3.5. Героі сярод нас
Сіянізм і антысемітызм
24 лістапада, 2007 | Няма каментараўМіхась Кукабака (сьнежань 2002 г.)
У сітуацыі неабходнасьці маральнага выбару варта зьвяртацца да маральных аўтарытэтаў. Таму, працягваючы аналіз сіянісцкай тэмы, мы вырашылі зьвярнуцца да меркаваньня Міхася Кукабакі – вядомага дысідэнта, праваабаронцы, грамадскага дзеяча і, што вельмі прыемна для нас, беларуса па паходжаньні. Па прафесіі ён – просты рабочы, цяпер жыве ў Маскве, супрацоўнічае зь Хельсінскай Асацыяцыяй. Паводле www.gulag.ipvnews.org сп-р Міхаць у 1968 годзе адмовіўся ўдзельнічаць у здушэньні “Праскай вясны” і заявіў уладам: “Калі пашлёце, буду вымушаны павярнуць свой аўтамат супраць Саветаў – выступіць на баку чэхаў”. За гэта ды іншае быў паддадзены персьледу. У 1977 годзе Кукабаку памясьцілі ў “шпіталь сьпецтыпу”. Праз год яго асудзілі за “антысавецкую агітацыю і прапаганду”. Калі тэрмін закончыўся, яго зноў падоўжылі. Так было некалькі разоў. Сп-р Міхась адмовіўся напісаць сьпецыяльную заяву з абяцаньнем ніколі больш не займацца “антыдзяржаўнай дзейнасьцю”. У выніку ён стаў апошнім савецкім дысідэнтам: быў выпушчаны з турмы толькі ў сьнежні 1988 г. – сьпецыяльна да сесіі ААН з удзелам М.Гарбачова. Яго імя ў дэмакратычных краінах стала сімвалічным. Вызвалілі яго пад ціскам міжнароднай грамадскасьці з актыўным удзелам Андрэя Сахарава.
Рэдакцыя.
УКРАІНСКІ ДЗЁННІК
12 лістапада, 2007 | Каментары (1)
Падаем чарговы артыкул Сяргея Высоцкага. Ілюструем яго фотаздымкам помніка лідэру Арганізацыі ўкраінскіх нацыяналістаў (АУН) Сьцяпану Бандэру, які нядаўна адкрыты ў Львове.
Рэдакцыя.
ФІКСУЕМ АКТЫ ЎЛАДНАГА ВАРВАРСТВА – 15
12 лістапада, 2007 | Няма каментараў
Вяртаемся ў Беларусь. Тут цяперцы ў сваёй сатанінска-этнацыднай дзейнасьці супраць беларускага народу не супыняюцца. А таму пара падаць чарговую падборку фактаў іх злачынстваў у гэтай сьферы за апошні час. Папярэджваем, усё зафіксаванае будзе выкарыстана як доказная база ў будучых судах…
Рэдакцыя
Перадвыбарны маніфест Уладзіміра Букоўскага: РАСЕЯ НА ЧЭКІСЦКІМ КРУЧКУ (частка 1)
10 лістапада, 2007 | Няма каментараў
Мы лічым гэты матэрыял надзвычай каштоўным з пазіцый дастаткова дакладнага тлумачэньня мінулага, сёньняшняга стану і магчымай будучыні расейскай імперыі – нашай галоўнай небясьпекі на ўсходзе. Шмат думак паважанага Ўладзіміра Букоўскага могуць быць выкарыстаны і для фармаваньня Праграмнага вобразу будучай беларускай дзяржавы (паволе http://blogsnews.ru/doc_17193/).
Рэдакцыя.
Леанід Маракоў: “Зразумела, чаму гэтая ўлада рэабілітуе наркамаў НКВД”
29 кастрычніка, 2007 | Няма каментараў
26 кастрычніка ў Менску адбылася прэзентацыя чарговай кнігі Леаніда Маракова “Ахвяры і карнікі”. У ёй разам з тысячамі імёнаў бязьвінна закатаваных у гады сталінскага тэрору прыведзеныя і дзясяткі прозьвішчаў тых супрацоўнікаў НКВД, якія ўдзельнічалі ў допытах і катаваньнях арыштаваных. Пасьля прэзентацыі аўтар кнігі прыйшоў у “Вольную студыю”, дзе ў яго ўзяў інтэрвю Міхась Скобла (паводле svaboda.org/articlesfeatures/society/2007/10/6C1D11AB-C058-4B5C-AC53-30DF831F7706.html).
Рэпрэсіі ў Беларусі. Ці толькі гісторыя?
29 кастрычніка, 2007 | Няма каментараў
Сёньня 29 кастрычніка. А таму мы часова перапыняем выстаўленьне кнігі Алеся Астроўскага “Адэкватная сьхема нашай рэчаіснасьці”, каб адзначыць 70-ю гадавіну піка рэпрэсій у Беларусі і на ўсёй тэрыторыі былога СССРа, якія былі арганізаваныя ўсё яшчэ з невядома якімі мэтамі (гэта думка аўтара пададзенага ніжэй матэрыялу). 1937 г. лічыцца найбольш крывавым за ўсю гісторыю савецкіх рэпрэсій. Чаму камуністычная ўлада ўзяла на ўзбраеньне масавыя расстрэлы і высылкі? Якім быў агульны маштаб рэпрэсій? У якім ракурсе гісторыя сямідзесяцігадовай даўніны ўспрымаецца ў сённяшняй Беларусі? На гэтыя й іншыя пытаньні Алеся Кудрыцкага – прадстаўніка “Офісу за дэмакратычную Беларусь”, адказвае Ігар Кузняцоў, кандыдат гістарычных навук, дацэнт, каардынатар беларускага аддзяленьня Міжнароднага гісторыка-асветнага, дабрачыннага і праваабарончага таварыства “Мэмарыял”, сябра Беларускай асацыяцыі журналістаў. На фота ўверсе – Крыж пакутаў у Курапатах, адрэстаўраваны сябрамі й прыхільнікмі КХП БНФ.
Словы “сталінскія рэпрэсіі” ўжо даўно зрабіліся трывалым словазлучэньнем. Але ці слушна абмяжоўваць рэпрэсіі рамкамі перыяду кіраваньня Іосіфа Сталіна?
Актыўныя рэпрэсіі [у сучасным успрыняцьці трэба пісаць – самы сапраўдны крывавы масавы тэрор. – Рэд] пачаліся нашмат раней, а менавіта – адразу пасьля кастрычніцкага перавароту. У сьнежні 1917 г. была створана спецслужба ВЧК на чале з Дзяржынскім, якая ўпершыню выпрабавала на практыцы пазасудовыя расправы. Зь яе дапамогай без усялякай бачнасьці судоў ці трыбуналаў зьнішчаліся палітычныя ворагі.
Рашыўся абнародаваць праўду? – антысемітчык!
6 кастрычніка, 2007 | 3 каментарыя
Быў час, калі мы прынялі на сябе абавязак сачыць за праявамі такой ганебнай соцыяпаразітнай зьявы, як сіянізм, якая пусьціла карані і ў нашай Беларусі (дарэчы, ва ўсёй адкрытай беларускамоўнай інфармацыйный прасторы ў найноўшай гісторыі мы першыя такія і мы гэта ведаем…). Сярод шматлікіх спосабаў яе выяўленьня ёсьць адзін просты і надзейны. Сіянізм заўсёды там, дзе людзей, якія шукаюць і распавядаюць гістарычную ці навуковаю праўду альбо ставяць пытаньне аб парушэньні сацыяльнай справядлівасьці, аб’яўляюць… антысемітчыкамі. Вось у такіх сітуацыях (дакладна як па сімптомах хваробы – хваробу) можна сьмела выяўляць прысутнасьць габрэйскага шавінізму – сіянізму, і… саміх сіяністаў. Тое, што пра адну такую сітуацыю распавядзе радыё “Свабода” (паўторым: радыё “Свабода”!), мы не чакалі. Аднак 4 кастрычніка г.г. Валер Каліноўскі падаў цікавае інтэрвю зь Віктарам Хурсікам (гл. http://svaboda.org/articlesfeatures/society/2007/10/04ED4370-D27F-49B2-9ED9-AF57CD770844.html). Спачатку пададзім гэтае інтэрвю цалкам, каб не было ніякіх непаразуменьняў, а потым абмяркуем.
Рэдакцыя.
Некаторыя этнацыдчыкі імкнуцца стрэсьці зь сябе злачынствы “этнацыднай вертыкалі”
23 верасня, 2007 | Няма каментараўРэдакцыя (гаворка пойдзе пра старшыню Канстытуцыйнага суду Беларусі Рыгора Васілевіча – яго фота ўнізе; матэрыял грунтуецца на рэпартажах карэспандэнта радыё “Свабода” Ігара Карнея).
18 верасьня старшыня Канстытуцыйнага суду Беларусі Рыгор Васілевіч падчас сэмінару, прысьвечанага пытаньням міжнародных стандартаў у галіне правоў чалавека і правасудзьдзя, адзначыў, што “ў беларускай Канстытуцыі замацаваная недапушчальнасьць дыскрымінацыі грамадзянаў паводле рэлігійнага, палавога, расавага і моўнага прынцыпаў”. “З усім, апроч мовы, у нас добра”,– заявіў Васілевіч і нагадаў, што “адказнасьць за непавагу да дзяржаўнай мовы ніхто не адмяняў”. У якасьці прыкладу дыскрымінацыі паводле моўнай прыкметы Рыгор Васілевіч згадаў выпадак з жыхаром Гомелю Сяргеем Сямёнавым.
У Баранавічах над гарадзкой управай зьявіўся наш бел-чырвона-белы сьцяг
14 мая, 2007 | Няма каментараўРэдакцыя (паводле радыё “Свабода”)
Сёньня раніцай жыхары Баранавічаў убачылі на будынку гарадзкой адміністрацыі, што на цэнтральнай плошчы гораду, бел-чырвона-белы сьцяг. Усталяваў яго там актывіст незарэгістраванай арганізацыі “Малады фронт” Яраслаў Грышчэня. Ён уначы замяніў на будынку сімвал улады цяперашняй посткамуністычнай бюракратыі – цяперцаў – на наш беларускі нацыянальны бел-чырвона-белы сімвал… У горадзе зьявіліся яшчэ некалькі бел-чырвона-белых сьцягоў, але міліцыянты не знайшлі асобаў, якія гэтак адзначылі “сьвята афіцыйных сьцяга і герба”. Дый Яраслаў папаўся толькі таму, што супрацоўнікі міліцыі прагледзелі відэастужку з камэры сачэньня, якая зафіксавала дзеяньні падлетка. У выніку міліцыянты прыйшлі да Яраслава, калі той яшчэ спаў. Яны патлумачылі маці, што гэта ён замяніў сьцяг на будынку гарадзкой управы.
Яраслава Грышчэню завялі ў пастарунак і склалі на яго адміністрацыйны пратакол за дробнае хуліганства. Паколькі хлопец непаўнагадовы, то справу накіруюць у баранавіцкі выканкам на разгляд адміністрацыйнай камісіі. Акрамя гэтай справы Яраслаў мае статус падазраванага ў крымінальнай справе, якую распачаў КДБ супраць “Маладога фронту” за “ўдзел у незарэгістраванай арганізацыі”. 30 траўня, у дзень, калі пачнуць судзіць ягоных паплечнікаў у Менску — Насту Палажанку, Зьмітра Хведарука, Алега Корбана, Аляксея Янушэўскага і Барыса Гарэцкага — Яраславу споўніцца 18 гадоў.
Юры Туронак і Міхась Скобла пра Саюз беларускай моладзі (СБМ)
8 мая, 2007 | Няма каментараўПаводле радыё “Свабода”.
Да кніг прафэсара Юр’я Туронка (гл. фота) ў Беларусі апошнім часам назіраецца павышаная ўвага. Паводле апытаньня газэты “Наша Ніва”, ягоная “Мадэрная гісторыя Беларусі” прызнаная лепшай кнігай 2006 году. А частка накладу другога дасьледаваньня – “Людзі СБМ” – была сёлета сканфіскаваная супрацоўнікамі КДБ на складзе МГА беларусаў сьвету “Бацькаўшчына”. Пра гэтую, сканфіскаваную, кнігу мы й гутарым зь Юр’ем Туронкам у ягонай варшаўскай кватэры на вуліцы Тамковай.
Ражэ Гарадзі. ГАЛОЎНЫЯ МІФЫ ІЗРАІЛЬСКАЙ ПАЛІТЫКІ (Частка 3: “Няўжо я антысеміт, калі сьцьвярджаю, што габрэі не былі адзінымі ахвярамі?”)
26 красавіка, 2007 | Няма каментараўЧастка 2. Ражэ Гарадзі ў шэрагах “Рэвізіянісцкай школы”
24 красавіка, 2007 | Няма каментараўАўтар артыкула, пададзенага ніжэй, Юрген Граф – швайцарскі навуковец, супрацоўнік Інстытута перагляду гісторыі, Лос-Анжэлес. Выкрывае гістарычныя міфы, створаныя сусьветнай закулісай для абгрунтаваньня сваіх прэтэнзій на сусьветнае панаваньне і пераўтварэньне людзей у шрубак новага сусьветнага парадку (паводле http://www.palestine-info.ru).
Рэдакцыя.
Ражэ Гарадзі: “Я ВА ЎСІМ І ЗАЎСЁДЫ ШУКАЮ ПРАЎДУ” (Частка 1: “Альбо ты калабарацыяніст, альбо ўдзельнік Супраціву”)
24 красавіка, 2007 | Няма каментараў
Мы ў рэдакцыі былі вельмі зьдзіўленыя, калі некаторыя нашы чытачы знайшлі элементы “антысемітызму” ў нашых матэрыялах, бо, па праўдзе, нават самых дробных праяваў гэтай ганебнай зьявы ў нас няма і ня можа быць (мы нічога ня маем супраць габрэйскага, арабскіх ды іншых семіцкіх народаў як такіх: жывіце сабе на здароўе ды ўзбагачайце генетычную і культурную разнастайнасьць чалавецтва). Іншая справа, што мы лічым нашым прамым абавязкам шукаць, аналізаваць і папярэджваць наша беларускае грамадства пра самыя розныя соцыяпаразітычныя зьявы – найперш пра расейскі імперыялізм (!), але ў тым ліку і пра сіянізм.
Навадворская пра сябе, Расею і Беларусь
20 красавіка, 2007 | Няма каментараўВалерыя Навадворская нарадзілася ў 1950 годзе ў Беларусі ў Баранавічах. Да першага арышту ў 1969 годзе за “антысавецкую агітацыю і прапаганду” вучылася ў інстытуце замежных моў імя Тарэза. Скончыла факультэт замежных моваў Маскоўскага пэдагагічнага інстытута. Займалася самвыдатам. У савецкія часы неаднаразова была асуджаная за дысыдэнцкую дзейнасьць. У 1988 заснавала “Дэмакратычны саюз”, цяпер лідэр партыі “Дэмакратычны саюз Расеі”. Некалькі дзён назад Валерыя Навадворская дала он-лайн інтэрвю, арганізаванае радыё “Свабода”. Падаем яго часткова ў больш сістэматызаваным выглядзе, згрупаваўшы пытаньні й адказы на іх па раздзелах. Не з усімі выказваньнямі сп-ні Навадворскай мы згодныя – найменш з тымі, якія прысьвечаны беларускай гісторыі й беларускай апазіцыі (гэта зразумела – яна іх проста ня ведае…). Найбольш каштоўнымі лічым тыя, якія прысьвечаны характарыстыцы апазіцыі расейскай і расейскай палітычнай сітуацыі.
Рэдакцыя.
Айцец Л.Акаловіч: “У людзей сьвецяцца вочы, калі яны чуюць багаслужбу і казань на роднай мове”
19 красавіка, 2007 | Няма каментараўУчора ў “Начной Свабодзе” карэспандэнт Аляксей Знаткевіч узяў інтэрвю ў вядомага сьвятара Беларускай Аўтакефальнай Праваслаўнай Царквы айца Леаніда Акаловіча. Гэта унікальны чалавек, прысутны ў апошнія гады на шмат якіх акцыях апазіцыі, што надзвычай важна для многіх (гл. фота ўнізе: айцец Л.Акаловіч у цэнтры падзей 25 сакавіка 2006 году). Сьвятароў іншых канфесій там, як правіла, не бывае… Падаем гэтае інтэрвю са скарачэньнямі.
Рэдакцыя.
Мы павінны ўжо сёньня змагацца за праўду
8 красавіка, 2007 | Няма каментараўCяргей Дудаліч [Сяргей Ёрш], “Пагоня”, 1994, № 33, 14-20 кастрычніка.
Кожны раз надзвычай прыемна назіраць праявы сапраўднага інтэрнацыяналізму. На гэты раз на сайце чачэнскіх змагароў за свабоду сваёй Бацькаўшчыны – Ічкерыі – (http://kavkazcenter.com/russ), мы раптам натрапілі на артыкул, прысьвечаны змаганьню беларускіх партызанаў супраць нямецкай акупацыі ў час Другой сусьветнай вайны і супраць расейскай акупацыі ў першыя гады пасьля яе (дарэчы, гэта дакладна тое, што рабілі ў той жа час ва Украіне г.зв. бандэраўцы). Яго аўтар беларускі гісторык Сяргей Ёрш. У сваім каментары да артыкулу чачэнцы (няўжо ў іх больш магчымасьцяў падымаць важкія пытаньні беларускай гісторыі, чым у нас, беларусаў?) адзначаюць, што тэма, якую ўздымае беларускі навуковец, вельмі актуальная, “… паколькі марыянэткавы рэжым спрыяе акупацыі краіны Расеяй і ўсё, што здольна так альбо інакш умацаваць нацыянальную самасьвядомасьць людзей, паддаецца жорсткаму перасьледу. Асобныя групы беларускіх патрыётаў змагаюцца супраць такога становішчы спраў і праўдзівае асьвятленьне нядаўніх гістарычных падзей зьяўляецца істотным асьпектам іх барацьбы з рускім імперыялізмам і яго памагатымі”. Акрамя таго, што сказана, як кажуць, “у яблачка”, чачэнцы далі спасылку на аўтарскі сайт сп-ра С.Ярша http://autary.iig.pl/jorsz/art_publicystyka_01.htm. У знак падтрымкі любых сапраўды інтэрнацыянальных памкненьняў, мы друкуем пададзены чачэнцамі артыкул, нягледзячы на тое, што ён ужо выстаўляўся ў Гарадзенскай дэмакратычнай газеце больш 12 гадоў.
Рэдакцыя.
Беларускі Супраціў
20 сакавіка, 2007 | Няма каментараўАндрій Блінець
Гэты матэрыял узяты з украінскага сайту www.banderivets.org.ua. Зыходзячы з павагі да аўтара артыкула, арганізатараў сайту і да ўсяго украінскага народу, падаем артыкул так, як ён быў выстаўлены, на украінскай мове.
Рэдакцыя.
Героі сярод нас: Леанід МАРАКОЎ
7 лістапада, 2006 | Няма каментараў
Многім, хто жыве цяпер, здаецца, што геніі й героі ў беларуска-ліцьвінскага народу былі калісьці. Сапраўды, з гістарычнай персьпектывы, хто быў кім, бачна лепей. Але людзі, якіх нашы нашчадкі назавуць сваімі героямі, жывуць і сёньня сярод нас. Толькі часта мы іх не заўважаем. Напрыклад, Пазьняка, і ў шмат чым заслужана, ведае практычна кожны беларус, а многіх іншых людзей, якія заслугоўваюць павагі НЯ МЕНШАЙ, бывае, ведаюць літаральна адзінкі. Гэта НЕСПРАВЯДЛІВА! Сутыкнуўшыся з адным матэрыялам, выстаўленым на сайце tut.by, мы вырашылі адкрыць адмысловую рубрыку «Героі сярод нас», каб ушаноўваць такіх людзей па магчымасьці пры жыцьці. Сёньня, з нагоды «Сьвята Вялікага Кастрычніка», а на справе – даты захопу ўлады ў Расейскай імперыі тэрарыстычна-сіянісцкай групоўкай, мы прадстаўляем такога беларуса-Героя. Інтэрв’юэр і аўтар матэрыялу, выстаўленага на tut.by, Кастусь ЛАШКЕВІЧ.
Рэдакцыя.
69 гадоў таму, у ноч з 28 на 29 кастрычніка ў менскіх скляпеньнях НКВД абарвалася жыцьцё 100 беларускіх інтэлектуалаў: пісьменьнікаў, настаўнікаў, выкладчыкаў, студэнтаў. Платон Галавач, Міхась Чарот, Алесь Дудар, Міхась Зарэцкі……. У ліку 22 зьнішчаных літаратараў быў і любімы вучань Янкі Купалы, 28-гадовы паэт Валер Маракоў, пляменьнік якога ўжо ў ХХІ стагоддзі вярнуў зь небыцьця ДЗЯСЯТКІ ТЫСЯЧ загубленых лёсаў…
Іншыя сайты
