Рэдакцыя.

У свой час, выпрацоўваючы наша, беларусаў-літвінаў, стаўленьне да розных меншасьцяў, мы закранулі праблему цыганоў і запрапанавалі некаторыя крокі па яе вырашэньні (гл. тут:  https://nashaziamlia.org/2008/08/05/1466/; гл. Д пр-п 101). Было гэта больш за 5 гадоў таму. Прайшоў час і сёньня пытаньне цыганоў раптам усплыла, як адна з вострых праблем усяго Еўразьвязу (і, магчыма, Украіны). Можа, СМІ й перабольшваюць? А, можа, і не. Можа, гэтая праблема датычыць толькі “талерантнага” і “мультыкультурнага” Еўразьвязу ды Ўкраіны? А, можа, яна ўжо грукаецца і ў дзьверы нашай краіны? Давайце паглядзім на даступныя нам факты і ацэнім іх значэньне.

Далей »

У дапаўненьне да папярэдняга артыкула выстаўляем матэрыял, прысьвечаны зьвесткам аб арганізаваным уладамі (!) разбэчваньні дзяцей праз сістэму школьнай адукацыі. Адбываецца гэта ў такой, здавалася б, надзейна добрапрыстойнай, моцнай і самастойнай дзяржаве, як… Нямеччына. Мы перавялі ў пісьмовую форму і падаем ніжэй закадравы тэкст адпаведнага дакументальнага відэа (узяты адсюль: http:// www.youtube.com/watch?v=YVljeQpJRJY). Скажам адразу – гэта інфармацыя, калі мы яе атрымалі, шакавала нас ня менш, чым зьвесткі, паданыя ў папярэднім артыкуле.

Рэдакцыя.

Далей »

Рэдакцыя.

У сваім папярэднім выступе, а таксама і ў некаторых ранейшых, Вольга Чацьверыкова настойвала, што адзіным сродкам супрацьдзеяньня заходняму ліберастычнаму дэгенерацтву, галоўным злачынцам-заказчыкам якога зьяўляецца глабалісцкая фінансавая алігархія (яна ж “глабальныя бангстары”, “карпаратакратыя”, “сіянакратыя”), можа быць толькі праваслаўе. Маўляў, толькі яно здольнае аказаць супраціў “на духоўным узроўні” той новай навале, якая насоўваецца на чалавецтва з… “цывілізаванага Захаду”.  Пасьля выяўленьня прынцыповай няздольнасьці каталіцызма супрацьстаяць “новай духоўнасьці” (гэта, спадзяемся, даказана ў шэрагу папярэдніх матэрыялаў), мы вырашылі праверыць, ці сапраўды праваслаўе можа абараніць чалавецтва ад жахаў магчымай ліберастычна-сіянісцкай дэградацыі. А для гэтага вырашылі прааналізаваць паходжаньне і разьвіцьцё гэтай хрысьціянскай канфесіі.  Аднак распачаць давялося здалёк – зь гісторыі Візантыйскай і нават Рымскай імперый. Пачнем з апошняй, бо менавіта тут зарадзілася хрысьціянства як афіцыйная рэлігія (гл. мапу, дзе паказана рымская імперыя на піке сваіх памераў – у пачатку ІІ ст. н.э., пры імператары Траяне).

Далей »

Вельмі сімбалічна атрымалася. У папярэднім матэрыяле мы выступілі за вяртаньне доступу да інфармацыі, якую выстаўляюць у сеціве журналісты  КаўказЦэнтара. Мы жадалі й далей мець магчымасьць разам зь іншымі інфармацыйнымі крыніцамі карыстацца вынікамі й іх сачэньня за працэсамі ў Расеі ды Сьвеце. Акрамя таго, мы прынцыпова выступаем за незалежнасьць усіх народаў. Наш удзел у абароне прынцыпа свабоды праўдзівай інфармацыі й свабоды народаў быў узнагароджаны. З нашага сайта ня толькі аднавілася магчымасьць выйсьці на КаўказЦэнтар, але пазаўчора там аказаўся вельмі цікавы і дарэчны матэрыял (http://kavkazcenter.com/russ/content/2013/09/14/100552.shtml), цалкам у рэчышчы таго пытаньня, якое мы аналізуем на нашым сайце апошні час. Мы перайшлі да расейскамоўнай першакрыніцы гэтага матэрыяла. Ніжэй выстаўляем яго і наш каментар да яго.   

Рэдакцыя.

Далей »

Рэдакцыя.

Як абяцалі ў папярэднім матэрыяле, мы вырашылі больш глыбока прааналізаваць адрачэньне Папы рымскага Бенедыкта XVI ад сваёй улады. Увага да гэтага пытаньня абумоўлена тым, што выкрыцьцё сапраўдных прычын гэтай далёка не штодзённай падзеі магло б дапамагчы лепш зразумець зьмест сучасных палітычных працэсаў на еўрапейскім і нават глабальным узроўні. Адразу папярэдзім: заняўшыся названай праблемай, мы і не разьлічвалі на той “улоў” з фактаў, які ў выніку атрымаўся. Галоўнай крыніцай інфармацыі зноў аказалася Вольга Чацьверыкова  – адмысловец ва ўзгаданых пытаньнях (гл. яе фота і вокладку яе кнігі “Здрада ў Ватыкане альбо Змова Папаў супраць хрысьціянства”). Менавіта ад яе былі атрыманы найбольш абгрунтаваныя і каштоўныя зьвесткі. Але ня толькі. Давайце пачнем наша сёньняшняе азнаямленьне з тэмай зь менш важкіх крыніц інфармацыі.

Далей »

Рэдакцыя.

7. Юдэі: “Хрыстос – юдэйскі фарысей і габрэйскі нацыяналіст, да забойства якога габрэі ня маюць ніякага дачыненьня”.

Ад спадара Пінхаса мы даведваемся, што аказваецца, сярод юдэяў ёсьць тыя, хто сумняюцца ўвогуле ў быцьці на зямлі гістарычнага Хрыста. Цытата: “На процілеглым полюсе поглядаў знаходзяцца тыя, хто ўвогуле лічыць евангельскае апісаньне Ісуса «зборным вобразам», да чаго іх падштурхоўваюць, напрыклад, паралелі паміж вобразам Ісуса і вобразам «Праведнага Настаўніка» Кумранскай грамады … Тыя выказваньні, якія ёсьць аб «Ешуа га-Нацры» (Ісусе Назарыцяніне) у габрэйскіх талмудысцкіх крыніцах, кажуць пра чалавека, які жыў за 150 гадоў да Ісуса евангельскага” (частка 8).

Далей »

Тое, што мы даведаліся пра хрысьціянства ад юдэйскага прапагандыста (гл. папярэдні матэрыял), мы б ніколі не даведаліся, чытаючы ці слухаючы шчырых хрысьціян. На паверхню выйшла інфармацыя, якую ў межах хрысьціянскай культуры прынята сьціпла… ня ўзгадваць (затое рэалістычны сьветагляд патрабуе адваротнага – такое варта ведаць). У якой ступені паданая аўтарам інфармацыя праўдзівая і поўная, трэба разьбірацца адмыслова, прычым, асобна з кожным палажэньнем, бо тэндэнцыйнасьць сьветагляду Пінхаса Палонскага – юдэйскага рэлігійнага філосафа – відавочная. Таму ўлік яго праюдэйскай пазіцыі павінен быць агульным фонам, на якім могуць разглядацца ўсе іншыя справакаваныя аўтарам пытаньні. Тым ня менш, пазіцыя Палонскага выглядае збольшага цэласнай, утрымлівае істотныя факты і, забягаючы наперад, скажам… па сутнасьці пацьвярджае выхвальства Марка Раваджа, выкладзенае ім яшчэ ў 1928 годзе, што хрысьціянства – палітычны праект сіянакратыі (гл. https://nashaziamlia.org/2013/06/16/5793/#more-5793).

Рэдакцыя.

Далей »

У папярэдніх матэрыялах мы прадэманстравалі глыбокі ськепсіс што да ідэі, запрапанавай Вольгай Чацьверыковай, аб магчымасьці выкарыстаньня хрысьціянства для ратаваньня сьвету ад ліберастычнай садамізацыі. І справа ня толькі ў тым, што і каталіцкая, і праваслаўная цэрквы насычаны садамітамі. Усё нашмат сур’ёзьней. Як хрысьціянства можа адолець такую задачу, калі яно заснавана на нацыянальным богу габрэяў Яхвэ?! Марк Равадж і ўвогуле практычна ў адкрытую заявіў (гл. адзін з папярэдніх матэрыялаў), што хрысьціянства – стратэгічны праект глабальнай палітыкі сіянакратыі. Уражаныя гэтымі адкрыцьцямі, мы вырашылі паглядзець на тэму зь іншага боку: а як глядзяць на хрысьціянства апалагеты юдаізму? У сеціве рэкламуецца кніга юдайскага тэолага Пінхаса Палонскага “Дзьве тысячы гадоў разам”. Мы ўзялі ўступную главу зь яе (гл. тут: http://www.uznai-pravdu.ru/viewtopic.php?f=8&t=759), трохі скарацілі, пераклалі й выставілі ніжэй.

Рэдакцыя.

Далей »

Вольга Чацьверыкова

Прыгледзеўшыся паўважлівей да выступу-інтэрвю спадарыні Чацьверыковай, пра які было ўзгадана ў мінулым матэрыялае, мы прыйшлі да высновы аб яго вялікай каштоўнасьці па шэрагу крытэраў. Адзін зь іх – удакладненьне нашых ведаў пра ролю сусьветнай закулісы ў сёньняшніх глабальных палітычных працэсах. Таму мы перавялі гэты выступ у пісьмовую форму, каб зручней было яго чытаць і аналізаваць (выступ-інтэрвю ўзяты адсюль: http://www.youtube.com/watch?v=3LYJQC5ZjCY&feature=player_embedded#!).

Рэдакцыя.

Далей »

Рэдакцыя.

Працягнем тэму спланаванай культурна-дэмаграфічнай дэградацыі Еўропы. Яе  актыўна падымае ўжо нават расейскае тэлебачаньне. Праўда, робіць яно гэта з пазіцыі зларадства – маўляў, чым горш людзям на Захадзе, тым лепш нам у Расеі (мы ж тут, у Беларусі, назіраем за падзеямі з пазіцыі людзей, якія яшчэ адносна нядаўна разьлічвалі на падтрымку “заходніх дэмакратый”, але цяпер гэтую надзею практычна цалкам страцілі). У якасьці ілюстрацыі вышэй адзначанага прапануем вам адзін сюжет з праграмы “У цэнтры падзей з Ганнай Прохаравай” (гл. фота вядучай), які быў паказны па расейскага канале ТВ “Цэнтар” 2.06.2013 г. Паглядзець гэты сюжэт можна, напрыклад, па наступных е-адрасах: http://www.youtube.com/watch?v=1Puo1RZLLio; http://www.youtube.com/watch?v=tyBIIG5bUHw). Мы запісалі ўсю тэкстоўку і падаем яе ніжэй.

Далей »

Вольга Чацьверыкова

Мы ўжо зьбіраліся былі прыступіць да завяршальнага этапа аналізу грамадска-палітычнага сьветагляду Чэ Гевары, але зноў не атрымліваецца. У Еўропе адбываюцца падзеі (асабліва непрыемныя для “беларускіх” прыхільнікаў уступленьня ў Еўразьвяз), якія мы даўно прадказвалі. У Вялікабрытаніі негры пад акампанемент ісламісцкіх лозунгаў насьмерць нажамі й мачэтэ пакрэмзалі паліцэйскага (прычым, зрабілі гэта паказальна-публічна – гл. фота зьлева, а таксама  http://podrobnosti.ua/podrobnosti/2013/05/23/906359.html ; http://expert.ru/2013/05/23/britanskij-zvonochek), у Швецыі ўжо шмат дзён улады ня могуць спыніць начныя пагромы, зьдзяйсьняемыя ксенаэтнічнай моладдзю (яе бацькоў шведы ў свой час гасьцінна прынялі ў сваёй краіне; гл. http://www.1tv.ru/news/world/233636 ; http://zn.ua/WORLD/nochnye-besporyadki-v-shvecii-vyshli-za-predely-stokgolma-122866_.html), у Францыі народ актыўна пратэстуе супраць татальнай садамізацыі краіны – праходзяць масавыя акцыі, колькасьць удзельнікаў якіх бывае перавальвае за мільён (гл. http://flashnord.com/news/bolee-1-mln-chelovek-prinyali-uchastie-v-akcii-protiv-odnopolyh-brakov-v-parizhe). Здрадніцкую, антынацыянальную палітыку праводзіць урад Оланда па загадзе сапраўдных кіраўнікоў Еўразьвязу, ад якіх прэзідэнт Францыі, аказваецца, больш залежны, чым ад уласнага народу (вось яна – хвалёная еўрапейская дэмакратыя). Трэба фіксаваць і аналізаваць падзеі. З гэтай нагоды выстаўляем ніжэй артыкул Вольгі Чацьверыковай (гл. фота), у якім называюцца шматлікія цікавыя факты, датычныя палітычных механізмаў садамізацыі  Еўропы і ўсяго сьвету (узята адсюль: http://www.fondsk.ru/news/2013/05/27/ugroza-vsemirnogo-sodoma-20718.html).  

Рэдакцыя.

Далей »

Пасьля азнаямленьня з асноўнымі фактамі біяграфіі, варта пазнаёміцца з грамадска-палітычнымі поглядамі Чэ Гевары. Так нас абавязвае зрабіць ня толькі цікавасьць да гэтай неардынарнай асобы і логіка азнаямленьня зь ёй, а й ідэалагічная накіраванасьць нашага сайта. Пералапаціўшы зь дзясятак працаў вядомага рэвалюцыянера, сёньня мы выстаўляем тры найбольш паказальныя (на наша меркаваньне) дакументы, якія былі створаны Чэ Геварам у інтэрвале 1961-67 гг. і ў якіх раскрываюцца погляды камандантэ Чэ на міжнародную палітыку. Матэрыял атрымаўся вялікім, затое ў ім шмат цікавага і павучальнага, у т.л. для людзей з нацыянальна-дэмакратычным сьветаглядам.

Рэдакцыя.

Далей »

За аснову матэрыяла, выстаўленага ніжэй, мы ўзялі адносна сьвежы артыкул нейкага “генерала Філатава”  (гл. тут: http://planeta.moy.su/blog/gollivud_segodnja_ehto_mirovoj_sionistskij_brend/2013-04-11-48652). Артыкул, як відаць, належыць пяру расейца зь імперскім сьветаглядам, які хаваецца пад гэтым нікам. Просім пры азнаямленьні зь ім адзначанае ўлічваць (хаця многае мы адрэдагавалі, сьляды імперскага сьветагляду засталіся). Але, з другога боку, немагчыма ігнараваць пэўныя факты і пытаньні, пададзеныя і пастаўленыя ў артыкуле. Тым больш, што ў папярэднім нашым матэрыяле мы таксама казалі пра нядаўнія дзіўныя сьмерці вядомых беларусаў-літвінаў й іх блізкіх у Беларусі (за прайшоўшы час дадалася яшчэ і яўна заўчасная сьмерць былога маладафронтаўца Міхала Шарамета). Нешта зашмат такіх выпадкаў “здараецца” у Беларусі й на Расеі ў апошні час, каб казаць выключна пра выпадковасьць. Колькасьць стала новай якасьцю…

Рэдакцыя.  

Далей »

Яніс Домбрава, дэпутат Сейму Латвіі, член праўленьня VL-ТБ/ДННЛ

16 сакавіка г.г. у Рызе прайшло штогадовае шэсьце ў памяць аб латышскіх легіянерах, змагаўшыхся супраць расейска-савецкіх захопнікаў Латвіі ў канцы Другой сусьветнай вайны. Большасьць удзельнікаў шэсьця складалі моладзь і людзі сярэдняга пакаленьня. Калону ўзначалілі некалькі депутатаў Сейму Латвіі ад VL-ТБ/ДННЛ. Шэсьце прайшло пасьпяхова, нягледзячы на спробы перашкодаў, якія рабіліся з боку прадстаўнікоў праплачанага Масквой клуба «антыфашыстаў». Мы ведаем, што і расейскія, і “беларускія” ўлады асуджаюць падобныя ўшанаваньні “былах ССаўцаў”. А як усё выглядае з боку прыхільнікаў латышскага супраціву расейскім каланізатам? (узята адсюль: http://rus.delfi.lv/news/daily/versions/yanis-dombrava-s-tochki-zreniya-legionera.d?id=43148050).

Рэдакцыя.

Далей »

На днях знакаміты савецка-расейскі дысідэнт Уладзімір Букоўскі, вядомы сваёй бескампраміснасьцю ў пошуках праўды, даў вялікае інтэрвю чэскаму выданьню Česká pozice (гл. тут: www.ceskapozice.cz/zahranici/svetove-udalosti/vladimir-bukovskij-budu-mit-radost-az-eu-pojde-putin-uz-ma-za-par). Мы вырашылі выставіць некаторыя выказваньні пана Букоўскага, датычныя сёньняшняга стану расейскай імперыі й яе магчымага будучага лёсу. Тэкст падаецца ў перакладзе з аднаго з расейскамоўных сецеўных выданьняў.

Рэдакцыя.

Далей »

Віталь Хромаў, Алесь Астроўскі

Наступным “рускім нацыяналістам” можна лічыць генерала Пятрова (гл. фота). Ён сябе так не называў, але па шэрагу аб’ектыўных прыкмет (сістэма каштоўнасьцяў і ўяўленьняў разам з актыўнай грамадзянскай пазіцыяй) гэтага рускага чалавека ўсё ж варта аднесьці да групы асоб, якіх мы цяпер разглядаем. Пачнем з фармальнай біяграфіі.

Далей »