nashaziamlia.org

Асьветна-адукацыйны, грамадазнаўчы сайт для беларусаў: аналіз, прагноз, сілы, інтарэсы, сьветагляды, ідэі, ідэалогіі, праграмы, мэты.

1.3. Беларусь сёньня

Прырода зла: у эксьперыментах і ў жыцьці

9 красавіка, 2008 | 2 каментарыя

Дар’я Бабылёва (паводле rnd.cnews.ru/liberal_arts/reviews/index_science.shtml?2008/03/14/292162);

Віталь Хромаў, Алесь Астроўскі

Ð�аÑ�аванÑ�нÑ�.GIF 

У каментары да аднаго з нашых папярэдніх артыкулаў, прысьвечаных уладнай параноі, чытач Сяргей пытаецца: “А тыя шматлікія “людзі”, што выконваюць загады параноіка – хто яны? Якое атачэнне было ў Леніна, Сталіна, Гітлера? Чаму людзі не адыходзяць убок ад параноіка, а транслююць вар’яцва на ўвесь народ?”. Пададзены ніжэй матэрыял – спроба адказаць на гэтае пытаньне з прыцягненьнем навуковых даных. Артыкул ілюстраваны фотадакументамі маральных катаваньняў у Іраку ў турме Абу-Грэйб, якія сталі шырока вядомыя сусьветнай грамадскасьці некалькі гадоў таму (верхні шэраг), а таксама актамі фізічнага гвалту супраць актыўных шчырых беларусаў з боку служак цяперскага рэжыму на вуліцах сёньняшняга Менску (ніжні шэраг).

Рэдакцыя.

Далей »

Барысу Кіту – 98 гадоў

7 красавіка, 2008 | Няма каментараў

Паводле Тацяны Поклад (www.svaboda.org/content/Article/1050825.html

Ð�Ñ�Ñ� Ð�аÑ�Ñ�Ñ�.JPG 

Учора (06.04.2008 г.) беларускаму асьветніку і сусьветна вядомаму навукоўцу Барысу Кіту споўнілася 98 гадоў. У 1930-40-х гадах Барыс Кіт працаваў для беларускай адукацыі на роднай Наваградчыне і Віленшчыне – у Віленскай беларускай гімназіі быў выкладчыкам і дырэктарам. Ён дапамагаў атрымаць асьвету многім вясковым беларусам, ратаваў моладзь ад вывазу на прымусовыя працы ў час гітлераўскай акупацыі, калі ачольваў семінарыю і школу ў Паставах і Маладзечне.  Ад 1948 году Барыс Кіт жыў ў ЗША, ад 1950 году браў удзел у падрыхтоўцы першых амэрыканскіх касьмічных і ракетных сыстэмаў. Барыс Кіт першым разьлічыў прынцыпы выкарыстаньня вадароду як паліва для касьмічных ракет, ён – аўтар першага ў гісторыі навукі падручніка па ракетнай тэхніцы і ракетным паліве.  Прафэсар, доктар філязофіі у галіне матэматыкі, акадэмік Міжнароднай акадэміі астранаўтыкі і многіх іншых міжнародных і нацыянальных акадэмій і аб’яднаньняў. Апошнія 35 гадоў Барыс Кіт жыве ў Франкфурце-на-Майне ў Нямеччыне. На свае юбілеі ён атрымлівае віншаваньні ад прэзыдэнта ЗША.

Далей »

Роберт Боўм: Беларусь – дыктатура, а не дэмакратыя…

6 красавіка, 2008 | 2 каментарыя

Паводле Аляксея Знаткевіча (svaboda.org/content/Article/1050378.html)

Ð�оÑ�м.JPG 

2 красавіка, у час, калі Дж.Буш наведваў Украіну, на пытаньні слухачоў “Свабоды” і наведнікаў яе сайту адказваў дырэктар аддзела Дзярждэпартамэнту ЗША ў справах Беларусі, Малдовы і Ўкраіны Робэрт Боўм (гл.фота). Мы лічым мэтазгодным падаць гэтае інтэрвю (y невялікім скароце) – і таму, што там было нашае пытаньне, і таму, што лічым усё інтэрвю вельмі важным, і каб прадэманстраваць удзячнасьць за падтрымку з боку ЗША ў нашай бядзе.

Рэдакцыя.

Далей »

Здрада – раз, здрада – два…

4 красавіка, 2008 | 16 каментарыяў

Рэдакцыя.

Ð�дÑ�аднÑ�кÑ�.JPG 

У той жа дзень, 2 красавіка, калі побач з расейскай амбасадай арыштавалі Паліну Дзьякаву і Паліну Кур’яновіч за спробу правесьці пікет пад бел-чырвона-белымі сьцягамі й лозунгам “Расеі – не!”, іншая група палітыкаў проводзіла на сумна вядомым Бангалоры свой мітынг пад супрацьлеглымі ідэямі яднаньня з Расеяй… Найперш гэта былі вядомыя актывісты групы Фралова, да якіх далучыліся партыі БСДП (Грамада) і ПКБ. Ідэолагам усёй гэтай дзіўнай лявацка-імперскай кампаніі выступіў с-р Парфяновіч.

Далей »

Пачаў працу сайт Леаніда Маракова

3 красавіка, 2008 | Няма каментараў

Рэдакцыя.

�а�ако� 1.JPG

Пачаў працу інтэрнэт-сайт “Даведнiкi Леанiда Маракова «Рэпрэсаваныя грамадскiя i культурныя дзеячы Беларусi» (адрас: www.marakou.by)

Далей »

Наша справаздача за 2 гады працы

1 красавіка, 2008 | 2 каментарыя

Рэдакцыя

�аказ�н�к�.GIF

З 1 красавіка г.г. споўнілася 2 гады працы рэдакцыі. Асноўныя нашы дасягненьні вы бачыце ў табліцы. Зь яе, напрыклад, вынікае, што ў параўнаньні з першым годам працы нашы чытачы ў тры разы актыўней удзельнічаюць у каментаваньні матэрыялаў, у столькі ж павялічылася колькасьць прачытаньня найбольш перадавога матэрыяла, якім на сёньня зьяўляецца 1-я частка (усяго іх 8 ) артыкула “Наша галоўная праблема – этнацыд, наша мэта – беларуская дзяржава!”, (адрас: https://nashaziamlia.org/2006/04/04/14). Істотным для нас зьяўляецца тое, што на нас можна выйсьці праз пашукавік Google.com, іншыя пашукавікі, што нас аднойчы працытаваў знакаміты www.kavkazcenter.com. У сьпіс беларускіх інтэрнэт-СМІ нас уключыў адзін зь Медыя-каталогаў (адрас: peoplefm.nfshost.com/?p=58).

Далей »

“Беларусь – у Эўропу!” (?)

31 сакавіка, 2008 | 3 каментарыя

Яўген Мурашка

���а�ка1.JPG

Прачытаў гэты заклік апазыцыі – і дзіву даўся. Ну, думаю, Яўген, пакуль ты ў Нямеччыне жыруеш ды плаваеш, як сыр ў масле, Беларусь наша…таго… цю-цю на Варкуцю. Ўсхапіўся, дастаў мапу, зазірнуў, а сэрцца тук-тук, тук-тук, а калі праўда, што Беларусь… таго і цю-цю?. Не, на месцы, якраз пасярэдзіне той самай Эўропы. Адлегла ад сэрца, а ў маіх мазгах застаўся сумнеў, бо мапа 1995 г. Ці мала чаго. Хуценька сеў на ровар і ў краму, набыў навяк (нават муха ня сядзела), тут жа, на месцы, разгарнуў, зазірнуў і канчаткова супакоіўся: на месцы мая каханая, родная Беларусь, на месцы, менавіта там, дзе і належыць ёй быць.

Далей »

Слёзы роспачы і немачы, альбо Куды падзеліся “важдзі”? (П пр-п 13)

31 сакавіка, 2008 | 4 каментарыя

Сяргей Высоцкі

��д��� апаз����.JPG

Часам раздражняе ўласная інтуітыўная здатнасць прадбачыць расклад бліжэйшых падзей, палітычных акцый. Так адбылося і з акцыяй “аб’яднанай апазіцыі” ў Дзень Незалежнасці 25.03.2008 г. На сайце www.nashaziamlia.org былі размешчаныя мае артыкулы, у якіх папярэджваў аб маючым адбыцца правале. Але ступень правалу пераўзышла нават мой прагноз. Сапраўды, пра які ўзровень арганізацыі можна было казаць, калі людзі ішлі прама ў процілеглых напрамках… Адчай і боль дэзарганізаваных, кінутых, збянтэжаных грамадзян. Роспач і слёзы ад сваёй немачы.

Далей »

“Летні час” (Д пр-п 98)

29 сакавіка, 2008 | Няма каментараў

Ча� ле�н�.JPG
У сувязі з тым, што наш народ у бліжэйшыя суткі будзе зноў заганяцца ў стрэс з-за прымусовага пераходу “на летні час”, мы, для затраўкі, падаем артыкул Віктара Лаўруса, прысьвечаны гэтаму пытаньню (паводле n-t.ru/tp/ie/zlv.htm), а далей тое-сёе абмяркуем і вызначымся.

Рэдакцыя.

Далей »

Калі правіць баль параноя…

28 сакавіка, 2008 | 3 каментарыя

���нал���а� паг�ом.JPG

Мы – ня сайт навінаў, а ідэалагічны. Мы настроеныя на нясьпешны аналіз стратэгічных пытаньняў і ня маем магчымасьці рэагаваць на бягучыя падзеі. Аднак бываюць выпадкі, калі мы вымушаныя гэта рабіць. Ну, як не адрэагаваць на тое, што спадзеў на “лібералізацыю” рэжыму закончыўся так хутка. 25 і 27 сакавіка г.г. усё пачалося зноў –  масавыя зьбіцьці й арышты мірных дэманстрантаў, масавая ператрусы ў рэдакцыях і кватэрах журналістаў.  З нагоды таго, што адбываецца, мы заяўляем пра свой пратэст і падмацоўваем яго артыкулам Алеся Астроўскага, надрукаваным у газеце “Пагоня” яшчэ ў 1995 годзе.   

Рэдакцыя.

Далей »

Адкрыты ліст Алены Захаранка да Аляксандра Казуліна

27 сакавіка, 2008 | Няма каментараў

�а�а�анка-�аз�л�н.JPG
Да нас у рэдакцыю з просьбай надрукаваць адкрыты ліст да Аляксандра Казуліна зьвярнулася дачка былога міністра ўнутраных спраў Беларусі Юрыя Захаранкі Алена Захаранка. Мы выконваем яе просьбу, вычакаўшы, як прыстойныя людзі, патрэбны час пасьля вядомай трагедыі ў сям’і Казуліных. Каб усім чытачам была зразумелая фабула падзеі, спачатку мы пададзім словы А.Казуліна, якія сталі прычынай адпаведнай рэакцыі з боку сям’і былога міністра – вельмі паважанага чалавека.

Рэдакцыя.

Далей »

Ці патрэбнае беларусам адраджэнне шляхецкага стану

27 сакавіка, 2008 | 47 каментарыяў

Галіна Арцёменка (з Нямеччыны)

����менка.JPG

Такое пытанне у некаторых беларусаў выклікае насмешку над тым, хто пытае, у іншых – надзею. Сапраўды, гэтая тэма незвычайная для вуха беларусаў. Але спачатку невялікі аналіз.

Далей »

Любое добрае падтрымаем: дзьве заявы “адзінага”

26 сакавіка, 2008 | 2 каментарыя

��л�нкев��.JPG

Наш падыход да любых падзеяў у Беларусі быў і будзе выключна канструктыўны і дэмакратычны – ўсё, што адпавядае аб’ектыўным інтарэсам беларускага народу, мы падтрымліваем; з усім, што ім пярэчыць – мы змагаемся.  Таму мы палічылі магчымым выставіць дзьве заявы А.Мілінкевіча з нагоды падзеяў вакол 25 Сакавіка. Тое, што мы лічым станоўчым, выдзелена тоўстым шрыфтам, негатыўнае – абмеркавана пасьля тэкстаў.

Рэдакцыя.

Далей »

“Аб’яднаная апазіцыя” і… кроў на сьнезе

26 сакавіка, 2008 | Каментары (1)

Рэдакцыя.

�ен�к 25 �акав�ка.JPG

Учора, 25 сакавіка, увесь беларускі сьвет адзначаў 90-я угодкі БНР. Адбывалася гэта ў розных формах – і ў хатах за сьвяточнымі сталамі, і на вуліцы. У сваю чаргу ў апошнім варыянце недзе гэта было мірна (як, напрыклад, у Гародні каля Каложы і знака “Пагоня на Грунвальд”, дзе каля 14 гадзін сабралася група актывістаў – кветкі, нашыя сьцяжкі, прамовы, віншаваньні й… адсутнасьць міліцыі), а недзе суправаджалася жорскім зьбіцьцём беларусаў (як, напрыклад, у Менску). Падзеі, якія адбыліся ў сталіцы Беларусі, несумніўна былі найбольш значныя. Туды былі ўкінутыя ўсе рэсурсы “аб’яднанай апазіцыі”, а таму па тым, як адзначэньне адбылося там, можна судзіць і аб стане ўладаў, і беларускага грамадства, і “аб’яднанай апазіцыі”. Аналіз падзеі традыцыйна пачнем з фактаў, узятых з www.svaboda.org/content/Article/1049207.html, а таксама непасрэдна ад менчукоў.

Далей »

Спачатку праўда, потым аб’яднанне

24 сакавіка, 2008 | 2 каментарыя

Сяргей Высоцкі (старшыня незарэгістраванай Беларускай Партыі Свабоды)

Ð�Ñ�Ñ�оÑ�кÑ� 2.JPG 

Узнікла нядаўна ў мяне спрэчка з адным нашым “дэмакратам”, чалавекам, які ў курсе ўсіх апазіцыйных павеваў, ходзіць на ўсе мітынгі.

– Вось хутка будзе падзея, збяруцца ўсе (назваў дату акцыі). Ты будзеш?

– Не, не буду.

Далей »

Беларусы выходзяць і за нацыянальную ідэю, і за справядлівасьць

23 сакавіка, 2008 | Няма каментараў

Падаем частку інтэрвю, якое Ганна Соўсь узяла ў Зянона Пазьняка (поўны тэкст тут: www.svaboda.org/content/Article/1048448.html)

Рэдакцыя.

Ð�азÑ�нÑ�к 2.JPG 

Соўсь: “Якія з каштоўнасьцяў БНР застаюцца і сёньня актуальнымі для беларускіх патрыётаў?” 

Пазьняк: “Актуальна тое, што дзеячы БНР у вельмі цяжкіх умовах акупацыі, у цяжкіх умовах так званага Берасьцейскага міру, які заключылі чужыя людзі, і якім разрывалі Беларусь на часткі, у гэтых цяжкіх умовах дзеячы беларускага Адраджэньня паднялі сьцяг Незалежнасьці. Яны запалілі зорку, якая гарыць па сёньняшні дзень. Фактычна яны адрадзілі Вялікае Княства Літоўскае ў тых межах, акрамя Жмудзі, у якіх яно існавала ў залаты век сваёй гісторыі. І гэтае адраджэньне ўжо адбылося пад новай назвай, назвай Беларусь. Гэты ўсе ідэі і гэтыя пэрспэктывы былі закладзеныя і прапісаныя дзеячамі БНР. Я маю на ўвазе і грамадзкі лад – рэспубліканскі, і дэмакратыя, і нацыянальная дзяржава, і нацыянальныя межы, і этнічны склад, і культура, і будучыня. Гэтыя ідэі ўсе былі закладзеныя, і пра іх мы гаворым як пра ідэалы БНР. І гэтым ідэаламі жыло ўсё беларускае адраджэньне. І ўдалося іх ізноў паставіць на парадак дня і вярнуць незалежнасьць у часе беларускай нацыянальнай рэвалюцыі ў 1991 годзе. 25 жніўня, як і 25 сакавіка – гэта вялікая дата нашай гісторыі”.

Далей »

Сёньня ў Гародні першую агульнанацыянальную дыктоўку па беларускай мове напісалі 250 чалавек

22 сакавіка, 2008 | Няма каментараў

��к�о�ка. �а�одн�.JPG

Усё адбывалася ў памяшканьні Таварыства беларускай школы. Дыктоўку пісалі з 12 гадзін да 16.30 ў пяць этапаў (бо ў памяшканьні ТБШ можна было размясьціць да 60 чалавек). Тэксты для ўдзельнікаў, якія былі рознымі, чыталі паэтка Данута Бічэль, бард Віктар Шалкевіч, былая настаўніца Тамара Талерчык (на фота справа), кіраўніца хору “Бацькаўшчына” Вера Кунцэвіч і студэнтка унівэрсытэту імя Янкі Купалы Хрысьціна Марчук. Кожны раз перад пачаткам дыктоўкі той, хто яе чытаў, выступаў з кароткай прамовай. Былая настаўніца сп-ня Талерчык, у прыватнасьці, сказала: “Шаноўныя сябры, вы ведаеце, зь якой мэтай сёньня праводзіцца дыктоўка. Гэты 2008 год ААН вызначыла Годам моваў. А хутка будзе сьвята абвяшчэньня Беларускай Народнай Рэспублікі. І вось у гонар гэтага вялікага нашага сьвята ўсе беларусы сьвету будуць пісаць агульнанацыянальную дыктоўку. Так што будзем пісаць”.

Дыктоўку пісалі самыя розныя людзі – студэнты, пенсіянэры (нават, ветэраны ВАВ), настаўнікі, выкладчыкі з навуковымі ступенямі, бацькі зь дзецьмі… Абсалютная бальшыня ўдзельнікаў не пабаяліся здаць яе на праверку, хаця можна было адразу забраць дыктоўку для сямейнага архіву.

Рукі прэч ад Беларусі!

22 сакавіка, 2008 | Каментары (1)

Яўген Мурашка, Германія

Ð�Ñ�Ñ�аÑ�ка.JPG 

Крамлёўскія паны!

Усяму сьвету ўжо даўно надакучыла ваша вечнае імкненьне да сусьветнага панаваньня. Перш чым кіраваць чужымі краінамі, навучыцеся гаспадарыць на сваёй зямлі. Паглядзіце, да чаго вы давялі сваю краіну? Навокал бандытызм, п’янства, сіроцтва. А што ў вас робіцца ў войску? Дый у вас няма сказу бяз мата, без злачынства – няма дню, без падману – хвіліны. У вас рукі па локаць у крыві: дзе ступіць ваш сапог, куды дацягнецца рука – там рэкі крыві. Вы ўжо даўно зьнішчаеце наш працавіты беларускі народ. Што вам трэба ад яго?

Далей »

Клан “аб’яднанай апазіцыі”

22 сакавіка, 2008 | Каментары (1)

Сяргей Высоцкі

Ð�Ñ�Ñ�оÑ�кÑ� 1.JPG 

Сённяшняя беларуская палітычная сітуацыя – надзвычай складаная. Нельга ацэньваць нашае становішча без глыбокага аналізу гісторыі, нацыянальнага этнагенэзу беларусаў, спецыфікі беларускай ментальнасці і характару. Беларусы яшчэ не мінавалі стадыю нацыянальна-дзяржаўнага станаўленьня. Таму, якія б новыя красамоўныя палітычныя “тэнары” не спявалі на блізкі заходняму вуху лад пра правы асобы, слабасць палітычных партый, адсутнасць свабоды СМІ – усё гэта толькі другасная частка аб’ектыўнага па змесце этапа нацыянальна-вызвольнай барацьбы. Не могуць пакуль беларусы цудоўна ўладкоўваць правы меншасцяў, калі самі на мяжы жыцця і смерці… [у такіх абставінах беларусы ня маюць права нічога іншага рабіць, як займацца найперш сваімі інтарэсамі; іншае – проста здрада свайму народу. – Рэд.]  

  Далей »

Рыгор Сітніца: На сапраўдных маральных прынцыпах трымаецца жыцьцё

20 сакавіка, 2008 | Няма каментараў

С��н��а.JPG

Мы вырашылі падаць інтэрвю, якое ўзяў у Рыгора Сітніцы з нагоды 50-гадовага юбілею Аляксандр Уліцёнак (арыгінал тут: svaboda.org/content/Transcript/1048274.html), паколькі ў ім узьняты важныя пралемы – у прыватнасьці, гаворыцца пра сувязь паміж свабодай і маральлю (хаця зь некаторымі поглядамі сп-ра Рыгора мы пагадзіцца ня мажам). Сп-р Сітніца – удзельнік шматлікіх рэспубліканскіх ды міжнародных мастацкіх імпрэзаў. Творы мастака знаходзяцца ў музэях Беларусі, Польшчы, Грэцыі, Нямеччыны, у прыватных зборах многіх краінаў. Ён першы намесьнік старшыні Беларускага саюзу мастакоў. У апошнія дзесяць гадоў спрабуе сябе ў паэзіі, публіцыстыцы: лаўрэат двух літаратурных прэмій – «Полымя-2003» і «Залаты апостраф-2007».

Рэдакцыя.

Далей »

В. Сіўчык: “Юбілей БНР адсьвяткую на вуліцы”

19 сакавіка, 2008 | Няма каментараў

С����к.JPG

На пытаньне Галіны Абакунчык: “Чым ёсьць 90-я ўгодкі абвяшчэньня Беларускай Народнай Рэспублікі для Беларусі сёньняшняй? Як лепей адзначаць юбілей БНР?” – адказвае адзін з арганізатараў і заяўнікаў сьвяткаваньня ў розныя гады Вячаслаў Сіўчык. За гэта ў 1997 годзе супраць яго была распачатая крымінальная справа. На знак пратэсту палітык трымаў 30-дзённую галадоўку ў зьняволеньні. 25 сакавіка 2004 году Вячаслаў Сіўчык разам з аднадумцамі зь лёзунгамі “Няхай жыве БНР” прыкаваўся ланцугамі на Кастрычніцкай плошчы Менску (падаем паводле www.svaboda.org/content/Article/1048346.html).

“Сьвяткаваць 25 сакавіка я буду традыцыйна. Натуральна, што я прыйду на плошчу Якуба Коласа. І калі ў мяне будзе такая магчымасьць, то пасьля мы будзем сьвяткаваць у мяне ў хаце разам з усёй сям’ёй. Я вельмі спадзяюся, што дажыву да таго часу, калі гэта будзе сьвятам усяго майго народу, бо больш сур’ёзнай даты ў ХХ стагодзьдзі ў нашай нацыі няма… Для мяне гэта дата ня толькі абвяшчэньня нашай дзяржаўнасьці ў ХХ стагодзьдзі, але гэта таксама дата, асьвечаная нашымі шматлікімі змагарамі. Я ніколі не забуду ўспамінаў нашых эмігрантаў, у якіх распавядалася, што 25 сакавіка 1940 году аднаго беларуса так зьбілі ў вілейскай турме, што ён ня мог гаварыць. Адзінае, што ён мог зрабіць — гэта напісаць на пыле камэрнага вакна лічбу 25. Я ведаю найноўшую гісторыю нашай краіны, я ведаю, якія намаганьні даводзілася прыкладаць беларускім патрыётам, каб гэтая дата заставалася на менскіх вуліцах. Для мяне гэта таксама вельмі важна”.

  • Старонкі

  • Катэгорыі

  • Апошнія запісы

  • Архівы