Калі мы зьбіраліся выстаўляць дадзены матэрыял, галоўным жаданьнем было пазбавіць нашых чытачоў ад ілюзій, якія маглі ўзьнікнуць пасьля азнаямленьня з двума папярэднімі артыкуламі. Маўляў, рускім становіцца сорамна за тое, што яны былі прыладай злачынных, драпежна-паразітычных імперскіх сілаў, сорамна, што іх рукамі, нагамі, зброяй на працягу стагоддзяў (!) захопліваліся чужыя землі, тапталіся і зьнішчаліся чужыя каштоўнасьці, пераўтвараліся ў рабоў і забіваліся невінаватыя, мірныя людзі. Маўляў, гэта выклікае ў іх пакуты сумленьня, з-за чаго яны пачынаюць шукаць «справядлівыя» спосабы разабрацца са сваёй імперыяй. Каб разьвеяць гэтыя ілюзіі (а гэта ілюзіі – большасьць рускіх так ня думае і не адчувае; два прыведзеныя тэксты – гэта асобныя проблескі больш-менш нармальнага кірунку мысьленьня ў моры шавіністычна-імперскага сьветагляду масы, дый тое, выкліканыя небясьпекай зьнішчэньня рускіх, як нацыі), мы вырашылі падаць некаторыя вытрымкі з абмеркаваньня апошняга з гэтых артыкулаў, якое адбылося на сайце рускіх шавіністаў ari.ru. Але, калі вы будзеце чытаць прыведзеныя ніжэй выказваньні, вы, напэўна, ня толькі будзеце пазбаўляцца ад магчымых ілюзій, пра якія мы кажам, а і, напэўна, заўважыце яшчэ некалькі феноменаў, якія мы абмяркуем у канцы дадзенага матэрыялу.
Рэдакцыя.
1.6. Сьвет сёньня
НАШЫ ІЛЮЗІІ й ІХНЫЯ СТРАХІ (Расея)
29 студзеня, 2007 | Няма каментараў
Яшчэ адзін рускі вырашыў выказацца па нацыянальным пытаньні
26 студзеня, 2007 | Няма каментараўПрацягваем вышукваць хоць нешта нацыяналістычнае з рускай шавіністычнай плыні. Вашай увазе падаецца яшчэ адна знаходка, аналагічная папярэдняй (г.зн. у тэксьце, пададзеным ніжэй, прысутнічаюць элементы здаровага нацыянальнага мысьленьня). Матэрыял узяты з сайта рускіх шавіністаў ari.ru. Яго аўтар хаваецца пад нікам Helgi. Yar Chally. Зьвярніце ўвагу, як ня хочацца аўтару (а гэта, напэўна, яшчэ перадавы прадстаўнік «вялікароса») аддаваць этнічныя тэрыторыі іншых народаў «Расеі» пад іхныя дзяржаўныя ўтварэньні, як вагаецца яго мысьленьне… А прыйдзецца аддаваць! Без дэмантажу расейскай імперыі расейская праблема на карысьць рускага народу вырашана быць ня можа.
Рэдакцыя.
Пробліскі нацыяналізму ў рускіх шавіністаў
25 студзеня, 2007 | Няма каментараўДоўгае назіраньне за думкамі рускіх шавіністаў, у асноўным па іх інтэрнэт-сайтах, дазволіла выявіць пэўную эвалюцыю поглядаў. Спачатку выключна імперскія («усіх «пастроім» і «замочым»»; «паўсюль, дзе стаяла нага рускага салдата – наша тэрыторыя» і да т.п.), гэтыя погляды паступова набывалі рысы рускага шавінізму з адмежаваньнем ад значнай часткі імперскіх ідэй (“Расея – гэта дзяржава рускіх”, «колькі рускіх людзей было загублена дзеля гэтай Расіяніі, каб потым розныя «малдаване» тут на нас і нашых багацьцях жыравалі?»). А цяпер на асноўным рупары рускіх шавіністаў – сайце ari.ru, упершыню пачалі зьяўляецца пробліскі сапраўднай нацыянальнай ідэалогіі. Усё большая небясьпека для захаваньня рускай нацыі (тым больш у яе антрапалагічна-, культурна-, палітычна- і г.д. пераемнасным выглядзе) паступова прымушае гэтых псіхапатычна-агрэсіўных імперска-шавіністычных дзікуноў з Ўсходу прымаць усё больш нармальныя пазіцыі. У пацьверджаньне сказанаму выстаўляем артыкул “Новы рускі нацыяналізм”, які нядаўна зьявіўся на памянёным сайце. Яго аўтар Аляксей Шырапаеў.
Рэдакцыя.
Прамінулы год – гэта год ня толькі сапраўды гістарычнага падзелу на «імперцаў» і «нацыяналістаў» і вострай палемікі паміж імі. Галоўнае, што летась вызначыліся дакладныя параметры НОВАГА РУСКАГА НАЦЫЯНАЛІЗМУ, якія ўяўляюць зь сябе прынцыпова новую зьяву ў расейскім ідэйна-палітычным і культурным сьпектры.
Пра ЎНІВЕРСАЛЬНЫ НАЦЫЯНАЛІЗМ 30 гадоў таму
24 студзеня, 2007 | Няма каментараўСябры нашай рэдакцыі даўно сочаць за разьвіцьцём сьветагляду тых, хто аб’яўляе сябе «рускімі нацыяналістамі» (на справе яны, канешне ж, пакуль шавіністы) праз аналіз дзейнасьці іх галоўнага рупару – сайту www.ari.ru. У канцы 2002 году яны, відаць – па-недаглядзе, ўзялі цікавае інтэрвю ў «Прадстаўніцы польскага нацыянальнага руху Барбары Крыгер-Буцкай». Падаем гэтае інтэрвю вашай увазе.
Рэдакцыя.
ДВАЙНОЕ СУПАДЗЕНЬНЕ. І гэтага больш чым дастаткова
23 студзеня, 2007 | Каментары (1)Нядаўна на сайце чачэнскіх змагароў за свабоду http://kavkazcenter.com (КЦ) зьявілася інтэрвю лідара Усеўкраінскай арганізацыі «Трызуб» імя Сцяпана Бандэры, палкоўніка Васіля Іванышына. У гэтым інтэрвю, якое было азаглаўлена «За нашу і вашу Свабоду!», уразіла ня толькі надзвычай высокае супадзеньне ідэалагічна-палітычнага сьветагляду сп-ра Васіля са сьветаглядам сябраў нашай рэдакцыі, а й істотнае падабенства сітуацыі ва Украіне і Беларусі (хаця, прызнаемся, многае з апошняга было адкрыцьцём і для нас). Двайное супадзеньне – істотная прычына, каб такое інтэрвю зь невялікім скаротам зьявілася на нашым сайце.
Рэдакцыя.
Кароткая даведка: Палкоўнік Васіль Іванышын – выбітны ўкраінскі палітык і навуковец. Аўтар шэрагу паліталагічных і гістарычных прац, дацэнт Драгобычскага педагагічнага універсітэта. В.Іванышын зьяўляецца кіраўніком і ідэолагам УА «Трызуб» імя С.Бандэры (гл. сайт: http://www.banderivets.org.ua).
ЭФЕКТ “КРУКА Ў ЛЕСЕ” (прыглядаемся да Захаду, такая “апазіцыя”)
20 студзеня, 2007 | Каментары (1)
АДРАЗУ на САЙТ! (прыглядаемся да Захаду)
12 студзеня, 2007 | Няма каментараўУ інтэрнэце зрэдку сустракаюцца матэрыялы, якія па сваім ідэалагічным зьмесьце (у межах прадэманстраванага) вельмі падобныя да ідэалагічнай сістэмы, якая распрацоўваецца на нашым сайце. Прыемна бачыць, што ёсьць людзі, якія незалежна ад нас думаюць, як мы. Таму мы з задавальненьнем падаем і каментуем па тэксце матэрыял Ганны Соўсь «Джон Ле Карэ: газ і нафта – зброя больш эфэктыўная за ядзерную», пададзены сёньня на саце www.svaboda.org.
Рэдакцыя.
Джон Ле Карэ – гэта літаратурны псэўданім, пад якім набыў усясьветную вядомасьць былы брытанскі выведнік Дэвід Джон Мур Корнуэл. Днямі ён даў інтэрвію італьянскай газэце La Repubblica.
Пачатак новых адносін Лу і Пу на фоне “Дружбы” (такая “апазіцыя”, прыглядаемся да Захаду)
10 студзеня, 2007 | Няма каментараўВіталь Хромаў, Барыс Керзач
Пасьля столькіх гадоў чаканьня мы нарэшце дачакаліся зьяўленьня ў нашых урадоўцаў-вертыкальшчыкаў прыкмет мужчынскага пачатку.
КАЛІ САБАКІ МОЛЯЦЦА… (ЦП, СіА)
9 студзеня, 2007 | Няма каментараўДва дні таму мы бачылі дзіўную сцэнку: мітрапаліт Філарэт і Лукашэнка з нагоды праваслаўнага Нараджэньня Хрыстовага выступаюць у праваслаўным храме (?!) ў Менску і кажуць, што “Самае галоўнае, што характарызуе нашу царкву – гэта патрыятызм. Яна заўсёды была з народам і бараніла сваю Айчыну”. Пачварнасьць гэтай сітуацыі сярод іншага заключаецца ў тым, што адзін непасрэдны агент крамлёўскай браціі й другі такі ж агент (толькі што апасяродкаваны, бо прызначаны кіраўніком РПЦ МП і даўнім агентам НКВД-КГБ-ФСБ Алексіем ІІ) разам прадстаўляюць самыя што ні ёсьць санінскія сілы – расейскую імпербюракратыю (нагадаем, падзея адбываецца ў праваслаўным Храме ў Беларусі зь яе татальным этнацыдам і станам на мяжы поўнай страты дзяржаўнасьці…). Натуральна, мы не маглі не адрэагаваць на такое. Прапануем да вашай увагі трохі скарочаны артыкул Глеба Шчарбатава ды Сьцяпана Баярава, які ўзяты з сайта рускіх шавіністаў ari.ru і прысьвечаны РПЦ МП.
Рэдакцыя.
ДЗЕВЯЦЬ АСНОЎ РЭЛІГІІ АКТЫЎНАГА ДАБРА (кБНІ; частка ІІІ)
3 студзеня, 2007 | Няма каментараўАлесь Астроўскі
ДЗЕВЯЦЬ АСНОЎ РЭЛІГІІ АКТЫЎНАГА ДАБРА (кБНІ; частка ІІ)
2 студзеня, 2007 | Няма каментараўАлесь Астроўскі
ДЗЕВЯЦЬ АСНОЎ РЭЛІГІІ АКТЫЎНАГА ДАБРА (кБНІ; частка І)
1 студзеня, 2007 | Няма каментараўАлесь Астроўскі
Хаця апошнім часам гісторыя нам – беларусам – дае ў асноўным выпрабаваньні, якія мы таксама будзем абмяркоўваць, пачаць Новы год хочацца зь нечага добрага. У сувязі з апошнім, як рэдактар, я вырашыў выставіць на сайце ніжэй разьмешчаны матэрыял.
Далей »
Ці БЫЎ БЫ ЗАДАВОЛЕНЫ САТАНА, КАЛІ Б НЕХТА ДАСЬЛЕДВАЎ САТАНІЗМ. Да канферэнцыі па сіянізме ў Іране. Частка ІІ (СіА; Д пр-п 45)
30 снежня, 2006 | Няма каментараўБарыс Керзач, Віталь Хромаў, Алесь Астроўскі
Далей »
Ці БЫЎ БЫ ЗАДАВОЛЕНЫ САТАНА, КАЛІ Б НЕХТА ДАСЬЛЕДВАЎ САТАНІЗМ. Да канферэнцыі па сіянізме ў Іране. Частка І (СіА; Д пр-п 44)
29 снежня, 2006 | Няма каментараўБарыс Керзач, Віталь Хромаў, Алесь Астроўскі
Некаторыя лічаць, што ім можна ігнараваць любыя нормы раўнапраўных, справядлівых, культурных адносінаў паміж людзьмі і народамі, бо яны, бачыце, маюць вялікія капіталы, кантралююць важнейшыя СМІ, уплываюць на ўрады многіх краін (у тым ліку вялікіх). Некаторыя лічаць, што маючы такія козыры, ім можна зьневажаць нацыянальныя і рэлігійныя пачуцьці цэлых народаў, падстаўляць і дэзарыентаваць іх, намаўляць скажоныя ўяўленьні й г.д. (натуральна, усё гэта з мэтай далейшай эксплуатацыі людзей і народаў), а затым… апраўдваць свае паводзіны прынцыпамі «лібералізму», у тым ліку «свабодай слова». Але так можна рабіць не бясконца, канец калі-небудзь ды прыйдзе. Нядаўна мы сталі сьведкамі адной такой падзеі.
‘Пра мовы ды іншае’ (СіА)
26 снежня, 2006 | Каментары (1)Падаем вашай увазе цікавы матэрыял, які быў знойдзены на сайце расейскіх «лібералаў» grani.ru. Фрагмент артыкула, які прадстаўлены на ім, належыць пяру вядомага габрэйскага публіцыста і грамадскага дзеяча Уладзіміра (Зеева) Жабацінскага (1880-1940 гг.) і напісаны ў пачатку ХХ стагоддзя. Гэты матэрыял – чарговае сьведчаньне таго, што сярод габрэйскіх ідэолагаў былі (й, без сумневу, будуць) нармальныя дэмакраты-інтэрнацыяналісты, а ня толькі сіяністы-шавіністы.
Рэдакцыя.
Асьцярожна, “The Guardian”! (Прыглядаемся да Захаду)
24 снежня, 2006 | Няма каментараўАдным зь вядомых спосабаў узьдзеяньня на грамадскую думку на Захадзе ў выгадным для расейскай імпербюракратыі ключы зьяўляецца такі: ФСБ падкупляе рэдактароў ды журналістаў папулярных заходніх газет ды часопісаў і перадае ім для друкаваньня замоўленыя артыкулы (напісаныя агентамі ФСБ, у тым ліку, і ў Маскве). Робіцца так, каб выглядала, быццам бы журналісты – жыхары і грамадзяне краін Захаду – самі выказваюць свае ўласныя меркаваньні. Пра такую тэхналогію ўзьдзеяньня на заходнюю грамадскую думку ў сваіх кнігах рэгулярна піша дасьледчык паліттэхналогій Пачэпцоў, пра гэта ж цяпер шмат гаворыць вядомы перабежчык з СССР на Захад, былы вышэйшы афіцэр КГБ Гардзіеўскі. Узорным прыкладам дадзенай дзейнасьці зьяўляецца некалі рэспектабельнае брытанскае выданьне “The Guardian“. Для таго, каб у чытачоў нашага сайту было ўласнае ўяўленьне, як могуць выглядаць заказныя прарасейскія артыкулы, падаем адзін зь нядаўніх «гардыянаўскіх» матэрыялаў, які падпісаны нейкім Хайвелам Уільямсам (Hywel Williams). Мы лічым, што зьяўленьне такіх артыкулаў – яскравых прыкладаў карумпаванасьці заходняга грамадства – магчымае ў тым ліку і з-за таго, што агенты расейскай імпербюракратыі яшчэ не забівалі брытанцаў мільёнамі, не прымушалі бессэнсоўна пражываць свае жыцьці ў рабскіх умовах многія пакаленьні Туманнага Альбіёну, не паддавалі іх татальнаму этнацыду і г.д. Карумпаванасьць “The Guardian”, службу яго на ФСБ зразумець можна, прабачыць – нельга!
Рэдакцыя.
Канфлікт на маскоўскай дарозе (Такая апазіцыя)
23 снежня, 2006 | Няма каментараўПаміж некаторымі сябрамі нашай рэдакцыі й З.Пазьняком існуюць няпростыя адносіны. Але мы будзем папулярызаваць яго артыкулы ў такой ступені, у якой яны, на наш погляд, будуць спрыяць АБ’ЕКТЫЎНЫМ ІНТАРЭСАМ беларускага народу. Выбітныя думкі будзем падкрэсьліваць так [!!!], а спрэчныя – каментаваць [таксама ў дужках]. Да артыкулаў Зянона Пазьняка, годных асаблівай увагі, без сумневу належыць той, што пададзены ніжэй. Ён датаваны 22 верасьня 2006 г. і быў выстаўлены на сайце www.zianonpazniak.de.
Рэдакцыя.
МЕМАРАНДУМ аб гарантыях бясьпекі Беларусі (пДак)
22 снежня, 2006 | Няма каментараўГэтым матэрыялам мы адчыняем новую рубрыку “Падаем дакумент” (скарочана – пДак), у якой перыядычна будзем выстаўляць важныя міжнародныя і юрыдычныя акты, якія маюць значэньне для нашай беларускай дзяржаўнасьці. Першым зь іх зьяўляецца названы Мемарандум, які быў падпісаны ў канцы 1994 году ў сувязі з абавязацельствамі Беларусі поўнасьцю пазбавіцца ядзернай зброі. Гэтыя абавязкі мы поўнасьцю выканалі! У адказ ЗША, Вялікабрытанія і Расея ўзялі тады на сябе абавязацельствы гарантаваць бясьпеку Беларусі. Хутка мы ўбачым, наколькі быў правы Чэрчыль, які ў свой час сказаў, што дамовы з маскалямі ня вартыя той паперы, на якой яны напісаны. Прыкладна тое ж пастаянна казаў і Джахар Дудаеў. Хутка мы ўбачым, ці правіла Чэрчыля-Дудаева распаўсюджваецца толькі на расейскую імпербюракратыю ці ў тым ліку на брытанскую і амерыканскую.
Рэдакцыя.
НАМ ПІШУЦЬ – МЫ ДРУКУЕМ і КАМЕНТУЕМ
20 снежня, 2006 | Няма каментараўКаля месяца таму ў нашу рэдакцыю даслаў допіс адзін з нашых чытачоў Сяргей Шынка. З гэтай нагоды мы вырашылі завесьці яшчэ адну рубрыку пад назвай, выведзенай у загаловак.
Рэдакцыя.
Ня толькі мы заўважылі дзіўны ляп «Міжнароднай амністыі» (прыглядаемся да Захаду; Д пр-п 43)
19 снежня, 2006 | Няма каментараўНядаўна аўтарытэтная праваабарончая арганізацыя «Міжнародная Амністыя» зьдзівіла многіх. Яна правяла дасьледаваньне стану рускамоўных у Эстоніі й нібыта выявіла іх дыскрымінацыю. Поўны абсурд. Мы нават хацелі пісаць артыкул на гэтую тэму і запрашаць «Міжнародную Амністыю» да нас у Беларусь, каб яна «выявіла» 12-гадовы ЭТНАЦЫД беларусаў у Беларусі пры сёньняшнім прамаскоўскім рэжыме. Аднак нам клапаціцца не давялося. Аўтарытэтны брытанскі часопіс «The Economist» (што вельмі важна) напісаў уласны рэдакцыйны артыкул на гэтую тэму (гл. www.inosmi.ru). Яго падзагаловак гучыць так: «Эстония права, а Amnesty – нет». Прадстаўляем дадзены артыкул вашай увазе.
Рэдакцыя.
У НАС ПЫТАЮЦЦА – МЫ АДКАЗВАЕМ
18 снежня, 2006 | Няма каментараўНядаўна мы надрукавалі артыкул “Аляксандр Літвіненка забіты! Факты і высновы” (https://nashaziamlia.org/2006/11/27/415). У каментары да яго адзін з нашых чытачоў (нік “Siarhiej”) запытаўся: “У Вас размешчаны артыкулы адмоўнага зместу пра Расею. А расейцы, тым часам, добра сябе адчуваюць і, як здаецца, квітнеюць. А ў чым моц Расеі? Дзе тыя сланы (чарапахі) на якіх яна трымаецца?”. Мы вырашылі даць адказ на гэтае пытаньне.
Рэдакцыя.
Іншыя сайты
