Беларусь – наша зямля

Мы вымушаныя часова перапыніць цяперашнюю серыю матэрыялаў, каб зафіксаваць на сайце значна больш актуальныя падзеі, якія маюць месца ва Ўкраіне ў нашы дні. Усялякае рознае і надзвычай важнае, актуальнае адбываецца там на ўсходзе, у Крыме. Але найбольш важнымі, на наш погляд, сталі ўчорашнія падзеі ў Адэсе. Адзін зь лепшых матэрыялаў, прысьвечаных адэскай трагедыі, зь якімі атрымалася пазнаёміцца, трагедыі, справакаванай прарасейскімі сепаратыстамі-тэрарыстамі (карацей, усё тымі ж цітушкамі), мы знайшлі тут: https://www.facebook.com/poll.lenec/posts/655941377832016?stream_ref=5 – і трохі адрэдагавалі. Відавочца (падае сябе пад нікам Poll Lenec) шчыра апісвае, што бачыў і адчуваў. Ілюстрацыі да апісаньня – гэта стоп-кадры, якія некаторыя сябры рэдакцыі зрабілі ўчора, назіраючы за падзеямі ўжывую, а таксама фота, узятыя адсюль: http://sokrytoe.net/15613-odessa-glazami-uchastnika-sobytiy-02-maya-2014-goda.html.

Рэдакцыя.

Далей »

Наступнай фігурай, пазіцыю якой па пытаньні нападу Расеі на Ўкраіну мы вырашылі пісьмова зафіксаваць, зьяўляецца шырока вядомы на прасторах СНД “сын юрыста” і адначасна стары крамлёўскі прыхлябай-правакатар Уладзімір Жырыноўскі.  Мы палічылі, што з разнастайных яго інтэрвю, якія можна паглядзець на Ютубе і якія прысьвечаныя “ўкраінскаму пытаньню”, адным з найбольш паказальных зьяўляецца тое, якое ён даў расейскаму тэлеканалу LifeNews напярэдадні 11 сакавіка 2014 года (гл. тут: http://www.youtube.com/watch?v=wmweLBzWcHM). Падаем ніжэй яго тэкст.

Далей »

Рэдакцыя.

Адна з самых яскравых ілюстрацый расейскага імперскага агідства, прыклады якога мы вырашылі пазьбіраць у сувязі з агрэсіяй расейскай імперыі на Ўкраіну, сталі шэсьце ды мытынг “У падтрымку Крыма і супраць фашызму”, якія адбыліся ў Маскве 15 сакавіка г.г. Галоўным арганізатарам гэтых дзеяў падаецца даволі вядомая сёньня на Расеі асоба –  Сяргей Кургінян (гл. фота зьлева). На мітынгу гэтаму чалавеку давялося цалкам скінуць зь сябе флёр інтэлігента, інтэлектуала, які ён пеставаў раней, і пераўтварыцца ў прапагандысцкага графамана. Відаць, была пастаўлена задача пераплюнуць у гэтай іпастасі старэючага Жырыноўскага ці, нават, дух Гебельса. А, можа, нават самаго…  Каб пераканацца, як нізка давялося ўпасьці пану Кургіняну, можна паглядзець фільм-рэпартаж з таго мітынгу (гл., напрыклад, тут:  http://www.youtube.com/watch?v=O0vyneLOuWI ці тут: http://www.youtube.com/watch?v=lCvcIeHwcqw). Мы ж, са свайго боку, вырашылі дадаткова зафіксаваць у пісьмовай форме выступ новага расейскага прапагандысцкага дараваньня…

Далей »

Можа стацца так, што праз пэўны час сітуацыя вакол Украіны так ці інакш разрадзіцца (гл. папярэдні матэрыял). А яшчэ праз пэўны час расейцы, якія заўсёды імкнуліся падаваць сябе культурнымі, інтэлігентнымі людзьмі, але якія сёньня так бязбашанна-агрэсіўна ўдзельнічаюць у цкаваньні ўкраінцаў, заявяць, што яны нічога падобнага не казалі, што ўпіканьне іх, напамін пра былы ўдзел у псіхічна-інфармацыйнай вайне расейскай імперыякратыі супраць украінскага народу – гэта гнюсны паклёп. У сувязі з гэтым мы адчуваем, што настае час зьбіраньня яшчэ аднаго віду “ўраджаю” – фактаў слоўнага, інфармацыйнага злачынства, зьдзейсьненых з боку расейскіх імперыялістаў. Сёньня мы вырашылі завесьці адпаведную рубрыку (“Фанабэрыя, пыха…”) і зафіксаваць ды выставіць на агульны агляд адзін з прыкладаў такога злачыннага выслоўліваньня. Артыкул мы знайшлі месяц таму на “галоўным сайце рускіх нацыяналістаў” (канкрэтна тут: http://via-midgard.info/news/zheleznyj-zhrebij-broshen-obrashhenie-k.htm).

Рэдакцыя.

Далей »

Вайна паміж Расеяй і Ўкраінай мае вялікую інфармацыйна-псіхалагічную складовую. Сёньня нам усё цяжэй знайсьці аб’ектыўную інфармацыю, датычную як фармальнага, так і зьмястоўнага бакоў падзей гэтай вайны. Справа ў тым, што, дзякуючы агенту Масквы – Лу-ку – інфармацыйнае асяроддзе ў Беларусі знаходзіцца пад поўным кантролем расейскай імперыякратыі. Мы – беларусы-літвіны – вось ужо два дзесяцігоддзі інфармацыйна жывем нібы не ў Беларусі, а ў Расеі. Галоўнае тут, вядома, ЭТНАЦЫД! Але сёньня дадалося яшчэ і тое, што расейская імперыякратыя з-за вайны адключае сваё грамадства (а заадно і нашае!) ад любых аб’ектыўных крыніц інфармацыі (таму, напрыклад, на знакаміты КаўказЦэнтар, інфармацыйным адборам якога мы раней, бывала, карысталіся, у нас сёньня немагчыма выйсьці ні наўпрасткі, ні празь люстэркі; калі хто ў каментарах падкажа, як цяпер гэта рабіць, будзем удзячныя!). Зь іншага боку, пасьля перамогі Майдану, як і варта было чакаць, разышліся сьцежкі-дарожкі ўкраінскіх лібералаў і дэмакратаў-патрыётаў. У выніку, напрыклад, той жа ўкранскі канал Espresso TV дае сёньня інфармацыю толькі на карысьць некаторых украінскіх алігархаў, “ігнаруючы” многае з таго, што неабходна ведаць для складаньня аб’ектыўнай карціны падзей. Таму мы вымушаныя карыстацца другаснымі крыніцамі інфармацыі, якія пасьля аналізу могуць, на шчасьце, даць дастаткова аб’ектыўную інфармацыю. Прыклад такога матэрыяла пададзены ніжэй. 

Далей »

Сёньня апублікаваны афіцыйны тэкст чатырохбаковай заявы, датычнай сітуацыі ва Ўкраіне, па выніках сумеснай сустрэчы афіцыйных прадстаўнікоў ЗША, Еўразьвязу, Расеі ды Ўкраїны, якая адбылася 17 красавіка ў Жэневе (гл. тут: http://www.nytimes.com/2014/04/18/world/europe/text-of-joint-diplomatic-statement-on-ukraine.html?ref=world&_r=0). Мы выставілі ніжэй наш пераклад гэтай заявы, а таксама каментар да яе былога радніка Пуціна і цяперашняга яго апанента Адрэя Іларыёнава (каментар апошняга ўзяты адсюль: http://aillarionov.livejournal.com/675700.html).

Рэдакцыя.

Далей »

На мінулым тыдні многія маглі назіраць, як Парламенцкая Асаблея Рады Еўропы (ПАРЭ) на сваёй сесіі пазбавіла Расею права голасу і кіраўніцтва ў структурах Асамблеі. Былі й напал абмеркаваньня гэтага пытаньня, і адназначная фармулёўка: “Для таго, каб выказаць сваё асуджэньне-неўхваленьне дзеяньняў Расейскай Федэрацыі ў дачыненьні да Украіны, Асамблея прымае рашэньне … прыпыніць права расейскай дэлегацыі галасаваць да канца сесіі 2014 г.” . Пры гэтым за кадрам засталіся паводзіны прадстаўнікоў Расеі ў сесійнай зале і за яго межамі. Дэлегат Украіны ў ПАРЭ Ірына Герашчанка распавяла аб брудных прыёмах пуцінскай “дыпламатыі” й аб хамстве расейцаў на нядаўняй сесіі Асамблеі. Інтэрвю ў яе ўзяў Яўген Кузьменка (матэрыял узяты адсюль: http://sokrytoe.net/15067-irina-geraschenko-o-gryaznyh-priemah-putinskoy-diplomatii-i-o-hamstve-rossiyan.html).

Далей »

З нагоды 4-й гадавіны польскай трагедыі пад старабеларускім Смаленскам у Польшчы ўчора адбыліся розныя падзеі – ад маніфестацый перад расейскай амбасадай у Варшаве да падачы грамадству Мацэрэвічам чарговай нізкі фактаў, якія зноў даводзяць, што авіякатастрофа адбылася з-за тэракту (хто ведае польскую, можа пачытаць тут пра сьляды выбуху ўнутры салона прэзідэнцкага “Тупалева”: http://wpolityce.pl/smolensk/190898-macierewicz-salonka-prezydenta-zostala-rozerwana-w-powietrzu-nie-ma-innego-wytlumaczenia-nasz-wywiad; гл. таксама першыя два фота зьлева). Аднак мы на нашым сайце ўжо падавалі столькі фактаў, якія даводзяць арганізаваную невыпадковасьць сьмерці 96 прадстаўнікоў польскай патрыятычнай эліты на чале з прэзідэнтам Качыньскім, што большасьць нашых чытачоў, якія карыстаюцца рацыянальнай часткай псіхікі, напэўна ўжо больш цікавіць пытаньне, пастаўленае ў загалоўку. На гэтае “чаму?” сёньня адказвае рэдактар Газеты польскай штодзённай (Gazeta Polska Codziennie) Томаш Сакевіч (гл. трэцяе фота). Яго артыкул узяты адсюль: http://niezalezna.pl/53990-po-co-byl-smolensk.

Рэдакцыя.

Далей »

У цяжкі для блізкага нам украінскага народу час хочацца хоць нечым яму дапамагчы. Гэтае пачуцьцё тым больш узмацняецца, калі дзень за днём бачыш, як новыя ўкраінскія ўлады губляюць патэнцыйныя магчымасьці, каб стрымаць усходняга нахабніка, даць яму ясны, адназначны адпор… Таму сёньня мы вырашылі выставіць тэкст, які падае, на наш погляд, цалкам слушныя парады ўкраінцам у іх сітуацыі.  Артыкул завецца “Супрацьстаяць Расеі: біць ворага яго ж зброяй” (узяты адсюль: http://espreso.tv/article/2014/04/08/protyvostoya_rossyy_byt_vraha_eho_oruzhyem).

Рэдакцыя. 

Далей »

Алесь Астроўскі, Барыс Керзач, Віталь Хромаў.

3. Час зьвярнуць увагу на галоўнага ў глабальным маштабе соцыя-паразітнага суб’екта-монстра – глабалісцкую сіянакратыю (гл. сьхему зьлева, якая ўзятая з часткі 3а гэтага ж матэрыялу). Гэтым тэрмінам мы пазначаем ядро глабалісцкай фінансавай алігархіі – то бок, ключавых асоб сярод банкаўскіх сямействаў (аб’яднаных дадаткова юда-габрэйскім паходжаньнем), якім, сярод іншага, належыць група прыватных банкаў пад назвай “Федэральная рэзервовая сістэма ЗША (ФРС)”, а ўнутры яе – станок разам з правам на друкаваньне даляраў. Сіянакратыя знаходзіцца на самым версе піраміды глабальнай масонска-таемнай (закуліснай) улады і адтуль кантралюе большасьць арыстакратычна-манархічных сем’яў т.зв.  “Захаду”, краўніцтва ўсіх важнейшых глабальных карпарацый, амаль усе глабальныя СМІ, а таксама практычна ўсе ключавыя палітычныя фігуры т.зв. “Захаду” (апошнія ў дачыненьні да сіянакратыі ўсяго толькі марыянеткі, прызначаныя забясьпечыць правядзеньне ў жыцьцё яе стратэгічных мэт й інтарэсаў). Асноўныя прозьвішчы сем’яў, галовы якіх складаюць сіянакратыю, наступныя: ракфелеры, ротшыльды, барухі, коэны, морганы, лейбы, куны і г.д. (гл. ілюстрацыю ўнізе).

Далей »

У апошнія месяцы мы толькі тое і робім, што сочым за сітуацыяй ва Ўкраіне і вакол Украіны. Але, чым далей, тым больш перад намі паўстаюць пытаньні. Напрыклад, чаму дасёньня ня звольнены кіраўнік Нацыянальнай тэлерадыёкампаніі, які ў час рэвалюцыйных падзей у Кіеве працаваў супраць Майдану? (гаворка пра гендырэктара Нацыянальнай телекампаніі Ўкраіны Аляксандра Панцелеймонава) Чаму і сёньня надзейна не закрыта расейска-украінская мяжа? Чаму не арыштаваны тыя януковічаўскія “губернатары” на ўсходзе Ўкраіны, якія арганізоўвалі сепаратысцкія акцыі? Чаму працягвае сваю падрыўную дзейнасьць супраць Украіны фракцыя прарасейскіх камуністаў у ВР? Чаму не арыштованы алігархі, якія паціху падыгрываюць (і гэта вядома) расейцам? Чаму ня вяжуць расейскіх “цітушак” ва ўсходніх абласьцях Украіны? Ды іншыя чаму, чаму, чаму… Лепшы матэрыял, які дае ўцямны адказ на даныя пытаньні, мы знайшлі тут: https://www.youtube.com/watch?v=mtXZPxLdujQ#t=116. Хто хоча, можа паглядзець відэа, хто жадае – прачытаць тэкставую форму інтэрвю. Яго дае чалавек зь беларускім прозьвішчам Аляксей Арэстовіч (гл. фота). Ён украінскі псіхолаг, вайсковы аналітык, выведнік. Гэта ня значыць, што абсалютна ўсё ў яго інтэрвю мы прымаем, але, паўтарымся – гэты матэрыял, пакуль, бесканкурэнцыйна лепшы ў сэнсе тлумачэньня сітуацыі, з усяго таго, што мы знайшлі.

Рэдакцыя.

Далей »

“Увага! Жыхары Крыма! Вам варта ведаць, што спроба адрынаньня Крыма ад Украіны робіцца не ў інтарэсах яго рускіх жыхароў, а ў інтарэсах Ізраіля” – паведамляе скандальна вядомы сайт http://via-midgard.info/news/krym-planirovali-otdat-evreyam-i-uzhe-davno.htm  – і працягвае: “Справа ў тым, што ў бліжэйшыя 2-3 гады дзяржава Ізраіль будзе зьліквідаваная ў сувязі зь немагчымасьцю ўрэгуляваньня араба-ізраільскага канфлікту. Пра гэта яшчэ ў 2008 годзе заяўляў Генры Кіссенджар”. Далей на сайце паведамляецца:

Далей »

Артыкул, які выстаўлены ніжэй, мы ніколі б не напісалі самі, а, калі й напісалі, ніколі б не апублікавалі. Іншая справа – Аляксей Шырапаеў (гл. фота). Пытаньні, якія ён уздымае і публічна абмяркоўвае, яму, як рускаму, ставіць і аналізаваць значна спадручней. Ніжэй падаем  развагі спадара Аляксея на найважную сёньня тэму: рэакцыя расейскага (у асноўным рускага) грамадства на ваенную агрэсію расейскай імперыякратыі супраць Украіны (узята адсюль: http://rufabula.com/articles/2014/03/21/russian-as-a-problem).

Рэдакцыя.

Далей »

Рэдакцыя.

Як усім вядома, частка тэрыторыі сувярэннай Украіны па факце ўжо злачынна анэксаваная расейскай імперыяй. Аб неабходнасьці прыняць гэта як данасьць на ўвесь сьвет заявілі ўсе ўладныя структуры Расеі.  А як у гэтых абставінах паводзіць сябе галоўны гарант, які 20 гадоў таму ўзяў на сябе абавязкі па абароне незалежнасьці й тэрытарыяльнай цэласнасьці Ўкраіны? Гаворка, натуральна, пра ЗША. Адказ на гэтае пытаньне мы знайшлі ў інфармацыйнай прасторы. Яго і наша стаўленьне да яго мы падае́м ніжэй.

Далей »

Рэдакцыя.

Пасьля азнаямленьня зь меркаваньнямі пары прыстойных людзей (гл. папярэднія матэрыялы) зноў прапануем пазнаёміцца зь некаторымі асобінамі на Расеі, якія прафесійна прапагандуюць “каштоўнасьці” расейскай імперыі (а на справе зьяўляюцца страшнымі злачынцамі – правакатарамі-падпальшчыкамі будучай вайны!). У нармальных умовах іх трэба было б, немарудзячы, арыштоўваць і судзіць. Але сёньня маем тое, што маем… – яўная прыкмета набліжэньня вайны… Адразу папярэджваем (!), праглядаць запрапанаваныя ніжэй відэа можна толькі людям з устойлівым псіхічным здароўем, бо цяжкая шызафрэнія, якая паступова напаўзае на цябе з экрана, здольная індукаваць псіхічныя расстройствы ў некаторых, здавалася б, цалкам здаровых людзей… Калі вы лічыце, што гатовыя пазнаёміцца з чарговым прадстаўніком сёньняшняга цэху “салаўёў” расейскага імперыялізму, тады глядзіце відэа, напрыклад, тут: https://www.youtube.com/watch?v=lfkId1kNfyM –  тут:  http://nashaplaneta.su/blog/vopros_otvet_pjakin_v_v_ot_17_marta_2014_g/2014-03-18-19826 – і тут: https://www.youtube.com/watch?v=H7UF_D3S8gg.  Гарантуем, атрымаеце істотную прыбаўку да свайго жыцьцёвага досьведу… Дадаткова патлумачым: нейкі Пякін В.В., які выступае з экрана, увесь час узгадвае “Канцэпцыю Грамадскай Бясьпекі” (рус. КОБ). Гэта азначае, што ён заняў у інфармацыйнай прасторы месца генерала К.Пятрова, які раней вёў гэтую тэму, але быў хутчэй за ўсё забіты ў ліпені 2009 года (гл. https://nashaziamlia.org/2012/09/28/5345/). І апошняе: мы не знайшлі ў сябе сілаў, каб перакласьці ў пісьмовую форму хаця б некаторыя “думкі” Пякіна.

Зусім нядаўна Андрэй Іларыенаў даў інтэрвю двум журналістам “Украінскай праўды” – Мустафе Наему і Сяргею Лешчанку (http://www.pravda.com.ua/articles/2014/03/17/7019339/). У 2000-05 гады Іларыёнаў быў дарадцам прэзідэнта Расеі Ўладзіміра Пуціна. Свой пазьнейшы сыход з гэтай пасады патлумачыў так: “краіна спыніла быць палітычна свабоднай”. Сёньня спадар Андрэй зьяўляецца адным з самых цытуемых эксьпертаў па Расеі сярод украінскіх журналістаў – яшчэ летась у кастрычніку Іларыёнаў папярэдзіў аб планах свайго былога боса (гл. “Пуцін лічыць, што частка Украіны павінна належаць Расеі”; http://www.pravda.com.ua/articles/2013/10/10/6999733/). За заклікі супраціўляцца расейскай экспансіі Іларыёнава ў Расеі некаторыя называюць “правакатарам”. Сёньня спадар Андрэй жыве ў Вашынгтоне і працуе старшым навуковым супрацоўнікам прыватнага аналітычнага цэнтра – Інстытута Катона, які вызнае эканамічны лібералізм, а таксама ў Стэнфардскім унівэрсітэце. Што чакае далей Украіну – апавядае Іларыёнаў у новым інтэрв’ю “Украінскай праўдзе”.

Рэдакцыя.

Далей »

Рэдакцыя.

Пасьля правалу спробы разавага і татальнага захопу Ўкраіны з дапамогай Януковіча, расейская імперыякратыя перайшла да захопу Ўкраіны па частках. Але пра тых, хто ёй “сапсаваў танцы”, не забыла. Галоўны герой Майдана – Яраш – быў аб’яўлены “Расеяй” злачынцам, які падлягае затрыманьню (у т.л. з дапамогай сіл міжнароднага вышуку). Праз расейскія СМІ заяўлялася, што Яраш –  “нацыяналіст, бандэравец, экстрэміст, тэрарыст, вораг”, які нібыта папрасіў Доку Ўмарава “пачаць тэрарыстычныя акцыі па ўсёй Расеі”. Некаторыя асабліва барзыя ветэраны-сьпецназаўцы, натхнёныя ўсім гэтым, выступілі ў запале нават з публічнымі пагрозамі ліквідаваць Яраша (гл. http://www.youtube.com/watch?v=na1KymyIGpM). Але мы, нягледзячы на ўсю скандальнасьць сітуацыі, вырашылі пільней прыглядзецца да матывацыі расейскага боку. З доказаў віны Яраша, прыведзеных у расейскіх СМІ афіцыйнымі асобамі ды адстаўнымі сьпецназаўцамі, давайце і пачнем наш аналіз.

Далей »