nashaziamlia.org
Асьветна-адукацыйны, грамадазнаўчы сайт для беларусаў: аналіз, прагноз, сілы, інтарэсы, сьветагляды, ідэі, ідэалогіі, праграмы, мэты.
Рэдакцыя.
Сёньня, 1 сакавіка 2014 года, нягледзячы на выхадны дзень, Савет Федэрацыі Расеі прагаласаваў (адзінагалосна) за “ўвядзеньне войскаў на тэрыторыю Украіны”. Старшыня Савету Федэрацыі Валянціна Мацьвіенка заявіла, што пастанова аб выкарыстаньні расейскіх войскаў на тэрыторыі Ўкраіны ўступае ў сілу з моманту яе прыняцьця. Савет Федэрацыі сабраўся па просьбе Пуціна.
20 лютага г.г., як разьвіднела, у Кіеве, нягледзячы на аб’яўленае перамір’е і дзень жалобы па дзясятках загінулых напярэдадні, адбыліся актыўныя падзеі, у час якіх з абодвух бакоў пачалося выкарыстаньне агнястрэльнай зброі. Цяпер можна цьвёрда казаць: ва Ўкраіне пачалася нацыянальна-вызвольная, дэмакратычная рэвалюцыя! Нагадваем, сачыць за гістарычнымі падзеямі можна on-line (трэба выйсьці на YouTube і набраць “Espreso TV”). Ніжэй мы выставілі некаторыя кадры зь Кіева ў асноўным за сьветлы час 20 лютага. Але перад тым, як іх праглядаць, настойліва раім спачатку праглядзець кароткія відэа, на якіх бачна, як расейскія агенты “цітушкі” зьбіваюць у Кіеве ўкраінскіх патрыётаў-майданаўцаў (напрыклад, тут: http://via-midgard.info/news/berkut-i-titushki-izbivayut-protestuyushhix-v.htm; вось такое жыцьцё зноў чакае ўкраінцаў, калі яны не перамогуць… Але, ці толькі іх?).
Рэдакцыя.
Рэдакцыя.
Перад тым, як прыступіць да ўласнага аналізу кантужаных украінскім Майданам у Расеі й цяперашняй Беларусі, мы вырашылі выставіць у пісьмовым выглядзе выступ па гэтай тэме аднаго зь вядучых “рускіх нацыяналістаў” Барыса Міронава. Мы ўжо паведамлялі, што знайсьці ў Расеі сапраўдных рускіх нацыяналістаў усё яшчэ складана, таму заклікаем перацярпець імперскі прымешак у выступе (асабліва ў пачатку) гэтага ў цэлым заслужанага рускага чалавека (узята адсюль: http://nashaplaneta.su/blog/b_mironov_oligarkhi_prosypajutsja_v_kholodnom_potu_majdan/2014-02-18-15751).
У Кіеве адбываюцца ключавыя падзеі ўкраінскай нацыянальна-дэмакратычнай рэвалюцыі – пачалося выкарыстаньне агнястрэльнай зброі, загінулі дзясяткі чалавек… Кожны ў сьвеце, хто мае выхад у Сеціва, можа выйсьці на YouTube, набраць “Espreso TV” (ці “Spilno.tv”) і назіраць за гістарычнымі падзеямі ва Ўкраіне ў наўпроставым эфіры. Ніжэй мы выставілі некаторыя кадры супрацьстаяньня на кіеўскім Майдане зь мінулай ночы.
Рэдакцыя.
Рэдакцыя.
Пасьля нядаўняга нашага матэрыяла з блізкай назвай (гл. https://nashaziamlia.org/2014/02/13/6409/) мы вырашылі паказаць яшчэ адну групу “ўзбуджаных”. Цяпер гэта будуць прадстаўнікі й прыслужнікі расейскай імперыякратыі. У прынцыпе, погляды людзей падобнага тыпу на незалежнасьць, дэмакратыю, самастойнае дзяржаўнае існаваньне суседніх з расейскай імперыяй народаў даўно вядомыя і мала каму цікавыя. Але апошнім часам у іх выказваньнях сталі праступаць акцэнты, якіх нядаўна яшчэ не было (ці яны былі схаванымі) і на якія мы палічылі вартым зьвярнуць увагу нашых чытачоў. Натуральна, усё гэта справакавана актуальнымі падзеямі ва Ўкраіне.
Падзеі ва Ўкраіне, Сочынская алімпіяда, неабходнасьць працягваць апавядаць пра Чачню – усё гэта актуальныя і важныя тэмы. Якую зь іх абраць для аналізу і каментаваньня? Сёньня мы вырашылі сканцэтравацца на навіне, якая прыйшла зь Вільнюса (бо яна своеасаблівым чынам закранае ўсё пералічанае вышэй). Там учора адбылася прэсавая канферэнцыя Дзьмітрыя Булатава – лідара кіеўскага “Аўтамайдану”. Аўтарам паданага ніжэй артыкула, які даў рэпартаж з гэтай канферэнцыі, зьяўляецца Канстанцін Амелюшкін (тэкст узяты адсюль: http://ru.delfi.lt/news/live/dmitrij-bulatov-ya-prosil-ih-menya-ubit-terpet-bylo-uzhe-nevozmozhno.d?id=63945516#ixzz2sYFtacCj – і некалькі скарочаны).
Праз два месяцы пасьля пачатку антыкаланіяльнага і антыдыктатарскага паўстаньня ва Ўкраіне “Захад” нарэшце зацікавіўся пытаньнем: “а што там адбываецца?”. Нягледзячы на ўсю сваю нягегласьць, некаторыя заходнія назіральнікі ўсё ж ськемілі, што ключавым чыньнікам, які вызначае асаблівасьць апошніх палітычных падзей ва Ўкраіне, зьяўляецца чыньнік Майдану, а баявітасьць апошняга ў асноўным вызначаецца г.зв. “Правым сектарам”… Тэкст, які выстаўлены ніжэй, належыць пяру Сімона Шустэра – журналіста ўплывовага амерыканскага часопіса “TIME”, які ўзяў інтэрвю ў, як ён піша, “лідара скрайне правай ваенізаванай групоўкі Правы Сектар” Дзьмітро Яраша (гл. фота зьлева). Гэты тэкст узяты адсюль: http://world.time.com/2014/02/04/ukraine-dmitri-yarosh-kiev/. Фота, якія яго суправаджаюць, узятыя з таго ж артыкула на сайце часопіса “TIME”. Мы іх не падпісвалі, бо, здаецца, яны і так добра кажуць самі пра сябе…
Рэдакцыя.
Рэдакцыя.
Заява Рэгіянальнага Грамадскага руху “Чачэнскі Камітэт Нацыянальнага Выратаваньня»: У Чачні працягваецца жахлівае бязьмежжа (26.01.2004 г.; http://www.kavkazcenter.com/russ/article.php?id=16419)
Рэдакцыя.
Працягваем апавядаць пра пакуты чачэнскага народу пад ботам расейскіх акупантаў – служак расейскай імперыякратыі. Магчыма, на прыкладзе часткі 5а некаторыя адчулі, што знаёміцца з жахлівымі фактамі ім надзвычай цяжка. І, тым ня менш, мы заклікаем нашых наведвальнікаў прачытаць чарговую нізку матэрыялаў, у якіх гаворка ідзе пра падзеі 2001-02 гг. Праўду заўсёды варта ведаць, якой бы яна ні была…
Рэдакцыя.
10. Для таго, каб і сёньня адэкватна ўспрымаць падзеі ўнутры і вакол Чачні, неабходна ня толькі аб’ектыўна ацаніць, але і эмацыйна прачуць сітуацыю, у якой знаходзіцца ўвесь чачэнскі народ, пачынаючы з 1994 году. Сярод найцяжкіх злачынстваў расейскай імперыякратыі, зьдзейсьненых супраць яго за гэты час, варта назваць практычна татальнае разбурэньне інфраструктуры краіны, істотнае забруджаньне асяроддзя, сьмерць (часта пакутлівую), фізічнае і псіхічнае калецтва, а таксама эміграцыю дзясяткаў тысяч людзей у вайну 1994-96 гг. (1-е злачынства); адсутнасьць якой-кольвек дапамогі чачэнскаму народу з боку Расеі (ці хаця б элементарнай кампенсацыі нанесеных страт для аднаўленьня нармальнага мірнага жыцьця) ў перыяд 1996-99 гг. (2-е злачынства; зьвярніце ўвагу, пасьля насаджэньня ў Чачэніі сваіх васалаў – клану Кадыравых – расейская імперыякратыя штогод выдаткоўвае мільярды даляраў “на аднаўленьне Чачні”); грубае разарваньне ў 1999 годзе Дамовы “Аб міры паміж Чачэнскай рэспублікай Ічкерыя і Расейскай Федэрацыяй”, падпісанай у Крамлі ў 1997 годзе, у якой абяцалася надалей усе праблемы паміж Чачнёй і Расеяй вырашаць толькі мірным шляхам, і пачатак новай яшчэ больш жудаснай вайны (3-е злачынства); разнастайныя найцяжкія і маштабныя злачынствы-жахі, якія абрынуліся на чачэнскі народ з канца 1999 года, працягваюцца і сёньня (4-е злачынства). Для таго, каб лепш усьвядоміць, пра што ідзе гаворка хаця б у апошнім выпадку, давайце больш падрабязна пазнаёмімся з тым, што вырабляла і працягвае вырабляць на чачэнскай зямлі расейская імперыякратыя з дапамогай сваіх ланцуговых псоў-вайскоўцаў, для чаго няма тэрміну даўніны.
Рэдакцыя.
7. Падчас, калі ў Чачні галоўнымі дзеючымі асобамі былі Яндарбіеў і Масхадаў, адбылося шэраг падзей, несумніўна меўшых гістарычнае значэньне ня толькі для чачэнскага народу. Першай з такіх падзей можна назваць ваенную аперацыю “Джыхад” у 1996 годзе. У яе выніку спачатку Грозны, а затым і ўся Ічкерыя былі вызвалены ад расейскай акупацыі. Давайце на гэты раз паглядзім на даную аперацыю з чачэнскага боку (яе апісаньне, якое падана ніжэй, узята адсюль: http://kavkazcenter.com/russ/content/2009/08/07/67220.shtml; http://kavkazcenter.com/russ/content/2008/08/05/59881.shtml).
Віталь Хромаў, Барыс Керзач, Алесь Астроўскі.
Праз 4 месяцы споўніцца 4 гады, як пад беларускім Смаленскам, які пакуль знаходзіцца на тэрыторыі расейскай імперыі, былі забітыя 96 прадстаўнікоў польскай нацыянальна-патрыятычнай эліты на чале зь дзеючым прэзідэнтам Польшчы Лехам Качыньскім (ніжэй гл. фота загінулых; узята адсюль: http://www.polskieradio.pl/81,smolensk). Тое, што тады было менавіта забойства-тэракт, сёньня ў Польшчы адкрыта гавораць і многія простыя людзі, і палітыкі, і нават СМІ (гл. ілюстрацыю зьлева). Вядома, мы ганарымся, што сярод усіх беларускамоўных інфармацыйных рэсурсаў былі адзінымі, хто ўжо ў самым пачатку прызнаў за версіяй тэракту абсалютна прыярытэтную верагоднасьць. Гэта мы зрабілі, прааналізаваўшы факты, і насуперак магутнай прапагандысцкай плыні, якая накідвала: “адбылася звычайная авіакатастрофа, бо п’яны генерал Бласік, нягледзячы на забарону расейскіх авіядысьпетчараў, упарта саджаў самалёт у смаленскім тумане”.
Рэдакцыя.
У папярэднім артыкуле мы падалі Че Гевару як адзін са спосабаў вырашэньня пытаньняў з рознымі чарнамырдзінамі. Было такое зроблена з большага для чырвонага слаўца. Але не для ўсіх гэта відавочна – некаторыя могуць падумаць, што і мы такія, як таварыш Чэ. А што, калі чалавек меў, напрыклад, скрайне лявацкія погляды ці што-небудзь яшчэ неадэкватнае, а мы, прарэкламаваўшы яго на нашым сайце, ідэйна зьвязалі сябе зь ім? Таму мы вырашылі падрабязьней пазнаёміцца зь біяграфіяй ды сьветаглядам гэтага надзвычай распіяранага і ў наш час чалавека. Тым больш, што любое маштабнае піяраньне, якое зьдзяйсьняецца, як правіла, нейкімі невядомымі сіламі, павінна выклікаць, як мінімум, насьцярожанасьць.
Рэдакцыя.
Інтэвал 0:27:30 – 1:13:15.
У гэтым інтэрвале паказаны фрагмент іншага фільма Ўладзіміра Воўкава за 2003 год. Выступаючы ў пачатку, Воўкаў прэзентуе будучага выступоўцу Ільва Максімава (гл. фота), апавядае, што той зьяўляецца выбітным і адначасна мужным расейскім навукоўцам у ядзернай фізіцы, які супрацоўнічаў яшчэ зь генералам Ільвом Рохліным. Апошні хацеў раскрыць уранавыя махінацыі расейскага ўраду і тагачаснага прэзідэнта Барыса Ельцына, за што, верагодна, і быў забіты.
Рэдакцыя.
Пачынаючы аналіз выбуху “метэарыта над Чэлябінскам”, мы і не ўяўлялі, наколькі інфармацыйна важкай можа быць даная падзея. Мы думалі, што гэта ўсяго толькі сімбалічны акт, пакліканы прадэманстраваць незадаволенасьць з боку глабалісцкай сіянакратыі некаторымі дзеяньнямі расейскай імперыякратыі. Напрыклад, тым, што тая працягвае займацца “интеграцией на постсавецкай прасторы” (у т.л. ствараньнем Еўразійскага саюзу). Менавіта таму “метэарытны сьлед” нібы ўказкай паказаў на цэнтральную зону сучаснай расейскай імперыі й адначасна мяжу паміж Расеяй і Казахстанам. Але аказалася, што ў чэлябінскай падзеі ёсьць дадатковы асьпект, які яе надзвычай актуалізуе. Найверагодней, месца падзеньня “метэарыта” было абрана сіянакратыяй яшчэ па адной прычыне, значэньне якой у шмат разоў пераўзыходзіць вышэйадзначанае. Гаворка пра сховішча радыяактыўных адкідаў пад… Чэлябінскам. Матэрыял, які пададзены ніжэй, актуалізуе гэты асьпект. Мы лічым, што важкасьць яго яўна недаацэнена. Нічога, пройдзе час, і ўсё стане на свае месцы…
Рэдакцыя.
Выстаўляючы свой першы матэрыял аб чэлябінскім “метэарыце” (гл. тут: https://nashaziamlia.org/2013/03/11/5456/), мы і не разьлічвалі, што ўсе людзі, якія азнаёмяцца зь ім, адразу пагодзяцца, што гэта быў ніякі не метэарыт, а галаўная частка балістычнай ракеты (магчыма, новага тыпу). Мы адкрыта пра гэта папярэдзілі нашых чытачоў і нават патлумачылі дзіўны на першы погляд псіхічны феномен непрыняцьця Праўды чалавекам масы, абумоўлены асаблівасьцямі яго псіхікі (гл. тут: https://nashaziamlia.org/2013/03/14/5478/). Мы былі ў свой час адзінымі, хто на фоне ўсіх іншых СМІ казаў пра ракету – найверагодней амерыканскую – прыводзячы рацыянальныя аргументы (Жырыноўскага можна не лічыць – ён, гаворачы пра напад на Расею амерыканцаў, слова “ракета” ні разу не вымавіў…). У гэтых умовах людзі, азнаёмленыя з фактамі, пададзенымі намі, заканамерна падзяліліся на тры групы – тых, хто прыняў нашае тлумачэньне (першая і самая малая група); тых, хто працягваў упарта верыць татальнай хлусьні праўладных СМІ (другая і самая вялікая група; гэта група людзей пачне казаць пра ракету толькі пасьля таго, як Пуцін і Лукашэнка ім па ўсіх СМІ пра гэта скажуць); і тых, хто дасёньня вагаецца (трэцяя, прамежкавая па колькасьці й месцы ў аб’ектыўнай сацыяльнай ерархіі, група). Для нас апошнія людзі самыя цікавыя…
4. Наш аналіз.
Калі запытацца ў жыхароў Беларусі: што адбылося пад Чэлябінскам 15 лютага г.г. – больш за 99% скажуць: “упаў метэарыт”. Так паінфармавалі насельніцтва асноўныя афіцыйныя расейскія і “беларускімя” СМІ – так яно і “думае”. Важная адзнака чалавека масы! Ці ня праўда?
Рэдакцыя.
Тры тыдні таму (а менавіта 15 лютага 2013 г.) у небе над Паўднёвым Уралам адбылася неардынарная падзея. У паветраную прастору над Чэлябінскай, Сьвярдлоўскай, Цюменскай абласьцямі (а па некаторых зьвестках – і ў паветраную прастору Казахстана – гл. тры мапы ўнізе; мапы 2 і 3 узяты адпаведна адсюль: http://www.youtube.com/watch?v=S717Jo-dPVk і адсюль: http://top.rbc.ru/incidents/15/02/2013/845392.shtml) зь вялікай хуткасьцю ўварваўся невядомы аб’ект значнага памеру. Тут ён выбухнуў нібы гіганцкая петарда (выбух быў найбольш моцным над паўднёвымі ваколіцамі Чэлябінска), а затым зрабіў яшчэ некалькі адносна невялікіх выбухаў. У чыстым цёмна-сінім блакіце ранішняга неба застаўся выразны асьветлены ўзыходзячым Сонцам сьлед, а ў Чэлябінску і некаторых населеных пунктах вакол яго бяз шкла засталіся многія вокны (гл. фота ў пачатку артыкула; паказана: выгляд з Кацерынбургу за 200 км ад эпіцэнтра выбуху, а таксама месца на мапе Расеі, дзе адбыліся найбольшыя разбурэньні; гл. таксама мапу 1 ніжэй). Па афіцыйных зьвестках, каля 1200 чалавек былі паранены кавалкамі шкла, мэблі. У Чэлябінску і суседніх населеных пунктах спыніла працу ўся мабільная сувязь. Там-сям пачалася паніка… Хутка ўсе афіцыйныя расейскія СМІ дружна паінфармавалі расейскую і міжнародную грамадскасьць, што ў небе над Чэлябінскам 15 лютага ў 7.20 па маскоўскім часе “узарваўся ВЯЛІКІ МЕТЭАРЫТ”. А прэм’ер РФ Мядзьведзеў заявіў нават аб метэарытным дажджы (http://interfax.ru/russia/news.asp?id=290638). За прайшоўшыя тыдні па тэме “падзеньня метэарыта пад Чэлябінскам” выказаліся ўсе жадаючыя. Час выказацца і нам.
У сёньняшні дзень у 1944 годзе 40.000 балкарцаў за адныя суткі былі дэпаратаваныя са сваіх земляў на Паўночным Каўказе ў Казахстан і Сібір. Пра тое, як гэта адбывалася, чым суправаджалася і якімі прычынамі было абумоўлена, можна прачытаць, напрыклад, тут: http://kavkazcenter.com/russ/content/2013/03/08/96665.shtml. 8 сакавіка 2005 года у выніку боя каля паселішча Талстой-Юрт стаў шахідам (быў забіты) абраны народам прэзідэнт ЧРІ, амір маджахедаў Каўказу Аслан Масхадаў. Свае развагі вакол гэтай падзеі падае Саід Ірбахаеў. Ніжэй мы іх выстаўляем (узята адсюль: http://kavkazcenter.com/russ/content/2013/03/08/96664.shtml).
Віталь Хромаў, Алесь Астроўскі
Пра Уладзіміра Квачкова (гл. фота) – вайскоўца і адначасна праваслаўнага хрысьціяніна, “рускага нацыяналіста” – мы ўжо ўзгадвалі на сайце ня раз (гл., напрыклад, цікавыя матэрыялы тут: https://nashaziamlia.org/2010/03/11/3142/#more-3142 – і тут: nashaziamlia.org/2010/10/29/3633/). Найбольш жа ён “засьвяціўся” пад канец 2010 года ў сувязі з падрыхтоўкай і правядзеньнем у Маскве мітынгу дэсантнікаў (гл. серыю матэрыялаў пад агульнай назвай “Абвастрэньне вайны паміж вайсковым і алігархічным кланамі расейскай імперыякратыі”; пачынаць тут: https://nashaziamlia.org/2010/10/31/3640/ – заканчваць тут: https://nashaziamlia.org/2010/11/07/3686/). Cамы час прыгледзецца да гэтага неардынарнага чалавека паўважлівей. Пачнем зь біяграфіі.
Віталь Хромаў, Алесь Астроўскі
Сярод тых, хто ў Расеі ўдзельнічае ў супраціве зьнішчэньню рускага народу, дастаткова шмат навукоўцаў. Гэтаму напэўна спрыяе абсалютна неабходны для іх прафесійнай дзейнасьці крытычны (рэалістычны) склад розуму. Адным з найбольш вядомых прадстаўнікоў “рускіх нацыяналістаў” ад навукоўцаў зьяўляецца прафесар Уладзімір Жданаў (фізік і псіхолаг). Многія ўжо маглі завочна пазнаёміцца зь ім, дзякуючы лекцыям на тэму “Як вярнуць сабе зрок па метаду Бейца-Шычко” ці лекцыі пра карысьць для нашага здароўя ад прадуктаў пчалярства.
