходзіцца сёньня, ня можа працягвацца ня толькі бясконца, а і дастаткова доўга. У гэтай сітуацыі многія сьпяшаюцца прадказваць Расеі лёс СС. Слова “крах” стала вельмі распаўсюджаным пры спробе зазірнуць у яе бліжэйшую будучыню (на 2-5 гадоў). Але, у якой форме і ў якім кірунку крах? Што павінна адбыцца і ўва што цяперашняя Расея павінна пераўтварыцца? – цікавыя пытаньні, на якія хочацца мець больш-менш праўдзівы адказ. Каб не памыліцца з прагнозам, давайце пачнем са зьбіраньня максімальна вялікай калекцыі ўсіх магчымых варыянтаў расейскай будучыні ў бліжэйшыя гады.
Віталь Хромаў, Алесь Астроўскі.
Мы, вядома, не прарокі, але ў наш пераходны час і з нагоды Новага году, відаць, абавязаны паразважаць над магчымай будчыняй расейскай імперыі (бо апошняя адна з галоўных прычын нашых беларуска-літвінскіх праблем). Натуральна, мы, як рэалісты, будзем арыентавацца не на мроі цьмяных асобаў, на якіх натыкаешся ў сеціве, як на паганкі ў лесе, а на факты, меркаваньні аналітыкаў, наш досьвед. Каб паспрабаваць асьвятліць тэму, давайце спачатку паслухаем палітычнага аглядальніка Алега Панамара (гл. фота). Яго артыкул ““Мяккі” Абама настроіў увесь сьвет супраць Расеі й перадаў прывітаньне” мы ўзялі адсюль: (https://inforesist.org/myagkiy-obama-tverdo-nastroil-ves-mir-protiv-rossii-i-peredal-privet/). У ім спадар Алег пералічвае праблемы ў сьферы міжнародных дачыненьняў, якія “Расея” назьбірала на сваю галаву за апошні час. Выстаўляем тэкст у нязначна адрэдагаваным выглядзе.
Алесь Астроўскі
Апошнія паўтары гады даводзіцца шмат часу праводзіць за кампутарам. Праца ў цэлым механічная і дазваляе адначасна праслухоўваць на youtube розныя аўдыё-матэрыялы. У выніку гэтых праслухоўваньняў маю́ ўвагу прыцягнулі шмат расейскіх публічных асоб – сярод іх некалькі калялібералаў (то бок, былых і новых лібералаў ды іхных наймітаў, якія імкнуцца падаваць сябе ў новым іміджавым абліччы). Усе гэтыя людзі дэманструюць грамадска-палітычныя погляды, якія зьяўляюцца антыпуцінскімі й у многіх іншых асьпектах прыймальныя для прыстойных людзей. Таму да гэтых каляліберальных асоб я вырашыў прыгледзецца паўважлівей. А раптам сярод іх могуць быць нашы патэнцыйныя саюзьнікі? Бывае ж так, што ў чалавека адчыняюцца вочы на сьвет, ён пачынае бачыць яго зьмест і сэнс, а затым прымае прынцыповае рашэньне пачаць служыць дабру…
Рэдакцыя.
Выраз “на вайне, як на вайне” заклікае быць падрыхтаваным да таго, што там варагуючыя бакі могуць выкарыстаць адзін супраць аднаго якія заўгодна прыёмы – нават самыя неверагодныя, падступныя, гнюсныя – толькі б дасягнуць тактычнага посьпеху. Інфармацыйная вайна не зьяўляецца выключэньнем з гэтага правіла…
