Галіна Арцёменка (з Нямеччыны)
Такое пытанне у некаторых беларусаў выклікае насмешку над тым, хто пытае, у іншых – надзею. Сапраўды, гэтая тэма незвычайная для вуха беларусаў. Але спачатку невялікі аналіз.
3.2. Сіянізм і антысіянізм
Спадарства, вязень “свабоды слова” – гэта, напрыклад, Фроліх, а Зьдзьвіжкоў – банальны павакатар (частка 3, заключная; Д пр-п 93, 94)
8 лютага, 2008 | Няма каментараў
Спадарства, вязень “свабоды слова” – гэта, напрыклад, Фроліх, а Зьдзьвіжкоў – банальны павакатар (частка 2)
7 лютага, 2008 | Няма каментараў
Спадарства, вязень “свабоды слова” – гэта, напрыклад, Фроліх, а Зьдзьвіжкоў – банальны павакатар (частка1)
6 лютага, 2008 | Каментары (1)Барыс Керзач, Алесь Астроўскі
1. Факты першай паралелі (зьдзьвіжкоўскія)
Папярэдняя заўвага. У матэрыяле размова пойдзе пра 3-гадовы прысуд спадару Зьдзьвіжкову, пра які, пэўна, ведаюць многія. Гэтая падзея наўпрасткі зьвязаная з глабальнай PR-акцыяй 2-гадовай даўніны пад назовам “Данія абразіла прарока” (на справе, вядома ж, ня Данія, і нават не “дацкі” часопіс). У сувязі з гэтым першае, што мы мусім зрабіць – гэта нагадаць пра наш аналіз іншай PR-акцыі, таксама глабальнага маштабу, пад назвай “Код Да Вінчы” (гл. nashaziamlia.org/2006/07/23/205, nashaziamlia.org/2006/07/23/209) і глабальнага вэрхалу вакол “Канферэнцыі па халакосьце” ў Іране (гл. nashaziamlia.org/2006/12/29/470, nashaziamlia.org/2006/12/30/474). Справа ў тым, што ўзгаданая раней падзея пра “абразу Даніяй прарока” ўжо часткова закраналася ў тых матэрыялах.
Расейская агрэсія супраць Украіны ў 2005-07 гг. Украінцы трымаюць удары…
16 студзеня, 2008 | 3 каментарыяВіталь Хромаў
У апошнія гады мы ўсе зьяўляемся сьведкамі нахабнага ўмяшаньня расейскай імперыякратыі ў справы незалежнай Украіны. Найбольш відавочны прыклад – дэманстратыўная падтрымка Пуціным Януковіча напярэдадні прэзідэнцкай выбарчай кампаніі ў 2004 годзе. Я зрабіў невялікае дасьледваньне дадзенай тэмы ў інтэрвале часу ад абраньня Юшчанкі прэзідэнтам (2005 г.) да нашых дзён. Думаю, украінскі досьвед мае шмат карыснага і для Беларусі.
Барыс Міронаў: «Я – салдат на гэтай вайне!» (частка 1)
3 студзеня, 2008 | Няма каментараў
Падаем інтэрвю Барыса Міронава – былога Міністра друку й інфармацыі РФ. Пры ўсёй неадназначнасьці стаўленьня да яго самога (напрыклад, у многіх выпадкаў, калі ён гаворыць “габрэі”, мы б напісалі “сіяністы”), лічым вартым прыслухацца да многіх яго цьверджаньняў і фактаў. Акрамя таго, варта паважаць людзей, якія ахвяруюцца за свой народ і якіх прэсуюць… (паводле www.rusprav.org/2007/74.htm).
Рэдакцыя.
Чаму сабакагаловы “чалавек году” аддаў перавагу “блакітнаму варышцы” (Д пр-п 85)
31 снежня, 2007 | Няма каментараўВіталь Хромаў, Алесь Астроўскі, Барыс Керзач
Нагадаем. Апошніх восем артыкулаў з фактамі й думкамі, пададзенымі ў іх, былі выстаўленыя для таго, каб найглыбей прааналізаваць падзею “вымушанай праўды”, якой стала абраньне Пуціным Мядзьведзева ў якасьці свайго пераемніка. Давайце падагулім сабранае і паспрабуем удакладніць, у якім стане знаходзіцца расейская імперыя і яе імперыякратыя, а таксама паспрабуем сфармаваць прагноз што да лёсу Беларусі ў бліжэйныя 2-4 гады.
Захад пра “пераемніка”: “У 100 разоў лепей, чым Іваноў”
29 снежня, 2007 | Няма каментараў
Яшчэ адзін кірунак збору матэрыялаў вакол “падзеі вымушанай праўды”, якой стала прызначэньне Мядзьведзева пераемнікам Пуціна, зьвязаны з аналізам рэакцыі ліберальнага Захаду на яе. Падаем гэтыя матэрыялы.
Рэдакцыя.
Біяграфія Мядзьведзева як план для патрыётаў
27 снежня, 2007 | Каментары (1)Аналітычны аддзел арі.ру (паводле ariru.info/doc/?id=3015)
2 сакавіка 2008 года ў краіне прызначаныя выбары іх прэзідэнта. Імя першага кандыдата рэжыма ўжо заяўлена. Гэта пан Мядзьведзеў, запісаны ў пасьведчаньні аб нараджэньні як Дзьмітры. Пакуль ён выконвае абавязкі віцэ-прэмьера Расеяніі. Гэтага чалавека нейкія сілы плануюць зрабіць прэзідэнтам для 120 мільёнаў рускіх. Патрэбна гэта рускім ці не, чым гэта ў канчатковым выніку абярнецца для рускіх – думаем, і так зразумела. Узьнікае пытаньне: як мы можам паўплываць на сітуацыю, дзеючы ва ўмовах рэпрэсіяў, ціску, забаронаў у надзвычай несяброўскім асяроддзі?
Пераемнікам прызначаны чалавек, які ім ніколі ня будзе
27 снежня, 2007 | Няма каментараўМіхаіл Салтан, Глеб Шчарбатаў (паводле ariru.info/doc/?id=3014)
Першага віцэ-прэм’ера і юрыста зь нягромкім голасам і мяккімі манерамі ў якасьці кандыдата ў прэзідэнты абралі “Единая Россия”, Аграрная партия, “Справедливая Россия” і “Гражданская сила”. Тры канфесіі дабраславілі Мядзьведзева: ён веруючы, інтэлігент (З паведамляньняў прэсы Расеяніі).
Каментары да чутак: грызіцеся самі й у Гаагу таксама самі
25 снежня, 2007 | Няма каментараўПётар Хамякоў
З папярэдніх артыкулаў мы пазнаёміліся з адной групай фактаў, неабходных для аналізу “вымушанай падзеі голай праўды”. Гаворка ішла пра сацыяльна-эканамічнае становішча Расеі. Пераходзім да аналізу пераемніка – г.зн. самога сп-ра Мядзьведзева. Паспрабуем высьветліць, да якога народу ён належыць, якую мае сістэму поглядаў, кола сяброў і г.д. Нас будзе цікавіць усё тое, што адказвае на пытаньне: хто ён такі? Натуральна, зьмястоўных адказаў на гэтае пытаньне ў яго афіцыйнай біяграфіі ня знойдзеш. Трэба зноў ісьці да ворагаў пуцінскага рэжыму і “пытацца” ў іх. Таму мы і падаем артыкулы з сайта рускіх шавіністаў ari.ru (дадзены артыкул выстаўляецца паводле ariru.info/doc/?id=3018).
Рэдакцыя.
Чаму Пуцін зусім не жадае застацца прэзідэнтам
24 снежня, 2007 | Няма каментараў
У палітыцы бываюць рэдкія і таму надзвычай каштоўныя сітуацыі (назавем іх “вымушаная падзея голай праўды”), якія ва ўмовах сталай хлусьні палітыкаў пераўтвараюцца ў апорныя кропкі, ня менш важкія па сваіх магчымасьцях для навуковага аналізу, чым тыя, што стварае эфект “крука ў лесе” (апошні мы ўжо выкарыстоўвалі ня раз). Такой “падзеяй праўды” стала нядаўняе прызначэньне Пуціным свайго пераемніка на пасадзе прэзідэнта РФ. У гэтым рашэньні ні згуляць, ні схлусіць немагчама; а, між тым, яно дазваляе зразумець многія “падвязкі”, якія кіруюць сёньня расейскай імперыякратыяй і звонку, і знутры. Таму наперадзе ў нас вялікая аналітычная праца. Лічым вартым пачаць яе з высьвятленьня аб’ектыўнага эканамічнага і грамадска-палітычнага стану расейскай імперыі. Выслухаем прыхільнікаў альтэрнатыўных ідэалагічных кірункаў – спосаб наблізіцца да аб’ектыўнасьці. На пачатак падаем цікавае інтэрвю прадстаўніка ліберальнай плыні, стваральніка расейскага Інстытута нацыянальнай стратэгіі Станістала Бялкоўскага (паводле kavkazcenter.com/russ/content/2007/11/14/54365.shtml). Інтэрвю было дадзена замежнаму журналісту і да таго, як Пуцін абвясьціў сваім перамнікам Мядзьведзева.
Рэдакцыя.
Далей »
Людзі, вы разумееце, што робіце?!..
21 снежня, 2007 | Няма каментараў
У офісе “Хартыі-97” адбылося ўручэньне прэмій імя гэтай арганізацыі ў галіне правоў чалавека за 2007 год. Лаўрэатамі сталі А.Марачкін (?!), І.Мацукевіч, Т.Клімава, Л.Талпузін. Мы пра такую падзею даведаліся другі раз і другі ж раз мы крычым: людзі, вы хаця б трохі разумееце, што робіце?!.. Прычыны такога стаўленьня мы патлумачылі тут: nashaziamlia.org/2006/12/21/457. А калі вам і гэтага мала, калі ўсё хочаце памацаць уласнаручна, параўнайце рэпартаж пра леташняе ўручэньне прэміі (адрас у папярэднім сказе) і рэпартаж “Свабоды” з падзеі гэтага году (www.svaboda.org/content/Article/868558.html). Вы маеце магчымасьць убачыць, як Саньнікаў хлусіць пра тое, што летась ён уручаў “прэмію” Артуру Фінькевічу…
Гегемон, які завальваецца
19 снежня, 2007 | Каментары (1)
Падаем скарочаны пераклад артыкула ў “Asia Times” (ЗША) паводле www.kavkazcenter.com/russ/content/2006/01/20/41152.shtml (аўтар ня быў указаны). Для амерыканскай фіналігархіі й сіянакратыі аўтар выкарыстоўвае сімвалічнае паняцьце “дзядзя Сэм”. Артыкул надрукаваны напачатку 2006 года.
Рэдакцыя.
Планы стварэньня іранскай нафтавай біржы
18 снежня, 2007 | Каментары (1)Красімір Петроў (Krassimir Petrov, “Energy Bulletin”, 21 лютага 2006 г., ЗША; паводле http://www.inosmi.ru/stories/05/09/02/3453/225673.html)
Гэты і наступны артыкулы, якія мы трошкі скарацілі, мы выстаўляем для таго, каб паказаць тэхналогіі, з дапамогай якіх амерыкана-сіянісцкая фіналігархія паразітуе на значнай частцы чалавецтва. Кожнаму беларусу варта ведаць ня толькі, як дзейнічае расейскі імперыялізм (тут мы добра засвоілі, што ён падпарадкоўвае народы праз вайсковую сілу, гвалт, тэрор, праз рускую мову, захоп інфармацыйнай прасторы ды маёмасьці народаў і г.д.), а і як дзейнічае іншы від імперыялізму – сіянісцкі фінансавы.
Рэдакцыя.
Фінансавая дыктатура антыхрыста
17 снежня, 2007 | 2 каментарыяУ працяг узьнятай антысіянісцкай тэмы друкуем цікавы артыкул, узяты з www.rusprav.org/2007/93.htm (поўная версія тут www.russia-talk.com/antichrist.htm). Паняцьце “антыхрыст” – на сумленьні аўтара. Мы аддаем перавагу паняцьцям глабалісцкія “фіналігархія” і “сіянакратыя”.
Рэдакцыя.
У гэтым артыкуле мы пазнаёмімся з мерапрыемствамі, якія праводзяць “будаўнікі” Новага сусьветнага парадку. Адразу зробім агаворку, у гэтым артыкуле мы абмяжуемся толькі фінансавым бокам справы, бо разам з адпаведнай тэхналогіяй гэты бок – адна з галоўных прыладаў “будаўнікоў” Новага сусьветнага парадку. Акрамя таго, гэты артыкул запатрабуе ад чытача пэўнай грамадзянскай мужнасьці й гатовасьці адмовіцца ад шэрагу ўбітых у голавы паняцьцяў, бо факты (і толькі факты!), якія прыведзеныя ў артыкуле, ідуць у разрэз са шматлікімі звычайнымі ўяўленьнямі. Гэта адбываецца з-за таго, што антыхрыст, які па Евангельлі ёсьць “бацькам хлусьні”, старанна хавае свае пляны і дзеяньні да таго моманту, пакуль чалавецтва цалкам не апынецца ў яго ўладзе.
Еўрапейскае поле змаганьня зь сіянакратыяй (Частка 3; Д пр-пы 66, 81, 82, 83, 84)
16 снежня, 2007 | Няма каментараўБарыс Керзач, Алесь Астроўскі, Віталь Хромаў
Еўрапейскае поле змаганьня зь сіянакратыяй (Частка 2)
15 снежня, 2007 | Няма каментараўБарыс Керзач, Алесь Астроўскі, Віталь Хромаў
Еўрапейскае поле змаганьня зь сіянакратыяй (Частка 1)
15 снежня, 2007 | Няма каментараўБарыс Керзач, Алесь Астроўскі, Віталь Хромаў
Гаворачы пра артыкул двух амерыканскіх прафесараў, які некалькі тыдняў таму быў выстаўлены на нашым сайце, немагчыма не адзначыць ня толькі яго вялікае ідэалагічнае значэньне, а і грамадскі подзьвіг аўтараў. Вельмі цяжкую праблему яны ўзьнялі як для Амерыкі, так і для ўсяго цяперашняга “цывілізаванага сьвету”. Што тут скажаш – малойцы, героі! Але пры параўнаньні іх пазіцыі з пазіцыяй, прынятай у нашай рэдакцыі, бачная іншая плоскасьць падачы матэрыялу. Так, у сп-роў Уолта і Міршаймера атрымліваецца, што ёсьць нейкая неверагодная дзяржава Ізраіль, кіраўнікі якой проста ўсе пагалоўна палітычныя геніі. Яны стварылі ў ЗША магутнае лобі, якое сёньня кіруе ўсёй амерыканскай унутранай і вонкавай палітыкай (а разам зь імі й усёй 300-мільённай амерыканскай нацыяй, на 98% негабрэйскай), прычым так, што тая дзейнічае ў інтарэсах маленькай габрэйскай краіны, разьмешчанай на супрацьлеглым канцы сьвету. Як бачыце, ужо проста ясная падача сітуацыі ў аўтарскім кантэксьце выяўляе яе парадаксальнасьць, а, дакладней… міфалагічнасьць. З пункту гледжаньня аб’ектыўнага погляду на сітуацыю, асабліва, калі дадаць гістарычныя факты, ўсё выглядае, вядома ж, інакш.
Іншыя сайты
