nashaziamlia.org

Асьветна-адукацыйны, грамадазнаўчы сайт для беларусаў: аналіз, прагноз, сілы, інтарэсы, сьветагляды, ідэі, ідэалогіі, праграмы, мэты.

2.5.3. Сусьветная закуліса

Хто і навошта кінуў “петарду” ў неба Расеі? (частка 2)

14 сакавіка, 2013 | 10 каментарыяў

4. Наш аналіз.

Калі запытацца ў жыхароў Беларусі: што адбылося пад Чэлябінскам 15 лютага г.г. – больш за 99% скажуць: “упаў метэарыт”. Так паінфармавалі насельніцтва асноўныя афіцыйныя расейскія і “беларускімя” СМІ – так яно і “думае”. Важная адзнака чалавека масы! Ці ня праўда?

Далей »

Два гатункі “рускіх нацыяналістаў” (гатунак другі – сапраўдныя; частка 2е)

28 верасня, 2012 | 37 каментарыяў

Віталь Хромаў, Алесь Астроўскі

 

 

Наступным “рускім нацыяналістам” можна лічыць генерала Пятрова (гл. фота). Ён сябе так не называў, але па шэрагу аб’ектыўных прыкмет (сістэма каштоўнасьцяў і ўяўленьняў разам з актыўнай грамадзянскай пазіцыяй) гэтага рускага чалавека ўсё ж варта аднесьці да групы асоб, якіх мы цяпер разглядаем. Пачнем з фармальнай біяграфіі.

Далей »

Два гатункі “рускіх нацыяналістаў” (гатунак другі – сапраўдныя; частка 2д)

24 жніўня, 2012 | 16 каментарыяў

Віталь Хромаў, Алесь Астроўскі

Пра Уладзіміра Квачкова (гл. фота) – вайскоўца і адначасна праваслаўнага хрысьціяніна, “рускага нацыяналіста” – мы ўжо ўзгадвалі на сайце ня раз (гл., напрыклад, цікавыя матэрыялы тут: https://nashaziamlia.org/2010/03/11/3142/#more-3142  – і тут: nashaziamlia.org/2010/10/29/3633/). Найбольш жа ён “засьвяціўся” пад канец 2010 года ў сувязі з падрыхтоўкай і правядзеньнем у Маскве мітынгу дэсантнікаў (гл. серыю матэрыялаў пад агульнай назвай “Абвастрэньне вайны паміж вайсковым і алігархічным кланамі расейскай імперыякратыі”; пачынаць тут: https://nashaziamlia.org/2010/10/31/3640/ – заканчваць тут: https://nashaziamlia.org/2010/11/07/3686/). Cамы час прыгледзецца да гэтага неардынарнага чалавека паўважлівей. Пачнем зь біяграфіі.

Далей »

Два гатункі “рускіх нацыяналістаў” (гатунак другі – сапраўдныя; частка 2в)

26 ліпеня, 2012 | Няма каментараў

Віталь Хромаў, Алесь Астроўскі

Наступным “рускім нацыяналістам”, зь якім мы знаёмім нашых наведвальнікаў, зьяўляецца былы губернатар Краснадарскага краю, Дэпутат Дзярждумы, а цяпер Савету Федэрацыі Расеі, прыхільнік камуністаў Мікалай Кандраценка. Праз сеціва зь ім можна пазнаёміцца, дзякуючы кароткай, але яркай прамове на адной з канферэнцый у Маскве па пытаньнях сельскай гаспадаркі (гл. тут: http://www.youtube.com/watch?v=pAGDFxrIPro). Як рускі нацыяналіст, ён шчыра кажа пра рускі народ і яго наўмысны генацыд. Зьвяртаем таксама ўвагу, што Кандраценка свамі землякамі – казакамі – быў названы “бацькам” (Лу-ка назваў “бацькам” сам сябе і пасьля Кандраценкі; таму наш “бацька”… не сапраўдны).

Далей »

Два гатункі “рускіх нацыяналістаў” (гатунак другі – сапраўдныя; частка 2б)

25 ліпеня, 2012 | 17 каментарыяў

Віталь Хромаў, Алесь Астроўскі

 

Сярод тых, хто ў Расеі ўдзельнічае ў супраціве зьнішчэньню рускага народу, дастаткова шмат навукоўцаў. Гэтаму напэўна спрыяе абсалютна неабходны для іх прафесійнай дзейнасьці крытычны (рэалістычны) склад розуму. Адным з найбольш вядомых прадстаўнікоў “рускіх нацыяналістаў” ад навукоўцаў зьяўляецца прафесар Уладзімір Жданаў (фізік і псіхолаг). Многія ўжо маглі завочна пазнаёміцца зь ім, дзякуючы лекцыям на тэму “Як вярнуць сабе зрок па метаду Бейца-Шычко” ці лекцыі пра карысьць для нашага здароўя ад прадуктаў пчалярства.

Далей »

Два гатункі “рускіх нацыяналістаў” (гатунак другі – сапраўдныя; частка 2а)

22 ліпеня, 2012 | Каментары (1)

Віталь Хромаў, Алесь Астроўскі

Сярод асобаў, якія таксама змагаюцца за інтарэсы рускага народа, але істотна адрозьніваюцца ад узгаданай у першай частцы гэтага матэрыяла тусоўкі, у апошнія гады можна было бачыць такіх людзей, як генералы Канстанцін Пятроў і Леанід Івашоў, палкоўнік Уладзімір Квачкоў, былы міністар па друку ва ўрадзе раньняга Ельцына Барыс Міронаў, прафесар Уладзімір Жданаў, губернатар Краснадарскага краю Мікалай Кандраценка (першы “бацька”), некаторыя іншыя (большасьць з гэтых асоб таксама ня супраць заявіць пра сябе, як пра рускіх нацыяналістаў, таксама зьяўляючыся пры гэтым больш ці менш прыхаванымі расейскімі імпер-шавіністамі). Для таго, каб ахарактэрызаваць гэты гатурак рускіх нацыяналістаў варта і ў даным вырадку спачатку зьвярнуць увагу на тое, што хвалюе гэтых людзей, зь якім пасланьнем яны выходзяць да расейскага грамадства, як яны называюць сілы, віноўныя ў бедах рускага ды іншых народаў расейскай імперыі. Прапануем пачаць з сына Барыса Міронава Іван (гл. фота), які, у адрозьненьні ад папярэдняга нашага “героя” спадара Крылова, ужо адседзеў 2 гады у турме да суду па абвінавачаньні ў пакушэньні на Чубайса.

Далей »

Усё больш сьпецыялістаў кажуць пра тэракт. Але пальшавікі справу зачынілі й Абама яе ігнаруе…

14 ліпеня, 2012 | 8 каментарыяў

Рэдакцыя.

Тое, што мы ня маем ніякай перадузятасьці да польскага народу як такога, з усёй выразнасьцю сьведчыць таксама і тое, што мы працягваем сачыць за разьвіцьцём падзей вакол Катыні-2. Гэтая тэма вельмі небясьпечная і мы моцна падстаўляемся. Пра гэта сьведчыць хаця б тое, што ў Беларусі больш ні водная іншая інфармацыйная крыніца – ні афіцыйная, ні апазіцыйная – гэтую вельмі важную і цікавую тэму не закранае. Робяць выгляд, што яна “не актуальная”… Мы ж, як сапраўдныя інтэр-нацыяналісты, працягваем пошук праўды ў трагедыі 10.04.10, ведаючы яе найістотнае значэньне для лёсу польскага народа. Вось бы так хоць якія палякі пачалі адстойваць аб’ектыўныя інтарэсы беларусаў-літвінаў. Хаця б з-за ўзаемнай ветлівасьці, культуры ці з-за шляхецтва, годнасьці, пра якія яны так любяць казаць…

Далей »

Інтэрвю са Сьвятланай Новікавай (частка 3)

8 ліпеня, 2012 | 9 каментарыяў

Далей »

Другая сусьветная вайна вачыма маджахедаў

13 мая, 2012 | 2 каментарыя

Саад Мінкаілаў (на грунце апублікаваных архіўных матэрыялаў)

 

З нагоды адзначэньня цяперцамі й расейскімі імперцамі “сьвята 9-мая”, падаем яшчэ адзін артыкул. Яго аўтар разглядае праблему зусім зь іншай пазіцыі – ідэалогіі ісламу. Ацэнкі спадара Мінкаілава зьяўляюцца, на наш погляд, хаця і не ідэальнымі, але ня менш цікавымі, чым спадара Росава (узята з http://kavkazcenter.com/russ/content/2012/05/09/90496.shtml; нязначна скарочана).

Рэдакцыя.

  Далей »

Заява і загадка Брэйвіка (частка 2: нашы меркаваньні)

7 мая, 2012 | 5 каментарыяў

У папярэдняй, 1-й, частцы гэтага матэрыяла былі сьцісла пададзены матывы ўчынка Брэйвіка зь яго ўласных слоў. Цікава, важна! Ці ня праўда?  (Каму гэтага замала, можна пачытаць Палітычную дэкларацыю Брэйвіка, напісаную на англійскай мове аж на 1.500 старонках – гл. тут: news.nswap.info/wp-content/uploads/2011/07/2083+-+A+European+Declaration+of+Independence.zip ; альбо кароткую інфармацыю пра яе – гл. тут: http://news.nswap.info/?p=73422#more-73422).  А цяпер давайце паспрабуем адысьці ад таго, што нам хочуць скарміць розныя падкантрольныя СМІ ці сам Брэйвік, і наблізіцца да сапраўднай сутнасьці справы.

Рэдакцыя.

Далей »

Выступ Антоні Мацэрэвіча ў Кросьне

21 красавіка, 2012 | Няма каментараў

Гледзячы па ўсім, да польскіх патрыётаў, ад якіх заўсёды адчуваецца імперскі  душок, пачало даходзіць, што калі яны і далей будуць корчыць зь сябе вялікіх дыпламатаў, закранаючы праблему 10.04/10 пад старажытным беларускім Смаленскам, іх ціха перадушаць у ложках падушкамі, а памяць дыскрэдытуюць нашмат больш цынічныя і агрэсіўныя ліберасты (ліберальныя фашысты). І вось, праз 2 гады пасьля трагедыі прадстаўнікі PiS-у нарэшце загаварылі так, як, здавалася, павінны былі казаць даўно. У выніку ў Польшчы накал дыскусіі вакол памянёных падзей яўна пачынае выходзіць на істотна больш высокі эмацыйны і грамадска-палітычны ўзровень. Каб нашы чытачы былі ў курсе гэтых падзей, прапануем (асабліва тым, хто хоць трохі разумее польскую мову) праглядзець гадзінны відэазапіс выступу старшыні камісіі польскага Сейму, якая рассьледуе забойства амаль сотні прадстаўнікоў польскай нацыянальнай эліты.     

Думаем, многія атрымаюць каштоўныя веды. Адрас сайта: http://wiadomosci.dziennik.pl/polityka/artykuly/387764,antoni-macierewicz-z-pis-w-krosnie-o-katastrofie-smolenskiej-jako-wypowiedzeniu-wojny-polsce.html

Рэдакцыя.

 

Пазьняк: “Лукашэнка і Брусель разам гуляюць у гнюсную гульню” (частка 2)

8 сакавіка, 2012 | 36 каментарыяў

Алесь Астроўскі, Віталь Хромаў, Барыс Керзач.

3.

Пазьняк часта гаворыць, што беларускае грамадства (варыянт – народ) павінна нешта там зразумець у грамадска-палітычнай сітуацыі ў Беларусі й вакол яе. У сувязі з гэтым Пазьняку самы час нарэшце самому вызначыцца: што такое беларускі народ, які ён, на што здольны ў тых ці іншых грамадска-палітычных абставінах, што ад яго можна чакаць, у чым на яго варта спадзявацца? Так, адказваючы на пытаньне Навумчыка ў пададзеным вышэй інтэрвю, чым патлумачыць, што ў большасьці беларускае грамадства засталося абыякавым да судовага працэсу над Каваленкам, да ягонага лёсу, Пазьняк заявіў: “Беларускае грамадства зьмянілася ў думках [у лепшы бок. – Рэд.]. Яно яшчэ не зьмянілася ў дзеяньнях, але першы этап ужо прайшло. Яно ўжо думае па-іншаму”. Той жа сэнс – грамадства ўсё больш пачынае “крытычна асэнсоўваць сітуацыю”, у т.л. пагрозу расейскага імперыялізму – быў і ў інтэрвю “Белсату” ў студзені 2011 г. (гл. http://www.youtube.com/watch?v=fL9ZA3jX-Gk; http://www.youtube.com/watch?v=IXSYx6umGPo&feature=related)

Далей »

Што могуць даць дэмакратыі тыя, хто выносіць паскудства на cвае сьцягі? (частка 6, заключная; Д пр-п 131)

8 студзеня, 2012 | 9 каментарыяў

Барыс Керзач, Алесь Астроўскі, Віталь Хромаў


Паскудная, вядома, тэма, за аналіз якой мы ўзяліся. Але, што зробіш, калі-небудзь зь ёй трэба было разьбірацца і вызначацца. Тым больш, што падзеі ў сьвеце прысьпешваюць. Дзякуй богу, наша справа набліжаецца да фінішу (у дадзеным ідэалагічным пытаньні, вядома). Абставіны такія, што многія, хто думае, як мы, баяцца і памоўкваюць у анучку (у т.л. прыкідваючыся “крутымі палітыкамі”), і гэтым пасіўна cаўдзельнічаюць у распаўзаньні зла… Хай сабе. Мы – іншыя, для нас такое непрымальна. Больш за тое – аплаціцца. Мы ў Беларусі зноў будзем аднымі зь першых, і так назаўсёды цяпер застанецца…

Далей »

Што могуць даць дэмакратыі тыя, хто выносіць паскудства на cвае сьцягі? (частка 5; зьвесткі з Украіны)

2 студзеня, 2012 | 7 каментарыяў

Адзін з чытачоў нашага сайта пад нікам “Anton” падаў Е-адрас артыкула, які істотна дапаўняе разглядаемую тэму, аналізуючы сітуацыю ва ўладных органах Украіны.  Некаторыя факты, пададзеныя ў ім, нам патэбны для заключнага аналіза. Хаця не з усімі меркаваньнямі аўтара можна пагадзіцца (нашыя заўвагі адзначаны ў традыцыйным рэдакцыйным стылі […]), шалі пераважылі на карысьць выстаўленьня артыкула на нашым сайце.

Рэдакцыя.

Далей »

Што могуць даць дэмакратыі тыя, хто выносіць паскудства на cвае сьцягі? (частка 4, тэарэтычная; Людская псіхіка як сістэма)

31 снежня, 2011 | 7 каментарыяў

Алесь Астроўскі

Усе мы бачым, што ў соцыяпаразітных і адначасна соцыядэструктыўных сіл (дарэчы, адно без другога не бывае!) лёгка атрымліваецца накідваць, здавалася б, свабодным, культурным і дасьведчаным нацыям розныя збачэнствы-вычварэнствы-мярзоту. Пры гэтым яны – сацыяльныя паразіты – прапагандуюць гэтыя паскудствы ў якасьці ледзь не грамадскай нормы ці “новых, прагрэсіўных павеваў культуры”, а на справе абыдляючы народы па тэхналогіі, вядомай ужо тысячагоддзі (узяць хаця б аповед пра Садом і Гамору зь Бібліі). Гэты факт быў зафіксаваны намі й прадэманстраваны ў першых дзьвюх частках данай серыі матэрыялаў. Агульная і нацыянальная культура пад уплывам садаміі разбураецца, грамадства дэградуе, сем’і з-за дэмаралізацыі распадаюцца, чалавек губляе арыентыры грамадска-этычнай нормы – важнейшыя псіхічныя апоры для людскага жыцьця. Такім чынам, насаджэньне садаміі – відавочнае злачынства! Але гэты злачынны вынік якраз і пастаўлены кімсьці ў якасьці мэты сваёй дзейнасьці… Чаму ж у злачынцаў усё атрымліваецца?! Даць адказ на гэтае пытаньне немагчыма, не даведаўшыся пра тое, што ёсьць чалавек (людскае грамадства) і як пабудавана яго (іх) псіхіка. Псіхіка чалавека як сістэма – вось ён, ключавы аб’ект пазнаньня ў дадзеных абставінах!

Далей »

Што могуць даць дэмакратыі тыя, хто выносіць паскудства на cвае сьцягі? (частка 2; радыё “Свабода” – рупар ліберастызму ў Беларусі)

21 снежня, 2011 | 4 каментарыя

Рэдакцыя

Показку “той, хто плаціць музыкам, той і музыку заказвае”, напэўна, ведаюць усе. Радыё “Свабода”, як вядома, фінансуецца Кангрэсам ЗША. Таму новыя павевы, якія ідуць ад уладаў ЗША, мусяць быць і новай палітыкай гэтага радыё. Мы дапускаем, што занятак, зьвязаны зь неабходнасьцю прапагандаваць разбэшчанасьць і розныя парасексуальныя паскудствы, можа не падабацца многім журналістам беларускай службы радыё “Свабода”. Некаторыя паціху нават супраціўляюцца гэтаму. Мы бачым такія прыкметы… Таму мы зноў падкрэсьліваем, гаворка далей пойдзе ня столькі пра людзей, якія працуюць на радыё “Свабода” і якім трэба неяк жыць, колькі пра ролю гэтай установы, праз якую бачная палітыка заказчыка, а празь яе і мэты ўсё тых жа глабалісцкіх ліберастычна-сіянісцкіх колаў, якія атабарыліся ў ЗША і апанавалі ня толькі фінансы і СМІ гэтай краіны, а і палітычныя інстытуты. Тое, што радыё “Свабода” прапагандуе сексуальныя збачэнствы, уважлівы чытач мог заўважыць ужо па 1-й частцы гэтага матэрыяла. Працягнем прыводзіць факты ўсё таго ж, але на прыкладзе “беларускіх” матэрыялаў за апошнія пару гадоў.

Далей »

Што могуць даць дэмакратыі тыя, хто выносіць паскудства на cвае сьцягі? (частка 1)

19 снежня, 2011 | 14 каментарыяў

Рэдакцыя.

Вядома, паскудства-мярзота бывае рознай. Возьмем адзін зь яе відаў – прапаганду гомафіліі-гетэрафобіі – і на яе прыкладзе пакажам, што мы маем на ўвазе, калі кажам пра мярзоту. Адразу папярэджваем, мы не зьбіраемся нікога асуджаць, хто па ўнутраных прычынах вымушаны знаходзіць для сябе анамальныя формы сексуальнага задавальненьня, робіць гэта ў інтымнай абстаноўцы (адзін ці па ўзаемнай згодзе з дарослым сексуальным партнёрам) і пры гэтым сумленна клапоціцца пра тое, каб не нашкодзіць грамадскай маралі, традыцыйнай і агульнай культуры. Так, у ЗША з-за пэўных, найчасьцей генетычных прычын, каля 3% мужчын і да 1% жанчын сьхільныя да “нетрадыцыйных форм сексу” (у іншых менш касмапалітызаваных краінах гэтыя лічбы меншыя). Ужо сама абсалютная меншасьць людзей са сьпецыфічнымі сексуальнымі жаданьнямі сьведчыць, што гаворка ідзе пра псіха-сексуальныя адхіленьні, анамаліі. Мы такім людзям (як усім іншым, каму не пашанцавала нарадзіцца нармальным, паўнавартасным) шчыра спачуваем і кажам: гэта ваша прыватная справа. Будзе час, мы падрабязна прааналізуем зьяву палавога дзімарфізму і нормы ў палавых дачыненьнях, расставім акцэнты, сфармулюем адпаведныя прынцыпы. Зараз жа гаворка пойдзе пра іншае (!) – пра актыўнае насаджэньне пэўнымі сіламі ў сьферу публічнага таго, што на справе належыць да інтымнай сьферы (ды яшчэ пры гэтым зьяўляецца анамальным). Гэта значыць, прадметам нашага аналізу будзе ня проста нявыхаванасьць, разбэшчанасьць, збачэнства. Гаворка пойдзе пра нешта значна горшае – пра наўмыснае ўкараненьне інтымна-хворага ў публічна-здаровае шляхам прапаганды гомасексуалізма, педафіліі, зоафіліі й іншых форм садаміі. Вось такое насаджэньне мы і лічым мярзотным, абсалютна соцыядэструктыўным, злачынным. І гэта, як кажуць, медыцынскі факт. Пакідаючы на лепшыя часы тэарэтычныя пытаньні гетэрасектуальнай нормы ў сьферы маралі, этыкі, культуры, выхаваньня, мы адразу пераходзім да наступнага пытаньня: што за сілы і навошта выкарыстоўваюць зьяву “нетрадыцыйнай сексуальнасьці”, “гетэрафобнасьці”, якая часта называецца садаміяй, у якасьці палітычнай зброі, накіраванай на разбурэньне як агульнай маралі, так і нацыянальнай культуры? Якія ў гэтых сіл сапраўдныя (схаваныя) мэты?  Давайце пошук адказаў на гэтыя пытаньні пачнем зь невялікай падборкі фактаў, якія назьбіраліся ў нашым рэдакцыйным архіве за апошнія пару гадоў. Што зробіш, трэба вырашаць і такія праблемы…

Далей »

Час ваяваць з ворагамі, узброенымі ЗМЗ – карпаратыўнымі СМІ

14 снежня, 2011 | 5 каментарыяў

Джо Кліфард (Joe Clifford)

Артыкул, які выстаўлены ніжэй, узяты з сайта  http://www.salem-news.com/articles/december032011/wmd-media-jc.php (дарэчы, ЗМЗ – гэта зброя масавага зьнішчэньня). Аўтар – пісьменьнік, які жыве ў Джеймстаўне, штат Род-Айлэнд, ЗША. Пасьля шматгадовай працы настаўнікам сярэдняй школы пачаў вывучаць зьнешнюю палітыку ЗША (яго цікавасьць да гэтай праблематыкі была выклікана правалам амерыканскай палітыкі яшчэ ў В’етнаме) і цяпер нярэдка выказвае альтэрнатыўны афіцыйнаму пункт гледжаньня на грамадска-палітычныя працэсы. Выглядае яшчэ адным Дон-Кіхотам, але ніхто ня здольны абвінаваціць спадара Кліфарда ў няшчырасьці…

Рэдакцыя.

Далей »

У Еўропе зараджаецца ліберальны фашызм

12 снежня, 2011 | 14 каментарыяў

Сяргей Высоцкі

Прэса многіх еўрапейскіх краін надала ўвагу падзеям у Польшчы ў Дзень Незалежнасці 11.11.2011 г.  Мае ўражанні, як непасрэднага ўдзельніка падзеяў, супрацьлеглыя большасці каментароў. Дамінуе тэма аб “зборышчы фашыстаў” са ўсёй Еўропы. Але вось фашыстаў дык я ўбачыў з іншага боку… У Дзень Незалежнасці ва ўсіх краінах кансерватыўныя, правыя і правацэнтрысцкія сілы праводзяць свае акцыі. Ня толькі яны, але яны ў першую чаргу. І гэта нармальна. Людзі, для якіх паняцці Айчыны, роднай культуры, гонару за свой народ не пустыя словы, хочуць адчуць сваю нацыянальную еднасць. Людзі хочуць заставацца людзьмі, захоўваючы памяць пра пайшоўшых героях, не пераўтвараючыся ў двуногіх жывёлаў, кіруемых аднымі інстынктамі.

Далей »

Практычна афіцыйнае паведамленьне пра тое, як “Эўропа” зноў здае Беларусь і Ўкраіну ў расейскую імперыю

1 снежня, 2011 | 8 каментарыяў

Нядаўна гэты ганебны факт вымушана была прызнаць нават пальшавіцка-ліберастычная “Газета Выборчая”. Пра гэта паведаміла радыё “Свабода”, выставіўшы на сваім сайце частку артыкула з “Выборчай” (гл. http://www.svaboda.org/content/article/24402005.html). Мы пераклалі артыкул цалкам і падаем да чытаньня на нашым сайце (узята адсюль: http://wyborcza.pl/dziennikarze/1,84228,10706111,Unia_przegrywa_z_Moskwa_Wschod__ANALIZA_.html). Некаторыя каментары па ходзе тэксту, некаторыя – пасьля.

Рэдакцыя.

Далей »

“Захапі Ўол-Стрыт” – даўно чаканая архіважная падзея (Д пр-п 130)

23 лістапада, 2011 | 6 каментарыяў

Барыс Керзач, Алесь Астроўскі

Зь сярэдзіны верасьня г.г. (а дакладней, зь 17-га чысла) з ЗША сталі паступаць вельмі цікавыя паведамленьні (дарэчы, іх з-за важнасьці вымушаны былі падаваць нават ліберальныя СМІ – такія, напрыклад, як радыё “Свабода”; і гэта нягледзячы на выразны анты-ліберастычны зьмест гэтых паведамленьняў, які, зразумела, хаваўся). Маўляў, у Ню-Ёрку зьявілася група энтузіястаў-дзівакоў (спачатку некалькі дзесяткаў), якія ўсталявалі намёты ў фінансавым цэнтры Ню-Ёрка – паблізу ад Ўол-Стрыт, на плошчы “Дзукоці-парк” на Манхэтэне, і аб’явілі сябе ініцыятарамі стварэньня руху “Захапі (займі, акупуй) Ўол-Стрыт” (Occupy Wall Street). Гэта былі пераважна маладыя людзі, якія прапанавалі арганізавана пратэставаць супраць палітыкі ўладаў, якая праводзіцца ў інтарэсах буйных “міжнародных”, у т.л. фінансавых карпарацый, а не звычайных грамадзян.

Далей »

  • Старонкі

  • Катэгорыі

  • Апошнія запісы

  • Архівы