Віталь Хромаў, Барыс Керзач, Алесь Астроўскі
Відаць, ужо дастаткова мы разглядалі тэму ўзаемадзеяньня карэннага этнасу (у прыватнасьці, і нашага беларуска-літвінскага) і ксенаэтнасаў. Пара́ падводзіць вынікі…
Ці вырашыць МУС Беларусі праблему фіктыўных шлюбаў (частка 5: высновы і рашэньні; Д пр-пы 99-101)
9 жніўня, 2008 | 5 каментарыяўЦі вырашыць МУС Беларусі праблему фіктыўных шлюбаў (частка 4: яшчэ пра некаторыя ксенаэтнасы…)
5 жніўня, 2008 | 4 каментарыяВіталь Хромаў, Барыс Керзач, Алесь Астроўскі
Наш аналіз ксенаэтнічнага ўплыву (як актуальнага, так і патэнцыйнага) на карэнныя еўрапейскія этнасы, у т.л. на наш беларуска-літвінскі, быў бы няпоўным, калі б мы не ўзгадалі пра цыганаў, габрэяў, кітайцаў, крымскіх татар. Таму давайце пагаворым і пра іх.
Ці вырашыць МУС Беларусі праблему фіктыўных шлюбаў (частка 3а: слова крамлёўскім правакатарам)
29 ліпеня, 2008 | 4 каментарыяВіталь Хромаў, Алесь Астроўскі
У папярэднім матэрыяле быў пададзены артыкул Ігара Лосева “Што супрацьпаставіць крамлёўскім правакатарам”. Мы вырашылі дапоўніць факты, пададзеныя ў ім, ідэалагізаванымі “аргументамі” прадстаўнікоў супрацьлеглага боку. У прыватнасьці, мы вырашылі падаць на нашым сайце ўзорны артыкул галоўнага крымскага камуніста – па сумяшчальніцтву грамагалоснага расейскага імперпрапагандыста і, натуральна, абсалютнага ворага ўкраінскай дзяржаўнасьці – Леаніда Грача (гл. фота справа). Ён, грунтуючыся на расейскай этнічнай большасьці ў Крыме, мае мандат дэпутата Вярхоўнай Рады Украіны і, такім чынам, мае магчымасьць ліць праімперскія і антыўкраінскія інфармацыйныя памыі на ўсю ўкраінскую дзяржаву. Мы разьлічваем, што нашы чытачы маюць добныя нервы і дастаткова падрыхтаваныя, каб вылучыць карысную інфармацыю з прапаганды “гракоў”. Дарэчы, дзейнасьць апошніх стала цяпер літаральна шалёнай, бо ім пагражае страта ўплыву на народ Украіны праз Праваслаўную царкву Маскоўскага патрыярхату (ПЦ МП), сувязі якога з НКВД-КГБ-ФСБ і расейскай імперыякратыяй відавочныя… Выступ “грака” цікавы тым, што раскрывае тэзы і прыёмы расейскай імперскай прапаганды (артыкул узяты адсюль: regnum.ru/news/981715.html; фота адсюль: qha.com.ua/?aid=23605)
Ці вырашыць МУС Беларусі праблему фіктыўных шлюбаў (частка 3: пра асаблівасьці той жа праблемы на постсавецкай прасторы ва Ўсходняй Еўропе)
27 ліпеня, 2008 | Каментары (1)Віталь Хромаў, Барыс Керзач, Алесь Астроўскі
А цяпер давайце пяройдзем у значна больш знаёмую нам Усходнюю Еўропу, на тую яе тэрыторыю, якую называюць “постсавецкая прастора”. У адрозьненьне ад араба-афрыканцаў Заходняй Еўропы, многія зь якіх былі запрошаны туды, ва Ўсходняй Еўропе дэструктыўна дзеюць іншыя сілы імперскіх каланіяльных “імігрантаў”. Галоўнае адрозьненьне, што тут пасьля распаду былой СССР на былых каланіяльных тэрыторыях камуністычнай формы расейскай імперыі, нібы ракавіны на марскім беразе пасьля адыходу хвалі, засталіся людзі зь ментальнасьцю расейцаў-імперцаў. Давайце прааналізуем, што робіць цяпер гэты тып імігрантаў у Эстоніі, Латвіі, ва Украіне.
Ці вырашыць МУС Беларусі праблему фіктыўных шлюбаў (частка 2: пагромы ў Заходняй Еўропе і іх прычыны)
25 ліпеня, 2008 | 6 каментарыяўВіталь Хромаў, Барыс Керзач, Алесь Астроўскі
3.
Пачнем з Францыі. Час: канец кастрычніка – пачатак лістапада 2005 году.
У гэтай краіне і ў гэты час мы можам убачыць першыя наступствы (толькі першыя!) “французскай мадэлі” будаваньня дзяржавы і нацыі – фактычна, паўстаньне нашчадкаў афра-арабскіх імігрантаў, якія ў прыгарадах буйных французскіх гарадоў літаральна па ўсёй Францыі пачалі падпальваць аўтамабілі, аўтобусы, школы, граміць клубы, бібліятэкі, крамы і г.д., аказваючы пры гэтым актыўны супраціў паліцыі. Нагадаем, тады за пару тыдняў начных забурэньняў згарэла больш за 10.000 адзінак розных транспартных сродкаў, якія належалі звычайным французам, адбылася вялікая колькасьць іншых дэструктыўных падзей, былі паранены сотні паліцэйскіх. Стаяла пытаньне пра ўвядзеньне арміі… (ілюстрацыя ўверсе з тых падзей)
Ці вырашыць МУС Беларусі праблему фіктыўных шлюбаў (частка1: пачнем са шлюбаў)
24 ліпеня, 2008 | 2 каментарыяВіталь Хромаў, Барыс Керзач, Алесь Астроўскі
Прайшло больш за два гады з таго часу, калі мы выставілі свой першы зварот да нацыянальных меншасьцяў, якія пражываюць у Беларусі, каб яны праявілі інтэрнацыянальную салідарнасьць і заявілі свой пратэст хаця б супраць этнацыду беларуска-літвінскага народу – гаспадара зямлі беларускай. Зрабілі мы гэта з нагоды правядзеньня ў Гародні г.зв. “Фестывалю нацыянальных культур” (гл. https://nashaziamlia.org/2006/05/20/107). Прайшло больш за месяц часу, калі мы паўтарылі свой зварот з той жа нагоды (гл. https://nashaziamlia.org/2008/06/12/1388). Рэакцыя – нуль… Прычым, тое, што зварот дайшоў да адрасата, можна не сумнявацца. Першы зь іх нехта пераслаў на афіцыйны сайт “Фестывалю”, другі ў першыя ж дні пасьля выстаўленьня прагледзела ў некалькі разоў больш наведвальнікаў, чым гэта ў сярэднім бывае зь іншымі публікацыямі. Аднак ўсе нацыянальныя меншасьці сваімі танцамі, сьпевамі, дэманстрацыямі сваёй кухні, адзеньня й г.д. працягвалі актыўна падтрымліваць галоўныя прапагандэмы цяперскіх уладаў пра “росквіт культур усіх народаў, якія жывуць на Беларусі”, пра “шматнацыянальны беларускі народ!” і да т.п. вычварэнствы. Калі сёньня так выглядаюць справы, мы вымушаныя схаваць на час нашы прыроджаныя беларускія рысы – сьціпласьць, спагаду, такт у адносінах да іншых – і, не зьвяртаючы ўвагу ні на якія “талерантнасьці-паліткарэктнасьці”, пачаць аб’ектыўны аналіз узаемаадносін беларускага народу зь іншымі народамі-імігрантамі ў Беларусі. Падкрэсьлім, у Беларусі – на нашай зямлі! Усе мы і вы сьведкі: ніякага інтэрнацыяналізму цяпер няма, за яго яшчэ трэба змагацца, адбудоўваць. Усім іншым цяпер на наш беларускі лёс напляваць. А гэта значыць, што беларусы мусяць браць сітуацыю ва ўласныя рукі… Даны аналіз мы хацелі б пачаць з праблемы фіктыўных міжнацыянальных шлюбаў (яе пару месяцаў таму ўзьняла радыё “Свабода”; гл. тут: www.svaboda.org/content/Transcript/1110207.html). Праз фіктыўныя шлюбы ў нашу Беларусь пранікаюць прадстаўнікі чужародных этнасаў. Гэта істотная праблема, якая падрывае дэмаграфічныя асновы беларускай нацыі. Прыступім да яе аналізу, пачынаючы з падачы скарочанай версіі таго самага матэрыяла “Свабоды”.
Сярод іх ёсьць героі!
23 ліпеня, 2008 | Няма каментараўРэдакцыя.
На днях на свабоду выйшлі апошнія з прадстаўнікоў апазіцыі, якія былі арыштаваныя сьпецслужбамі Лукашэнкі ў сувязі з выбухамі ў Менску ў ноч на 4-е ліпеня. Падаем іх фота (якія здолелі знайсьці) ды імёны. Робім гэта, зыходзячы з таго прынцыпу, што герояў, калі можна, варта ўшаноўваць яшчэ пры жыцьці. А тое, што сярод паказаных вышэй беларусаў большасьць – гэта сапраўдныя героі нашага часу, мы не сумняемся. У тым, што рэжым дапамог нам убачыць іх – адзін са станоўчых бакоў памянёнай вышэй у цэлым негатыўнай падзеі. Два нюансы псуюць справу: 1) напэўна, ня ўсіх герояў нашага часу мы здолелі й здольныя адзначыць; 2) сярод пададзеных асобаў могуць быць і агенты рэжыму, закінутыя для ўкараненьня ў шэрагі апазіцыі.
ЧАМУ ТАК ЦЯЖКА ВЕДАЦЬ САПРАЎДНУЮ ГІСТОРЫЮ БЕЛАРУСІ
19 ліпеня, 2008 | 5 каментарыяўВадзім Растоў, аналітычная газета “Секретные исследования” (узята з nv-online.info/index.php?c=ar&i=9985&c2=araddcompa; нязначна скарочана)
… З вуліцамі Менску тая ж сітуацыя, як і ў Віцебску [ды іншых гарадох Беларусі]. Вось, напрыклад, вуліцы Разінская і Пугачоўская. Няўжо гэтыя мяцежнікі рыхтавалі свае сялянскія паўстаньні супраць царызму ў Менску? Вядома ж, не. Бо ў іх эпоху мы ўвогуле з Расеяй былі рознымі краінамі (мы жылі ў Рэчы Паспалітай). Але, можа быць, у нас проста любяць усіх мяцежнікаў і бунтароў? Не – ня любяць. Таму што ў Менску няма вуліцы, якая б насіла імя НАШАГА кіраўніка паўстаньня супраць царызму Якуба Ясінскага (1761-94 гг.). Наш беларус загінуў за нашу свабоду, але мы аддаем належнае не яму, а Разіну ды Пугачову. Іншы беларус і таксама кіраўнік гэтага ж ваўстаньня Тадэвуш Касьцюшка (1746-1817 гг.) таксама “бяз вуліцы”.
17 ліпеня народы Сібіры адзначаюць Дзень Незалежнасьці
18 ліпеня, 2008 | Няма каментараўРэдакцыя (паводле шэрагу інфармацыйных рэсурсаў; гістарычная спраўка тут: community.livejournal.com/real_siberian/244223.html)
На пачатак нагадаем, што толькі Заходняя Сібір для “Вялікай Расеі” дае асноўную долю здабычы нафты (70% ад усёй здабычы ў РФ), прыроднага газу (90%!), значную частку драўніны, вугалю, іншых выкапняў. На справе ж большая доля гэтых багацьцяў, ужо ўвыглядзе валюты, пападае ў кішэні чыноўнікаў і на рахункі алігархаў, а астатняе ідзе на зброю і сьпецслужбы. У сувязі з гэтым некаторыя сібіракі лічаць, напрыклад, так: “Ва ўмовах, калі Расея практычна нічога не вырабляе, акрамя нафты і газу, я не разумею, навошта Заходняй Сібіры ўвогуле ўсе іншыя тэрыторыі. Нафту і газ мы можам вырабляць і бязь іх. У нейкай ступені яшчэ Урал для нас цікавы, як таксама прамысловы рэгіён”.
Рэжым абвясьціў “выбары”…
18 ліпеня, 2008 | 17 каментарыяўУ папярэднім артыкуле мы зрабілі пэўны пралік – не ўзгадалі пазіцыю КХП-БНФ па ўзьнятым пытаньні. З задавальненьнем выпраўляем яго, друкуючы зварот Кансэрватыўна-Хрысьціянскай Партыі з нагоды рыхтуемых рэжымам “выбараў у палатку” (паводле http://pbpf.org/art.php?art=1544&cat=7&lang=be). Рэдакцыя.
Да грамадзянаў Беларусі!
На верасень 2008 г. рэжым рыхтуе “выбары” сваёй палаты. Ёсьць рэальная небясьпека, што пад “выбары” рэжым можа падсунуць рэфэрэндум па канстытуцыйным акце незаконнай “саюзнай дзяржавы з Расеяй”. Або праз нібыта “легітымную” палату зацьвердзяць незаконнае ўтварэньне – “саюзную дзяржаву”. Беларусы мусяць адвярнуцца ад рэжыму, ня ўдзельнічаць у фальшывым галасаваньні. Калі беларусы не адвернуцца, ня выстаяць супраць падманнага і прымусовага зацягваньня іх на выбарчыя ўчасткі, то з усімі намі можа здарыцца вялікае няшчасьце. Прадажны рэжым можа выкарыстаць магчымасьць, каб зьнішчыць нашу незалежнасьць, ператворыць Беларусь у губернію расейскай імпэрыі, а нашых хлопцаў (можаце не сумнявацца) пагоняць гінуць у “гарачыя кропкі” вечна ваюючай Масковіі. КАЛІ МЫ НЯ БУДЗЕМ ЗМАГАЦЦА, – БЕЛАРУСКУЮ МАЁМАСЬЦЬ, ЗЯМЛЮ заграбуць ДА [СВАІХ] РУК МАФІЙНЫЯ МАСКОЎСКІЯ КЛАНЫ.
Крумкачы закружылі над нашымі заводамі. Апошнія, што, ужо падліна?
17 ліпеня, 2008 | 6 каментарыяўРэдакцыя
У адказ на рашэньне глабалісцкай сіянакратыі не дапусьціць уступленьня Украіны і Грузіі ў НАТА ды спрыяць захаваньню “цэласнасьці” расейскай імперыі мы выставілі шэраг артыкулаў, якія раскрываюць сутнасьць гэтай глабальнай соцыяпаразітнай сілы, а таксама яе повязі зь іншай такой жа сілай – расейскай імперыякратыяй. Ніжэй падаем апошні матэрыял з гэтай серыі, які непасрэдна датычыць ужо нас – беларусаў. У цэлым жа, і надалей мы маем намер прыкладна так рэагаваць на вычыны сусьветных злодзеяў. Што можам зрабіць – тое і робім.
Халакост вачыма Шэрлака Холмса
16 ліпеня, 2008 | 5 каментарыяўДомерг Палако дэ Мэнас (паводле chitaemknigi.narod.ru/iydei/holokost.htm; www.rv.ru/content.php3?id=7362)
Гэты матэрыял належыць да сьферы інтэлектуальных спрэчак у Францыі, скіраваных на аналіз сіянісцкіх міфаў. Нязначна скарочаны. Рэдакцыя.
Выкрыты чарговы эпізод міфа пра “халакост” і яго чарговая “ахвяра”
15 ліпеня, 2008 | Каментары (1)Паводле kavkazcenter.com/russ/content/2008/03/02/56709.shtml
Міша Дэфансека (сапраўднае імя Монік Дэ Ваеле) – аўтарка кнігі пра “халакост”, перакладзенай на 18 моваў сьвету, у тым ліку і на рускую, нядаўна была выкрыта ў хлусьні. Яе кніга “Сярод Ваўкоў” (у англійскай версіі “Міша, мемуары часоў халакосту”), напісаная пра яе ж саму. У кнізе распавядаецца пра лёс габрэйскай дзяўчынкі ў часы апошняй вайны ў Еўропе, якая хавалася па лясох пасьля таго, як яе бацькоў забілі нацысты.
Лужкоў-правакатар працягвае распальваць варажнечу паміж народамі
15 ліпеня, 2008 | 8 каментарыяўРэдакцыя
Апошнія месяцы і нават гады мы зьяўляемся сьведкамі сістэматычных правакацый расейскай імперыякратыі супраць украінскага народу. Пры гэтым галоўнай персонай, якая непасрэдна зьдзяйсьняе гэтыя правакацыі, зьяўляецца мэр Масквы – Юры Лужкоў. Яго выказваньні скіраваныя на дэстабілізацыю грамадска-палітычнай сітуацыі ва Украіне ў цэлым і ў Крыме ў прыватнасьці, а галоўная мэта скіравана на разбурэньне сяброўскіх адносінаў паміж брацкімі ўкраінскім і маскоўскім народамі, на захоп Крыма расейскай імперыяй.
“ДПНИ” і Поткін-груп – кашэр ці не кашэр?
14 ліпеня, 2008 | 3 каментарыяАналітычны аддзел “Паўночнага брацтва” (паводле http://vdesyatku.net/index.php?option=com_content&task=view&id=385&Itemid=29)
З нагоды вымушанага выхаду на тэму, якую мы аналізавалі ў папярэднім матэрыяле, узьнікла жаданьне рагледзець яе яшчэ глыбей. Яно ўзмацнілася дзякуючы некаторым каментарам, пададзеным нашымі чытачамі. Выстаўляем артыкул рускай нацыянальнай групоўкі “Паўночнае брацтва”, які прысьвечаны зьвесткам пра кіраўніцтва самай “уплывовай, крутой, раскручанай, нацыяналістычнай-найнацыяналістычнай” арганізацыі “рускіх” у сёньняшняй Расеі, вядомай як “ДПНИ” (Рух супраць нелегальнай іміграцыі). Гэты артыкул быў выстаўлены ў сеціве яшчэ ў сакавіку г.г. і вы́клікаў літаральна паніку ў пэўных колах. Чаму, напэўна зразумее кожны. Такім чынам, спачатку артыкул (скарочаная версія), потым наш каментар. Матэрыял ілюструецца шматлікімі фотаздымкамі. Першы зь іх, які пададзены ўверсе, дэманструе ўражвальнае падабенства лідэраў сёньняшняй “ДПНИ” – братоў Поткіных (пазначаны № 2 і 4), з некаторымі кіраўнікамі былых бальшавікоў (№ 1 і 3 – адпаведна Троцкі й Сьвярдлоў). Аўтарскі дыскурс захаваны, хаця мы зь ім нязгодныя з-за недакладнасьці.
Рэдакцыя.
ЗША за “адзіную, моцную Расею”? ці ХТО ВЫСТУПАЕ СУПРАЦЬ СВАБОДЫ НАРОДАЎ (частка 3)
13 ліпеня, 2008 | 5 каментарыяўБарыс Керзач, Алесь Астроўскі
Давайце абмяркуем, дык што ж адбылося? На пачатак нагадаем: галоўная мэта выстаўленьня двух папярэдніх артыкулаў заключалася ў магчымасьці праілюстраваць, што выказваньні накшталт “ЗША жадаюць разбурыць Расею”, “Расея заяўляе аб сваіх правах на постсавецкую прастору” і да т.п., якія нярэдка сустракаюцца ў палітычным дыскурсе, ёсьць надзвычай недакладнымі, неадэкватнымі зь ідэалагічных пазіцый, а таму непажаданымі для выкарыстаньня там. Паглядзіце, што адбылося ў дадзеным канкрэтным выпадку: у адным з найуплывовых палітычных часопісаў Злучаных Штатаў Амерыкі выступіла група асобаў, якія прадэманстравалі блізкі падыход да ключавых геапалітычных праблем. Няўжо цяпер і мы павінны казаць, што ЗША выступаюць за тое, пра што казалі яны? А, можа, больш правільней прыглядзецца, што гэта за людзі, інтарэсы канкрэтна якой сілы яны прадстаўляюць? (гэта першае пытаньне). І як суадносяцца гэтыя інтарэсы з інтарэсамі розных народаў (напрыклад, украінскага, беларускага), усёй агульналюдскай цывілізацыі, з адзіным сэнсоўным імператывам яе прагрэсіўнага гуманістычнага разьвіцьця? (пытаньне другое).
ЗША за “адзіную, моцную Расею”? ці ХТО ВЫСТУПАЕ СУПРАЦЬ СВАБОДЫ НАРОДАЎ (частка 2)
8 ліпеня, 2008 | 4 каментарыя
Разам з Кісінджэрам у тым жа нумары “The International Herald Tribune” ад 2 чэрвеня 2008 г. выступіў Стывен Коэн (Stephen F.Cohen). Падаем яго артыкул (паводле www.inosmi.ru/translation/242318.html).
Рэдакцыя.
ЗША за “адзіную, моцную Расею”? ці ХТО ВЫСТУПАЕ СУПРАЦЬ СВАБОДЫ НАРОДАЎ (частка 1)
8 ліпеня, 2008 | 2 каментарыя
У сьферы публічнай палітыкі (г.зн. піяраўскі й дыпламатычна абмежаванай) часта гаворыцца пра “ўзаемаадносіны паміж Расеяй і ЗША”. Аднак ў ідэалагічна-аналітычнай сьферы такі стыль выказваньняў не спрацоўвае. У сувязі з гэтым мы ўжо даўно заклікаем называць дакладныя імёны канкрэтных (дыскрэтных) сілаў (а яшчэ лепш – імёны іх элітаў), якія зацікаўленыя ў правядзеньні той ці іншай палітыкі. Адначасна мы прапануем не ісьці на повадзе жаданьня гэтых сіл схавацца за значна больш маштабнымі і неўтральнымі аб’ектамі (напрыклад, за “Расею” ці “ЗША”). Каб яшчэ раз прадэманстраваць практычнае значэньне прапануемага намі падыходу, вельмі дарэчна падасьпеў матэрыял Яна Максімюка, перададзены па радыё “Свабода” (гл. www.svaboda.org/content/Article/1181292.html). У ім было паведамлена, што тры чалавекі – Генры Кісынджэр, Стывэн Коэн, Дзьмітры Рагозін – выступілі 2 ліпеня г.г. ва ўплывовым часопісе ЗША “International Herald Tribune” з артыкуламі, дзе заклікалі перагледзець палітыку ЗША ў адносінах да Расеі і, увага, не прымаць Украіну ў NATO (!). Гэтая падзея настолькі паказальная, каб прадэманстраваць унутраную разнароднасьць палітычных сілаў у ЗША і розьніцу, часта супрацьлеглую, іх інтарэсаў (і на гэтым фоне яшчэ раз актуалізаваць наш заклік), што не скарыстацца з аказіі было немагчыма. Мы знайшлі артыкулы першых двух палітыкаў, выстаўляем іх, а затым абмяркуем саму падзею.
Рэдакцыя.
Што гэта бухала ў ноч на 4-е? (версія 2)
5 ліпеня, 2008 | 5 каментарыяўБарыс Керзач, Алесь Астроўскі
У свой час мы ўжо разьбіралі пытаньне, пададзенае ў загалоўку (гл. https://nashaziamlia.org/2006/07/05/181). Тады мы прыйшлі да высновы, што ў беларускім небе ў ноч з 3 на 4 ліпеня ўсе апошнія гады бухае “ўладны ідыятызм”. Але новы погляд на сітуацыю робіць неабходным разгледзець яшчэ адну версію. Гэтая версія бярэ за аснову ня дурасьць мясцовага начальства, а яго схаваныя каштоўнасьці – тыя, якія яно патаемна ад грамадства на самой справе адзначае і менавіта 3 ліпеня.
Падвойная пераемнасьць, як доказ слушнасьці змаганьня
4 ліпеня, 2008 | 2 каментарыяВіталь Хромаў
Як паведаміла радыё “Свабода” (www.svaboda.org/content/Article/1181005.html), 1 ліпеня пайшоў з жыцьця Віктар Сікора (1925-2008 гг., гл. фота) – адзін з кіраўнікоў колішняга Саюзу беларускай моладзі ў Паставах, лідэр Пастаўскае філіі Беларускай Незалежніцкай партыі, камандзір партызанскага антысавецкага аддзелу на Пастаўшчыне, вязень сталінскага ГУЛАГу, сапраўдны патрыёт Беларусі, адраджэнец.
Дзень нараджэньня героя
3 ліпеня, 2008 | Каментары (1)Назар Грынык (“Украінская праўда”, Украіна, паводле www.inosmi.ru/translation/242274.html; ілюстрацыя – постаці С.Бандэры і Р.Шухевіча)
Іншыя сайты
