Журналіст “Камсамолкі” [ён жа носьбіт і прапагандыст шавіністычнага камуна-імперскага сьветагляду. – Рэд.] пабываў у Рэспубліцы Саха (Якуція) і паглядзеў, як там жывуць рускія, якія цяпер – нятытульнае насельніцтва.
Рэдакцыя.
nashaziamlia.org
Асьветна-адукацыйны, грамадазнаўчы сайт для беларусаў: аналіз, прагноз, сілы, інтарэсы, сьветагляды, ідэі, ідэалогіі, праграмы, мэты.
Журналіст “Камсамолкі” [ён жа носьбіт і прапагандыст шавіністычнага камуна-імперскага сьветагляду. – Рэд.] пабываў у Рэспубліцы Саха (Якуція) і паглядзеў, як там жывуць рускія, якія цяпер – нятытульнае насельніцтва.
Рэдакцыя.
Увага! Маскалямі ў адпаведнсьці з традыцыяй нашых продкаў і нацыянальных герояў (Кастусь Каліноўскі) мы завем прадстаўнікоў уладнай піраміды расейскай імперыі – імперыякратаў – непасрэдных атрымальнікаў усялякіх каштоўнасьцяў ад свайго ўладна-паразітнага стану (адносна падпарадкаванага грамадства), а таксама іх прыхлябаяў, якія, у разьліку на костку “з барскага стала”, таксама карыстаюцца імперскім сьветаглядам, падтрымліваюць і прапагандуюць яго. У цяперашняй РФіі да апошніх належаць многія акторы, прапагандысты, журналісты… Адзін з такіх журналістаў Дзьмітры Сьцешын улетку г.г. наведаў Якуцію і напісаў вялікі артыкул у прыўладнай газетцы “Камсамольская праўда” (КП). Паколькі толькі што мы пазнаёміліся з поглядам на праблемы якуцкага народу некаторых яго перадавых прадстаўнікоў, будзе цікавым паглядзець на тое ж з ракурсу прапагандыста расейска-рускай імперска-шавіністычнай ідэалогіі. Кожны чытач сам можа заняць бок тых, хто яму бліжэй. Мы ж па нашай завядзёнцы не заўсёды стрымліваліся, калі ўзьнікала жаданьне тыя ці іншыя думкі аўтара пракаментаваць [як заўсёды, у квадратных дужках]. Матэрыял узяты з сайта www.dpni.org. На фота ўверсе Якуцк летам і зімой.
Рэдакцыя.
Больш за год таму ў рэдакцыю “Каўказ-Цэнтар” прыйшоў ліст ад журналістаў апазіцыйнай “Якуцкай газеты” (г.Якуцк) Андрыяна і Леаніда Мікалаевых (гл. www.kavkazcenter.com/russ/content/2006/01/27/41368.shtml). Ліст дапамагае дадаткова зарыентавацца ў падзеях, якія адбываюцца ў Якуціі. На фота ўверсе: жыхары Якуцка пратэстуюць у час прыезда Пуціна.
Рэдакцыя.
Аял Ойуўнаў, Рэспубліка Саха (паводле http://www.kavkazcenter.com/russ/content/2005/09/14/37494.shtml)
Так здарылася, што аўтар папярэдняга артыкула сваімі незразумелымі выказваньнямі справакаваў нашае жаданьне азнаёміцца са станам справаў у нацыянальных рэспубліках цяперашняй РФ (і ня толькі на Паўночным Каўказе, дзе пра падзеі ў Чачэніі ды Інгушэціі мы тое-сёе ведаем). У выніку мы знайшлі некалькі цікавых матэрыялаў, адзін зь якіх, якуцкага аўтара, падаем першым. На фотаздымках уверсе паказаны алмазы і золата, нафта- і газа-здабача – тое, што расейская імперыякратыя за проста так бярэ ў шматлікіх акупаваных народаў, аддаючы ім наўзамен “ідэю” “велічы Расеі”. Ешце на здароўе… Эмацыйныя перахлёсты аўтара (зразумець якога няцяжка), у якіх ён памыляецца ў назве аб’екта сваіх прэтэнзій, мы, як звычайна, папраўлялі па ходзе тэкста [у дужках].
Рэдакцыя.
Нярускія народы сталі ізгоямі на сваіх спрадвечных землях, зьяўляюцца пазбаўленымі нацыянальнай дзяржаўнасьці, права распараджацца сваімі багацьцямі, вольна разьвіваць сваю культуру і мову. Фактычна зьведзена ў нішто прадстаўніцтва нярускіх народаў у вышэйшых органах расейскай улады [ёсьць народы, для якіх зроблена выключэньне. – Рэд.]. Наяўнасьць у расейскім урадзе Сяргея Шайгу і Рашыда Нургаліева нікога ня можа падмануць [не пра гэтыя народы гаворка. – Рэд.]. Багратыён і Барклай дэ Толі таксама былі расейскімі дзеячамі, але па сутнасьці толькі спрыялі ўмацаваньню “турмы народаў”.
(паводле http://allmedia.ru/headlineitem.asp?id=402255)
4 кастрычніка г.г. у Незалежным прэс-цэнтры ў Маскве на прэсавай канферэнцыі на тэму “Па падзеях бягучага моманту” выступіў прэзідэнт Інстытута эканамічнага аналізу, старшы навуковы супрацоўнік Інстытута Катона (Вашынгтон) Андрэй Іларыёнаў (гл. фота). Ён заявіў, што ў апошнія 15-16 гадоў у Расеі ідзе працэс згортваньня дэмакратыі, новы этап нагадвае перыяд Залатой арды, калі ідзе “раздача ярлыкоў на княжаньне ў асобных рэгіёнах”. У першую чаргу гэта закранула нацыянальныя рэспублікі, але працэс распаўсюджваецца на ўсе рэгіёны.
Рэдакцыя.
Нарэшце ёсьць афіцыйныя дадзеныя ЦВК Украіны па больш чым 99,9% падлічаных бюлетэняў (гл. http://www.zavtra.com.ua/election2007). Можна пачынаць аналізаваць.
У працяг папярэдняга артыкула (як у ім і абяцалася) падаем цікавую інфармацыю, перададзеную зь нетраў Крамля ў выглядзе выступу Глеба Паўлоўскага на канферэнцыі “Новыя выбарчыя тэхналогіі” (канферэнцыя праходзіла летам). Гэты выступ мы падаем у пераказе паліттэхнолага Алёны Токаравай, які яна разьмясьціла на сваім сайце (http://elena-tokareva.livejournal.com/101409.html). Уражаньне такое, што расейская імперыякратыя бачыць магчымае разьвіцьцё падзей у кірунку, паказаным у папярэднім артыкуле, і рыхтуецца да іх. Імперыякратыя як быццам гатовая ахвяраваць інтарэсамі расейскіх алігархаў і, нават, часткі мясцовых бюракратаў, каб ратаваць свае… Няўжо ў “Расеі”, нягледзячы на прапагандысцкую браванаду, усё настолькі кепска? Калі так, наш чытач павінен быць аб гэтым паінфармаваны.
Рэдакцыя.
Пётр Хамякоў (ідэолаг сеткі супольнасьцяў “Нацыянальнае вызваленьне рускага народу” (праграма НОРНА); друкуецца паводле http://ariru.info/doc/?id=2969)
Мы працягваем сачыць за рускімі шавіністамі ў спадзяваньні, што яны яшчэ ня страцілі патэнцыял стаць хаця б рускімі ўніверсальнымі нацыяналістамі. З гэтай нагоды і падаем дадзены артыкул, прысьвечаны прагназаваньню магчымай будучыні “Расеі”.
Рэдакцыя.
Віктар Шэндэровіч (паводле http://www.newtimes.ru/magazine/issue_33/article_4.htm)
Асабіста я не маю сумневаў у невінаватасьці Лугавога. Пасьля таго, як ён запрасіў з газеты “КамерсантЪ” 20 мільёнаў за свой зьняважаны гонар, дурак бы я быў, калі б назваў Лугавога забойцам. Хаця, вядома ж, зьвесткі такія ёсьць. Аднак, гэтая зацемка не пра Лугавога. Яна – пра Расею і расейцаў.
Нядаўна міністры замежных справаў Расеі ды Ізраілю (абодва габрэі) дамовіліся, што яны будуць весьці справу да таго, каб з 2008 году паездкі грамадзян дзьвюх краін маглі адбывацца бяз візаў. Шчыра кажучы, мы ў рэдакцыі – людзі, якія пабачылі ў жыцьці многае, але тут былі ў шоку… Тым з большай нецярплівасьцю мы чакалі рэакцыю тых, хто называе сябе “рускімі нацыяналістамі”. Шчыра кажучы, іх рэакцыя на дадзенае паведамленьне (http://ariru.info/doc/?id=2968) нас таксама зьдзівіла. Ніжэй падаем артыкул “арыйцаў” і наш каментар да яго.
Рэдакцыя.
Віталь Хромаў
Як вынікае зь некаторых папярэдніх матэрыялаў, русейскія імперыякраты нацэліліся зноў захапіць нашу Беларусь. Ці можна спрагназаваць, як яны будуць паводзіць сябе, калі пасьля гэтай падзеі беларусы нарэшце ачуняюць, адчыняць вочы і пачнуць зноў вырывацца да свабоды (цяпер ужо канчаткова)? Мадэльная сітуацыя таго, што будзе тады ў нас, ва ўсёй сваёй адкрытасьці, паказальнасьці разгорнутая цяпер на Паўночным Каўказе. Народы гэтага рэгіёну ўжо ўсё зразумелі і спрабуюць вызваліцца любым коштам. Якую тактыку выкарыстоўваць маскоўскія імперыякраты, каб ня даць ім гэта зраіць? Як і трэба чакаць – гэта класічная для іх метады: ГЕНАЦЫД, ЭТНАЦЫД, ТЭРОР. Што да тэрору, дык гэта дакладна той самы “сродак”, які выкарыстоўвалі на тэрыторыі Беларусі нямецка-фашыстоўскія захопнікі ў час Другой сусьветнай вайны супраць беларускага народу, а за стагоддзе да гэтага розныя мураўёвы-вешальнікі. Гэта азначае, што па метадах свайго дзеяньня г.зв. “Расея” ўжо сёньня – тыповая фашыстоўская дзяржава. Браткі – беларусы! Давайце, нарэшце, вучыцца на чужым досьведзе, на досьведзе мінулых пакаленьняў нашых продкаў. Пакуль ня позна!.. (апісаньне сітуацыі тэрору, пададзенае ніжэй, зроблена на падставе матэрыялаў сайта kavkazcenter.com; мы адмыслова ня бралі факты з Чачэніі – пра генацыдны сатанізм, які адбываецца там, мы ведаем і ня раз паведамлялі. На гэты раз гаворка поўдзе пра “мірную” Інгушэцію).
Сяргей Перасьлегін
З нагоды адзначэньня Сьвята 8 верасьня друкуем яшчэ адзін артыкул яшчэ аднаго ідэолага расейскага імперастызму, які “заточаны” ўжо канкрэтна на нас – беларусаў. Расейскія імпэрыялісты зноў нахабна рыхтуюцца лезьці ў нашу дзяржаву, дый лукашысцкі рэжым сваёй палітыкай этнацыду адчыніў уваход расейскай агэнтуры на ўсе ўзроўні ўладны… Варта прачытаць гэты артыкул, каб ведаць, як расейскія імперасты зьбіраюцца заглынаць Беларусь, і зразумець наколькі важна для нас вярнуць нашую мову. Мы мусім абараніцца ад шызафрэнічных плянаў перасяліць нас у масковію праз “антрапаток”, а зь Беларусі зрабіць эксперыментальную пляцоўку чарговых імперскіх эксперыментаў. Артыкул узяты з www.archipelag.ru/geopolitics/partii/party/strategy-belorussia/?version=forprint.
Рэдакцыя.
З гэтай нагоды друкуем выступ Зянона Пазьняка на жнівеньскім Сойме Кансэрватыўна-Хрысьціянскай Партыі – БНФ.
Рэдакцыя.
Аляксандр Клюшнікаў (паводле www.russ.ru/politics/reakcii/zachem_nuzhna_rossiya)
Гэты артыкул аднаго зь ідэолагаў расейскай “дзяржаўнасьці”, а на справе – расейскага імперыялізму, мы друкуем з нагоды набліжэньня нашага вялікага сьвята – Дня беларускай вайсковай славы. Артыкул дазваляе нам – беларусам – ужыцца ў сьветагляд нашых ворагаў, даведацца пра іх плапы і хутчэй прачнуцца пасьля летняга расслабона. Вельмі карыснае чытаньне для паляпшэньня арыентацыі ў рэчаіснасьці. Тым больш што ідэалогіяй, пададзенай ніжэй, карыстаецца сучаснае кіраўніцтва г.зв. “Расеі”.
Рэдакцыя.
Водгукі, разьмешчаныя на http://www.apn.ru/publications/comments17450.htm#comments
Леанід Пайдзіеў (паводле http://www.apn.ru/publications/article17450.htm; http://ariru.info/doc/?id=2932).
Друкуем яшчэ адзін артыкул з эканамічнай тэматыкай. Але, паколькі сапраўдных дэмакратаў сярод рускіх мы яшчэ не сустракалі, мы вымушаныя былі, каб зрабіць тэкст больш стрававальным для нармальных людзей, скараціць некалькі абзацаў, у якіх, як шыла зь мяшку, праступалі імперска-шавіністычныя трызьненьні аўтара.
Рэдакцыя.
Выстаўляючы гэты зварот Паўночнага брацтва Расеі (аўтарскія памылкі ў знаках, а таксама вылучэньні вялікімі літарамі й тоўстым шрыфтам захаваныя – усё гэта іх вылучэньні), рэдакцыя перасьледуе дзьве мэты: даказаць, што расейская імперыякратыя не дарма баіцца руху рускіх нацыяналістаў (гл. папярэдні артыкул), і паказаць, што ў некаторых рускіх нацыяналістычных арганізацыяў ня толькі прачынаюцца антыімперскія настроі, а і пачынаюць зьяўляцца элементы інтэрнацыяналізму – скажонага, канешне, але тым ня менш. Апошняе надзвычай важна ў сувязі з магчымасьцю значна падвысіць верагоднасьць (праз інтэграцыю з тактычнымі саюзьнікамі) і нашай перамогі над рознымі соцыяпаразітнымі монстрамі – найперш, расейскай імперыякратыяй. Пры гэтым, адначасова, давайце не забываць, што мы – усё-ткі зьмястоўныя беларускія дэмакраты, сапраўдныя інтэрнацыяналісты, сістэмныя гуманісты, а не расісты…
Рэдакцыя.
Віталь Хромаў, Алесь Астроўскі
Апошнім днямі ў Расеі то падарваныя цягнікі ідуць пад адхон з сотнямі людзей, якія калечацца і гінуць, то па-варварску забіваюць двух нярускіх – дагестанца і таджыка. Пры гэтым усю працэдуру здымаюць на відэа, а затым разьмяшчаюць у сеціве. Па ўсім відаць нехта вырашыў узьняць градус грамадскага напружання. Хто і навошта? – гэта мы ў рэдакцыі і вырашылі паспрабаваць высьвятліць.
Рабочы стачкам г. Самары
Як напэўна многія ведаюць, у Тальяці, Самары і некаторых іншых паволскіх гарадах з пачатку жніўня маглі пачацца рабочыя забастоўкі з патрабаваньнем павелічэньня заробкаў. Каб іх не дапусьці (разваліцца ж міф пра Расею, якая пры Пуціну быццам “квітнее і пахне”) расейскія ўлады незаконна арыштоўвалі актывістаў, падслухоўвалі тэлефонныя перамовы, канфіскоўвалі тыражы легальных рабочых выданьняў, абвінавачвалі працоўных у закліках да “экстрэмісцкай дзейнасьці” і г.д. – карацей, рабілі ўсё тое, што так добра вядома нам на ўласным досьведзе. І хаця беларускі народ вымушаны жыць ва ўмовах двайнога ўціску – нацыянальнага (дыскрымінацыя як беларусаў, этнацыд) і сацыяльнага (эксплуатацыя беларускага грамадства бюракратамі-цяперцамі), гэта ня значыць, што мы не павінны спачуваць рускім рабочых, якіх усяго толькі эксплуатуюць іхныя алігархі разам з расейскай імперыякратыяй (сацыяльны ўціск). Тым больш, што па лозунгу, які пададзены вышэй, бачна, што ў нас адзіны вораг – расейская імперская бюракратыя. У знак інтэрнацыянальнай і сацыяльнай салідарнасьці падаем адзін з артыкулаў, які быў надрукаваны ў іх незаконна канфіскаванай газеце “Рабочая дэмакратыя”.
Рэдакцыя.