Беларусь – наша зямля

Вольга Чацьверыкова

Мы ўжо зьбіраліся былі прыступіць да завяршальнага этапа аналізу грамадска-палітычнага сьветагляду Чэ Гевары, але зноў не атрымліваецца. У Еўропе адбываюцца падзеі (асабліва непрыемныя для “беларускіх” прыхільнікаў уступленьня ў Еўразьвяз), якія мы даўно прадказвалі. У Вялікабрытаніі негры пад акампанемент ісламісцкіх лозунгаў насьмерць нажамі й мачэтэ пакрэмзалі паліцэйскага (прычым, зрабілі гэта паказальна-публічна – гл. фота зьлева, а таксама  http://podrobnosti.ua/podrobnosti/2013/05/23/906359.html ; http://expert.ru/2013/05/23/britanskij-zvonochek), у Швецыі ўжо шмат дзён улады ня могуць спыніць начныя пагромы, зьдзяйсьняемыя ксенаэтнічнай моладдзю (яе бацькоў шведы ў свой час гасьцінна прынялі ў сваёй краіне; гл. http://www.1tv.ru/news/world/233636 ; http://zn.ua/WORLD/nochnye-besporyadki-v-shvecii-vyshli-za-predely-stokgolma-122866_.html), у Францыі народ актыўна пратэстуе супраць татальнай садамізацыі краіны – праходзяць масавыя акцыі, колькасьць удзельнікаў якіх бывае перавальвае за мільён (гл. http://flashnord.com/news/bolee-1-mln-chelovek-prinyali-uchastie-v-akcii-protiv-odnopolyh-brakov-v-parizhe). Здрадніцкую, антынацыянальную палітыку праводзіць урад Оланда па загадзе сапраўдных кіраўнікоў Еўразьвязу, ад якіх прэзідэнт Францыі, аказваецца, больш залежны, чым ад уласнага народу (вось яна – хвалёная еўрапейская дэмакратыя). Трэба фіксаваць і аналізаваць падзеі. З гэтай нагоды выстаўляем ніжэй артыкул Вольгі Чацьверыковай (гл. фота), у якім называюцца шматлікія цікавыя факты, датычныя палітычных механізмаў садамізацыі  Еўропы і ўсяго сьвету (узята адсюль: http://www.fondsk.ru/news/2013/05/27/ugroza-vsemirnogo-sodoma-20718.html).  

Рэдакцыя.

Далей »

Мы вымушаны часова перапыніць выстаўленьне серыі матэрыялаў, прысьвечаных Чэ Гевару, каб, выкарыстаўшы свае сьціплыя магчымасьці, хоць неяк паўдзельнічаць у ратаваньні жыцьця аднаго з сучасных расейскіх журналістаў і адначасна палітыкаў-рэвалюцыянераў. Гаворка пра Барыса Стамахіна. Гэты чалавек прытрымліваецца радыкальных ліберальных поглядаў, якія мы не падзяляем. Акрамя таго, віну за шматлікія заганы расейскай імперыі ён часта перакладае на рускі народ (хаця ўсім вядома, што ў гэтым у найбольшай ступені вінаватая рас.імперыякратыя і пэўныя глабальныя сілы, якія стаяць па-над ёй). Аднак, зь іншага боку, Стамахін быў адным з тых нямногіх расейцаў, якія ў свой час голасна пратэставалі супраць злачыннага нападу расейскай імперыякратыі на чачэнскі народ. Гэта шмат каштуе і патрабуе вяртаньня доўгу. У дадатак, ён просіць дапамагчы. Стамахін знаходзіцца ў расейскай вязьніцы ўжо другі раз і толькі за свае погляды, якія ён выказаў публічна.  Іншае вы зразумееце зь яго адкрытага ліста, які пададзены ніжэй (узята адсюль: http://kavkazcenter.com/russ/content/2013/05/24/98129.shtml).

Далей »

Пасьля азнаямленьня з асноўнымі фактамі біяграфіі, варта пазнаёміцца з грамадска-палітычнымі поглядамі Чэ Гевары. Так нас абавязвае зрабіць ня толькі цікавасьць да гэтай неардынарнай асобы і логіка азнаямленьня зь ёй, а й ідэалагічная накіраванасьць нашага сайта. Пералапаціўшы зь дзясятак працаў вядомага рэвалюцыянера, сёньня мы выстаўляем тры найбольш паказальныя (на наша меркаваньне) дакументы, якія былі створаны Чэ Геварам у інтэрвале 1961-67 гг. і ў якіх раскрываюцца погляды камандантэ Чэ на міжнародную палітыку. Матэрыял атрымаўся вялікім, затое ў ім шмат цікавага і павучальнага, у т.л. для людзей з нацыянальна-дэмакратычным сьветаглядам.

Рэдакцыя.

Далей »

Рэдакцыя.

У папярэднім артыкуле мы падалі Че Гевару як адзін са спосабаў вырашэньня пытаньняў з рознымі чарнамырдзінамі. Было такое зроблена з большага для чырвонага слаўца. Але не для ўсіх гэта відавочна – некаторыя могуць падумаць, што і мы такія, як таварыш Чэ. А што, калі чалавек меў, напрыклад, скрайне лявацкія погляды ці што-небудзь яшчэ неадэкватнае, а мы, прарэкламаваўшы яго на нашым сайце, ідэйна  зьвязалі сябе зь ім? Таму мы вырашылі падрабязьней пазнаёміцца зь біяграфіяй ды сьветаглядам гэтага надзвычай распіяранага і ў наш час чалавека. Тым больш, што любое маштабнае піяраньне, якое зьдзяйсьняецца, як правіла, нейкімі невядомымі сіламі, павінна выклікаць, як мінімум, насьцярожанасьць.

Далей »

Рэдакцыя.

Веснавыя сьвяты, якія толькі што адзначаліся ў Беларусі, Еўропе, на Расеі (гаворка пра “Пасху” і 9-май), выявілі некаторыя ідэалагічныя моманты, якія напэўна паўплываюць на лёсы некаторых асоб з апазіцыйнага лагеру расейскай палітыкі. Гэтыя моманты могуць быць істотнымі й для нас – беларусаў-літвінаў. З гэтай нагоды мы вырашылі часова перапыніць абраны ў рэдакцыі кірунак дзейнасьці, каб зафіксаваць сьвежыя факты на старонках нашага сайта. Пачнем з “Пасхі”, бо яна адзначалася раней.

Далей »

Рэдакцыя.

Інтэвал 0:27:30 – 1:13:15.

У гэтым інтэрвале паказаны фрагмент іншага фільма Ўладзіміра Воўкава за 2003 год. Выступаючы ў пачатку, Воўкаў прэзентуе будучага выступоўцу Ільва Максімава (гл. фота), апавядае, што той зьяўляецца выбітным і адначасна мужным расейскім навукоўцам у ядзернай фізіцы, які  супрацоўнічаў яшчэ зь генералам Ільвом Рохліным. Апошні хацеў раскрыць уранавыя махінацыі расейскага ўраду і тагачаснага прэзідэнта Барыса Ельцына, за што, верагодна, і быў забіты.

Далей »

Рэдакцыя.

Пачынаючы аналіз выбуху “метэарыта над Чэлябінскам”, мы і не ўяўлялі, наколькі інфармацыйна важкай можа быць даная падзея. Мы думалі, што гэта ўсяго толькі сімбалічны акт, пакліканы прадэманстраваць незадаволенасьць з боку глабалісцкай сіянакратыі некаторымі дзеяньнямі расейскай імперыякратыі. Напрыклад, тым, што тая працягвае займацца “интеграцией на постсавецкай прасторы” (у т.л. ствараньнем Еўразійскага саюзу). Менавіта таму “метэарытны сьлед” нібы ўказкай паказаў на цэнтральную зону сучаснай расейскай імперыі й адначасна мяжу паміж Расеяй і Казахстанам. Але аказалася, што ў чэлябінскай падзеі ёсьць дадатковы асьпект, які яе надзвычай актуалізуе. Найверагодней, месца падзеньня “метэарыта” было абрана сіянакратыяй яшчэ па адной прычыне, значэньне якой у шмат разоў пераўзыходзіць вышэйадзначанае. Гаворка пра сховішча радыяактыўных адкідаў пад… Чэлябінскам. Матэрыял, які пададзены ніжэй, актуалізуе гэты асьпект. Мы лічым, што важкасьць яго яўна недаацэнена. Нічога, пройдзе час, і ўсё стане на свае месцы…

Далей »

За аснову матэрыяла, выстаўленага ніжэй, мы ўзялі адносна сьвежы артыкул нейкага “генерала Філатава”  (гл. тут: http://planeta.moy.su/blog/gollivud_segodnja_ehto_mirovoj_sionistskij_brend/2013-04-11-48652). Артыкул, як відаць, належыць пяру расейца зь імперскім сьветаглядам, які хаваецца пад гэтым нікам. Просім пры азнаямленьні зь ім адзначанае ўлічваць (хаця многае мы адрэдагавалі, сьляды імперскага сьветагляду засталіся). Але, з другога боку, немагчыма ігнараваць пэўныя факты і пытаньні, пададзеныя і пастаўленыя ў артыкуле. Тым больш, што ў папярэднім нашым матэрыяле мы таксама казалі пра нядаўнія дзіўныя сьмерці вядомых беларусаў-літвінаў й іх блізкіх у Беларусі (за прайшоўшы час дадалася яшчэ і яўна заўчасная сьмерць былога маладафронтаўца Міхала Шарамета). Нешта зашмат такіх выпадкаў “здараецца” у Беларусі й на Расеі ў апошні час, каб казаць выключна пра выпадковасьць. Колькасьць стала новай якасьцю…

Рэдакцыя.  

Далей »