Аль Бано
Гэты неадназначны артыкул мы атрымалі ад нашага чытача з аднаго з гарадоў Гарадзеншчыны. Склаўшы ўсе “за” і “супраць”, мы вырашылі, што ня маем права яго ня выставіць. Падаем артыкул на суд нашым чытачам.
Рэдакцыя.
2.5.3. Сусьветная закуліса
Валянцін Інгульскі vs Яраслаў Раманчук : альбо як Рыхтуюць да “зьяданьня” Украіну
3 снежня, 2008 | 8 каментарыяў
“Прастымуляваныя” заявай Ганса Віка, мы вырашылі падаць яшчэ адзін артыкул. У ім распавядаецца, што “ліберальныя эканамічныя рэформы” ў дадатак да ўсяго негатыўнага, што пералічана ў папярэднім матэрыяле, яшчэ, як правіла, і не вядуць да паляпшэньня эканамічнага стану краіны… Пры чым тут Яраслаў Раманчук? – запытаюцца некаторыя (гл. фота). Па-першае, ну, не Лукашэнку ж паказваць – той проста суне галаву ў даўгавую пастку – і ўсё. Што пра яго можна яшчэ сказаць?.. Іншая справа Я.Раманчук. Ён у “аб’яднанай апазіцыі” галоўны прапагандыст радыкальных ліберальных рэформ, яго ўзахлёб прапагандуюць усе “незалежныя” “беларускія” СМІ (г.зн., што “Захад” ужо прызначыў яго міністрам эканомікі ў будучы ўрад Мілінкевіча). Раманчук – гэта запланаваная для Беларусі будучыня. Аднак, тое, на чым настойвае ён, ужо зрабілі ў суседніх краінах розныя бальцаровічы ды чубайсы. Жалосныя вынікі, думаем, вам таксама вядомыя…
Рэдакцыя.
Адказ Г.Г.Віку: сярод нас лохаў няма! (Д пр-п 108)
30 лістапада, 2008 | 2 каментарыяРэдакцыя.
Нядаўна радыё “Свабода” паведаміла (гл. www.svaboda.org/content/Article/1353789.html), што “доктар Ганс-Георг Вік (на фота зьлева) лічыць пазітыўным працэс паляпшэньня двухбаковых дачыненьняў” паміж рэжымам Лукашэнкі й кіраўніцтвам Еўразьвязу, бо, на яго думку, “ліберальныя эканамічныя рэформы ў Беларусі прывядуць да дэмакратыі”… Мы даўно заўважылі нездаровую цікавасьць да нашых эканамічных каштоўнасьцяў як з боку заходнікаў, у тым ліку і немцаў (гл. гл. www.svaboda.org/content/Transcript/1328893.html; www.svaboda.org/articlesfeatures/politics/2007/8/3CB8A170-D658-4A09-8F28-21C9E30FB3E7.html), так і з боку розных фрыдманаў, дзерыпасак, абрамовічаў з Усходу (гл. https://nashaziamlia.org/2008/07/17/1447). Акрамя таго, нам добра вядома стаўленьне Зянона Пазьняка да асобы Віка, які, на думку пана Зянона, асабіста вінаваты ў тым, што ператварыў беларускую нацыянальна-дэмакратычную апазіцыю ў сёньняшнюю афіцыйную практычна небеларускую апазіцыю, абсалютна бездапаможную ў адносінах да рэжыму. Але справа не ў асобах. Справа ў прыцыпе: ці сапраўды прыхватызацыя вядзе да дэмакратызацыі, ці словы Г.Г.Віка ўсяго толькі чарговая разводка, разьлічаная на неадукаваных недасьведчаных лохаў? Вось гэтае пытаньне мы і вырашылі паддаць нашаму аналізу.
Каго ўзвышае цяперская ўлада. Частка 8: Падвядзеньне вынікаў (Д пр-п 105, 106)
25 лістапада, 2008 | 10 каментарыяўБарыс Керзач, Алесь Астроўскі
Усе, хто пражыў гадоў па 40 і больш, напэўна маюць у сваіх галовах моцна заселае ўяўленьне аб бальшавіцкай рэвалюцыі (“Вялікай кастрычніцкай сацыялістычнай рэвалюцыі, якая адбылася 7 лістапада 1917 года”), намоўленае бальшавіцкай прапагандай у адпаведнасьці з прыкладна наступнай сьхемай: жылі-былі добрыя дзядзечкі й цётачкі неістотна якой нацыянальнасьці, якія былі вельмі абураныя эксплуатацыяй рабочых і сялян з боку буржуеў-капіталістаў ды розных іншых эксплуататараў. Яны прачыталі “Капітал” К.Маркса, дзе патлумачана, як такая эксплуатацыя адбываецца, і вырашылі зрабіць у Расеі (а затым і ва ўсім сьвеце) рэвалюцыю, каб пабудаваць дзяржаву новага тыпу без эксплуатацыі. Лад, які наважваліся стварыць бальшавікі, зваўся б камунізмам – г.зн. такім, дзе кожны працаваў бы колькі хацеў, а атрымліваў розных дабротаў, колькі жадаў… Але вось недарэчнасьць, за час пабудовы камунізму толькі на тэрыторыі былой Расеі ад іх рук загінула – было расстраляна, закатавана, заморана голадам, закатавана іншым чынам – да 60 мільёнаў чалавек. Так бы мовіць, пабочныя наступствы добрых памкненьняў… Нічога сабе “пабочныя”. З наўмысным, мэтанакіраваным забойствам 60.000.000 людзей нічога ня можа параўнацца! Блякне нават Гітлер! Гэта сатанінскае Злачынства бальшавікоў, якое Лукашэнка адзначае 7 лістапада як дзяржаўнае сьвята (і з гэтай нагоды), мы вырашылі прааналізаваць з крыміналістычных пазіцый. Матэрыялы, пададзеныя вышэй, цалкам абвяргаюць бальшавіцкі міф – казачку для дурняў – і высьвечваюць зусім іншыя прычыны бальшавіцкага Злачынства, іншыя вобразы і мэты злачынцаў, і, што найважней, высьвечваюць сапраўдных заказчыкаў…
Каго ўзвышае цяперская ўлада. Частка 7: Дзіўная “інтэвенцыя” Антанты
20 лістапада, 2008 | Каментары (1)
Вялікае значэньне для разуменьня зьместу падзей у Расеі, якія мелі месца ў сувязі з бальшавіцкім пераваротам, мае таксама аналіз паводзін краін Антанты, якія, здавалася б, павіны былі быць галоўнымі ворагамі бальшавікоў. Тым больш, што пра першыя пасьлярэвалюцыйныя гады нават Ленін казаў наступнае: “На працягу трох гадоў на тэрыторыі Расеі былі арміі англійская, француская, японская. Няма сумневу, што самага малога напружаньня сілаў гэтых трох дзяржаў было б цалкам дастаткова, каб за некалькі месяцаў атрымаць перамогу над намі” (ПСС, т. 42, с.22). А, можа, правільна сказана ў адной з крыніц (www.volk59.narod.ru/inter14.htm): “Славутай “інтэрвенцыі 14 краін супраць савецкай рэспублікі” проста не было. Задача зьнішчыць бальшавіцкую ўладу шляхам прамых ваенных дзеяньняў ставілася толькі аднойчы – 27 кастрычніка 1918 года францускім прэм’ерам Клемансо. Але і тады высаджаныя на поўдні Украіны і ў Крыме дзьве французскія дывізіі нават не ўступілі ў баявое сутыкненьне з войскамі бальшавікоў”. Вось мы і маем чарговы цікавы факт, які патрабуе разьбіральніцтва. Матэрыял ілюструе бальшавіцкі прапагандысцкі плакат і фота некаторых заходніх паліыткаў (Парыж, 1919 год. Зьлева направа: Лойд-Джордж, В.Арланда, Ж.Клемансо, В.Уільсан).
Рэдакцыя.
Каго ўзвышае цяперская ўлада. Частка 6: Фінансаваньне “пралетарскай рэвалюцыі”
16 лістапада, 2008 | Каментары (1)
Пытаньне аб фінансаваньні бальшавікоў з-за мяжы напярэдадні, падчас і пасля рэвалюцыі 1917 года – гэта яшчэ адно вельмі істотнае пытаньне, аналіз якога можа дапамагчы зразумець сапраўдны зьмест тагачасных падзей. Найбольш шуму ёсьць пра “нямецкія грошы” бальшавікоў. Давайце зь іх і пачнем, ведаючы, аднак, што шум нярэдка робіцца для таго, каб схаваць больш істотныя факты за інфармацыйнай шырмай… (матэрыял ілюстраваны фота Парвуса (Ізраіль Гельфанд; зьлева) і Ганецкага (Якаў Фюрстэнберг)).
Рэдакцыя.
Можа, усё ж не “фінансавы крызіс”, а эканамічная вайна?!
31 кастрычніка, 2008 | 2 каментарыяВіталь Хромаў, Алесь Астроўскі
Вымушаны былі зноў на некалькі дзён адхіляцца ад нашых планаў і спрабаваць разабрацца ў крыніцах, механізмах і мэтах глабальнага эканамічнага крызісу, які ахапіў палову планеты. Адно з самых цікавых, што цяпер назіраецца ў сувязі з дадзенай падзеяй – гэта амаль поўная адсутнасьць простага і зьвязнага тлумачэньня ўсяго, што датычыць крызісу. Колькі мы ні шукалі такое тлумачэньне ў сеціве, мы заўсёды натыкаліся толькі на ўзгадваньне пра асобныя праяўвы крызісу і спробы патлумачыць толькі іх (дый тое найчасьцей блытана).
Завабліваньне ў “дэмакратыю” пернікам (Частка 2: чаму вынікаў ня будзе; Д пр-п 104)
24 кастрычніка, 2008 | 5 каментарыяўБарыс Керзач, Алесь Астроўскі
“Нацыя ўсё глыбей падае ў прорву злой бяды, ня маючы права хоць бы гучна заплакаць. Ня кажучы ўжо пра крык, каб памаглі. Не паможа ніхто, як не памагаў ніколі”.
Васіль Быкаў.
Як узгадана ў папярэднім артыкуле, “пуга” ў “змаганьні з рэжымам” не дапамагла і Захад перайшоў на “пернік” (і гэта, падкрэсьлім, нягледзячы на цалкам антыдэмакратычныя выбары ў “палатку”, якія толькі што адбыліся).
Пра вызваленьне народаў Расеі й дэмакратыю ў сьвеце гавораць у прэзідэнцкай гонцы ў ЗША
20 верасня, 2008 | Няма каментараўРэдакцыя
Амерыканскае выданьне Online Journal паведаміла, што некаторыя прадстаўнікі каманды кандыдата ў прэзідэнты ЗША ад Рэспубліканскай партыі Джона Макейна, у прыватнасьці, дарадца кандыдата па вонкавай палітыцы Рэндзі Шойнеман і мультымільярдэр Джордж Сорас, плануюць дамагчыся прызнаньня незалежнасьці шэрагу нацыянальных рэспублік Расеі (www.finugor.ru/?q=node/8826).
“Чорны крук” з Грузіі праляцеў… Падлічым сабранае (Частка 8, заключная)
30 жніўня, 2008 | 2 каментарыяАлесь Астроўскі, Віталь Хромаў
Прайшло тры тыдні пасьля нападу “Расеі” на Грузію. Час падвесьці прамежкавыя вынікі па фактах, якія маюць стратэгічнае значэньне і выявіць якія магчыма толькі ў час вострых грамадскіх землятрусаў. Але найперш варта праверыць, як зьдзейсьнілася тое, што мы спрагназавалі больш двух тыдняў таму, не зьвяртаючы ўвагі на ўсе запэўніваньні ў супрацьлеглым з боку крамлян.
Ці вырашыць МУС Беларусі праблему фіктыўных шлюбаў (частка 2: пагромы ў Заходняй Еўропе і іх прычыны)
25 ліпеня, 2008 | 6 каментарыяўВіталь Хромаў, Барыс Керзач, Алесь Астроўскі
3.
Пачнем з Францыі. Час: канец кастрычніка – пачатак лістапада 2005 году.
У гэтай краіне і ў гэты час мы можам убачыць першыя наступствы (толькі першыя!) “французскай мадэлі” будаваньня дзяржавы і нацыі – фактычна, паўстаньне нашчадкаў афра-арабскіх імігрантаў, якія ў прыгарадах буйных французскіх гарадоў літаральна па ўсёй Францыі пачалі падпальваць аўтамабілі, аўтобусы, школы, граміць клубы, бібліятэкі, крамы і г.д., аказваючы пры гэтым актыўны супраціў паліцыі. Нагадаем, тады за пару тыдняў начных забурэньняў згарэла больш за 10.000 адзінак розных транспартных сродкаў, якія належалі звычайным французам, адбылася вялікая колькасьць іншых дэструктыўных падзей, былі паранены сотні паліцэйскіх. Стаяла пытаньне пра ўвядзеньне арміі… (ілюстрацыя ўверсе з тых падзей)
Халакост вачыма Шэрлака Холмса
16 ліпеня, 2008 | 5 каментарыяўДомерг Палако дэ Мэнас (паводле chitaemknigi.narod.ru/iydei/holokost.htm; www.rv.ru/content.php3?id=7362)
Гэты матэрыял належыць да сьферы інтэлектуальных спрэчак у Францыі, скіраваных на аналіз сіянісцкіх міфаў. Нязначна скарочаны. Рэдакцыя.
ЗША за “адзіную, моцную Расею”? ці ХТО ВЫСТУПАЕ СУПРАЦЬ СВАБОДЫ НАРОДАЎ (частка 3)
13 ліпеня, 2008 | 5 каментарыяўБарыс Керзач, Алесь Астроўскі
Давайце абмяркуем, дык што ж адбылося? На пачатак нагадаем: галоўная мэта выстаўленьня двух папярэдніх артыкулаў заключалася ў магчымасьці праілюстраваць, што выказваньні накшталт “ЗША жадаюць разбурыць Расею”, “Расея заяўляе аб сваіх правах на постсавецкую прастору” і да т.п., якія нярэдка сустракаюцца ў палітычным дыскурсе, ёсьць надзвычай недакладнымі, неадэкватнымі зь ідэалагічных пазіцый, а таму непажаданымі для выкарыстаньня там. Паглядзіце, што адбылося ў дадзеным канкрэтным выпадку: у адным з найуплывовых палітычных часопісаў Злучаных Штатаў Амерыкі выступіла група асобаў, якія прадэманстравалі блізкі падыход да ключавых геапалітычных праблем. Няўжо цяпер і мы павінны казаць, што ЗША выступаюць за тое, пра што казалі яны? А, можа, больш правільней прыглядзецца, што гэта за людзі, інтарэсы канкрэтна якой сілы яны прадстаўляюць? (гэта першае пытаньне). І як суадносяцца гэтыя інтарэсы з інтарэсамі розных народаў (напрыклад, украінскага, беларускага), усёй агульналюдскай цывілізацыі, з адзіным сэнсоўным імператывам яе прагрэсіўнага гуманістычнага разьвіцьця? (пытаньне другое).
ЗША за “адзіную, моцную Расею”? ці ХТО ВЫСТУПАЕ СУПРАЦЬ СВАБОДЫ НАРОДАЎ (частка 2)
8 ліпеня, 2008 | 4 каментарыя
Разам з Кісінджэрам у тым жа нумары “The International Herald Tribune” ад 2 чэрвеня 2008 г. выступіў Стывен Коэн (Stephen F.Cohen). Падаем яго артыкул (паводле www.inosmi.ru/translation/242318.html).
Рэдакцыя.
ЗША за “адзіную, моцную Расею”? ці ХТО ВЫСТУПАЕ СУПРАЦЬ СВАБОДЫ НАРОДАЎ (частка 1)
8 ліпеня, 2008 | 2 каментарыя
У сьферы публічнай палітыкі (г.зн. піяраўскі й дыпламатычна абмежаванай) часта гаворыцца пра “ўзаемаадносіны паміж Расеяй і ЗША”. Аднак ў ідэалагічна-аналітычнай сьферы такі стыль выказваньняў не спрацоўвае. У сувязі з гэтым мы ўжо даўно заклікаем называць дакладныя імёны канкрэтных (дыскрэтных) сілаў (а яшчэ лепш – імёны іх элітаў), якія зацікаўленыя ў правядзеньні той ці іншай палітыкі. Адначасна мы прапануем не ісьці на повадзе жаданьня гэтых сіл схавацца за значна больш маштабнымі і неўтральнымі аб’ектамі (напрыклад, за “Расею” ці “ЗША”). Каб яшчэ раз прадэманстраваць практычнае значэньне прапануемага намі падыходу, вельмі дарэчна падасьпеў матэрыял Яна Максімюка, перададзены па радыё “Свабода” (гл. www.svaboda.org/content/Article/1181292.html). У ім было паведамлена, што тры чалавекі – Генры Кісынджэр, Стывэн Коэн, Дзьмітры Рагозін – выступілі 2 ліпеня г.г. ва ўплывовым часопісе ЗША “International Herald Tribune” з артыкуламі, дзе заклікалі перагледзець палітыку ЗША ў адносінах да Расеі і, увага, не прымаць Украіну ў NATO (!). Гэтая падзея настолькі паказальная, каб прадэманстраваць унутраную разнароднасьць палітычных сілаў у ЗША і розьніцу, часта супрацьлеглую, іх інтарэсаў (і на гэтым фоне яшчэ раз актуалізаваць наш заклік), што не скарыстацца з аказіі было немагчыма. Мы знайшлі артыкулы першых двух палітыкаў, выстаўляем іх, а затым абмяркуем саму падзею.
Рэдакцыя.
“Рускі нэаімперыялізм” па Эдварду Лукасу
12 мая, 2008 | Няма каментараўАндрэй Астальскі
Ужо пару гадоў, як у салідных заходніх выданьнях можна сустрэць артыкулы пад назовам накшталт: “Расея – вораг?” ці “Расея – вораг!”. Натуральна, што іх аўтары маюць погляд на гэтую імперыю, супрацьлеглы таму, які прапагандуе агент расейскай імперыякратыі Аляксандр Рар (яго інтэрвю было пададзена нядаўна на нашым сайце). У студзені г.г. у лонданскім выдавецтве Bloomsbury выйшла кніга Эдварда Лукаса (Edward Lucas) “Новая халодная вайна” (як выглядае вокладка, паказана ўверсе). У ёй аўтар даводзіць, што “Расея стала пагрозай для Еўропы, Амерыкі й сьвету”. З дапамогай сваёй кнігі Эдвард Лукас распачаў кампанію на Захадзе, каб абудзіць і пераканаць грамадства, што час рашуча адкінуць ружовыя летуценьні што да сёньняшняй Расеі. Пра зьмест кнігі можна пачытаць, напрыклад, у артыкуле, які напісаў сам Лукас для “Daily Mail” (гл. тут: www.inosmi.ru/translation/239034.html), ці ў артыкуле, які напісаў Андрэй Астальскі для ВВС (гл. тут: news.bbc.co.uk/hi/russian/international/newsid_7223000/7223467.stm). Сёньня мы прапануем нашым чытачам пазнаёміцца менавіта з апошнім артыкулам.
Рэдакцыя.
Аляксандр Рар: “Развал Расеі? Які жах!”
25 красавіка, 2008 | 2 каментарыя
У працяг двух папярэдніх артыкулаў падаем інтэрвю Аляксандра Рара (узятае адсюль www.inosmi.ru/press/240772.html; намі скарочанае). Гэты чалавек цікавы тым, што ён часта выступае ў розных залежных і “незалежных” СМІ, праводзячы інтарэсы Нямеччыны і… расейскай імперыі. Акрамя таго, ён нярэдка выдае такое, што проста нельга прапусьціць. Аляксандр Рар нарадзіўся ў 1959 годзе. 1977-85 гг. – навуковы супрацоўнік праекта “Расейская эліта” ў Федэральным інстытуце ўсходнееўрапейскіх і міжнародных дасьледваньняў (ФРН). 1982-94 гг. – навуковы супрацоўнік Радыё “Свабодная Еўропа”/ Радыё “Свабода”. З 1995 г. – Дырэктар праграмы Цэнтра Расеі й краін СНД Нямецкага таварыста вонкавай палітыкі. Сталы ўдзельнік “Пецярбургскага дыялога” і дыскусійнага клуба “Валдай”. У 2003 годзе ўзнагароджаны вышэйшай узнагародай ФРН за ўнёсак у разьвіцьцё нямецка-расейскіх адносін. Варта таксама ўлічыць, што пытаньні задавалі расейцы, многія зь якіх кантужаныя расейскай імперскай прапагандай, а многія, несумніўна, канкрэтныя ФСБшнікі, якія падыгрывалі свайму агенту і ўскосна прапагандавалі “Вялікую РаССею”.
Рэдакцыя.
12 гадоў таму Джахар Дудаеў стаў шахідам
22 красавіка, 2008 | Каментары (1)Рэдакцыя (паводле kavkazcenter.com/russ/content/2008/04/21/57822.shtml)
Позна ўвечары 21 красавіка 1996 года ў выніку тэрарыстычнага акту стаў Шахідам першы прэзідэнт Чачэнскай Незалежнай Дзяржавы генерал Джахар Дудаеў. Ракетны ўдар па Дудаеву быў нанесены ў момант, калі чачэнскі прэзідэнт размаўляў па спадарожнікавым тэлефоне ў бязьлюднай мясцовасьці непадалёк ад вёскі Гехі-чу на захадзе ЧРІ.
Ці патрэбнае беларусам адраджэнне шляхецкага стану
27 сакавіка, 2008 | 47 каментарыяўГаліна Арцёменка (з Нямеччыны)
Такое пытанне у некаторых беларусаў выклікае насмешку над тым, хто пытае, у іншых – надзею. Сапраўды, гэтая тэма незвычайная для вуха беларусаў. Але спачатку невялікі аналіз.
Клан “аб’яднанай апазіцыі”
22 сакавіка, 2008 | Каментары (1)Сяргей Высоцкі
Сённяшняя беларуская палітычная сітуацыя – надзвычай складаная. Нельга ацэньваць нашае становішча без глыбокага аналізу гісторыі, нацыянальнага этнагенэзу беларусаў, спецыфікі беларускай ментальнасці і характару. Беларусы яшчэ не мінавалі стадыю нацыянальна-дзяржаўнага станаўленьня. Таму, якія б новыя красамоўныя палітычныя “тэнары” не спявалі на блізкі заходняму вуху лад пра правы асобы, слабасць палітычных партый, адсутнасць свабоды СМІ – усё гэта толькі другасная частка аб’ектыўнага па змесце этапа нацыянальна-вызвольнай барацьбы. Не могуць пакуль беларусы цудоўна ўладкоўваць правы меншасцяў, калі самі на мяжы жыцця і смерці… [у такіх абставінах беларусы ня маюць права нічога іншага рабіць, як займацца найперш сваімі інтарэсамі; іншае – проста здрада свайму народу. – Рэд.]
Іншыя сайты
